Nazwa odzwierciedlała ukierunkowanie ideowe nowej korporacji. W odróżnieniu od “konserwatywnej” Arkonii miała ona charakter - według ówczesnej nomenklatury - “postępowy”. W pierwszych dziesięcioleciach istnienia, okresie największego rozkwitu, liczba członków czynnej Welecji przekraczała 100 osób. W 1907 r. powstało w Warszawie Stowarzyszenie Filistrów Welecji.
W czasie pierwszej wojny światowej w 1915 r. w związku z ewakuacją Politechniki Ryskiej do Moskwy także Welecja przeniosła swą siedzibę do Moskwy, w której działała do 1918 r. W tym czasie za zgodą przebywających w Warszawie członków korporacji w 1916 r. powstała Welecja Warszawska. W listopadzie 1918 r. podjęto decyzję o przeniesieniu oficjalnej siedziby Welecji do Warszawy i uznaniu członków Welecji Warszawskiej za prawowitych członków Welecji.
Welecja należała do największych i najbardziej prężnych korporacji okresu międzywojennego. Była jedną z sześciu korporacji, które w 1921 r. utworzyły Związek Polskich Korporacji Akademickich (data starszeństwa związkowego: 26 X 1883 r.). Ze względu na różnice poglądów, w szczególności rozumienia zasady apolityczności korporacji oraz stosunku korporacji związkowych do obozu sanacyjnego, w latach 1933-1938 pozostawała poza strukturami Związku.
W czasie wojny Weleci spotykali się w kraju, w niewoli i na emigracji. Przyjęto wtedy ostatnich przed 2002 r. członków korporacji.
Całkowita ustalona, choć niekompletna imienna lista członków Welecji w okresie 1883-1945 obejmuje 903 nazwiska.
W okresie powojennym odbywały się nieoficjalne komersze i spotkania Welecji. W 1983 r. w Londynie i Warszawie odbyły się uroczyste obchody 100-lecia powstania korporacji. W 1979 r. w kościele Najświętszego Zbawiciela w Warszawie odsłonięto tablicę upamiętniającą “zmarłych, pomordowanych i poległych za Ojczyznę” Weletów, a w 1988 r. na ścianach kościoła pw. św. Karola Boromeusza na warszawskich Powązkach tablicę epitafijną Weletów pomordowanych na Wschodzie. W 1989 r. ukazała się księga pamiątkowa Polska Korporacja Akademicka Welecja 1883-1988 (”Księga 100-lecia Welecji”).
Welecja zawarła następujące kartele: w 1923 r. i w 1928 r. z Konwentem Polonia z Wilna, w 1923 r. i w 1928 r. z Talavią z Rygi, w 1936 r. z Vironią z Estonii, w 1979 r. z Arkonią, a w 1983 r. z Jagiellonią.
W 2002 r. zarejestrowane zostało Stowarzyszenie Filistrów Welecji. Dzięki pomocy Arkonii doszło także do reaktywacji czynnej Welecji (www.welecja.pl).
Poniższa, niekompletna lista członków Welecji obejmuje kilkaset nazwisk. Będziemy wdzięczni za jej uzupełnianie i korektę, przesyłanie danych biograficznych i fotografii członków korporacji (vide Kontakt), jak także za pomoc w poszukiwaniach materialnych śladów oraz wszelkich informacji o samej korporacji (vide Poszukiwania).
- Antoni Abramowicz, (4 czerwca 1875 - ) z gub. czernihowskiej, s. Benedykta, uczeń Szkoły Realnej w Nowosybkowie, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1897-1909
- Adam Adamowicz, (5 stycznia 1890 - ) z gub. kijowskiej, s. Adama, uczeń Szkoły Realnej w Niżnym Nowogrodzie i Instytutu Leśnego w Sankt Petersburgu, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1912-18
- Mieczysław Ałaszewski, (1 stycznia 1905 w Łodzi - 9 kwietnia 1987 w Londynie) student PW 1929-32, c. 1929/30, akt. 1929-32, znakomity piłkarz międzywojenny, zawodnik ŁKS i Polonii Warszawa (m.in. wicemistrz Polski 1926), zdobył 48 bramek w I lidze, w czasie wojny żołnierz Brygady Pancernej we Francji, kpt. saper wojsk angielskich, po wojnie na emigracji w Wielkiej Brytanii, pochowany w Londynie, odznaczony Krzyżem Walecznych, odznaczeniami francuskimi i angielskimi
- Wincenty Anielewski, (11 stycznia 1882 - po 1924) z Równego w gub. wołyńskiej, s. Franciszka, uczeń Szkoły Realnej w Równem, student Wydziału Mechanicznego PR 1903-05, Wydziału Chemicznego 1905-06, Wydziału Rolniczego 1908, Wydziału Handlowego 1911-12, w II RP sędzia pokoju w Równem
- Władysław Ankowski, (2 października 1869 - po 1924) z gub. warszawskiej, s. Władysława, uczeń Gimnazjum w Radomiu, student UW, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1891-97, pomocnik zawiadowcy wielkich pieców w Ostrowieckich zakładach górniczych, szef biura fabryki maszyn “Gerlach i Pulst” w Warszawie, w II RP dyrektor Spółki Rolnej w Radomiu 1924
- Jerzy Anmüler, student PW 1927-31, c. 1927/28, akt. 1927/28-31
- Leon Antoszewski, (10 kwietnia 1876 - 1936/37) z gub. kowieńskiej, s. Bronisława, uczeń Szkoły Realnej w Charkowie, student Wydziału Chemicznego PR 1897-98, student i absolwent Wydziału Inżynieryjnego 1898-1906, w II RP pracował w Wydziale Budownictwa Magistratu m. Warszawy 1924
- Ludwik Apte, (15 listopada 1859 - ) student i absolwent Wydziału Handlowego PR 1879-84, przyjęty do Arkonii 1881 (nr ew. 187), wystąpił 1883, przyjęty do Welecji
- Mieczysław Apoznański, (2 sierpnia 1865 - po 1924) z gub. łomżyńskiej, student Wydziału Chemicznego PR 1886-87 i Wydziału Handlowego 1887-88, właściciel maj. Ziemskiego Zielona Dąbrowa w gub. łomżyńskiej, dzierżawca dóbr Służewiec k. Warszawy, w II RP rolnik w maj. Antonin w powiecie bielsko-podlaskim 1924
- Michał Arcimowicz, (9 czerwca 1861 - po 1924), z Samary, uczeń Szkoły Realnej w Białej Cerkwi, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1879-86, przyjęty do Arkonii 1880 (nr ew. 132), wystąpił 1883, założyciel Welecji 1883, pracował jako budowniczy miejski w Symferopolu 1924
- Włodzimierz Arcimowicz, (19 stycznia 1874 - po 1924) z gub. czernihowskiej, uczeń Szkoły Realnej w Nowosybkowie, student Wydziału Handlowego PR 1893-96,
- Aleksander Arkuszewski, (30 listopada 1863 - przed 1919) z gub. piotrkowskiej, uczeń Szkoły Realnej w Równem, student Wydziału Chemicznego PR 1883-86, w latach 1889-95 gospodarował we własnych dobrach Zborów, a od 1895 także w dobrach Struża w gub. piotrkowskiej
- Zbigniew Armiński, ( - 1940 we Francji) Weleta warszawski, poległ
- Leopold Asterblum, (21 maja 1864 - ) z Warszawy, student i absolwent Wydziału Handlowego PR 1884-91
- Kazimierz Augustowski, (1916 - 13 września 2007 w Warszawie) s. Witolda, brat Zygmunta (Konwent Polonia), c. 1934, absolwent UJ, mgr farmacji, żołnierz AK na Wileńszczyźnie, uczestnik Powstania Warszawskiego w zgrupowaniu “Radosław” i podziemia niepodległościowego po II wojnie światowej, dyrektor handlowy ZZG Veritas, po wojnie prezes Stowarzyszenia Filistrów Welecji, pochowany na Cmentarzu Wilanowskim, ppłk WP, odznaczony Orderem Virtuti Militari, dwukrotnie Krzyżem Walecznych, Krzyżem Zasługi z Mieczami, Medalem z Zasługi dla Obronności Kraju, Medalem pro Memoria
- Bronisław Baczyński, (3 września 1883 - ) z Strelnik w gub. podolskiej, s. Wojciecha, uczeń II Gimnazjum w Kijowie, student Wydziału Rolniczego PR 1904-06, studiował i ukończył prawo na Uniwersytecie w Charkowie, później pomocnik adwokata przy sądzie w Charkowie, w II RP pracownik Banku Kredytowego w Katowicach 1924
- Jan Bajkowski, (1905 w Zamościu - 17 listopada 1943 w Warszawie) absolwent Gimnazjum w Zamościu, student prawa UW 1927-32 i ASP 1932-33, c. 1927, akt. 1927-33, I wiceprezes sem. let. 1929/30, prezes ZPKA 1932-33 (XII kadencja), Kawaler Dyplomu Zasługi i Złotej Odznaki ZPKA, literat, krytyk literacki, publicysta tygodnika “Prosto z Mostu”, działacz SN, jako ochotnik walczył w wojnie obronnej 1939, w niewioli sowieckiej w Moskwie, przekazany Niemcom i zwolniony, jeden z organizatorów konspiracyjnej organizacji narodowej “Walka”, uprowadzony i zamordowany przez bojówkę PPR
- Władysław Baliński, (5 lipca 1899 - ) z gub. płockiej, uczeń Szkoły Realnej w Moskwie, student Wydziału Architektury PR 1917-18
- Marian Baniewicz, ( - 9 września (?) 1973 w Warszawie) student WSH 1929-33, c. 1929/30, akt. 1929/30-33, po wojnie na emigracji w Austrii
- Michał Barcikowski, (1895 - ), student Wydziału Inżynierii Wodnej PW 1915-24, założyciel Welecji w Warszawie 1916, akt. 1916-26
- Czesław Bartkiewicz, (14 sierpnia 1872 - po 1924) z gub. piotrkowskiej, uczeń Szkoły Przemysłowej w Łodzi, student Wydziału Chemicznego PR 1893-96, student i absolwent Wydziału Rolniczego 1896-1904, dyrektor fabryki materiałów opatrunkowych i laboratorium chemicznego “Valetudo” oraz zarządca dóbr w Zapolu w gub. warszawskiej 1905-10, później zarządzał kopalnią nafty w obwodzie kubańskim
- Stefan Bazarewski, (25 listopada 1871 - ok. 1943) z rodziny tatarskiej z gub. wileńskiej, uczeń Szkoły Realnej w Wilnie, student i absolwent Wydziału Rolniczego PR 1891-95, w 1898 ukończył Uniwersytet w Getyndze, gospodarował we własnych dobrach w gub. wileńskiej, asystent botaniki PR 1904-07 i mikrobiologii 1909-12, docent 1918, od 1919 p.o. prof. USB, od 1919 prof. nadzwyczajny chemii rolnej i mikrobiologii USB, w 1927 dyrektor Studium Rolniczego, prezes wileńskiej Muzułmańskiej Gminy Wyznaniowej
Feliks Antoni Beczkowicz.
- Feliks Antoni Beczkowicz, (8 listopada 1880 w Nasielsku w gub. płockiej - listopad 1950 w Poznaniu), s. Waleriana i Antoniny z Pniewskich, absolwent Szkoły Realnej w Rydze, student i absolwent Wydziału Handlowego PR 1900-05, po studiach pracował w Szkole Handlowej w Łowiczu, a następnie jako nauczyciel i dyrektor w prywatnej Szkole Handlowej w Łomży, w II RP kierownik Ekspozytury Polskiego Banku Handlowego w Hucie Królewskiej k. Mysłowic 1924, później pracował w Polskim Banku Handlowym oraz był dyrektorem Liceum Handlowego Izby Przemysłowo-Handlowej w Poznaniu, po II wojnie światowej pracował w Ministerstwie Aprowizacji i Handlu 1950, w izbie Skarbowej w Szczecinie 1948, a następnie jako p.o. dyrektora Państwowego Gimnazjum i Liceum Handlowego w Szczecinie, nauczyciel księgowości w Szkole Ekonomicznej w Gorzowie Wlkp. 1948-50, lektor języka rosyjskiego UP 1950, pochowany na Cmentarzu na Junikowie w Poznaniu
- Klemens Eustachy Bejnarowicz, (23 listopada 1873 - po 1924) z gub. wileńskiej, uczeń Szkoły Realnej w Wilnie, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1893-99, właściciel biura technicznego “Konstruktor” w Wilnie, w II RP kierownik Wodociągów Magistratu Wileńskiego 1924
- Abram Belakowski, (2 sierpnia 1862 - ) z gub. kijowskiej, uczeń Szkoły Realnej w Białej Cerkwi, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1883-92
- Stanisław Benklewski, (20 listopada 1886 - ) z gub. grodzieńskiej, s. Cezarego, uczeń Gimnazjum w Rydze, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1906-11, nauczyciel prywatny w Rydze
- Zbigniew Berezowski, (?)
- Wojciech Bernatowicz, (- 12 sierpnia 1944 w Warszawie) Weleta warszawski, poległ na Woli w Powstaniu Warszawskim
- Zymgunt Berson, (9 grudnia 1871 - 15 września 1939 w Warszawie) z Warszawy, uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1890-91, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1891-95, elektrofizyk
- Karol Ernest Bickel, (1 marca 1876 - ) z Prus, s. Mikołaja, uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1896-1912
- Kazimierz Bieliński, (15 grudnia 1869 - po 1924) z maj. rodzinnego Gederym w gub. podolskiej, uczeń Szkoły Realnej w Odessie, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1893-1901, pracował jako ekspert w komorze celnej w Sosnowcu, w II RP inż. technolog w Warszawie
- Marek Bieliński, (12 sierpnia 1874 - przed 1919) z gub. wileńskiej, s. Marka, uczeń Szkoły Realnej w Libawie, student Wydziału Handlowego PR 1896-1904
- Marjan Bielkiewicz, (27 kwietnia 1867 - po 1924) uczeń Szkoły Realnej w Mitawie, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1887-93, przedstawiciel firmy “K. Rudzki i S-ka” w Moskwie, później prowadził roboty montażowe dla tej firmy w Warszawie, w II RP inż. Wydziału Wodociągowego w Warszawie 1924
- Wojciech Bielkiewicz, (24 kwietnia 1875 - ) z gub. wileńskiej, uczeń Szkoły Realnej w Mitawie, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1895-1901
- Justyn Bijołt, (7 września 1857 - przed 1924) z gub. mińskiej, student i absolwent Wydziału Handlowego 1880-85, przyjęty do Arkonii 1880 (nr ew. 145), wystąpił 1883, założyciel Welecji 1883, członek Rady Zarządzającej Pierwszego Towarzystwa Dróg Pojazdowych w Sankt Petersburgu
- Władysław Biliński, (5 grudnia 1877 - ) z gub. podolskiej, s. Józefa, uczeń Gimnazjum w Odessie, student Wydziału Mechanicznego PR 1898-1906, kontynuował i ukończył studia na PL
- Konrad Franciszek Billewicz, (19 lutego 1862 w Kownie - 25 września 1932) z gub. kowieńskiej, uczeń Szkoły Realnej w Wilnie, student Wydziału Inżynieryjnego 1881-82, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1882-88, przyjęty do Arkonii 1881 (nr ew. 242), wystąpił 1883, założyciel i pierwszy wiceprezes Welecji 1883, prekursor rozwoju gazownictwa na terenie b. Królestwa Kongresowego, dyrektor gazowni w Kaliszu i Tomaszowie Mazowieckim (wówczas Tomaszów Rawski) 1924, działacz Polskiego Towarzystwa Gazowniczego S.A., które wykupiło z rąk niemieckich gazownie w Tomaszowie, Szczakowej i Oświęcimiu, społecznik m.in. ławnik i opiekun szpitali
Wincenty Birnik, lata studiów, 1892 r.
- Wincenty Birnik, (16 lutego 1891 - po 1924) z gub. witebskiej, s. Bernarda, uczeń Szkoły Handlowej w Rydze, student Wydziału Rolniczego PR 1912-15, po I wojnie światowej mieszkał w Wilnie
- Lucjan Biszlager (Bischlager), (11 lutego 1863 - przed 1924) z gub. wołyńskiej, uczeń Szkoły Realnej w Równem, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1880-86, przyjęty do Arkonii 1880 (nr ew. 160), wystąpił 1883, członek Związku Przyrodniczego, założyciel Welecji 1883, konstruktor w zakładach Putiłowskich w Sankt Petersburgu, później członek Rady Zarządzającej tych zakładów
- Tomasz Bitowtt (Bitowt, (18 września 1868 - przed 1919) z gub. kowieńskiej, uczeń Szkoły Realnej w Mitawie, student Wydziału Handlowego PR 1890-95
Emil (Teodor ?) Block (?), 1892 r.
- Teodor Blok (Block), (18 stycznia 1874 - po 1924) z gub. kaliskiej, s. Ignacego, uczeń Szkoły Przemysłowej w Łodzi, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1891-1900, inż. fabryki Towarzystwa “Rosyjski Przemysł Żelazny w Saratowie, w II RP członek Zarządu Towarzystwa Akcyjnego Hurtowni Skór w Poznaniu 1924
- Wincenty Bogucki, (10 stycznia 1872 - przed 1919) z gub. wileńskiej, s. Józefa, student Wydziału Chemicznego PR 1892-97
- Stanisław Bohdanowicz, (7 maja 1872 - po 1924) z gub. kurlandzkiej, student Wydział Rolniczy 1892-96
- Zygmunt Bohdanowski, (30 października 1893 - po 1924) z gub. witebskiej, s. Stanisława, uczeń Koprusu Kadetów w Kijowie, student Wydziału Mechanicznego PR 1912-16, w II RP kpt. artylerii WP, w V Dywizjonie Artylerii Konnej w Krakowie 1924
- Feliks Bolechowski, (7 stycznia 1863 - ) z Warszawy, student Wydziału Rolniczego PR 1885-86, do 1887 zajął się gospodarką
- Jan Feliks Antoni Bończa-Pióro, (27 marca 1915 w Warszawie - 1940 w Charkowie) s. Feliksa i Janiny z Siwków, absolwent Gimnazjum Wojciecha Górskiego w Warszawie 1935, student architektury PW, absolwent Szkoły Podchorążych Rezerwy Kawalerii w Grudziądzu, ppor. rez. kaw., przydzielony do 1 Pułku Strzelców Konnych, w 1939 w 27 Pułku Ułanów, w niewoli sowieckiej, zamordowany przez NKWD
- Władysław Borakowski, (22 lutego 1860 - ) z gub. piotrkowskiej, uczeń Szkoły Przemysłowej w Łodzi, student Wydziału Chemicznego PR 1883-85
- Zbigniew Borczowski, student PW 1927-28-29, c. 1927/28, akt. 1927/28-31
- Wacław Borowiecki, (19 czerwca 1876 - po 1924) z Warszawy, s. Alfreda, ojciec Zygmunta (Welecja), uczeń Gimnazjum w Warszawie, student Wydziału Mechanicznego PR 1894-96, student i absolwent Wydziału Architektury 1896-1910, pracował jako wolnopraktykujący budowniczy, w II RP właściciel biura architektonicznego i budowlanego “W. Borowiecki i Sp.” w Kielcach 1924
- Zygmunt Borowiecki, (1915-2004) syn Wacława (Welecja), autor wspomnień “Distant Memories and conjectures”
- Stefan Borowski, (9 listopada 1874 - ) z gub. kowieńskiej, uczeń Szkoły Realnej w Morszańsku, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1896-97
- Jan Florian Bronikowski, (26 czerwca 1862 - po 1924) ojciec Konstantego (Welecja), z Warszawy, student i absolwent Wydziału Handlowego PR 1882-86, założyciel Welecji 1883, od 1906 współwłaściciel firmy “Alfred Grodzki” w Warszawie dostarczającej nasiona i maszyny rolnicze, w II RP członek Zarządu Spółki Akcyjnej “Bronikowski, Grodzki i Wasilewski” w Warszawie 1924 [być może Jan Bronikowski, herbu Osęk, s. Józefa i Doroty z d. Gozdzka]
- Jerzy Józef Bronikowski, ( - 1969) c. 1925, akt. 1925-26
- Konstanty Bronikowski, (22 lutego 1903 - 2 września 1944 w Warszawie) s. Jana Floriana (Welecja) i Franciszki Aleksandry z d. Szmyt, ochotnik w WP 1920, student prawa UW 1921-25, dyplom magistra praw 1929, akt. 1922-26, po studiach pracował w firmie “Bronikowski, Grodzki i Wasilewski” w Warszawie, dowódca 4 szwadronu 1 dywizjonu 7 Pułku Ułanów Lubelskich AK “Jeleń”, ps. “Kostecki”, w Powstaniu Warszawskim walczył na Śródmieściu Południe, Mokotowie i Sadybie, gdzie poległ
- Wincenty Bronikowski, (1899 - 1944 w Warszawie), c. 1919, członek Zarządu Spółki Akcyjnej “Bronikowski, Grodzki i Wasilewski”, poległ w Powstaniu Warszawskim
- Kazimierz Brun, (11 września 1862 - po 1924) z Warszawy, s. Krzysztofa, student i absolwent Wydziału Handlowego PR 1882-87, od 1900 współwłaściciel firmy ojca “Krzysztof Brun & Syn” w Warszawie 1924
- Julian Brześciański, (16 stycznia 1865 - ) z gub. warszawskiej, student Wydziału Mechanicznego PR 1890-91,
- Stanisław Brzeziński, (23 lutego/7 marca 1871 - 30 czerwca 1950 w Milanówku) z Warszawy, s. Kazimierza i Walentyny z Suchorzewskich, uczeń III Gimnazjum Filologicznego w Warszawie i Szkoły Realnej w Warszawie, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1890-1900, przemysłowiec, przedstawiciel Towarzystwa “Rohn, Zieliński i Spółka” w Petersburgu, w II RP prezes Zarządu Towarzystwa Sztuk Pięknych w Warszawie
- Władysław Brzostowski, student PW 1928-31 i UW 1931-33, c. 1928/29, akt. 1928/29-33
Marian Bucewicz (?), 1892 r.
- Marian Bucewicz, (1 października 1871 - 1919/20) s. Adolfa, z gub. kowieńskiej, uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student Wydziału Mechanicznego PR 1890-94, student i absolwent Wydziału Rolniczego 1894-99, od 1899 administrator majoratu Niesułków w gub. piotrkowskiej, od 1906 dóbr Kazimirów w gub. witebskiej
- Stefan Bucewicz, (14 kwietnia 1871 - po 1924) z gub. kowieńskiej, s. Adolfa, uczeń Gimnazjum w Libawie, student Wydziału Rolniczego PR 1892-95, właściciel maj. Jurdany i Ożwiany w gub. kowieńskiej
- Józef Budkiewicz, (19 marca 1861 - 1936/37) z gub. piotrkowskiej, uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student i absolwent Wydziału Inżynieryjnego 1878-85, założyciel Arkonii 1879 (nr ew. 33), wystąpił 1883, założyciel i pierwszy prezes Welecji 1883, dyrektor zarządzający Drób Żelaznych Pojazdowych w Warszawie 1924
Marian (Stanisław ?) Budkiewicz (?), 1892 r.
- Stanisław Budkiewicz (Butkiewicz), (1 listopada 1868 w Suwałkach - po 1924) student i absolwent Wydziału Handlowego PR 1889-93, rosyjski i niemiecki korespondent Zakładów Putiłowskich w Sankt Petersburgu 1893-94, pomocnik buchaltera w filii Wileńskiego Prywatnego Banku Handlowego w Białymstoku 1894-95, buchalter, później prokurent i szef wydziału handlowego w biurze technicznym “Drzewiecki & Jeziorański” w Warszawie, prokurent i szef wydziału handlowego Fabryki “Gerlach & Pulst” w Warszawie 1908-10, prokurent i główny buchalter filii Wołżańsko-Kamskiego Banku Handlowego, od 1911 dyrektor filii Ryskiego Banku Handlowego w Kaliszu, w II RP dyrektor Banku Związku Spółek Zarobkowych w Warszawie 1924
Antoni Budny (?), 1892 r.
- Antoni Budny, (3 czerwca 1867 w maj. Prace Duże w pow. grójeckim - 1934 w Warszawie) z rodziny ziemiańskiej, s. Michała i Kamili Bogusławskich, uczeń IV Gimnazjum w Warszawie, student Wydziału Mechanicznego PR 1888-89, student i absolwent Wydziału Chemicznego 1889-96, c. 1888, od 1896 jako chemik w zakładzie “Paulina” w gub. piotrkowskiej, w cukrowni “Babin” i “Korowincze”, kierownik budowy i kierownik cementowni “Wrzosowa” 1898-1902, dyrektor techniczny cementowni “Kielce” w gub. kieleckiej 1903-07, dyrektor techniczny cementowni “Ogrodzieńsk” w gub. kieleckie 1907-10j, od 1911 organizator cementowni na Kaukazie, od 1912 właściciel biura w Warszawie, dyrektor fabryki cementu w Rudnikach, w 1915 ewakuowany w głąb Rosji kieruje budową cementowni w Turkiestanie i na Uralu, po powrocie pracownik Ministerstwa Robót Publicznych, dyrektor zarządzający Towarzystwa Akcyjnego Fabryki Portland Cementu “Rudniki” 1920-26, współorganizator Związku Polskich Fabryk Cementu, założyciel miesięcznika “Cement”, od 1921 do śmierci wykładał cementownictwo na PW, docent PW 1924
- Adam Bujnicki, (24 grudnia 1862 - po 1924) z gub. wileńskiej, student Wydziału Chemicznego PR 1880-83 (81), student i absolwent Wydziału Handlowego 1883(81)-86, przyjęty do Arkonii 1880 (nr ew. 152), wystąpił 1883, założyciel Welecji 1883, właściciel majątku Grabów w gub. łomżyńskiej, od 1910 prezes Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego w gub. witebskiej, w II RP dyrektor Banku Zjednoczonych Ziem Polskich w Bydgoszczy 1924
Józef Bujniewicz, początek lat 30-tych.
- Józef Bujniewicz, ( - 2 października 1982) student 1927-32 i absolwent (mgr ekonomii) WSH, c. 1927, akt. 1927-32, olderman sem. zim. i sem. let.1930/31
- Jerzy (Grzegorz) Bukowiecki, (18 sierpnia 1889 - po 1924) z gub. warszawskiej, s. Artura, student Szkoły Realnej w Iwanowo-Woźniesieńsku, student Wydziału Handlowego PR 1910-12, w II RP w Banku Gospodarstwa Krajowego w Łodzi 1924
- Edward Busch (Busz), (18 grudnia 1862 - przed 1924) z gub. witebskiej, student Szkoły Realnej w Smoleńsku, student ia absolwent Wydziału Mechanicznego 1885-96, w latach 1896-06 kierownik Fabryki Konserw G. Goegginger, od 1906 wspólnik i dyrektor fabryki konserw, czekolady i cukierków Towarzystwa L. W. Goegginger, wcześniejsze G. Goegginger w Rydze
Witold Buterlewicz (?), 1892 r.
- Witold Buterlewicz, (14 września 1867 - po 1924) z gub. kowieńskiej, uczeń Szkoły Realnej w Wilnie, student Wydziału Chemicznego PR 1888, student i absolwent Wydziału Handlowego 1888-93, współwłaściciel fabryki papieru i fabryki zabawek w Sankt Petersburgu, dyrektor Banku Związku Spółek Zarobkowych w Warszawie 1924
- Henryk Butkiewicz, Weleta warszawski
- Tadeusz Bystram, (2 stycznia 1886 - 18 listopada 1935 w Wilnie) z gub. kowieńskiej, s. Władysława i Michaliny z Kamieńskich, brat Kazimierza (Arkonia, Lauda), uczeń Gimnazjum w Carskim Siole, student Wydziału Rolniczego PR 1908-09 i Chemicznego 1909-11, właściciel maj. Bystrampol k. Poniewieża [Źródło (poza wskazanymi poniżej spisu członków): Tomasz Lenczewski, Genealogia Rodów Utytułowanych w Polsce, Warszawa 1996]
- Romuald Adam Cebertowicz, (26 stycznia 1897 w Głownie w pow. łowickim - 20 stycznia 1981 w Łodzi) z gub. kaliskiej, s. Adama, uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1917-18, czynnie uczestniczył w Rewolucji Październikowej w Moskwie, żołnierz kompanii wartowniczej Czerwonej Gwardii i Armii Czerwonej w Moskwie 1917-18, w tym okresie członek SDPRR, wrócił do Polski w 1919, naukowiec, zajmował się hydromechaniką, mechaniką gruntów, fundamentowania i budowli wodnych, konserwacją zabytków, autor elektroinekcyjnej metody zeskalania gruntów zwanej od jego nazwiska cebertyzacją, prof. PG 1949-67, od 1952 członek PAN, poseł na Sejm PRL I kadencji 1952-56, pochowany na Cmentarzu w Głownie, jego imię noszą: Zespół Szkół Zawodowych w Głownie oraz Zespół Szkół Zawodowych nr 9 w Gdańsku.
- Mirosław Chamiec, (14 lutego 1863 - przed 1919) z gub. wołyńskiej, uczeń Szkoły Realnej w Równem, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1882-83, właściciel maj. ziemskiego w gub. wołyńskiej, współwłaściciel Zakładów “St. Kropiwnicki” w Warszawie (?)
- Władysław Chądzyński, (7 sierpnia 1863 - ) z gub. wileńskiej, uczeń Gimnazjum w Mitawie, student Wydziału Rolniczego PR 1884-87
- Jerzy Chełczyński, (10 kwietnia 1886 - ) z gub. lubelskiej, s. Aleksandra, uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student i absolwent Wydziału Handlowego PR 1903-09, w 1914 w kantorze “Sznic & Szober” w Moskwie
- Andrzej Chludziński, (7 listopada 1912 - 1987-1988) absolwent Gimnazjum im. St. Staszica w Warszawie, student i absolwent prawa (mgr praw) UW 1930-35, c. 1930, akt. 1930-35, wiceprezes wewn. sem. let. 1933/34 oraz sekretarz, po studiach aplikacja sądowa i adwokacka, oficer rez., w wojnie obronnej 1939 w 3 Pułku Strzelców Konnych, w obozie jenieckim w Woldenbergu 1939-45, po wojnie adwokat
- Czesław Chmielewski, (21 lipca 1867 w Tiumeniu na Syberii - 25 maja 1921 w Poniewieżu) z gub. kowieńskiej, s. Władysława i Olgi, uczeń Szkoły Realnej w Poniewieżu, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1890-95, od 1897 studiował geologię na Uniwersytecie w Królewcu, po studiach w Mińsku i Moskwie, wracając do kraju w 1921 zachorował i zmarł
- Wincenty Chmyzowski, (7 września 1876 - po 1924) z gub. mohylowskiej, uczeń Szkoły Realnej w Nowosybkowie, student Wydziału Mechanicznego PR 1899-1901, student i absolwent Wydziału Rolniczego 1901-05, administrator dóbr Fajsławice w gub. lubelskiej, w II RP gospodarował w maj. Woźniki w k. Piotrkowa 1924
- Jakub Chodakowski, (24 sierpnia 1867 - ) w gub. grodzieńskiej, student Wydziału Handlowego PR 1888-91
Maurycy Chorzewski.
- Maurycy Chorzewski, (10 lipca 1862 - 3 sierpnia 1944 w Warszawie) z gub. kijowskiej, stryj Jerzego (Sparta), uczeń Szkoły Realnej w Białej Cerkwi, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1880-87, przyjęty do Arkonii 1880 (nr ew. 175), wystąpił 1882, członek Związku Przyrodniczego, założyciel Welecji 1883, w II RP założyciel i długoletni rektor WSH w Warszawie, wicedyrektor Polskiego Związku Przemysłu Metalowego, zginął w czasie Powstania Warszawskiego, obecnie pochowany na warszawskich Powązkach
Kazimierz Chromiński (?), 1892 r.
- Kazimierz Chromiński, (18 sierpnia 1868 w maj. Pałecznica w gub. lubelskiej - po 1924) student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1888-94, asystent w chemicznej stacji badawczej w Warszawie 1894-95, od 1896 gospodarował we własnych dobrach Pałecznica w pow. lubartowskim
Władysław Chromiński (?), 1892 r.
- Władysław Chromiński, (14 kwietnia 1871 - po 1924) z gub. warszawskiej, s. Jana, uczeń Szkoły Realnej w Mikołajewie, student i absolwent Wydziału Rolniczego PR 1891-97, główny inż. i zarządzający fabryką Towarzystwa Akcyjnego Odlewni Żelaza, Kotlarni i Zakładów Mechanicznych “Syrena” w Warszawie, przedstawiciel firmy “Lilpop, Rau i Loewenstein”, w II RP inż. w Warszawie
Bolesław Chrzanowski (?), 1892 r.
- Bolesław Marian Chrzanowski, (13 czerwca 1870 - po 1924) z Warszawy, s. Bolesława, uczeń Gimnazjum w Warszawie, student i absolwent Wydziału Handlowego PR 1891-97, w II RP dyrektor Kaliskiego Syndykatu Rolniczego 1924
- Stanisław Chrzanowski, c. 1921/22
- Zdzisław Chrzystkowski (Chrzystowski), Weleta warszawski
Wacław Chyrosz.
- Wacław Chyrosz, (18 października 1900 w Rydze - 2 grudnia 1960 w Warszawie) s. Michała i Anny z Wolskich, absolwent Gimnazjum im. Władysława Giżyckiego w Warszawie, student i absolwent Wydziału Inżynierii Lądowej PW 1920-33, akt. 1922-33, uczestnik Powstania Warszawskiego, po wojnie zasłużony dla odbudowy Warszawy projektant i konstruktor, m.in. budynek PKO (róg ul. Marszałkowskiej i Sienkiewicza), budynek Orbisu (ul. Bracka), rozbudowa BGK w Warszawie, główny specjalista konstruktor w Miastoprojekcie Śródmieście, pochowany na warszawskich Powązkach
Jan Chwalibóg, okres studiów.
- Jan Chwalibóg, (27 grudnia 1869 w Warszawie - 17 lutego 1931) z rodziny ziemiańskiej herbu Strzemię, s. Hipolita i Ludwiki ze Slasów, ojciec Ryszarda (Arkonia), absolwent Szkoły Realnej w Warszawie, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1887-92, po studiach pracował w cukrowni “Elżbietów” w pow. sokołowskim, od 1901 pracownik, od 1905 wicedyrektor, od 1912 dyrektor cukrowni “Kożanka” w gub. kijowskiej, od 1916 wicedyrektor cukrowni “Saliwonki” w dobrach hr. Branickich, w 1918 dyrektor cukrowni “Kordelówka” w pow. winnickim, po wojnie 1919 w Warszawie, w II RP projektował m.in. rozbudowę cukrowni “Dobre”, a następnie do 1930 pracował w Najwyższej Izbie Kontroli Państwa w Warszawie, pochowany na warszawskich Powązkach (kw. 338-4-2) [Źródła (poza wskazanymi poniżej spisu członków): relacja Jana Chwaliboga]
Adam Cichowski (?), 1892 r.
- Adam Cichowski, (12 grudnia 1870 - po 1924) z gub. płockiej, student Wydziału Rolniczego PR 1891-93, właściciel maj. Żbiki w gub. płockiej
- Feliks Ciechomski, (1893 - ) student Wydziału Architektury PW 1913-31, c. 1923, akt. 1923-31
- Zdzisław Ciechoński, (1893 - 1959) student Wydziału Inżynierii Lądowej 1919-31, akt. 1922-31
- Izydor Ciecierski, (4 grudnia 1866 - po 1924) z Lublina, student i absolwent Wydziału Handlowego PR 1886-90, dyrektor Oddziału Ryskiego Banku Handlowo-Przemysłowego w Odessie, przedstawiciel Towarzystwa Asekuracyjnego “New York” na gubernie północno-zachodnie, w II RP dyrektor Banku Rolniczo-Przemysłowego w Wilnie 1924
- Piotr Ciesielski, c. 1919
- Adam Ciszewski, (10 sierpnia 1877 w Odessie - 15 sierpnia 1944 w Warszawie) z maj. rodzinnego Uładówka w gub. podolskiej, s. Alfonsa i Zofii z Szaniorów, brat Jana, Jerzego i Tadeusza (wszyscy trzej Welecja), ojciec Stanisława (wszyscy Welecja), uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1894-1901, po studiach pracował w cukrowniach na Ukrainie, m.in. dyrektor cukrowni “Jaroszówka” w gub. kijowskiej, w II RP dyrektor cukrowni “Zakrzówek” k. Kraśnika Lubelskiego 1924, a następnie do 1939 dyrektor cukrowni k. Kalisza, sparaliżowany, zastrzelony przez Niemców, gdyż opóźniał ewakuację w czasie Powstania Warszawskiego
- Jan Ciszewski, (12 lipca 1881 w maj. rodzinnym Uładówka k. Winnicy na Podolu - sierpień 1944 w obozie koncentracyjnym w Hersbruck) s. Alfonsa i Zofii z Szaniorów, brat Adama, Jerzego i Tadeusza, stryj Stanisława (wszyscy Welecja), absolwent szkół realnych w Warszawie i w Rydze, student i absolwent Wydziału Inżynieryjnego PR 1898-1903, kontynuował studia w Ecole des Ponts et Chaussees w Paryżu, po studiach pracował w firmie żelazobetonowej Mariana Lutosławskiego oraz przy projektowaniu wielkich mostów kolejowych w St. Petersburgu, po I wojnie światowej w Głównym Urzędzie Zaopatrzenia przy Ministerstwie Spraw Wojskowych 1919-20 (za pracę odznaczony Krzyżem Zasługi), a następnie w Polsko-Amerykańskim Towarzystwie Handlowym w Antwerpii 1920-24, dyrektor Banku Polsko-Francuskiego w Lille 1924-26, po upadłości banku w Polskim Towarzystwie Handlowym w Konstantynopolu 1927-32, założył i prowadził w Warszawie firmę Warwod, produkującą części metalowe dla przemysłu spirytusowego 1934-44, w czasie Powstania Warszawskiego aresztowany i osadzony w obozie koncentracyjnym w Auschwitz, a następnie w Hersbruck, gdzie zginął
Jerzy Ciszewski, Ryga 1898 r.
