Początkowo Arkonia miała charakter masowy skupiając większość Polaków studiujących na Politechnice Ryskiej. W 1883 r. ze względu na różnice poglądów część członków korporacji wystąpiła z Arkonii i założyła Welecję. W późniejszych latach, a w szczególności od początku XX wieku średnia liczba członków czynnej korporacji uległa znacznemu zmniejszeniu.
W czasie pierwszej wojny światowej w latach 1915-1917 działała w Moskwie. Z inicjatywy przebywających w Warszawie członków Arkonii wiosną 1918 r. powstała Korporacja Arkonia Varsoviensis. W trakcie Ogólnego Zjazdu Filistrów Arkonii w 1920 r. doszło do ostatecznego połączenia obu Arkonii: ryskiej i warszawskiej.
Arkonia należała do największych i najbardziej prężnych korporacji okresu międzywojennego. Była jedyną z sześciu korporacji, które w 1921 r. utworzyły Związek Polskich Korporacji Akademickich (data starszeństwa związkowego: 9 V 1879 r.). Ze względu na różnice poglądów, w szczególności rozumienia zasady apolityczności korporacji oraz stosunku korporacji związkowych do obozu sanacyjnego, w latach 1933-1936 pozostawała poza strukturami Związku.
W czasie okupacji, jako jedna z nielicznych korporacji, Arkonia kontynuowała w ograniczonym stopniu działalność organizując spotkania, a w 1944 r. przyjmując także nowych członków.
Oficjalna imienna lista członków Arkonii za lata 1879-1944 obejmuje 1210 osób, w tym jednego członka honorowego.
Już w okresie wojny spotkania koleżeńskie Arkonów odbywały się także w Londynie, gdzie po wojnie w 1947 r. rozpoczęło regularną działalność Koło Filistrów Arkonii na Obczyźnie. Koło wydało w latach 1949-? 31 numerów biuletynów, a w 1981 r. Księgę 100-lecia Arkonii. W okresie powojennym odbywały się także, choć z różną częstotliwością, nieoficjalne spotkania w Warszawie, na Wybrzeżu i na Śląsku. W 1969 r. została wmurowana w kościele pw. św. Marcina w Warszawie tablica pamiątkowa upamiętniająca poległych, pomordowanych i zmarłych członków korporacji. W 1979 r. odbyły się zarówno w Londynie, jak i w Warszawie obchody 100-lecia Arkonii. W 1988 r. odsłonięto na ścianie kościoła pw. św. Karola Boromeusza tablicę epitafijną Arkonów pomordowanych na Wschodzie. W 1982 r. przyjęci zostali do Arkonii synowie i zięciowie przedwojennych członków korporacji.
W 1990 r. zostało zarejestrowane sądownie “Stowarzyszenie Arkonia”, któremu w 1991 r. londyńskie Koło Filistrów przekazało wszystkie uprawnienia. W 1992 r. przyjęto do korporacji pierwszych studentów uczelni warszawskich, co może być uznawane za oficjalną reaktywację czynnej korporacji (vide www.arkonia.pl).
Poniższa, oficjalna lista członków Arkonii obejmuje ponad tysiąc dwieście nazwisk. Będziemy wdzięczni za jej uzupełnianie i korektę, przesyłanie danych biograficznych i fotografii członków korporacji (vide Kontakt), jak także za pomoc w poszukiwaniach materialnych śladów oraz wszelkich informacji o samej korporacji (vide Poszukiwania).
- Tadeusz Abramowicz, (15 września 1872 - po 1929), z gub. siedleckiej, student Wydziału Handlowego PR 1892-93, przyjęty do Arkonii 1892 (nr ew. 523), właściciel maj. Niewikla k. Płońska, członek Centralnego Towarzystwa Rolniczego Związku Ziemian
- Eugeniusz Adamowicz, ( - ok. 1939 na Wschodzie), student i absolwent prawa UW 1925-32, przyjęty do Arkonii 1927 (nr ew. 1061), akt. 1927-33, prokurent Banku Rolnego w Łucku, aresztowany w październiku 1939 przez NKWD, zaginął bez wieści na Wschodzie
- Adam Jakób Akko d’Accault, (25 lipca 1863 - 1912), z gub. kowieńskiej, uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student Wydziału Chemicznego PR 1881-83, przyjęty do Arkonii 1881 (nr ew. 201), w latach 1883-85 studiował teologię w rzymskokatolickim Seminarium Duchownym, a od 1885 w rzymskokatolickiej Cesarskiej Akademii Duchownej w Sankt Petersburgu, prof. tejże uczelni, ksiądz w kościele pw. św. Jana
- Antoni Alexandrowicz, student elektrotechniki PW 1922-28, przyjęty do Arkonii 1924 (nr ew. 1018), akt. 1922-28
Władysław Anders, lata 60-te.
- Władysław Anders, (11 sierpnia 1892 w Błoniu k. Kutna - 12 maja 1970 w Londynie) z rodziny ziemiańskiej, s. Alberta i Elżbiety z Tauchertów, uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student Wydziału Mechanicznego PR 1911-12 i Wydziału Handlowego 1912-14, przyjęty do Arkonii 1911 (nr ew. 849), później studiował w Akademii Sztabowej w Sankt Petersburgu, a w latach 1921-24 w Wyższej Szkole Wojennej w Paryżu, dowódca 2 Samodzielnej Brygady Kawalerii, a od 1937 dowódca Nowogródzkiej Brygady Kawalerii, internowany w Związku Radzieckim 1939, generał broni WP, od 1941 dowódca PSZ w ZSRR, a następnie na Wschodzie, Naczelny Wódz i Generalny Inspektor PSZ w latach 1944-1945, przywódca polityczny kół wojskowych na emigracji, odznaczony m.in. za wojnę polsko-rosyjską 1920 Krzyżem Srebrnym VM, za wojnę obronną 1939 Krzyżem Złotym VM, za 1944 Krzyżem Kawalerskim VM, za 1945 Krzyżem Komandorskim VM
Tomasz Czesław Andrycz, 1900 r.
- Tomasz Czesław Andrycz, (19 września 1878 - 16 lipca 1943 w Warszawie), z gub. lubelskiej, s. Ludwika Jana (inspektora toru wyścigów konnych na Polu Mokotowskim w Warszawie i właściciela stajni “Lubicz”) i Marii z Sikorskich, absolwent Gimnazjum w Odessie, student Wydziału Architektury PR 1900-04, przyjęty do Arkonii 1900 (nr ew. 732), następnie studiował także prawo UD, w czasie I wojny światowej pracował w Polskim Komitecie Narodowym w Paryżu jako szef Departamentu Administracyjno-Technicznego w jego Sekretariacie Jeneralnym, od 1919 służył w polskiej dyplomacji, m.in. konsul w Paryżu 1919-20, konsul generalny w Olsztynie 1920, delegat rządu polskiego w Kłajpedzie 1921, naczelnik Wydziału Ogólnego Departamentu Poitycznego i zastępca dyrektora Protokołu Dyplomatycznego MSZ 1921-24, przedstawiciel w randze chargé d’affaires w Poselstwie RP w Atenach 1924-26, a następnie do w centrali MSZ w Warszawie, gdzie w 1931 przeszedl w stan spoczynku, w 1926 założył wraz z lekarzem wet. Anastazym Koskowskim (Lutyko-Venedya) stajnię “Topór”, której konie startowały na torze na Polu Mokotowskim, podczas okupacji od marca 1943 współtowarzył Departament Spraw Zagranicznych Delegatury Rządu RP na Kraj, gdzie pełnił fukcję sekretarza, aresztowany i osadzony na Pawiaku, rozstrzelany w zbiorowej egzekucji przez Gestapo, inskrypcja (być może symboliczna) na nagrobku rodzinnym na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kw. 113, rz. 2, gr 14)
[Źródła (poza wskazanymi poniżej spisu członków): relacja Aleksandra Kopińskiego]
- Janusz Andrzejewski, student elektrotechniki PW 1919-27, przyjęty do Arkonii 1924 (nr ew. 1006), akt. 1924-27, administrator dóbr Motkowice (1929)
- Aleksander Andrzeykowicz-Butowt, (6 lipca 1880 - 1907 w Krakowie), z miejsc. Starzynki w gub. grodzieńskiej, s. Jana, brat Henryka (Arkonia), uczeń Miejskiej Szkoły Realnej w Rydze, student Wydziału Mechanicznego PR 1901-03, przyjęty do Arkonii 1901 (nr ew. 741), absolwent Wyższego Seminarium Duchownego Rzymskokatolickiego w Sankt Petersburgu, ksiądz w kościele Matki Boskiej Bolesnej w Rydze 1906-07
- Henryk Andrzeykowicz-Butowt, (27 lipca 1881 - ) z gub. grodzieńskiej, s. Jana, brat Aleksandra (Arkonia), uczeń Miejskiej Szkoły Realnej w Rydze, student i absolwent Wydziału Handlowego PR 1901-06, przyjęty do Arkonii 1901 (nr ew. 742), wystąpił z Arkonii 1904, pomocnik buchaltera w Perskim Banku Dyskontowym w Meschhed 1906-10, od 1910 w Azowsko-Dońskim Banku w Bucharze
- Leopold Anstadt, (19 stycznia 1869 w Zgierzu - 1899), student Wydziału Chemicznego PR 1887-96, przyjęty do Arkonii 1887 (nr ew. 384)
- Konstanty Antoniewicz-Wojsin, (5 czerwca 1859 w Wilnie – po 1928), student i absolwent Wydziału Handlowego PR 1878-81, przyjęty do Arkonii 1879 (nr ew. 46), szef biura Towarzystwa Akcyjnego Krzyworogskich Rud Żelaznych w gub. chersońskiej
- Roman Antonowicz, (11 lipca 1890 - po 1929) z gub. wołyńskiej, s. Aleksandra, uczeń Gimnazjum w Wilnie, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1812-16, przyjęty do Arkonii 1912 (nr ew. 860), później student Bałtyckiej Technicznej Szkoły Wyższej, w II RP kierownik budowy Funduszu Kwater Wojskowych w Wilnie
- Władysław Antonowicz, (15 października 1872 - przed 1929), z gub. wołyńskiej, uczeń Szkoły Realnej w Równem, student Wydziału Rolniczego PR 1892-93, przyjęty do Arkonii 1892 (nr ew. 532), gospodarował we własnych dobrach Kwasów w gub. wołyńskiej
- Władysław Antoszewski, (13 kwietnia 1890 - ) z gub. kowieńskiej, s. Kazimierza, uczeń Szkoły Realnej w Poniewieżu, student Wydziału Chemicznego PR 1911-16, przyjęty do Arkonii 1912 (nr ew. 858)
- Paweł Anuszewicz (Anusewicz), (8 maja 1888 - ) z gub. penzeńskiej, s. Pawła, uczeń Korpusu Kadetów w Pskowie, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1907-08 i Wydziału Mechanicznego 1908-14, przyjęty do Arkonii 1909 (nr ew. 823), od 1914 poza Arkonią
- Ludwik Apte, (15 listopada 1859 - ) student i absolwent Wydziału Handlowego PR 1879-84, przyjęty do Arkonii 1881 (nr ew. 187), wystąpił 1883, przyjęty do Welecji
- Michał Arcimowicz, (9 czerwca 1861 - ), z Samary, absolwent Szkoły Realnej w Białej Cerkwi, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1879-86, przyjęty do Arkonii 1880 (nr ew. 132), wystąpił 1883, założyciel Welecji 1883, pracował jako budowniczy miejski w Symferopolu
Bekir Borys Assanowicz, 1980 r.
- Bekir Borys Assanowicz, (10 kwietnia 1910 w Suszczewie - 27 maja 1999 w Warszawie) z rodziny polskich Tatarów, absolwent Gimnazjum im. J. Lelewela w Wilnie 1929, student Wydziału Leśnego SGGW 1929, student i absolwent (mgr inż.) Wydziału Inżynierii Lądowej PW 1930-36 (?), przyjęty do Arkonii 1932 (nr ew. 1130), prezes 1935/36, od 1937 wiceprezes Związku Filistrów Arkonii, po studiach od 1937 w Biurze Planowania Krajowego przy gabinecie premiera Eugeniusza Kwiatkowskiego, w wojnie obronnej 1939 pchor. w Suwalskiej Brygadzie Kawalerii, w niewoli w oflagach niemieckich Colditz, Neuebrandenburg, Prenzlau, Gross-Born, Lubeka, Sandbostel, po wojnie pracował w Biurze Odbudowy Stolicy w Warszawie, w Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego, w Ministerstwie Transportu Drogowego i Lotniczego, stworzył Centralny Ośrodek Badań i Rozwoju Techniki Kolejnictwa w Warszawie, pochowany na cmentarzu muzułmańskim w Warszawie, za wojnę obronną 1939 odznaczony Krzyżem Srebrnym VM
- Jan Józef Babiński, (15 maja 1873 w maj. rodzinnym Mizocz w gub. wołyńskiej - 12 lipca 1921 w Warszawie), s. Włodzimierza i Marii z Wesołowskich, uczeń Szkoły Realnej w Równem, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1894-95, Wydziału Rolniczego 1895-96, student i absolwent Wydziału Chemicznego 1896-1900, przyjęty do Arkonii 1894 (nr ew. 596), studiował i ukończył Uniwersytet w Lipsku z tytułem dra filozofii, wykładowca chemii na Wyższych Kursach Rolniczych oraz wydziale technicznym Towarzystwa Kursów Naukowych 1908-11, kierował centralnym laboratorium cukrowni w Warszawie 1911-21, jeden z organizatorów Wydziału Chemicznego PW 1915, gdzie wykładał 1918-19, autor prac naukowych, głównie z zakresu cukrownictwa i chemii węglowodanów
- Tadeusz Babiński, student Wydziału Mechanicznego PW 1924-28 i PL, przyjęty do Arkonii 1927 (nr ew. 1067), akt. 1927-28
- Mieczysław Bach, (4 marca 1883 - ) z gub. kowieńskiej, z Wilna, s. Teodora, uczeń Szkoły Realnej w Rydze, student Wydziału Mechanicznego PR 1902-06, przyjęty do Arkonii 1902 (nr ew. 764), wystąpił z Arkonii 1903
- Henryk Baczyński, (11 listopada 1873 - 24 lipca 1958), herbu Sas, s. Józefa i Heleny z Karskich, z gub. radomskiej, uczeń Szkoły Przemysłowej w Łodzi, student Wydziału Rolniczego PR 1893-95 i Wydziału Handlowego 1895-96, przyjęty do Arkonii 1893 (nr ew. 557), właściciel maj. Podlesie w gub. radomskiej, w II RP właściciel maj. Lisice w woj. kaliskim, członek Stowarzyszenia Rolników
Marjan Baehr, początek XX wieku.
- Marjan Baehr, (16 czerwca 1879 w Makowlanach w pow. sokólskim - 9 grudnia 1943 w Warszawie), herbu Ursus, z gub. grodzieńskiej, s. Ottona i Zofii z Kleczkowskich, stryj Stanisława (Kujawja), absolwent Gimnazjum w Grodnie (mieszkał na stancji u Elizy Orzeszkowej), student i absolwent Wydziału Architektury PR 1900-07, przyjęty do Arkonii 1901 (nr ew. 744), studiował na Politechnice w Karlsruhe, potem malarstwo w Monachium i Paryżu, gospodarował we własnych dobrach Mościcha k. Makowlan w gub. grodzieńskiej, w czasie I wojny światowej pracował w komitecie ks. Konstantego Światpełk Czetwertyńskiego dla wysiedlonych i uciekinierów, sprawując opiekę nad gubernią moskiewską i kazańską, w 1918 przewodniczący rady powiatowej pow. sokólskiego i mianowany naczelnikiem powiatu, w II RP starosta sokólski 1919-21, w czasie wojny polsko-rosyjskiej 1920 po ewakuacji starostwa do Rypina na Pomorzu wstąpił do saperów, starosta w Bielsku Podlaskim 1921-22, a następnie starosta szczuczyński w Grajewie 1923-29, później osiadł i gospodarował w maj. Mościcha 1929-39, w czasie II wojny światowej pełnomocnik Rady Głównej Opiekuńczej na Okręg Warszawski, odznaczony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi, pochowany na warszawskich Powązkach [zob. także Tomasz Dudziński, Starostowie powiatu szczuczyńskiego w okresie II RP, Studia Łomżyńskie]
- Jan Bagniewski, przyjęty do Arkonii 1938 (nr ew. 1194)
- Adam (Abraham) Balbinder, (15 kwietnia 1854 w Zgierzu - zm. przed 1929), student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1877-81, członek Kółka Gąssowskiego, założyciel Arkonii 1879 (nr ew. 1)
- Andrzej [właściwie Tadeusz Andrzej Marjan] Baliński, (7 czerwca 1917 we wsi Rochale - 20 marca 1990 w prowincji Tucumán w Argentynie) s. Władysława i Zofii z Suchorzewskich, absolwent Korpusu Kadetów nr 2 w Chełmie 1930-35, student Wydziału Elektrycznego PW 1935-39, przyjęty do Arkonii 1937 (nr ew. 1182), w czasie II wojny światowej więzień obozu koncentracyjnego Auschwitz 20.06.1940-7.12.1944 (nr obozowy 760), a następnie obozu koncentracyjnego Buchenwald (nr obozowy 28684), po wojnie na emigracji, dokończył studia w Louvain w Belgii, a następnie osiadł w Rio Seco w prowincji Tucumán w Argentynie [Źródło (poza wskazanymi poniżej spisu członków): relacja Zbigniewa Tyszki]
- Jan Baliński, (3 kwietnia 1866 - 1907) z Wilna, uczeń Szkoły Realnej w Wilnie, student Wydziału Rolniczego PR 1884-87, przyjęty do Arkonii 1937 (nr ew. 1182), gospodarował w dobrach ojcowskich Wileńsko-Rowieńska w gub. wileńskiej, właściciel Jaszuny w gub. wileńskiej
- Apolinary Baranowski, (1 kwietnia 1857 w miejsc. Konotopie w gub. czernihowskiej - 1890 w Odessie), student Politechniki w Zurychu i Wydziału Inżynieryjnego PR 1881-83, przyjęty do Arkonii 1881 (nr ew. 244)
- Konstanty Baranowski, (1 maja 1889 - ) z Bobrujska w gub. mińskiej, s. Antoniego, uczeń Szkoły Realnej w Mitawie, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1908-11 i Wydziału Rolniczego 1911-15, przyjęty do Arkonii 1913 (nr ew. 872), wystąpił z Arkonii 1915
- Wacław Baranowski, (12 lipca 1855 w miejsc. Konotopie w gub. czernihowskiej - ), student Politechniki w Zurychu i Wydziału Inżynieryjnego PR 1881-84, przyjęty do Arkonii 1881 (nr ew. 245)
- Wojciech Ignacy Baranowski, (14 sierpnia 1873 - po 1929), w gub. kieleckiej, uczeń Szkoły Realnej w Mikołajowie, student Wydziału Mechanicznego PR 1894-99 i Wydziału Chemicznego 1895-97, przyjęty do Arkonii 1894 (nr ew. 594), w II RP redaktor w Wilnie, potem dyrektor publikatora państwowego “Monitor Polski”
Henryk Bartmański, 1980 r.
- Henryk Bartmański, (21 sierpnia 1911 w Warszawie - 13 października 2002 w Gdańsku), s. Stanisława i Ludwiki z Downarowiczów, absolwent Gimnazjum im. Stanisława Staszica w Warszawie, student i absolwent (inż. elektryk) PW 1930-32, przyjęty do Arkonii 1930 (nr ew. 1100), akt. 1930-33, w czasie okupacji w inspektoracie zrzutów AK w okręgu kieleckim, po wojnie wykładowca Wydziału Elektrycznego PG
- Józef Bartoszewski, (4 lipca 1902 w Łodzi - 20 kwietnia 1971 w Zabrzu) student i absolwent (inż. budowy dróg i mostów) absolwent Gimnazjum Państwowego im. Mikołaja Kopernika w Łodzi 1920, student i absolwent Wydziału Inżynierii Lądowej (inż. dróg i mostów) PW 1920-27, przyjęty do Arkonii 1923 (nr ew. 987), akt. 1923-27, referent mostowy, anastępnie kierownik budowy mostów m.in. na Bugu w Zegrzu i na Wiśle w Modlinie w Dyrekcji Robót Publicznych woj. warszawskiego 1928-32, kierownik Powiatowego Zarządu Drogowego w Rawie Mazowieckiej 1932-34, kierownik referatu mostowego, a następnie inspektor drogowy w Urzędzie Wojewódzkim Śląskim 1934-39, członek Stowarzyszenia Techników i Stowarzyszenia Urzędników Państwowych, we wrześniu 1939 ewakuowany ze Śląska do Stanisławowa, starszy inż. Zarządu Dróg Państwowych 1939-41, w czasie okupacji niemieckiej starszy drogomistrz w Katuszu, a następnie urzędnik techniczny w Zarządach Drogowych w Sandomierzu i Nowym Sączu 1941-45, szef Biura Technicznego w Hucie Zabrze 1945-48, szef Biur Konsturkcyjnych oraz Działu Inwstycji Dąbrowskich Zakładów Hutnicznych, następnie pracownik Huty Zabrze oraz Biura Projektów BiPROHUT w Zabrzu i Gliwicach, adiunkt w Katedrze Budowy Mostów Politechniki Śląskiej 1945-53, zastępca profesora i kierownik Katedry i Zakładu Transportu Przemysłowego na Wydziale Budownictwa Przemysłowego 1953-56, prodziekan Wydziału Budownictwa Przemysłowego i Ogólnego 1956-58, kierownik Katedry Komunikacji Miejskiej na Wydziale Inżynierii Sanitarnej 1956-64, prof. nadzw. 1964, kierownik Katedry Komunikacji MIejskiej 1964- , dziekan Wydziału Inżynierii Sanitarnej 1964-66, autor ksiązek “Wzmacnianie i poszerzanie mostów” (Warszawa 1962), “Komunikacje lądowego”, t. 1-2, (1962-63), “Utrzymanie mostów miejskich i drogowych (Warszawa 1966), “Tunele i przejścia podziemne w miastach” (Warszawa 1971), wieloletni członek Rady Naukowej przy Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Katowicach, przewodniczący Komisji Komunikacji Transportu Wojewódzkiej Komisji Porozumiewawczej NOT w Katowicach, członek Zespołu Rzeczoznawców i Zespołu Sędziów Konkursów PZITB-NOT, pochowany na Cmentarzu Centralnym przy ul. Kozielskiej w Gliwicach
[Źródła (niezależnie od wskazanych poniżej spisu treści): L. Rowiński, Prof. mgr inż. Józef Bartoszewski 1902-1971, (w:) Księga Jubileuszu 50-lecia Wydziału Budownictwa, Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, Gliwice 1995, s. 246-249]
- Henryk Baumgarten, (24 lutego 1872 - ) z Łodzi, uczeń Szkoły Manufakturowo-Przemysłowej w Łodzi, student i absolwent Wydziału Handlowego PR 1890-97, przyjęty do Arkonii 1891 (nr ew. 501), wystąpił 1897
- Bronisław Bądarzewski, (15 sierpnia 1866 w maj. Staniłówka w gub. kijowskiej - ), student Wydziału Rolniczego PR 1887 i Wydziału Chemicznego 1888, przyjęty do Arkonii 1887 (nr ew. 407), gospodarował we własnych dobrach
- Gustaw Jaxa-Bąkowski, (3 października 1865 w maj. Kraśnica w gub. radomskiej – po 1927), herbu Gryf, s. Antoniego, brat Stanisława (Arkonia), student i absolwent Wydziału Handlowego PR 1879-83, członek Kółka Idealistów, przyjęty do Arkonii 1879 (nr ew. 101), od 1888 gospodarował we własnych dobrach Kraśnica
- Stanisław Jaxa-Bąkowski, (1 października 1855 w maj. rodzinnym Kraśnica w gub. radomskiej - 7 października 1932 w Częstochowie), herbu Gryf, s. Antoniego, brat Gustawa (Arkonia), absolwent Gimnazjum w Piotrkowie, student i absolwent Wydziału Chemicznego 1876-82, przyjęty do Arkonii 1879 (nr ew. 70), olderman 1880/81, od 1889 gospodarował we własnym maj. ziemskim, wicedyrektor cukrowni Strzyżow w gub. lubelskiej
- Julian (Juliusz) Benisławski, (1 stycznia 1886 - 3 listopada 1972), z gub. witebskiej, s. Michała (Arkonia) i Amelii z Swołyńskich, uczeń I Szkoły Realnej w Sankt Petersburgu, student Wydziału Rolniczego PR 1904-09, przyjęty do Arkonii 1904 (nr ew. 774), studiował także w Ecole Normale w Paryżu, później gospodarował w maj. własnym Marymond w gub. witebskiej, urzędnik w Rosyjskim Wschodnio-Azjatyckim Towarzystwie Żeglugi w Sankt Petersburgu (od 1910 na stanowisku sekretarz), w II RP dyrektor Banku Handlowego w Warszawie, odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi, Rosyjskim Żołnierskim Krzyżem św. Jerzego, pochowany w grobie rodzinnym na warszawskich Powązkach
- Michał Benisławski, (5 listopada 1860 w miejsc. Uzułmujże w pow. rzerzyckim w gub. witebskiej - 1 lutego 1933 w Warszawie), z rodziny ziemiańskiej, s. Michała i Jadwigi z Szadurskich, ojciec Juliana (Arkonia), uczeń Gimnazjum w Mitawie, uczeń i absolwent Gimnazjum w Rydze, student Wydziału Handlowego PR 1881-82, przyjęty do Arkonii 1881 (nr ew. 194), od 1883 gospodarował w dobrach własnych Benisławowo w gub. witebskiej, I prezes duńskiej kompanii okrętowej, od 1898 członek, a później i dyrektor Petersburskiego Rosyjskiego Zachodnio-Azjatyckiego Towarzystwa Żeglugi Parowej, członek II Dumy z gub. witebskiej, w II RP mieszkał w Londynie, a potem w Warszawie, konsul generalny Królestwa Danii w Sankt Petersburgu 1911-17, po I wojnie światowej jeden z inicjatorów powołania i dyrektor “The Polish-British Co. L.T.D.”, a następnie Polsko-Transatlantyckiego Towarzystwa Okrętowego w Gdyni, przewodniczący Związku Armatorów Polskich, pochowany w grobie rodzinnym na warszawskich Powązkach
Edward Benndorf, 1925/26.
- Edward Benndorf, ( - 6 stycznia 1984 w Brazylii), student i absolwent WSH 1924-28, przyjęty do Arkonii 1925 (nr ew. 1028), akt. 1925-28, sekretarz sem. let. 1927/28, po wojnie na emigracji w Brazylii
- Artur Benni, (4 sierpnia 1871 w Kaliszu - po 1929), uczeń Szkoły Realnej w Rydze, student i absolwent Wydziału Handlowego PR 1889-93, przyjęty do Arkonii 1889 (nr ew. 439), w II RP buchalter w Dyrekcji Wodno-Kanalizacyjnej Miasta Stołecznego Warszawy, członek Stowarzyszenia Polskich Inżynierów Górnictwa i Hutnictwa w Dąbrowie Górniczej
Zygmunt Bereśniewicz, ok. 1900 r. (?).
- Zygmunt Bereśniewicz, (23 października 1866 w Meszkianach w gub. kowieńskiej - 1940 w Mieszkianach), brat Franciszka (Konwent Polonia), s. Jana i Franciszki, uczeń Szkoły Realnej w Mitawie, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1887-94, przyjęty do Arkonii 1887 (nr ew. 405), gospodarował we własnych dobrach w gub. kowieńskiej, kierownik laboratorium 1897-1900, zastępca zawiadującego, a od 1900 zawiadujący cegielnią w Południowo-Ruskim Dniepropietrowskim Towarzystwie Metalurgicznym, po I wojnie światowej na Litwie kowieńskiej, od 1924 w Mieszkianach, Filister Arkonii i Laudy
- Tadeusz Berezowski, (14 stycznia 1869 - 1910/12), z gub. kijowskiej, uczeń Szkoły Realnej w Odessie, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1892-93, przyjęty do Arkonii 1892 (nr ew. 529), właściciel Domu Handlowego “T. Berezowski” w Odessie
Ludwik Bergson, 1884 r.
- Ludwik Bergson, (22 marca 1863 w Warszawie - 1940 w Warszawie), z rodziny żydowskiej, s. Michała i Julii z Baumanów, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1881-89, przyjęty do Arkonii 1881 (nr ew. 227), wiceprezes I sem. 1883/84, wiceprezes I sem. 1885/86, prezes II sem. 1885/86 (do 15 lutego), przedsiębiorca, filantrop, działacz społeczny, m.in. od 1891 właściciel firmy węglowej “Samuel & Ludwik Bergson” w Warszawie, prezes Fundacji Tanich Mieszkań im. H. i L. Wawelbergów, kurator Głównego Domu Schronienia Ubogich Starców i Sierot Starozakonnych w Warszawie, prezes Stowarzyszenia Subiektów Handlowych Wyznania Mojżeszowego, członek Rady Opiekuńczej Szkół Starsz. Zgromadzenia Kupców m. st. Warszawy, dyrektor fabryki “Kabel”, fundator wielu instytucji filantropijnych i szpitalnych, członek dożywotni PCK, PBK, LOPP, LMiK i innych instytucji społecznych, podczas wojny wraz z żoną przesiedlony do getta warszawskiego, gdzie zmarł, pochowany na cmentarzu żydowskim przy ul. Okopowej w Warszawie
- Maksymilian Berner, (7 stycznia 1860 w maj. Poczałków w gub. warszawskiej - przed 1929), student i absolwent Wydziału Rolniczego 1880-85, przyjęty do Arkonii 1881 (nr ew. 222), od 1886 osiadł w maj. Poczałków
- Feliks Bernstein, (20 lipca 1862 - ) z gub. piotrkowskiej, student Wydziału Handlowego PR 1880-87, przyjęty do Arkonii 1880 (nr ew. 163), wystąpił 1882, od 1887 administrator fabryki sukna swego ojca L. Bernsteina w Tomaszowie w gub. piotrkowskiej
- Romuald Betley, (17 stycznia 1874 - 1897), z Warszawy, uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student i absolwent Wydziału Handlowego PR 1894-95, przyjęty do Arkonii 1894 (nr ew. 607)
- Marcin Białkowski, ( - w Australii) student budowy maszyn PW 1921-30, przyjęty do Arkonii 1922 (nr ew. 971), akt. 1922-30, po wojnie na emigracji w Australii
- Maksymilian Edward Białowiejski, (7 czerwca 1892 w Radzyniu Podlaskim - 1940 w Katyniu), s. Stanisława i Michaliny z Tomasiewiczów, student 1911-13 Belgia, student i absolwent leśnictwa SGGW 1920-23 (?), przyjęty do Arkonii 1918 (nr ew. 909), akt. 1918-22, uczestnik wojny 1918-21, w 1929 nadleśniczy w dobrach hr. W. Broel-Platera, członek Związku Leśników Polskich, ppor. rez., w wojnie obronnej 1939 w OK. II, w niewoli sowieckiej, zamordowany przez NKWD
- Jan Białłozór (Białłozór-Montwid), (23 listopada 1872 - po 1929), z gub. kowieńskiej, uczeń Szkoły Realnej w Wilnie, student Wydziału Handlowego PR 1892-94, przyjęty do Arkonii 1892 (nr ew. 546), właściciel maj. Białłozoryszki w gub. kowieńskiej, po I wojnie światowej na Litwie kowieńskiej, Filister Arkonii i Laudy
- Jerzy Biały, ( - maj 1926) student i absolwent (inż. budownictwa lądowego) PW 1918-, przyjęty do Arkonii 1918 (nr ew. 930), akt. 1918-22, filister Arkonii, poległ w obronie praworządności w czasie zamachu majowego, Kawaler Dyplomu Zasługi i Złotej Odznaki ZPKA
- Edward Biedrzycki, (3 listopada 1861 w Strzałkowie w gub. piotrkowskiej - przed 1929), student Wydziału Chemicznego 1880-87, przyjęty do Arkonii 1880 (nr ew. 136), jego rodzice gospodarowali w maj. Mokoljany w gub. grodzieńskiej
- Stanisław Bielicki, (11 listopada 1870 w Warszawie - 16 listopada 1910), ojciec Stanisława (Patria), uczeń Szkoły Realnej w Łowiczu, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1890-97, przyjęty do Arkonii 1890 (nr ew. 462), przedstawiciel w Łodzi Towarzystwa Akcyjnego “Fitzner i Gamper” w Sielcu
- Jan Bieliński-Junosza, (20 sierpnia 1858 w miejsc. Dymki w gub. mińskiej - przed 1929), uczeń Miejskiego Gimnazjum w Rydze, student Wydziału Handlowego PR 1880, Wydziału Inżynieryjnego 1881, Wydziału Chemicznego 1881-85, przyjęty do Arkonii 1880 (nr ew. 169), wiceprezes styczeń 1884
- Marjan Bierzyński, (15 marca 1890 - 1926), z gub. warszawskiej, s. Tadeusza, uczeń Gimnazjum w Warszawie, student Wydziału Chemicznego PR 1908-11, przyjęty do Arkonii 1908 (nr ew. 803)
- Justyn Bijołt, (7 września 1857 - ) z gub. mińskiej, student i absolwent Wydziału Handlowego 1880-85, przyjęty do Arkonii 1880 (nr ew. 145), wystąpił 1883, założyciel Welecji 1883, członek Rady Zarządzającej Pierwszego Towarzystwa Dróg Pojazdowych w Sankt Petersburgu
- Konrad Billewicz, (19 lutego 1862 w Kownie - 25 września 1932) z gub. kowieńskiej, uczeń Szkoły Realnej w Wilnie, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1881-82, student i absolwent Wydziału Chemicznego 1882-88, przyjęty do Arkonii 1881 (nr ew. 242), wystąpił 1883, założyciel i pierwszy wiceprezes Welecji 1883, prekursor rozwoju gazownictwa na terenie b. Królestwa Kongresowego, dyrektor gazowni w Kaliszu i Tomaszowie Mazowieckim (wówczas Tomaszów Rawski) w gub. piotrkowskiej, w II RP dyrektor gazowni w Tomaszowie Mazowieckim 1924, działacz Polskiego Towarzystwa Gazowniczego S.A., które wykupiło z rąk niemieckich gazownie w Tomaszowie, Szczakowej i Oświęcimiu, społecznik m.in. ławnik i opiekun szpitali
- Zygmunt Billewicz, (10 maja 1881 - ) z gub. kowieńskiej, s. Hipolita, absolwent Korpusu Kadetów w Sankt Petersburgu, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1899-08, przyjęty do Arkonii 1899 (nr ew. 713), od 1903 poza Arkonią
- Lucjan Bischlager (Biszlager), (11 lutego 1863 - ) z gub. wołyńskiej, uczeń Szkoły Realnej w Równem, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1880-86, przyjęty do Arkonii 1880 (nr ew. 160), wystąpił 1883, członek Związku Przyrodniczego, założyciel Welecji 1883, konstruktor w zakładach Putiłowskich w Sankt Petersburgu, później członek Rady Zarządzającej tych zakładów
- Witold Bitorowicz, (18 stycznia 1855 w miejsc. Jotajno w gub. kowieńskiej – po 1903), student Wydziału Handlowego 1880-82, przyjęty do Arkonii 1880 (nr ew. 148), wystąpił 1903
- Feliks Blumenfeld, (7 kwietnia 1863 w Kowałówce (Kowalewicach ?) w gub. chersońskiej - 1928), s. Michała i Marii z Szymanowskich, uczeń Realnej Szkoły Prowincjonalnej w Jelizawetgrodzie, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1880-81, przyjęty do Arkonii 1880 (nr ew. 179), studiował w Konserwatorium Muzycznym w Moskwie i Petersburgu, w 1885 powołany na nauczyciela w Konserwatorium w Moskwie, od 1897 tytuł profesora, kompozytor, autor ponad 70 utworów fortepianowych, ponad 30 pieśni, dzieł orkiestrowych i innych
- Horeszko Bodik, (?) z gub. kijowskiej, absolwent Szkoły Realnej w Białej Cerkwi, student Wydziału Chemicznego PR 1878-79, zmarł jako student Akademii Leśnej w Moskwie [brak w oficjalnych spisach członków Arkonii]
Józef Bogusławski, ok. 1885 r.