- Jerzy Ciszewski, (3 czerwca 1879 w maj. rodzinnym Uładówka k. Winnicy na Podolu - 5 maja 1970 w Bukowie k. Olkusza) s. Alfonsa i Zofii z Szaniorów, brat Adama, Jana i Tadeusza (wszyscy trzej Welecja), stryj Stanisława (wszyscy trzej Welecja), absolwent Szkoły Realnej w Warszawie 1895 i uczeń Szkoły Realnej w Rydze 1896, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1896-1902, kontynuował studia w Grossherzogliche Badische Technische Hochschule w Karlsruhe 1903, gdzie uzyskał dyplom elektrotechnika prądów stałych, po studiach pracował w Centralnym Elektrycznym Towarzystwie w Moskwie oraz w Rosyjskim Towarzystwie Elektrycznym Westinghouse Electric Co. 1904-10, od 1910 w sosnowieckim oddziale Powszechnego Towarzystwa Elektrycznego A.E.G., od 1920 kierownik techniczny, od 1924 prokurent, a od 1931-40 dyrektor oddziału, po II wojnie światowej do emerytury planista techniczny w Przedsiębiorstwie Montażowym Urządzeń Technicznych Przemysłu Węglowego w Katowicach, członek Koła Elektryków przy Stowarzyszeniu Techników, pochowany w grobowcu rodzinnym na Cmentarzu przy Al. Mireckiego w Sosnowcu
- Stanisław Ciszewski, (1917 - 23 listopada 1991 w Warszawie) s. Adama, bratanek Jana, Jerzego, Tadeusza (wszyscy Welecja), Weleta warszawski
- Tadeusz Ciszewski, (22 czerwca 1886 w Rydze - 21 października 1976 w Warszawie) z maj. rodzinnego Uładówka w gub. podolskiej, s. Alfonsa i Zofii z Szaniorów, brat Adama, Jana, Jerzego, stryj Stanisława (wszyscy Welecja), uczeń Szkoły Realnej w Rydze, student i absolwent Wydziału Inżynieryjnego PR 1903-10, w 1906 podczas strajków studiował także na PL, kilkukrotny prezes Welecji, od 1910 technik przy budowie mostu na Wołdze w okolicach Kazania, pracował także przy budowie mostów na Syberii oraz był naczelnikiem budowy mostu k. Nowogrodu Siewierskiego, po powrocie do Polski naczelnik Wydziału Mostów w Wileńskiej Dyrekcji Kolejowej 1919-20, w II RP kierownik Oddziału Grodzieńskiego Towarzystwa Przemysłowo-Handlowego “Jaroszewicz, Malinowski i Spółka” 1921-24, później dzierżawił tartak, w 1926 założył spółkę budowlaną, pracował przy budowie portu w Tczewie i w Gdyni, a także przy budowie rzeźni miejskiej, kościoła garnizonowego, zabudowań stoczni wojennej, w czasie wojny dzierżawi cegielnię w Pruszkowie i prowadzi własną firmę budowlana, po wojnie pracował w Zarządzie Miejskim w Warszawie, a następnie w Ministerstwie Komunikacji zajmując się odbudową warszawskich mostów oraz w Ministerstwie Kolei
- Tadeusz Cwierdziński (Ćwierdziński), student Wydziału Architektury PW 1922, akt. 1922-24, skreślony 1924
- Adam Cybulski, (14 marca 1896 - 3 marca 1996 we Wrocławiu) absolwent Gimnazjum im. Mikołaja Reja w Warszawie, w armii carskiej 1916-17, a następnie w Korpusie Wschodnim gen. Józefa Hallera 1917-18, w WP 1918-20, od 1919 w 2 Pułku Ułanów Grochowieckich, ranny w bitwie pod Ostrołęką, por. rez., student i absolwent (inż. dróg i mostów) PW 1921-32, c. 1923, akt. 1923-32, wiceprezes sem. let. 1924/25, olderman sem. zim. 1931/32 oraz prezes (?), po studiach w Biurze Budowy Mostów Ministerstwa Robót Publicznych, a następnie w Miejskim Przedsiębiorstwie Komunikacyjnym 1936-44, w konspiracji w ZWZ-AK, członek Wojskowej Straży Ochrony Powstania (WSOP), po upadku Powstania internowany kolejno w obozach Bergen Belsen, Gross Born, Sandbostel, po wyzwoleniu do 1946 nauczyciel w Polskim Liceum Budowlanym w Lubece, wrócił do kraju i pracował na PŚ w Gliwicach 1946-51, a od 1948 wykładał na PWr., kierownik katedry Mechaniki Budowli, dziekan Wydziału Budownictwa 1952-55, od 1960 prof. nadzwyczajny PWr., autor licznych rrac naukowych, w szczególności w zakresie obliczeń statystycznych ustrojów prętowych, radny miasta Wrocławia
- Jan Cybulski, c. 1921/22
- Stanisław Cybulski, akt. 1919
- Tadeusz Cybulski, (1899 - ) student prawa UW 1919-25, c. 1923, akt. 1923-26, mgr praw, adwokat
- Kazimierz Czajkowski, student UW, c. 1927/28, akt. 1927/28-
- Henryk Czaplicki, (8 czerwca 1869 - ) z gub. kieleckiej, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1891-97, asystent u prof. Edmunda Pfuhla w Rydze, pracował w fabryce cementu “Kielce”, a następnie w firmie “Mierzyński & Pohl, inżynier i konstruktor w fabryce braci Geisler w Warszawie, konstruktor i organizator Towarzystwa Budowy i Eksploatacji Fabryki Superfosfatów w Kielcach, w interesach w ciągu dwuletniej podróży objechał Syberię, Chiny, Japonię i Kanadę, dyrektor Towarzystwa “P. O. Korejwo” w gub. permskiej, później przedstawiciel firmy na Uralu
- Józef Czarkowski, (19 października 1858 - po 1924) z gub. Grodzieńskiej, student Wydziału Handlowego PR 1880-84, przyjęty do Arkonii 1880 (nr ew. 162), wystąpił 1883, założyciel Welecji 1883, buchalter w fabryce gwoździ w Nowym Radomsku 1924, później w “Hucie Bankowej”
- Marcin Czarkowski, (20 listopada 1869 - ) z gub. grodzieńskiej, uczeń Szkoły Realnej w Białymstoku, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1890-97
- Adof Czarnocki, (19 kwietnia 1882 - przed 1919) z gub. grodzieńskiej, s. Wincentego, uczeń Szkoły Realnej w Wilnie, student Wydziału Handlowego PR 1904-06,
- Jan Czartkowski, (1906-1941) absolwent Szkoły Ziemi Mazowieckiej 1925, student PW 1925-32 i UW 1932-33, c. 1927, akt. 1927-33, prezes sem. zim. 1930/31, prezes 1932/33 (?) i olderman 1933/34 (?), skreślony z powodu prób zaangażowania politycznego korporacji, usiłował powołać korporację Wenedia, skarbnik Bratniej Pomocy Studentów PW, oficer rez., aktywny działacz SN, w okresie wojny zesłany przez Rosjan na Syberię, gdzie zginął
- Aleksander Czechanowski, (13 września 1870 - przed 1924) z gub. kowieńskiej, s. Józefa, uczeń Szkoły Realnej w Mitawie, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1892-1900, dyrektor cukrowni “Bogorodick” w gub. tulskiej
- Czesław Czekierski, (24 marca 1892 w Talinie - 27 lutego 1976) z gub. mińskiej, s. Adama, uczeń Szkoły Realnej w Rewlu, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1910-16, absolwent PR po ewakuacji uczelni do Moskwy 1918, w II RP inż. budownictwa w Warszawie, pracował m.in. przy budowie linii kolejowej łączącej Gdynię ze Śląskiem, a następnie w Ministerstwie Komunikacji, wywieziony przez Rosjan na Syberię, w II Korpusie PSZ gen. Władysława Andersa, po wojnie pozostał na emigracji w Wielkiej Brytanii, pracował dla kolei brytyjskich w rejonie Cambridge
- Tadeusz Czepielowski, (11 sierpnia 1877 - ) z gub. wołyńskiej, uczeń Szkoły Handlowej w Odessie, członek Wydziału Handlowego PR 1894-96
- Otton Czernielewski , (16 stycznia 1873 - przed 1919) z gub. piotrkowskiej, uczeń Szkoły Przemysłowej w Łodzi, członek Wydziału Mechanicznego PR 1894-1904
- Mieczysław Czerwiński, (1897 - ) student Wydziału Inżynierii Lądowej PW 1921-25, c. 1923, akt. 1923-26, zastępca wiceprezesa Welecji i wiceprezes Warszawskiego Koła Międzykorporacyjnego sem. let. 1924/25
- Henryk Czopowski, (7 września 1863 w Warszawie - 7 czerwca 1935 w Warszawie) absolwent szkoły średniej w Warszawie, student Wydziału Chemicznego PR 1884-85, student i absolwent Wydziału Inżynieryjnego 1885-89, po studiach założył biuro techniczne w Warszawie, wykładał mechanikę teoretyczną na Wydziale Technicznym Kursów Naukowych w Szkole Techniczno-Mechanicznej Wawelberga i Rotwanda, wydawca książek technicznych i współpracownik pism technicznych, jeden z organizatorów PW 1915, dziekan Wydziału Inżynierii Lądowej PW 1916-22, od 1918 prof. PW, organizator Państwowej 1917, założyciel i przewodniczący Warszawskiego Towarzystwa Politechnicznego 1921, w latach 1916-35 kurator Welecji, odznaczony Krzyżem Komandorskim OOP
- Aleksander Dajkowski, (1895 - po 1924) student rolnictwa SGGW 1914-24, akt. 1919-24, rolnik w Dominium Kruków k. Sandomierza 1924
- Zygmunt Dajkowski, (25 maja 1908 w Warszawie - 1940 w Katyniu) s. Czesława i Marii z Szymańskich, absolwent państwowego gimnazjum w Warszawie, student WSH 1929-33, c. 1929/30, akt. 1929/30-33, nauczyciel, por. rez. art. 33 Dywizjonu 9 Artylerii Lekkiej, w wojnie obronnej w 33 Dywizjonie Artylerii Lekkiej, w niewoli sowieckiej, zamordowany przez NKWD
- Mieczysław Danielewicz, (29 maja 1895 - ) z Warszawy, s. Czesława, uczeń Szkoła Realna w Kazaniu, student Wydziału Handlowego PR 1914-16
- Jan Daniewski (Danewski), (17 sierpnia 1876 - ) z Warszawy, s. Karola, uczeń Gimnazjum w Pradze, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1896-1901
- Jan Daraszkiewicz, (18 grudnia 1870 - ) z gub. kowieńskiej, uczeń Szkoły Realnej w Rydze, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1890-91
- Jerzy Wincenty Darewski-Weryha, (10 kwietnia 1863 w miejsc. Subocz k. Kitajgrodu - 1922 w Kamieńcu) z gub. podolskiej, s. Hipolita i Felicji z Sierpawskich, uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student Wydziału Mechanicznego PR 1883-85, przyjęty do Arkonii 1883 (nr ew. 282), wystąpił 1883, założyciel Welecji 1883, właściciel ziemski, dobra Podfilipie i Weselec w gub. podolskiej, zakupił maj. Ustronie k. Kutais w Kraju Zakaukaskim
- Aleksander Weryha-Darowski, (15 stycznia 1874 - 1952) z maj. rodzinnego Terijów w gub. kijowskiej, s. Aleksandra, uczeń Gimnazjum w Żytomierzu, student Wydziału Rolniczego PR 1893-95, student i absolwent Wydziału Handlowego 1896-99, od 1911 współwłaściciel domu handlowego “Darowski & Narzymski” w Kijowie, naczelnik handlowy w domu handlowym “Rabethge & Giesecke”, w II RP prezes Zarządu Spółki Akcyjnej “Marynin” w Warszawie 1924, po wojnie na emigracji w Kanadzie
- Wacław Dawidowski, (1 stycznia 1882 - ) z gub. mińskiej, s. Eustachego, uczeń Szkoły Realnej w Białymstoku, student Wydziału Handlowego PR 1904-05, właściciel maj. Pobojew w gub. grodzieńskiej
- Jan Dawidsohn, (18 sierpnia 1866 - ) z Warszawy, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1884-93
- Piotr Dąbkowski, (23 listopada 1879 - po 1924) z gub. warszawskiej, s. Bronisława i Marii z Gąssowskich, uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student i absolwent Wydziału Handlowego PR 1899-1903, od 1909 dyrektor firmy “Dziewulski & Lange” w Warszawie, w 1935 inicjator i organizator fabryki ceramicznej oraz fabryki płytek ceramicznych i ogniotrwałych w Opocznie, prezes Rady Związków Fabryk Wyrobów Szamot. i Ceramik Szlachetnych
- Tomasz Dąbkowski, (1916-2000) c. 1936, po wojnie na emigracji w Stanach Zjednoczonych
- Henryk Dąbrowski, (12 lipca 1860 - ) [być może ojciec Kazimierza (Sarmacja)], z gub. mińskiej, uczeń Szkoły Realnej w Białymstoku, student Wydziału Mechanicznego PR 1884-95
- Jan Dąbrowski, ( - 1941-44) student UW 1929-31, c. 1929/30, akt. 1929/30-31, rozstrzelany przez Niemców na Wileńszczyźnie
- Stefan Dąbrowski, akt. 1919
- Stanisław Dłużewski, (21 marca 1865 - 26 kwietnia 1931 w Zgierzu) z Warszawy, student Wydziału Chemicznego 1885-86, właściciel maj. Dłużew w gub. warszawskiej
- Stanisław Doboszyński, (15 kwietnia 1880 - ) z gub. wileńskiej, s. Hieronima, uczeń Szkoły Realnej w Wyborgu, student Wydział Architektury PR 1900-01, student i absolwent Wydziału Mechanicznego 1901-08, prowadził w Wilnie własne biuro techniczne kanalizacyjne i instalacji wodnych
- Ksawery Dokalski, (30 czerwca 1883 - przed 1924) z gub. kowieńskiej, s. Stanisława, uczeń Gimnazjum w Mitawie, student Wydziału Chemicznego PR 1903-06, od 1906 studiował medycynę na Uniwersytecie w Zurychu
- Tadeusz Domaniewski, (30 października 1871 - ) z Warszawy, s. Romana, uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1892-99
- Jakub Dowmont, (25 sierpnia 1868 - ) z gub. kowieńskiej, uczeń Szkoły Realnej w Białymstoku, student Wydziału Mechanicznego PR 1890-92, pracował w Wilnie, Kiejdanach, Warszawie i Sankt Petersburgu
- Antoni Roman Dowoyna-Sylwestrowicz (Sylwestrowicz-Dowoyno), (28 sierpnia 1860 - po 1924) z gub. kowieńskiej, student Wydziału Rolniczego PR 1882-85, gospodarował we własnych dobrach Wodżgiry w gub. Kowieńskiej, w II RP mieszkał w Bydgoszczy
- Jan Dowoyna Sylwestrowicz, (31 października 1886 - 1939-45) z gub. kowieńskiej, s. Mieczysława, uczeń Gimnazjum w Mitawie, student Wydziału Chemicznego PR 1904-06, adwokat w Warszawie 1924, zginął w obozie koncentracyjnym
- Juliusz Dowoyna Sylwestrowicz, (2 lutego 1884 - ) z gub. kowieńskiej, s. Aleksandra, uczeń Szkoły Realnej w Mitawie, student i absolwent Akademii Rolniczej w Dublanach 1902-06, student Wydziału Handlowego PR 1907-09, właściciel i kierownik domu handlowego “P. Wojtkiewicz & Ko.” w Rydze
- Zygmunt Dowoyna Sylwestrowicz, Weleta warszawski
- Adam Dowoyno, (25 grudnia 1862 - ) z Wilna, student Wydziału Handlowego PR 1882-84
- Kazimierz Drabiński, (27 września 1870 - po 1924) z Warszawy, s. Juliana, uczeń Gimnazjum w Białej, student Wydziału Mechanicznego PR 1892-93, student i absolwent Wydziału Inżynieryjnego 1893-99, inż. powiatowy w Mariampolu w gub. suwalskiej, w II RP inż. w Dyrekcji Kolejowej Wileńskiej 1924
- Antoni Dramiński, (20 marca 1860 - przed 1919) z Poznania, uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1881-86, przyjęty do Arkonii 1881 (nr ew. 203), wystąpił 1883, założyciel Welecji 1883, od 1886 praktyka w fabryce “Lilpop, Rau & Löwenstein” w Warszawie, przedstawiciel w Kijowie firmy Towarzystwa Akcyjnego “W. Fitzner i K. Gamper” w Sielcu
- Bronisław Drecki, (25 lipca 1882 - po 1924) z Kalisza, s. Feliksa, uczeń Gimnazjum w Kaliszu, student Wydziału Chemicznego PR 1903-05, kontynuował studia na Politechnice we Lwowie 1905-07, praktykant w cukrowni w Zbiersku 1907-08, pracował jako chemik w cukrowni Ottleben w Saksonii i przy budowie cukrowni Sanniki w Królestwie Polskim 1909-10, główny chemik w cukrowni “Żytyń” w gub. wołyńskiej 1924
- Taduesz Drege, ( - przed 1924) c. 1919
- Jan Drews, c. 1919
Wacław Drozdowski, 1921 r.
- Wacław Drozdowski, ( - po 1924) akt. 1919, student prawa UP 1923, dziennikarz w redakcji Gazety Warszawskiej 1924
Kazimierz Druet.
- Kazimierz Druet, (30 kwietnia 1910 w Wilnie - 13 kwietnia 1991 w Gdańsku) s. Kazimierza i Augustyny ze Świderskich, absolwent Gimnazjum oo. Jezuitów w Wilnie, student i absolwent WSH (SGH) 1932-35, c. 1932, akt. 1932-, po studiach prowadził dom handlowy w Wilnie, w czasie wojny w Wileńskiej Brygadzie AK ps. “Budrys” 1942-44, aresztowany przez Sowietów i osadzony w obozie pracy w Diagielewie k. Razania 1944-47, po powrocie do polski pracował na PG, a następnie do 1975 w Instytucie Budownictwa Wodnego PAN
- Józef Drzewiecki, (14 grudnia 1867 w Warszawie - po 1924) student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1887-93, w II RP dyrektor cukrowni “Leśmierz” w Łęczycy 1924
- Michał Dudo, (15 marca 1883 - 1939-45) z gub. kowieńskiej, s. Jerzego, uczeń Gimnazjum w Mitawie, student Wydziału Mechanicznego PR 1903-11, właściciel fabryki tkackiej w Poniewieżu w gub. kowieńskiej, w II RP w Towarzystwie “Jaroszewski, Malinowski i Spółka” w Wilnie 1924, aresztowany przez NKWD na kresach, więziony w różnych więzieniach sowieckich, zaginął bez wieści
- Aleksander Dulski, (14 lipca 1874 - ) z gub. podolskiej, s. Zygmunta, uczeń Gimnazjum w Żytomierzu, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1895-1902
- Władysław Dyakowski, (19 września 1875 - przed 1919) z gub. kijowskiej, s. Edwarda, uczeń Szkoły Realnej w Jelizawetgradzie, student i absolwent Wydziału Rolniczego PR 1894-1900 oraz Wydziału Chemicznego 1900-05
- Jan Dyboski,
- Jan Albin Dzierżyński, (14 marca 1877 w Mozyrzu - 10 maja 1958 w Podkowie Leśnej), z gub. mińskiej, s. Felicjana, absolwent Gimnazjum w Rydze, student Wydziału Chemicznego PR 1896-97 i Wydziału Mechanicznego 1897-1904, pomocnik naczelnika Departamentu Warszawsko-Brzeskiej Kolei Nadwiślańskiej, w II RP pracował także w kolejnictwie, od 1923 właściciel Biura Techniczno-Handlowego w Warszawie, po II wojnie światowej pracował w Ministerstwie Komunikacji
- Michał Dziewulski, (30 sierpnia 1883 - po 1924) z gub. warszawskiej, s. Wincentego, uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student i absolwent Wydziału Architektury PR 1907-11, w Gesellschaft “Mundus” w Wiedniu 1924
- Wacław Dzięciołowski, (15 sierpnia 1876 - po 1924) z gub. podolskiej, uczeń Szkoły Realnej w Kijowie, student Wydziału Chemicznego PR 1897-98, studiował na Politechnice w Kijowie
Bolesław Ehrenfeucht (?), 1892 r.
- Bolesław Ehrenfeucht, (13 czerwca 1871 - po 1924) z Warszawy, student i absolwent Wydziału Rolniczego PR 1891-95, zarządzał dobrami barona Kronenberga 1896-98, dzierżawca dóbr Runów 1898-1901, od 1920 właściciel dóbr Marywil w gub. suwalskiej
- Prosper Władysław Ehrenfeucht, (25 czerwca 1868 w Warszawie - ) student i absolwent Wydziału Architektury PR 1889-94, praktyka u A. Goebela w Warszawie 1894-96
- Juljusz Eiger, (kwiecień 1862 - przed 1924) z Warszawy, uczeń Szkoły Realnej w Łowiczu, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1879-84, przyjęty do Arkonii 1881 (nr ew. 182), wystąpił 1883, założyciel Welecji 1883, współwłaściciel cementowni “Wysoka” w i członek zarządu Towarzystwa Akcyjnego “Wołyń”
- Jan Ehrlich, (23 listopada 1872 w Warszawie - po 1924) student Wydziału Chemicznego PR 1889-93, w II RP pracował w Domu Handlowym “Daniel Kraushar” w Warszawie 1924
- Wacław (Wieńczysław) Eynarowicz, (12 sierpnia 1872 - ok. 1923) z gub. grodzieńskiej, s. Konstantego, uczeń Szkoły Realnej w Wilnie, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1894-1901, nadzorca akcyzy w gub. permskiej 1914
Józef Fabianowski (?), 1892 r.
- Józef Fabianowski, (3 kwietnia 1869 - ) z gub. warszawskiej, uczeń Szkoły Realnej w Łowiczu, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1891-98, inżynier w hucie żelaznej Towarzystwa Akcyjnego “B. Handtke” w Częstochowie, w II RP szef warsztatów fabryki “Fitzner i Gamper” w Sosnowcu 1924
Edward Fajans (?), 1892 r.
- Edward Fajans, (9 lutego 1868 z Warszawy - ) student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1889-94, współwłaściciel Zakładów Żeglugi Parowej “M. Fajans” w Warszawie, w II RP współwłaściciel Domu Handlowego “M. Fajans” w Warszawie
- Stanisław Fedecki, (5 listopada 1859 - przed 1919) z Warszawy, student Wydziału Architektury PR 1881-85, przyjęty do Arkonii 1881 (nr ew. 225), wystąpił 1883, założyciel Welecji 1883, nauczyciel prywatny w gub. kijowskiej, od 1886 urzędnik kolejowy
- Antoni Jan (Iwon Antoni) Filleborn, (25 maja 1876 - przed 1919) z gub. płockiej, s. Antoniego, uczeń Gimnazjum w Płocku, student Wydziału Chemicznego PR 1894-1905, pracował w składzie nasion i narzędzi rolniczych “K. Wasilewski” w Warszawie
- Cyryl Filemonowicz, (30 marca 1874 - ) z gub. wileńskiej, uczeń Gimnazjum w Niemirowie, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1894-1902
- Witold Filipowicz, (27 listopada 1876 - ) z gub. kijowskiej, s. Henryka, uczeń Szkoły Realnej w Sewastopolu, student Wydziału Mechanicznego PR 1897-1912
- Tadeusz Fiszer, (16 października 1872 - po 1924) z Warszawy, student Wydziału Mechanicznego PR 1890-92, student i absolwent Wydziału Rolniczego 1892-97, zarządca dóbr Szydłów w gub. piotrkowskiej, od 1900 właściciel dóbr Kampinos w gub. warszawskiej, od 1908 dzierżawca dóbr Brudzew w gub. kaliskiej, w II RP właściciel dóbr Wielki Piątek na ziemi kaliskiej
- Wiktor Focht (Voigt), (15 kwietnia 1884 - po 1924) z gub. mińskiej, s. Edmunda, uczeń Szkoły Realnej w Mińsku, student Wydziału Architektury PR 1907-14, po I wojnie światowej pracował w fabryce I. Goegginger w Rydze 1924
- Herman Fuks, (12 lipca 1863 - ) z Kalisza, uczeń Gimnazjum w Kaliszu, student i absolwent Wydziału Handlowego 1883-88, od 1890 przedstawiciel Spółki Akcyjnej “Zawiercie”
- Jerzy Fulde, (3 lutego 1916 w Warszawie - 6 sierpnia 1944 w Warszawie) student prawa UW, rozstrzelany przez Niemców w Alei Szucha w czasie Powstania Warszawskiego
- Stefan Fulde, (1920 - 7 stycznia 2006) c. 1938, absolwent UW, chemik, prof. dr inż.
- August Furuhjelm, (5 października 1883 - ) z Warszawy, s. Ryszarda, uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1905-09, uczestniczył w pracach przy zakładaniu instalacji wodnej w Radomiu 1909-10, od 1910 inż. w Baku (?), architekt powiatowy w Łodzi 1910-12, od 1912 właściciel biura budowlanego w Łodzi
- Ryszard Gacki, Weleta warszawski
- Jan Gajdziński, student WSH 1927-31, c. 1925, akt. 1925-31
- Leonard Gan, (18 kwietnia 1871 - po 1924) z gub. wileńskiej, uczeń Azylu Księcia Oldenburskiego w Sankt Petersburgu, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1893-1902, pracował jako ekspert w Warszawskiej Głównej Składowej Komorze Celnej, później w komorze celnej w Radziwiłłowie w gub. wołyńskiej, w II RP w Urzędzie Celnym w Gdańsku
- Lucjan Gantzwohl, (2 czerwca 1872 - ) z Warszawy, uczeń Szkoły Realnej w Mitawie, student i absolwent Wydziału Inżynieryjnego PR 1891-98
- Ludwik Garbowski, (18 czerwca 1872 we maj. rodzinnym we wsi Drzewoski Małe k. Kutna - 11 czerwca 1954 w Bydgoszczy) s. Aleksandra i Laury z Rutkowskich, absolwent Gimnazjum Klasycznego w Piotrkowie Trybunalskim 1892, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1892-99, zajął się zawodowo hodowlą roślin, po studiach pracował jako chemik w fabryce ultramaryny, farb i chemikaliów “J. Setzer i E. Werner” w Warszawie, następnie w rolniczych stacjach doświadczalnych w Chojnowie i w Dublanach, studiował w tym czasie także bakteriologię w Zakładzie Higieny Uniwersytetu Lwowskiego, w 1904 wydał nakładem Welecji swój wykład z kongresu chemii stosowanej w Berlinie (”Zjawiska chemiczne w przyrodzie”), od 1905 kontynuował studia poza krajem w Bernie, Bazylei oraz w Marburgu, gdzie obronił w 1907 doktorat, odbył specjalistyczne studia z fitopatologii na Uniwersytecie w Monachium i w tamtejszej Bawarskiej Stacji Rolniczo-Botanicznej 1907-08, od 1909 asystent Zakładu Rolniczego Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, a w latach 1910-1912 nauczyciel chemii, przyrody i towaroznawstwa w Szkole Handlowej w Mławie, później pracował w laboratorium mykologicznym w Doświadczalnej Stacji Badawczej Chorób Buraka Cukrowego w w Śmile w gub. kijowskiej 1912-13, kierownik Sekcji Oceny Nasion przy Muzeum Przemysłu i Rolnictwa w Warszawie 1912-15, w czasie I światowej kontynuował badania w zakresie mykologii i fitopatologii w Podolskim Towarzystwie Rolniczym w Winnicy, a następnie w Pomologicznej Stacji Doświadczalnej w Symferopolu na Krymie oraz w Laboratorium Biura Mikologicznego Ministerstwa Rolnictwa w Piotrogrodzie, w II RP pracownik Ministerstwa Rolnictwa i Dóbr Rolnych, wykładowca SGGW, habilitacja SGGW 1922, od 1921 do lat powojennych pracownik Państwowego Instytutu Naukowego-Rolniczego w Bydgoszczy, w tym między innymi wieloletni kierownik Wydziału Chorób Roślin oraz wicedyrektor Instytutu 1917-35, członek honorowy Polskiego Towarzystwa Przyrodników im. Kopernika i członek zwyczajny Towarzystwa Naukowego Warszawskiego i Toruńskiego oraz Polskiego Towarzystwa Botanicznego, odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi 1937, a także złotymi medalami Włoskiej Akademii Nauk Rolniczych oraz Międzynarodowego Instytutu Rolniczego 1927, pochowany na cmentarzu parafialnym na Bielawkach
- Jerzy Gąsiorowski, ( - 1942 we Francji) student WSH 1930-33, c. 1930/31, akt. 1930/31-33, w partyzantce we Francji, poległ podczas akcji rozpoznawczej
- Wiesław Gąssowski, (21 listopada 1874 - po 1924) z gub. piotrkowskiej, s. Konstantego, uczeń Szkoły Realnej w Białymstoku, student i absolwent Wydziału Inżynieryjnego PR 1896-1903, architekt Wileńskiego Okręgu Celnego, w II RP dyrektor Wydziału Zasobów Dyrekcji Kolei Warszawskiej 1924
- Wacław Gątkiewicz, (3 kwietnia 1890 - po 1924) z gub. kieleckiej, s. Franciszka, uczeń Szkoły Realnej w Łowiczu, student Wydziału Handlowego PR 1911-12
- Zygmunt Gdowski, student UW 1932-33, c. 1932/33, akt. 1932/33
- Edward Gekowicz, (18 kwietnia 1878 - ) z gub. mińskiej, s. Edwarda, uczeń Gimnazjum w Kijowie, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1897-1907
Henryk Genello, 1901 r.
- Henryk Genello, (5 sierpnia 1872 - po 1924) z Kijowa, s. Edwarda, uczeń Szkoły Realnej w Kijowie, student Wydziału Architektury PR 1895-1906, architekt miejski w gub. mińskiej, w II RP kierownik Wydziału Drogowego Dyrekcji Kolei Wileńskiej 1924
- Mirosław Gersdorf, (1915 - 27 lipca 1985) prawnik, specjalista z zakresu prawa spółdzielczego, redaktor kodyfikacji prawa spółdzielczego 1961 i 1982, doktorat UŁ 1969, habilitacja UMCS 1977, prof. nadzw. 1980, prof. Spółdzielczego Instytutu Badawczego, pochowany w grobie rodzinnym na warszawskich Powązkach
Stanisław (?) Giedgowd (?), 1892 r.Stanisław Giedgowd, 1929 r.
- Stanisław Giedgowd, (15 grudnia 1869 - 3 kwietnia 1950 w Dębnie na Litwie) s. Antoniego i Walerii z Piłsudskich, brat Walerego (Konwent Polonia), uczeń Gimnazjum w Libawie, student Wydziału Architektury PR 1891-94, później studiował i uzyskał dyplom na Akademii Handlowej w Wiedniu, ziemianin, gospodarował w maj. własnym Dębno w gub. kowieńskiej, pochowany na cmentarzu w Surwiliszkach
- Tadeusz Giedroyć, (7 stycznia 1890 w Biejanach w gub. kowieńskiej - 26 czerwca 1941) s. Jana i Kazimiery Radziwiłłowicz, brat Jana (Konwent Polonia [1167]), absolwent Gimnazjum w Rydze 1907, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1907-08 i Wydziału Mechanicznego 1908-09, c. 1907 Welecja, później studiował prawo UD 1909-13 oraz na Uniwersytecie w Jarosławiu 1913-17, c. I sem. 1909 Konwent Polonia, uczył się także w Konstantynowskiej Szkole Artylerii w Sankt Petersburgu, współzałożyciel Naczelnego Polskiego Komitetu Wojskowego, członek POW, w I Korpusie Polskim gen. Józefa Dowbor-Muśnickiego 1917-18, mjr WP, odznaczony Krzyżem Walecznych, w II RP właściciel i współwłaściciel maj. Łobzów i Kotczyn w pow. słonimskim na Nowogrodczyźnie, starosta powiatowy w Wołkowysku, Augustowie i Białymstoku, sędzia, m.in. od 1932 wiceprezes sądu okręgowego w Białymstoku, od 1935 prezes Sądu Okręgowego w Zamościu, a od 1936 w Łucku, członek OZN, od 1938 senator RP z woj. wołyńskiego, aresztowany razem z żoną przez NKWD, skazany na śmierć, zastrzelony przez konwojenta w czasie ewakuacji więzienia po ataku Niemiec na ZSRR w drodze między Mińskiem a Czerwieniem [1231]
- Lucjan Gilewicz, student WSH 1929-30, c. 1929/30, akt. 1929/30
Wojciech Gintowt (?), 1892 r.
- Wojciech Gintowt, (12 maja 1869 - 30 maja 1894) z gub. kowieńskiej, uczeń Szkoły Realnej w Mitawie, student Wydziału Mechanicznego PR 1889-90 i Wydziału Rolniczego 1890-94
- Józef Gliszczyński, (29 grudnia 1879 - ) z gub. radomskiej, s. Artura, uczeń Szkoły Przemysłowej w Łodzi, student Wydziału Architektury PR 1900-01, student i absolwent Wydziału Mechanicznego 1901-08
- Jan Głowacki, (1 listopada 1892 - ) z gub. lubelskiej, s. Tadeusza, uczeń Szkoły Realnej w Kazaniu, student Wydziału Architektury PR 1913-1915,
- Stanisław Gniewiewski, (24 kwietnia 1865 - po 1924) z gub. grodzieńskiej, uczeń Gimnazjum w Libawie, student Wydziału Rolniczego PR 1886-87, właściciel maj. Pleki w gub. kowieńskiej
- Ludwik Gniewosz, (30 lipca 1862 - po 1924) z gub. łomżyńskiej, uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student Wydziału Mechanicznego PR 1879-81, student i absolwent Wydziału Handlowego 1881-86, przyjęty do Arkonii 1879 (nr ew. 103), wystąpił 1883, założyciel Welecji 1883, właściciel majątku Grabów i młyna w gub. łomżyńskiej, właściciel majątku Krzynowłoga Mała w gub. płockiej, w II RP sędzia pokoju w Dubnie 1924
- Stanisław Gniewosz, (15 kwietnia 1861 - przed 1919) z gub. łomżyńskiej, uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1880-87, przyjęty do Arkonii 1880 (nr ew. 142), wystąpił 1883, założyciel Welecji 1883, miał praktykę w majątku Grabowo w gub. łomżyńskiej, współwłaściciel parowej fabryki mebli i wyrobów stolarskich “Karmański i Spółka”
- Kazimierz Goebel, (30 lipca 1869 w Warszawie - przed 1924) uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student i absolwent Wydziału Rolniczego PR 1888-92, w 1898 kupił maj. “Kępina” w gub. piotrkowskiej, dyrektor Syndykatu Rolniczego w Piotrkowie
- Stanisław Goebel, Weleta warszawski
- Władysław Goebel, (1903 - ) student WSH 1922-25, c. 1923, akt. 1923-26
Karol Brunon Görne, 1885 r.
- Karol Brunon Görne (Goerne) (1 listopada 1861 w Kaliszu - 11 stycznia 1940 w Łodzi) s. rodziny przemysłowców, s. Hermana Traugotta i Henrietty z d. Emmel, ojciec Wiktora (Kujawja), student Wydziału Mechanicznego PR 1882-85, przyjęty do Arkonii 1882 (nr ew. 274), wystąpił 1883, założyciel Welecji 1883, inż. mech., po studiach pracował w fabryce “Otto Goldammer” w Łodzi, a następnie w fabryce tkalni “Ludwig Geyer”
- Konstanty Gojżewski, ( - 1981) student UW 1928/29-30, c. 1928/29, akt. 1928/29-30
- Schaja (Jesajas) Goldflam, (1 lutego 1864 - ) z Warszawy, uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student Wydziału Mechanicznego 1883-86
- Kazimierz Goławski, (4 marca 1869 - ) z gub. grodzieńskiej, uczeń Szkoły Realnej w Białymstoku, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1886-92, od 1906 właściciel biura technicznego w Białymstoku
- Leon Goldsztaub, (1 września 1865 - 1936/37) z Warszawy, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1885-91, dyrektor Powszechnego Towarzystwa Elektrycznego A. E. G. w Sankt Petersburgu, w II RP prezes Zarządu Polskich Zakładów “Simens” i Polskie Żarówki Spółka Akcyjna 1924
- Antoni Gosiewski, (25 maja 1862 - przed 1924) z gub. lubelskiej, uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student Wydziału Mechanicznego PR 1881-82, student i absolwent Wydziału Chemicznego 1883-88, przyjęty do Arkonii 1881 (nr ew. 197), wystąpił 1883, założyciel Welecji 1883, administrator Towarzystwa Przemysłowego “Przeworsk” we Lwowie
- Joachmi Gorski, (15 sierpnia 1861 - po 1924) z gub. wileńskiej, s. Cypriana, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1884-1900, inż. kanalizacji w Wilnie, w II RP inż. w Dyrekcji Kolejowej w Wilnie
- Konrad Górski, (18 stycznia 1866 - po 1924) z Warszawy, student Wydziału Chemicznego PR 1885-89, studiował na Akademii Górniczej we Freiburgu, pracował jako agent zdawczy i szef laboratorium mechanicznego w Ostrowieckich Zakładach Górniczych
- Włodzimierz Górski (Gorski), (21 listopada 1898 - ) z gub. piotrkowskiej, s. Telesfora, uczeń Szkoły Średniej w Moskwie, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1916-18, c. 1919
- Józef Grabowski, (30 marca 1882 - po 1924) z Warszawy, s. Wojciecha, uczeń Gimnazjum w Warszawie, student i absolwent Wydziału Mechanicznego 1906-08, starszy konstruktor w hucie “Częstochowa” Towarzystwo Akcyjnego Bernarda Hantkego, od 1911 w wydziale Towarzystwa Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej w Warszawie, w II RP dyrektor fabryki “Pustelnik” w Warszawie 1924
Tadeusz Grabowski, ok. 1933 r.