- Józef Antoni Bogusławski, (20 kwietnia 1868 w Woli Siennickiej k. Mińska Mazowieckiego - 30 września 1934 w maj. Podzamcze-Łęcznej w woj. lubelskim) z Lubelskiego, s. Wiktora i Anny z Rudzkich, uczeń Szkoły Realnej w Warszawie 1878-86, student Wydziału Chemicznego PR 1887-89, przyjęty do Arkonii 1887 (nr ew. 401), następnie student i absolwent Wyższej Szkoły Technicznej w Mülhausen 1890-92, od 1907 właściciel dóbr Siostrzytów, a w 1911 nabył dobra Łęczna, gdzie gospodarował do śmierci, należał do Centralnego Towarzystwa Rolniczego Związku Ziemian oraz Sodalicji Mariańskiej Panów w Lublinie
- Kazimierz Bogusławski, przyjęty do Arkonii 1931 (nr ew. 1118), akt. 1931-33
- Artur Bohdanowicz, (30 października 1865 w Rydze - 1925), z gub. witebskiej, uczeń Gimnazjum w Warszawie, student Wydziału Mechanicznego PR 1884-86, przyjęty do Arkonii 1884 (nr ew. 322), kontynuował studia w Instytucie Rolnictwa i Leśnictwa w Puławach (Nowa Aleksandria) i Instytucie Agronomicznym w Dublanach, od 1888 gospodarował w dobrach ojcowskich, właściciel maj. Janowicze w gub. witebskiej
- Karol Bohdanowicz, (3 marca 1893 w miejsc. Zaciemień - 19 lutego 1956 w Krynicy), z gub. wileńskiej, s. Adama, uczeń Gimnazjum w Wilnie, student Wydziału Chemicznego PR 1913-16, przyjęty do Arkonii 1913 (nr ew. 866), w II RP właściciel ziemski, pracował w Państwowym Banku Rolnym w Grudziądzu, a później w Banku Ziemskich w Wilnie
- Marjan Dworszewski-Bohdanowicz, (22 listopada 1871 - ) z gub. witebskiej, uczeń Szkoły Realnej w Sankt Petersburgu, student Wydziału Handlowego PR 1893-95, przyjęty do Arkonii 1893 (nr ew. 573), pomocnik sekretarza Senatu w Sankt Petersburgu
- Mieczysław Surwiłło-Bohdanowicz, (22 maja 194 - po 1929), z gub. kowieńskiej, s. Ferdynanda, uczeń Szkoły Realnej w Poniewieżu, student Wydziału Rolniczego PR 1914-18, przyjęty do Arkonii 1914 (nr ew. 888), po I wojnie światowej właściciel ziemski na Litwie kowieńskiej, Filister Arkonii i Laudy
- Ignacy Bohdaszewski, (17 listopada 1871 - przed 1929), z gub. mińskiej, uczeń Szkoły Realnej w Sankt Petersburgu, student i absolwent Wydziału Inżynieryjnego PR 1892-94, przyjęty do Arkonii 1892 (nr ew. 545), właściciel maj. Fanipol w gub. mińskiej
- Jan Chryzostom Nowina-Borkowski, ( - lata 90-te) student prawa UW 1928-29, przyjęty do Arkonii 1927 (nr ew. 1060), akt. 1927-29, po wojnie na emigracji w Wielkiej Brytanii, adwokat
Jerzy Dunin-Borkowski, ok. 1930 r.
- Jerzy Dunin-Borkowski, (27 listopada 1908 w Krośniewicach - 23 lipca 1992 w Krośniewicach) s. Władysława i Zdzisławy z d. Bocciarelli, student i absolwent WSH/SGH 1930-35, przyjęty do Arkonii 1930 (nr ew. 1101), akt. 1930-35, żołnierz AK, uczestnik powstania warszawskiego, po wojnie od 1947 mieszkał w Krośniewicach, gdzie prowadził aptekę “Pod Łabędziem”, jeden z najbardziej znanych polskich kolekcjonerów (”hetman kolekcjonerów polskich”), twórca muzeum w Krośniewicach, zbiory przekazał narodowi, a muzeum jego imienia stało się oddziałem Muzeum Narodowego w Warszawie, patron nagrody środowiska kolekcjonerów, pochowany na warszawskich Powązkach
- Kazimierz Borkowski, (18 grudnia 1896 - 28 listopada 1978 w Rio de Janeiro w Brazylii), z gub. mohylewskiej, s. Stanisława, uczeń Gimnazjum w Libawie, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1913-1916, student i absolwent (inż.) PW 1922-26, przyjęty do Arkonii 1915 (nr ew. 893), akt. 1915-26, żołnierz I wojny światowej, kpt. rez., w II RP inż. “Stowarzyszenia Dozoru Kotłów” w Warszawie, członek Stowarzyszenia Techników, żołnierz II wojny światowej, więzień obozu koncentracyjnego Mauthausen Gusen, po wojnie na emigracji w Brazylii, członek Koła Filistrów Polskich Korporacji Akademickich w Chicago
- Michał Borkowski, (19 grudnia 1853 w gub. grodzieńskiej - ), s. Michała, student Wydziału Handlowego 1876-80, przyjęty do Arkonii 1879 (nr ew. 89), gospodarował we własnym maj. Rodziewicz w gub. grodzieńskiej
Adam Borowski, prawd. 1935 r.
- Adam Marcin Borowski, (1910 - 5 listopada 1998 w Warszawie) s. Adama (Konwent Polonia), student i absolwent (mgr praw) UW 1932, przyjęty do Arkonii 1930 (nr ew. 1102), akt. 1930-33, adwokat, pochowany na warszawskich Powązkach
- Hipolit Bortkiewicz, (7 października 1874 - 1940 ?), z gub. kowieńskiej, s. Konstantego i Adeli z d. Zienkiewicz, bratanek Władysława (Konwent Polonia), absolwent Szkoły Realnej w Gorkach, student Wydziału Rolniczego PR 1897-1900, przyjęty do Arkonii 1897 (nr ew. 673), od 1903 gospodarował we własnych dobrach, m.in. od 1911 w maj. Niekrasze w gub. kowieńskiej, w czasie II wojny światowej prawd. w 1940 r. aresztowany przez bolszewików, zaginął bez wieści
- Jan Flawiusz Bortkiewicz, (5 lipca 1913 w maj. Koziczyn w pow. święciańskim - 28 sierpnia 1996 w Poritshaed k. Bristolu w Anglii), s. Zygmunta Adama (Arkonia) i Julii z d. Sztoleman, absolwent Gimnazjum oo. Jezuitów w Winie, student i absolwent 1938 Wydziału Mechanicznego PW, przyjęty do Arkonii 1932 (nr ew. 1132), po wybuchu wojny przedostał się przez Szwecję do Wielkiej Brytanii, od 1940 służył w RAF na terenie Wielkiej Brytanii, na Bliskim Wschodzie oraz w Afryce jako oficer techniczny sił lotniczych, po wojnie na emigracji w Wielkiej Brytanii, pracował w przemyśle lotniczym, m.in. jako szef badań silników w locie firmy Rolls Royce Engines, członek wielu towarzystw branży lotniczej
- Janusz Bortkiewicz, (14 stycznia 1902 w maj. Miekiany pow. Brasław - 7 grudnia 1962 w Warszawie) s. Stefana i Aliny z d. Fiedorowicz, brat Leona (Konwent Polonia), absolwent Gimnazjum w Dyneburgu, ochotnik w formacjach ułańskich w wojnie polsko-rosyjskiej 1920, student i absolwent (inż. dróg i mostów) PW 1921-27, przyjęty do Arkonii 1921 (nr ew. 954), akt. 1921-27, po studiach kierownik budowy kolei Woropojewo-Druja oraz pracownik dyrekcji PKP w Wilnie, członek Koła Inżynierów Dróg i Mostów przy Stowarzyszeniu Techników, ppor. rez. 13 Pułku Ułanów Wileńskich, w wojnie obronnej 1939 w 13 Pułku Ułanów Wileńskich, w czasie okupacji ukrywał się pod Wilnem, po wojnie prowadził przedsiębiorstwo odbudowy kolei, a następnie pracował jako inspektor nadzoru w Przedsiębiorstwie Remontowym Kolei oraz w Ministerstwie Kolei, m.in. pracował na kontrakcie w Won San w Korei 1955-56, współautor podręcznika “Budowa podtorza”, członek Zarządu Polskiego Polskiego Związku Szachowego 1948-50, pochowany na Starych Powązkach w Warszawie, oznaczony Złotym Krzyżem Zasługi
- Zygmunt Adam Bortkiewicz, (24 grudnia 1883 w Koziczynie w pow. święciańskim - 25 listopada 1955 w Łodzi) s. Edmunda i Anny z Reuttów, ojciec Jana Flawiusza (Arkonia), absolwent Szkoły Realnej w Wilnie, student i absolwent Wydziału Inżynieryjnego PR 1902-09 (specjalność kolejnictwo), przyjęty do Arkonii 1902 (nr ew. 759), 1909-11 kierownik budowy hotelu w Wilnie, od 1911 właściciel maj. Koziczyn w gub. wileńskiej i członek Komisji Taksacyjnej Wileńskiego Banku Ziemskiego, w II RP radny w Wilnie (?), prezes Powszechnego Związku Ziemian Okręgowego Towarzystwa Rolniczego, prezes Rady Nadzorczej Kasy Spółdzielczej w Święcianach oraz w Wilnie, członek Rady Nadzorczej Banku Rolno-Przemysłowego, po wkroczeniu Sowietów zesłany w głąb Rosji, dołączył do Armii Andersa i przebywał na Bliskim Wschodzie, skąd powrócił do Polski w 1949, zmarł po ciężkiej chorobie
- Władysław Borzobohaty, (5 lipca 1863 w Nowogródku w gub. mińskiej - ), student i absolwent Wydziału Handlowego PR 1881-86, przyjęty do Arkonii 1881 (nr ew. 236)
- Rudolf Botschau, (30 marca 1878 - ) z Grodna, uczeń Szkoły Realnej w Libawie, student Wydziału Mechanicznego PR 1899-1900, przyjęty do Arkonii 1899 (nr ew. 714)
- Edmund Bower St. Clair, (3 maja 1874 - ) ze Szkocji, uczeń Szkoły Realnej w Rydze, student i absolwent Wydziału Handlowego PR 1895-99, przyjęty do Arkonii 1895 (nr ew. 629), angielski wicekonsul w Warszawie 1900-08, później w Rostowie nad Donem
- Bogdan Brajczewski, (12 września 1863 - ) z gub. wołyńskiej, uczeń Szkoły Realnej w Wołgogradzie, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1882-83, przyjęty do Arkonii 1882 (nr ew. 267), wystąpił 1883
- Karol Brandt, (4 lutego 1892 - ) z gub. płockiej, s. Karola, uczeń Szkoły Handlowej w Kownie, student Instytutu Politechnicznego w Warszawie, student Wydziału Chemicznego PR 1913-16, przyjęty do Arkonii 1913 (nr ew. 880), później student i absolwent w SGGW 1918-1924, referent w Dyrekcji Lasów Państwowych w Bydgoszczy
- Henryk Bregman, (20 grudnia 1866 (1867?) w Warszawie - ), z St. Petersburga, przyjęty do Arkonii 1885 (nr ew. 342), student Wydziału Handlowego PR 1884-86, od 1888 studiował na Akademii Handlowej w Wiedniu, właściciel fabryki celulozy w Paryżu, od 1893-1902 przedsiębiorca budowlany w Warszawie, później kupiec
- Czesław Branicki, przyjęty do Arkonii 1932 (nr ew. 1131)
- Andrzej Brochocki, (17 lutego 1895 - 17 listopada 1976), z gub. wileńskiej, s. Władysława, uczeń Gimnazjum w Wilnie, student Wydziału Rolniczego PR 1914-16, student i absolwent (inż. hydrotechnik) PW 1921-27, przyjęty do Arkonii 1914 (nr ew. 885), akt. 1914-26, ppor. w wojnie polsko-rosyjskiej 1920, właściciel maj. Mały Możejków w woj. nowogródzkim, w II RP pracował w Państwowym Banku Rolnym, członek Związku Ziemian, za wojnę polsko-rosyjską 1920 odznaczony Krzyżem Srebrnym VM, po wojnie mieszkał w Warszawie
Albert Broen, 1922 r.
- Albert Broen, (9 listopada 1899 w Łodzi - 25 lipca 1971 w Sosnowcu) s. Alberta i Wandy z d. Müller, absolwent Gimnazjum w Penzy w Rosji 1918, student Wydziału Budowy Maszyn, a później Wydziału Mechanicznego 1918-28, który ukończył w 1928, przyjęty do Arkonii 1921 (nr ew. 942), ochotnik WP 1918-20, ukończył podchorążówkę w stopniu podporucznika, akt. 1921-28, po studiach stażysta, asystent, kierownik wydziału, szef produkcji w Centralnym Laboratorium Państwowej Wytwórni Uzbrojenia w Warszawie, kierownik hartowni Fabryki Stayera w Warszawie 1939-44, po powstaniu kierownik warsztatów mechanicznych Żyrardowskich Zakładów Włókienniczych, kierownik wydziału, główny mechanik, kierownik warsztatów mechanicznych Huty Sosnowiec w Sosnowcu 1945-65, od 1965 na emeryturze, pochowany na cmentarzu ewangelickim w Sosnowcu
- Ignacy Bronikowski, (11 stycznia 1873 - ) z Rygi, absolwent Szkoły Realnej w Rydze, student i absolwent Wydziału Handlowego PR 1892-1900, przyjęty do Arkonii 1892 (nr ew. 527) [być może Ignacy Bronikowski (ok. 1880 - po 1924), herbu Osęk, s. Włodzimierza i Rozalii z d. Nowaczyk]
- Maurycy Oppeln-Bronikowski, (10 października 1877 - 1940 (?) w Brześciu nad Bugiem (?) z Piotrkowa, herbu Osęk, s. Karola i Olimpii z Mrozowskich, uczeń Gimnazjum w Piotrkowie, student Wydziału Mechanicznego PR 1896-99, student i absolwent Wydziału Inżynieryjnego 1897-1907, przyjęty do Arkonii 1896 (nr ew. 641), inż. budownictwa lądowego PR, w II RP inż. przy Departamencie Budownictwa Ministerstwa Spraw Wojskowych, później mieszkał w Brześciu n/Bugiem, członek Stowarzyszenia Techników, aresztowany przez Gestapo (?) i rozstrzelany (?)
Tadeusz Bronikowski, 1926 r.
- Tadeusz Oppeln-Bronikowski, (12 października 1900 - 1 lipca 1972 w Warszawie) herbu Osęk, s. Antoniego i Zofii z Marchwińskich, członek Legionów i POW, student i absolwent (inż. budownictwa) PW 1919-31, przyjęty do Arkonii 1921 (nr ew. 967), akt. 1921-31, w czasie II wojny światowej w AK, wieloletni prezes Spółdzielni “Inżynieria”, Główny Inspektor Nadzoru odbudowy Teatru Polskiego i Teatru Wielkiego, odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim OOP, pochowany w grobie rodzinnym na warszawskich Powązkach
- Stanisław Brossman (Brosman), (14 stycznia 1857 w Jarmolińcach w gub. podolskiej - przed 1929), z Cesarstwa Austriackiego, student Wydziału Chemicznego 1875-80, członek Kółka Gąssowskiego, założyciel Arkonii 1879 (nr ew. 3), pracował w cukrowni “Świtopełk” w gub. kijowskiej
- Stanisław baron Brunnow, (28 stycznia 1859 w maj. Powermeń w gub. kowieńskiej - 24 kwietnia 1941 w Olsztynie) s. Szymona i Jadwigi z Potockich, brat Szymona (Arkonia, Lauda), uczeń Gimnazjum w Rydze, student Wydziału Rolniczego PR 1879-87, przyjęty do Arkonii 1879 (nr ew. 111), właściciel majątków Powermeń w gub. kowieńskiej i Rudawa w gub. grodzieńskiej, po I wojnie światowej na Litwie kowieńskiej, Filister Arkonii i Laudy [Źródło (poza wskazanymi poniżej spisu członków): Archiwum (baza danych osobowych) Kurlandzko-Inflanckie]
- Szymon baron Brunnow, (18 grudnia 1860 w maj. Powermeń w gub. kowieńskiej - 29 stycznia 1930 w maj. Powermeń na Litwie kowieńskiej) s. Szymona i Jadwigi z Potockich, brat Stanisława (Arkonia, Lauda), uczeń Gimnazjum w Rydze, student Wydziału Rolniczego PR 1882-85, a następnie w Berlinie, przyjęty do Arkonii 1882 (nr ew. 264), właściciel maj. Powermeń, po I wojnie światowej na Litwie kowieńskiej, Filister Arkonii i Laudy [Źródło (poza wskazanymi poniżej spisu członków): Archiwum (baza danych osobowych) Kurlandzko-Inflanckie]
- Roman A. Brykczyński, student Wydziału Mechanicznego PW 1917, przyjęty do Arkonii 1924 (nr ew. 999), akt. 1924, po wojnie na emigracji w Wielkiej Brytanii
- Zygmunt Brzeziński, (22 września 1854 w Strzerzkowicach w gub. lubelskiej - przed 1929), absolwent Szkoły Realnej w Poznaniu, student i absolwent Wydziału Chemicznego 1876-1886, członek Korporacji Boryshtenia, później przyjęty do Arkonii 1879 (nr ew. 126), buchalter w Kasie Przemysłowców w Lublinie
- Jan Brzosko, (5 stycznia 1875 - ), z Wilno, s. Jana, uczeń Korpusu Kadetów w Orle, student Wydziału Rolniczego PR 1896-97, Wydziału Inżynieryjnego 1897-99, student i absolwent Wydziału Architektury 1899-1904, przyjęty do Arkonii 1897 (nr ew. 653), wystąpił z Arkonii 1904
- Bronisław Brzozowski, (25 czerwca 1856 w Warszawie - 1902), uczeń Szkoły Realnej w Łowiczu, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1877-80, założyciel Arkonii 1879 (nr ew. 2)
Bronisław Brzozowski-Korab, lata 80-te.
- Bronisław Brzozowski-Korab, (10 października 1863 w Orszy w gub. mohylewskiej - 1902 ?), s. Józefa i Heleny z Kukielów, uczeń Szkoły Realnej w Charkowie, student Wydziału Chemicznego 1884-91 i Wydziału Rolniczego 1892-94, przyjęty do Arkonii 1884 (nr ew. 319), literat
Stanisław Brzozowski, 1929 r.