- Tadeusz Marcin Grabowski, (16 sierpnia 1915 w miejsc. Kaczika k. Czerniowiec - 21 lutego 2001 w Łodzi) s. Albina (Ognisko, Jagiellonia) i Olgi Cehak, bratanek Kazimierza i Władysława (obaj Ognisko), brat stryjeczny Zbigniewa (Welecja), absolwent Gimnazjum im. M. Kopernika w Łodzi, student i absolwent 1938 prawa UW, c. 1935, w czasie wojny w konspiracji w AK, żołnierz powstania warszawskiego, po wojnie p.o. sędziego, a następnie od 1949 adwokat w Łodzi, radca prawny państwowych przedsiębiorstw handlu zagranicznego “Cetebe” (późniejszy “Textilimpex” i “Skórimpex”) w Łodzi, członek Stronnictwa Pracy, działacz opozycji demokratycznej ROPCIO, w latach 1980-81 doradca prawny strajków w Stoczni Szczecińskiej 1980, MPK w Łodzi 1980, strajków studenckich 1981, a później NSZ w Łodzi, doradca Solidarności w Stoczni Szczecińskiej, prezes Archikonfraterni Literackiej w Łodzi, radny Miasta Łodzi, zasłużony obywatel Miasta Łodzi, pośmiertnie odznaczony Krzyżem Komandorskim OOP, pochowany na Cmentarzu Łagiewniki w Łodzi
- Zbigniew Grabowski, (16 sierpnia 1917 w Kielcach - 11 grudnia 1997 w Olsztynie) s. Kazimierza (Ognisko) i Emilii z d. Virfel, bratanek Albina (Ognisko, Jagiellonia) i Władysława (Ognisko), stryjeczny brat Tadeusza (Welecja), absolwent V Państwowego Liceum i Gimnazjum im. Księcia Józefa Poniatowskiego w Warszawie, student SGH 1935(?)-39 (absolutorium bez dyplomu), ukończył podchorążówką, podczas wojny pracował w fabryce protez w Warszawie, w powstaniu warszawskim w służbie cywilnej na Żoliborzu, po II wojnie światowej m.in. starosta w Morągu, a nastepnie ekonomista w Pracowni Urbanistycznej Urzędu Wojewódzkiego w Olsztynie, działał w Społecznym Funduszu Odbudowy Stolicy (SFOS) na terenie Warmii i Mazur, potem w PTTK (m.in. autor “Skorowidza nazw miejscowości terenu Warmii i Mazur”), członek NSZZ “Solidarność” w Olsztynie, zajmował się fotografiką, zorganizowano wiele wystaw jego fotografii, pochowany na Cmentarzu Komunalnym przy ul. Poprzecznej w Olsztynie
[Źródła (poza wskazanymi poniżej listy członków): relacja Marty Grabowskiej]
- Zygmunt Grabowski, (18 lutego 1895 - ) z Niemiec, uczeń Prywatnej Szkoły Średniej, student Wydziału Handlowego PR 1917-18, Weleta moskiewski
- Witold Graefe, (1903 - 17 marca 1939) student 1922-31 i absolwent (mgr prawa) UW, c. 1923, akt. 1923-31, kierownik Działu Statystyki (?) PKP
- Henryk Gromski, (1900 - ) student Wydziału Architektury PW 1921-31, c. 1923, akt. 1923-31, inż. architekt
- Tadeusz Lucjan Gronowski, (5 października 1894 w Warszawie, 20 lutego 1990 w Warszawie) student Wydziału Architektury PW 1915-28, akt. 1922-28, grafik, malarz, architekt wnętrz, twórca plakatów, ilustrator książek, uważany za jednego z pionierów nowoczesnego polskiego plakatu
- Witold Gruczyński, ( - 20 sierpnia 1923), student Wydziału Mechanicznego PW 1916-23, c. 1919, akt. 1919-23
- Kazimierz Edward Gruetzmacher (Grützmacher), (12/24 marca 1878 - 17 grudnia 1943 w Warszawie), s. Antoniego, brat Włodzimierza (Welecja), stryj Antoniego i Henryka (obaj Chrobria), uczeń Gimnazjum w Kaliszu, student Wydziału Mechanicznego PR 1897-98, właściciel dóbr ziemskich Czołówek k. Radziejowa na Kujawach, w II RP w Senacie I kadencji z ramienia Związku Ludowo-Narodowego, poseł na Sejm II kadencji, prezes Zarządu Okręgowego SN na Kujawach, od 1935 członek Komitetu Głównego SN, podczas wojny razem z żoną ukrywał się w Warszawie u rodziny Ulrichów, właścicieli firmy ogrodniczej, działacz konspiracyjnego Stronnictwa Narodowego, kierownik Wydziału Gospodarczego Zarządu Głównego SN i członek Rady Gospodarczej przy tym zarządzie
- Włodzimierz Gruetzmacher (Grützmacher), (5/17 lipca 1871 - 31 października 1959) z miejsc. Czołówek w gub. warszawskiej, s. Antoniego, brat Kazimierza (Welecja), ojciec Antoniego i Henryka (obaj Chrobria), student Wydziału Mechanicznego PR 1892-1901, członek Welecji, naczelnik warsztatów Dróg Żelaznych Północnych (naczelnik sekcji trakcji na kolei Moskiewsko-Jarosławsko-Archangielskiej), dyrektor Wydziału Mechanicznego Poznańskiej Dyrekcji M.K.Z., Filister honorowy Gedanii, pochowany na Cmentarzu Junikowskim w Poznaniu
- Marjan Gründler (Grundler), (8 września 1873 - po 1924) z miejsc. Smela w gub. kijowskiej, s. Piotra, uczeń Szkoły Realnej w Krzemieńczugu, student Wydziału Handlowego PR 1894-97
- Jan Grünhof (Grynhof), (31 lipca 1872 - 10 sierpnia 1954 w Komorowie k. Warszawy) z gub. kowieńskiej, s. Hernyka, uczeń Szkoły Realnej w Łukach Wielkich, student Wydziału Mechanicznego PR 1892, po studiach mieszkał i pracował w Saratowie, posiadał własne przedsiębiorstwo budowlane, budował mosty m.in. w Rybińsku i w innych miejscach na Donie, w II RP pracował w “Towarzystwie Inż. Kiełbasiński” w Wilnie 1924, pracował przy budowie Centralnego Okręgu Przemysłowego
- Jan Gruner, (26 stycznia 1885 - po 1924) z gub. grodzieńskiej, s. Juljana, uczeń Szkoły Realnej w Libawie, student Wydziału Handlowego PR 1905-11, w Radzie Szkolnej Powiatowej w miejsc. Opoczna 1924
- Jerzy Grużewski, ( - 11 września 1939 pod Zambrowem) Weleta warszawski, ppor. rez., w wojnie obronnej 1939 w 71 Pułku Piechoty, w walce ranny pod Zambrowem i dobity przez Niemców
- Kazimierz Grużewski, (11 października 1882 - przed 1919) z Warszawy, uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student Wydziału Handlowego PR 1899-1901
- Dawid Gryziewicz (Gryzewicz), (30 grudnia 1872 - po 1924) z gub. podolskiej, uczeń Szkoły Realnej w Odessie, student Wydziału Mechanicznego PR 1893-96, student i absolwent Wydziału Chemicznego 1896-1902, docent 1905-08, a od 1908 zastępca adiunkta-prof. PR, w II RP dyrektor Zakładów Przemysłowych “Marynin” w Warszawie 1924
- Janusz Gumkowski, (25 kwietnia (starego stylu) 1905 w Odessie - 29 sierpnia 1984 w Warszawie) s. Mariana, brat Kazimierza (obaj Welecja), student filologii klasycznej, później student i absolwent (mgr praw) prawa UW 1927-33 (1931?), c. 1927, akt. 1927-33, prezes sem. zim. 1931/32, po studiach pracował w Towarzystwie Kredytowym Przemysłu Polskiego, w czasie wojny w AK, od 1942 w “Żegocie”, po wojnie zaangażowany w tworzenie, a od 1946 dyrektor Głównej Komisji Badań Zbrodni Hitlerowskich, radca Ministra Sprawiedliwości do spraw adwokatury 1950-58, prezes Wyższej Komisji Weryfikacyjnej dla Adwokatów, w ramach nagonki antysemickiej jako przyjaciel żydów usunięty z zajmowanych stanowisk i zmuszony do przejścia na rentę, społecznie zajmował się do końca życia dokumentowaniem zbrodni przeciw obywatelom polskim podczas II wojny światowej, przekładał z języka rosyjskiego, czeskiego, francuskiego i niemieckiego
- Kazimierz Gumkowski, s. Mariana, brat Janusza (obaj Welecja), Weleta warszawski
- Marian Gumkowski, (22 lipca 1877 w Stawkach k. Kamieńca Podolskiego - 1927) z rodziny ziemiańskiej, s. Felicjana, ojciec Janusza i Kazimierza (obaj Welecja), absolwent Gimnazjum w Odessie, student Wydziału Matematyczno-Przyrodniczego Uniwersytetu w Odessie, na skutek oskarżeń o współpracę z PPS opuścił uczelnię, następnie student Wydziału Handlowego PR 1900-04, pracował w firmie “Bracia Zenzinowy” w Odessie, w 1918 w formacjach zbrojnych gen. Lucjana Żeligowskiego, w II RP pracował m.in. jako kierownik księgowości w Towarzystwie Kredytowym Przemysłu Polskiego w Warszawie (1924)
- Rudolf Gundlach, (19 marca 1892 w Łodzi - 4 grudnia 1957 we Francji) z Łodzi, s. Jana (Konwent Polonia), brat Zygmunta (Welecja), uczeń Szkoły Realnej w Mitawie, student Wydziału Rolniczego PR 1910-13, przyjęty do Welecji 1910, kontynuował studia po ewakuacji PR do Moskwy, od 1916 w armii rosyjskiej, w I Korpusie Polskim gen. Józefa Dowbor-Muśnickiego 1917-18, uczestnik walk 1919-20, student i absolwent mechaniki PW 1922-28, akt. 1924-28, w służbie czynnej WP, ppłk komendant Biura Badań Broni Pancernej, autor patentu peryskopu do czołgów (stosowany w czołgach polskich i brytyjskich), od 1939 na emigracji we Francji, prowadził fermę
- Zygmunt Gundlach, (19 marca 1877 - jesień 1939 w Łodzi), z Warszawy, s. Rudolfa (Konwent Polonia), brat Rudolfa (Welecja), uczeń Gimnazjum w Warszawie, student Wydziału Mechanicznego PR 1908-16, w II RP inż. w Towarzystwie Akcyjnym “J. John” w Łodzi, zamordowany przez Gestapo
Gustaw Gwizdalski, lata 20-te
- Gustaw Gwizdalski, (16 marca 1897 w Warszawie - 10 marca 1978 w Leeds w Wielkiej Brytanii) s. Teodora Edmunda i Józefy Jadwigi z Dzierżanowskich, w wieku 17 lat wstąpił do II Brygady Leginów Polskich, służył w w 2. Pułku Ułanów od poczatku jego istnienia, tj. od dn. 11 sierpnia 1914 do jesieni 1916, absolwent szkoły pilotów w Krakowie (maj 1919) i pilotażu na lotnisku Ławica w Poznaniu (marzec 1920), uczestnik wojny polsko-bolszewickiej 1919-1920 jako pilot w składzie 1. Eskadry Wywiadowczej, później pilot eskadry w 1. Pułku Lotniczym w Warszawie i Toruniu, student i absolwent 1925 SGGW (inż rolnictwa), c. 1919, pracowł w banku rolnym i gospodarował w maj. Duki pod Tarczynem, w sierpniu 1939 zmobilizowany do służby w Dowództwie Lotnictwa Ministerstwa Spraw Wojskowych, po zakończeniu kampani wrześniowej 1939 przedostał się na Wyspy Brytyjskie (16.07.1940), gdzie wstąpił do lotnictwa polskiego u boku RAF, skierowany do pracy w personelu naziemnym jako oficer wywiadu lotniczego, m.in. zbierał meldunki po locie operacyjnym załóg, odznaczony Krzyżem Niepodległości, Krzyżem Walecznych, Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918-21 i Polową Odznaką Pilota Bojowego (tzn. zielonym wieńcem laurowym), ożeniony z Marią Kłos, bezdzietny, prochy sprowadzono do Polski i złożono na cmentarzu katolickim Św. Józefa w Łodzi przy ul. Ogrodowej [Źródła (poza wskazanymi poniżej spisu członków): relacja Rafała Wilczkowskiego]
- Władysław Halkader, (29 grudnia 1866 - przed 1924) z Warszawy, uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1885-91, studiował w Instytucie Elektrotechnicznym w Liege, inż. i członek zarządu Moskiewskiego Towarzystwa Przemysłowo-Budowlanego “Inżynier”, współwłaściciel biuro budowlanego “Pawłow i Ko.” w Moskwie
- Gustaw Hantke, (14 lipca 1868 - 1939) z Warszawy, student i absolwent Wydziału Rolniczego PR 1888-96, pomocnik dyrektora 1897-98 i dyrektor 1898-1900 fabryki B. Hantkego w Jekateynoslwiu, dyrektor 1900-02 fabryki B. Hantkego w Saratowie, dyrektor syndykatu fabryki drutu i gwoździ w Królestwie Polskim 1902-04, właściciel biura technicznego w Warszawie 1904-10, a od 1910 także w Sankt Petersburgu, później właściciel firmy “G. Hantke” w Warszawie
- Jan Harabaszewski, (10 września 1875 - 1943) z gub. radomskiej, uczeń Gimnazjum w Rydze, student Wydziału Chemicznego PR 1895-1899, autor podręcznika dla szkół średnich Metodyka chemii (1902)
- Władysław Heer, (30 sierpnia 1868 z Łodzi - ) uczeń Szkoły Przemysłowej w Łodzi, student Wydziału Chemicznego PR 1887-95
- Jerzy Hełczyński, (24 kwietnia 1885 w Botatyczach k. Zamościa - 11 października 1944 w maj. Biała Wielka k. Częstochowy) absolwent Szkoły Realnej w Warszawie, student Wydziału Handlowego PR 1905-09, po studiach pracował jako handlowiec w Kijowie, po I wojnie światowej pracował jako dyrektor ekonomiczny w firmie “Starachowice”, a następnie jako dyrektor Monopolu Odlewni Radiatorów w Warszawie, ciężko ranny w pierwszym dniu Powstania Warszawskiego, zmarł skutkiem ciężkiej rany i ogólnego wyczerpania
- Stefan Henisz, (13 kwietnia 1891 - 1944 w Auschwitz) z Warszawy, s. Stefana, uczeń Korpusu Kadetów w Moskwie, student Wydziału Mechanicznego PR 1909-17, w II RP pracował w Fabryce Celulozy we Włocławku 1924
- Julian Henrych, (1896 - ) student Wydziału Inżynierii Lądowej 1914-25, c. 1923, akt. 1923-26
- Jan Hercak (Lerski), (28 grudnia 1893 - po 1924) z Władykawkazu, s. Władysława, uczeń Szkoły Realnej we Władykawkazie, student i absolwent Wydziału Handlowego PR 1894-1900, współpracownik gazety rosyjskiej “Teatr i Sztuka”, inspektor w I Rosyjskim Towarzystwie Ubezpieczeń w Sankt Petersburgu, później artysta Teatrów Carskich w Sankt Petersburgu, artysta Teatru Aleksandryjskiego w Piotrogrodzie 1924
- Stefan Hewelke, (10 października 1885 - przed 1924) z gub. kurlandzkiej, s. Stefana i Marii z Lilpopów, brat Jerzego (Arkonia), uczeń Szkoły Realnej w Rydze, student Wydziału Architektury PR 1904-05 i Wydziału Mechanicznego 1905-06, kontynuował studia w Karlsruhe, w 1909 wyjechał do Ameryki
- Roman Higersberger, (5 sierpnia 1865 - po 1924) z gub. warszawskiej, brat Stefana (Arkonia, Welecja), stryj Jana, Tadeusza i Zbigniewa (wszyscy trzej Jagiellonia), uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1882-88, przyjęty do Arkonii 1882 (nr ew. 262), wystąpił 1883, założyciel Welecji 1883, właściciel majątku Rataje w gub. warszawskiej
- Stefan Higersberger, (27 listopada 1862 - po 1924) brat Romana (Arkonia, Welecja), ojciec Jana i Zbigniewa, stryj Tadeusza (wszyscy trzej Jagiellonia), uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student Wydziału Rolniczego PR 1880-83, przyjęty do Arkonii 1880 (nr ew. 154), wystąpił 1883, założyciel Welecji 1883, od 1886 gospodarował we własnych dobrach Piotrów w gub. warszawskiej
- Adolf (Karol) Hintz, (23 września 1879 - po 1924) z Warszawy, s. Augusta, brat Henryka (Welecja), uczeń Gimnazjum w Warszawie, student Wydziału Mechanicznego PR 1908-11, pracował w Towarzystwie Elektryczności m. Warszawy, w II RP inż. w Elektrowni Warszawskiej 1924
- Henryk Hintz, (15 września 1886 - 10 lutego 1972), z Warszawy, s. Augusta, brat Adolfa (Welecja), uczeń Szkoły Handlowej w Kijowie, student Wydziału Architektury PR 1909-14, akt. 1919, mjr WP w Dowództwie Dywizji Artylerii w Toruniu 1924
- Hipolit Hincz, (1 sierpnia 1879 - ) z gub. lubelskiej, s. Mikołaja, uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1901-06
- Emanuel Emil Hirszberg, (8 września 1872 w Łodzi- wrzesień 1939) z rodziny przemysłowców, s. Jakowa i Ernestyny z d. Kot, absolwent Gimnazjum w Łodzi 1890, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1891-97, kierownik przędzalni w fabryce ojca, a po jego śmierci współwłaściciel i dyrektor fabryki “Hirszberg i Wilczyński” w Łodzi, w II RP założył 1923 i przewodniczył branżowej reprezentacji przemysłowców Związku Przemysłu Dziewiarskiego, zamordowany przez Niemców (powodem stracenia był wydany przez niego przed wybuchem wojny nakaz zdjęcia chorągiewek ze swastyką zawieszanych przez robotników-Niemców przy obsługiwanych warsztatach)
Maciej Hönigmann (?), 1892 r.
- Maciej (Mateusz?) Hönigmann, (12 września 1864 w Kielcach - przed 1924) uczeń Gimnazjum w Kielcach, student Wydziału Handlowego PR 1887-93
- Ferdynand Hoesick, (16 października 1867 w Warszawie - 12 kwietnia 1941 w Warszawie) s. Ferdynanda i Matyldy z Granzow, student Wydziału Handlowego PR 1885-86, studiował w Heidelbergu 1886-87, Krakowie 1888-90 oraz Paryżu 1890-91, w 1902 przeszedł z protestantyzmu na katolicyzm, literat, dziennikarz, wydawca, kierownik wydawnictwa jego ojca 1900-03, od 1924 red. naczelny “Kuriera Warszawskiego”, autor książek Chopin. Życie i twórczość (tom 1-3, 1910-11), zbiorów nowel: Samotność (1895) i Niedole małżeńskie (1915), powieści Nemezis (1913); Szkice i opowiadania historyczno-literackie (1900), monografii historycznych Życie Juliusza Słowackiego na tle współczesnej epoki (tom 1-3, 1896-97), Miłość w życiu Zygmunta Krasińskiego (tom 1-2, 1899), Tatry i Zakopane. Przeszłość i teraźniejszość (tom 1-4, 1920-31), wydawca dzieł m.in. Juliana Klaczki i Adama Asnyka, uhonorowany Złotym Wawrzynem Polskiej Akademii Literatury 1937
- Eugeniusz Hołubiczko, (1897 - ) student Wydziału Inżynierii Lądowej PW 1917- i SGGW 1927-29, c. 1922, akt. 1922-29
- Zygmunt Hołubiczko, (1896 - ) student Wydziału Chemicznego PW 1922-25, akt. 1922-25, skreślony 1925
- Tadeusz Horoch, ( - 1944) student UW 1927-29, c. 1925, akt. 1925-29, w PSZ, zginął tragicznie w Szkocji (popełnił samobójstwo)
- Wacław Hrechorowicz, (8 września 1869 - przed 1919) z gub. witebskiej, uczeń Szkoły Realnej w Wilnie, student Wydziału Handlowego PR 1890-92
- Ludwik (Talko-) Hryncewicz, (23 grudnia 1904 w maj. Rodzinnym Iłgów na Suwalszczyźnie - 28 listopada 1993 w Warszawie) s. Andrzeja i Wandy z Hryncewiczów, absolwent polskiego Gimnazjum w Kownie, łącznik komendanta POW na Litwie (odznaczony za tę działalność Krzyżem Niepodległości), ochotnik w wojnie polsko-bolszewickiej 1920 w 13 Pułku Ułanów Wileńskich (odznaczony Krzyżem Walecznych), student PG, Akademii Handlowej w Wiedniu oraz WSH w Warszawie 1928-32 oraz Uniwersytetu w Kownie, c. 1927, akt. 1927-32, inż. mechanik, organizator siatki wywiadowczej AK na Litwie kryptonim “Wierzba” 1939-45 (odznaczony Virtuti Militari, po raz drugi Krzyżem Walecznych, odznaczeniami francuskimi i angielskimi), aresztowany przez NKWD 1940, uciekł w czerwcu 1941, po wojnie pracował w przemyśle i spółdzielczości, autor “Kryptonim Wierzba”, zapalony myśliwy, działacz myśliwski, autor licznych artykułów o tej tematyce, wyróżniony najwyższym odznaczeniem łowieckim “Złomem”, pochowany na warszawskich Powązkach
- Kazimierz Hryniewicz, (2 marca 1871 - po 1924) z gub. witebskiej, s. Antoniego, uczeń Szkoły Realnej w Dyneburgu, student Wydziału Rolniczego PR 1894, student i absolwent Wydziału Chemicznego 1894-1901, w II RP inż. chemik w Warszawie
- Wacław Hryniewicz, ( - 1987-88) student PW 1931-33, c. 1931/32, akt. 1931/32-33
Juljan Hube (?), 1892 r.
- Juljan Hube, (4 marca 1867 - przed 1924) z gub. piotrkowskiej, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1888-94, chemik w fabryce “Scholtze & Kijewski” w Warszawie 1894-97, od 1897 pomocnik inżyniera, od 1898 elektrotechnik, od 1899 asystent przy piecu hutniczym, od 1902 szef pieca hutniczego w Hucie Ostrowieckiej w gub. radomskiej, pomocnik szefa pieca hutniczego w stalowni B. Hantkego w Częstochowie 1907-08, chemik w cukrowni “Chełmica” w gub. płockiej 1909-10, od 19010 pomocnik dyrektora cementowni “Wołyń” w gub. wołyńskiej
- Kazimierz Hulecki, (9 grudnia 1874 - po 1924) z gub. wileńskiej, uczeń Szkoły Realnej w Wilnie, student i absolwent Wydziału Handlowego PR 1894-1902, urzędnik Banku Ziemskiego w Wilnie, w II RP w Dyrekcji Robót Publicznych w Wilnie 1924
- Władysław Huszczo, (13 lutego 1866 - przed 1924) z gub. kowieńskiej, uczeń Szkoły Realnej w Wilnie, student Wydziału Chemicznego PR 1886-91, dyrektor cukrowni “Czeczelnik” w gub. podolskiej
- Feliks Ibiański-Zahora, ( - 1965) członek POW, student UW 1928-32, c. 1927/28, akt. 1927/28-33, w czasie wojny w 1 Dywizji Pancernej Grenadierów gen. S. Maczka, po wojnie na emigracji w Argentynie, redaktor “Kuriera Polskiego”, odznaczony Krzyżem Niepodległości z mieczami i Krzyżem Walecznych
- Wacław Ibiański (Ibjański), (16 listopada 1864 - przed 1919) z gub. kowieńskiej, uczeń Szkoły Realnej w Łowiczu (?), student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1883-88, szef biura konstrukcji kotłów parowych “W. Fitzner i K. Gamper” w Sosnowicach
- Tadeusz-Hermogenes Idzikowski, (7 kwietnia 1893 - 11 lutego 1985) s. Stefana, uczeń Szkoły Handlowej w Wilnie, student Wydziału Architektury PR 1912-16, a następnie PW 1922-25, akt. 1922-25, po wojnie na emigracji w Stanach Zjednoczonych
- Witold Idzikowski (Idźkowski), (21 listopada 1873 - przed 1919) z Radomia, s. Błżeja, brat Stefana (Welecja), uczeń Gimnazjum w Radomiu, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1892-98, właściciel zakładu elektrycznego w Radomiu, pełnomocnik na Rosję Towarzystwa Przedsiębiorstw Elektrycznych
- Stefan Idżkowski (Idzikowski), (24 lutego 1876 - ) z gub. radomskiej, uczeń Gimnazjum w Rydze, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1895-1901, s. Błażeja, brat Witolda (Welecja), od 1903 śpiewak operowy, najpierw w Ameryce Płn., a następnie w Paryżu, pracował także jako taksator Ubezpieczeń Rządowych
Ignacy Iwanowicz.
- Ignacy Iwanowicz, (28 stycznia 1882 - po 1945) z gub. kowieńskiej, s. Jana, uczeń Gimnazjum w Rydze, student i absolwent Wydziału Inżynieryjnego PR 1900-07, hospitant w Wyższej Szkole Rolniczej w Berlinie, od 1910 starszy hydrotechnik w Wileńsko-Kowieńskim Zarządzie Rolniczym i Domen Państwowych, w II RP inspektor Dróg Wodnych w Toruniu 1924, aresztowany przez NKWD (?), wywieziony w głąb ZSRR, zaginął bez wieści (?)
- Bolesław Iwaszkiewicz, (23 czerwca 1875 - zm. w Rydze) z gub. kijowskiej, uczeń Gimnazjum w Libawie, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1895-96, Wydziału Chemicznego 1896-99 i Wydziału Handlowego 1898, po wojnie mieszkał na Łotwie, uczestniczył w pracach nad regulacją jeziora Lubänas
- Lesław Jabłonowski, (2 grudnia 1863 - ) z gub. podolskiej, uczeń Szkoły Realnej w Nowosybkowie, student Wydziału Mechanicznego PR 1883-88
- Bohdan Jabłoński, (1 czerwca 1884 - po 1924) z gub. kowieńskiej, s. Lucjana, uczeń Szkoły Realnej w Rydze, student Wydziału Handlowego PR 1905-11, w II RP mjr w 3 Pułku Saperów w Wilnie 1924
- Zbigniew Samson-Jabłoński, ( - 1942) student WSH 1932-33, c. 1932/33, akt. 1932/33-34, sekretarz sem. let. 1933/34, w ruchu oporu we Francji, aresztowany i zgładzony przez Gestapo
- Stefan Jakimowicz, (14 grudnia 1872 - po 1924) z Warszawy, s. Władysława, student Gimnazjum w Pradze, student Wydziału Fizyczno-Matematycznego UW 1893-96, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1896-1901, inż. powiatowy w gub. radomskiej, w II RP przemysłowiec w Radomiu
- Andrzej Jakubowski, (4 lutego 1866 - po 1924) z gub. kowieńskiej, uczeń Szkoły Realnej w Mitawie, student i absolwent Wydziału Handlowego PR 1888-1893, kontroler w banku “H. Wawelberg” w Sankt Petersburgu
- Józef Jakubowski, student WSH 1927-33, c. 1927/28, akt. 1927/28-33
- Bolesław Jałowiecki, (26 grudnia 1874 - przed 1919) z gub. kowieńskiej, s. Władysława, uczeń Szkoły Realnej w Wyborgu, student Wydziału Mechanicznego PR 1896-98 i Wydziału Rolniczego 1898-99
- Mirosław Jankowski, (1 marca 1863 - ) z gub. wołyńskiej, student i absolwent 1884-88, właściciel maj. Siestratyn w gub. wołyńskiej
- Władysław Jankowski, (12 kwietnia 1865 - po 1924 ) z gub. grodzieńskiej, uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1884-92, przedstawiciel firmy “Rohn, Zieliński i Spółka” w Moskwie, w II inż. mechanik w Warszawie
- Edward Januszewicz, student UW 1929-30, c. 1929/30, akt. 1929/30
- Kazimierz Januszewicz, z Inowrocławia, student WSH 1927-33, c. 1927, akt. 1927-33, II sem. let. wiceprezes 1929/30
- Feliks Szczęsny Januszewski, ( - 1943 w Warszawie) student WSH 1929-33, c. 1928/29, akt. 1928/29-33, sekretarz sem. zim. 1930/31, rozstrzelany przez Niemców
- Stanisław Januszkiewicz, (20 marca 1864 - przed 1919) z Warszawy, student Wydziału Handlowego PR 1884-89
- Feliks Jarociński, student SGGW 1929-31 i UP 1931-32, c. 1929/30, akt. 1929/30
- Zbigniew Jarociński I, (1903 - ) student Wydziału Architektury PW 1922-30, c. 1922, akt. 1922-30
- Zbigniew Michał Jarociński II, (?) (11 grudnia 1906 w Warszawie - 1940 w Katyniu), s. Edwarda i Zofii z Hofferów (wg innej wersji z Jegrów), absolwent Gimnazjum im. Mikołaja Reja w Warszawie 1927, student i absolwent SGGW 1932-33, c. 1932/33, akt. 1932/33 absolwent Szkoły Podchorążych Rezerwy Artylerii we Włodzimierzu Wołyńskim 1928, w 1925 zarządzał maj. Wiktorzyn pow. Wysokie Mazowieckie, w 1939 inż. agrotechnik w Banku Rolny w Warszawie, ppor. rez., w niewoli sowieckiej, zamordowany przez NKWD [być może tożsamy z Feliksem Jarocińskim?]
- Piotr Jaruszewski, (20 września 1887 - po 1924) z gub. kurlandzkiej, s. Aleksandra, uczeń Gimnazjum w Rydze, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1911-15, w II RP pracował w Wydziale Mostów Kolei Żelaznych w Warszawie 1924
- Marian Jasieński, (30 kwietnia 1889 - ) z gub. kijowskiej, s. Stanisława, uczeń Szkoły Handlowej w Kijowie, student Wydziału Handlowego PR 1909-12
Ziemowit Jasiński, początek lat 30-tych.
- Ziemowit Jasiński, (1916 - 2 stycznia 2005) c. 1934, absolwent SGH, mgr ekonomii
- Teodor Jastrzębski (Jastrzembski), (11 kwietnia 1863 - przed 1919) z Warszawy, uczeń Szkoły Realnej w Łowiczu, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1883-89, w latach 1900-1905 właściciel firmy “G. Czopowski & T. Jastrzembski” w Moskwie, przedstawiciel firmy “Br. Koerting w Baku
- Konstanty Jazewicz, (11 listopada 1882 - ) z gub. kowieńskiej, s. Bronisława, uczeń Szkoły Realnej w Mitawie, student Wydziału Handlowego PR 1909-10
Witold Jeśman, 1915 r.
- Witold Jeśmian (Jeśman), (7 czerwca 1895 - przed 1924) z gub. grodzieńskiej, s. Władysława, uczeń Szkoły Handlowej w Wilnie, student Wydziału Handlowego PR 1913-1918, założyciel Welecji w Warszawie 1916
- Janusz Jezierski, student UW 1929-33, c. 1929/30, akt. 1929/30-33
- Stanisław Kostka Jeżewski, (28 czerwca 1867 w Kaliszu - ) student Wydziału Chemicznego PR 1887-95
- Leopold Jędrzejewski, (5 listopada 1860 - ) z gub. łomżyńskiej, uczeń Szkoły Realnej w Łowiczu, student Wydziału Mechanicznego PR 1883-88, student Wydziału Chemicznego 1884-85
- Jakub Jucewicz, (9 grudnia 1875 - ) z gub. kowieńskiej, s. Franciszka, uczeń Gimnazjum w Rydze, student i absolwent Wydziału Handlowego PR 1900-04
- Józef Jucewicz, (25 listopada 1887 - ) z Rygi, s. Benedykta, uczeń Szkoły Handlowej w Rydze, student Wydziału Handlowego PR 1912
- Zygmunt Jurcewicz, (1 maja 1859 - ) z gub. wileńskiej, student Wydziału Chemicznego PR 1882-85, początkowo członek Korporacji Balticia, później przyjęty do Arkonii 1882 (nr ew. 257), wystąpił 1883 (82?), założyciel Welecji 1883
- Antoni Jurkowski, (4 lutego 1887 - ) z gub. podolskiej, s. Lwa, uczeń Szkoły Realnej w Kijowie, student Wydziału Handlowego PR 1907-09,
- Piotr Jurowski, (3 czerwca 1863 - po 1924) z gub. piotrkowskiej, student Wydziału Chemicznego PR 1886-87
- Wacław Jurzyński, (21 września 1906 w Warszawie - 1940 w Katyniu) s. Józefa i Józefy z Makowskich, uczeń Gimnazjum im. Mikołaja Reja w Warszawie, student PW 1926-30, student i absolwent 1935 WSH, c. 1929/30, akt. 1929/30-34, prezes sem. let. 1933/34, prezes sem. zim. 1934/35, handlowiec, w 1939 pracował w firmie “Wagon-Lits-Cook”, ppor. rez., przydzielony do 3 Pułku Pancernego, w niewoli sowieckiej, zamordowany przez NKWD
- Witold Kaczyński, (ur. Hałajkach w pow. taraszczyńskim na Kijowszczyźnie - 1988/89) absolwent Gimnazjum im. B. Prusa w Skierniewicach 1931, student PW 1932/33, a następnie prawa PW 1933-36, c. 1933, prezes sem. zim. 1938/39, w czasie okupacji uczył prawa w Szkole Handlowej w Skierniewicach i odbywał aplikację sądową, w konspiracji w “Konfederacji Narodu” utworzył pluton wojskowy, działacz cywilnych instytucji konspiracyjnych, m.in. w Delegaturze Rządu na woj. łódzkie, po zakończeniu wojny i zdaniu egzaminu sędziowskiego w Prokuraturze Sądu Specjalnego rozpatrującego sprawy zbrodni niemieckich i kolaboracji, od 1948 adwokat
- Stefan Kader, (19 kwietnia 1866 - ) z gub. kowieńskiej, uczeń Szkoły Realnej w Wilnie, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1886-88
Zygmunt Kaftal (?), 1892 r.
- Zygmunt Kaftal, (21 listopada 1868 w Warszawie - po 1924) uczeń Gimnazjum w Dorpacie, student i absolwent Wydziału Handlowego PR 1889-94, prokurent w Domu Handlowym pod firmą “Maurycy Nelken” w Sankt Petersburgu, później współwłaściciel domu bankowego “Kaftal, Handleman i Spółka” w Sankt Petersburgu, dyrektor Oddziału Banku Zjednoczonego w Warszawie 1924
- Kazimierz Kalinowski, (14 stycznia 1893 - po 1924) z Warszawy, s. Jana, uczeń Szkoły Handlowej w Warszawie, student Wydziału Architektury PR 1912-15, kontynuował studia w Warszawie 1916-22, założyciel Welecji w Warszawie 1916, w latach 1918-20 w WP, pracował w Centralnym Związku Kółek Rolniczych jako instruktor budownictwa wiejskiego 1921-29, później w Ministerstwie Rolnictwa i Reformy Rolnej 1929-35, 1928-35 architekt miasta Piaseczna, od sierpnia 1935 inspektor budowlany zarządu miejskiego Warszawy, kierownik Sekcji Budowlanej Centralnego Związku Kół Rolniczych
- Mejer Kapłan, (2 maja 1860 - ) z gub. suwalskiej, student Wydziału Inżynieryjnego 1882-84, student i absolwent Wydziału Mechanicznego 1884-88
- Jan Adolf Karczewski, (12 czerwca 1874 - ) z Warszawy, uczeń gimnazjum w Kielcach, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1892-1901
- Jerzy Karłowski, (2 maja 1892 - 1921) z gub. kieleckiej, s. Antoniego, uczeń Szkoły Realnej w Rewlu, student Wydziału Mechanicznego PR 1910-16, zginął śmiercią tragiczną (utonął w Wiśle)
- Szczęsny (Feliks) Karnicki, (3 lipca 1906 w St. Petersburgu - 1940 w Charkowie) z rodziny ziemiańskiej, s. Karola i Jadwigi z Karnickich, kuzyn Ludwika (Konwent Polonia), absolwent Wyższej Szkoły Realnej Miejskiej w Łodzi 1924, student i absolwent (inż. rolnik) Wydziału Rolniczego SGGW 192?-30, c. 1928, akt. 1928-32, wiceprezes Welecji, służbę wojskową odbył w Szkole Podchorążych Rezerwy Artylerii we Włodzimierzu Wołyńskim 1931, asystent w Katedrze Mikrobiologii i Przemysłu Rolnego SGGW 1931/32, dzięki stypendium asystent-wolontariusz w Instytucie Mleczarskim w Liebefeld k. Berna, od 1933 kierownik Doświadczalnej Stacji Serowarskiej w Bieżanowicach k. Cieszyna i wykładowca mleczarstwa w Państwowej Wyższej Szkole Gospodarstwa Wiejskiego w Cieszynie, autor licznych publikacji fachowych, m.in. “Nauka o mleku i badaniu przetworów mlecznych”, za osiągnięcia naukowe odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi 1938, stypendysta na Węgrzech 1939, por. rez. art., w wojnie obronnej 1939 dowódca plutonu w 2 Dywizjonie Artylerii Przeciwlotniczej, intenowany przez Sowietów w Chełmie, osadzony w obozie jenieckim w Starobielsku, zamordowany przez NKWD w Charkowie, w 2007 pośmiernie awansowany do stopnia kapitana
[Źródła (poza podanymi poniżej spisu członków): relacja Aleksandra Kopińskiego, Michał Laszczkowski, Szczęsny (Feliks) Karnicki (biogram), www.welecja.pl, stan 1. I 2009]
Józef Karnkowski (?), 1892 r.
- Józef Karnkowski, (27 lutego 1869 - ) z gub. kaliskiej, uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1888-96, administrator dóbr Kozłowieckich, w II RP inż. chemik, administrator rolny
- Czesław Karpiński, (11 listopada 1863 - lipiec 1917 w Piotrogrodzie) z gub. siedleckiej, uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student Wydziału Rolniczego PR 1883-89, przyjęty do Arkonii 1883 (nr ew. 296), wystąpił 1883, założyciel Welecji 1883, później studiował w Halle, właściciel dóbr Nowy Andrzejów w gub. siedleckiej, prezes pierwszego włościańskiego towarzystwa rolniczego we Włodawie, współzałożyciel Centralnego Towarzystwa Rolniczego, od 1912 radca Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego, 1912-17 wybrany na członka Rosyjskiej Rady Państwa w Sankt Petersburgu, od 1914 członek Polskiego Komitetu Narodowego, prezes oddziału piotrogrodzkiego Towarzystwa Pomocy Ofiarom Wojny oraz Klubu Narodowego
Władysław Karpiński, 1896 r.
- Henryk Karpiński, (30 czerwca 1873 w Warszawie - 19 lutego 1960 w Łodzi) s. Wincentego i Wandy z Kamelskich, brat Władysława (Welecja), ojciec Jerzego (Sparta), uczeń gimnazjów w Warszawie i Rydze (matura Ryga 1892), student i absolwent (dyplom z wyróżnieniem) Wydziału Chemicznego PR 1892-97, kontynuował studia na Uniwersytecie w Lipsku, po studiach chemik w garbarni braci Pfeiffer w Warszawie 1898-99, wicedyrektor Towarzystwa Aukcyjnego Fabryki Garbarskiej “Temler & Schwede” w Warszawie 1899-1905, od 1905 dyrektor Szlesserowskiej Przędzalni i Tkalni Bawełny w Ozorkowie, od 1911-15 oraz 1918-20 pracuje w przemyśle papierniczym jako dyrektor Mirkowskiej Fabryki Papieru w Jeziornie, dyrektor Pabianickiego Towarzystwa Fabryk Papieru Rob. Sänger 1921-31, od 1932 prezes zarządu “Centropapieru”, w czasie wojny dyrektor naczelny w fabryce chemicznej M. Leszczyński i S-ka S.A. i w Towarzystwie akcyjnym “Nasz Sklep” - Ubrania”, po wojnie dyrektor Północnego Zjednoczenia Przemysłu Papierniczego 1945-47, wykładał papiernictwo na PW 1923-39, współzałożyciel PŁ i kierownik katedry papiernictwa, odznaczony Krzyżem Kawalerskim OOP (zob. Kazimierz Sarnecki, Karpiński Henryk Teodor, (w:) Polski Słownik Biograficzny, t. 12, s. 109-110)
Władysław Karpiński, 1896 r.
- Władysław Karpiński, (9 maja 1876 w Warszawie - styczeń/luty 1955 w Sucy-en-Brie pod Paryżem) s. Wincentego i Wandy z Kamelskich, brat Henryka (Welecja), stryj Jerzego (Sparta), uczeń Szkoły Realnej w Rydze, student i absolwent Wydziału Handlowego PR 1894-1900, pochowany na Cmentarzu Sucy-en-Brie
- Jan Karpowicz, (24 czerwca 1870 - po 1924) w gub. mińskiej, uczeń Gimnazjum w Białymstoku, student Wydziału Chemicznego PR 1889-91
- Ludwik Karpus, (30 maja 1883 - po 1924) z Warszawy, s. Kazimierza, uczeń Szkoły Realnej w Rydze, student Wydziału Handlowego PR 1904-06, urzędnik w Warszawskiej Straży Pożarnej, w II RP dyrektor gospodarczy w Wolskiej Remizie Tramwajów 1924
- Andrzej Karżewski, ( - 1942 w Auschwitz) student UW 1930-33, c. 1930/31, akt. 1930/31-33, aresztowany przez Gestapo w Warszawie, wywieziony do Auschwitz i tam zamordowany 1942
Maksymiljan Kaiserstein-Karżewski (?), 1892 r.
- Maksymiljan Kaiserstein-Karżewski, (21 listopada 1868 w Warszawie - po 1924) uczeń Gimnazjum w Dorpacie, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1889-95, w II RP inż. technolog, przemysłowiec, mieszkał w Warszawie
- Kazimierz Kasiński, (1893 - ) student Wydziału Chemicznego PW 1915-28, c. 1923, akt. 1923-28, inż. chemik
- Ignacy Kasperski, (19 stycznia 1869 - ) z Radomia, student Wydziału Mechanicznego PR 1890-93
- Aleksander Kaszczenko, (4 listopada 1860 - ) z gub. jekaterynowsławskiej, uczeń Szkoły Realnej w Moskwie, student Wydziału Chemicznego PR 1883-85, wstąpił na Akademię Sztuk Pięknych w Sankt Petersburgu
- Bazyli Kelles-Krauz (Kelles-Kraus), 11 stycznia 1917 w Piotrogrodzie - 1944 w Warszawie), s. Jana (Welecja) i Zenaidy z d. Nazykowskiej, warszawski, poległ w powstaniu warszawskim
Jan baron Kelles-Krauz, Ryga 1895 r.
- Jan baron Kelles-Krauz, (20 października 1873 w Radomiu - 14 maja 1940 w Warszawie), z Radomia, s. Michała i Matyldy z Daniewskich, uczeń Gimnazjum w Radomiu, student i absolwent Wydziału Handlowego PR 1893-97, pracował w Zarządzie Głównym Towarzystwa “Gwóźdź” w Sankt Petersburgu, w II RP dyrektor Krajowej Spółki Handlowej w Warszawie 1924, pochowany na Cmentarzu Prawosławnym na warszawskiej Woli (kwartał I, kwatera 10-9-7), zniszczonym podczas powstania warszawskiego [Źródła (poza wskazanymi poniżej spisu członków): relacja krewnego Rafała Wilczkowskiego]
- Władysław Kercelli (Karcelli), (8 kwietnia 1863 - po 1924) z Warszawy, student Wydziału Handlowego 1883-86, kupiec, pracownik Banku Państwa w Warszawie
- Aleksander Kernbaum, (1 lipca 1866 - ) z Warszawy, student Wydziału Chemicznego PR 1886-91, studiował na Uniwersytecie w Brnie od 1895, właściciel fabryki w Zgierzu
- Aleksander Kerrig, (3 marca 1875 - ) z gub. inflanckiej, uczeń Szkoły Realnej w Pskowie, student i absolwent Wydziału Handlowego 1897-1902
- Czesław Kiełczewski, ( - 1919/20) akt. 1919, poległ na polu chwały
- Marian Marek Kieraszewicz, (2 maja 1907 w maj. Rodzinnym Szale na Litwie kowieńskiej - 24 października 1999 w Warszawie) z rodzinie szlacheckiej, absolwent Gimnazjum Polskiego w Kownie, student 1927-32 i absolwent (inż. rolnik) SGGW, ukończył także Centralny Instytut Wychowania Fizycznego, c. 1927, akt. 1927-33, właściciel ziemski, działacz społeczny i organizator sportowy na Litwie kowieńskiej, od października 1939 w Służbie Zwycięstwu Polsce, a następnie w ZWZ-AK, organizował ucieczki polskich oficerów z litewskich obozów internowania oraz dla uchodźców z Polski, zastępca komendanta podokręgu Kowno SZP, uwięziony przez Niemców w Kownie, dzięki staraniom rodziny zwolniony, później wywieziony przez Rosjan pod Irkuck na Syberię, powrócił w 1955 do kraju, pracował w Zjednoczonych Zespołach Gospodarczych INCO-Veritas, członek Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej, pochowany na Cmentarzu w Wilanowie w grobie rodzinnym Augustowskich
- Marian Marek Kieraszewicz, student WSH 1931-33, c. 1931/32, akt. 1931/32-33
- Julian Kiersnowski, (1907 w Rydze - 1987/88) s. Kazimierza (Welecja), wnuk Zygmunta (Konwent Polonia), absolwent Gimnazjum w Warszawie 1925, student Wydziału Mechanicznego 192?-28, a następnie student i absolwent (inż. budownictwa) Wydziału Inżynierii Wodnej 1928-33 PW, akt. 1927-33, sekretarz sem. let. 1927/28, wiceprezes sem. let. 1928/29, I wiceprezes sem. zim. 1930/31, po wojnie pracował przy budowie Kanału Kamiennego w Sarnach na Wołyniu, w wojnie obronnej 1939 walczył m.in. pod Kockiem, w czasie okupacji w różnych przedsiębiorstwach budowlanych, od 1945 dyrektor olsztyńskiego oddziału SPB oraz Grupy Robót w Bytomiu, wicedyrektor P.B. Huty “Częstochowa” 1951-53, autor szeroko stosowanej w praktyce metody “rozruchu zakładu przemysłowego”, doradca ministra oraz jednocześnie asystent PW i redaktor miesięcznika “Budownictwo Przemysłowe”, dyrektor departamentu w Ministerstwie Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych 1957-73 (?)
Kazimierz Kiersnowski, 1931 r.
- Kazimierz Kiersnowski, (29 października 1880 w Horodecznej k. Nowogródka - 15 listopada 1944 w Częstochowie) z rodziny ziemiańskiej z gub. grodzieńskiej, s. Zygmunta (Konwent Polonia), ojciec Juliana (Welecja), absolwent Gimnazjum w Rydze 1899, student prawa Uniwersytetu w Sankt Petersburgu 1899?-1904, aplikantura adwokacka w Rydze, student i absolwent Wydziału Handlowego PR 1908-11, c. 1908, czterokrotny prezes Welecji, pracował w kancelarii notarialnej ojca 1913-15, w II RP w Towarzystwie Kredytowym Przemysłu Polskiego, prezes Związku Organizacji Filisterskich, Kawaler Dyplomu Zasługi i Złotej Odznaki ZPKA, prawnik, dyrektor Towarzystwa Kredytowego Przemysłowców Polskich w Warszawie, aresztowany przez Gestapo, zmarł w więzieniu w Częstochowie, w czasie I wojny światowej w maj. rodzinnym Horodziłówka pod Nowogródkiem, burmistrz Nowogródka, aresztowany przez bolszewików w styczniu 1919 więziony w Nowogródku, Mińsku i Smoleńsku do stycznia 1920, w II RP pracował początkowo w urzędzie wojewódzkim, a potem w przedsiębiorstwie budowlanym “Budownictwo” 1921-23, kierownik działu prawnego Towarzystwa Kredytowego Przemysłu Polskiego 1923-44, w czasie Powstania jako ciężko chory wywieziony do Częstochowy, gdzie zmarł
- Tadeusz Kiewlicz (Kewlicz), (1 stycznia 1872 - po 1924) z gub. kowieńskiej, s. Ludwika, uczeń Szkoły Realnej w Wilnie, student Wydziału Handlowego PR 1892-97, współpracownik firmy “H. Lant” w Winnicy w gub. podolskiej, później w Towarzystwie Helferisch-Sadet w Charkowie, w II RP pracował w fabryce “Unia” w Grudziądzu 1924
- Adolf Kipman, (20 maja 1863 - przed 1919) z gub. warszawskiej, uczeń Gimnazjum w Warszawie, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1882-83, przyjęty do Arkonii 1882 (nr ew. 261), wystąpił 1883, założyciel i pierwszy sekretarz Welecji 1883, od 1891 współwłaściciel firmy “Kipman & Witkowski” w Warszawie
- Stanisław Kirszrot-Prawnicki, (7 stycznia 1872 - przed 1919) z Warszawy, s. Józefa, brat Wacława (Welecja), uczeń Szkoły Realnej w Dorpacie, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1891-97
- Wacław Kirszrot-Prawnicki, (21 lipca 1875 - ) z Warszawy, s. Józefa, brat Stanisława (Welecja), uczeń Szkoły Realnej w Dorpacie, student Wydziału Chemicznego PR 1893-96, student i absolwent Wydziału Handlowego 1896-1900, współwłaściciel firmy “Moritz Meyers Erben” 1904-10, od 1910 współwłaściciel firmy eksportowej “Marcuse, Kirschrot & Ko.” w Warszawie
Władysław Kiślański (?), 1892 r.
- Władysław Kiślański, (2 lutego 1868 w Kaliszu - przed 1924) uczeń Gimnazjum w Częstochowie, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1888-1896, dyrektor Łowickiego Towarzystwa Przetworów Chemicznych i Nawozów Sztucznych
- Jerzy Klewin, “(2 stycznia 1909 w Warszawie - 6 kwietnia 1988 w Warszawie) absolwent Gimnazjum Ziemi Mazowieckiej 1926, student i absolwent (mgr praw) UW 1926-30, c. 1926/27, akt. 1926/27-32, wiceprezes zewn., a następnie prezes sem. let. 1930/31, wiceprezes zewn. ZPKA 1930 (IX kadencja), od 1932 adwokat, aresztowany przez Gestapo 1942, osadzony w obozie koncentracyjnym w Auschwitz, a następnie w Mauthausen, Melk i Ebensee w Salzkammergut w Austrii, po wojnie radca prawny w Państwowym Monopolu Zapałczanym, aresztowany 1949 pod zarzutem działania na szkodę Monopolu i zawierania niekorzystnych, dlań umów, po półtorarocznym więzieniu zwolniony a później uniewinniony, radca prawny w Biurze Likwidacyjnym “”Motozbytu”" w Krakowie, później pracował jako adwokat oraz radca prawny (m.in. w przedsiębiorstwie “”Film Polski”", Stołecznym Zarządzie Kin, w Stowarzyszeniu Polskich Artystów Muzyków), odznaczony Srebrną Odznaką Adwokatury i Złotym Krzyżem Zasługi, pochowany w grobie rodzinnym na warszawskich Powązkach
- Adolf Klim, (9 stycznia 1891 - ) z gub. warszawskiej, s. Euzebiusza, uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student Wydziału Handlowego PR 1913-1914 i Wydziału Architektury
- Leopold Klimpel, (1899 - ) student Wydziału Inżynierii Lądowej 1919-25, akt. 1922-26
- Zdzisław Klimpel, (1902 - 1950 w Warszawie) student prawa UW 1919-23, akt. 1922-26, zamordowany przez UB na ul. Mokotowskiej
- Wacław Klimowicz, (5 kwietnia 1876 - ) z Warszawy, uczeń Gimnazjum w Żytomierzu, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1894-95
Henryk Kłodecki, ok. 1900 r.
- Henryk Kłodecki, (19 stycznia 1876 - po 1924) s. Józefa, uczeń Szkoły Przemysłowej w Łodzi, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1895-1902, ekspert w Ryskiej Komorze Celnej, później ekspert okręgowy w Komorze Celnej w Odessie, w II RP pracował w Ministerstwie Przemysłu i Handlu 1924
- Włodzimierz Kłossowski, (5 lipca 1882 - ) z gub. lubelskiej, s. Maksymiliana, uczeń Szkoły Realnej w Równem, student i absolwent Wydziału Handlowego PR 1903-10
- Zygmunt Kmita (Kmitta), (8 listopada 1873 - po 1924) z Mławy w gub. płockiej, s. Zygmunta, uczeń Gimnazjum w Płocku, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1894-1901, inż. w zakładach mechanicznych “Bodzechów” w gub. radomskiej, później w walcowni “Milowice” w gub. piotrkowskiej, w 1914 miał własne biuro w Jekaterynosławiu, w II RP inż. mechanik, prokurent w Towarzystwie “Colabor” w Warszawie 1924
- Antoni Knapp, (17 stycznia 1877 - ) z Warszawy, uczeń Kościelnej Szkoły Reformowanej w Sankt Petersburgu, student Wydziału Handlowego PR 1896-99
Adolf Knoll (?), 1892 r.
- Adolf Knoll, (24 stycznia 1869 w Warszawie - 1919/20) ojciec Wacława (Welecja), student Wydziału Chemicznego PR 1889-93, właściciel firmy “Ed. Schoenfeld & Ko.”, urzędnik kontroli dochodów w Nadwiślańskich Drogach Żelaznych
- Antoni Knoll, (1901 - ) student prawa UW 1920-25, c. 1922, akt. 1922-25
Wacław Knoll.
- Wacław Knoll, (1904 - 10 marca 1976 w Montrealu) s. Adolfa (Welecja), student prawa UW 1922-28, c. 1922, akt. 1922-28, sekretarz sem. let. 1925/26, prezes sem. let. 1927/28, po wojnie na emigracji w Kanadzie, członek Koła Filistrów Polskich Korporacji Akademickich w Montrealu
Mieczysław Knorr.
- Mieczysław Knorr, (10/22 maja 1892 w Pilicy nad Pilicą - 29 lipca 1978 we Wrocławiu) z Piotrkowa Trybunalskiego, s. Antoniego i Róży z Gałęzowskich, uczeń Szkoły Realnej w Mitawie, absolwent Szkoły Realnej im. Stanisława Staszica w Warszawie, student Wydziału Mechanicznego PR, Politechniki Moskiewskiej oraz PW, uczestnik wojny polsko-rosyjskiej 1920, absolwent PW 1922 (inż. mechanik), w II RP nauczyciel matematyki, w 1924 w Warszawie, w końcu lat 30-tych w Kolegium Księży Marianów na Bielanach w Warszawie, w czasie okupacji niemieckiej do 1944 w tajnym nauczaniu, po wojnie szykanowany, pracował poza Warszawą, prowadził ośrodek dydaktyczny dla nauczycieli matematyki przy kuratorium wrocławskim, pochowany na Cmentarzu Garbiszyńskim we Wrocławiu
- Czesław Kobyliński, Weleta warszawski
- Józef Kochanowski, (19 marca 1862 - 1901) z rodziny ziemiańskiej z gub. podolskiej, uczeń Szkoły Realnej w Białej Cerkwi, student i absolwent Wydziału Chemicznego 1883-92
- Henryk Königstädter, (28 czerwca 1872 - ) z Pupan w gub. kowieńskiej, uczeń Szkoły Realnej w Mitawie, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1890-91, student i absolwent Wydziału Chemicznego 1891-1901, pracował w różnych miastach Królestwa Polskiego, m.in. w Zawierciu i Sosnowcu
- Kazimierz Marian Kochanowski, (18 grudnia 1864 - ) z rodziny ziemiańskiej z gub. podolskiej, uczeń Szkoły Realnej w Białej Cerkwi, student i absolwent Wydziału Mechanicznego 1883-93, członek Związku Naukowego Studentów Ryskich
- Witold Kognowicki, student PW 1928-32, c. 1928, akt. 1928-33, wiceolderman sem. zim. 1931/32
- Józef Kokeli, (24 lipca 1865 - 1959), z Warszawy, s. Józefa Tycjana (Konwent Polonia), ojciec Tadeusza i Zygmunta (Welecja), student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1885-91, dyrektor cukrowni “Olszana” w gub. kijowskiej, w II RP pracował w fabryce maszyn “Löhnert” w Bydgoszczy 1924
- Stanisław Kokeli, (3 sierpnia 1867 - przed 1919) z Warszawy, uczeń Gimnazjum w Warszawie, student Wydziału Rolniczego PR 1886-88
- Tadeusz Kokeli, (1902 w Kijowie - 1 marca 1985 w Swindon) s. Józefa (Welecja), wnuk Józefa Tycjana (Konwent Polonia), brat Zygmunta (Welecja), w czasie I wojny światowej uczeń polskiego Gimnazjum w Winnicy, członek polskiego skautingu i POW, ochotnik w wojnie polsko-rosyjskiej 1920, absolwent Gimnazjum we Włocławku, student Wydziału Inżynierii Lądowej 1922-25, c. 1922, akt. 1922-26, prezes sem. zim. 1924/25 oraz olderman, kontynuował studia PL, po studiach pracował w nadzorach budów kolei Śląsk-Gdynia, lotniska “Okęcie” i fabryki Fiata, z ramienia firmy H. Cegielski koordynował montaże konstrukcji stalowych 1934-39, w wojnie obronnej 1939 w obronie Lwowa, w czasie wojny założył z kolegami Spółdzielcze Zakłady Mechaniczne, gdzie pracował do Powstania 1944, w czasie okupacji w konspiracyjnej komórce przygotowującej materiały do zagospodarowywania Dolnego Śląska, po Powstaniu wywieziony na roboty do Norymbergii, po wyzwoleniu pozostał na emigracji, osiadł w Wielkiej Brytanii, do 1967 pracował przy rozbudowie fabryki Plessey, na emeryturze rozpoczął opracowywanie dziejów Welecji
Zygmunt Kokeli, 1922 r.
- Zygmunt Kokeli, (1901 - 1958) s. Józefa (Welecja), wnuk Józefa Tycjana (Konwent Polonia), brat Zygmutna (Welecja), student Wydziału Mechanicznego PW 1916-28, c. 1921/22, akt. 1921/22-29, prezes Welecji i Warszawskiego Koła Międzykorporacyjnego sem. let. 1924/25
- Edmund Kołłątaj, (1903 - ) student SGGW 1928-33, c. 1928/29, akt. 1928/29-33, sekretarz sem. let. 1929/30, II wiceprezes sem. zim. 1930/31, leśnik
- Jerzy Kołłątaj, student SGGW 1928-33, c. 1928, akt. 1928-33
- Stanisław Kołaczkowski, (2 czerwca 1861 - ) z gub. piotrkowskiej, uczeń Szkoły Przemysłowej w Łodzi, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1881-84 (w tym w latach 1882-84 Wydziału Mechanicznego ?), przyjęty do Arkonii 1881 (nr ew. 243), wystąpił 1883, przyjęty do Welecji (?)
Stefan Kołodziejczyk, 1941 r.
- Stefan Kołodziejczyk, (6 stycznia 1900 w Warszawie - 1957w Warszawie) z rodziny robotniczej, s. Walentego i Stanisławy Głowczyńskiej, absolwent Gimnazjum Wróblewskiego w Warszawie 1919, student i absolwent (inż. hydrotechnik) Wydziału Inżynierii Wodnej PW 1919-27, ochotnik w wojnie 1919-20, c. 1920, akt. 1920-26, pracował kolejno w Krajowym Towarzystwie Melioracyjnym 1928-29, Państwowym Banku Rolnym 1929-32, w Funduszu Kwaterunkowym Wojska 1933-41, ppor. rez. saperów, w wojnie obronnej 1939 w 4 batalionie 24 dywizji piechoty, w okresie okupacji od 1941 w Zarządzie Miejskim w Warszawie oraz w firmie instalacyjnej “Żółciński”, po Powstaniu w l944 wywieziony do obozu koncentracyjnego w Oranienburgu, wrócił w 1945 do Warszawy, pracował w BOS 1945-47, w Instytucie Badawczym Budownictwa, przekształconym, na ITB, gdzie kierował działem instalacyjnym 1947-51, dr. nauk technicznych na podstawie pracy “Właściwości cieplno-fizyczne gruzobetonów na podstawie pomiarów”, doc. PW, nominacja na prof. nadzw. przyszła krótko po jego śmierci
- Feliks Kon, (2 lutego 1872 - ) z Warszawy, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1890-96
Adam Korczakowski (?), 1892 r.
- Adam Korczakowski, (27 lutego 1870 - po 1924) z gub. kieleckiej, uczeń Szkoły Realnej w Krakowie, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1889 i Wydziału Mechanicznego 1889-94, w II RP właściciel ziemski
- Andrzej Korsak, (1914 - 8 stycznia 1996 w Warszawie) student SGH, c. 1934, ekonomista
- Jan Kossakowski, (1 kwietnia 1861 - 1936/37) z Kowieńszczyzny, student Wydziału Chemicznego PR 1879-84, przyjęty do Arkonii 1879 (nr ew. 117), wystąpił 1879, założyciel Welecji 1883, dyrektor cukrowni “Czeczelnik” w gub. podolskiej
- Kazimierz Kossowski, (2 listopada 1861 - ) z Wojszyc w gub. warszawskiej, uczeń Prywatnej Szkoły Realnej w Warszawie, student i absolwent Szkoły Rolniczej 1882-88, gospodarował we własnych dobrach Wojszyce, a także na części maj. Bosztanków w gub. podolskiej
- Andrzej Kostro, Weleta warszawski
- Tadeusz Kostro, ( - 1944 w Warszawie) Weleta warszawski, poległ w Powstaniu Warszawskim
- Czesław Kostrzębski, (marzec 1908 w Sokołowie Podlaskim - 25 października 1977 w Warszawa) student UW 1929-33, c. 1929/30, akt. 1929/30-33
- Bolesław Hleb-Koszański, (22 listopada 1865 - ) z gub. mohylewskiej, uczeń Szkoły Realnej w Charkowie, student i absolwent Wydziału Mechanicznego 1890-97
- Jan Kościałkowski, (17 stycznia 1883 - ) z gub. kowieńskiej, s. Adolfa, uczeń Szkoły Realnej w Mińsku, student Wydziału Architektury PR 1904-06, w Cieszynie Browar Zamkowy 1924
- Bronisław Kowalczewski, (1896 - 1943 w Dössel) student Wydziału Inżynierii Lądowej PW 1915-25, c. 1919, akt. 1919-26, olderman sem. zim. 1924/25, oficer rez., po wojnie obronnej 1939 w niewoli niemieckiej w oflagu, ppłk rozstrzelany za próbę ucieczki
- Mieczysław Wierusz-Kowalski, ( - 4 października 2001) c. 1938, pochowany na Cmentarzu w Wilanowie
- Stanisław Kowalski, c. 1919
- Karol Kowerski, (10 stycznia 1877 - po 1924) z gub. wileńskiej, uczeń Szkoły Realnej w Wilnie, student i absolwent wydziału Chemicznego PR 1896-1903, inspektor Warszawskiego Towarzystwa Ubezpieczeń, w II RP dyrektor Towarzystwa Kredytu Przemysłu Polskiego w Warszawie 1924
- Bohdan Koziorowski, (28 września 1916 w Warszawie - 23 czerwca 2004) s. Antoniego i Anieli z Samborskich, absolwent Państwowego Gimnazjum im. Stanisława Staszica w Warszawie 1935, student Wydziału Chemicznego PW 1935-39, c. 1937, ochotnik w wojnie obronnej 1939, absolwent PW 1946, asystent PŁ i PW, pracował w instytucjach zajmujących się gospodarką komunalną i wodną, dr inż. hydrochemik 1966, autor kilkudziesięciu publikacji naukowych, w tym książki “Oczyszczanie ścieków przemysłowych” (5 wydań, w tym jedno angielskie w latach 1955-75)
- Bolesław Kozłowski, (3 stycznia 1864 - ) z gub. kieleckiej, uczeń Szkoły w Łowiczu, student Wydziału Chemicznego PR 1884-89
- Jerzy Kozłowski, Weleta ryski (?)
- Józef Kozłowski, (6 lipca 1864 - po 1924) z gub. kijowskiej, uczeń Szkoły Realnej w Białej Cerkwi, student Wydziału Chemicznego PR 1883-85, zarządzający zakładami pod firmą “Br. Billewicz” w Dąbrowie Górniczej 1924
- Józef (Józef Dominik) Kozłowski II, (22 marca 1865 - ) z Kielc, student Wydziału Chemicznego 1884-85, studiował na Politechnice w Zurychu, od 1886 dzierżawca w gub. kijowskiej
- Stefan Kozłowski I, (12 grudnia 1870 - po 1924) z gub. grodzieńskiej, s. Izydora, uczeń Azylu ks. Orenburskiego w Sankt Petersburgu, student i absolwent Wydziału Architektury PR 1894-1901, w II RP architekt w Warszawie
- Stefan Kozłowski II, (1913 - ) student WSH, c. 1932, ekonomista
- Witold Kozłowski, (1/13 lutego 1892 - po 1924) z gub. siedleckiej, s. Adolfa, uczeń Szkoły Realnej w Rewlu, student Wydziału Mechanicznego PR 1913-16, w II RP w Związku Kooperatyw w Wilnie 1924
- Wiktor Koźmiński, (23 grudnia 1860 - ) w gub. podolskiej, uczeń Gimnazjum w Rydze, student Wydziału Handlowego PR 1880 oraz Wydziału Chemicznego 1880-85, przyjęty do Arkonii 1880 (nr ew. 131), wystąpił 1883, założyciel Welecji 1883, praktykant w cukrowni swego ojca we wsi Bucniewo, później jej dyrektor i zarządca przylegających dóbr
- Konstanty Krafft (Kraft), (21 lipca 1859 - przed 1924) z gub. radomskiej, student i absolwent Wydziału Handlowego PR 1880-84, przyjęty do Arkonii 1880 (nr ew. 144), wystąpił 1883, założyciel Welecji 1883, w Zarządzie Głównym Towarzystwa Akcyjnego “K. Scheibler” w Łodzi
Feliks Krajewski (?), 1892 r.
- Feliks Krajewski, (23 lutego 1869 - przed 1919) z gub. lubelskiej, uczeń Gimnazjum w Warszawie, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1887-95
Kazimierz Krassowski (?), 1892 r.
- Kazimierz Krassowski, (2 stycznia 1869 - ) z gub. lubelskiej, student i absolwent Wydziału Chemicznego 1888-95, od 1895 chemik w cukrowni “Krasnosiołka” w gub. podolskiej, 1896 w fabryce “Boguski & Meisner” w Warszawie, chemik w fabryce “Grodziec” w gub. piotrkowskiej 1898-99, chemik i technik w fabryce “Firley” w Lublinie 1899-1900, kierownik w fabryce “Nowinki” w gub. nowogrodzkiej 1900-01, kierownik techniczny fabryki “Cudnowo” w gub. nowogrodzkiej, II chemik fabryki maszyn v. Hertmanna w Ługańsku w gub. jekaterynosławskiej, urzędnik akcyzowy w gub. nowogrodzkiej 1904-08, pomocnik szefa 1908-10 i od 1910 dyrektor fabryki ceramiki “Dziewulski & Lange” w Słajańsku w gub. charkowskiej
- Wacław Kraśkiewicz, (19 września 1875 - po 1924) z gub. kaliskiej, uczeń Szkoły Przemysłowej w Łodzi, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1894-1900, inż. w Parnawskiej Żelaznej Drodze Podjazdowej, naczelnik trakcji i warsztatów Drogi Żelaznej Parnawo-Rewelskiej, w II RP naczelnik Warsztatów Kolejowych w Piotrkowie 1924
- Jan Krauze, c. 1919
- Jan Krebs, (5 stycznia 1867 - przed 1919) z gub. lubelskiej, student Wydziału Inżynieryjnego 1891-92 i Wydziału Mechanicznego 1892-94, studiował także na Wydziale Mechanicznym w Cötten (Francja)
- Aleksander Kroeger, (13 listopada 1873 - po 1924) z Prus, s. Piotra, uczeń Szkoły Realnej w Mitawie, student Wydziału Chemicznego PR 1894-99, właściciel maj. Grabica k. Piotrkowa
Jan Kroeger (?), 1892 r.
- Jan Kroeger, (13 lipca 1867 - po 1924) z Warszawy, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1886-93, inż. w Zakładach Putiłowskich w Sankt Petersburgu, w II RP w Warszawskim Banku Przem. Polskich
- Witold Królikowski, (1899 - ) student Wydziału Inżynierii Lądowej 1918-25, c. 1921/22, akt. 1921/22-25, skreślony 1925
- Jakub Kruszyński, (7 maja 1860 - sierpień 1923) z Warszawy, uczeń Szkoły Realnej w Łowiczu, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1883-88, dyrektor zakładów chemicznych (Towarzystwa Akcyjnego “Strem”) w Strzemieszycach
- Józef Krynicki, ( - 21 grudnia 1974) student WSH 1929-33, c. 1929/30, akt. 1929/30-33
- Dyonizy Kryński, (6 grudnia 1870 - przed 1924) z gub. kaliskiej, uczeń Szkoły Realnej w Wilnie, student Wydziału Handlowego PR 1893-96, pracował w firmach prowadzonych przez polskich właścicieli, m.in. “A. Bukowiński & Śląski” w Kijowie, “F. Kieniewicz & Ko.” w Pińsku, buchalter w fabryce “Wulkan” w gub. charkowskiej, później w biurze technicznym “W. Fitzner i K. Gamper” w Kijowie
Bohdan Krzyżanowski, ok. 1910 r.
- Bohdan Krzyżanowski, (21 stycznia 1890 - lata 50-te) herbu Dębno, s. Kacpra i Stefanii z Koryburt-Daszkiewiczów, brat Kazimierza (Arkonia), Jana (Konwent Polonia) i Wawrzyńca (Welecja), uczeń Gimnazjum w Parnawie, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1909-11, student Wydziału Chemicznego PR 1909-17, w 1911 pracował przy budowie mostów dla Kolei Parnawsko-Rewelskiej, w II RP kpt. WP w III Pułku Lotniczym w Poznaniu 1924, pochowany na cmentarzu w Milanówku
- Kazimierz Krzyżanowski, (6 września 1872 - po 1924) z gub. wołyńskiej, s. Romualda, uczeń Szkoły Realnej w Krakowie, student i absolwent Wydziału Handlowego PR 1892-1902, pracował w Zarządzie Akcyzy w Ostrogorsku, w II RP kasjer Banku dla Handlu i Przemysłu, Oddział Warszawski 1924
Wawrzyniec Krzyżanowski, ok. 1910 r.
- Wawrzyniec Aleksander Krzyżanowski, (24 października 1884 w Mitawie - 23 grudnia 1949 w Krakowie) herbu Dębno, s. Kacpra i Stefanii Korybut-Daszkiewicz, brat Kazimierza (Arkonia), Jana (Konwent Polonia) i Bohdana (Welecja), uczeń Gimnazjum w Parnawie, student Wydziału Chemicznego PR 1905, student i absolwent Wydziału Inżynieryjnego 1906-12, za udział w korporacyjnym pojedynku uwięziony, otrzymał zakaz zatrudnienia na terenie Rosji europejskiej, po studiach pracował w Turkiestanie i na kolei Transsyberyjskiej, w czasie I wojny światowej w V Polskiej Dywizji Syberyjskiej, do kraju wraca 1922, II RP dyrektor Huty Szkła “Inżynier Krzyżanowski i Spółka” w Gostyniu w Poznańskim 1924, w 1939 wysiedlony przez Niemców do Krakowa, pochowany na Salwatorze w Krakowie
- Wiktor Krzyżewicz, (6 listopada 1875 - ) z gub. kowieńskiej, s. Feliksa, uczeń Szkoły Realnej w Sankt Petersburgu, student Wydziału Handlowego PR 1897-1913
- Jan Krzyżkiewicz, (1896 - 16 września 1944 w Warszawie) student Wydziału Chemicznego PW 1915-25, c. 1919, akt. 1919-26, żołnierz AK ps. “Baszta”, poległ w czasie Powstania Warszawskiego na Mokotowie
Jan Wacław Kubalski, ok. 1930 r.
- Jan Wacław Kubalski, (11 lipca 1901 w Będzinie - 1 października 1989 w Warszawie) absolwent Gimnazjum im. Jana Zamoyskiego 1919, ochotnik w wojnie polsko-bolszewickiej 1920, student 1920/21-26 i absolwent (inż. dróg i mostów) 1926 Wydziału Inżynierii Lądowej PW, a następnie student Wydziału Architektury PW 1928-30, c. 1928/29, akt. 1928/29-30, prezes sem. let. 1929/30, od 1923 pracował w Miejskich Zakładach Komunikacyjnych w Warszawie na stanowiskach starszego technika, inżyniera oraz naczelnika wydziału, od 1938 kierownik Biura Studiów Kolei Podziemnej, por. AK ps. “Jan Walczak”, uczestnik Powstania Warszawskiego, po wojnie główny organizator odbudowy komunikacji miejskiej w Warszawie, naczelny dyrektor MZK oraz szef resortu Komunikacji Prezydium Stołecznej Rady Narodowej, w 1948 oskarżony w związku zakupem we Francji autobusów dla Warszawy i skazany na 8 lat więzienia, zwolniony w ramach amnestii w 1954, a w 1957 rehabilitowany, dyrektor naczelny Miejskiego Przedsiębiorstwa Autobusowego 1957-59, od 1960 pracował naukowo w Instytucie Transportu Samochodowego w Warszawie, dr nauk technicznych 1975, do jego osiągnięć zawodowych należą m.in.: nowe rozwiązania konstrukcji torów tramwajowych, uprzędzenia usprawniające bezpieczeństwo ruchu, a także wprowadzenie pospiesznej komunikacji miejskiej, autor szeregu publikacji z dziedziny komunikacji, działał w Stowarzyszeniu Techników Polskich, Stowarzyszeniu Inżynierów Komunikacji, Naczelnej Organizacji Technicznej oraz Społecznym Komitecie Budowy Metra, pochowany w grobie rodzinnym na warszawskich Powązkach (kwatera 254, rząd I, 28/29)
Tadeusz Kubalski, 1928 r.
- Tadeusz Stanisław Kubalski, (3 stycznia 1903 w Będzinie - 5 sierpnia 1963 w Kaliszu) absolwent Gimnazjum im. Jana Zamoyskiego 1922, student architektury PW 1925-32, c. 1925, akt. 1925-32, prezes sem. let. 1928-29, wiceprezes zewnętrzny ZPKA 1928 (VII kadencja), od 1926 pracował w biurze architektonicznym Warszawskiej Spółdzielni Mieszkaniowej jako kreślarz, projektant i kierownik robót, w latach 1930-39 grafik i urzędnik w Wydziale Prasy i Propagandy Związku Rezerwistów w Warszawie, oficer rez., w wojnie obronnej 1939 w I Dywizji Artylerii Konnej, w niewoli niemieckiej w oflagu Murnau, współtwórca obozowego teatru, jego reżyser, scenograf i aktor, po wojnie aktor w teatrach warszawskich: Teatrze Powszechnym, Teatrze Współczesnym oraz Teatrze Polskim 1949-53, student i absolwent reżyserii Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej, od 1955 aktor i reżyser w Teatrze im. S. Żeromskiego w Kielcach, dyrektor i kierownik artystyczny Teatru im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu 1957-63, zainicjował doroczny festiwal “Kaliskie Spotkania Teatralne, pochowany na warszawskich Powązkach (kwatera 254, rząd I, 28/29)
- Wacław Kucharski, (24 kwietnia 1877 - przed 1924) z Kalisza, s. Józefa, uczeń Szkoły Realnej w Kaliszu, student Wydziału Chemicznego PR 1900-05
- Seweryn Kuczyński, (8 stycznia 1873 - ) z gub. kaliskiej, uczeń Gimnazjum w Żytmierzu, student Wydziału Chemicznego PR 1894-96
- Kazimierz Kühn, (29 stycznia 1875 - ) z Płocka, s. Gustawa, uczeń Gimnazjum w Płocku, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1895-1902
- Jan Kulikowski, (20 września 1892 - po 1924) z gub. mińskiej, s. Antoniego, uczeń Gimnazjum w Słucku, student Wydziału Mechanicznego PR 1911-14, w II RP pracował w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych 1924
- Michał Kulikowski, (18 marca 1872 na Syberii - 1944 w Warszawie (?), z gub. kowieńskiej, s. Waleriana, uczeń Szkoły Realnej w Kijowie, student i absolwent Wydziału Rolniczego PR 1891-1900, c. 1891, od 1896 pracownik, a po śmierci ojca współwłaściciel i kierownik zakładów ceramicznych “J. Andrzejowski” w Kijowie, członek Ligi Narodowej, aresztowany przez bolszewików w 1918 w Kijowie, więziony w Moskwie, w drodze wymiany jeńców wrócił do kraju, w II RP pracował w zakładach ceramicznych w Opocznie, firmie “Dziewulski i Lange”, dyrektor fabryki “Złotoglin” 1924, w czasie okupacji w Warszawie
- Witold Kulikowski, Weleta warszawski
- Mikołaj Kulwieć, (24 marca 1890 w Orzelach na Litwie - po 1924) z gub. kowieńskiej, s. Józefa i Eleonory z Gineyków, uczeń Szkoły Realnej w Poniewieżu, student Wydziału Mechanicznego PR 1909-14, w latach 1912-13 i 1914-1917 w wojsku rosyjskim, następnie w I Korpusie Wschodnim, od 1919 w WP początkowo w artylerii, a od 1929 w służbie uzbrojenia, płk, dowódca dywizji Szkoły Głównej Artylerii i Inżynierii w Toruniu 1924
- Franciszek Kummant, (23 grudnia 1875 - po 1924) z gub. kaliskiej, s. Leopolda, uczeń Szkoły Przemysłowej w Łodzi, student Wydziału Architektury PR 1895-1913, w II RP wolnopraktykujący architekt w Warszawie
- Henryk Kunicki, (7 stycznia 1869 w Warszawie - ) student Wydziału Rolniczego PR 1888-91
- Brunon Kurnatowski, student PW 1930-32 i UW 1932/33, c. 1930/31, akt. 1930/31-33
- Wiesław Kuroczycki, (4 października 1890 - po 1924) z gub. grodzieńskiej, s. Stanisława, uczeń Gimnazjum w Grodnie, student Wydziału Architektury PR 1909-16
- Józef Kurowski, (3 marca 1860 - po 1924) z Siedlec, uczeń Szkoły Realnej w Łowiczu, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1883-84, kontynuował naukę w Instytucie Inżynierów Komunikacji w Sankt Petersburgu
Stefan Kuszell (?), 1892 r.
- Stefan Kuszell, (2 września 1867 - przed 1919) z gub. siedleckiej, uczeń Szkoły Realnej w Równem, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1885-96, od 1909 właściciel ziemski maj. Grzegorzewice w gub. warszawskiej, dyrektor zarządzający Towarzystwa “B. Hantke” w Saratowie
- Antoni Kwiatkowski, (24 maja 1876 - ) z Warszawy, s. Zygmunta, brat Władysława (Welecja), uczeń Gimnazjum w Szawlach, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1897-1906, od 1910 właściciel ziemski w gub. besarabskiej
- Antoni Kwiatkowski, (16 lipca 1898 - przed 1919) z Mińska, uczeń Szkoły Realnej w Romińsku (?), student Wydziału Mechanicznego PR 1917-18
- Władysław Kwiatkowski, (22 marca 1883 - po 1924) z Warszawy, s. Zygmunta, brat Antoniego (Welecja), uczeń Szkoły Realnej w Rydze, student Wydziału Rolniczego PR 1904-07, pomocnik głównego buchaltera w zarządzie Towarzystwa Kolei Łódzkiej w Warszawie, korespondent w zarządzie Warszawskiego Banku Handlowego, od 1911 w zarządzie Warszawskiego Towarzystwa Cukrowniczego w Warszawie, w II RP wicedyrektor Powszechnego Banku Kredytowego w Warszawie 1924
- Maksymiljan Landau, (1 kwietnia 1866 w Warszawie - ok. 1923) uczeń Gimnazjum w Częstochowie, student i absolwent Wydziału Handlowego PR 1888-1892, właściciel firmy “Julian Landau & Ko.” w Sankt Petersburgu
- Jan Lange, (26 listopada 1876 - ) z Cesarstwa Austriackiego, s. Franciszka, uczeń Gimnazjum w Warszawie, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1895-1903
- Stanisław Langiert, (15 stycznia 1887 - po 1924) z gub. wołyńskiej, s. Gawła, uczeń Szkoły Realnej w Mitawie, student Architektury PR 1907-12, w II RP rotmistrz referent personalny Generalnego Inspektoratu Jazdy w Warszawie 1924
- Jerzy Laskowski, student UW 1931-32, c. 1931/32, akt. 1931/32
- Kazimierz Lech, (15 stycznia 1906 w Górze Kalwarii - 6 lutego 1994) student 1929-33 i absolwent (inż.) PW, c. 1928/29, akt. 1928/29-33, sekretarz sem. let. 1930/31, wiceprezes wewn. sem. zim. 1932/33
- Gustaw Lembke, (22 grudnia 1879 - po 1924) z gub. płockiej, uczeń Szkoły Realnej w Kaliszu, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1898-1904, ekspert w Komorze Celnej w Granicy, Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej
- Bogusław Lencki, (28 października 1887 - po 1924) z gub. estońskiej, s. Władysława, uczeń Gimnazjum w Rewlu, student Wydziału Mechanicznego PR 1908-14, w II RP przemysłowiec w Brześciu
- Roman Lenczowski, (1899 - ) student Wydziału Inżynierii Lądowej PW 1919-25, c. 1922, akt. 1922-26
- Ignacy Lenkszewicz, (13 października 1866 - ) z gub. wileńskiej, uczeń Szkoły Realnej w Wilnie, student Wydziału Mechanicznego PR 1887 i Wydziału Chemicznego 1888-98
- Bronisław Leski, (20 czerwca 1863 - po 1924) z Warszawy, brat Michała (Welecja), uczeń Szkoły Realnej w Łowiczu, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1882-87, przyjęty do Arkonii 1882 (nr ew. 256), wystąpił 1883, założyciel Welecji 1883, dyrektor fabryki chemicznej “J. Jasiński” w Moskwie, współwłaściciel i kierownik techniczny fabryki “Leski & Starkmann” w Łodzi, od 1905 współwłaściciel fabryki “Leski & Kenig” w Warszawie
- Michał Leski, (4 lipca 1862 - przed 1919) z Warszawy, brat Bronisława (Arkonia, Welecja), uczeń Szkoły Realnej w Łowiczu, student i absolwent Wydziału Rolniczego PR 1883-88
- Władysław Leśniak, (1903 - ) student Wydziału Mechanicznego PW 1920-25, c. 1921/22, akt. 1921/22-25, skreślony
- Jan Leśniewski, (24 lipca 1876 - przed 1919) z gub. mińskiej, s. Bolesława, uczeń Korpusu Kadetów w Moskwie, student Wydziału Handlowego PR 1896-99
- Ludwik Lewestam (Lewenstamm), (29 października 1862 - 23 października/4 listopada 1888 w Rydze - ) z gub. warszawskiej, student Wydziału Chemicznego PR 1881-87, przyjęty do Arkonii 1881 (nr ew. 198), wystąpił 1883, założyciel Welecji 1883, zginął tragicznie (samobójstwo)
- Israel-Wolf Lewicki, (15 stycznia 1873 - z Łodzi, uczeń Gimnazjum w Łodzi, student Wydziału Chemicznego PR 1892-93 i Wydziału Handlowego 1893-97
- Leon Liberadzki, c. 1919
- Czesław Liedtke (Liedke), (2 lipca 1861 - po 1924) z Warszawy, uczeń Szkoły Realnej w Łowiczu, student i absolwent Wydziału Chemicznego 1881-87, przyjęty do Arkonii 1881 (nr ew. 228), wystąpił 1883, założyciel Welecji 1883, chemik w cukrowni “Moja” w gub. podolskiej, wicedyrektor cukrowni “Krasiłów” w gub. wołyńskiej, w II RP pracował w Wydziale Surowców Ministerstwa Przemysłu i Handlu w Sosnowcu 1924
- Leon Lilienstern, (31 grudnia 1862 - po 1924) z Warszawy, student i absolwent Wydziału Handlowego 1881-85, przyjęty do Arkonii 1881 (nr ew. 235), wystąpił 1883, założyciel Welecji 1883, od 1885 pracował w domu handlowym H. Wawelberga w Sankt Petersburgu, dyrektor Towarzystwa Akcyjnego “Art. Koppel” w Sankt Petersburgu, od 1911 właściciel banku i hotelu we Francji, w II RP przemysłowiec
- Antoni Lilpop, Weleta warszawski
- Bronisław Lilpop, (7 czerwca 1872 - przed 1924) z Warszawy, s. Edwarda, uczeń gimnazjum w Rydze, student i absolwent Wydziału Rolniczego PR 1892-98, zarządca dóbr Kotacin w gub. piotrkowskiej, od 1901 gospodarował we własnych dobrach Czesłowice w gub. lubelskiej, administrator dóbr Sanniki w gub. warszawskiej
Franciszek Lilpop (?), 1892 r.
- Franciszek Bogusław Lilpop, (30 października 1870 w Warszawie - 20 października 1937 w Warszawie) S. Edwarda i Marii Karoliny z Wernerów, student i absolwent Wydziału Architektury PR 1889-95, przyjęty do Welecji 1886, współzałożyciel “Biuro architektoniczne - Franciszek Lilpop & Karol Jankowski” 1903, współautor licznych projektów architektonicznych (m.in. zakład wychowawczy i kościół SS. Nazaretanek w Warszawie, fabryka “Ursus”), jeden z pionierów racjonalizmu i modernizmu w architekturze polskiej, współzałożyciel Koła Architektów w Warszawie, a następnie Delegacji Architektów Polskich przy Stowarzyszeniu Techników, od 1924 wykładał na PW, współzałożyciel pisma “Architektura i Budownictwo”, pochowany na Cmentarzu Wojskowym w Warszawie
- Stanisław Lilpop, (12 grudnia 1863 - po 1924) z Warszawy, student Wydziału Handlowego PR 1884-89, właściciel wsi Brwinów w gub. warszawskiej
- Stefan Lilpop, (student Wydziału Mechanicznego PW 1922-23, c. 1921/22, akt. 1921/22-23
- Jerzy Lipczyński, student SGGW 1932-33, c. 1932/33, akt. 1932/33
- Józef Lipski, (17 lutego 1888 - po 1924) z Libawy, s. Józefa, uczeń Gimnazjum w Libawie, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1906-09 i Wydziału Architektury 1909-14, w II RP architekt w Kaliszu
- Zbigniew Lipski, (1917 - 1 września 2004) student i absolwent (inż. chemik) PW, c. 1936
- Stanisław Lisiecki, (8 maja 1860 - 1912) uczeń Gimnazjum w Warszawie, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1880-87 oraz Wydziału Inżynieryjnego 1887, przyjęty do Arkonii 1880 (nr ew. 149), wystąpił 1883, założyciel Welecji 1883, w latach 1887-88 II asystent na PR, przedstawiciel w Warszawie łódzkiej fabryki maszyn “John”, autor wielu artykułów fachowych, publikowanych m.in. w “Przeglądzie Technicznym”
- Robert Liske, student Wydziału Chemicznego PW 1922-31, akt. 1922-31
- Stefan Lohman, (12 czerwca 1861 - przed 1919) z maj. Podlesie w gub. kieleckiej, student Wydziału Rolniczego 1883-84, w latach 1886-92 zarządzał dobrami ojcowskimi w gub. kieleckiej, od 1897 właściciel dóbr Podlesie
- Marjan Lubert, Weleta warszawski
- Wacław Lubert, (1913? - 19 lutego 1978) mgr praw UW, pochowany w grobie rodzinnym na warszawskich Powązkach
- Felicjan Lucht, student SGGW 1932-33, c. 1932/33, akt. 1932/33
- Władysław Lucht, (3 września 1882 - po 1924) z gub. warszawskiej, uczeń Gimnazjum w Płocku, student i absolwent Wydziału Architektury PR 1903-08, od 1908 właściciel biura “Architekt” w Lublinie i inż. powiatu zamojskiego, architekt w Zamościu w gub. lubelskiej, w II RP architekt w Lublinie
- Edmund Ludkiewicz, (11 listopada 1877 - po 1924) z gub. kowieńskiej, s. Karola, uczeń Korpusu Kadetów w Tyfilisie, student Wydziału Mechanicznego PR 1895-1904
- Jan Lutosławski, (20 stycznia 1875 w Drozdowie pow. Łomża - 21 listopada 1950 w Krakowie) s. Franciszka i Pauliny ze Szczygielskich, brat Mariana (Welecja) i Kazimierza (h.c. Sparta), przyrodni brat Wincentego (Arkonia, Konwent Polonia), ojciec Bohdana (Sparta), stryj Henryka, Jerzego (obaj Sparta) i Zbigniewa (Helania), uczeń Gimnazjum w Mitawie, student Wydziału Rolniczego PR 1893-94, kontynuował naukę na UD, na uniwersytetach w Lipsku i Halle, dr filozofii, redaktor “Przeglądu Rolniczego” i “Gazety Rolniczej” w Warszawie, gospodarował w maj. Pączkowizna w gub. łomżyńskiej oraz właściciel wsi Drozdowo, w latach 1915-18 w Moskwie zorganizował polską szkołę średnią pod kierownictwem K. Kulwiecia, po wojnie inicjator i prezes Polskiego Towarzystwa Kultury Wsi, czynny w Międzynarodowej Komisji Kultury Wsi, w Międzynarodowym Komitecie Szkolnictwa Rolnego oraz Międzynarodowej Federacji Prasy Technicznej i Zawodowej, inicjator i prezes Polskiego Towarzystwa Ekspansji Zamorskiej, pracował w Centralnym Towarzystwie Rolnym i w Związku Polskich Organizacji Rolniczych, od 1946-49 pracował w Bibliotece PAU w Kórniku
Marian Lutosławski, 1892 r.