- Stanisław Brzozowski, (26 lutego 1869 w maj. rodzinnym Szłowiany k. Onikszty na Litwie - 1941 w Kazachstanie ?) s. Gustawa i Jadwgi z Michałowskich, stryj Jana Macieja, Jerzego Stanisława, Zygmunta Szczęsnego (wszyscy Samogitia) oraz Mieczysława (Konwent Polonia), absolwent Szkoły Realnej w Dyneburgu, student w Petersburgu, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1890-96, przyjęty do Arkonii 1890 (nr ew. 487), technik w Głównym Komitecie Technicznym w Orle, dyrektor zakładów metalurgicznych w Orle, po rewolucji osiedlił się na Litwie kowieńskiej, zakupił maj. Wodokty, pracował w drożdżowni i browarze swego krewniaka Montwiłła w Poniewieżu, jeden z inicjatorów powołania w Kownie Korporacji Lauda oraz żeńskiej Korporacji Znicz, Filister Arkonii i Laudy, aresztowany przez NKWD w czerwcu 1941, zaginął po wywiezieniu do Kazachstanu
- Michał Buchartowski, (29 września 1862 - ) z Mohylewa, s. Henryka, student Wydziału Chemicznego PR 1883-86, przyjęty do Arkonii 1883 (nr ew. 283), wystąpił 1886
- Stefan Budlewski, (20 maja 1890 - 1918), z gub. mińskiej, s. Juljana, uczeń Gimnazjum w Rydze, student Wydziału Architektury PR 1910-14, przyjęty do Arkonii 1911 (nr ew. 850), zginął, w walkach o odzyskanie niepodległości
- Jan Józef Budkiewicz, (8 października 1863 - ) z gub. warszawskiej, uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student Wydziału Mechanicznego PR 1881, przyjęty do Arkonii 1881 (nr ew. 200), od 1881 poza Arkonią, naczelnik eksploatacji w Zarządzie Kolei Podjazdowej Jabłonna-Wawer, dyrektor Kolei Mareckiej
- Józef Budkiewicz, (19 marca 1861 - 1936/37) z gub. piotrkowskiej, uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student i absolwent Wydziału Inżynieryjnego 1878-85, założyciel Arkonii 1879 (nr ew. 33), wystąpił 1883, założyciel i pierwszy prezes Welecji 1883, dyrektor zarządzający Drób Żelaznych Pojazdowych w Warszawie 1924
- Aleksander Józef Budrewicz, (13 lipca 1874 - ) z gub. witebskiej, uczeń Szkoły Realnej w Dyneburgu, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1894-1901, przyjęty do Arkonii 1894 (nr ew. 585), starszy kontroler przy budowie Składu Monopolowego w Gubernialnym Zarządzie Akcyzy w Orle
- Stanisław Budzyński, (5 lipca 1863 w Warszawie – 1922), student Wydziału Rolniczego PR 1883-85, przyjęty do Arkonii 1883 (nr ew. 288), dzierżawca maj. Grabków w gub. radomskiej, od 1907 właściciel dóbr w gub. radomskiej
- Adam Bujnicki, (24 grudnia 1862 - ) z gub. wileńskiej, student Wydziału Chemicznego PR 1880-83 (81), student i absolwent Wydziału Handlowego 1883(81)-86, przyjęty do Arkonii 1880 (nr ew. 152), wystąpił 1883, założyciel Welecji 1883, właściciel maj. Grabów w gub. łomżyńskiej, od 1910 prezes Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego w gub. witebskiej, w II RP dyrektor Banku Zjednoczonych Ziem Polskich w Bydgoszczy
- Antoni Burski, (25 stycznia 1895 - ) z gub. warszawskiej, s. Kazimierza, uczeń Prywatnej Szkoły Filologicznej w Warszawie, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1915-16, przyjęty do Arkonii 1915 (nr ew. 894)
- Konstanty Buszczyński, (21 maja 1856 (wg innych danych 19 września 1856 ?) w maj. Niemiercze w gub. podolskiej - 12 stycznia 1921 w Warszawie), s. Stefana i Heleny z Hlebickich-Józefowiczów, absolwent Szkoły Realnej w Dreźnie, student Politechniki w Dreźnie, student Wydziału Chemicznego PR 1877-78, student Uniwersytetu Lwowskiego 1878-80, student i absolwent (dyplom z wyróżnieniem) Wydziału Rolniczego PR 1880-83, członek Kółka Idealistów, przyjęty do Arkonii 1880 (nr ew. 177), od 1882 pracował w dziedzicznym maj. Niemiercze, od 1886 administrator stacji badawczej i hodowli nasion w Niemierczy, później jej kierownik i współwłaściciel pod firmą “K. Buszczyński i M. Łążyński” (specjalizacja buraki cukrowe), w 1906 kupił maj. ziemski Górka Narodowa pod Krakowem, w latach 1910-12 przebywał w USA, w 1918 opublikował “Wrażenia z Ameryki”, od 1919 pierwszy konsul generalny II RP w USA, przed śmiercią wrócił do kraju
- Witold Butkis, (11 czerwca 1893 - ) z Rygi, s. Adolfa, uczeń Gimnazjum w Rydze, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1913-14, przyjęty do Arkonii 1913 (nr ew. 879)
- Kazimierz Butowicz, (1 stycznia 1891 - 1918), z gub. kowieńskiej, s. Tity, uczeń Gimnazjum w Libawie, student Wydziału Chemicznego 1909-18, przyjęty do Arkonii 1911 (nr ew. 838), zginął w czasie walk o niepodległość
Bohdan Butrym, 1911 r.
- Bohdan Butrym, (1 stycznia 1888 - 1941 w Związku Radzieckim) z Wodoktów na Laudzie, s. Antoniego i Zofii z d. Szymkiewicz, brat Jerzego (Arkonia, Lauda), uczeń Gimnazjum w Libawie, student Wydziałów Mechanicznego PR 1907-08, Chemicznego 1908-1910 oraz Rolniczego 1910-12, przyjęty do Arkonii 1908 (nr ew. 800), właściciel ziemski, po I wojnie światowej mieszkał na Litwie kowieńskiej, Filister Arkonii i Laudy, aresztowany przez NKWD i wywieziony Wschód
Jerzy Butrym
- Jerzy Butrym, (1 stycznia 1897 w gminie Nowe Miasto na Litwie - 11 maja 1981 w Londynie) z Wodoktów na Laudzie, s. Antoniego i Zofii z d. Szymkiewicz, brat Bohdana (Arkonia, Lauda), absolwent Szkoły Realnej w Poniewieżu, student Wydziału Rolniczego PR 1914-18, przyjęty do Arkonii 1914 (nr ew. 889), żołnierz Legionów i WP 1918(?)-21, właściciel ziemski, po I wojnie światowej na Litwie kowieńskiej, gospodarował maj. Polesie na Litwie, w latach 30-tych dyrektor Polskiego Banku Wzajemnego Kredytu w Poniewieżu, Filister Arkonii i Laudy, w czasie II wojny światowej wywieziony na roboty do Niemiec, po wojnie na emigracji w Wielkiej Brytanii, pracował jako ogrodnik, a następnie w firmie handlującej winem w Londynie, pochowany na Cmentarzu North Sheen w Londynie
- Antoni Buyko, (1907 - 1982-86) s. Stanisław i Anna z Bojanowskich, brat Jana (Arkonia) i Tadeusza (Arkonia), student handl. PW (?) 1928, student WSH 1929-32, przyjęty do Arkonii 1927 (nr ew. 1072), akt. 1927-33
Jan Buyko, 1925/26.
- Jan Buyko, (1905-1986) s. Stanisław i Anna z Bojanowskich, brat Antoniego (Arkonia) i Tadeusza (Arkonia), student architektury PW 1924-30, przyjęty do Arkonii 1925 (nr ew. 1029), akt. 1925-30
- Tadeusz Buyko, (1909 - luty 1982 (1981?), s. Stanisław i Anna z Bojanowskich, brat Antoniego (Arkonia) i Jana (Arkonia), student rolnictwa SGGW 1928-32, przyjęty do Arkonii 1928 (nr ew. 1073), akt. 1928-33
Szczęsny Jaxa-Bykowski, 1925/26.
- Szczęsny Jaxa-Bykowski, (15 maja 1898 w Samarakandzie - 1940 w Katyniu), s. Ludwika i Anny z Jurowskich, żołnierz I Korpusu Polskiego gen. Józefa Dowbor-Muśnickiego, uczestnik wojny 1918-21, kawalerzysta, absolwent Akademii Rolniczej w Bydgoszczy 1922, student i absolwent WSH 1925-, przyjęty do Arkonii 1925 (nr ew. 1024), akt. 1925-26, red. naczelny “Poradnika Gospodarczego”, ppor. rez. 17 Pułku Ułanów, uczestnik wojny obronnej 1939, w niewoli sowieckiej, zamordowany przez NKWD, odznaczony m.in. Krzyżem Walecznym i Medalem Niepodległości
Kazimierz Bystram, 1931 r.
- Kazimierz Bystram, (30 lipca 1887 - 21 lutego 1941 w Wilnie) z Bystrampola k. Poniewieża, s. Władysława i Michaliny z Kamieńskich, brat Tadeusza (Welecja), uczeń Szkoły Realnej w Libawie, student Wydziału Handlowego PR 1897-1900, przyjęty do Arkonii 1897 (nr ew. 665), od 1902 gospodarował we własnym maj. Kurkle w gub. kowieńskiej, a po I wojnie światowej właściciel maj. Bystrampol i Kurkle na Litwie kowieńskiej, Filister Arkonii i Laudy [Źródło (poza wskazanymi poniżej spisu członków): Tomasz Lenczewski, Genealogia Rodów Utytułowanych w Polsce, Warszawa 1996]
- Jan Bystrzanowski, (8 lutego 1874 - 26 maja 1934 w Krakowie), z Warszawy, s. Ludwika, uczeń Szkoły Realnej w Rydze, student Wydziału Chemicznego PR 1896-97, student i absolwent Wydziału Inżynieryjnego 1897-1902, przyjęty do Arkonii 1896 (nr ew. 636), w II RP dyrektor krakowskich PKP, naczelnik Wydziału Drogowego, członek Stowarzyszenia Techników
- Adam Byszewski, (27 października 1863 w Warszawie - 19 marca 1955), herbu Jastrzębiec, s. Adama i Marii ze Słubickich, brat Stanisława (Konwent Polonia), prawd. ojciec Wacława (Arkonia), uczeń Szkoły Realnej w Równem, student Wydziału Chemicznego PR 1884-85, student i absolwent Wydziału Rolniczego 1885-89, przyjęty do Arkonii 1884 (nr ew. 325), właściciel dóbr Bejsce w gub. kieleckiej
- Wacław Marek Byszewski, student PW 1919, przyjęty do Arkonii 1922 (nr ew. 972), akt. 1922 [prawd. Wacław Byszewski (3 lutego 1902 w Krakowie - 12 października 1972) herbu Jastrzębiec, s. Adama (Arkonia) i Anny Petroneli z Mańkowskich]
- Ignacy Caler, (20 maja 1864 - ) z Cesarstwa Austriackiego, uczeń Szkoły Realnej w Równem, student Wydziału Mechanicznego PR 1881-82, przyjęty do Arkonii 1881 (nr ew. 234), wystąpił 1882, nauczyciel prywatny
- Edward Cetnerski, (25 sierpnia 1877 - ) z gub. warszawskiej, uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student Wydziału Mechanicznego 1896-97, przyjęty do Arkonii 1896 (nr ew. 644), od 1897 poza Arkonią
- Ludwik Chałubiński, (1 sierpnia 1860 w Warszawie - 21 kwietnia 1933 w Zakopanym) s. Tytusa i Anny z Leszczyńskich, brat stryjeczny Edwarda (obaj Konwent Polonia), absolwent Szkoły Realnej w Warszawie, student Wydziału Chemicznego 1877-84, przyjęty do Arkonii 1879 (nr ew. 122), właściciel i kierownik Fabryki Olejków Eterycznych w Brażach w gub. podolskiej, po I wojnie światowej mieszkał w Zakopanym
- Kazimierz Chałupczyński, (11 marca 1860 w Maciejowicach w gub. siedleckiej – przed 1929), absolwent Szkoły Realnej stopnia licealnego w Krakowie, student i absolwent Wydziału Architektury PR 1878-84, przyjęty do Arkonii 1879 (nr ew. 47), inspektor w Zarządzie Kanalizacji w Warszawie
- Stanisław Chałupczyński, (11 marca 1860 w Maciejowicach w gub. siedleckiej – 1879/81 w Warszawie), absolwent Szkoły Realnej stopnia licealnego w Krakowie, student Wydziału Mechanicznego PR 1878-79, przyjęty do Arkonii 1879 (nr ew. 48), zmarł w czasie studiów
- Stanisław Chaniewski, (4 listopada 1859 w Warszawie – 4 listopada 1920 pod Wołogdą), z gub. siedleckiej, s. Aleksandra i Józefiny Niedziałkowskich, uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student i absolwent (dyplom z wyróżnieniem) Wydziału Rolniczego PR 1880-84, przyjęty do Arkonii 1880 (nr ew. 157), nie skorzystał z propozycji objęcia stanowiska docenta hodowli na UD, gospodarował w dobrach Sułkowice w gub. kaliskiej, Rowy w gub. siedleckiej, od 1894 we własnych dobrach Radzimowice w gub. płockiej, w latach 1901-04 prof. Akademii Rolniczej w Dublanach, później wykładowca na Wyższych Kursach Naukowych w Warszawie, w czasie okupacji niemieckiej członek Tymczasowej Rady Stanu, poseł na Sejm Ustawodawczy z okręgu garwolińskiego, w 1920 aresztowany przez bolszewików w Rowach i wywieziony do Smoleńska, a następnie do Jekaterynburga, pochowany na cmentarzu Bogorodzkim w Wołogdzie
Alfred Charmański, 1890-94.
- Alfred Charmański, (6 grudnia 1868 [1867?] w maj. Miedziaty w gub. kowieńskiej - 1951) brat Zygmunta, kuzyn Józefa (obaj Arkonia, Lauda), student i absolwent Wydziału Rolniczego PR 1888-94, przyjęty do Arkonii 1888 (nr ew. 431), od 1894 gospodarował we własnych dobrach Miedziaty, po I wojnie światowej na Litwie kowieńskiej, Filister Arkonii i Laudy
- Józef Charmański, (31 marca 1873 - po 1939) z gub. kowieńskiej, kuzyn Alfreda i Zygmunta (obaj Arkonia i Lauda), uczeń Szkoły Realnej w Wilnie, student Wydziału Chemicznego PR 1892-95, student i absolwent Wydziału Rolniczego 1895-1901, przyjęty do Arkonii 1892 (nr ew. 534), pomocnik teksatora w Rządowym Towarzystwie Asekuracyjnym od Ognia w Królestwie Polskim, 1905-08 zarządca maj. rodzinnego Wesołów w gub. kowieńskiej, po I wojnie światowej na Litwie kowieńskiej, Filister Arkonii i Laudy, w czasie II wojny światowej wywieziony na Syberię, gdzie zmarł
Zygmunt Charmański, 1938 r.
- Zygmunt Charmański, (29 sierpnia 1871 - po 1938), z gub. kowieńskiej, brat Alfreda, kuzyn Józefa (obaj Arkonia i Lauda), uczeń Szkoły Realnej w Rydze, student i absolwent Wydziału Handlowego PR 1892-1900, przyjęty do Arkonii 1892 (nr ew. 535), od 1902 zarządca dóbr Rudowy (Rudowsie) w gub. kowieńskiej, po I wojnie światowej na Litwie kowieńskiej, Filister Arkonii i Laudy
- Józef Chludziński, (19 marca 1863 w Antowillji w gub. mohylewskiej - przed 1929) herbu Cholewa, s. Alojzego i Marii z Sołtanów, student Wydziału Rolniczego PR 1883-84, przyjęty do Arkonii 1884 (nr ew. 314), w latach 1884-86 kontynuował naukę w Akademii w Hohenheim, później gospodarował we własnym maj. Antonowil
- Stanisław Chmieleński, (3 maja 1874 - ) z gub. warszawskiej, uczeń Gimnazjum w Kijowie, student Wydziału Mechanicznego PR 1893-94, student i absolwent Wydziału Inżynieryjnego 1894-1903, przyjęty do Arkonii 1893 (nr ew. 577), od 1900 poza Arkonią
- Janusz (Ignacy Janusz) Chmielowski, (28 grudnia 1877 - ) z Warszawy, uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1895-97, przyjęty do Arkonii 1895 (nr ew. 611)
- Tomasz Chmyzowski, ( - 1939), przyjęty do Arkonii 1934 (nr ew. 1154) pchor. rez., ranny w wojnie obronnej 1939, zmarł w szpitalu wojskowym [prawd. Tomasz Chmyzowski (ok. 1910 - ) s. Wincentego i Marii z Moraczewskich-Trzecieska]
Mieczysław Chodakowski, 1980 r.
- Mieczysław Chodakowski, (1906? - 28 maja 1990 w Katowicach) student Wydziału Elektrycznego PW 1925-32, przyjęty do Arkonii 1927 (nr ew. 1064), akt. 1927-33, sekretarz sem. let. 1928/29, prezes sem. zim. i sem. let. 1930/31, olderman sem. zim. 1931/32, wiceprezes wewn. ZPKA 1930 (IX kadencja), wiceprezes zewn. ZPKA 1930-31 (X kadencja)
- Karol Chodkiewicz, student Wydziału Handlowego PR 1894- , przyjęty do Arkonii 1894 (nr ew. 580) [prawd. Karol Chodkiewicz (6 grudnia 1873 w miejsc. Strzelczyńce na Podolu - 14 sierpnia 1929 w Krynicy) herbu Kościesza, s. Karola i Antoniny z Burczak-Abramowiczów]
- Aleksander hr. Choiseul-Gouffier, (21 lutego 1876 - ) z Francji, uczeń Gimnazjum w Paryżu, student Wydziału Rolniczego PR 1896-98, przyjęty do Arkonii 1896 (nr ew. 650)
- Kazimierz Chojecki, (7 września 1862 w Tatarynówce w gub. kijowskiej - 1941 w Bożym Darze k. Błonia) herbu Lubicz, s. Henryka i Henryki z Weślewskich, student Wydziału Chemicznego PR 1881-86, przyjęty do Arkonii 1881 (nr ew. 223), praktyka rolna w dobrach Tatarynówka, właściciel dóbr Holaki w Królestwie Polskim, w II RP referent w Okręgowym Urzędzie Ziemskim
- Władysław Chojnacki, (25 stycznia 1859 w Warszawie - 18 września 1884 w Warszawie), student Wydziału Inżynieryjnego 1878-82, założyciel Arkonii 1879 (nr ew. 34)
Bronisław Chojnowski, lata 80-te.Bronisław Chojnowski, 1924 r. (?).
- Bronisław Chojnowski [Choynowski], (4 grudnia 1861 w Warszawie - 22 listopada 1932 w Warszawie), s. Karola i Walerii z Brandlów, absolwent Szkoły Realnej w Charkowie, student Wydziału Mechanicznego PR 1885-90, przyjęty do Arkonii 1885 (nr ew. 343), inż., po I wojnie światowej przedstawiciel firmy “Fitzner i Gamper” w Łodzi, pochowany na warszawskich Powązkach (kwat. 174-VI-)
Maurycy Chorzewski.