- Marian Lutosławski, (20 marca 1871 w Drozdowie w gub. łomżyńskiej - 4/5 września 1918 w Moskwie) s. Franciszka i Pauliny ze Szczygielskich, brat Jana (Welecja) i Kazimierza (h.c. Sparta), przyrodni brat Wincentego (Arkonia, Konwent Polonia), ojciec Zbigniewa (Helania), stryj Bohdana, Henryka, Jerzego (wszyscy trzej Sparta), uczeń Gimnazjum w Dorpacie, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1889-95, kontynuował studia w Dorpacie (dyplom inż. elektryka 1896), od 1900 nauczyciel w szkole Wawelberga i Rotwanda, w 1905 założył dziennik polityczny w Warszawie, prowadził własne biuro techniczne “M. Lutosławski” w Warszawie, działacz narodowy związany z endecją, jeden z inicjatorów założenia Komitetu Obywatelskiego m. Warszawy i Polskiego Komitetu Pomocy Sanitarnej, członek Centralnego Komitetu Obywatelskiego Królestwa Polskiego, od listopada 1914 członek Komitetu Narodowego Polskiego w Warszawie i później na emigracji w Moskwie, uczestnik zjazdu polskiej emigracji w Lozannie 1917, w sierpniu 1917 z ramienia Ligi Narodowej w Radzie Polskiej Zjednoczenia Międzypartyjnego, aresztowany przez bolszewików pod zarzutem działalności kontrrewolucyjnej i rozstrzelany
- Aleksander Lutze-Birk, (13 grudnia 1878 - 17 kwietnia 1974 w Warszawie) z Rygi, s. Jana i Eufrozyny z Kozłowskich, uczeń Gimnazjum w Rydze, student Wydziału Mechanicznego PR 1900-04, studiował w Zurychu 1904-05, członek organizacji bojowej PPS i współpracownik Józefa Piłsudskiego, założyciel i kierownik laboratorium bojowego w Warszawie, uczestnik akcji w Warszawie, Wilnie, Łodzi, Kijowie, pod Bezdanami, student i absolwent (dyplom z odznaczeniem) PL, docent PL, uczestnik obrony Lwowa i Kresów Wschodnich, od 1920-23 konsul RP na Łotwie, od 1923 dyrektor techniczny fabryki konserw mięsnych “Produkt” w Warszawie, później dyrektor Centralnych Warsztatów Samochodowych Miejskich w Warszawie, wykładowca SGGW
- Alfred Luxemburg, (4 maja 1875 - po 1924) z Warszawy, s. Maurycego, uczeń Szkoły Realnej w Dorpacie, student i absolwent Wydziału Handlowego PR 1894-1900, współwłaściciel Domu Handlowego “M. Luxemburg” w Warszawie 1924
- Stanisław Łabuc, (4 grudnia 1881 - ) z gub. wileńskiej, s. Aleksandra, uczeń Gimnazjum w Rydze, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1899-1912
- Feliks Łagodziński, (1897 - ) student farmacji UW 1922-23, akt. 1922-23
- Marian Łappa, (26 sierpnia 1868 - ) z gub. mińskiej, student Wydziału Mechanicznego PR 1889-90, w II RP pracował w “Wagons-Lits” w Warszawie 1924
- Jan Łaszkiewicz, (6 sierpnia 1868 - ) z gub. wileńskiej, student i absolwent Wydziału Handlowego PR 1889-94
- Adam Ławicki, (6 grudnia 1863 - przed 1919) z Warszawy, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1882-91
- Jakub Łobanowski, (23 czerwca 1880 - ) z Rygi, s. Kajetana, uczeń Szkoły Realnej w Rydze, student Wydziału Handlowego PR 1900-09, urzędnik Banku Przemysłowo-Handlowego w Sankt Petersburgu, od 1910 w Zarządzie Warszawskiego Okręgu Akcyzowego
- Bolesław Łobodowski, (23 września 1876 - ) z gub. warszawskiej, s. Jana, uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student i absolwent Wydziału Inżynieryjnego PR 1896-1910
- Czesław Łossan, student WSH 1928-32, c. 1928/29, akt. 1928/29-32
- Jan Łossan, student WSH 1930-32, c. 1930/31, akt. 1930/31-32
- Bolesław Łuniewski, (24 września 1872 - ) z gub. piotrkowskiej, s. Romualda, student Wydziału Mechanicznego PR 1892-95, student i absolwent Wydziału Handlowego 1895-1901, pracował w warszawskiej filii Domu Handlowego “Kunst & Albers”
Witold Jeśman, 1915 r.
- Jan Łusakowski, (23 sierpnia 1889 - po 1924) z Odessy, s. Henryka, uczeń Szkoły Realnej w Kijowie, student Wydziału Handlowego PR 19071916, w II RP handlowiec, kierownik Oddziału Warszawskiego Towarzystwa “Oskard” 1924
Artur Machlejd (?), 1892 r.
- Artur Ludwik Machlejd, (5 września 1868 w Warszawie - 28 sierpnia 1947 w Warszawie) s. Karola i Julianny Marii z Teichert-Stawickich, ojciec Jerzego i Józefa (obaj Welecja), uczeń Warszawskiej Szkoły Realnej, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1889-94, po studiach praktykował w Berlinie, współwłaściciel browarów “K. Machlejd” w Warszawie, pracownik, a od 1913 współwłaściciel zakładów ogrodniczych “C. Ulrych” w Warszawie, współzałożyciel Związku Szkółkarzy, Polskiego Związku Wytwórców Nasion Ogrodowych 1922, Związku Hodowców Roślin i Kwiatów, wiceprezes Związku Polskich Zrzeszeń Ogrodniczych 1939, pod koniec życia prezes Rady Nadzorczej Spółdzielczego Banku Ogrodniczego, pochowany na cmentarzu Ewangelicko-Augsburgskim w Warszawie
- Jerzy Artur Machlejd, (3 lutego 1901 w Warszawie - 1940 w Charkowie) s. Artura (Welecja) i Wandy z Ulrichów, brat Józefa Gustwa (Welecja), ochotnik w wojnie polsko-rosyjskiej 1920 w 8 Dywizjonie Artylerii Konnej, student i absolwent prawa UW, dr prawa, poseł na Sejm, absolwent Szkoły Podchorążych Rezerwy Kawalerii 1925, por. rez., ochotnik w wojnie obronnej 1939 w 1 Pułku Artylerii Przeciwlotniczej, w niewoli sowieckiej w Starobielsku, zamordowany przez NKWD
- Józef Karol Gustaw Machlejd, (28 kwietnia 1902 w Warszawie - 1940 w Charkowie) s. Artura (Welecja) i Wandy z Ulrichów, brat Jerzego Artura (Welecja) student i absolwent rolnictwa UW (?), dyrektor Zakładów Ogrodniczych C. Ulrich SA w Warszawie, absolwent Szkoły Podchorążych Rezerwy Artylerii 1926, por. rez., przydzielony do 1 Pułku Artylerii Przeciwlotniczej, gdzie służył w wojnie obronnej 1939, więzień Starobielska, zamordowany przez NKWD
- Karol Maciański, (9 marca 1872 - ) z gub. kowieńskiej, s. Karola, uczeń Gimnazjum w Mitawie, student Wydziału Chemicznego PR 1895-1900, przedstawiciel ryskiej fabryki “Prowodnik” w Odessie, później przedstawiciel firmy “Treugolnik” w Kijowie
- Władysław Maciejewski, (5 lutego 1864 w Warszawie - 12 listopada 1913 w Warszawie) absolwent Szkoły Realnej w Warszawie 1881, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1881-82, student i absolwent (dyplom z wyróżnieniem) Wydziału Mechanicznego 1882-87, przyjęty do Arkonii 1881 (nr ew. 206), wystąpił 1883, założyciel Welecji 1883, po studiach konstruktor, a później dyrektor techniczny w firmie “Fitzner i Gamper” w Warszawie, Rydze i Sosnowcu 1889-1908, założyciel i kierownik Fabryki Przewodów Rur(k)owych “Comensator”, autor wynalazków i patentów, m.in. kotła wodnorurkowego (Grand Prix na wystawie światowej w Paryżu 1900) oraz kotła o płomienicach falistych, autor artykułów w prasie fachowej, wykładowca w Szkole Wawelberga i Rotwanda
- Gerhard Maib, (3 marca 1908 w Łodzi - 13 sierpnia 2005 w Lozannie) absolwent Gimnazjum Państwowego im. Mikołaja Kopernika 1926, student WSH 1928-30 oraz student prawa UW 1931/32 (?), c. 1929, akt. 1929-32, wiceprezes wewn. sem. zim. 1931/32, od 1933 pracował w norweskiej agenturze maklerskiej Bergenske Baltic Transports, w wojnie obronnej 1939 w Batalionie KOP w Gdynii-Orłowie, w niewoli niemieckiej w obozach przejściowych Nierenburg i Spittal an der Drau, a następnie w obozie jenieckim w Woldenbergu, wrócił do kraju w 1945, od 1945 pracował w Departamencie Morskim w Łodzi, w 1946 założył agenturę maklerską Agencja Morska AGMOR, którą wkrótce przekształcono w Spółdzielnię Pracy, od 1948 na emigracji w Buenos Aires w Argentynie, pracował w grecko-argentyńskiej agenturze Cia de Navegacion Atlantico Austral, a od 1950 dla szwedzkich armatorów, na emeryturze od 1968, w 1969 przeniósł się do Lozanny w Szwajcarii
Aleksander Majewski, lata 30-te.
- Aleksander Majewski, (8 listopada 1909 w Grójcu - 18 stycznia 1989 w Warszawie) s. Franciszka herbu Starykoń (właściela ziemskiego) i Weroniki z Olbrychtów, absolwent Gimnazjum Ogólnokształcącego w Grójcu, student Wydziału Mechaniki PW (nie ukończył), pracował jako korespondent w ABC Nowinach Codziennych, współwłaściel skłądu papieru i artykułów biurowych przy ul. Szkolnej 8, po wojnie współwłaściciel przedstawicielstwa handlowego branży papierowej przy ul. Nowogrodzkiej 24, a następnie do emerytury w 1976 jako kierownik placówki zaopatrującej instytucje w artykułuy biurowe podległej MHD w Warszawie, odznaczony odznaką Zasłużony Pracownik Handlu, pochowany na Cmentarzu Powązkowskim (kw. 68, rz. 2, m. 4-5) [Źródła (poza wskazanymi poniżej spisu członków): relacja córki Izabeli Sobańskiej]
- Bolesław Makowski, (16 listopada 1869 w Kielcach - po 1924) uczeń Gimnazjum w Kielcach, student Wydziału Mechanicznego PR 1888-89, kontynuował naukę w Wyższej Szkole Technicznej w Wiedniu, współwłaściciel biura technicznego “Cemus i Spółka” w Sosnowcu w gub. piotrkowskiej
- Bolesław Malczewski, (28 marca 1874 - przed 1919) z gub. chersońskiej, s. Zenona, uczeń Szkoły Realnej w Jelizawetgradzie, student Wydziału Chemicznego 1892 i Wydziału Rolniczego 1893
- Jan Małecki, (12 lipca 1879 - po 1924) z Wilna, s. Justyna, ojciec Justyna (Welecja), uczeń Szkoły Realnej w Wilnie, student Wydziału Mechanicznego PR 1897-1902, szef firmy “Justyn Małecki” w Wilnie, w II RP pracował w Kuratorium Szkolnym w Wilnie 1924
- Justyn Malecki, ( - grudzień 1996 w Londynie) s. Justyna (Welecja), student WSH 1932-33, c. 1933, akt. 1932/33, sekretarz sem. zim. 1932/33, po wojnie na emigracji w Wielkiej Brytanii
- Józef Malewski, (23 lutego 1882 - 27 grudnia 1929) z gub. radomskiej, s. Alojzego, uczeń Gimnazjum w Kielcach, student Wydziału Chemicznego 1900-06, współpracownik w firmie “Prowodnik” w Charkowie, w II RP dyrektor Zarządu Spółki Akcyjnej Przemysłu Włókniarskiego “Smarzyński, Miłobędzki i J. Malewski” w Łodzi 1924
- Józef Malinowski, (1897 - ) student Wydziału Architektury PW 1917-25, akt. 1922-26
- Tadeusz Malinowski, student WSH 1928-31, c. 1928/29, akt. 1928/29-31
- Jesajas Margulies, (20 lipca 1864 - ) z gub. lubelskiej, uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1883-88, w latach 1898-1908 dyrektor techniczny fabryki “M. Silberstein” w Łodzi, od 1908 właściciel biura technicznego w Łodzi
- Stanisław Markowski, ( - 1939) student PW 1931-33, c. 1931/32, akt. 1931/32-33, wiceprezes zewn. sem. zim. 1932/33, inż., zginął od bomby lotniczej na szosie lubelskiej, gdy przebywał w kolumnie ewakuacyjnej fabryki z Warszawy
- Witalis Markowski, (28 kwietnia 1874 - po 1924) z Dyneburga, s. Jan, uczeń Szkoły Realnej w Dyneburgu, student Wydziału Rolniczego PR 1894-95, student i absolwent Wydziału Mechanicznego 1897-1908, pracował w Zarządzie Drogi Żelaznej Rysko-Orłowskiej, w II RP pracował w dyrekcji Kolei Państwowych w Gdańsku 1924
- Leonard Marszyński, Weleta warszawski
- Witold Masłowski, (23 marca 1892 - ) z gub. wileńskiej, s. Kazimierza, uczeń Szkoły Handlowej w Rydze, student Wydziału Rolniczego PR 1914-15
- Bogdan Matuszak, (1916 - 1982/3)
Juliusz baron Maydell.
- Juliusz baron Maydell, (6 czerwca 1875 - po 1924) s. Otto Ernesta (inżyniera) i Tekli z d. Huszcza, z gub. inflanckiej, uczeń Szkoły Realnej we Władykawkazie, student Wydziału Architektury PR 1894-95, student i absolwent Wydziału Inżynieryjnego 1895-1903, pracował jako inż. budowy przy drodze żelaznej Siedlce-Bołogoje, w II RP zastępca naczelnika Urzędu Ruchu Gdańskiej Dyrekcji PKP w Bydgoszczy 1924, w czasie drugiej wojny światowej nie podpisał volkslisty, ani nie przyjął pomocy oferowanej przez swoich niemieckich kuzynów pomocy, jego córka Jadwiga zginęła jako łączniczka AK w Powstaniu Warszawskim [Źródło (poza wskazanymi poniżej spisu członków): Archiwum (baza danych osobowych) Kurlandzko-Inflanckie, Ochotnik - Pismo Ośrodka Kultury Ochoty 10/2005, nr 7, s. 6]
Stefan Piotr Mazurowski, 1901 r.
- Stefan Piotr Mazurowski, (17 czerwca 1875 - po 1924) z Piotrkowa, s. Ferdynanda i Władysławy z ks. Massalskich, uczeń Szkoły Przemysłowej w Łodzi, student i absolwent Wydziału Inżynieryjnego PR 1895-1901, pracował jako pomocnik naczelnika dystansu na Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej, inż. miejski w Piotrkowie 1911-19, wicedyrektor kolei państwowych w Wilnie, od 1902 prezes Uniwersytetu Ludowego w Ząbkowicach, członek sejmiku powiatowego i Rady Miejskiej w Skarżysku, naczelnik Wydziału Drogowego PKP 1924, działacz społeczny, m.in. prezes Towarzystwa Kulturalnego Polskiego w Piotrkowie, prezes Sokoła, prezes Związku Inżynierów Kolejowych w Radomiu, przewodniczący Towarzystwa Przyjaciół Szkół Technicznych, członek Zarządu Bratniej Pomocy Byłych Uczestników Walk o Niepodległość
- Jan Mączewski, (20 lutego 1865 - ) z gub. płockiej, student Wydziału Chemicznego 1886-89
Czesław Mergentaler (?), 1892 r.
- Czesław Mergentaler (Mergenthaler), (5 lipca 1868 w Warszawie - po 1924) uczeń Gimnazjum w Warszawie, student Wydziału Mechanicznego 1889, student i absolwent Wydziału Chemicznego 1889-96, taksator i reprezentant Towarzystwa Ubezpieczeń na życie “New York”, właściciel maj. Podpińsk w gub. mińskiej, w II RP dyrektor Banku Kredytowego 1924
- Karol Markus, (6 lutego 1861 - ) student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1881-86, przyjęty do Arkonii 1881 (nr ew. 231), wystąpił (?), przyjęty do Welecji (?)
- Witold Adolf de Mezer, (17 sierpnia 1869 - przed 1919) z gub. kijowskiej, s. Franciszka, uczeń Gimnazjum w Kijowie, student Wydziału Rolniczego PR 1893-94, student i absolwent Wydziału Handlowego 1894-1900, urzędnik Zarządu Kolei Południowo-Zachodniej
Edmund Michalski, ok. 1915 r.
- Edmund Michalski, (16 sierpnia 1892 - po 1924) z Warszawy, s. Mariana, uczeń Szkoły Handlowej w Wilnie, student Wydziału Architektury PR 1912-15, założyciel Welecji w Warszawie 1916, w II RP architekt w Warszawie
- Kazimierz Michalski, (4/16 sierpnia 1892 w Warszawie - 1940 w Katyniu) s. Antoniego, absolwent Gimnazjum w Wozniesińsku, student Wydziału Architektury PR 1911-17, uczestnik wojny polsko-rosyjskiej 1920, w II RP przemysłowiec i architekt w Warszawie, od 1926 zam. w maj. Wojniłowice k. Debreczyna, w 1939 szef Wydziału budowlanego Banku Polskiego w Warszawie, ppor. rez., przydzielony do kadry OK IX, w niewoli sowieckiej, zamordowany przez NKWD
- Mieczysław Michalski, (8 listopada 1894 - po 1924) z gub. kaliskiej, s. Stanisława, uczeń Szkoły Realnej w Mitawie, student i absolwent Wydziału Architektury PR 1912-18, w II RP architekt w Warszawie
- Stanisław Michałowicz, (7 listopada 1874 - ) z gub. piotrkowskiej, s. Stanisława, uczeń Szkoły Przemysłowej w Łodzi, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1895-1915
- Bronisław de Michelis, (1 sierpnia 1870 - 10 grudnia 1960 w Łodzi) z Lublina, s. Marcina i Matyldy z Hińczów, uczeń Gimnazjum w Lublinie, student UW, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1890-97, członek Korporacji Welecja w Rydze, asystent prof. Marian Grüblera, a później prof. Richarda Henniga PR, następnie studiował na Politechnice w Karlsruhe, pracował w przędzalni bawełny Karola Seiblera w Łodzi, naczelny inż. zakładów przemysłu bawełnianego L. Geyera 1909-39, członek Państwowej Rady Elektrycznej 1922-28, prezes Łódzkiego Stowarzyszenia Techników 1932-38, filister kooptowany K! ZAG Wisław w Gdańsku, naczelnik Energetyki i Ruchu w Centralnym Zarządzie Przemysłu Włókienniczego 1945, pracownik naukowy w Głównym Instytucie Włókiennictwa 1949-58
- Jan Miernicki, (21 grudnia 1881 - przed 1919) z Warszawy, s. Ludwika, uczeń Gimnazjum w Warszawie, student i absolwent Wydziału Inżynieryjnego PR 1907-09
- Stefan Mieszkowski, (1 marca 1894 - po 1924) z Warszawy, s. Franciszka, uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student Wydziału Mechanicznego PR 1914-15, właściciel Biura Handlowego we Lwowie 1924
- Roman Miklaszewski, (20 grudnia 1878 - po 1924) z gub. warszawskiej, s. Józefa, uczeń Gimnazjum w Tifilisie, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1900-06, od 1908 inż. Towarzystwa Akcyjnego “Wulkan” w Warszawie, współwłaściciel Fabryki Budowy Mostów na Pelcowiźnie 1924
- Bronisław Mikoszewski, (12 lutego [24 marca ?] 1899 - ) w Sielcu w pow. będzińskim - 1940 w Katyniu), z gub. petersburskiej, s. Bronisława i Anny z Jacuńskich, uczeń Szkoły Realnej w Moskwie, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1917-18, żołnierz WP 1919-20, por. rez., przydzielony do 1 Dyonu Taborów, w niewoli sowieckiej, zamordowany przez NKWD
- Czesław Mikulski, (13 kwietnia 1894 - po 1924) z gub. tombowskiej, s. Stefana, uczeń Szkoły Realnej w Kozłowie, student Wydziału Mechanicznego PR 1911-16, w II RP inż. mechanik, radca Urzędu Patentowego, redaktor “Przeglądu Technicznego” 1924
- Konstanty Mikulski (Milulski), (23 lutego 1865 - po 1924) z gub. podolskiej, uczeń Szkoły Realnej w Białej Cerkwi, student Wydziału Chemicznego PR 1882, student i absolwent Wydziału Mechanicznego 1883-88, naczelnik departamentu Kolei Moskiewsko-Jarosławsko-Archangielskiej, naczelnik służby trakcji Kolei Taszkienckiej w Orenburugu, w II RP prezes Warszawskiej Dyrekcji Kolejowej 1924
- Leon Justyn Mikulski, (16 stycznia 1894 - 7 listopada 1923) z gub. moskiewskiej, s. Konstantego, uczeń Gimnazjum w Orenburgu, student Uniwerstyetu w Moskwie 1914, student Wydziału Mechanicznego PR 1914-15, następnie student Wydziału Inżynierii Lądowej PW 1922-23
Walenty Miler, po 1945 r.
- Walenty Miler, (12 lutego 1878 w Kaliszu - 21 lipca 1962 w Międzylesiu) s. Grzegorza (Henryka?), ojciec Zdzisława (Welecja), z gub. kaliskiej, absolwent Szkoły Realnej w Kaliszu, student Wydziału Handlowego PR 1906- , c. 1906, przed i w czasie studiów urzędnik w Ryskim Banku Państwa, później pomocnik kierownika handlowego fabryki konserw i czekolady L. W. Goegginger w Rydze, od 1911 urzędnik w Ryskim Banku Handlowym, po studiach dyrektor oddziału Ryskiego Banku Państwa w Szawlach, w II RP dyrektor Banku Związku Spółek Zarobkowych, a następnie Banku Prywatnego 1918-24, dyrektor Oddziału Łódzkiego Banku Gospodarstwa Krajowego, a później dyrektor centrali Banku w Warszawie 1924-31, prezes Spółdzielczego Banku Ogrodniczego, działacz Polskiego Związku Łowieckiego, ostatni przed wojną i wieloletni prezes Stowarzyszenia Filistrów Welecji, po wojnie pracował w Banku Spółdzielczym, pochowany na warszawskich Powązkach, odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi, najwyższym odznaczeniem łowieckim “Złomem”
Zdzisław Miler, 1978 r.Zdzisław Miler, początek lat 30-tych.
- Zdzisław Miler, (3 sierpnia 1911 w Rydze - 25 sierpnia 1997 w Warszawie) s. Walentego (Welecja) i Elwiry z Kalinowskich, absolwent Gimnazjum im. Adama Mickiewicza w Warszawie, student i absolwent prawa (mgr praw) UW 1930-37, c. 1930/31, akt. 1930/31-34, wiceprezes zewn. sem. let. 1933/34, wiceprezes wewn. sem. zim. 1934/35, po studiach pracował w Banku Gospodarstwa Krajowego w Warszawie, w wojnie obronnej 1939 w 13 Pułku Ułanów Wileńskich, w niewoli niemieckiej w Woldenbergu, po wojnie pracował w Spółdzielczym Banku Ogrodniczym w Warszawie, a od 1948 jako kierownik działu finansowego i zastępca dyrektora w Państwowym Przedsiębiorstwie Budowlanym - Zjednoczenie Warszawskie, po 1955 m.in. kierownik prowadzonej przez “Budimex” budowy osiedla mieszkaniowego w mieście Barka w Libii w 1968, a po 1973 zastępca dyrektora w Warszawskim Przedsiębiorstwie Robót Drogowych, pochowany na warszawskich Powązkach, za udział w kampanii wrześniowej odznaczony Orderem Virtuti Militari
- Jan Milewski, (30 kwietnia 1872 - po 1924) z gub. kowieńskiej, uczeń Gimnazjum w Płocku, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1895-1901, chemik w Hucie “B. Hantke” w Częstochowie, w II RP inż. przemysłowy Ministerstwa Przemysłu i Handlu 1924
- Adam Miłodrowski, (4 grudnia 1872 w Warszawie - 30 września 1928 w Warszawie) z Warszawy, s. Kazimierza, uczeń Gimnazjum w Pradze, studiował na Uniwersytecie w Warszawie, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1898-1904, asystent PR 1904-06, docent PR 1906-18, w II RP inż. technik zarządzający tartakiem w Spółce Akcyjnej Państwowego Monopolu Zapałczanego, później dyrektor tartaków przy Fabryce Zapałek w Błoniu, pochowany na warszawskich Powązkach (176-1-24)
- Aleksander Miłosz, (17 lipca 1883 - po 1924) z gub. wileńskiej, s. Artura, uczeń Szkoły Realnej w Wilnie, student i absolwent Wydziału Inżynieryjnego PR 1902-11, w II RP dyrektor “Budmostu” w Wilnie 1924
- Stefan Miłoszeński, (20 sierpnia 1876 - ) z gub. wołyńskiej, s. Mateusza, uczeń Szkoły Realnej w Kijowie, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1895-96 i Wydziału Mechanicznego 1896-1902, nauczyciel matematyki w szkole średniej w Rydze
- Eugeniusz Mirecki, (20 sierpnia 1875 - po 1924) z Piotrkowa Trybunalskiego, s. Józefa, uczeń Gimnazjum w Piotrkowie, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1897-1903, pracował w Zarządzie Warzelni Soli w Ciechocinku, w II RP ppłk WP, kierownik techniczny Zbrojowni w Warszawie
- Michał Misiewicz (Missewicz), (30 października 1874 - przed 1919) z gub. wileńskiej, s. Cyryla, uczeń Szkoły Realnej w Wyborgu, student Wydziału Mechanicznego PR 1896-98 i Wydziału Chemicznego 1898-1900
Jerzy Mizerski, 1922 r.
- Jerzy Mizerski, (1898 - ) student prawa UW 1918-25, c. 1921/22, akt. 1921/22-25
- Adolf Młocki, (20 września 1887 - przed 1919) z gub. warszawskiej, s. Tadeusza, uczeń Gimnazjum w Żytomierzu, student Wydziału Rolniczego PR 1909-12
- Tadeusz Młoszewski, (20 stycznia 1864 - po 1924) z Kalisza, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1882-91, przyjęty do Arkonii 1882 (nr ew. 270), wystąpił 1883, założyciel Welecji 1883, właściciel Dniepropietrowskiej Fabryki Maszyn i Biura Technicznego w Kijowie, w II RP inż. mechanik, dyrektor techniczny fabryki celulozy we Włocławku 1924
- Franciszek Modrzewski, (1902 - 1985) student WSH 1921-28, c. 1923, akt. 1923-28, sekretarz sem. let. 1924/25, handlowiec
- Witosław (Witold) Modzelewski, student UW 1927-32, c. 1927/28, akt. 1927/28-32
- Witold Moenke (Menke), (30 sierpnia 1885 - po 1924) z gub. mińskiej, s. Juliusza, uczeń Gimnazjum w Mińsku, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1906-08 i Wydziału Mechanicznego 1908-1916, inż. mechanik w Warszawie
- Konstanty Monikowski, (27 kwietnia 1878 - ) z gub. suwalskiej, s. Kazimierza, uczeń Gimnazjum w Suwałkach, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1897-1902
- Wacław Moszczyński, (1897 - ) student Wydziału Inżynierii Lądowej PW 1915-25, c. 1919, akt. 1919-26
Ignacy Mościcki, ok. 1928 r.
- Ignacy Mościcki, (1 grudnia 1867 w Mierzanowie w pow. ciechanowskim - 2 października 1946 w Versoix pod Genewą) s. Faustyna i Stefanii z Bojanowskich, brat Władysława (Arkonia), uczeń Szkoły prywatnej E. Babińskiego w Warszawie, student Wydziału Chemicznego PR 1887-91, od 1897 asystent na Uniwersytecie we Fryburgu, od 1912 kierownik katedry chemii fizycznej i elektrochemii technicznej Szkoły Politechnicznej we Lwowie, od 1922 dyrektor kombinatu związków azotowych w Chorzowie, w 1925 wybrany rektorem PL 1925, od 1925 prof. PW, Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej w latach 1926-1939, od 1939 na emigracji w Szwajcarii
- Gabriel Możdżyński, (22 grudnia 1868 - ) z gub. suwalskiej, student Wydziału Chemicznego PR 1889-93
- Leon Mroczkowski, (16 kwietnia 1875 - po 1924) z gub. radomskiej, s. Włodzimierza i Leonii z Boryskich, uczeń Gimnazjum w Radomiu, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1894-1900, inż. powiatowy w Sandomierzu, organizator wykładów szkoły handlowej i szkoły żeńskiej w Radomiu, podczas wojny światowej w wojsku rosyjskim, po wojnie pracował w budownictwie wojskowym 1919-20, od 1921 nauczyciel gimnazjum państwowego w Radomiu, od 1922 dyrektor Państwowej Szkoły Technicznej w Radomiu, wiceprezes towarzystwa “Oświata”, prezes Rady Towarzystwa Kursów Technicznych, przewodniczący Międzyszkolnego Komitetu Porozumiewawczego
- Zygmunt Mrozowski, (12 lutego 1866 - po 1924) z Kalisza, student Wydziału Chemicznego PR 1884-85, do 1914 pracował w Towarzystwie Ubezpieczeniowym “Wołga” w Sankt Petersburgu, w II RP mieszkał w Warszawie (1924)
- Jan Mucharski, (1900 - 14 kwietnia 1981) student 1919-32 i absolwent (inz. architekt) Wydziału Architektury PW , c. 1921/22, akt. 1921/22-32, prezes sem. zim. 1924/25, pochowany na warszawskich Powązkach
- Kazimierz Musiałowski, (15 listopada 1909 w Warszawie - 10 VI 2009 w Warszawie) c. 1934, absolwent PW, inż. architekt, artysta plastyk
- Tomasz Muszyński, ( - 17 czerwca 1954 w Warszawie?) student SGGW 1925-29, c. 1925, akt. 1925-29, aresztowany przez UB, zamordowany w więzieniu na Mokotowie
- Mieczysław Myśliński, (1910 - 21 sierpnia 1978), sekretarz sem. zim. 1934/35, długoletni pracownik resortu budownictwa i przemysłu materiałów budowlanych pochowany w grobie rodzinnym na warszawskich Powązkach
- Jerzy Naczyński, ( - 30 grudnia 1994 w Niemczech), po wojnie na emigracji w Niemczech
- Władysław Nalepiński, (21 czerwca 1861 - ) z Warszawy, uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student Wydziału Chemicznego PR 1885-87
Zygmunt Naruszewicz, 1905 r.
- Zygmunt Naruszewicz, (20 października 1877 w Wilnie - 25 października 1923) z rodziny ziemiańskiej z gub. kowieńskiej, s. Jana i Melanii z Rymszewiczów, uczeń Gimnazjum w Sankt Petersburgu, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1899-1906, po studiach kolejno pomocnik maszynisty, maszynista, pomocnik szefa okręgu trakcji, rewident okręgu na kolei Moskiewsko-Windawsko-Rybińskiej, pochowany na warszawskich Powązkach (214-4-23)
- Zygmunt Nawlicki, (6 sierpnia 1865 - przed 1924) student Wydziału Rolniczego PR 1888-90, właściciel maj. Kuszłejkowice w gub. kowieńskiej
Stefan Netto, 1921 r.
- Stefan Netto, student Wydziału Architektury PW 1915-23, założyciel Welecji w Warszawie 1916, akt. 1916-24, skreślony 1924
- Kazimerz Netzel, student UW 1932-33, c. 1932/33, akt. 1932/33
- Michał Neyman, (5 stycznia 1862 - po 1924) uczeń Szkoły Realnej w Białej Cerkwi, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1882-84, przyjęty do Arkonii 1882 (nr ew. 272), wystąpił 1883, założyciel Welecji 1883
- Feliks Niekrasz, (29 grudnia 1880 - po 1924) z Wilna, s. Karola i Jadwigi ze Świrskich, uczeń Gimnazjum w Wilnie, student i absolwent Wydziału Architektury PR 1910-12, od 1920 kierownik Oddziału Budowlanego Dyrekcji Robót Publicznych Urzędu Wojewódzkiego Pomorskiego, prof. Gimnazjum w Toruniu 1924, wybudował m.in. kościół we Wdzie, rozbudował świątynie w Jeżewie, Lutowie, Czarnym Lesie, Skróczu i Grabiu, projektował m.in. gmach Szkoły Rzemieślniczo-Przemysłowej w Łodzi oraz szpital PCK w Łodzi
- Jan Kazimierz Niemierowski, (8 października 1873 - po 1924) z Warszawy, s. Andrzeja, uczeń Gimnazjum w Kaliszu, student Wydziału Mechanicznego PR 1896-1900, w II RP pracował w Dyrekcji Ceł w Warszawie 1924
- Jerzy Nieniewski, Weleta warszawski
Mieczysław Nierojewski, 1922 r.
- Mieczysław Nierojewski, (1 stycznia 1899 w Żbikowie k. Warszawy - 12 maja 1956 w Warszawie) uczeń II Gimnazjum w Warszawie (matura w Kałudze n. Oką, gdzie ewakuowano Gimnazjum), student i absolwent (inż. mechanik) Wydziału Mechanicznego PW 1918-28, uczestnik wojny polsko-bolszewickiej 1919-20 w 2 Pułku Ułanów, c. 1921/22, akt. 1921/22-26, po studiach asystent przy Katedrze Mechaniki Teoretycznej PW, od 1929 pracował w prywatnych przedsiębiorstwach m.in. w firmie “Drzewiecki i Jeziorański”, następnie prowadził samodzielną działalność zawodową jako inż. ogrzewnik 1932-36, współwłaściciel biura instalacyjno-technicznego “Zarzecki i Nierojewski - inżynierowie” z filiami we Lwowie i Brześciu (firma posiadała licencje do projektowania i wykonania ogrzewań systemów Crittal, van Dooren, E.N.B. i Dariaz) 1937-45, współzałożyciel i przewodniczący zarządu Koła Ogrzewników przy Stowarzyszenia Techników w Warszawie 1931, był inicjatorem i współorganizatorem I Zjazdu Ogrzewników Polskich w Warszawie 1936 oraz członkiem Komitetu Redakcyjnego pisma “Technika Cieplna”, po wojnie prowadził własne biuro projektowo-konstrukcyjne 1945-49, opracował m.in. projekt ogrzewania i klimatyzacji gmachów Sejmu oraz Komisji Planowania Gospodarczego przy Urzędzie Rady Ministrów, prowadził także wykłady zlecone z zakresu ogrzewania i wentylacji na Wydziale Inżynierii Lądowej oraz Wydziale Mechanicznym PW, od 1949 prof. nadzwyczajny i pierwszy w Polsce prof. ogrzewnictwa i wentylacji PW, współorganizator Oddziału Budownictwa Sanitarnego przy Wydziale Inżynierii Lądowej oraz Wydziału Inżynierii Sanitarnej PW 1950, organizator i kierownik Katedry i Zakładu Ogrzewnictwa i Wentylacji, w pierwszych latach powojennych przewodniczący Komisji Ogrzewnictwa i Wentylacji w Polskim Komitecie Normalizacyjnym (w 1947 opracował mapę podziału Polski na strefy ogrzewnictwa, co miało istotne znaczenie dla rozwoju budownictwa), wiceprzewodniczący Sekcji Techniki Sanitarnej Komitetu Inżynierii Lądowej PAN, członek Rady Naukowej Instytutu Techniki Budownictwa oraz członek rady redakcyjnej Wydawnictwa “Budownictwo i Architektura”, odznaczony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi
Roman Prus-Niewiadomski.
- Roman Prus-Niewiadomski, (4 listopada 1890 w Białej Podlaskiej - 12 grudnia 1979 w Warszawie) ze starej rodziny szlacheckiej, s. inż. kolejowego Romana (seniora) i malarki Józefy z Rudnickich, uczeń prywatnego Gimnazjum Pawła Chrzanowskiego w Warszawie (matura w Gimnazjum w Parnawie 1910), student Wydziału Inżynieryjnego PR 1910-12, po studiach w Zarządzie Komunikacji Frontu Kaukaskiego, a pod koniec I wojny światowej w Zarządzie Budowy Kolei Morza Czarnego, w 1918 wrócił do Polski, uczestnik wojny polsko-bolszewickiej 1920, współzałożyciel biura technicznego “W. Cywiński & R. Niewiadomski”, w latach dwudziestych właściciel firmy “Tarcica”, a później firmy “Saper” 1936-38 oraz firmy handlującej drewnem “Modrzew” 1938-4?, w czasie wojny więziony czasowo przez Gestapo jako zakładnik, w czasie Powstania Warszawskiego kierował budową barykady (u wylotu ul. Koszykowej i ul. Pięknej) i przejścia podziemnego (pod ul. Wilczą przy ul. Poznańskiej), po II wojnie światowej pracował jako inż. budowlany, kierownik i inspektor przedsiębiorstw budowlanych na Śląsku, sportowiec i działacz sportowy, m.in. współzałożyciel 1923 i pierwszy prezes Polskiego Związku Bokserskiego 1924-25, członek Polskiego Komitetu Olimpijskiego 1924-25, kierownik polskiej ekipy bokserskiej na Igrzyskach Olimpijskich w Paryżu 1924, twórca i prezes szermierczego Klubu Pugilatorów “Cestes” przy Szkole Podchorążych, jako jeden z pierwszych Polaków uzyskał stopień Jachtowego Kapitana Morskiego 1933, przewodnik PTTK, tłumaczył z języka francuskiego podręcznik Leclerca “La lutte” (pod pseudonimie Roman Walczak), z rosyjskiego książki “Miecznikow” (1950) i “Opowiadania morskie” (1951), ostatni żyjący członek Welecji z Rygi
- Konrad Nowacki, (1895 - 1942 w Auschwitz (?) student Wydziału Inżynierii Lądowej PW 1919-24, akt. 1922-25, aresztowany przez Gestapo w Warszawie przez Gestapo, osadzony w więzieniu na Pawiaku, zesłany do Auschwitz, tam zamordowany
Mieczysław Nowicki (?), 1892 r.
- Mieczysław Nowicki, (22 listopada 1871 - po 1924) z gub. łomżyńskiej, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1891-92, student i absolwent Wydziału Chemicznego 1892-93, kontynuował naukę na Politechnice w Dreźnie, dyrektor Cukrowni “Kłembówka” i “Kremenczuki” w gub. wołyńskiej, w II RP pracował jako Inspektor Pracy w Grudziądzu 1924
- Stefan Nowicki, (20 stycznia 1868 - po 1924) z Warszawy, student Wydziału Mechanicznego PR 1886-90, pracował jako asystent techniczny, a później w Zarządzie Zakładów Gazowych w Warszawie 1924
- Gustaw Nurm, (22 października 1865 - ) z gub. inflanckiej, student i absolwent Wydziału Inżynieryjnego 1891-1901
- Kazimierz Obniski, (1915 - 30 października 1997 w Warszawie) pochowany w Sołku k. Opoczna, c. 1935, absolwent UW, mgr praw
Władysław Około-Kułak
-
- Władysław Około-Kułak, (28 lutego 1863 - po 1924) z Łomżyńskiego, student Wydziału Handlowego 1885-89, członek Welecji, gospodarował we własnych dobrach Sadłowo w gub. płockiej, w II RP pracował w cukrowni “Choceń” w Czerniewicach 1924
- Józef Okuszko, (17 marca 1867 - przed 1919) z gub. suwalskiej, student Wydziału Rolniczego PR 1888-90, obywatel ziemski
- Stanisław Olechnowicz, (17 sierpnia 1876 - po 1924) z gub. kowieńskiej, uczeń Szkoły Realnej w Wilnie, student Wydziału Chemicznego PR 1896-97
- Liborius Olszewski, (23 lipca 1864 - ) z gub. wołyńskiej, uczeń Szkoły Realnej w Białej Cerkwi, student Wydziału Mechanicznego PR 1883-87
- Roman Olszewski, (1902-1969) student Wydziału Inżynierii Lądowej PW 1920-31, akt. 1922-31, sekretarz sem. zim. 1924/25, prezes sem. let. 1925/26
- Stefan Olszowski, (4 września 1863 - 22 lutego 1924) z Warszawy, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1882-91, przyjęty do Arkonii 1882 (nr ew. 249), wystąpił 1883, założyciel Welecji 1883, dyrektor licznych cukrowni m.in. “Lublin”, “Denhofówka”
- Zdzisław Artusz Ołtarzewski, (25 października 1906 - 6 maja 1972) student WSH 1929-32, c. 1929/30, akt. 1929-32, wiceprezes zewn. sem. let. 1930/31, po wojnie na emigracji w Wielkiej Brytanii
Jakub Orłowski, 1922 r.