- Maurycy Chorzewski, (10 lipca 1862 - 3 sierpnia 1944 w Warszawie) z gub. kijowskiej, stryj Jerzego (Sparta), uczeń Szkoły Realnej w Białej Cerkwi, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1880-87, przyjęty do Arkonii 1880 (nr ew. 175), wystąpił 1882, członek Związku Przyrodniczego, założyciel Welecji 1883, w II RP założyciel i długoletni rektor WSH w Warszawie, wicedyrektor Polskiego Związku Przemysłu Metalowego, zginął w czasie Powstania Warszawskiego, obecnie pochowany na warszawskich Powązkach
- Antoni Chrapowicki, (28 lutego 1867 w Rydze - 1928/29?), z gub. kowieńskiej, uczeń Szkoły Realnej w Mitawie, student Wydziału Mechanicznego PR 1887-1892, przyjęty do Arkonii 1887 (nr ew. 408), sekretarz I sem. 1889/90, wiceprezes II sem. (od 25 marca) 1889/90, od 1893 gospodarował we własnych dobrach maj. Terespol w gub. kowieńskiej, właściciel domu handlowego “A.Chrapowicki” w Kiejdanach, po I wojnie światowej na Litwie kowieńskiej, Filister Arkonii i Laudy
- Ignacy Chrapowicki, (9 marca 1884 w Warszawie - 20 września 1939 w Mostach k. Grodna), z gub. warszawskiej, herbu Gozdawa, s. Włodzimierza i Marii z Korwin Kossakowskich, brat Stanisława (Konwent Polonia), uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, uczeń i absolwent Szkoły Realnej w Rydze, student Wydziału Rolniczego 1903-06, przyjęty do Arkonii 1903 (nr ew. 767), od 1906 studiował także w szwajcarskim Fryburgu oraz francuskim Nancy (dpl. 1907), polski działacz oświatowy w Szwajcarii (praca wśród robotników sezonowych - nauka czytania i pisania oraz historii Polski), właściciel ziemski, w czasie wojny służył w oddziałach Czerwonego Krzyża, komisarz w polskiej służbie państwowej 1918-19, po I wojnie światowej na Litwie kowieńskiej, Filister Arkonii i Laudy, właściciel maj. Subocze w pow. grodzieńskim, Filister Arkonii i Laudy, polski działacz oświatowy na Litwie, aresztowany przez NKWD i zamordowany
- Wincenty Chrystowski, (19 grudnia 1871 w Frydrychstacie w gub. kurlandzkiej - przed 1929), uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1889-92, przyjęty do Arkonii 1889 (nr ew. 452), właściciel maj. Leoncin w gub. warszawskiej
- Karol Chrząszczewski, (21 października 1856 - 1928), uczeń Gimnazjum w Warszawie, student Wydziału Architektury PR 1875-77, Wydziału Chemicznego 1877-81, członek Kółka Idealistów i Kołka Gąssowskiego, przyjęty do Arkonii 1879 (nr ew. 73), dyrektor cukrowni “Krasiniec” w gub. płockiej
- Teodor Chrząszczewski, (9 listopada 1858 - po 1926), prawd. herbu Trzaska, z Wierzbińska w gub. kaliskiej, uczeń Gimnazjum w Dorpacie, student Wydziału Rolniczego PR 1879-81, przyjęty do Arkonii 1879 (nr ew. 98), wystąpił 1926, gospodarował we własnym mająktu Wierzbińsk w gub. kaliskiej, właściciel maj. Wicinin w gub. kaliskiej
- Bronisław Chudzyński, (24 lipca 1880 - po 1929), z gub. warszawskiej, s. Feliksa, uczeń Gimnazjum w Warszawie, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1900-08, przyjęty do Arkonii 1900 (nr ew. 731), konstruktor w biurze technicznym w Charkowie, asystent w laboratorium chemicznym Huty Ostrowieckiej 1911-12, od 1912 pomocnik szefa pieca hutniczego w Kramatorskim Zakładzie Metalurgicznym, w II RP pracował w Modrzejewskich Zakładach Górniczo-Hutniczych, główny inż. w hucie “Katarzyna” w Sosnowcu, później pracował w “Hucie Pokój” na Śląsku, członek Stowarzyszenia Techników
Ryszard Chwalibóg, 1925/26.
- Ryszard Chwalibóg, (15 października 1902 w miejsc. Kożanka k. Kijowa - 21 października 1983 w Bytomiu) herbu Strzemię, s. Jana (Welecja) i Ireny z Wierzbickich, uczeń szkoły średniej w Kijowie (eksternistyczna matura w Warszawie), student Wydziału Przyrodniczego UW 1919, student i absolwent (inż. mechanik) Wydziału Mechanicznego PW 1920-32, przyjęty do Arkonii 1923 (nr ew. 994), akt. 1922-32, sekretarz Warszawskiego Koła Międzykorporacyjnego sem. zim. 1924/25, sekretarz Arkonii sem. zim. i sem. let. 1924/25, olderman sem. let. 1925/26, sekretarz Bratniej Pomocy Studentów PW 1924/25, ppor. rez. marynarki 1934, po studiach pracował w Fabryce Amunicji w Skarżysku 1932-35, a następnie w Fabryce Samochodów P.Z. Inż. w Ursusie 1935-37 oraz w Cynkowni Warszawskiej Rapackiego i Święcickiego 1937-44, zmobilizowany we wrześniu 1939 i skierowany do warsztatów portowych Flotylli Pińskiej, w konspiracji zajmował się produkcją uzbrojenia dla AK, po wojnie dyrektor Zakładów Metalurgicznych E. Mieszczańskiego i T. Jaroszewskiego w Gorzycach k. Sandomierza 1945-48, a następne w Zakładach Mechanicznych w Elblągu 1949-51, jako główny technolog w Fabryce Kotłów w Raciborzu 1951-54, jako kierownik produkcji w Fabryce Przewodów i Armatur w Kielcach 1954-55, w Zjednoczeniu Przemysłu Maszyn Górniczych w Bytomiu 1955-63 i jako starszy projektant w Biurze Projektów Zakładów Przeróbki Mechanicznej Węgla “Separator” w Katowicach 1963-70, członek Stowarzyszenia Inżynierów Mechaników Polskich, wyróżniony odznaką honorową SIMP 1976 oraz złotą odznaką honorową NOT 1981, pochowany na warszawskich Powązkach w Warszawie
- Dyonizy Chwat, (17 września 1858 w Warszawie - lato 1881 w Warszawie), student Wydziału Inżynieryjnego PR 1879-81, przyjęty do Arkonii 1879 (nr ew. 104), zmarł w czasie studiów
Juliusz Ciechowski (?), 1929 r.
- Juliusz Ciechowski, (10 lutego 1910 w Będzinie - 16 czerwca 1958 w Sopocie) s. Stanisława i Marii z Świętochowskich, absolwent gimnzjum w Warszawie, student i absolwent WSH 1929-32 (handel morski), przyjęty do Arkonii 1929 (nr ew. 1087), akt. 1929-33, ukończył Szkołę Podchorążych Kawalerii Rezerwy w Grudziądzu, pracował w Morskiej Agencji w Gdyni, w wojnie obronnej 1939 ranny, walczył w powstaniu warszawskim na Czerniakowie, po rozbiciu oddziału przepłynął Wisłę, po wojnie prowadził z dwoma kolegami Hotel Nadmorski w Sopocie (dziś już nieistniejący), później ponownie w Morskiej Agencji w Gdyni, a następnie w “Polfrachcie” w Gdyni, pochowany na Cmentarzu Katolickim w Sopocie
- Roman Cichowski, (27 sierpnia 1880 - 20 grudnia 1943), z gub. radomskiej, herbu Wąż, s. Mieczysława i Heleny z Ścibor-Kotkowskich, uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, studen t Wydziału Chemicznego PR 1899-1902 i Wydziału Handlowego 1902-03, przyjęty do Arkonii 1902 (nr ew. 760), w II RP właściciel maj. Słabuszewice k. Opatowa
- Jerzy Edmund Marian Ciechomski, (3/15 listopada 1882 w Pyszkowie w pow. włocławskim - 11 lutego 1955) herbu Wąż, s. Henryka (ziemianina w pow. włocławskim) i Marii z Rutkowskich herbu Pobóg, ojciec Andrzeja (Corona), absolwent Gimnazjum w Siedlcach 1902, student i absolwent Wydziału Rolniczego PR 1902-09, student Wyższej Szkoły Rolniczej w Wiedniu 1904/1905 , przyjęty do Arkonii 1902 (nr ew. 761), prezes, właściciel maj. Rutkowice k. Ostrowy Warszawskiej 1914-39, członek Kujawskiego Towarzystwa Rolniczego, prezes Koła porad sąsiedzkich w Lubieniu Kujawskim 1921-39, od 1922 członek Związku Ziemian we Włocławku, którego był prezesem 1931-39, członek Zarządu Głównego Związku Ziemian w Warszawie, a od 1936 jego prezes, od 1925 delegat Związku Warszawskiego Ziemian do Rady Naczelnej Organizacji Ziemiańskich, radca Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego 1929-30, radca Izby Rolniczej Warszawskiej 1928-31, pochowany na Cmentarzu w Oławie [Źródła (poza wskazanymi poniżej spisu członków): relacja Michała Raczkowskiego]
- Juljan Ciemniewski, (2 (3?) stycznia 1867 w Tarnowie w gub. łomżyńskiej - ), brat (?) Stanisława (Arkonia), student Wydziału Chemicznego PR 1886-91, przyjęty do Arkonii 1887 (nr ew. 406), później współwłaściciel składu win “Fuchs” w Częstochowie
- Stanisław Ciemniewski, (26 września 1871 - po 1929) z gub. łomżyńskiej, herbu Prawdzic, s. Romualda, brat Juljana (Arkonia), student Wydziału Rolniczego PR 1890-91, przyjęty do Arkonii 1890 (nr ew. 488), później zarządca i dzierżawcza licznych dóbr, m.in. Wnory w gub. łomżyńskiej i grodzieńskiej, właściciel maj. Tarnów w gub. łomżyńskiej
- Konstanty Ciszkiewicz, (25 marca 1857 w Linkowie w gub. kowieńskiej – 1911), s. Jarosława Romana i Zofii z d. Wołodkow, absolwent w Gimnazjum w Rydze, student Wydziału Mechanicznego 1877-80 i Wydziału Handlowego 1881-83, założyciel Arkonii 1879 (nr ew. 4), urzędnik w konsulacie austriackim w Warszawie, a następnie nauczyciel języka niemieckiego w Warszawie
- Jan Czaplicki, (24 maja 1865 w Warszawie - 28 października 1931 w Warszawie), student Wydziału Architektury PR 1886-87, student i absolwent Wydziału Mechanicznego 1887-92, przyjęty do Arkonii 1886 (nr ew. 371), inż. w Zakładach Malcowa w gub. orłowskiej, konsul RP w Erichu
Janusz Czaplicki, 1925/26.
- Janusz Czaplicki, student prawa UW 1924-32, przyjęty do Arkonii 1925 (nr ew. 1035), akt. 1926-33
- Piotr (Henryk Piotr) (Łodzia-) Czarniecki (Czarniecki-Czarnca), (6 maja 1860 w Rząsawach w gub. piotrkowskiej - 10 września 1920) herbu Łodzia, s. Augusta i Wandy z Miączyńskich, student Wydziału Inżynieryjnego 1878-79 i Wydziału Rolniczego 1879-1883, przyjęty do Arkonii 1879 (nr ew. 68), w latach 1884-85 gospodarował w dobrach rodzinnych Dobryszce w gub. piotrkowskiej, od 1885 w właściciel ziemski w gub. płockiej, właściciel i plenipotent dóbr K. Przewłockiego (maj. Omienciny w gub. warszawskiej), od 1908 właściciel maj. Kąty-Zdrój w gub. warszawskiej
- Józef Czarkowski, (19 października 1858 - ) z gub. grodzieńskiej, student Wydziału Handlowego PR 1880-84, przyjęty do Arkonii 1880 (nr ew. 162), wystąpił 1883, założyciel Welecji 1883, buchalter w fabryce gwoździ w Nowym Radomsku, później w “Hucie Bankowej”
- Adam Czarnowski, (2 lutego 1874 - po 1929), z maj. Łęki w gub. warszawskiej, s. Aleksandra i Amelii z d. Tabenckiej, uczeń III Gimnazjum Klasycznego w Warszawie, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1892-1901, przyjęty do Arkonii 1892 (nr ew. 528), od 1908 gospodarował we własnym maj. Konopaty w gub. płockiej, w II RP członek Związku Ziemian Okręgowego Towarzystwa Rolniczego
- Alfons Czarnowski, (27 kwietnia 1876 - 1924), z gub. podolskiej, s. Henryka, uczeń Korpusu Kadetów w Kijowie, student Wydziału Mechanicznego PR 1894-96 i Wydziału Chemicznego 1896-1904, przyjęty do Arkonii 1894 (nr ew. 591)
- Ludwik Czarnowski, (29 października 1861 w miejsc. Olszany w gub. kijowskiej - przed 1929), uczeń Szkoły Realnej w Białej Cerkwi, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1881-88, przyjęty do Arkonii 1881 (nr ew. 220), od 1891 współwłaściciel firmy “Bromann, Szwede & Ko.” w Warszawie, a od 1900 jej kierownik
- Ludwik Czasznicki, (25 sierpnia 1871 - 1896), z gub. wileńskiej, uczeń Szkoły Realnej 1891-92, przyjęty do Arkonii 1891 (nr ew. 518)
- Antoni Czechowicz, (27 marca 1864 w Wilnie – 1916), student Wydziału Rolniczego PR 1888-91, przyjęty do Arkonii 1890 (nr ew. 465), właściciel maj. Surwiliszki w gub. wileńskiej
- Witold Czechowicz, (28 czerwca 1861w miejsc. Mackowicze (Maćkowicze?) w gub. wileńskiej), uczeń Szkoły Przemysłowej w Łodzi, student Wydziału Chemicznego PR 1882-88 (?), przyjęty do Arkonii 1883 (nr ew. 287)
- Gustaw Czerniewski, (7 czerwca 1880 - ) z gub. kowieńskiej, s. Adolfa, uczeń Szkoły Realnej w Dorpacie, student i absolwent Wydziału Inżynieryjnego PR 1901-10, przyjęty do Arkonii 1902 (nr ew. 763), wystąpił z Arkonii 1903
Ignacy Czerniewski, 1902-1906.
- Ignacy Czerniewski, (2 sierpnia 1882 w miejsc. Wieliż na Ziemi Witebskiej - 5 sierpnia 1956 w Krakowie) z Kowieńszczyzny, s. Adama i Michaliny z d. Malinowskich, uczeń Prywatnego Gimnazjum Klasycznego w Tukumie w Kurlandii, eksternistycznie ukończył Gimnazjum w Razaniu 1900, student i absolwent (inż. technolog) Wydziału Mechanicznego PR 1900-06, przyjęty do Arkonii 1902 (nr ew. 753), po studiach na różnych stanowiskach jako pomocnik kierownika działu wagonowego, naczelnik Oddziału Wagonowego, a w końcu kierownik Działu Wagonowego w Zarządzie Kolei Środkowo Azjatyckiej (Taszkient, Kuszka, Merew, Aschabad) 1906-18, tłumacz z jęz. angielskiego na rosyjski i perski w MSZ w Kabulu 1918-19, w obozie dla jeńców cywilnych Belgaum w Indiach Brytyjskich 1919-20, założyciel Korporacji Gedania w Gdańsku 1922, kierownik działu wagonowego w Dyrekcji Kolei Państwowych w Gdańsku 1920-23, komisarz Ministerstwa Kolei Żelaznych w Gdańskiej Fabryce Wagonów i Zakładach Przemysłowych 1923-25, pracował na różnych stanowiskach od zastępcy naczelnika służb mechanicznych do wicedyrektora w Dyrekcji Kolei Państwowych (Gdańsk, Toruń, Radom, Kraków, Poznań) 1925-39, od 1939 poszukiwany przez Niemców, w czasie okupacji ukrywał się pracując jako robotnik drogowy i leśny, od maja 1940 we wsi Międzybrodzie Bielskie, po wojnie dyrektor PKP w Krakowie 1945, a następnie organizator i dziekan Wydziału Komunikacji AGH w Krakowie 1945-56, kierownik Katedry Gospodarki Trakcyjnej i Naprawy Taboru Kolejowego, delegat Ministerstwa Komunikacji przy Wydziałach Politechnicznych AGH, organizator i kierownik Technicznego Studium Zaocznego Wydziału Mechanicznego Politechniki Krakowskiej, pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie, odznaczony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Oficerskim OOP i Medalem Dziesięciolecia
- Wilhelm Czerniewski, (15 stycznia 1888 - 1919) z Kowieńszczyzny, s. Władysława, uczeń Szkoły Realnej w Wilnie, student Wydziału Chemicznego 1908-10, student i absolwent Wydziału Rolniczego 1910-15, przyjęty do Arkonii 1909 (nr ew. 829), właściciel ziemski na Litwie
- Stefan Józef Czerwiński, (16 czerwca 1868 w Rydze - przed 1929), uczeń Gimnazjum Miejskiego w Rydze, student Wydziału Handlowego PR 1887-90, przyjęty do Arkonii 1887 (nr ew. 402)
- Konstanty ks. Światopełk-Czetwertyński, (4 września 1875 w maj. Skidel w gub. grodzieńskiej - 30 października 1939 w Warszawie), s. Stanisława i Marii z Broel-Platerów, uczeń Gimnazjum Miejskiego w Rydze, student i absolwent Wydziału Rolniczego PR 1894-1903, przyjęty do Arkonii 1894 (nr ew. 586), gospodarował we własnych dobra Kotra Budowla i Skidel w gub. grodzieńskiej, w II RP prezes Rady Naczelnej Kresowego Związku Ziemian, członek Grodzieńskiego Towarzystwa Rolniczego
Seweryn ks. Światopełk-Czetwertyński, lata 80-te.
- Seweryn Franciszek ks. Światopełk-Czetwertyński, herbu Pogoń Ruska, (18 kwietnia 1873 w Warszawie - 19 czerwca 1945 w Edynburgu) s. Włodzimierza Ludwika i Marii Wandy z hr. Uruskich, ojciec Stefana (Arkonia), stryj Andrzeja (Corona), uczeń Gimnazjum w Rydze, student i absolwent Wydziału Rolniczego PR 1891-97, studiował także na Uniwersytecie w Bonn, ziemianin i przemysłowiec, gospodarował w maj. żony w gub. warszawskiej (m.in. maj. Falenty i Sękocin) oraz we własnym maj. Suchowola w gub. siedleckiej, właściciel Hotelu Europejskiego w Warszawie, wiceprezes Warszawskiego Towarzystwa Dobroczynności 1904, polityk narodowy, wydawca “Gazety Warszawskiej”, poseł do pierwszej Dumy 1906, wiceprezes Komitetu Narodowego, założyciel Koła Międzypartyjnego w Moskwie, organizator Centralnego Komitetu Narodowego w Warszawie 1914-15, poseł 1919-35, w tym wicemarszałek Sejmu 1928-31
- Stefan ks. Światopełk-Czetwertyński, (17 marca 1910 w Warszawie - 10 października 1978 w Warszawie) s. Seweryna (Arkonia) i Zofii z Przezdzieckich, brat stryjeczny Andrzeja (Corona), absolwent Gimnazjum im. Bolesława Chrobrego w Pszczynie, student i absolwent (mgr praw) UW, studiował także hotelarstwo w Ecole Hotelière de Lausanne, przyjęty do Arkonii 1931 (nr ew. 1119), akt. 1931-33, po studiach praktykował w hotelach londyńskich i paryskich (Ritz), a następnie pracował w Hotelu Europejskim w Warszawie, por. rez. w 25 Pułku WLKP, więzień obozu jenieckiego w Woldenbergu, po wojnie prowadził restaurację w Hotelu Europejskim 1945-48, był konsultantem przy budowie nowych hoteli (m.in. Grand Hotel w Warszawie), więziony przez władze komunistyczne pod zarzutem szpiegostwa 1953-56, w 1960 zmuszony do emigracji, wicedyrektor hotelu Intercontinental w Genewie 1964-65, był sekretarzem byłej królowej Włoch Marie-José 1969-77, na emeryturze zamieszkał w Wersalu pod Paryżem, pochowany na Cmentarzu w Laskach
- Adam Czosnowski, przyjęty do Arkonii 1932 (nr ew. 1133)
Józef Mintowt-Czyż, 1927 r.
- Józef Mintowt-Czyż, (6 lipca 1898 w Marienhausen w gub. witebskiej - 31 grudnia 1965 w Sopocie), z rodziny ziemiańskiej, s. Władysława i Matyldy z d. Guelat, absolwent polskiego Gimnazjum Filologicznego św. Katarzyny w Petersburgu 1916, żołnierz I Korpusu Polskiego gen. Józefa Dowbor-Muśnickiego 1917-18, następnie ppor. WP 1919-20, dowódca baterii artylerii konnej w armii pod dowództwem gen. J. Hallera na froncie południowym, odznaczony Virtuti Militarii, student architektury Instytut Grażdańskich Inżynierów w Petersburgu i Wojskowej Szkoły Kadetów Artylerii Konnej, student i absolwent Wydziału Inżynierii Lądowej PW 1916-28, inż. drógi i mostów, przyjęty do Arkonii 1924 (nr ew. 998), akt. 1924-29, wiceprezes wewn. sem. zim. i sem. let. 1924/25, zastępca kierownika robót przy budowie chłodni portowej w Gdyni z ramienia firmy “Tri” Towarzystwa Robót Inżynieryjnych 1928-30, później w duńskim przedsiębiorstwie Hojgaard & Schulz 1930-39, w ramach konsorcjum Francuzko-Polskiego dla budowy portu w Gdyni, w tym kierownik robót oraz projektant nabrzeży, falochronów i innych obiektów portowych: portu wojennego na Helu, portu rybackiego we Władysławowie, w wojnie obronnej 1939 jako ppor. rez. artylerii w obronie Modlina, odznaczony Krzyżem Walecznych, zwolniony z niewoli niemieckiej, w okresie okupacji w firmie inż. Leszek Muszyński w Warszawie kierownik robót budowy mostu drewniano-stalowego przez rzekę Wisłę w Świdrach Małych oraz przy innych obiektach mostowych na terenie woj. warszawskiego 1940-44, po powstaniu w obozie w Pruszkowie, po wyzwoleniu wrócił do Gdańska, naczelnik Wydziału Kierownictwa Robót w Biurze Odbudowy Portów w Gdańsku 1945-46, główny kierownik robót zniszczonych falochronów w przedsiębiorstwie Hojgaard & Schultz 1946-50, a następnie z ramienia Państwowego Przedsiębiorstwa Budowlanego “Hydrotrest” w Gdyni 1950-51; główny specjalista Biurze Projektowym Budownictwa Komunalnego w Gdańsku 1951-58, od 1958 w Instytucie Morskim przy opracowaniu planu perspektyw rozwoju i rozbudowy portów morskich, od 1959 kierownik stacji naukowo-badawczej w Gdańsku, samodzielny pracownik przy organizacji wielkich morskich robót hydrotechnicznych m.in. przy projekcie odwodnienia suchego doku w Gdyni, członek Sekcji Budowlanej Morskiego Komitetu Inżynierii i Gospodarki Wodnej PAN, działacz Polskiego Towarzystwa Ekspertów Budowlanych oraz Społecznego Komitetu Budowlanego dla Budowy Bulwaru Szwedzkiego w Gdyni, autor licznych publikacji fachowych, odznaczony dwukrotnie przed i po wojnie Złotym Krzyżem Zasługi, pochowany na cmentarzu katolickim w Sopocie
- Jerzy Wincenty Weryha-Darewski, (10 kwietnia 1863 w miejsc. Subocz k. Kitajgrodu - 1922 w Kamieńcu) herbu Śreniawa, z gub. podolskiej, s. Hipolita i Felicji z Sierpawskich, uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student Wydziału Mechanicznego PR 1883-85, przyjęty do Arkonii 1883 (nr ew. 282), wystąpił 1883, założyciel Welecji 1883, właściciel ziemski, dobra Podfilipie i Weselec w gub. podolskiej, zakupił maj. Ustronie k. Kutais w Kraju Zakaukaskim
Dymitr Korybut-Daszkiewicz, po 1900 r.
- Dymitr Korybut-Daszkiewicz, (28 marca/9 kwietnia 1856 w miejsc. Orla w gub. grodzieńskiej – 9 września 1924 w Wojczyźnie w pow. grodzieńskim), s. Ryszarda Polikarpa i Teresy z d. Dunin-Jundziłł, absolwent Gimnazjum w Rydze, student i absolwent Wydziału Rolniczego PR 1878-82, członek Kółka Idealistów, przyjęty do Arkonii 1879 (nr ew. 69), studiował także na Uniwersytecie w Warszawie i w Instytucie Rolniczym w Puławach, właściciel maj. Wojczyzna w gub. grodzieńskiej, założyciel stadniny i hodowca “polskich hunterów”, członek Petersburskiej Rady Państwa
- Roman Daszyński, (28 lipca 1895 - 3 lutego 1984), z gub. warszawskiej, s. Jana, uczeń Szkoły Handlowej w Warszawie, student Wydziału Mechanicznego PR 1915-18, przyjęty do Arkonii 1915 (nr ew. 895), po wojnie student PW 1918-24, szef wydziału w firmie “Przemysł Superfosfatowy” w Warszawie, w 1935 prokurent w “Zjednoczonych Fabrykach Superfosfatów w Polsce”
Czesław Dąbrowski (Dobrowolski ?), 1929 r.
- Czesław Dąbrowski, ( - 1942 w Grodnie), student PW 1929-32, przyjęty do Arkonii 1929 (nr ew. 1088), akt. 1929-33, aresztowany w Grodnie przez Gestapo i rozstrzelany, na wniosek AK pośmiertnie odznaczony Krzyżem Srebrnym VM
- Karol Dąbrowski, ( - 9 września 1978), przyjęty do Arkonii 1932 (nr ew. 1134), na wniosek AK odznaczony Krzyżem Srebrnym VM
- Tadeusz Dąbrowski, (1893/4 - 24 września 1980), student PL 1913-14 i budowy maszyn PW 1915-23, przyjęty do Arkonii 1918 (nr ew. 918), akt. 1918-23, ułan I Pułku Ułanów Krechowieckich, dyrektor Towarzystwa Przemysłowo-Handlowego “Adora” L. Dobrowolski i Ska., Jeneralny Reprezentant na b. Kongresówkę i Kresy Wschodnie fabryki H. Cegielski w Poznaniu (1929), po wojnie wieloletni pracownik “Orbisu”, pochowany w grobie rodzinnym na warszawskich Powązkach
Leszek Demby, 1937-38 r.
- Leszek Demby, (9 sierpnia 1917 w Kijowie - 1 sierpnia 1944 w Warszawie) bratanek Bohdana (Astrea), s. Władysława i Anieli z d. Diehl, s. Władysława i Anieli z d. Diehl, absolwent Towarzystwa Szkoły Mazowieckiej w Warszawie 1936, student Wydziału Lądowego PW 1936-39, przyjęty do Arkonii 1936 (nr ew. 1183), w czasie okupacji pracował w straży pożarnej i obronie przeciwlotniczej hotelu Bristol i sąsiadującego Banku Cukrownictwa, od listopada 1939 w konspiracji, ukończył tajną podchorążówkę w stopniu kaprala-podchorążego, żołnierz AK ps. “Sosnowski” zgrupowania “Jeleń”, poległ w czasie Powstania Warszawskiego w ataku na siedzibę Gestapo w Alei Szucha, odznaczony Krzyżem Walecznych 1944, Medalem Wojska 1948, Warszawskim Krzyżem Powstańczym 1982, pośmiertnie awansowany na plutonowego-podchorążego, jego nazwisko umieszczono na Ścianie Pamięci w Muzeum Powstania Warszawskiego
Jan (?) Deskur, 1980 r.
- Jan Descour, przyjęty do Arkonii 1937 (nr ew. 1184)
Stefan Deskur.
- Stefan Deskur, (19 września 1918 w Warszawie - 1 kwietnia 2005 w Wilkowicach pow. Bielski) herbu Góra Złotoskalista, s. Henryka Józefa i Stefanii z Wołowskich przyjęty do Arkonii 1936 (nr ew. 1173), absolwent SGH ekonomista, żołnierz AK, uczestnik Akcji Burza w Rzeszowskim, po wojnie pracownik central handlu zagranicznego w Warszawie, pracował także kilka lat na placówce w Paryżu
- Stanisław Długoszewski, (6 lutego 1868 w Zgierzu - ), z Cesarstwa Austriackiego, uczeń Szkoły Przemysłowej w Łodzi, student Wydziału Mechanicznego PR 1886-88, przyjęty do Arkonii 1886 (nr ew. 369), studiował na Politechnice w Wiedniu w latach 1889-1903, współwłaściciel fabryki sukna “Binder i Długoszewski” w Zgierzu, w II RP dyrektor naczelny Banku Przem. Zgierskich
- Kazimierz Dłużewski, (29 marca 1912 w Pobułkowie Małym k. Pułtuska - 13 listopada 1939 w Pułtusku) przyjęty do Arkonii 1933 (nr ew. 1142), aresztowany przez Gestapo w maj. Pobyłkowo, rozstrzelany
- Jan Dobrosławski, (12 września 1864 w Warszawie - ), uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student Wydziału Mechanicznego PR 1885-87 i Wydziału Handlowego 1887-88, przyjęty do Arkonii 1885 (nr ew. 351a), studiował na Politechnice w Dreźnie, pracował w magazynie matki, zatrudniony w firmie “W. Zygmuntowicz” w Warszawie
August Doliwo-Dobrowolski, lata 80-te.
- August Doliwo-Dobrowolski, (27 stycznia 1867 w maj. rodzinnym Łuka w gub. wołyńskiej – 1924), uczeń Szkoły Realnej w Kijowie, student Wydziału Chemicznego PR 1885-87 i Wydziału Mechanicznego 1887-92, przyjęty do Arkonii 1885 (nr ew. 350), inż. w firmie “Norblin, Bracia Buch i T. Werner” w Warszawie
Czesław Dobrowolski, 1926 r.
- Czesław Dobrowolski, (27 listopada 1897 w Warszawie - 1940 w Katyniu), s. Stefana Antoniego i Gabryeli z Franckich, absolwent Szkoły Handlowej A. Jeżewskiego, student i absolwent chemii PW 1916-31, przyjęty do Arkonii 1918 (nr ew. 925), akt. 1918-31, sekratarz Warszawskiego Koła Międzykorporacyjnego 1922, ochotnik w wojnie 1918-21 w 8 Pułku Artylerii Piechoty z Rembertowa, uczestniczył m.in. w zajęciu Kowla, walkach pod Lubitowem, Poginkami, Popowiczami, Świdnikiem, absolwent Szkoły Podchorążych Rezerwy Artylerii w Poznaniu, chemik w Wojskowym Instytucie Badań Materiałów Uzbrojnia, por. rez., w wojnie obronnej 1939 wzięty do niewoli sowieckiej w Brześciu, osadzony w obozie jenieckim w Kozielsku, zamordowany przez NKWD
- Kazimierz Dobrowolski, (11 kwietnia 1864 w Żytomierzu – po 1929), uczeń Szkoły Realnej w Kijowie, student Wydziału Chemicznego PR 1883-89, przyjęty do Arkonii 1883 (nr ew. 304), gospodarował w dobrach ojcowskich Łuka w gub. wołyńskiej, w II RP administrator dóbr Belmont w pow. bracławskim na Wileńszczyźnie
- Stefan Dobrowolski, (31 lipca 1874 - ) z Kalisza, uczeń Gimnazjum w Kaliszu, student Wydziału Mechanicznego PR 1894-1900, przyjęty do Arkonii 1894 (nr ew. 588), nauczyciel w Szkole Technicznej W. Piotrowskiego w Warszawie, w II RP ppłk, kierował pracami sanitarno-technicznymi Centralnego Zakładu Zaopatrzenia Sanitarnego WP, członek Stowarzyszenia Techników
Tadeusz Dobrzański, początek lat 60-tych.Tadeusz Dobrzański, 1935 r.
- Tadeusz Mirosław Dobrzański, (9 listopad 1915 w Piotrkowie Trybunalskim - 13 lipca 1969 w Montrealu) s. Tadeusza i Janiny z d. Ubysz, absolwent Gimnazjum w Rydzynie 1934, student Wydziału Mechanicznego PW, przyjęty do Arkonii 1935 (nr ew. 1164), w czasie w kospiracji początkowo w Organizacji Wojskowej Związku Jaszczurczego, a następnie od 1942 w NSZ, sekretarz Tadeusza Salskiego ps. “Tadeusz” szefa Komitetu Wykonawczego Organizacji Polskiej, aresztowany przez Niemców, wykupiony przez rodzinę z niewoli, w czasie Powstania Warszawskiego w kompanii “Warszawianka” w zgrupowaniu “Chrobry II”, we wrześniu 1944 awansowany na stopień podporucznika, po upadku Powstania w niewoli niemieckiej w Stalagu 344 Lamsdorf w Murnau, po wyzwoleniu przez Amerykanów w Brygadzie Świętokrzyskiej, po wojnie do 1948 w Rzymie, gdzie służył w II Korpusie PSZ, a następnie do 1956 w Argentynie, pracował na budowach, a później przy zawieszaniu drutu na trolejbusy, w 1956 wyjechał do Kanady, pracował w przemyśle stoczniowym, działacz organizacji polonijnych, członek Koła Filistrów Polskich Korporacji Akademickich w Montrealu, pochowany na cmentarzu weteranów “Field of Honour” w Pointe Claire w Quebec, pośmiertnie odznaczony Krzyżem Narodowego Czynu Zbrojnego (vide także Robert Rudnicki, Obóz narodowy w Piotrkowie Trybunalskim w latach 1919-1939, Piotrków Trybunalski 2011, s. 239-240)
- Beniamin Dobrzyński, (13 września 1868 w miejs. Kowal w gub. warszawskiej - po 1929), uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student Wydziału Chemicznego PR 1887, przyjęty do Arkonii 1887 (nr ew. 380), współpracownik Banku Maximiliana Goldfedera w Łodzi, w II RP współpracownik łódzkiej Fabryki Wyrobów Jedwabynych “Setelana”
- Wilhelm Dobrzyński, student chemii UW 1918-21, przyjęty do Arkonii 1918 (nr ew. 906), akt. 1918-26, prezes Warszawskiego Koła Międzykorporacyjnego i Arkonii sem. zim. 1924/25, pracownik Pocztowej Kasy Oszczędności (1929), w zarządzie głównym Zrzeszenia Pracowników P.K.O.
- Władysław Wolf Dobrzyński, (16 grudnia 1858 we Włocławku - ), absolwent Szkoły Realnej we Włocławku, student i absolwent (dyplom z wyróżnieniem) Wydziału Mechanicznego PR 1878-83, przyjęty do Arkonii 1879 (nr ew. 51), w II RP sekretarz Warszawskiego Centralnego Komitetu Oszczędnościowego w Warszawie
- Henryk Docha, (16 stycznia 1894 - po 1929), z gub. suwalskiej, s. Józefa, uczeń Gimnazjum w Grodnie, student Wydziału Handlowego PR 1913-1918, przyjęty do Arkonii 1913 (nr ew. 874), w II RP właściciel maj. Łumbie w Białostockim
- Witold Dołabowski (Dołobowski), (7 grudnia 1889 - 1918/19), z gub. kowieńskiej, s. Romana, uczeń Szkoły Realnej w Mitawie, student Wydziału Rolniczego PR 1910-13, przyjęty do Arkonii 1910 (nr ew. 835), zginął w walkach o odzyskanie niepodległości
- Leon Domachowski, (8 lutego 1877 - ) z Warszawy, s. Aleksandra, uczeń Korpusu Kadetów w Sankt Petersburgu, student i absolwent Wydziału Handlowego PR 1899-1904, przyjęty do Arkonii 1899 (nr ew. 721), wystąpił z Arkonii
- Jerzy Domaniewski, ( - 1944 w Warszawie), student i absolwent (inż. hydrotechnik) PW 1921-25, przyjęty do Arkonii 1923 (nr ew. 992), akt. 1923-25, inż. w Krajowym Towarzystwie Melioracyjnym” (1929), członek Stowarzyszenia Techników, rozstrzelany przez Gestapo podczas Powstania Warszawskiego
Adam Domański, 1928 r.Adam Domański, 1980 r.