- Jakub Orłowski, (1898 - 1942 w Auschwitz ?) student Wydziału Mechanicznego PW 1917-23 i WSH 1925, c. 1919, akt. 1919-25, olderman sem. let. 1924/25, redaktor pisma “Korporant” 1924-25, aresztowany przez Gestapo, uwięziony na Pawiaku, wywieziony do obozu koncentracyjnego Auschwitz, tam zamordowany
- Jerzy Osmołowski, (12 listopada 1872 - 16 sierpnia 1952 w Dąbiu), z maj. Podpińsk w gub. mińskiej, uczeń Szkoły Realnej w Pińsku, student Wydziału Rolniczego PR 1892-95, od 1894 władał 3 ha ziemi z maj. Podpińsk, dyrektor fabryki korków w Pińsku, członek Powiatowego Wydziału Ziemskiego w Pińsku 1904-1916, od listopada 1917 w I Korpusie Polskim gen. Józefa Dowbor-Muśnickiego, Komisarz Generalny Rządu i Szef Zarządu Cywilnego Ziem Wschodnich, potem członek wydziału powiatowego w Pińsku i prezes RN Zrzeszenia Samorządów Powiatowych, po 1926 członek Zarządu Głównego Partii Pracy
- Zygmunt Ossowski, (24 marca 1882 - ) z gub. mińskiej, s. Jana, uczeń Szkoły Handlowej w Libawie, student Wydziału Handlowego PR 1903-06
- Henryk Ostaszewicz, (21 listopada 1878 - ) z gub. witebskiej, s. Mieczysława, uczeń Gimnazjum w Wilnie, student i absolwent Wydziału Inżynieryjnego PR 1897-1902
Edmund Ostaszewski, 1907 r.
- Edmund Cecyliusz Ostaszewski (Ostoja-Ostaszewski), (21 listopada 1861 w Warszawie - 12 lipca 1936 w Warszawie) s. Feliksa (ziemianina, właściciela maj. Kołacze k. Włodawy) i Walerii z d. Francke, uczęszczał do szkoły średniej w Warszawie, a następnie w Mitawie (obecnie Jegłowa), przyjęty do Arkonii 1881 (nr ew. 248), wystąpił 1883, założyciel Welecji 1883, student Wydziału Rolniczego 1881-84, Wydziału Chemicznego 1884-85, Wydziału Rolniczego 1886, w latach 1888-89, gospodarował w dobrach ojcowskich Nowosiólki w gub. kijowskiej, później w firmie Konstantego Buszczyńskiego w Niemierczu przy hodowli elit buraka cukrowego i zbóż, następnie ponownie w maj. rodzinnym Nowosiółki, gdzie prowadził hodowlę elit nasion, 1918-19 wziął w dzierżawę państwowy maj. Garbatówka w pow. Chełm Lubelski, gdzie odtworzył hodowlę elit nasiennych, pochowany na Starych Powązkach w Warszawie (kw. 200)
- Tadeusz Ostolski, (5 listopada 1861 - przed 1919) z gub. grodzieńskiej, uczeń Gimnazjum w Rydze, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1882-90
- Zbigniew Ostowicz, student PW 1930-32, c. 1930/31, akt. 1930/31-32
Juliusz Ostromęcki, lata 80-te (?).
- Juliusz (Julian) Ostromęcki, ( - 1 sierpnia 1992 w Stanach Zjednoczonych) student UW 1927-33, akt. 1927/28-33, sekretarz sem. let. 1928/29, wiceprezes zewn. sem. zim. 1931/32
- Konstanty Ostromęcki, (sierpień 1913 - 6 kwietnia 2002) student SGGW 1932-33, c. 1933, akt. 1933
- Wacław Ostrowski-Rawicz, (7 kwietnia 1878 - po 1924) z Warszawy, uczeń Szkoły Realnej w Odessie, student Wydziału Chemicznego PR 1897-98, ok. 1905 (studiował ?) w Instytucie Górniczym w Jekaterynosławiu, przedstawiciel Kopalni “Saturn” w Warszawie
- Kazimierz Oszurko, ( - 1939-40), student SGGW 1931-33, c. 1931/32, akt. 1931/32-33, zastrzelony przez sowiecką straż graniczną podczas próby przekraczania granicy z Litwą kowieńską w drodze do Francji
- Antoni Oświecimski, (31 sierpnia 1878 - po 1924) z gub. wileńskiej, uczeń Gimnazjum w Kijowie, student Wydziału Architektury PR 1899-1901, studiował prawo na Uniwersytecie św. Włodzimierza, w II RP adwokat w Łucku
- Tadeusz (Mieczysław Tadeusz) Otto, (12 listopada 1864 - po 1924) z gub. kaliskiej, uczeń Szkoły Realnej w Łowiczu, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1883-89, przyjęty do Arkonii 1883 (nr ew. 286), wystąpił 1883, założyciel Welecji 1883, pracował w biurze technicznym “T. Młoszewski” w Kijowie, dyrektor cukrowni “Rogoźna” w gub. charkowskiej, w II RP inż. chemik, mieszkał w Łodzi i Warszawie
- Rajmund Owczarzewski, student WSH 1929-32, c. 1929/30, akt. 1929/30-32
- Zelman (Salman, Zygmunt) Pakszwer, (1 grudnia 1861 - ) z Warszawy, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1881-87, przyjęty do Arkonii 1881 (nr ew. 230), wystąpił 1882, przyjęty do Welecji, pracował w Warszawie, a od 1896 w Moskwie
- Janusz Pakulski, (ok. 1915 - 25 stycznia 2001 w Brukseli) absolwent Gimnazjum św. Stanisława Kostki, absolwent SGH, działacz gospodarczy i przemysłowiec, uczestnik wojny obronnej 1939 i kampanii 1940 we Francji, żołnierz gen. Stanisława Maczka, po wojnie na emigracji w Belgii, działacz organizacji kombatanckich i polonijnych, odznaczony Krzyżem Walecznych
- Franciszek Pałaszewski, (10 września 1874 - po 1924) z gub. piotrkowskiej, s. Andrzeja, uczeń Szkoły Przemysłowej w Łodzi, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1895-1904, inż. Fabryki “Rohn, Zieliński i Spółka” w Warszawie, w II RP dyrektor Fabryki Maszyn Młynarskich w Łodzi 1924
- Henryk Patschke, Weleta warszawski
Ludwik Dominik Pawlikowski, koniec XIX wieku.
- Ludwik Dominik Pawlikowski, 23 lipca 1879 w Międzyrzecu - 17 lipca 1952 w Warszawie) z gub. siedleckiej, s. Franciszka i Karoliny, uczeń Gimnazjum w Siedlcach, student Instytutu Politechnicznego w Warszawie, a następnie student i absolwent Wydziału Architektury PR 1912-14, naczelny architekt Siedlec, współautor projektu dzielnicy Nowe Siedlce, autor zrealizowanych projektów kościołów w Wiśniewie i Niecieczy, budynku Głównej Dyrekcji Lasów Państwowej w Siedlcach oraz szkół w m.in. w Łukowie i Józefowie gm. Stanin, współautor projektu Szkoły Podstawowej nr 5 w Siedlcach, inicjator budowy kopca ku pamięci Marszałka Józefa Piłsudskiego we wsi Zawady-Majówka, odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (1938), pochowany na warszawskich Powązkach [Źródła (poza wskazanymi poniżej spisu członków): relacja wnuczki Krystyny Lekszyckiej]
- Jan Pawłowicz, (16 maja 1867 - po 1924), z gub. kowieńskiej, uczeń Szkoły Realnej w Nowogrodzie, student Wydziału Mechanicznego PR 1888-90, dyrektor Towarzystwa Pożyczkowo-Oszczędnościowego w Sosnowcu, w II RP nadinspektor Policji Państwowej w Warszawie 1924
- Zygmunt Pawłowski, (14 września 1871 - ) z gub. kijowskiej, uczeń Szkoły Realnej w Mikołajewie, student Wydziału Rolniczego PR 1891-92, dyrektor Oddziału Ruskiego Handlowo-Przemysłowego Banku w Bielcy w gub. besarabskiej, w II RP dyrektor Banku dla Handlu i Przemysłu w Warszawie 1924
- Jan Pędzicki (Piędzicki), (24 lutego 1876 - przed 1919) z gub. kaliskiej, s. Stanisława, uczeń Szkoły Realnej w Orle, student Wydziału Chemicznego PR 1897-1902
- Aleksander Pfeiffer, (20 sierpnia 1860 - 1895), z Warszawy, brat Mieczysława (Welecja), student i absolwent Wydziału Handlowego PR 1879-84, przyjęty do Arkonii 1879 (nr ew. 106), wystąpił 1883, założyciel Welecji 1883, udziałowiec i dyrektor fabryki skóry “Bracia Pfeiffer” w Warszawie
- Mieczysław Pfeiffer, (31 grudnia 1861 - 1918), z Warszawy, brat Aleksandra (Welecja), student i absolwent (dyplom z wyróżnieniem) Wydziału Handlowego PR 1879-84, przyjęty do Arkonii 1879 (nr ew. 116), wystąpił 1883, założyciel Welecji 1883, udziałowiec i dyrektor fabryki skóry “Bracia Pfeiffer” w Warszawie, prezes Rady Nadzorczej Banku Towarzystw Spółdzielczych, współwłaściciel fabryki motorów “Perkun”, Pfeiffer, Potworowski i Łubieński w Warszawie
- Ludwik Piasecki, (24 sierpnia 1880 - po 1924) z gub. warszawskiej, s. Józefa, uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1909-15, w II RP mieszkał w Małej Wsi k. Wyszogrodu (1924)
- Wacław Piasecki, (1895 - ) student Wydziału Architektury PW 1913-23, akt. 1919-23, w II RP mieszkał w Siedlcach (1924), zasłużony dla odbudowy po 1945 Warszawy
- Wiktor Piechowski, (10 lipca 1868 w Warszawie - po 1924) uczeń Gimnazjum w Krakowie, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1887-92, inspektor w Petersburskim Towarzystwie Ubezpieczeń od Ognia, w II RP inż. chemik w Warszawie
- Zygmunt Pieczlewicz, (23 lutego 1898 - ) z Kowna, uczeń Szkoły Realnej w Moskwie, student Wydziału Architektury PR 1917-18
- Stanisław Pieniążek-Odrowąż, (26 kwietnia 1883 - ) z gub. radomskiej, s. Teofila, uczeń Szkoły Realnej w Sosnowcach, student Wydziału Architektury PR 1903-06, praktyka w maj. Policzna w gub. radomskiej 1906, student i absolwent Akademii Rolniczej w Taborze w Cesarstwie Austro-Węgierskim, od 1911 zarządca maj. Traki w gub. suwalskiej
Mieczysław Pietraszewski, 1912 r.
- Mieczysław Pietraszewski, (21 marca 1887 - 1939) z gub. tombowskiej, s. Lwa, uczeń Gimnazjum w Borysoglebsku, student Wydziału Mechanicznego PR 1906-1914
Piotr Pietrzkiewicz, ok. 1900 r.
- Piotr Pietrzkiewicz, (24 stycznia 1876 w maj. Osokno pow. Jeziorosy na Kowieńszczyźnie - 29 marca 1937 w okolicach Moskwy) s. Antoniego i Walerii z Baniewiczów, uczeń Szkoły Realnej Piotra I w Rydze, student i absolwent Wydziału Inżynieryjnego PR 1894-1903, po studiach pracował w Windawie, od ok. 1905 w zarządzie Budowy Portu w Archangielsku, a od ok. 1910 w Petersburgu, po rewolucji pozostał w Rosji Sowieckiej
- Aleksander baron Pilar von Pilchau, (26 lutego 1861 - po 1924) z Wilna, student Wydziału Mechanicznego PR 1883-84, Wydziału Chemicznego 1885-86, w II RP ziemianin (wieś Michuny)
- Władysław Pilchowski, (27 czerwca 1868 - przed 1919) z gub. płockiej, student Wydziału Chemicznego PR 1888-91
- Stanisław Pill, (8 września 1892 - po 1924) z gub. kaliskiej, s. Henryka, uczeń Szkoły Handlowej w Rydze, student Wydziału Chemicznego PR 1909-14, w II RP kpt. Inżynierii i saperów, zastępca Dowódcy Batalionu (batalion chemiczny Warszawa-Marymont)
- Teodor Piotrowski, c. 1925, akt. 1925/26
- Wojciech Józef Piotrowski, (1904 - 28 marca 1982) student PW 1925-33, akt. 1925-33, prezes sem. zim. 1932/33, inż. architekt
- Wiesław Pisarski, ( - 15 grudnia 1974)
- Andrzej Pleszczyński, (maj 1916 w Węglinie - 29 czerwca 1998 w Santa Barbara) absolwent Gimnazjum w Warszawie, student SGH, c. 1937, w wojnie obronnej 1939 w Szwadronie Ochrony Sztabu Mazowieckiej Brygady Kawalerii, zbiegł z niewoli niemieckiej, a następnie rosyjskiej, w konspiracji w ZWZ, aresztowany i osadzony w obozie koncentracyjnym Sachsenhausen-Oranienburg, po wojnie na emigracji w Stanach Zjednoczonych, ukończył nauki polityczne na uniwersytetach w Los Angeles i Santa Barbara, pracował m.in. jako technik przy budowie dróg i niwelacji terenów, autor wspomnień “Był taki świat” (Santa Barbara, Londyn, Warszawa 2002)
- Henryk Emanuel Plewiński, (6 lipca 1870 - przed 1919) z Warszawy, s. Bronisława, uczeń Gimnazjum w Warszawie, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1892-98
- Józef Płoszko, (1901 - 1963) student UW 1919 i Wydziału Architektury (?) PW 1924-31, c. 1923, akt. 1923-31, po wojnie na emigracji w Wielkiej Brytanii
- Bohdan Pniewski, (26 sierpnia 1897 w Warszawie - 5 września 1965 w Warszawie) student Wydziału Architektury PW 1915-1923, akt. 1919-24, skreślony 1924, architekt modernistyczny, prof. PW, zasłużony dla odbudowy Warszawy
- Janusz Pniewski, ( - 3 listopada 1977) student SGGW 1927-33, c. 1924, akt. 1924-33
- Ludwik Podgórski, (27 lutego 1870 - ) z gub. grodzieńskiej, uczeń Szkoły Realnej w Białymstoku, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1890-98
- Stanisław Podwysocki, student WSH 1929-30, c. 1929/30, akt. 1929/30
- Jan Pogoski, (9 października 1898 - ) uczeń Szkoły Realnej w Moskwie, student Wydziału Architektury PR 1917-18
- Kazimierz Pohoski, (4 marca 1880 - po 1924) z gub. moylewskiej, s. Michała, brat Stanisława (Welecja), uczeń Szkoły Przemysłowej w Łodzi, student Wydziału Architektury PR 1900-01, student i absolwent Wydziału Inżynieryjnego 1901-09, w II RP inż. powiatowy w Zamościu
Stanisław Pohoski, 1900 r. (?).
- Stanisław Pohoski, (11 października 1875 - ) z gub. mohylewskiej, s. Michała, brat Kazimierza (Welecja), uczeń Szkoły Przemysłowej w Łodzi, student Wydziału Mechanicznego 1895-1915
- Karol Polkowski, (24 października 1862 - po 1924) z gub. łomżyńskiej, uczeń Szkoły Realnej w Smoleńsku, student Wydziału Mechanicznego 1884-88 i Wydziału Rolniczego 1888, od 1910 oberleutnant w 12 dywizjonie artylerii, sztabs-kpt. w 42 brygadzie artylerii polowej (Nieżyn w gub. czernihowskiej), płk w pułku krymskim w Winnicy w gub. podolskiej
Bohdan Połoński, 1915 r.
- Bohdan Połoński, (9 czerwca 1886 - po 1924) z gub. wileńskiej, s. Bogdana, uczeń Gimnazjum w Kronsztadzie, student Wydziału Rolniczego PR 1908-16, w II RP władał maj. Rutkiewicze k. Szczuczyna Lidzkiego
- Piotr Połujkis, ( - 1964) student UW 1929-33, c. 1929/30, akt. 1929/30-33
- Janusz Pomirski, (1 czerwca 1914 w Sosnowcu - 25 grudnia 1978 w Warszawie) s. Władysława i Kazimiery, student PW 1932-33, c. 1932/33, akt. 1932/33, dyrektor Mazowieckich Zakładów Chemicznych ZZG w Pruszkowie, pochowany na warszawskich Powązkach
- Tadeusz Ponikowski, (1903 w Warszawie - 31 marca 1976 w Montrealu) student prawa UW 1921-25, akt. 1922-25, współpracownik MSZ, żołnierz WP, po wojnie na emigracji w Kanadzie, członek Koła Filistrów Polskich Korporacji Akademickich w Montrealu, pochowany na cmentarzu Field of Honour w Pointe Claire w Quebec’u
- Roman Popławski, ( - 1944 w Warszawie) student PW 1928-33, c. 1928/29, akt. 1928/29-33, wiceprezes wewn. sem. let. 1930/31, poległ w Powstaniu Warszawskim
- Jerzy Porayski (Porajski), (1919 - 14 czerwca 1999 w Warszawie) student SGH, c. 1937, handel zagraniczny, pochowany na warszawskich Powązkach
Antoni Porczyński (?), 1892 r.
- Antoni Porczyński, (14 maja 1860 - przed 1919) z gub. wołyńskiej, uczeń Szkoły Realnej w Równem, student i absolwent Wydziału Architektury PR 1882-95, budowniczy przy Towarzystwie Kredytowym Miejskim i przy zarządzie gubernialnym w Warszawie
Józef Potempski (?), 1892 r.
- Józef Potempski, (14 września 1868 - ) z gub. kijowskiej, uczeń Szkoły Realnej w Mitawie, student Wydziału Mechanicznego PR 1889-94
- Mieczysław Powicki, (29 czerwca 1891 - ) z gub. wileńskiej, s. Jana, uczeń Szkoły Realnej w Poniewieżu, student Wydziału Handlowego PR 1912-14 i Wydziału Rolniczego 1914-16, student Bałtyckiej Technicznej Szkoły Wyższej
- Paweł Powierza, (22 czerwca 1881 - ) z gub. łomżyńskiej, s. Karola, uczeń Szkoły Realnej w Białymstoku, student Wydziału Handlowego PR 1902-06, praktykant w firmie Feliksa Eisenberga w Warszawie 1906, praktyka w białostockiej filii Ryskiego Banku Handlowego 1907-08, buchalter w Wołżańsko-Kamskim Banku Handlowym w Łodzi 1908-10, od 1910 szef wydziału Inkasowego tegoż banku w Warszawie, zaginął w czasie rewolucji w Rosji
- Aleksander Pożełło, (17 sierpnia 1873 - ) z gub. kowieńskiej, s. Jana, uczeń Szkoły Realnej w Rydze, student i absolwent Wydziału Handlowego PR 1895-1901
- Kazimierz Przanowski, (28 września 1881 - po 1924) z Łęczycy, s. Edwarda, uczeń Szkoły Przemysłowej w Łodzi, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1900-07, pracował w cukrowni “Steblów” w gub. podolskiej, w II RP dyrektor Syndykatu Rolnego 1924
- Maksymiljan Prószyński (Pruszyński), (12 października 1860 - przed 1924) z gub. mińskiej, uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student i absolwent Wydziału Handlowego PR 1881-87, przyjęty do Arkonii 1881 (nr ew. 185), wystąpił 1883, założyciel Welecji 1883, 1887-91 księgarz w Warszawie, nauczyciel w szkole publicznej w Sankt Petersburgu
- Tomasz Przesmycki, (13 lipca 1865 - 1919/20) z Warszawy, s. Tomasza i Marii z Przanowskich, uczeń Gimnazjum w Warszawie, student i absolwent Wydziału Rolniczego PR 1885-91, właściciel biura technicznego w Kursku, inż. hydrotechnik Głównego Zarządu Rolnictwa oraz inż. agronom Kurskiego Ziemstwa Gubernialnego
- Maurycy Przeworski, (24 listopada 1864 - ) z gub. kieleckiej, uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1883-89, dyrektor generalny cukrowni “Józefów” i “Młynów”, także kierownik budowy cukrowni “Wieluń” w gub. kaliskiej
- Zygmunt Przybylski, (1 listopada 1870 - po 1924) z gub. kijowskiej, s. Waleriana, uczeń Gimnazjum w Żytomierzu, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1892-99, inż. konstruktor w Zakładach Mechanicznych Towarzystwa Akcyjnego “W. Fitzner i K. Gamper” w Sielcach, pomocnik dyrektora fabryki igieł hr. Zyberg-Platera w Liksnie w gub. witebskiej, w II RP starszy referent Wydziału Wielkiego Przemysłu w Ministerstwie Przemysłu i Handlu 1924
- Felicjan Przyszychowski, (21 czerwca 1855 - przed 1919) z gub. kijowskiej, s. Wiesława, student Wydziału Architektury 1875-77, Wydziału Mierniczego 1877-78, student i absolwent Wydziału Chemicznego 1878-1884, założyciel Borysthenii 1877, przyjęty do Arkonii 1881 (nr ew. 190), wystąpił 1883, założyciel Welecji 1883, później zarządzający w fabryce skór “Bracia Pfeifer, Szlenker, Fröhlich i Tembler” w Warszawie
Czesław ks. Puzyna (?), 1892 r.
- Czesław Józef ks. Puzyna, (20 lipca 1871 w miejsc. Gruże - 1 lipca 1929 w Warszawie) herbu Oginiec, z gub. kowieńskiej, s. Pawła Tadeusza i Anny Burby, brat Kleta i Stafana (obaj Welecja), uczeń Korpusu Kadetów w Sankt Petersburgu, student Wydziału Architektury PR 1890-91 i Wydziału Handlowego 1891-97, współwłaściciel Domu Handlowego “Bracia Puzyna” w Moskwie, dyrektor Ruskiego Handlowo-Przemysłowego Banku w Winnicy w gub. podolskiej, w II RP dyrektor Banku Zjednoczonych Ziem Polskich w Warszawie 1924
Klet ks. Puzyna (?), 1892 r.
- Klet ks. Puzyna, (1 kwietnia 1870 w miejsc. Gruże - 1923 w miejsc. Czardżou w Turkiestanie) herbu Oginiec, z gub. kowieńskiej, s. Pawła Tadeusza i Anny Burby, brat Czesława i Stafana (obaj Welecja), uczeń Szkoły Realnej w Wilnie, student i absolwent Wydziału Inżynieryjnego PR 1888-97, student Wydziału Chemicznego 1889-90, współwłaściciel Domu Handlowego “Bracia Puzyna” w Moskwie, naczelnik dystansu Kolei Środkowo-Azjatyckiej w Chanacie Bucharskim
- Stefan ks. Puzyna, (20 listopada 1872 - przed 1924) herbu Oginiec, z gub. kowieńskiej, s. Pawła Tadeusza i Anny Burby, brat Czesława i Kleta (obaj Welecja), uczeń Korpusu Kadetów w Sankt Petersburgu, student Wydziału Architektury PR 1891-93 i Wydziału Inżynieryjnego 1894-98, współwłaściciel Domu Handlowego “Bracia Puzyna” w Moskwie, od 1909 gospodarował we własnych dobrach Trzebieszewo i Wołmoniszki w gub. kowieńskiej
- Bernard Raabe, (24 maja 1864 - ) z Warszawy, uczeń Szkoły Prywatnej w Warszawie, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1883-90, kierownik ojcowskiej garbarni w Warszawie
- Antoni Raczyński, (16 lipca 1879 - ) z gub. kowieńskiej, s. Wincentego, uczeń Szkoły Realnej w Łukach Wielkich, student Wydziału Mechanicznego PR 1903-06
- Stanisław Radzik, (19 marca 1875 - po 1924) z gub. piotrkowskiej, s. Aleksego, uczeń Szkoły Przemysłowej w Łodzi, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1895-1901, pomocnik taksatora w Rządowej Dyrekcji Ubezpieczeń w Kaliszu, dyrektor Szkoły Handlowej w Koninie, w II RP inż. powiatowy w Kozienicach w ziemi radomskiej
Felicjan Rakiewicz (?), 1892 r.
- Felicjan Rakiewicz, (25 maja 1869 w Warszawie - po 1924) s. Wincenty, uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student i absolwent Wydziału Architektury PR 1888-95, pomocnik kierownika budowy szpitala “Dziesiątka Jezus” w Warszawie, nauczyciel rysunku technicznego w Warszawskiej Szkole Rysunku, w Radzie Miejskiej dobroczynności publicznej, w II RP budowniczy w Warszawie
- Julian Rakowski, (13 lutego 1864 - po 1924) z Warszawy, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1885-86, student i absolwent Wydziału Handlowego 1886-90, wspólnik i zarządzający w cegielni “Miłosna”, mieszkał w Warszawie, w II RP dyrektor i członek Rady Związku Przemysłowców Ceramicznych 1924
- Kazimierz Rakowski, (4 marca 1877 - przed 1919) z gub. wołyńskiej, s. Urbana, brat Tadeusza (Welecja), uczeń Szkoły Realnej w Kijowie, student i absolwent Wydziału Rolniczego PR 1896-1901, zarządca dóbr u S. Issakowa w Hoszczy w gub. wołyńskiej, zarządzający kluczem Stawiszcze dóbr hrabiego Władysława Branickiego w gub. kijowskiej
- Tadeusz Rakowski, (11 lipca 1881 - ), z gub. wołyńskiej, s. Urbana, brat Kazimierza (Welecja), uczeń Szkoły Realnej w Kijowie, student i absolwent Wydziału Handlowego PR 1898-1909, pracował w Towarzystwie Wzajemnego Kredytu “Samopomoc” w Kijowie, w II RP mieszkał w Warszawie
- Adam Ratyński, (16 sierpnia 1876 - po 1924) z gub. warszawskiej, s. Józefa, uczeń Szkoły Realnej w Baku, student Wydziału Chemicznego PR 1894-96, Wydziału Mechanicznego 1896-97 oraz Wydziału Architektury 1897-1912, w II RP pracował jako architekt w Warszawie
- Jan Arwed Ratyński, ( - 1939) student WSH 1927-33, c. 1927/28, akt. 1927/28-33, poległ od ran odniesionych w wojnie obronnej 1939
Emil Rau (?), 1892 r.
- Emil Rau, (5 lipca 1869 - po 1924) z gub. płockiej, student Wydziału Rolniczego PR 1889-93, rolnik we wsi Kleszew w gub. warszawskiej, w II RP taksator ubezpieczeń wzajemnych w Pułtusku 1924
- Otto Rauh, (25 czerwca 1874 - po 1924) z Białegostoku, uczeń Szkoły Realnej w Białymstoku, uczeń Wydziału Mechanicznego PR 1894-1900, pracował w garbarni “K. Szlenker” w Berdyczowie w gub. kijowskiej, w II RP pracował w Elektrowni Miejskiej w Łodzi 1924
Emil Redych (?), 1892 r.
- Emil Redych (Redlich), (23 marca 1870 - po 1924) z Kielc, student i absolwent Wydziału Rolniczego PR 1891-97, zarządzający maj. Zabłudów w gub. grodzieńskiej, właściciel maj. Rachanie w gub. lubelskiej
- Maksymiljan Reicher, (18 kwietnia 1862 - po 1924) z gub. piotrkowskiej, student Wydziału Chemicznego PR 1881-84, przyjęty do Arkonii (nr ew. 210), wystąpił 1883, założyciel Welecji 1883, kontynuował naukę na Uniwersytecie w Brnie i Zurychu, współwłaściciel firmy “H. Reicher & Co.” w Sosnowcu 1924
Józef Robakowski, 1892 r.Józef Robakowski, lata studiów
- Józef Robakowski, (20 marca 1868 w Wejherowie - 17 czerwca 1941 w Bieczynach gm. Czempiń) herbu Ratułd, s. Wojciecha i Emilii z d. Michalska, ojciec Józefa (Corona), student Wydziału Mechanicznego PR 1888-91, student i absolwent Wydziału Chemicznego 1891-96, od 1896 chemik w cukrowniach “Zbiersk” w gub. kaliskiej, “Szpikowsk” w gub. podolskiej, w gub. kurskiej, budował cukrownię “Mała Wieś” w gub. płockiej 1899-1900, wicedyrektor cukrowni w gub. kijowskiej 1900-01, od 1902 dyrektor cukrowni “Chełmica” w gub. płockiej, w 1924 przeszedł na emeryturę i osiadł w maj. własnym Pruski, gdzie mieszkał do śmierci, pochowany w grobie rodzinnym na Starych Powązkach [Źródła (poza wskazanymi poniżej spisu członków): relacja wnuka Andrzeja Robakowskiego]
Kazimierz Rodkiewicz (?), 1892 r.
- Kazimierz Rodkiewicz, (24 lutego 1866 w Warszawie - po 1924) student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1888-93, właściciel maj. Wieś Kręczki w gub. warszawskiej 1924
- Gustaw Rodowicz, (10 października 1877 - ) z gub. kowieńskiej, s. Piotra, uczeń Szkoły Realnej w Charkowie, student i absolwent Wydziału Architektury PR 1897-1903
- Władysław Rodys, ( - jesień 1939 w Łodzi) student UW, c. 1925, akt. 1925-28, wiceprezes sem. let. 1927/28, aresztowany przez Gestapo, zamordowany w więzieniu w Łodzi
Kazimierz Rodziszewski (?), 1892 r.
- Kazimierz Rodziszewski, (31 stycznia 1867 w Warszawie - ) student Wydziału Handlowego PR 1889-94
- Albin Rogowski, (20 marca 1879 - ) z gub. kijowskiej, s. Jana, uczeń Gimnazjum w Kijowie, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1897-1903
- Kazimierz Rogowiski, c. 1921/22
- Włodzimierz Roliński, student WSH 1927-32, c. 1927/28, akt. 1927/28-32
- Henryk Rossman, (1896 - luty 1937) brat Zygmunta (Konwent Polonia), akt. 1919, mgr praw UW, pracował w Ministerstwie Rolnictwa 1924, adwokat, działacz i ideolog ruchu narodowego, współtwórca Obozu Narodowo-Radykalnego i ONR-ABC, więziony w obozie w Berezie Kartuskiej
- Adolf Roszkowski, (27 marca 1874 - po 1924) z gub. wołyńskiej, uczeń Gimnazjum w Nowogrodzie-Siewiersku, student Wydziału Chemicznego PR 1895 i Wydziału Mechanicznego 1895
- Adolf (Gustaw Adolf) Rothert, (11 sierpnia 1866 - 1936 w Warszawie) z Prus, s. Gustawa i Anieli ze Strońskich, brat Aleksandra, Alfreda i Bolesława (wszyscy Welecja), student Wydziału Rolniczego PR 1886-89, dyrektor fabryki łóżek i mebli żelaznych Towarzystwo Akcyjne “Konrad Januszkiewicz & Ska” w Warszawie 1924, pochowany na Cmentarzu Ewangelicko-Augsburskim na ul. Młynarskiej w Warszawie
Aleksander Rothert, 1892 r.
- Aleksander Rothert, (13 sierpnia 1870 w Pilicy w Prusach - 4 marca 1937 w Warszawie) s. Gustawa i Anieli ze Strońskich, brat Adolfa, Alfreda i Bolesława (wszyscy Welecja), uczeń Gimnazjum Miejskiego w Rydze, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1888-1893, kontynuował studia w Wyższej Szkole Technicznej w Darmstadt 1993-94 (dyplom 1894), pracował w szeregu przedsiębiorstw elektrycznych we Frankfurcie nad Menem, Nancy, Leodium, Moskwie, Alloa w Szkocji 1894-1904 oraz w 1908 w Stanach Zjednoczonych, prof. elektrotechniki konstruktywnej PL 1908-20, od 1915 dyrektor fabryk w Sankt Petersburgu, Charkowie, Łodzi i Warszawie, wykładał naukę organizacji na Wyższym Studium Handlowym w Krakowie 1926-29, w Szkole Głównej Handlowej 1929-32, współzałożyciel i członek Akademii Nauk Technicznych i Warszawskiego Towarzystwa Naukowego, członek Institution of Electric Engineers w Londynie, doktor honoris causa PW 1925
Alfred Rothert, 1892 r.
- Alfred Rothert, (6 maja 1872 - 1926 (32?) z Plicy w Prusach, s. Gustawa i Anieli ze Strońskich, brat Adolfa, Aleksandra i Bolesława (wszyscy Welecja), uczeń Gimnazjum w Rydze, student i absolwent Wydziału Handlowego PR 1889-93, kontynuował studia w Wyższej Szkole Technicznej w Darmstadt, we Frankfurcie n. Menem i w Nancy, dyrektor Rosyjskiego Powszechnego Towarzystwa Elektrycznego w Sankt Petersburgu, dyrektor “Simens-Halske” w Sankt Petersburgu, w II RP kierownik Domu Handlowego “Chrzanowski, Pfeifer, Przanowski i Ska” w Warszawie 1924
Bolesław Rothert, 1915 r.
- Bolesław Rothert, (23 czerwca 1893 - 1952 w Warszawie), z Warszawy, s. Adolfa (Gustawa Adolfa) i Maria ze Strońskich, brat Aleksandra, Alfreda i Adolfa (wszyscy Welecja), uczeń Szkoły Realnej w Rydze, student Wydziału Mechanicznego PR 1910-17, w II RP pracował w Pabianickiej Fabryce Papieru 1924
Kazimierz Rothert, Ryga 1898 r.
- Kazimierz Rothert, (14 maja 1879 - 1932) z Prus, s. Adolfa, brat Adolfa, Aleksandra i Alfreda (wszyscy trzej Welecja), uczeń Gimnazjum w Rydze, student i absolwent Wydziału Inżynieryjnego PR 1897-1903, członek Welecji, inż. w biurze technicznym “M. Lutosławski” w Warszawie, prokurent Banku dla Przemysłu i Handlu w Warszawie, w II RP inż. w Warszawie
- Stonisław Rothert, c. 1919
Edward Rouba.
- Edward Rouba, (7 września 1875 w maj. Świrny na Kowieńszczyźnie - 21 lipca 1966) z miejsc. Świrny w gub. kowieńskiej, s. Franciszka, brat Edwarda (Welecja), uczeń Szkoły Realnej w Wilnie, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1895-1906, gospodarował we własnych dobrach Świrny w gub. kowieńskiej, w 1914 miał własne biuro “Stroitjel” w Wilnie, pochowany na Cmentarzu na Brudnie
Franciszek Rouba, ok. 1905 r. (?).
- Franciszek Rouba, (3 września 1878 - 1939 w maj. Świrny na Litwie kowieńskiej) z gub. kowieńskiej, s. Franciszka, brat Edwarda (Welecja), uczeń Szkoły Realnej w Wyborgu, student i absolwent Wydziału Inżynieryjnego PR 1900-09, w czasie studiów na PR członek Ogniwa, właściciel maj. Świrny na Litwie kowieńskiej
- Józef Rouba, (1895 - ) c. 1919, inż. architekt 1922
- Julian Bronisław Roykiewicz, (1896-1987/88) student Wydziału Inżynierii Lądowej PW 1915-31, założyciel Welecji w Warszawie 1916, akt. 1916-31, pierwszy wiceprezes zewnętrzny ZPKA 1922-23 (I kadencja), zasłużony dla odbudowy Warszawy
- Julian Rozenblum (Rosenblum), (2 października 1865 w Warszawie - przed 1919) uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student i absolwent Wydziału Inżynieryjnego PR 1886-89, od 1899 właściciel firmy “J. Rosenblum” w Warszawie
- Bronisław Rożnowski, (11 lutego 1870 - przed 1924) z gub. witebskiej, s. Franciszka, uczeń Szkoły Realnej w Smoleńsku, student Wydziału Rolniczego PR 1894-99, właściciel dóbr Girysy w gub. witebskiej
- Władysław Różycki, (1 sierpnia 1869 - ) z Piotrkowa Trybunalskiego, uczeń Gimnazjum w Piotrkowie, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1891-1902
- Adam Rudnicki, (6 października 1894 - po 1924) z gub. warszawskiej, s. Józefa, uczeń Szkoły Filologicznej w Warszawie, student Warszawskich Kursów Handlowych, student Wydziału Handlowego PR 1915-18, w II RP prokurent Banku Związku Spółek Zarobkowych w Warszawie 1924
- Władysław Rudnicki, (14 listopada 1879 - po 1924) z gub. kaliskiej, s. Antoniego, uczeń Szkoły Przemysłowej w Łodzi, student Wydziału Architektury PR 1900-01, student i absolwent Wydziału Mechanicznego 1901-07, pracował w fabryce “Bormann, Szwede & Ko.” w Warszawie, inż. na Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej 1909-1911, od 1911 inż. w fabryce “Wulkan” w Warszawie, w II RP w cegielni “W-nych Młodeckich” w Kaliszu 1924
- Julian Rudolf, (17 października 1861 - przed 1929), z Warszawy, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1882-91, przyjęty do Arkonii 1882 (nr ew. 277), wystąpił (?), przyjęty do Welecji (?), w latach 1893-94 asystent prywatny na Politechnice w Monachium, w latach 1899-1903 współwłaściciel fabryki “Bracia Rudolf” w Warszawie
- Władysław Rudomino Dusiacki, (31 stycznia 1886 - ) z gub. podolskiej, s. Zygmunta, uczeń Szkoły Realnej w Mitawie, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1906-07 i Wydziału Mechanicznego 1907-14
- Stanisław Rudziński, (1899 - styczeń 1979) student Wydziału Mechanicznego PW 1918-23 i student PL 1923, c. 1921/22, akt. 1921/22-23, inż. mechanik
- Witold Rudziński, (16 marca 1884 - ) z gub. kowieńskiej, s. Władysława, uczeń Szkoły Realnej w Libawie, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1903-06
- Olgierd Albert Rupiński, (25 marca 1913 - 20 sierpnia 2001)
- Bolesław Ruszczewski, (7 lipca 1868 - ) z Białegostoku, uczeń Szkoły Realnej w Białymstoku, student Wydziału Mechanicznego PR 1890-93 i Wydziału Handlowego 1893-97
- Tadeusz Rutkiewicz, (4 stycznia 1908 w Dyneburgu - 1940 w Katyniu) s. Mamerta (Merarda ?), brat Kazimierza (Konwent Polonia), student PW 1930-33, c. 1930/31, akt. 1930/31-33, technik, por. rez., w wojnie obronnej 1939 w 77 Pułku Piechoty, w niewoli sowieckiej w Starobielsku, zamordowany przez NKWD
- Aleksander Rychłowski, (3 maja 1859 - przed 1933), z gub. kaliskiej, s. Antoniego i Izabelli z Maciszewskich, uczeń Technicznej Szkoły Kolejowej w Warszawie, student i absolwent Wydziału Inżynieryjnego PR 1880-88, przyjęty do Arkonii 1880 (nr ew. 156), wystąpił 1883, założyciel Welecji 1883, współwłaściciel biura technicznego “Rychłowski, Wehr i Spółka” w Warszawie, przed 1912 nauczyciel zagadnień hydrologicznych w Technicznej Szkole Kolejowej w Warszawie
- Antoni Rymowicz, (10 stycznia 1878 - po 1924) z gub. kowieńskiej, s. Wincentego, uczeń Szkoły Realnej w Mitawie, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1899-1904, rewizor w Zarządzie Akcyzy w Dorpacie, po I wojnie światowej na Litwie kowieńskiej
- Józef Rymszewicz, (21 marca 1860 - ) z gub. wileńskiej, student Wydziału Handlowego PR 1881-84, przyjęty do Arkonii 1881 (nr ew. 243), wystąpił 1883, założyciel Welecji 1883, gospodarował w maj. Bujwidańce w gub. Wileńskiej
- Jan Rymwid-Mickiewicz, (20 października 1876 - ) z gub. kowieńskiej, s. Michała, uczeń Gimnazjum w Mitawie, student i absolwent Wydziału Handlowego PR 1896-1900
- Olgierd Rypiński, (14 lipca 1877 - ) z gub. witebskiej, uczeń Gimnazjum w Sankt Petersburgu, student Wydziału Rolniczego PR 1897-1900
- Olgierd Albert Rypiński, Weleta warszawski
- Stanisław Rzączyński, (19 lipca 1862 - 9/21 lipca 1888 w Warszawie) z Kalisza, student i absolwent Wydziału Mechanicznego 1882-88
Jan Rzuchowski (?), 1892 r.