- Adam Domański, (11 lipca 1901 - 29 lipca 1997 w Komorowie) herbu Larysza, s. Zenona i Janiny z Domańskich, brat Janusza (Arkonia), prawd. brat Józefa (Corona), brat stryjeczny Tadeusza (Arkonia), student rolnictwa SGGW 1924-30, przyjęty do Arkonii 1924 (nr ew. 1013), akt. 1924-30, olderman sem. let. 1928/29, wiceprezes wewn. ZPKA 1928 (VII kadencja), absolwent SGGW, prof. nadzw., 1971-79 utajnionego prezydium Arkonii w kraju
- Bolesław Domański, (3 maja 1875 - ) z Warszawy, s. Wincentego, uczeń Szkoły Realnej w Smoleńsku, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1895-1909, przyjęty do Arkonii 1895 (nr ew. 609), wystąpił 1904
- Feliks Piotr Domański, (18 maja 1860 w Warszawie - 30 września 1948 w Prymusowej Woli w pow. Opoczno), herbu Larysza, s. Antoniego i Barbary z Proszkowskich, brat Zygmunta (Arkonia), student Wydziału Chemicznego PR 1879-82 oraz Wydziału Rolniczego 1882-83, przyjęty do Arkonii 1879 (nr ew. 91), ziemianin, pracował w dobrach ojcowskich Jasienice w gub. warszawskiej, administrował majątkiem Ruszki w gub. warszawskiej, w II RP właściciel maj. Prymusowa Wola k. Opoczna
- Janusz Domański, (1903-1974) herbu Larysza, s. Zenona i Janiny z Domańskich, brat Adama (Arkonia), prawd. brat Józefa (Corona), brat stryjeczny Tadeusza (Arkonia), student matematyki WSH 1923-31, przyjęty do Arkonii 1928 (nr ew. 1074), akt. 1928-31
- Stanisław Domański, (24 kwietnia 1865 w Orenburgu - po 1929), z gub. mińskiej, student i absolwent Wydziału Inżynieryjnego PR 1884-92, przyjęty do Arkonii 1884 (nr ew. 323), pomocnik Naczelnika Oddziału 6 Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej, w II RP urzędnik Ministerstwa Komunikacji [być może Stanisław Domański herbu Larysza, s. Cypriana i Emilii z d. Tąkiel]
- Tadeusz Domański, (1903-1978) herbu Larysza, s. Edwarda i Róży z Daszkiewiczów, brat stryjeczny Adama i Janusza (obaj Arkonia), student rolnictwa SGGW 1924, przyjęty do Arkonii 1924 (nr ew. 1019), akt. 1924-25, wystąpił z Arkonii 1925
- Tadeusz Domański II, przyjęty do Arkonii 1937 (nr ew. 1185)
- Zygmunt Domański, (2 maja 1858 w Jasieńcu k. Grójca – 1927 w Jasieńcu k. Grójca), herbu Larysza, s. Antoniego i Barbary z Proszkowskich, brat Zygmunta (Arkonia), student i absolwent Wydziału Rolniczego PR 1878-82, przyjęty do Arkonii 1879 (nr ew. 80), od 1884 zarządzał dobrami rodzinnymi Biejków w gub. warszawskiej, właściciel maj. Jasieniec
- Stanisław Dornstein, (20 marca 1861 w Kaliszu – 26 czerwca 1880 w Sosnowicach), absolwent Szkoły Realnej w Warszawie, student Wydziału Chemicznego PR 1878-80, przyjęty do Arkonii 1879 (nr ew. 49), zmarł w czasie studiów
- Stefan Dornstein, (12 marca 1859 w Kaliszu – przed 1929), absolwent Szkoły Realnej w Warszawie, student Wydziału Mechanicznego PR 1878-81, Wydziału Chemicznego 1881-82, przyjęty do Arkonii 1879 (nr ew. 50)
- Teodor Doruchowski, (21 grudnia 1856 w maj. Mycielin w. gub. kaliskiej - 8 sierpnia 1940) herbu Niesobia, s. Felika i Wandy z d. Kokczyńska, brat Zygmunta (Arkonia), ojciec Adama (Aquilonia), stryj Zdzisława (Aquilonia), absolwent Szkoły Realnej w Poznaniu, student Wydziału Rolniczego PR 1876-79, założyciel Arkonii 1879 (nr ew. 5), w 1883 objął dobra rodowe Mycielin, w II Rzeczypospolitej członek Rady Banku Gospodarstwa Krajowego, pochowany na warszawskich Powązkach
- Zygmunt Doruchowski, (28 lutego 1861 w maj. Mycielin w gub. kaliskiej - 1910) herbu Niesobia, s. Felika i Wandy z d. Kokczyńska, brat Teodora (Arkonia), ojciec Zdzisława (Aquilonia), stryj Adama (Aquilonia), student Wydziału Chemicznego PR 1879-80 oraz wydziału Rolniczego 1880-81, przyjęty do Arkonii 1879 (nr ew. 96), studiował na Uniwersytecie w Halle i w Brukseli, od 1883 właściciel dóbr Złotniki M(i)ałe w gub. kaliskiej
- Stefan Dowbor, (2 stycznia 1889 - ), z gub. kowieńskiej, s. Michała, uczeń Szkoły Realnej w Gatczynie, student Wydziału Chemicznego PR 1909-11, przyjęty do Arkonii 1910 (nr ew. 832)
Edward Dowgiałło-Narbutt, 1927 r.
- Edward Dowgiałło-Narbutt, ( - 1944 w Warszawie), student i absolwent WSH 1922-31, przyjęty do Arkonii 1926 (nr ew. 1049), akt. 1926-31, olderman sem. let. 1929/30, mieszkał na Litwie kowieńskiej, Filister Arkonii i Laudy, poległ w Powstaniu Warszawskim
- Stanisław Dowgiałło, (11 maja 1871 - 18 lutego/3 marca 1907), przyjęty do Arkonii 1890 (nr ew. 469) z gub. wileńskiej, uczeń Szkoły Realnej w Wilnie, student Wydziału Rolniczego PR 1890-93
Wojciech Dowgiałło, lata 80-te.
- Wojciech Dowgiałło, (10 maja 1866 w Tawdowiany w gub. witebskiej - ok. 1933), uczeń Szkoły Realnej w Rydze, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1885-96, przyjęty do Arkonii 1885 (nr ew. 340), sekretarz I i II sem. 1886/87 oraz I sem. 1887/88, wiceprezes II sem. 1887/88, wiceprezes (do 15 listopada) i prezes (od 15 listopada) I sem. 1888/89, prezes I sem. i II sem. (z przerwą od 25 do 29 marca), 1889/90, od 1903 współwłaściciel i kierownik biura technicznego W. Dowgiałło & Ko. w Warszawie, właściciel ziemski, współred. “Księgi Pamiątkowej „Arkonji” 1879 – 9/V – 1929″ (Warszawa 1929), pochowany na warszawskich Powązkach
- Jan Dowiatt, (12 marca 1881 - koniec 1930 na Litwie kowieńskiej) z Willi, herbu Gryf, s. Jerzego i Stefanii z Komorowskich, brat Włodzimierza (Arkonia), uczeń Szkoły Realnej w Petersburgu, student Wydziału Architektury PR 1898-99, student i absolwent Wydziału Handlowego 1899-1906, przyjęty do Arkonii 1898 (nr ew. 694), właściciel maj. Dowjatowo w gub. kowieńskiej, po I wojnie światowej na Litwie kowieńskiej, Filister Arkonii i Laudy
- Włodzimierz Dowiatt, (10 marca 1878 - ) z Willi, herbu Gryf, s. Jerzego i Stefanii z Komorowskich, brat Jana (Arkonia), uczeń Szkoły Realnej w Sankt Petersburgu, student Wydziału Rolniczego PR 1899-1902, przyjęty do Arkonii 1900 (nr ew. 735), właściciel dóbr Kurzum w gub. kurlandzkiej i dóbr Dowiatowo w gub. kowieńskiej
- Antoni Dramiński, (20 marca 1860 - ) z Poznania, uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1881-86, przyjęty do Arkonii 1881 (nr ew. 203), wystąpił 1883, założyciel Welecji 1883, od 1886 praktyka w fabryce “Lilpop, Rau & Löwenstein” w Warszawie, przedstawiciel w Kijowie firmy Towarzystwa Akcyjnego “W. Fitzner i K. Gamper” w Sielcu
- Feliks ks. Drucki-Lubecki, (22 kwietnia 1860 w Pińsku – 30 maja 1920) herbu Druck, z gub. mińskiej, s. Edwina i Jadwigi z ks. Radziwiłłów, student Wydziału Handlowego PR 1880-89, przyjęty do Arkonii 1880 (nr ew. 129), od 1884 gospodarował we własnych dobrach Jarzewo w gub. wileńskiej, a od 1886 w Bohdanówce w gub. mińskiej, właściciel maj. Parochońsk w gub. mińskiej
- Józef Dubiński, (18 listopada 1859 - ) z gub. kijowskiej, absolwent Szkoły Realnej w Białej Cerkwi, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1880-83, przyjęty do Arkonii 1881 (nr ew. 221), wystąpił 1883
- Stanisław Dudrewicz, (5 kwietnia 1858 - ) z Warszawy, student Wydziału Mechanicznego 1877-7, student i absolwent Wydziału Chemicznego 1878-84, przyjęty do Arkonii 1879 (nr ew. 65), wystąpił 1883, 1900-03 nauczyciel w szkole technicznej Wawelberga i Rotwanda w Warszawie
- Eligjusz Dullewicz, (2 stycznia 1880 - przed 1929), z gub. kowieńskiej, s. Władysława, uczeń Korpusu Kadetów w Moskwie, student Wydziału Handlowego PR 1899-1906, przyjęty do Arkonii 1899 (nr ew. 707)
- Alfred Rudolf Jan Dziedziul, (3 kwietnia 1885 w miejsc. Rũjiena na Łotwie - grudzień 1939 w Sierpcu), s. Adolfa i Antoniny z d. Konstantynowicz, z gub. wileńskiej, s. Adolfa, uczeń Gimnazjum w Dorpacie, student i absolwent Wydziału Inżynieryjnego PR 1904-11, przyjęty do Arkonii 1904 (nr ew. 776), po studiach inż. w służbie remontowej Kolei Rysko-Orłowskiej, w II RP właściciel Cegielni “Saturn” w Chełmnie na Pomorzu, prezes Związku Cegielni w obwodzie dolnej Wisły, działacz gospodarczy i redaktor “Przeglądu Ceramicznego”, współzałożyciel Muzeum Techniki w Warszawie, aresztowany w końcu września 1939 przez Niemców i skierowany do pracy w Sierpcu, gdzie został rozstrzelany w końcu grudnia 1939
Marian Dziewanowski, lata 30-te.
- Marian Kamil Dziewanowski, (maj 1913 w Żytomierzu - 18 lutego 2005 w Milwaukee) uczeń Gimnazjum Księży Pijarów w Rakowicach pod Krakowem, Liceum Krzemienieckiego, uczeń i absolwent Gimnazjum Księży Marianów na Bielanach pod Warszawą, student UJ, student i absolwent prawa UW 1933-37, przyjęty do Arkonii 1935 (nr ew. 1165), korespondent Polskiej Agencji Telegraficznej w Berlinie 1937-38, żołnierz kampanii wrześniowej 1939, w PSZ na Zachodzie, po wojnie na emigracji w Stanach Zjednoczonych, dr historii Harward 1951, historyk emigracyjny, sowietolog, pisarz i dziennikarz, prof. Uniwersytetu w Bostonie i Uniwersytetu Stanu Wisconsin w Milwaukee, visting profesor Uniwersytetu w Tel Avivie i Florencji, członek PAU, członek Koła Filistrów Polskich Korporacji Akademickich w Chicago, autor wspomnień “Jedno życie to za mało” (wyd. Adam Marszałek, Toruń 1994)
Stanisław Dziewanowski, lata 30-te.
- Stanisław Dziewanowski, (30 listopada 1908 w Grodkowie k. Wyszogrodu - 18 września 1939 w Górze nad Narwią) herbu Jastrzębiec, s. Kazimierza i Zofii z Chrzanowskich, brat Tadeusza (Arkonia), Kazimierza (Chrobacja) i Jana (Filarecja), absolwent Gimnazjum im. Mikołaja Reja w Warszawie, student 1926-30? i absolwent rolnictwa SGGW, przyjęty do Arkonii 1927 (nr ew. 1062), akt. 1927-30, po studiach zarządzał majątkiem ojca, por. rez., w wojnie obronnej 1939 w 1 Pułku Szwoleżerów, poległ podczas obrony Modlina w pobliżu folwarku Góra nad Narwią, za wojnę obronną 1939 odznaczony Krzyżem Srebrnym VM i Krzyżem Walecznych
Tadeusz Dziewanowski, 1929 r.
- Tadeusz Dziewanowski, (28 września 1911 w Grodkowie k. Wyszogrodu - 23 lutego 1975 w Otwocku) herbu Jastrzębiec, s. Kazimierza i Zofii z Chrzanowskich, brat Stanisława (Arkonia), brat Kazimierza (Chrobarcja) i Jana (Filarecja), absolwent Gimnazjum im. Mikołaja Reja w Warszawie, student 1929-32 i absolwent 1934 WSH/SGH oraz student i absolwent Wyższych Kursów Ziemańskich Jerzego Turnau’a we Lwowie 1934-36, przyjęty do Arkonii 1929 (nr ew. 1089), akt. 1929-33, po studiach pomagał bratu Stanisławowi gospodarować maj. rodzinnym, uczestnik wojny obronnej 1939, w niewoli niemieckiej, wywieziony do obozu w Prusach, skąd został przydzielony do pracy u niemieckiego gospodarza we wsi pod Grunwaldem, w marcu 1940 uciekł do Warszawy, pracował początkową w Siedleckim, a następnie administrował maj. Krubice (właściel Kondratowicz) na Ziemi Sochaczewskiej, w sierpniu 1944 jako żołnierz AK ps. “Zemsta” przez Kampinos przedostał się do Warszawy, gdzie walczył w Powstaniu Warszawskim do kapitulacji, po wojnie pracował w Centrali Materiałów Budowlanych, INCO, PRK/PKRE, a w ostatnich kilkunastu latach życia w Instytucie Badań Jądrowych w Świerku pod Otwockiem
- Stanisław Dziubiński, (2 września 1861 - ) z Warszawy, student i absolwent Wydziału Handlowego PR 1877-81, przyjęty do Arkonii 1879 (nr ew. 52), wystąpił 1879
- Paweł Eber, (1 listopada 1867 w Warszawie - po 1929), student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1889-1900, przyjęty do Arkonii 1889 (nr ew. 442), w chemik w fabryce chemicznej Henryka Sachsa w Częstochowie 1900-01, chemik w cukrowni “Czersk” 1901-03, kierownik stacji badawczej dra Aleksandra Weinberga w Warszawie 1903-05, d 1905 właściciel biura technicznego w Warszawie, w II RP naczelnik wydziału Ministerstwa Komunikacji, właściciel i dyrektor przedsiębiorstwa “Tranzyt”
- Juljusz Eiger, (kwiecień 1862 - ) z Warszawy, absolwent Szkoły Realnej w Łowiczu, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1879-84, przyjęty do Arkonii 1881 (nr ew. 182), wystąpił 1883, założyciel Welecji 1883, współwłaściciel cementowni “Wysoka” w i członek zarządu Towarzystwa Akcyjnego “Wołyń”
- Waldemar Erdberg-Krzęcieski, (17 października 1874 - ) z gub. kowieńskiej, uczeń Szkoły Realnej w Rydze, student Wydziału Handlowego PR 1895-96, przyjęty do Arkonii 1895 (nr ew. 625), zajmował się działalnością kupiecką 1897-1905, od 1905 pomocnik sekretarz i tłumacz przy Ryskim Komitecie Giełdowym
- Adam Michał Epstein, (24 września 1879 - po 1929) z Warszawy, s. Władysława i Anatoli z Boreyszów, uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student Wydziału Handlowego PR 1898-1900, przyjęty do Arkonii 1898 (nr ew. 695), urzędnik w Towarzystwie Wzajemnych Ubezpieczeń Ziemiopłodów od Gradobicia w Warszawie, praktyka w firmie ojca 1902-03, urzędnik Warszawskiego Banku Handlowego w Sankt Petersburgu 1903-05, dyrektor, inspektor i szef licznych filii banków w Rosji, reprezentant w Warszawie “Tehophile Roederer” w Reims, od 1911 w “Towarzystwie Akcyjnym Płytek Ceramicznych w Warszawie”, w II RP urzędnik Banku Gospodarstwa Krajowego w Wilnie, dowódca artylerii
Zdzisław (?) Exner, 1929 r.
- Zdzisław Exner, (30 kwietnia 1910 w Paryżu - 9 września 1984 k. Błonia) s. Aleksandra i Marii z Sokulskich, brat przyrodni Janusza (Aquilonia), student prawa UW 1929-39, student WSH 1932, przyjęty do Arkonii 1929 (nr ew. 1090), akt. 1929-33, w wojnie obronnej 1939 w Armii Franciszka Kleberga, zmarł na polowaniu, pochowany na warszawskich Powązkach
- Andrzej Benon Falewicz, (16 czerwca 1894 w Wilnie - 25 lipca 1976 w Warszawie) z gub. wileńskiej, s. Wojciecha i Teresy z Falewiczów, brat Tadeusza (Arkonia), absolwent Teniszewkiej Szkoły w Sankt Petersburgu, student Wydziału Handlowego PR 1913-15, przyjęty do Arkonii 1913 (nr ew. 876), po I wojnie światowej dzierżawca domeny państwowej Wyciążkowo w woj. poznańskim, oficer WP, członek Związku Ziemian, Filister Arkonii i Laudy
- Tadeusz Antoni Falewicz, (16 lutego 1892 - 1971), z gub. wileńskiej, s. Wojciecha i Heleny z Falewiczów, brat Andrzeja (Arkonia, Lauda), uczeń Szkoły Technicznej w Sankt Petersburgu, student Wydziału Rolniczego PR 1911-15, przyjęty do Arkonii 1911 (nr ew. 844), kontynuował naukę w Korpusie Paziów w Sankt Petersburgu, podczas I wojny światowej służył w wojsku rosyjskim, od 1917 w I Korpusie Wschodnim, następnie m.in. w wojnie polsko-rosyjskiej 1920 rtm. w 3 Pułku Ułanów WP, II RP prezes Towarzystwa Przyjaciół Związków Strzeleckich, Harcerstwa i oddziału Ligi Morskiej i Kolonialnej, ppłk kawalerii, za wojnę polską-rosyjską 1920 odznaczony Krzyżem Srebrnym VM
- Kazimierz Falkowski, (28 stycznia 1875 w Chodakach w pow. wilejskim - po 1929), z gub. mińskiej, s. Januarego i Marii z Mackiewiczów, uczeń Gimnazjum w Rydze, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1896-1904, przyjęty do Arkonii 1896 (nr ew. 651), studiował także na UD, w czasie I wojny światowej zastępca prezesa kolei Aczyńsk-Minusińsk na Syberii, współdziałał w tworzeniu formacji 5 Dywizji Syberyjskiej, następnie pełnomocnik Polskiego Komitetu Narodowego na Syberii, w 1920 aresztowany, do Polski wrócił w 1922, po powrocie do kraju radca NIK, następnie naczelnik wydziału kolejowego i inspektor w Ministerstwie Komunikacji, od 1929 dyrektor kolei państwowej w Wilnie, prezes LOPP, prezes Związku Okręgowego Sybir., członek zarządu Ligi Morskiej i Kolonialnej, członek Rady Opiekuńczej Szkół Technicznych w Wilnie i w Brześniu, członek Związku Inżynierów Kolejowych
- Stanisław Falkowski (po wojnie Stephen Falkland), ( - 14 czerwca 1986 w Tunbridge Wells w Wielkiej Brytanii), przyjęty do Arkonii 1933 (nr ew. 1143), po wojnie na emigracji w Wielkiej Brytanii
- Andrzej Faszcz, ( - 1940 we Francji) przyjęty do Arkonii 1934 (nr ew. 1155), poległ na froncie we Francji
- Nikodem Faszcz, (17 maja 1864 w miejsc. Hrabówka (Hrabowce ?) w gub. mohylewskiej - przed 1929), s. Feliksa, uczeń Gimnazjum Miejskiego w Rydze, student Wydziału Chemicznego PR 1885-86, przyjęty do Arkonii 1885 (nr ew. 344), gospodarował w dobrach własnych (Grabówka?), naczelnik ziemski obwodu nowozybkowskiego
- Stanisław Fedecki, (5 listopada 1859 - ) z Warszawy, student Wydziału Architektury PR 1881-85, przyjęty do Arkonii 1881 (nr ew. 225), wystąpił 1883, założyciel Welecji 1883, nauczyciel prywatny w gub. kijowskiej, od 1886 urzędnik kolejowy
- Klemens Maria Filip Feldman, (24 marca 1885 - 15 czerwca 1971) z gub. mińskiej, s. Edwarda, uczeń Szkoły Realnej w Równem, student Wydziału Mechanicznego PR 1904-05 i Wydziału Inżynieryjnego 1905-06, przyjęty do Arkonii 1904 (nr ew. 773), w 1907 wstąpił do seminarium mariawickiego, wyświęcony na księdza w 1914 i biskupa 1929, w latach 1935-1945 pełnił funkcję Biskupa Naczelnego Kościoła Starokatolickiego Mariawitów, w czasie wojny zmienił narodowość na niemiecką i wyjechał w 1942 do Niemiec, gdzie w Blumbergu nad granicą szwajcarską, objął placówkę Kościoła Starokatolickiego w Niemczech, do Polski wrócił w 1957, mieszkał w klasztorze w Płocku, redagował miesięcznik “Mariawita”, pochowany w krypcie Świątyni Miłosierdzia i Miłości w Płocku
Stefan Ferch, 1920 r.