- Jan Rzuchowski, (22 października 1865 - przed 1924) z gub. kieleckiej, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1889-96, pomocnik zwiadowcy pieców martenowskich w Ostrowieckich Zakładach Górniczych w gub. radomskiej, właściciel fabryki w Warszawie
- Władysław Rzuchowski, (20 września 1862 - przed 1924) z maj. Płonka w gub. lubelskiej, uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student Wydziału Chemicznego 1882-87, przyjęty do Arkonii 1882 (nr ew. 266), wystąpił 1883, założyciel Welecji 1883, właściciel maj. Płonka
- Samuel Sachs, (6 maja 1861 - ) z Rygi, student i absolwent Wydziału Handlowego PR 1880-85,
- Kazimierz Sadownik, (28 kwietnia 1880 - ) z Warszawy, s. Tomasza, uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student i absolwent Wydziału Handlowego PR 1900-05, od 1905 kontroler w II Okręgu Kalisko-Piotrowskiego Zarządu Akcyzowego
- Abraham Safian, (3 lipca 1859 - ) z gub. warszawskiej, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1880-86, przyjęty do Arkonii 1880 (nr ew. 172), wystąpił 1883, przyjęty do Welecji
- Jarosław Sakowicz, (16 maja 1871 - ) z gub. grodzieńskiej, uczeń Szkoły Realnej w Równem, student Wydziału Mechanicznego PR 1889-90, Wydziału Chemicznego 1890-92, student i absolwent Wydziału Rolniczego 1893-98
- Jan Salm, c. 1919
Franciszek Sawicki, 1925 r.
- Franciszek Sawicki, (1901 - 1 październik 1977), student Wydziału Mechanicznego PW 1921-22 i WSH 1923-25, UW 1929-30, c. 1922, akt. 1922-30, wiceprezes sem. zim. 1924/25, olderman sem. let. 1929/30, inż. mechanik
- Lew (Leon) Sawicki, (19 sierpnia 1873 - po 1924) z gub. piotrkowskiej, uczeń Szkoły Przemysłowej w Łodzi, student Wydziału Architektury PR 1895-96, właściciel składu drzewa w Zawierciu, w II RP taksator ubezpieczeń wzajemnych w Częstochowie
- Stanisław Sawicki, Weleta warszawski
- Tadeusz Sawicki, (1903 - 1987-88) student Wydziału Mechanicznego PW 1923, c. 1923, G13228inż. mechanik
- Stefan Scholtze, (27 kwietnia 1868 w Warszawie - po 1924) student Wydziału Rolniczego PR 1888-90, właściciel ziemski we wsi Motkowice k. Jędrzejowa w gub. kieleckiej, w II RP gospodarował w maj. Siedlce w pow. łęczyckim 1924
Oskar Schrötter (?), 1892 r.
- Oskar Schrötter, (11 marca 1870 - ) z Cesarstwa Austriackiego, uczeń Szkoły Realnej w Mitawie, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1891-97
- Czesław Serkuczewski (po wojnie nazywał się Sinclair ?), student UW 1930-33, c. 1930/31, akt. 1930/31-33
- Mieczysław Seydeman (Seideman), ( - 1943) akt. 1919, aresztowany w Łodzi przez Gestapo, zamordowany
- Jan Woynicz Sianożęcki (Sianorzęcki), student PW 1930-33, c. 1930/31, akt. 1930/31-33
- Józef Sidorowicz, (4 lipca 1868 - ) z gub. radomskiej, uczeń Instytutu Rolnego w Puławach (Nowej Aleksandrii), student Wydziału Mechanicznego PR 1888
Cyryl Sieciński, ok. 1932 r. (?).
- Cyryl Sieciński, (18 maja 1913 w Mohylewie nad Dnieprem - 22 czerwca 1977) s. Witolda Konrada i Marii Weroniki z Krzysztanowskich, zięć Ludomira Zasackiego (Welecja), po rewolucji 1917 przyjechał do Polski centralnej, uczeń Gimnazjum Państwowego im. J. Chreptowicza w Ostrowcu, uczeń i absolwent Gimnazjum im. Mikołaja Kopernika w Łodzi, student Wydziału Elektrycznego PW, dyplom inż. elektryka uzyskał na tajnych kompletach w okresie wojny, po wojnie pracował w BOS, “Społem”, jako inspektor w Państwowych Zakładach Zbożowych, jako naczelnik wydziału w Departamencie Inwestycji Ministerstwa Handlu Wewnętrznego i Usług, wobec odmowy wstąpienia do PZPR utracił posadę i przeszedł do Urzędu Rezerw Państwowych, gdzie pracował jako urzędnik, pochowany w grobie rodzinnym na warszawskich Powązkach, odznaczony Medalem X-lecia PRL, Srebrnym Krzyżem Zasługi, Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem XXX-lecia PRL
- Antoni Siellawo, (29 czerwca 1883 - 1918 w Paulu) z Paule w gub. witebskiej, s. Kazimierza (Arkonia), uczeń Szkoły Realnej w Rydze, student Wydziału Handlowego 1904-10
- Jerzy Sielski, student PW 1929-31, c. 1929/30, akt. 1929/30-31
- Hipolit Siemiradzki, (17 czerwca 1879 - po 1924) z Wilna, s. Telesfora, uczeń Szkoły Realnej w Pskowie, student i absolwent Wydziału Handlowego PR 1900-07, buchalter w Banku Cesarstwa w Rydze, od 1911 prokurent filii Banku Handlowego w Kaliszu, w II RP dyrektor Sosowieckiej Filii Banku Handlowego w Warszawie
- Leon Sienkiewicz, (11 sierpnia 1875 - po 1924) z gub. wileńskiej, s. Witolda, uczeń Szkoły Realnej w Wilnie, student i absolwent Wydziału Handlowego PR 1896-1904, w II RP pracował w Wydziale Akcyzowym Izby Skarbowej w Wilnie 1924
- Ludwik Silberberg, (10 grudnia 1859 - ) z Warszawy, uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student Wydziału Chemicznego PR 1878-84, przyjęty do Arkonii 1881 (nr ew. 191), wystąpił 1883, wstąpił do Welecji
- Jan Skalski, (27 stycznia 1868 - ) z gub. wileńskiej, student Wydziału Rolniczego PR 1886-88, rolnik we wsi Postękalice w gub. piotrkowskiej
- Jan Skiwski, (25 listopada 1867 - po 1924) z Warszawy, student i absolwent Wydziału Handlowego 1885-90, dyrektor Towarzystwa Akcyjnego “M. Orgelbrand” i redaktor pism w Warszawie
Feliks Skolimowski, lata 20-te.
- Feliks Skolimowski, (1904 - 12 listopada 1929) student Wydziału Chemicznego PW 1928/29, c. 1928, akt. 1928-29
- Piotr Skoraczewski, (1900-1985) student 1928-30 i absolwent (mgr praw) UW, c. 1928/29, akt. 1928/29-30
- Jan Gruszczyński-Skorupski, (23 lutego 1885 - po 1924) uczeń Szkoły Handlowej w Radomiu, s. Aleksandra, student Wydziału Chemicznego PR 1904-05 i Wydziału Architektury 1905-12, w II RP dzierżawca dóbr Pawłów k. Wierznika 1924
- Witold Skrzypiński, student UW 1928-30, c. 1928/29, akt. 1928/29-30
- Jan Skulimowski, (1901 - 1962) student prawa UW 1922-26, c. 1923, akt. 1923-26
- Jan Sławiński, (17 lipca 1895 - przed 1924) z gub. płockiej, s. Stefana, uczeń Gimnazjum w Permie, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1913-1916
Bronisław Sługocki (?), 1892 r.
- Bronisław Sługocki, (14 sierpnia 1864 w Kutais w obwodzie kutaiskim - po 1924) student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1888-97, pracował przy budowie papierni w Pürkeln w gub. inflanckiej 1897-98, pomocnik inżyniera w fabryce “W.Fitzner & Gamper” w Sosnowcu 1898-1903, dyrektor i członek zarządu fabryki “G.G. Adlechanow & Ko.” w Kaukazie, równocześnie przedsiębiorca budowlany przy budowie linii tramwajowej w Tyfilisie, od 1907 przedstawiciel i pełnomocnik Rosyjskiego Towarzystwa Maszynowego “Bracia Körting” w Kaukazie, po I wojnie światowej pozostał w Rosji
- Lucjan Smalczyński, (1 stycznia 1879 - ) z gub. radomskiej, s. Apolinarego, uczeń Szkoły Przemysłowej w Łodzi, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1897-1908
- Bohdan Smoleński, ( - 1985-86) Weleta warszawski
- Stanisław Smotrycki, (1912 - 7 sierpnia 1980) student 1931-33 i absolwent (mgr praw) UW, c. 1931/32, akt. 1931/32-35, wiceprezes zewn. sem. zim. 1934/35, adwokat
- Zygmunt Sobieszczański, (1899 - ) student Wydziału Inżynierii Lądowej PW 1918-25, c. 1922, akt. 1922-25
- Stefan Sobkiewicz, (5 lipca 1912 w Wałowicach pow. Rawa Mazowiecka - ) s. Kazimierza i Walerii z Makarewiczów, brat Zygmunta i Wacława (obaj Welecja), absolwent Gimnazjum w Skierniewicach 1931, student Inżynierii Lądowej PW 1931-39, c. 1935, członek Zarządu Bratniej Pomocy Studentów PW, ppor. rez., w wojnie obronnej 1939 w 4 Pułku Ułanów Zaniemeńskich, internowany na Litwie 1939-40, później w niewoli sowieckiej w Moskwie 1940-41, żołnierz II Korpusu PSZ, uczestnik walk terenie Włoch, student i absolwent (inż. budownictwa lądowego i wodnego) Rady Akademickich Szkół Technicznych (polskiej Politechniki) w Londynie 1945-46, pozostał na emigracji, projektant, początkowo pracował w Wielkiej Brytanii, później w Kanadzie i Stanach Zjednoczonych
- Wacław Sobkiewicz, (14 maja 1910 w Wałowicach, pow. Rawa Mazowiecka - ) s. Kazimierza i Walerii z Makarewiczów, brat Zygmunta i Stefana (obaj Welecja), absolwent Gimnazjum w Radomiu 1929, student Wydziału Inżynierii Wodnej PW 1929-37, c. 1929, akt. 1929-37, po studiach konstruktor-statyk w pracowni prof. Bukowskiego, podchorąży rez., w wojnie obronnej 1939 w 2 Batalionie Saperów Kolejowych w Jabłonnie (m.in. walczył pod Kockiem), w niewoli niemieckiej w oflagach IVA Hohenstein i IVC Colditz oraz stalagu IVC Wistritz, do kraju wrócił w 1946, pracował w budownictwie, m.in. w biurach projektowych w Warszawie i Łodzi
- Zygmunt Sobkiewicz, (15 maja 1907 w Wilkowicach w pow. skierniewickim - 1940 w Katyniu) s. Kazimierza i Walerii z Makarewiczów, brat Wacława i Stefana (obaj Welecja), absolwent Gimnazjum w Skierniewicach, działacz harcerski, drużynowy i hufcowy, student i absolwent Wydziału Leśnictwa SGGW 1927-34, c. 1927, akt. 1927-34, po studiach pracował w Zakładach Drzewnych w Zagnańsku k. Kielc, a od 1937 Krakowskich Zakładów Drzewnych w Kłaju k. Bochni, ppor. rez. artylerii, w wojnie obronnej 1939 w 30 Pułku Artylerii Lotniczej, w niewoli sowieckiej w Kozielsku, zamordowany przez NKWD
- Jan Sobolewski, (16 maja 1897 - ) z gub. lubelskiej, uczeń Gimnazjum w Bobrujsku, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1917-18
- Ludwik Sobolewski, (1897 - ) student Wydziału Rolnego PW 1918-25, c. 1919, akt. 1919-25, skreślony 1925
- Ludomir Sobolewski, student UW 1927-33, c. 1927/28, akt. 1927/28-33
Zygmunt Sobolewski (?), 1892 r.
- Zygmunt Sobolewski, (9 czerwca 1868 - 1921 w Warszawie) z Kowieńszczyzny, uczeń Szkoły Realnej w Wilnie, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1887-1895, po studiach w Petersburgu a potem w Warszawie, inż. technik zarządu, a potem inspektor I Rosyjskiego Towarzystwa Ubezpieczeń w Warszawie
- Eugeniusz Sokołowski, (19 sierpnia 1858 - po 1924) z Moskwy, s. Mikołaja, student Wydziału Mechanicznego PR 1877-79, student i absolwent Wydziału Chemicznego 1879-84, założyciel Arkonii 1879 (nr ew. 25), wystąpił 1883, założyciel Welecji 1883
- Jan Solimani, (1 listopada 1872 - po 1924) z gub. wileńskiej, s. Stanisława, uczeń Szkoły Realnej w Wilnie, student Wydziału Mechanicznego PR 1894-1901, w II RP naczelnik kancelarii Wydziału Lasów w Wilnie 1924
Ignacy Sopoćko (?), 1892 r.
- Ignacy Sopoćko, (12 lutego 1867 - po 1924) z gub. kowieńskiej, uczeń Szkoły Realnej w Wilnie, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1891-94 i Wydziału Architektury 1890-91, kontynuował naukę na Politechnice w Karlsruhe, pracował w Domu Handlowym “Bracia Puzyna” w Moskwie, inż. tramwajów miejskich w Moskwie
- Jerzy Sosnkowski, (1894 - ) student Wydziału Architektury PW 1913-25, akt. 1919-25
- Henryk Sosnowski, (1895 - ) student Wydziału Mechanicznego PW 1915-24, akt. 1922-24
- Witold Spława-Neyman, (24 lipca 1910 w Oczeretnie na ziemia kaniowskiej na Ukrainie - 19 czerwca 2003 w Warszawie) s. Aleksandra i Wandy z Dąbrowskich, student 1930-33 i absolwent ekonomii WSH (SGH), c. 1930, akt. 1930-36, olderman 1934, kapr. podch. rez., po studiach szef zaopatrzenia w Zakładach Południowych w Stalowej Woli 1936-39, dyrektor Spółdzielni Spożywców w Stalowej Woli 1939-42, dyrektor Państwowych Zakładów Tele- i Radiotechniki 1945-48, dyrektor Ogólnopolskiego Związku Kupców Branży Metalowej, Elektrotechnicznej i Zrzeszenia Prywatnego Handlu i Usług w Warszawie 1948-61, kierownik działu w firmie “Metalexport” i “Polimex Cekop” 1961-76, reaktywator Welecji 2002, pochowany na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie
- Zbigniew Spotowski, ( - 1974 na statku Batory) student WSH 1927-31, c. 1925, akt. 1925-31
- Antoni Stalewski, (31 maja 1891 - ) z gub. wileńskiej, s. Konstantego, uczeń Szkoły Handlowej w Wilnie, student Wydziału Architektury PR 1913-1914 i Wydziału Handlowego 1915-16
- Jerzy Stankiewicz, (26 listopada 1893 - przed 1923) z gub. podolskiej, s. Stanisława, uczeń Szkoły Realnej w Rewlu, student Wydziału Mechanicznego PR 1910-16
- Jan Starczewski, c. 1925
- Jerzy Starczewski, student Wydziału Architektury PW 1922-23, akt. 1922-23
Lucjan Stark (?), 1892 r.
- Lucjan Stark, (18 sierpnia 1863 - po 1924) z gub. kowieńskiej, student i absolwent Wydziału Chemicznego 1883-93, dyrektor cukrowni “Burzanka” w dobrach hr. Andrzeja Potockiego w gub. kijowskiej, administrator cukrowni “Wielkij Bobrik”, dyrektor cukrowni “Choceń” na Kujawach
- Maurycy Starkmann, (5 lipca 1859 - przed 1919) z Warszawy, student Wydziału Chemicznego 1883-89, dyrektor Towarzystwa Akcyjnego łódzkiej fabryki kleju (dawniej “Leski, Starkman i Spółka”, dyrektor biura sprzedaży cementu w Warszawie
- Bolesław Starnawski, (3 marca 1872 - po 1924) z Warszawy, s. Bronisława, uczeń Szkoły Przemysłowej w Łodzi, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1892-99, dyrektor kopalni “Nowa Wieliczka”, w II RP inż. w lubelskiej fabryce budowy samolotów “Plage i Laśkiewicz” 1924
- Bronisław Starnawski, (30 września 1900 w Nowej Wieliczce w pow. bachmackim w Rosji - 2 czerwca 1984) absolwent szkoły średniej w Charkowie, student 1921-24 i absolwent (inż. mechanik) 1924 Wydziału Mechanicznego PW, c. 1922, akt. 1922-23, kontynuował studia na Wydziale Mechanicznym Uniwersytetu w Nancy we Francji, po studiach do 1939 pracował w Zakładach Mechanicznych “Lilpop, Rau i Lowenstein” w Warszawie, jako por. rez. odpowiedzialny za produkcję z Zakładach na rzecz wojska, we wrześniu 1939 ewakuowany z personelem technicznym do Rumunii, tam internowany, do kraju wrócił 1945, pracował w Towarzystwie Handlowym “Svea” i Spółdzielni Pracy Remontu Maszyn w Warszawie 1946-55, kierownik techniczny w Spółdzielni Inwalidów “Metalowiec” w Warszawie 1955-59, a następnie organizował i kierował produkcją specjalistycznych urządzeń dla budowanych przez Polskę cukrowni w ZSRR w Spółdzielni Pracy “Technika Kotlarska”, na emeryturze działał społecznie w komitetach osiedlowych, odznaczony Srebrnym Medalem Zasługi Polskiego Związku Łowieckiego
- Józef Starorypiński, (2 sierpnia 1863 - 1919/20) z maj. Rodzinnego Mądregłowy w gub. podolskiej, student Wydziału Rolniczego PR, rolnik we wsi Kapuściany w gub. podolskiej, od 1902 zarządzał własnymi dobrami Chomince w gub. podolskiej, zamordowany podczas pełnienia służby narodowej
Ignacy Starzyński (?), 1892 r.
- Ignacy Starzyński, (11 lipca 1866 - po 1924) z gub. warszawskiej, uczeń Szkoły Realnej w Łowiczu, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1887-94, pomocnik dyrektora kopalń nafty “L. K. Zubałowa” w Baku, w II RP dyrektor Elektrowni Miejskiej we Włocławku 1924
- Franciszek Staszewicz, (10 czerwca 1862 - po 1924) z gub. kowieńskiej, uczeń Szkoły Realnej w Smoleńsku, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1883-90, w latach 1890-91 asystent na PR, dyrektor fabryki “A. M. Luther” w Rewlu 1924
- Henryk Stebelski, (1904 - ) student prawa UW 1922-25, c. 1925, akt. 1925-26
- Władysław Stefański, (1895 - ) student Wydziału Inżynierii Lądowej PW 1913-23, c. 1919, akt. 1919-23
- Oskar Stempel, (1903 - ) student WSH 1923-25, c. 1924, akt. 1924-25
- Tadeusz Stencki, (1905 - 1943 w Lutowiskach) student medycyny UW 1927-31 i UP 1931-33, c. 1927/28, akt. 1927/28-33, zabity przez Ukraińców
Józef Stępkowski, połowa lat 30-tych.
- Józef Stępkowski, (17 sierpnia 1913 w Warszawie - 30 maja 1994) s. Władysława (Welecja) i Jadwigi z d. Kapp, brat Władysława (Welecja), absolwent Gimnazjum im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu 1932, student PW 1935-39, c. 1935, służba wojskowa w 69 Pułku Piechoty w stopniu kaprala podchorążego i dowódcy drużyny, w wojnie obronnej 1939 w 1 Batalionie Brygad Robotniczych Obrony Warszawy, w czasie okupacji w AK ps. “Gora”, po wojnie student i absolwent 1951 Wydziału Inżynierii Konstrukcyjno-Budowlanej, projektant w Biurze Przemysłu Ciężkiego w Warszawie przy ul. Barbary, Biurze Przemysłu Fermentacyjnego oraz w Biurze Projektów Przemysłu Motoryzacyjnego, pochowany na warszawskich Powązkach, odznaczony m.in. Srebrnym Krzyżu Zasługi i Krzyżem Kawalerskim OOP
- Stefan Stępkowski, (20 października 1873 - po 1924) z gub. kijowskiej, uczeń Szkoły Realnej w Jelizawetgradzie, student Wydziału Chemicznego PR 1893-1901, dyrektor cukrowni “Włostów” w gub. radomskiej, w II RP dyrektor cukrowni “Pakość” k. Inowrocławia 1924
Władysław Stępkowski (senior), ok. 1890 r.
- Władysław Stępkowski (senior), (20 lipca 1866 - 4 kwietnia 1939 w Warszawie) z gub. kijowskiej, s. Mikołaja i Marii z d. Grzymała-Siedlecka, ojciec Józefa i Władysława (obaj Welecja), student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1887-95, pochowany na warszawskich Powązkach
Władysław Stępkowski (junior), połowa lat 30-tych.
- Władysław Stępkowski (junior), (22 września 1912 w Warszawie - 7 listopada 1950 w Warszawie), s. Władysława (Welecja) i Jadwigi z d. Kapp, brat Józefa (Welecja), absolwent Gimnazjum im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu 1932, student UW 1932-33, c. 1932/33, akt. 1932/33, w 1933/34 służba wojskowa w 4 Pułku Piechoty w Łucku, student i absolwent prawa UW 1934-38, od maja 1939 pracował w Biurze Przemysłu Wojennego w Ministerstwie Spraw Wojskowych, w wojnie obronnej 1939 w 13 Armii WP, walczył m.in. w bitwie nad Bzurą, w czasie okupacji w AK ps. “Kamieniec”, dowódca jednostki nr 1662, po wojnie pracował w Bydgoszczy i Łodzi, a od grudnia 1945 do 1950 pracował w Centralnym Zarządzie Przemysłu Materiałów Budowlanych przy ul. Wilczej, pochowany na warszawskich Powązkach
- Stanisław Stojanowski, (20 kwietnia 1876 - ) z Warszawy, s. Jana, uczeń Gimnazjum w Parnawie, student i absolwent Wydziału Inżynieryjnego PR 1897-1904,
- Wacław Stomma, (21 września 1879 - przed 1919) z gub. kowieńskiej, s. Ignacego, uczeń Korpusu Kadetów w Sankt Petersburgu, student i absolwent Wydziału Architektury PR 1897-1906
- Józefat Strycharzewski, (27 listopada 1865 - ) z Warszawy, uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student Wydziału Mechanicznego PR 1883-84, student i absolwent Wydziału Chemicznego 1884-90
- Michał Styczyński, (5 listopada 1873 - przed 1919) z gub. mińskiej, s. Hilarego, uczeń Szkoły Realnej w Rydze, student Wydziału Mechanicznego PR 1896-97 i Wydział Rolniczy 1897-98
- Władysław Stypułkowski, (24 kwietnia 1866 - po 1924) z gub. wileńskiej, uczeń Szkoły Realnej w Mitawie, student i absolwent Wydziału Architektury PR 1886-91, pomocnik architekta miejskiego w Wilnie 1892-94, właściciel biura budowlanego w Wilnie, w II RP zatrudniony w magistracie warszawskim 1924
- Zbigniew Sudra, c. 1921/22
Bronisław Suligowski, 1897-99 r.
- Bronisław Suligowski, (5 kwietnia 1877 w Radomiu - 18 kwietnia 1950 w Radomiu) s. Felicjana i Bronisławy z d. Puchała-Cywińska, z gub. warszawskiej, uczeń Gimnazjum Męskiego w Radomiu, student Wydziału Handlowego PR 1897-99, kontynuował i ukończył studia z wyróżnieniem na Akademii Handlowej w Antwerpii, doktorat Antwerpia, członek Rady Miasta w Radomiu, współwłaściciel pieców wapiennych “Jan” i kopalni wapna “Marylin” 1924, prokurent Banku Handlowego w Radomiu, rektor i wykładowca Szkoły Handlowej w Radomiu, w II RP mieszkał w Radomiu, 10 września 1939 współzałożyciel Komitetu Samopomocy Społecznej w Radomiu przy miejscowym oddziale PCK, krótko później aresztowany przez Niemców i osadzony w więzieniu radomskim, pochowany na cmentarzu przy ul. Bolesława Limanowskiego w Radomiu (kwatera 4B) [Źródła (poza wskazanymi poniżej spisu członków): relacja wnuczki Anny Jankowskiej]
Edward Dunin-Sułgostowski (?), 1892 r.
- Edward Dunin-Sułgostowski, (7 kwietnia 1867 - ) z gub. podolskiej, s. Józefa, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1889-97, chemik i dyrektor cukrowni 1897-1910, od 1910 dyrektor firmy “Dobrzański & Ko.” w Słominkach w gub. kieleckiej, w II RP właściciel maj. Pyszkowo
- Roman Sumowski, (23 czerwca 1865 - przed 1919) z maj. rodzinnego Zamlicze w gub. wołyńskiej, uczeń Szkoły Realnej w Równem, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1882-87, przyjęty do Arkonii 1882 (nr ew. 259), wystąpił 1883, założyciel Welecji 1883
- Bolesław Suszyński, (1 sierpnia 1895 w maj. Grysy - ) z gub. witebskiej, s. Karola, uczeń Gimnazjum w Rydze, student Wydziału Chemicznego PR 1914-15 i Wydziału Rolniczego 1915-16
- Leon Suzin, (3 sierpnia 1876 - przed 1919) z gub. grodzieńskiej, s. Jana, uczeń Korpusu Kadetów w Moskwie, student Wydziału Mechanicznego PR 1895-97 i Wydziału Inżynieryjnego 1897-98, mechanik w Grodnie
- Leon Marek Suzin, (18 czerwca 1901 w Warszawie - 21 grudnia 1976) s. Leona (Welecja), absolwent Gimnazjum im. T. Czackiego 1918-19, jako uczeń brał udział w rozbrajaniu Niemców, student i absolwent Wydziału Architektury PW 1919-28, jako podchorąży broni pancernej uczestnik wojny obronnej 1920, c. 1921/22, akt. 1921/22-28, architekt, po studiach starszy asystent PW i wykładowca w Miejskiej Szkole Sztuk Zdobniczych, od 1931 wykładowca w Katedrze Geometrii Wykreślnej i Perspektywy PW 1931-53 (także na tajnych kompletach w okresie okupacji), laureat konkursów architektonicznych, w tym trzech, gdzie przyznano mu nagrody I stopnia (szpitale w Bydgoszczy i Łodzi, oraz Dom Żołnierza w Brześciu n/Bugiem), w wojnie obronnej walczył m.in. w bitwie nad Bzurą (odznaczony Krzyżem Walecznych), więzień oflagów: Itzenhol, Sandbostel, Lubeka i Woldenberg, od 1945 pracował w przedsiębiorstwach odbudowujących Warszawę, usunięty w 1953 z pracy na PW, po “rehabilitacji” w 1956 pracował w Państwowej Szkole Architektonicznej im. St. Noakowskiego w Warszawie, był autorem kilku książek oraz wielu publikacji fachowych oraz patentow, odznaczony Krzyżem Oficerskim OOP, Medalem X-lecia PRL oraz Złotą Odznaką Związku Zawodowego Pracowników Budowlanych, pochowany w grobie rodziny Mucharskich na warszawskich Powązkach (kw. 32)
- Stanisław Swinarski, po wojnie na emigracji w Kanadzie, członek Koła Filistrów Polskich Korporacji Akademickich w Montrealu
- Mieczysław Szabłowski, (22 lipca 1877 - ) z Tyfilisu, s. Józefa, uczeń Gimnazjum w Kutais, student i absolwent Wydziału Inżynieryjnego PR 1899-06, pracował na Kolei Rysko-Orłowskiej, później w biurze czarnomorskiego towarzystwa budowlanego w Sankt Petersburgu 1906-07, młodszy inż. w Stawropolu, szef budowy odcinka budowy drogi strategicznej w rejonie kaukaskim 1908-10, od 1910 starszy hydrotechnik w Czarnomorsko-Kubańskim Zarządzie Domen Państwowych
- Stanisław Szadurski, (24 stycznia 1886 - ) z gub. witebskiej, s. Bolesława, uczeń Szkoły Realnej w Rydze, student Wydziału Handlowego PR 1905-08, urzędnik w Ryskim Towarzystwie Kredytowym 1908-10, od 1911 prokurent filii Ryskiego Banku Handlowego w Częstochowie
Ignacy Szafir-Szawiński (?), 1892 r.
- Ignacy Szafir-Szawiński, (21 września 1868 - po 1924) z Warszawy, uczeń Gimnazjum w Warszawie, student Wydziału Chemicznego PR 1889-96, generalny reprezentant firmy “Vacuum Oil Company” w Warszawie, w II RP inż. technik w Warszawie
- Ludwik Szałas, (12 sierpnia 1876 - po 1924) z Warszawy, s. Feliksa, uczeń Szkoły Realnej w Kijowie, student Wydziału Mechanicznego PR 1896-1901, współwłaściciel biura budowlanego “Pawłowy i Ko.” w Moskwie, w II RP wiceprezes Polskiej Budowlanej Spółki Akcyjnej w Warszawie 1924
- Stanisław Szałowski, Weleta warszawski
- Stefan Szałowski, student Wydziału Architektury PW 1922-23, akt. 1922-24, skreślony 1924
- Józef Szanajca, (1902 - 24 września 1939 pod Tomaszowem Lubelskim) z Lublina, absolwent szkoły handlowej w Lublinie 1919, student Wydziału Architektury PW 1919-28, uczestnik obrony Warszawy 1920, c. 1925, akt. 1925-28, starszy asystent i zastępca prof. w Katedrze Projektowania Hal Przestrzennych na Wydziale Architektury PW 1929-39, współautor kilkudziesięciu nagrodzonych prac architektonicznych, jeden z inicjatorów i współzałożycieli SARP, jako kierowca własnego samochodu oddanego na użytek wojska poległ w bitwie pod Tomaszowem Lubelskim, jego imieniem nazwano jedną z ulic w Warszawie, jego popiersie staraniem SARP ufundowano na Wydziale Architektury PW
Roman Szarejko, 1922 r.
- Roman Szarejko, (18 lutego 1900 w Wołkowysku na Grodzieńszczyźnie - po 1975) s. Kazimierza i Franciszki z Szarejków, stryjeczny brat Wacława (Welecja), uczeń gimnazjów w Grodnie i Moskwie, absolwent Polskiej Realnej Szkoły C.K.O. w Moskwie 1918, uczestnik walk 1918-20, m.in. w Konnym Oddziale Samoobrony powiatu Wołkowyskiego, Dywizji Litewsko-Białoruskiej WP oraz w 211 Pułku Ułanów, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PW 1920-25, c. 1921, akt. 1921-25, sekretarz 1922/23, wiceprezes 1923/24 (?), po wojnie między innymi inż. w cukrowni “Zduny” w Poznańskim 1926-29, na stanowiskach kierowniczych w zakładach mechanicznych w Sosnowcu 1929-35, w warsztatach PKP w Tarnowie 1937-39, w okresie okupacji główny mechanik w cukrowni “Łubna”, po wojnie dyrektor techniczny w Okręgowym Zjednoczeniu Przemysłu Cukrowniczego w Poznaniu (kierownik odbudowy i modernizacji cukrowni Wschowa, Góra Śląska, Gniezno i Żnin), dyrektor departamentu inwestycji w Ministerstwie Przemysłu Rolnego i Spożywczego 1949-56, konsultant w Wydziale Mechanicznym Zjednoczenia Przemysłu Cukrowniczego w Warszawie 1957-65, na emeryturze na stanowiskach eksperckich w Biurze Projektów Przemysłu Cukrowniczego “Cukroprojekt” oraz w Instytucie Przemysłu Cukrowniczego w Warszawie, właściciel 16 patentów oraz 4 usprawnień w dziedzinie cukrownictwa, działacz społeczny, m.in. Naczelnej Organizacji Technicznej, Stowarzyszenia Pracowników Technicznych Przemysłu Cukrowniczego oraz Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Rolnego i Spożywczego, odznaczony m.in. Orderem Sztandaru Pracy I klasy, Krzyżem Kawalerskim OOP, Złotym Krzyżem Zasługi, Złotą Odznaką i tytuł Zasłużonego Racjonalizatora Produkcji, Złotą Honorową Odznaką NOT, Honorową Odznakę STC i Medalem im. B. Rumińskiego
- Wacław Szarejko, (1902 w Grajewie - 11 (10?) listopda 1980 we Wrocławiu) ojciec Jana i matki Anny ze Złotkowskich, stryjeczny brat Romana (Welecja), absolwent Gimnazjum w Grodnie 1923, jako ochotnik uczestnik wojny polsko-bolszewickiej 1920, student Wydziału Inżynierii Lądowej PW 1919-31/32, c. 1925 (1923-24?), akt. 1925(23-24?)-33, po studiach pracował w budownictwie wojskowym 1931-38, prowadził własne przedsiębiorstwie budowlane w Jaśle 1938-45, wykładowca PWr. 1945-80, prof. PWr.
- Stanisław Szawłowki, (15 października 1876 - po 1924) z gub. kaliskiej, uczeń Szkoły Realnej w Kronsztadzie, student Wydziału Chemicznego PR 1897-98
- Mieczysław Szczepkowski, student SGGW 1927-33, c. 1927/28, akt. 1927-33
- Józef Rawicz-Szczerba, (9 lutego 1893 - ) z Wołogdy, s. Józefa, uczeń Gimnazjum w Wołogdzie, student Wydziału Rolniczego PR 1912-15
- Jan Szczygielski, (13 listopada 1880 - po 1924) z Warszawy, s. Józefa, uczeń Szkoły Realnej w Rydze, student Wydziału Handlowego PR 1900-04, w II RP dyrektor Francuskiego Towarzystwa “Pathe Nord” w Warszawie 1924
- Edward Szenfeld (Schönfeld, Schönfeldt), (21 listopada 1863 - po 1924) z Warszawy, uczeń Szkoły Realnej w Łowiczu, student Wydziału Chemicznego PR 1882-83, student i absolwent Wydziału Inżynieryjnego 1883-88, przyjęty do Arkonii 1882 (nr ew. 258), wystąpił 1883, założyciel Welecji 1883, w latach 1896-1907 właściciel firmy “E. Szenfeld & J. Bronikowski” w Warszawie, główny inż. Kanalizacji i Wodociągów Wilna, w II RP dyrektor Wodociągów i Kanalizacji w Warszawie 1924
- Maurycy Szmitt, (4 maja 1874 - po 1924) z gub. podolskiej, uczeń Szkoły Realnej w Kijowie, student Wydziału Mechanicznego PR 1892-94, dyrektor cukrowni “Spińczyce” i “Podhrebyszcze” w gub. kijowskiej, w II RP dyrektor cukrowni “Ostowite” w pow. rypińskim 1924
- Wiktor Sznabl, (25 grudnia 1879 - 3 sierpnia 1905) z Warszawy, s. Jana, uczeń Gimnazjum w Warszawie, student Wydziału Architektury PR 1904-05
- Emil Szolc, (15 listopada 1863 - 3/15 września 1888 w Landecku) z Kalisza, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1883-85, Wydziału Mechanicznego 1885-86, kontynuował studia na Politechnice w Dreźnie
- Teodor Szolc (Scholtz), (6 stycznia 1865 - przed 1919) z Kalisza, student i absolwent Wydziału Handlowego PR 1883-87
- Jan Sztejnike, student UW 1928-32, c. 1928/29, akt. 1928/29-32
- Jerzy Szturm, Weleta warszawski
- Jan Szulc, (22 stycznia 1895 - ) z gub. warszawskiej, s. Hermana, uczeń Szkoły Realnej w Łowiczu, student Wydziału Handlowego PR 1913-16
- Ludwik Henryk Szulce, (22 grudnia 1870 - po 1924) z Warszawy, student Wydziału Mechanicznego PR 1890-91 i Wydziału Chemicznego 1891-97, dr filozofii, w II RP mieszkał w Warszawie 1924
- Mikołaj Szumski, ( - 27 października 1993 w Londynie) Weleta warszawski, po wojnie na emigracji w Wielkiej Brytanii
- Ignacy Szwarc (Schwartz), (19 lipca 1877 - po 1924) z gub. kowieńskiej, uczeń Gimnazjum w Suwałkach, student Wydziału Chemicznego PR 1896-97
- Bolesław Szwengruben, (26 marca 1877 - ) z gub. wileńskiej, s. Melchiora, uczeń Gimnazjum w Wilnie, student i absolwent Wydziału Inżynieryjnego PR 1898-1909
- Edward Szydełkiewicz, (18 grudnia 1894 - 1919/20) z Warszawy, s. Wacława, student Wydziału Mechanicznego PR 1914-15 i Wydziału Inżynieryjnego 1915-16, poległ na polu chwały
- Edward Szymański, “(28 lutego 1892 w Kałmyszewie w gub. permskiej - 1960), z Permu, s. Stanisława i Marii z Wolskich, absolwent Gimnazjum w Permie 1911 (?), student i absolwent (dyplom po ewakuacji do Moskwy) Wydziału Inżynieryjnego PR 1911-17, c. 1912 (?), po studiach pracował w Zarządzie Kolei Żelaznych w Permie, po powrocie do kraju w Sekcji Budowlanej Ministerstwa Spraw Wojskowych 1918-21, w II RP współwłaściciel i dyrektor Biura Budowlanego “”Budownictwo”" w Warszawie 1924, w czasie obrony Warszawy w 1939 z ramienia Straży Obywatelskiej Stolicy zorganizował Ratunkowe Pogotowie Techniczne (m.in. gaszenie pożarów, odkopywanie zasypanych, zabezpieczenie uszkodzonych budynków), w czasie okupacji biegły Sądu Okręgowego w Warszawie, w Powstaniu Warszawskim komendant Drużyny Instruktorskiej Oficerskiej Grupy Saperów oraz Zastępca Szefa Służby Saperskiej Baonu “”Iwo”", po upadku Powstania w obozach jenieckich Sandbostel oraz Murnau, naczelnik wydziału w Ministerstwie Odbudowy 1945-47, a od 1949 w Ministerstwie Budownictwa (od 1951 Ministerstwo Budowy Miast i Osiedli), samodzielny pracownik naukowy w Instytucie Organizacji i Mechanizacji Budownictwa 1952-57
- Stanisław Szymański, (14 września 1868 - przed 1919) z Prus, s. Rudolfa, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1886-1904
- Roman Szymkowski, student SGGW 1929-32, c. 1929/30, akt. 1929/30-32
Józef Ślewiński (?), 1892 r.
- Józef Ślewiński, (5 lipca 1868 - po 1924) z Gołędzin w gub. radomskiej, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1890-97, chemik w Towarzystwie “Stal, Zakładach Tulmozerskich w Finlandii, firmie “Rohn, Zieliński i Spółka” w Sankt Petersburgu, w II RP chemik, inżynier technologiczny, sekretarz Zarządu Spółki Akcyjnej Polska Ruda Żelaza w Warszawie 1924
- Wacław Śliwiński, (25 kwietnia 1873 - po 1924) z Kijowa, uczeń Szkoły Realnej w Moskwie, student Wydziału Chemicznego PR 1892-96, gospodarował we własnych dobrach we wsi Kotlarka w gub. kijowskiej, w II RP członek Towarzystwa Kresów Wschodnich “Krespol” w Warszawie 1924
- Jan Ślusarski, (28 czerwca 1896 - ) z gub. warszawskiej, s. Zygmunta, uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student Wydziału Mechanicznego PR 1915-16, w II RP pracował w Ministerstwie Robót Publicznych
Włodzimierz Ślósarski, ok. 1900 r.
- Włodzimierz Ślósarski, (28 października 1873 - po 1924) z gub. piotrkowskiej, s. Wiktora, student Wydziału Architektury PR 1892-1902, inż. powiatowy w Augustowie, w II RP inż. w Sieradzu w woj. kaliskim
- Jan Śniechowski, (1893 - ) zakończył studia 1918, pracownik Ministerstwa Robót Publicznych 1924
- Józef Śniechowski, (21 sierpnia 1862 - po 1924) student Wydziału Mechanicznego PR 1882-84, Wydziału Chemicznego 1884-86, założyciel Welecji 1883, urzędnik kolejowy, Naczelnik Kancelarii Zarządu Finansowego, później pomocnik Naczelnika Służby Handlowej na Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej, w II RP pracował w Ministerstwie Komunikacji 1924
- Konstanty Świda, (8 stycznia 1863 - przed 1919) z gub. suwalskiej, student Wydziału Rolniczego PR 1881-86, przyjęty do Arkonii 1881 (nr ew. 229), wystąpił 1883, założyciel Welecji 1883, właściciel wsi Kolnica w gub. Suwalskiej
- Marian Świderek, akt. 1919, asystent laboratorium fizyko-chemii w PW 1924
- Kazimierz Świderski, ( - 19 stycznia 1986 (?) student WSH 1921 i SGGW 1924-25, c. 1923, akt. 1923-26, wiceprezes sem. let. 1925/26, po wojnie na emigracji w Wielkiej Brytanii
- Franciszek Świeżyński, (3 października 1863 - po 1924) z gub. radomskiej, uczeń Gimnazjum w Radomiu, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1882-87, przyjęty do Arkonii 1882 (nr ew. 278), wystąpił 1883, założyciel Welecji 1883, współwłaściciel maj. Wilczyce k. Sandomierza, właściciel maj. Żurawica w gub. radomskiej
- Bronisław Świętochowski, (1 czerwca 1870 - 1909 w Kokand) s. Juljana, z gub. moylewskiej, student Wydziału Rolniczego PR 1892-1902 i Wydziału Handlowego 1902-03, kontroler ruchu w Inflanckim Towarzystwie Dróg Pojazdowych
- Brunon Świętochowski, (23 września 1880 - po 1924) z Warszawy, s. Andrzeja, uczeń Szkoły Realnej w Moskwie, student Wydziału Architektury PR 1904-06, inspektor w Zarządzie Warszawskiego Towarzystwa Ubezpieczenia od Ognia, w II RP Inspektor Warszawskiego Towarzystwa Ubezpieczeń 1924
- Bolesław Świętorzecki, (18 kwietnia/22 maja 1874 - 22 września 1938) herbu Trąby, s. Michała, ojciec Zygmunta (Arkonia), stryj Karola (Arkonia), uczeń Szkoły Realnej w Wilnie, student i absolwent Wydziału Inżynieryjnego PR 1893-1902, od 1904 gospodarował we własnych dobrach Malinowszczyzna w gub. wileńskiej, w 1906 założył pierwszy park przyrody na dawnych ziemiach północno-wschodnich Rzeczypospolitej “Zwierzyniec Lipniaki”, w II RP pracował w Biurze Leśnym “I. Łastowski” w Wilnie 1924, myśliwy i przyrodnik, założyciel Towarzystwa Łowieckiego Ziem Wschodnich, autor prac z zakresu myśliwstwa m.in. “Wspomnienia myśliwskie” i “Podstawy łowiectwa”
- Zenon Świętorzecki, (9 grudnia 1861 - przed 1919) student i absolwent Wydziału Handlowego PR 1879-84, przyjęty do Arkonii 1879 (nr ew. 118), wystąpił 1883, założyciel Welecji 1883, w 1884 pracował w swoich dobrach ziemskich w gub. wileńskiej, pracował także w Zarządzie Towarzystwa “Gwóźdź” w Sankt Petersburgu
- Stanisław Świniarski, Weleta warszawski
- Zygmunt Świrtun, (19 stycznia 1876 - ) z gub. kowieńskiej, s. Oskara, członek Szkoły Realnej w Mitawie, student Wydziału Handlowego PR 1896-99
- Zbigniew Tarłowski, Weleta warszawski
- Mieczysław Teichfeld, (13 kwietnia 1866 - przed 1924) z Warszawy, student Wydziału Chemicznego PR 1885-91, współwłaściciel fabryki porcelany i fajansu “Teichfeld” w Pruszkowie, prowadził własne biuro techniczne w Warszawie
- Wincenty Tejszerski, student PW, c. 1928, akt. 1928-31
- Aleksander Temler (Templer), (21 czerwca 1868 w Warszawie - przed 1924) s. Aleksandra, brat Jana (Welecja), uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student Wydziału Handlowego PR 1887-92, urzędnik, a następnie wicedyrektor firmy “Norblin, Bracia Buch & T. Werner” w Warszawie, od 1896 współwłaściciel garbarni “Bracia Pfeiffer” (”Bracia Pfeiffer & Temler”) w Warszawie
- Jan Temler, (12 listopada 1871 - po 1924) z Warszawy, s. Aleksandra, brat Aleksandra (Welecja), student Wydziału Rolniczego PR 1892-93, od 1896 dyrektor fabryki skór “Temler & Schwede” w Warszawie 1924
- Sobiesław Terpiłowski, (5 lutego 1866 - ) z gub. grodzieńskiej, uczeń Szkoły Realnej w Wilnie, student Wydziału Mechanicznego PR 1886-87 i Wydziału Chemicznego PR 1887-92, w 1914 pracował w biurze “Terpiłowski & Glass” w Kijowie
- Stanisław Tokarżewski (Tokarzewski), (6 stycznia 1872 - ) z gub. grodzieńskiej, uczeń Szkoły Realnej w Pińsku, student Wydziału Mechanicznego PR 1895-97, student i absolwent Wydziału Inżynieryjnego 1897-1901
- Lucjan Tomaszewski, (4 stycznia 1875 - przed 1919) z Lublina, uczeń Szkoły Przemysłowej w Łodzi, student Wydziału Chemicznego PR 1894-96
- Mirosław Tomaszewski, ( - 1944 w Warszawie), student WSH 1931-33, c. 1931/32, akt. 1931/32-33, zginął w czasie Powstania Warszawskiego
- Władysław Trapszo, (15 września 1882 - po 1924) z gub. piotrkowskiej, s. Marcelego, uczeń Szkoły Przemysłowej w Łodzi, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1901-11, w II RP chemik, współwłaściciel Towarzystwa “Komispol” w Warszawie 1924
- Alojzy Tuczyński, (14 listopada 1868 - ) z Prus, uczeń Szkoły Przemysłowej w Łodzi, student Wydziału Mechanicznego PR 1888-92
Józef Tuliszkowski, 1892 r.
- Józef Tuliszkowski, (4 lutego 1867 w Radziwiłowie Wołyńskim - 26 stycznia 1939 w Warszawie), z rodziny ziemiańskiej, s. Feliksa i Zofii Kowalczyńskiej, uczeń Gimnazjum w Mikołajowie, a później w Rydze, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1889-97, współwłaściciel Biura Techniczno-Pożarniczego “Ignis” w Warszawie, pracował w Centralnym Towarzystwie Rolniczym w Warszawie, naczelnik Warszawskiej Straży Ogniowej 1915-18, uczestnik walk o niepodległość 1918, w II RP organizował ochronę przeciwpożarową w WP, resorcie komunikacji i w cukrownictwie, autor m.in. 30 książek, w tym 7-tomowej “Obrony przed pożarami” i 130 artykułów w “Przeglądzie Pożarniczym” poświęconych tematyce ochrony przeciwpożarowej, red. naczelny pisma “Strażactwo Zawodowe” 1927-31, pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie, odznaczony Krzyżem Walecznych, w 1993 ustanowiono Medal Honorowy im. Józefa Tuliszkowskiego za wybitne osiągnięcia w pracy zawodowej i działalności społecznej w dziedzinie ochrony przeciwpożarowej oraz za szczególne wyróżnienie się podczas akcji ratowniczych
- Stanisław Turczynowicz, (21 kwietnia 1875 w Lublinie – 2 kwietnia 1957 w Warszawie), s. Piotra, uczeń Gimnazjum w Lublinie i Gimnazjum w Dorpacie, student Wydziału Chemicznego PR 1895-96, student i absolwent Wydziału Inżynieryjnego 1896-1904, początkowo w Korporacji Welecja, wystąpił (?), przyjęty do Arkonii 1899 (nr ew. 722), później studiował na studiach w Monachium 1904-05, od 1905 na Uniwersytecie w Krakowie, od 1911 inż. hydrotechnik w rosyjskim Ministerstwie Rolnictwa na północne gubernie Królestwa Polskiego, organizator i wiceprezes Związku Wojskowych Polaków, red. tygodnika “Wyzwolenie”, w II RP naczelnik wydziału melioracji w Ministerstwie Rolnictwa, od 1918 wykładał na SGGW, od 1931 prof. nadzwyczajny i dziekan SGGW, red. gazety “Inżynieria Rolna” 1926-35, członek Stowarzyszenia Techników i prezes jego Rady Naukowo-Technicznej, członek Zarządu Towarzystwa Geofizyków i prezes Zarządu Towarzystwa Oświaty Rolniczej
- Aleksander Tyborowski, (11 grudnia 1862 - ) student i absolwent Wydziału Rolniczego PR 1885-89, współwłaściciel i zarządzający maj. Łuzki w gub. siedleckiej
- Edmund (Thomas) Tyborowski, (29 grudnia 1860 - po 1924) uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student Wydziału Mechanicznego PR 1880-82, student i absolwent Wydziału Chemicznego 1882-87, przyjęty do Arkonii 1880 (nr ew. 155), wystąpił 1883, założyciel Welecji 1883, asystent chemii na PR, pracował w Zarządzie Papierni “Soczewka” w Warszawie, w II RP współwłaściciel Biura Tech. Leśn. w Warszawie
- Józef Tylpyho, (9 kwietnia 1864 - ) z gub. mohylewskiej, uczeń Szkoły Realnej w Smoleńsku, student Wydziału Mechanicznego PR 1884-86
- Stanisław Tyrchowski, (11 sierpnia 1866 - przed 1924) z gub. warszawskiej, student Wydziału Mechanicznego PR 1884-88, założyciel Welecji 1883
- Czesław Uzłowski, (8 lipca 1877 - ) z gub. mińskiej, s. Stanisława, uczeń Gimnazjum w Kiszyniowie, student i absolwent Wydziału Inżynieryjnego PR 1900-11, właściciel ziemski w gub. kowieńskiej
Abraham Wajkselfisz (?), 1892 r.
- Abraham Wajkselfisz, (23 maja 1862 - po 1924) z Warszawy, uczeń Szkoły Realnej we Włocławku, student i absolwent Wydziału Mechanicznego 1884-95, pracował w fabryce “Markus Kohn” w Łodzi 1924
- Aleksander Walfisz (Walfisch), (15 września 1862 w Warszawie - 1919 w Zurychu w Szwajcarii) s. handlarza papieru Arona i Hildy z d. Brana, absolwent gimnazjum rządowego w Warszawie, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1882-87, pracował w firmie bawełniarskiej D. Prusaka w Łodzi, od 1893 współwłaściciel farbiarni “Walfisz & Hauffwórzel” w Konstantynowie k. Łodzi, był także członkiem Komitetu Nadzorczego Giełdy i Towarzystwa Kredytowego miasta Łodzi, Urzędu Starszych Zgromadzenia Kupców, Rady Nadzorczej Banku Handlowego, a także prezesa Drugiego Łódzkiego Towarzystwa Wzajemnego Kredytu i wiceprezesa Towarzystwa “Talmud Tora” oraz utrzymywanej przez nie Towarzystwa Szkoły Rzemiosł
- Karol Waleński, Weleta warszawski
- Władysław Waleszyński, (16 kwietnia 1865 na Lubelszczyźnie - ?) - s. Stanisława i Antoniny Biszkont, absolwent gimnazjum w Warszawie, student Wydziału Mechanicznego PR 1884-85, c. 1885 Welecja, wystąpił 1885, później student prawa i medycyny Uniwersytetu w Dorpacie, c. I sem. 1885 Konwent Polonia [nr ew. 948]
- Stefan Wassiak (Wasiak), (20 sierpnia 1883 - ) z gub. suwalskiej, s. Ludwika, uczeń Gimnazjum w Rydze, student Wydziału Chemicznego PR 1904-05
- Zbigniew Augustyn Wasiutyński, (7 października 1902 w Warszawie - 27 stycznia 1974 w Warszawie) s. Aleksandra i Klotyldy z Ramockich, student i absolwent Wydziału Inżynierii Lądowej PW 1922-26, c. 1922, akt. 1922-23, wystąpił 1923, po studiach pracował w Laboratorium Wytrzymałości Tworzyw oraz w Katedrze Budowy Mostów PW, dr nauk technicznych 1928, dr habilitowany 1943, w czasie okupacji wykładowca na tajnym Wydziale Architektury PW, w tym czasie, a także po wojnie pracował także jako kierownik techniczny w Stołecznym Przedsiębiorstwie Budowlanym, w okresie powojennym zaangażowany w projekty wielu konstrukcji mostowych i żelbetowych, m.in. przy projektowaniu budynku Sejmu i Teatru Wielkiego w Warszawie, Głównego Urzędu Statystycznego, Domu Słowa Polskiego, od 1945 jako doc. kontynuował pracę na Wydziale Architektury PW, od 1949 prof. nadzw. i kierownik Katedry Budowy Mostów PW, od 1958 członek korespondent, a od 1966 członek rzeczywisty PAN, autor ponad 200 prac naukowych, odznaczony Krzyżem Oficerskim 1949 i Komandorskim 1959 OOP oraz Orderem Sztandaru Pracy II Klasy 1973
- Henryk Wągrowski, (1901 - ) student Wydziału Architektury PW 1919-23, akt. 1922-23
- Ludwik Wąsowicz, (5 sierpnia 1893 - przed 1919) z Warszawy, s. Kazimierza, uczeń Gimnazjum w Warszawie, student Wydziału Chemicznego PR 1914-15
- Stanisław Wąsowicz, (25 marca 1864 - przed 1919) z Warszawy, student i absolwent Wydziału Architektury PR 1882-88, przyjęty do Arkonii 1882 (nr ew. 273), wystąpił 1883, założyciel Welecji 1883
- Józef Wehr, (23 września 1867 - przed 1919) z Wrzęczewic w gub. piotrkowskiej, uczeń Szkoły Realnej w Łowiczu, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1885-92, współwłaściciel biura technicznego “Inż. Rychłowski, Wehr & Ko.” w Warszawie, zawiadowca laboratorium Towarzystwa zakładów metalowych “B. Hantke” w Częstochowie
- Edmund Wegner, (10 sierpnia 1875 - ) z gub. piotrkowskiej, s. Rudolfa, uczeń Szkoły Przemysłowej w Łodzi, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1894-1901, kandydat na taksatora w Towarzystwie Ubezpieczeń od Ognia w guberniach Królestwa Polskiego, później w Wydziale Gospodarczym Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej, w II RP kierownik szkoły w Pabianicach 1924
- Józef Weinstock, (6 maja 1861 - ) z Warszawy, student Wydziału Chemicznego PR 1881-84, przyjęty do Arkonii 1881 (nr ew. 210), wystąpił 1883, przyjęty do Welecji
- Ludwik Weker, (25 sierpnia 1907 w Rydze - sierpień 1944 w Berlinie) s. Władysława i Marii z Sawickich, absolwent Gimnazjum im. Jana Zamoyskiego 1926, student i absolwent prawa UW 1926-31, c. 1927, akt. 1929/30-33, sekretarz sem. zim. 1931/32, po odbyciu aplikacji pracował w warszawskiej Dyrekcji PKP, por. rez., w wojnie obronnej w 6 Pułku Piechoty, ciężko ranny podczas bagnetu w bitwie pod Kałuszynem, w pracy konspiracyjnej w wywiadzie ps. “Drogomir” i “Donimir”, kierował działaniami wywiadowczymi na wybrzeżu Bałtyku od Kilonii do Zatoki Botnickiej, awansowany do stopnia kpt., w 1943 aresztowany przez Niemców, skazany na śmierć, zgilotynowany
- Władysław Weker, (10 listopada 1909 w Ryga - 25 maja 2000) s. Władysława i Marii z Sawickich, absolwent Gimnazjum im. Jana Zamoyskiego w Warszawie 1929, student i absolwent WSH (SGH) 1929-39, c. 1930, akt. 1930-39, skarbnik oraz olderman 1936/37 i 1937/38, w konspiracji w POW, aresztowany i więziony przez Gestapo w 1940, po dwóch miesiącach dzięki staraniom bliskich zwolniony, później w wywiadzie Związku Jaszczurczego i NSZ ps. “Franciszek”, uczestnik Powstania Warszawskiego, po wojnie z obawy przez aresztowaniem poza Warszawą w Bydgoszczy i Jeleniej Górze, pracował w Zjednoczeniu Energetycznym, “Metalexporcie” oraz w Jeleniogórskich Zakładach Optycznych, Jeleniogórskich Zakładach Farmaceutycznych i Fabryce Maszyn Papierniczych w Cieplicach
Julian Weliński Wekstein (?), 1892 r.
- Julian Weliński Wekstein, (28 lutego 1871 w Łowiczu - po 1924) uczeń Szkoły Realnej w Łowiczu, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1888-93, dyrektor zarządu Spółki Akcyjnej Portland Cementu “Ogrodzieniec” w gub. piotrkowskiej, dyrektor Belgijskiej Spółki Akcyjnej Fabryki Drutu, Sztyftów i Gwoździ w Warszawie
- Jan Werecki, (1900 - ) student PW 1920 i WSH 1922-28, c. 1922, akt. 1922-28
Adolf Werner (?), 1892 r.
- Adolf Werner, (24 kwietnia 1866 - przed 1919) z Warszawy, student Wydziału Rolniczego PR 1886-93, dzierżawca dóbr Pełczyska w gub. kaliskiej, gospodarował we własnych dobrach karsznice w gub. kaliskiej
- Witold Warpachowski (Werpechowski), (2 lutego 1894 - przed 1919) z gub. warszawskiej, s. Antoniego, uczeń Gimnazjum w Rydze, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1913-1914
- Karol Weyher, (12 grudnia 1869 - po 1924) z gub. płockiej, uczeń Szkoły Realnej w Nowosybkowie, student Wydziału Mechanicznego 1889 i Wydziału Rolniczego 1889-92, właściciel maj. Skarzyn w gub. warszawskiej
- Jan Wieliczko, (28 lipca 1867 - ) z Warszawy, uczeń Szkoły Realnej w Łowiczu, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1891-1901
- Antoni Wieniarski, (13 kwietnia 1865 - ) z Połocka, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1883-85, kupiec
- Jerzy Wierzbowski, (1897 - ) student PW 1915 i SGGW 1922-25, c. 1922, akt. 1922-26
- Feliks Wigura, (28 marca 1879 - ) z gub. wołyńskiej, s. Wiktora, uczeń Szkoły Realnej w Sankt Petersburgu, student Wydziału Chemicznego PR 1899-1906, właściciel ziemski dóbr Buraki w gub. wołyńskiej, w II RP w cukrowni “Częstocice” w Ostrowcu nad Kamienną
- Czesław Wisłocki, (22 listopada 1876 - ) z gub. lubelskiej, s. Władysława, uczeń Szkoły Realnej w Równem, student Wydziału Mechanicznego PR 1895-1902, kupiec w Moskwie
- Jan Wiszniewski, (7 października 1861 - ) z gub. suwalskiej, uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student Wydziału Chemicznego PR 1883-85,
- Mieczysław Wiśniakowski, (27 maja 1873 - po 1924) z Kielc, s. Lucjana, uczeń Gimnazjum w Kielcach, student Wydziału Mechanicznego PR 1894-95, student i absolwent Wydziału Handlowego 1895-1900, nauczyciel w Szkole Handlowej w Kole w gub. kaliskiej
- Adolf Witt, c. 1919
- Marian Wizel, (1896 - 1964) student Wydziału Inżynierii Lądowej PW 1924-25, c. 1919, akt. 1919-25, po studiach na emigracji w Kanadzie
- Witold Włyński, (26 grudnia 1878 - ) z Cesarstwa Austriackiego, s. Franciszka, uczeń Szkoły Realnej w Kijowie, student Wydziału Architektury PR 1897-98, student i absolwent Wydziału Mechanicznego 1898-1907
- Gustaw Wojciechowski, (1899 - 1944 w Warszawie) student Wydziału Mechanicznego PW 1916-25, studiował także we Francji 1924, akt. 1922-25, aresztowany przez Gestapo, zamordowany w więzieniu
Kazimierz Wojciechowski, ok. 1900 r. (?).
- Kazimierz Wojciechowski, (14 stycznia 1876 - 1942) z Bresin w gub. piotrkowskiej, s. Ignacego, ojciec Henryka (Arkonia), uczeń Szkoły Przemysłowej w Łodzi, student Wydziału Chemicznego PR 1895-96, student i absolwent Wydziału Mechanicznego 1896-1903, inż. powiatowy we Władysławowie Wołkowszkach w gub. suwalskiej, w II RP inż. powiatowy w Łowiczu
- Piotr Wojciechowski, (14 września 1862 - ) z gub. kaliskiej, uczeń Szkoły Przemysłowej w Łodzi, student Wydziału Mechanicznego PR 1881-82, student i absolwent Wydziału Chemicznego 1882-87, przyjęty do Arkonii 1881 (nr ew. 232), wystąpił 1882, przyjęty do Welecji, nauczyciel domowy
- Jan Wojdatt, (7 kwietnia 1877 - ) z gub. kowieńskiej, s. Aleksandra, uczeń Gimnazjum w Szawlach, student Wydziału Architektury PR 1899-1900 i Wydziału Mechanicznego 1900-1902
- Adam Wolicki, student Wydziału Filozoficznego UW (?) 1922-23, c. 1921/22, akt. 1921/22-23
- Stefan Wolicki, c. 1919
- Jan Wolski, (21 stycznia 1881 - po 1924) z gub. grodzieńskiej, s. Bronisława, uczeń Miejskiej Szkoły Realnej w Rydze, student i absolwent Wydziału Handlowego PR 1900-04, współpracownik Towarzystwa Braci Nobel w Petersburgu, pracował w Zakładach Gazowych w Warszawie, w II RP dyrektor Zarządu Fabryki Sukna w Opatówku 1924
- Władysław Wolski, (7 sierpnia 1897 - ) z gub. tobolskiej, s. Władysława, uczeń Szkoły Handlowej w Brześciu Litewskim, student Instytutu Politechnicznego w Warszawie, student Wydziału Mechanicznego PR 1914-16, a następnie Bałtyckiej Technicznej Szkoły Wyższej
- Witold Wolszczan, (22 listopada 1868 - przed 1919) z gub. besarabskiej, s. Aleksandra, uczeń Gimnazjum w Kamieńcu Podolskim i Szkoły Realnej w Kiszyniowie, student i absolwent Wydziału Inżynieryjnego PR 1891-1901, inżynier w ziemstwie w Bachmucie w gub. jekaterynosławskiej, pracował w cukrowni “Bogorodick” w gub. tulskiej
- Józef Wołkanowski, (2 kwietnia 1880 - po 1924) z gub. mińskiej, s. Szymona i Stefanii z Inczyków, brat Stanisława (Welecja), uczeń Szkoły Realnej w Mińsku, student Wydziału Architektury PR 1903-1913, w czasie studiów przewodniczący tajnego Koła Młodzieży Polskiej, założyciel “Oświaty” w Rydze, dyrektor kolei państwowych w Stanisławowie, dyrektor Centralnego Biura Zakupów Ministerstwa Komunikacji, organizator i przewodniczący Rady Muzeum Kolejowego, działacz społeczny, prezes oddziału Ligi Morskiej i Kolonialnej, członek Zarządu Towarzystwa Budowy Mieszkań dla Pracowników Kolei, członek komisji rewizyjnej Ligi Popierania Turystyki, w II RP mieszkał w Warszawie
- Stanisław Wołkanowski, (16 stycznia 1885 - po 1924) z gub. mińskiej, s. Szymona i Stefanii z Inczyków, brat Józefa (Welecja), uczeń Szkoły Realnej w Mińsku, student Wydziału Architektury PR 1909-15, w II RP architekt Wydziału Drogowego Warszawskiej Dyrekcji 1924
- Hieronim Wołłodkowicz, (15 lipca 1885 - po 1924) z gub. witebskiej, s. Wincentego, brat Józefa (Arkonia), uczeń Szkoły Realnej w Sankt Petersburgu, student Wydziału Rolniczego PR 1906-08, kontynuował studia na Uniwersytecie w Nancy, od 1910 gospodarował w dobrach ojcowskich Iwańsk w gub. witebskiej
- Gabriel Woronicz, (23 sierpnia 1874 - ) z gub. kowieńskiej, s. Michała, uczeń Szkoły Realnej w Kursku, student Wydziału Architektury 1898-1913
- Jan Woźnicki (Szreiber-Woźnicki), (23 sierpnia 1863 - po 1924) z Nasarjewa w gub. rjazańskiej, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1881-84, student i absolwent Wydziału Chemicznego 1885-92, przyjęty do Arkonii 1881 (nr ew. 216), wystąpił 1883, założyciel Welecji 1883, technik gubernialny w Zarządzie Akcyzy w Jekaterynosławiu, w II RP inżynier w Płocku
- Tadeusz Wóycicki, (1902 - 1944 w Warszawie) student Wydziału Architektury PW 1921-32, c. 1923, akt. 1923-32, żołnierz AK, poległ w Powstaniu Warszawskim
- Aleksander bar. Wrangl (Wrangel), (28 października 1896 - ) z gub. estońskiej, s. Fryderyka, uczeń Szkoły Realnej w Rewlu, student Wydziału Handlowego PR 1915-18, a następnie Bałtyckiej Technicznej Szkoły Wyższej, Weleta moskiewski
- Teodor Wróblewski, (11 kwietnia 1863 - ) z Kowna, s. Teodora (Konwent Polonia), student Wydziału Chemicznego 1884-88
- Karol (Rafael Karol) Wysocki, (11 października 1863 - po 1924) z gub. kaliskiej, student Wydziału Chemicznego PR 1886-90, pracował w Fabryce “R. Kindler” w Pabianicach, w II RP właściciel maj. Goliszew k. Kutna
- Julian Wysocki Borejsza, (6 stycznia 1863 - przed 1924) z gub. mińskiej, uczeń Szkoły Realnej w Smoleńsku, student Wydziału Mechanicznego PR 1884-88 i Wydziału Rolniczego 1888-90, pomocnik naczelnika 9 eksploatacyjnego ucząstku służby remontu na Kolei Zabajkalskiej
- Edmund Zabłocki, (2 listopada 1882 - przed 1924) z gub. wileńskiej, s. Ludwika, uczeń Szkoły Realnej w Mitawie, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1900-07, pomocnik naczelnika Warsztatów Kolei Północnej
- Leon Zabłocki, (15 października 1883 - po 1924) z gub. kijowskiej, s. Emiliana, uczeń Szkoły Handlowej w Kijowie, student Wydziału Handlowego PR 1904-06
- Wacław Zagórowski, (1900 - 1961) student Wydziału Inżynierii Lądowej PW 1918-28, akt. c. 1923, 1923-28
- Stefan Zajączkowski, (10 kwietnia 1890 - po 1924) z Warszawy, s. Kazimierza, uczeń Szkoły Realnej w Łowiczu, student Wydziału Handlowego PR 1910-14, w II RP pracownik Oddziału Warszawskiego Banku Związku Spółek Zarobkowych 1924
- Stanisław Zakrzewski, (14 listopada 1864 - po 1924) z Warszawy, student Wydziału Inżynieryjnego 1884-87, student Wydziału Rolniczego 1887-89, właściciel Hotelu Słowiańskiego w Warszawie 1924
- Bolesław Zaleski, (26 stycznia 1890 - po 1924) z Warszawy, s. Józefa, brat Romana (Welecja), uczeń Korpusu Kadetów w Warszawie, student Wydziału Handlowego 1909-14, handlowiec, w II RP pracował w Warszawskim Oddziale Banku Spółek Zarobkowych w Poznaniu 1924
- Eugeniusz Zaleski, (26 grudnia 1864 - po 1924) z gub. Kijowskiej, uczeń Szkoły Realnej w Białej Cerkwi, student Wydziału Mechanicznego PR 1882-84, przyjęty do Arkonii 1882 (nr ew. 267), wystąpił 1883, założyciel Welecji 1883, od 1887 w szkole Junkrów w Kijowie, sztabs-kpt. “34 piechotno siewskiego pułku”
- Józef Zaleski, (1 lutego 1863 - po 1924) z Warszawy, uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student Wydziału Mechanicznego PR 1881-86, przyjęty do Arkonii 1881 (nr ew. 205), wystąpił 1883, założyciel Welecji 1883, kasjer główny, później Naczelnik Wydziału Organizacji w Towarzystwie Asekuracyjnym “Przezorność” w Warszawie, w II RP dyrektor Towarzystwa Ubezpieczeniowego “Przezorność” w Warszawie 1924
- Marian Zaleski, (8 grudnia 1863 - ) z Warszawy, uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student i absolwent Wydziału Mechanicznego 1884-1895
Roman Zaleski, 1921 r.
- Roman Zaleski, (17 maja 1892 - 4 listopada 1968) z Warszawy, s. Józefa, brat Bolesława (Welecja), absolwent II Szkoły Realnej w Kijowie, student Wydziału Mechanicznego PR 1911-15, student Wydziału Mechanicznego PW 1922-25, założyciel Welecji w Warszawie 1916
- Stanisław Sariusz-Zaleski (Zaleski, albo Zaleski-Sarjusz), (10 lutego 1863 - ) z gub. kijowskiej (nazwa maj. rodzinnego Szapijówka), uczeń Szkoły Realnej w Białej Cerkwi, student Wydziału Chemicznego PR 1881-84, przyjęty do Arkonii 1881 (nr ew. 219), wystąpił w 1883, później w Welecji;
- Edmund Załęski, (18 sierpnia 1863 we Lwowie - 20 grudnia 1932 w Krakowie), z gub. radomskiej, absolwent Gimnazjum w Radomiu 1881, student matematyki Uniwersytetu w Warszawie, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1882-88, przyjęty do Arkonii 1882 (nr ew. 263), wystąpił 1883, założyciel Welecji 1883, od 1904 dyrektor hodowli nasion “K. Buszczyński i M. Łążyński” w Niemierczy w gub. podolskiej, w latach 1918-19 prof. w Akademii Rolniczej w Dublanach, od 1919 prof. Wydziału Rolnego UJ, dziekan i 1931/32 rektor UJ, członek PAN, Akademii Masaryka w Pradze, członek-korespondent Francuskiej Akademii Rolniczej
- Konstanty Zamieński, (28 października 1876 - 9 lutego 1928) z Warszawy, s. Dominika, ojciec Szczęsnego (Welecja), uczeń Korpusu Kadetów w Sankt Petersburgu, student Wydział Inżynieryjnego PR 1896-98, student i absolwent Wydziału Mechanicznego 1898-1906, przedstawiciel firmy “Rohn, Zieliński i Spółka” w Kijowie, w II RP inż. w Warszawie, pochowany w grobie rodzinnym na warszawskich Powązkach
- Szczęsny Zamieński, (16 sierpnia 1914 w Kijowie - 6 sierpnia 1961 w Warszawie) s. Konstantego (Welecja) i Marii, absolwent Gimnazjum im. Romualda Traugutta w Częstochowie, student i absolwent prawa UW, absolwent Kurs Podchorążych Rezerwy przy 28 DP w Dęblinie, c. 1932/33, akt. 1932/33, w czasie okupacji w konspiracji w ZWW, PPR/GL-AL, uczestnik Powstania Warszawskiego w Zgrupowaniu kpt. Zygmunta Netzera “Kryski”, po wojnie pracował w “Głosie Ludu”, “Robotniczej Agencji Prasowej”, “Świat i Polska - Przegląd Międzynarodowy”, “Życiu Warszawy”, społecznie aktywny w OMS “Życie”, KZMP, KPP, Klub Demokratyczny, PPR, PZPR, po wojnie zmienił nazwisko na Szczęsny Dobrowolski, w latach 1949-1955 w więzieniu na Mokotowie w związku ze sprawą tzw. odchylenia prawicowo-nacjonalistycznego (gomułkowszczyzny) w PZPR, pochowany na warszawskich Powązkach Wojskowych [zob. szerzej Radosław Kurek, \”Rozmowy\” z Dobrowolskim. Na marginesie śledztw Grupy Specjalnej MBP związanych z tzw. sprawą Lechowicza i Jaroszewicza, “Przegląd Archiwalny Instytutu Pamięci Narodowej”, t. V, Warszawa 2012, s. 223 - 245]
- Władysław Zaorski, (20 maja 1872 - ) z gub. kieleckiej, s. Józefa, uczeń Gimnazjum w Kielcach, student Wydziału Mechanicznego PR 1894-1905
- Jan Zapolski, (18 listopada 1895 - po 1924) z gub. warszawskiej, s. Jana, uczeń Szkoły Realnej w Łowiczu, student Wydziału Handlowego PR 1913-14 i Wydziału Architektury 1914-16, por. 3 Pułku Ułanów w Tarnowskich Górach 1924
- Bolesław Zaremba (Zaręba), (18 marca 1862 - ) z gub. kieleckiej, uczeń Szkoły Realnej w Łowiczu, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1884-89
- Mieczysław Zaremba, (1899 - 1955/65) student Wydziału Inżynierii Lądowej PW 1915-29, akt. 1922-29, przez pięć lat więzień obozu koncentracyjnego w Auschwitz, zmarł po wojnie na skutek przejść obozowych
Ludomir Zasacki, ok. 1900 r. (?).
- Ludomir Zasacki, (11 listopada 1879 w Piotrkowie Trybunalskim - 1944 w Warszawie) herbu Grzymała, s. Franciszka i Marii z Chmielewskich, uczeń Szkoły Przemysłowej w Łodzi, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1897-1903, inż. w fabryce maszyn “Borman, Szwede i Spółka” w Warszawie, inż. powiatowy dróg i mostów w Stopnicy w gub. kieleckiej (autor projektów mostów m.in. mostu na Wiśle), w czasie I wojny światowej w Słowiańsku w głębi Rosji uruchomił istniejącą do dziś fabrykę, po wojnie dyrektor działu technicznego Banku Towarzystwa Kredytowego Przemysłu Polskiego, a w latach 30-tych członek Zarządu Fabryki Mydeł i Perfum Warszawskiego Laboratorium Chemicznego S.A., rozstrzelany przez Gestapo w czasie Powstania Warszawskiego, symboliczny grób znajduje się na Cmentarzu Wolskim w Warszawie
- Aleksander Zasztowt, (16 lutego 1877 w Wilnie - 11 listopada 1944 w Wilnie) s. Piotra, uczeń Szkoły Realnej w Wilnie, student Wydziału Mechanicznego PR 1894-99, od 1905 pracował jako urzędnik biura Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej w Częstochowie, od 1913 dziennikarz “Przeglądu Wileńskiego” i “Echa”, jako przedstawiciel ludności białoruskiej od 1915 członek Komitetu Obywatelskiego Miasta Wilna, współpracował z Uniwersytetem Ludowym im. A. Mickiewicza, przywódca Polskiego Stronnictwa Socjal-Demokratycznego na Litwie i Białej Rusi oraz Polskiej Partii Socjalistycznej Litwy i Białorusi 1918-23, wybrany w 1922 posłem do Sejmu Wileńskiego z list PPS i przewodniczącym klubu socjalistycznego w wileńskim parlamencie, w marcu 1922 mianowany jednym z 20 delegatów na Sejm Ustawodawczy w Warszawie, od 1924 w Niezależnej Socjalistycznej Partii Pracy, radny Wilna 1922-34, komisarz, a następnie członek Rady Kasy Chorych, członek lóż masońskich “Jedność”, “Litwa” i “Białoruś”, a końcu także loży masońskiej “Tomasz Zan” w Wilnie, pochowany na cmentarzu ewangelickim w Wilnie
- Wacław Zawadzki, (16 maja 1864 - po 1924) z gub. mińskiej, student Wydziału Mechanicznego PR 1888-90 i Wydziału Rolniczego 1889-90, właściciel maj. Mała Płotnica w gub. mińskiej
- Antoni Lucjan Zawistowski, (20 listopada 1861 - przed 1929), z Olekszycy w gub. grodzieńskiej, uczeń Szkoły Realnej w Krakowie, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1880-86, przyjęty do Arkonii 1880 (nr ew. 173), wystąpił (?), przyjęty do Welecji, współwłaściciel hotelu St. Georges w Wilnie
- Stanisław Zawistowski, (3 września 1861 - po 1924) z gub. grodzieńskiej, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1881-91, przyjęty do Arkonii 1881 (nr ew. 237), wystąpił 1883, założyciel Welecji 1883, wicedyrektor cukrowni “Horodyszcze Pustowarskie” w gub. Kijowskiej, dyrektor cukrowni “Krasiłów” w gub. kijowskiej, po wojnie inżynier w Kijowie
- Antoni Zawiszewski, (1 czerwca 1870 - po 1924) z Warszawy, s. Ignacego, uczeń Szkoły Realna w Łowiczu, student Wydziału Mechanicznego PR 1895-1902
- Karol Zborowski, (16 stycznia 1875 - po 1924) z gub. płockiej, s. Jana, uczeń Szkoły Realnej w Łowiczu, student Wydziału Chemicznego 1896-99, pomocnik korespondenta Towarzystwa Akcyjnego “Konrad Jarnuszkiewicz i Spółka”
- Michał Zdrojewski, (23 kwietnia 1887 - 1919/20) z gub. mohylewskiej, s. Leopolda, uczeń Szkoły Realnej w Smoleńsku, student Wydziału Chemicznego PR 1906-07 i Wydziału Rolniczego 1907-08, właściciel maj. Gile w gub. mohylewskiej, poległ na polu chwały
- Eugeniusz Ziebart, student UW 1928/29, c. 1928/29, akt. 1928/29
- Stanisław Zieleniewski, student WSH 1927-31, c. 1925, akt. 1925-31
- Jan Zieliński, (20 października 1863 - przed 1919) z gub. płockiej, student Wydziału Mechanicznego PR 1881-82 i Wydziału Chemicznego 1882-84, przyjęty do Arkonii 1881 (nr ew. 183), wystąpił 1883, założyciel Welecji 1883
- Zdzisław Zieliński, (7 sierpnia 1865 - ) z Warszawy, uczeń Szkoły Realnej we Włocławku, student i absolwent Wydziału Rolniczego PR 1884-90, członek Związku Naukowego Studentów Ryskich
- Stefan Ziemski, (10 grudnia 1879 - po 1924) z gub. płockiej, s. Kazimierza, uczeń Gimnazjum w Suwałkach, uczeń Wydziału Chemicznego PR 1903-06, pracował w cukrowni “Krasiniec” w gub. łomżyńskiej
- Bolesław Zienkiewicz, (29 stycznia 1863 - przed 1924) z gub. płockiej, uczeń Szkoły Realnej w Łowiczu, student Wydziału Mechanicznego PR 1883-87, student Wydziału Architektury 1887-88, dyrektor kopalni nafty “L. K. Zubałowa” w Baku
- Józef Zmaczyński (Zmączyński?), (15 marca 1863 - po 1924) z gub. wileńskiej, uczeń Szkoły Realnej w Wilnie, student Wydziału Chemicznego PR 1886-90, po I wojnie światowej mieszkał w Baku 1924
- Jerzy Znamierowski, (27 listopada 1895 - ) z gub. warszawskiej, s. Stanisława, uczeń Gimnazjum w Libawie, student Wydziału Mechanicznego PR 1913-1914,
- Zygmunt Zubrzycki, (14 kwietnia 1862 - przed 1919) z gub. kieleckiej, uczeń Szkoły Realnej w Krakowie, student Wydziału Chemicznego PR 1880-81, student i absolwent Wydziału Rolniczego 1881-86, przyjęty do Arkonii 1880 (nr ew. 158), wystąpił 1883, założyciel Welecji 1883, od 1886 praktyka rolna w dobrach Goszcza w gub. kieleckiej
- Antoni Żaboklicki, (26 marca 1872 - przed 1919) z gub. podolskiej, s. Stanisława, uczeń Szkoły Realnej w Kijowie, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1893-1901
- Wacław Żaboklicki, student Wydziału Inżynierii Lądowej 1920-25, c. 1923, akt. 1923-26, zastępca sekretarza Welecji i sekretarz Warszawskiego Koła Międzykorporacyjnego sem. let. 1924/25
- Stanisław Żelechowski, (11 kwietnia 1868 - ) z gub. suwalskiej, maj. rodzinny na granicy niemieckiej k. Grajewa, student Wydziału Chemicznego PR 1888-91,
- Wiktor Żelichowski, (11 kwietnia 1868 - 1940 w Mińsku) z rodziny ziemiańskiej z gub. suwalskiej, s. Stanisława, maj. rodzinny “Bogusze” na granicy niemieckiej k. Grajewa, student Wydziału Chemicznego PR 1888-91, ziemianin, działacz społeczny, m.in. współzałożyciel Grajewskiego Towarzystwa Kasy Oszczędnościowo-Pożyczkowej 1911, w II RP przewodniczący Urzędu Rozjemczego ds. kredytu małej własności rolnej, a także założyciel i prezesmleczarni spółdzielczej w Grajewie 1928, członek Koła Towarzystwa Przyjaciół Związku Strzeleckiego i Koła Przyjaciół Harcerstwa, członek rady powiatowej BBWR, po wybuchu wojny wywieziony przez Rosjan na Syberię, zmarł w drodze w Mińsku, jego symboliczna mogiła znajduje się na Cmentarzu w Grajewie (zob. także www.grajewiak.pl)
- Stanisław Żmigrodzki, (1904 - 31 marca 1982) student 1929-33 i absolwent (inż. elektryk) PW 1929-33, c. 1929/30, akt. 1929/30-33
- Kazimierz Żochowski, (17 stycznia 1885 - ) z gub. siedleckiej, s. Stanisława, uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student Wydziału Architektury PR 1909-11
- Czesław Żubrowski, (28 lipca 1873 - po 1924) z gub. piotrkowskiej, s. Jana, uczeń Gimnazjum w Częstochowie, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1894-99
- Roman Żurakowski, (1 maja 1873 - przed 1919) z maj. rodzinnego Charkowce gub. wołyńskiej, s. Oktawiana, student Wydziału Rolniczego PR 1892-99
- Bolesław Żwirko, (3 lutego 1870 - ) z gub. mińskiej, student Wydziału Handlowego PR 1888-89 i Wydziału Inżynieryjnego 1889-97
- Marian Życki, (1 września 1868 - przed 1924) uczeń Szkoły Realnej w Wilnie, student Wydziału Chemicznego PR 1888-91 i Wydziału Rolniczego 1891-92, zarządzał dobrami rodzinnymi 1892-99, od 1904 własnymi dobrami Życkiszki w gub. kowieńskiej, dyrektor Wiłkomierskiego Oddziału Kowieńskiego Syndykatu Rolniczego
- Wacław Żywelski, (26 sierpnia 1873 - ) z Warszawy, s. Stanisława, uczeń Gimnazjum w Parnawie, student Wydziału Chemicznego PR 1895-99
- Lucjan Żywult, (13 grudnia 1869 - ) z gub. kijowskiej, uczeń Szkoły Realnej w Białej Cerkwi, student Wydziału Chemicznego PR 1888-96
Opracowanie: Bartłomiej P. Wróblewski
Opublikowano: 14 II 2009 r.
Ostatnia zmiana: 15 VIII 2024 r.
Propozycja cytowania: Bartłomiej P. Wróblewski, Korporacja Akademicka Welecja 1883-1989 (Ryga, Moskwa, Warszawa), (na:) www.archiwumkorporacyjne.pl, stan 15 VIII 2024 r.