- Stefan Ferch, (11 lipca 1895 w Warszawie - 24 grudnia 1971 w Warszawie), członek Organizacji Niepodległościowej Harcerstwa „Zarzewie” i Tajnego Skautingu, współorganizator ZHP na Mazowszu, żołnierz POW, oficer II Oddziału Naczelnego Dowództwa WP, oficer artylerii konnej 5 Pułku Ułanów, uczestnik walk o Lwów 1918, wojny 1920, student i absolwent (inż. budownictwa lądowego) PW 1916-25, przyjęty do Arkonii 1921 (nr ew. 952), akt. 1918-25, przedsiębiorca, wieloletni p.o. prof. PW i SGGW (kierował Zakładami Melioracji), żołnierz wojny obronnej 1939, kpt. AK, uczestnik Powstania Warszawskiego, członek Stowarzyszenia Techników i Koła b. Wychowanków PW, odznaczony Krzyżem Walecznych, Krzyżem POW, Medalem Niepodległości, Medalem Polska Swemu Obrońcy, Odznaką Honorową „Orlęta”, srebrna odznaka honorową S.I.T.M.W
- Józef Fiedorowicz, ppor. w wojnie polsko-rosyjskiej 1920, student i absolwent (inż. budownictwa wodnego) PW 1921, przyjęty do Arkonii 1921 (nr ew. 959), akt. 1921-26, za wojnę polską-rosyjską 1920 odznaczony Krzyżem Srebrnym VM
- Tadeusz Ferdynand Filipowicz, (12 maja 1862 w miejsc. Powaszecie w gub. kowieńskiej - ), s. Tadeusza, uczeń Szkoły Realnej w Charkowie, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1884-85, przyjęty do Arkonii 1884 (nr ew. 320)
- Wacław Tadeusz Frankowski, (31 stycznia 1896 w Łodzi - 1940 w Katyniu), s. Władysława i Kazimiery z Leopoldów, członek Strzelca, żołnierz I Brygady Legionów, ciężko ranny pod Baranowiczami 1919, student i absolwent budownictwa lądowego PW 1917-28, przyjęty do Arkonii 1918 (nr ew. 931), akt. 1918-28, pierwszy skarbnik ZPKA 1922-23 (I kadencja), por. rez. 8 Baonu Saperów, w niewoli sowieckiej, zamordowany przez NKWD, odznaczony dwukrotnie Krzyżem Walecznych, Krzyżem Niepodległości
- Stefan Fredro, (26 grudnia 1857 - ) z gub. podolskiej, absolwent Szkoły Realnej stopnia licealnego we Lwowie, student Wydziału Mechanicznego 1878-80 oraz Wydziału Chemicznego 1880-84, przyjęty do Arkonii 1879 (nr ew. 125), wystąpił 1883
- Bolesław From, ( - 8 marca 1979 w Kanadzie), student i absolwent (inż. mechanik) Uniwersytetu w Gandawie 1913-14, student PW 1915-22, przyjęty do Arkonii 1921 (nr ew. 948), akt. 1921-22, kierownik Kursów Samochodowych inż. Bolesława Fromma (1929), członek Stowarzyszenia Techników, po wojnie na emigracji w Kanadzie
- Tadeusz Fryk, (17 lutego 1872 - po 1929), z gub. kowieńskiej, uczeń Szkoły Realnej w Mitawie, student Wydziału Chemicznego PR 1893-96 i Wydziału Inżynieryjnego 1896-97, przyjęty do Arkonii 1893 (nr ew. 561), inż. w papierni “Dobrusz”, w II RP inż. kolei państwowej
- Leon Włodzimierz Fudakowski, (8 lutego 1878 - 1904), z Warszawy, herbu Dołęga, s. Kazimierza i Ludwiki z Sariusz-Bielskich, stryj Jerzego (Corona), uczeń Szkoły Realnej w Kijowie, student Wydziału Mechanicznego PR 1897-99, student i absolwent Wydziału Handlowego PR 1899-1903, przyjęty do Arkonii 1897 (nr ew. 660)
- Ludwik Fudalewski, (1 grudnia 1879 - ) uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student Wydziału Chemicznego PR 1897-98, przyjęty do Arkonii 1897 (nr ew. 664)
- Jan Furuhielm (Furnhielm), (4 sierpnia 1874 - ) z Wielkiego Księstwa Finlandzkiego, s. Ryszarda, uczeń Gimnazjum w Warszawie, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1895-1902, przyjęty do Arkonii 1895 (nr ew. 617), od 1902 poza Arkonią, od 1902 inż. w zarządzie miejskim Warszawy, od 1910 inspektor budowlany III okręgu budowlanego m. Warszawy
- Władysław Gabszewicz, (ok. 1904 - 3 maja 1945 pod Lubeką), student i absolwent (inż. rolnik) SGGW 1921, przyjęty do Arkonii 1921 (nr ew. 964), akt. 1921-25, aresztowany przez Gestapo i zesłany do Auschwitz, a następnie do Belsen, zatopiony pod Lubeka na statku Cap Arcona
- Tadeusz Gajdziński, przyjęty do Arkonii 1931 (nr ew. 1120), akt. 1931-33
- Marjan Gajewski, (2 lutego 1870 - ) z gub. podolskiej, uczeń Gimnazjum w Niemirowie, student Wydziału Mechanicznego PR 1891-92 i Wydziału Handlowego 1892-95, przyjęty do Arkonii 1891 (nr ew. 505)
- Feliks Gaszyński, (19 lipca 1877 - ) z gub. kieleckiej, s. Karola, uczeń Gimnazjum w Kielcach, student Wydziału Mechanicznego PR 1896-97, student i absolwent Wydziału Inżynieryjnego 1897-1902, przyjęty do Arkonii 1896 (nr ew. 639), wystąpił z Arkonii 1899
- Włodzimierz Józef Franciszek Gąsiorowski, (3 września 1859 w Nakonowie w gub. warszawskiej – przed 1929), student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1878-83, założyciel Arkonii 1879 (nr ew. 35)
- Karol Gąssowski, (15 listopada 1854 w gub. łomżyńskiej - 13 lutego 1880 w Rydze), s. Juliana i Jadwigi z Mazewskich, z maj. Zbrożki w gub. łomżyńskiej, absolwent IV Gimnazjum Klasycznego, student Wydziału Chemicznego 1875-80, członek Związku Polaków i Kółka Idealistów, Kółka Gąssowskiego, założyciel Arkonii 1879 (nr ew. 6), zmarł na tętniaka serca
- Bronisław Henryk Gebethner, (18 stycznia 1866 w Warszawie - 3 grudnia 1925 w Lublinie), s. Gustawa Adolfa i Teofilii z Trzetrzewińskich, brat Gustawa Wojciecha i Jana Roberta (obaj Arkonia), uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1883-91, przyjęty do Arkonii 1883 (nr ew. 290), po studiach zamieszkał w Lublinie, wieloletni sekretarz lubelskiego oddziału Towarzystwa Rolniczego, jeden ze współzałożycieli muzeum w Lublinie, pochowany na Cmentarzu Ewangelicko-Augsburskim w Warszawie [uzupełnienia na podstawie relacji Stanisława Gebethnera]
- Gustaw Wojciech Gebethner, (18 lutego 1859 w Warszawie – 20 stycznia 1909 w Warszawie), s. Gustawa Adolfa i Teofilii z Trzetrzewińskich, brat Jana Roberta i Bronisława Henryka (obaj Arkonia), student Wydziału Mechanicznego PR 1878-84, członek Kółka Gąssowskiego, przyjęty do Arkonii 1879 (nr ew. 53), po studiach prowadził dział sprzedaży nut w firmie „Gebethner i Wolff“, pochowany na Cmentarzu Ewangelicko-Augsburskim w Warszawie [uzupełnienia na podstawie relacji Stanisława Gebethnera]
- Jan Robert Gebethner, (25 października 1860 w Warszawie – 22 września 1910 w Warszawie), s. Gustawa Adolfa i Teofilii Katarzyny z Trzetrzewińskich, brat Gustawa Wojciecha i Bronisława Henryka (obaj Arkonia), uczeń szkoły Barszczewskiego w Warszawie, absolwent Gimnazjum w Brzegu na Śląsku, student i absolwent Wydziału Handlowego PR 1878-82, założyciel Arkonii 1879 (nr ew. 37), po studiach pracował w rodzinnej firmie wydawniczo-księgarskiej “Gebethner-Wolff” w Warszawie, a po śmierci ojca współwłaściciel i kierownik firmy, działacz społeczny, prezes Stowarzyszenia Filistrów Arkonii w Warszawie, sędzia handlowy, podstarszy w Zgromadzeniu Kupców, członek Börsenverein der Deutschen Buchhändler, prezes Delegacji Księgarskiej przy Sekcji V Warszawskiego Oddziału Towarzystwa Popierania Przemysłu i Handlu 1905-08, wiceprezes Związku Księgarzy Polskich i członek Komisji Rewizyjnej Towarzystwa Biblioteki Publicznej w Warszawie, współzałożyciel Polskiej Macierzy Szkolnej, pochowany na Cmentarzu Ewangelicko-Augsburskim w Warszawie [uzupełnienia na podstawie relacji Stanisława Gebethnera]
- Wilhelm Klemens Gebethner, (23 listopada 1863 w Warszawie – 7 maja 1923 w Warszawie), s. Wilhelma Augusta i Bronisławy z Kaczyńskich, student Wydziału Chemicznego PR 1883-86, przyjęty do Arkonii 1883 (nr ew. 291), po studiach pracował w należącej do ojca Fabryce Mebli Giętych W. Gebethner, po śmierci ojca od 1906 jej właściciel, wicedyrektor Centrali Handlowej Związku Polskich Hut Żelaznych, a następnie wiceprezes tego Związku, pochowany na Cmentarzu Ewangelicko-Augsburskim w Warszawie [uzupełnienia na podstawie relacji Stanisława Gebethnera]
- Józef Gębicki (Gembicki), (10 marca 1917 w Ładzyniu k. Mińska Mazowieckiego - 6 lipca 1984 w Warszawie), s. Kazimierza i Lucyny z Prackich, absolwent Korpusu Kadetów nr 2 w Chełmie 1930-35, student i absolwent med. UW 1935-48, przyjęty do Arkonii 1937 (nr ew. 1186), w czasie wojny pracował w szpitalu w Jadowie i w Radzyminie jako felczer, aktywny w konspiracji AK, ordynator i dyrektor, chirurg i ginekolog-położnik w Szpitalu Rejonowym w Jadowie 1953-63, dr med. 1974, pochowany na Cmentarzu w Jadowie, upamiętniony w budynku dawnego szpitala, a obecnie Gminnego Ośrodka Zdrowia w Jadowie tablicą pamiątkową poświęconą dr. med. Józefowi Gębickiemu i jego żonie dr Halinie Gębickiej [Źródło (poza wskazanymi poniżej spisu członków): relacja Zbigniewa Tyszki]
Józef Gepner, 1925/26.
- Józef Gepner, (18 marca 1906 w Warszawie - 15 września 1973 w Urlach) s. Bronisława Filipa (wicedyrektor Banku Handlowego w Warszwie) i Marii Felicji z d. Anc, uczeń Gimnazjum gen. Chrzanowskiego, a następnie Jana Zamojskiego w Warszwie, student i absolwent (inż. mechanik) PW 1923-29, przyjęty do Arkonii 1925 (nr ew. 1023), akt. 1925-29, II wiceprezes sem. let. 1927/28, ppor. 1933, pracownik Centralnego Laboratorium Państwowych Wytwórni Uzbrojenia w Warszawie 1930-31, Fabryki Lilpop Rau i Loewenstein 1931-38 (w tym czasie równie w fabryce Sauter-Harle w Paryżu), Panstwowych Zakładów Lotniczych - Fabryki Silników na Okęciu 1938-39, w latach 1939-44 prowadził własny warsztat mechaniczny, w czasie okupacji w swoim warsztacie wykonywał spłonki do granatów, dyrektor naczelny fabryki Armatur w Katowicach 1945-47, zastępca Centrali Zaopatrzenia Hutniczego w Katowicach 1947-49, kierownik Biura Konstrukcji Aramteru w ramach Krakowskiego Zjednoczenia Przemysłu Odlewniczego 1949-54, pracownik Centrali Zarządu Przemysłu Kotłowo-Turbinowego 1954-58, konsultant techniczny w Centrali Handlu Zagranicznego Metalexport 1958-59, pracownik Biura Pełnomocnika Rządu ds. Wykorzystania Energii Jądrowej, a następnie Przedsiębiorstwa Projektowania i Dostaw Inwestycyjnych (po reorganizacji Promasz), bezpartyjny, przewodniczył Komisji Aramatury Rurociągowej P.K.N., odznaczony “Za Zasługi dla Obronności Kraju”, pochowany w grobie rodzinnym na warszawskich Powązkach (kw. 38)
- Edward Giżycki, (4 października 1877 - ) z gub. mohylewskiej, uczeń Korpusu Kadetów w Niżnym Nowogrodzie, student Wydziału Mechanicznego PR 1895-96, przyjęty do Arkonii 1895 (nr ew. 631)
- Wacław Giżycki, (21 kwietnia 1855 w Braha w gub. podolskiej – 1927), student Wydziału Inżynieryjnego PR 1873-75, Wydziału Mechanicznego 1875-76, student i absolwent Wydziału Chemicznego 1876-81, członek Biblioteki Polskiej, Związku Polaków i Kółka Idealistów, przyjęty do Arkonii 1880 (nr ew. 127), od 1882 gospodarował w dobrach rodowych Braha w gub. podolskiej [być może Wacław Aleksander, herbu Gozdawa, s. Wacława i Olimpii z d. Romer]
- Zygmunt Giżycki, (3 maja 1889 - przed 1929) herbu Gozdawa, z maj. rodzinnego Mielnikowce w gub. podolskiej, s. Zygmunta Oktawiana i Marii z d. Czerwińska, bratanek Aleksandra i Kazimierza (obaj Konwent Polonia), uczeń Szkoły Realnej w Odessie, student Wydziału Mechanicznego PR 1909-11, przyjęty do Arkonii 1909 (nr ew. 815), od 1911 kontynuował studia na Akademii Rolniczej w Dublanach
- Stanisław Glezmer, (10 września 1882 - po 1929), z gub. petersburskiej, s. Stanisława, uczeń Gimnazjum w Sankt Petersburgu, student Wydziału Rolniczego 1902-04, przyjęty do Arkonii 1902 (nr ew. 757), w II RP właściciel maj. Strugi k. Szymanowa, członek Związku Ziemiańskiego Centralnego Towarzystwa Rolniczego
- Władysław Gliński, (3 czerwca 1892 - 18 września 1937), z gub. witebskiej, s. Antoniego, uczeń Gimnazjum w Rydze, student Wydziału Mechanicznego PR 1910-12 i Wydziału Inżynieryjnego 1913-15, przyjęty do Arkonii 1910 (nr ew. 833), rtm. w Oddziale Murmańsk w 1918, później studiował w Szkole Lotniczej w Istres we Francji 1919, oficer zawodowy, mjr w Departamencie Inżynierii Ministerstwa Spraw Wojskowych, inż. PL 1925, od 1925 wykładowca w Szkole Podchorążych Inżynierii w Warszawie, od 1926 w Departamencie Budownictwa Ministerstwa Spraw Wojskowych, jeden z organizatorów Polskiego Związku Inżynierów Budowlanych, członek Stowarzyszenia Techników, pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach, za zasługi w Oddziale Murmańsk w 1918 odznaczony Krzyżem Srebrnym VM
- Józef Stanisław Gliszczyński, (9 czerwca 1870 w Nowym Dworze w gub. warszawskiej – 1899 w Grodźcu) herbu własnego, s. Witolda i Zofii z Potkańskich, student Wydziału Inżynieryjnego 1889-91, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1891-99, przyjęty do Arkonii 1889 (nr ew. 438)
Damian Gniazdowski, lata 80-te.
- Damian Bogusław Gniazdowski, (24 września 1864 w maj. rodowym Czarnostowo [dziś Czarnostów] w gub. łomżyńskiej - 10 lutego 1922 w Łępicach w pow. pułtuskim) herbu Korab, s. Marcina (ziemianina) i Zofii z Piechowskich, uczeń Gimnazjum Miejskiego w Rydze, student i absolwent Wydziału Rolniczego PR 1883-89, przyjęty do Arkonii 1883 (nr ew. 292), właściciel maj. Grzebsk w gub. płockiej, a następnie maj. Łępice, ożenił się z Anielą ze Sławińskich, mieli czwórkę dzieci Tadeusza, Wacława, Marka i Zofię [Źródła (poza wskazanymi poniżej spisu członków): relacja krewnego Andrzeja Wiesława Millera]
- Ludwik Gniewosz, (30 lipca 1862 - ) z gub. łomżyńskiej, herbu Kościesza, z gub. łomżyńskiej, s. Antoniego i Heleny z Jabłońskich, brat Stanisława (Arkonia, Welecja), absolwent Szkoły Realnej w Warszawie, student Wydziału Mechanicznego PR 1879-81, student i absolwent Wydziału Handlowego 1881-86, przyjęty do Arkonii 1879 (nr ew. 103), wystąpił 1883, założyciel Welecji 1883, właściciel maj. Grabów i młyna w gub. łomżyńskiej, właściciel maj. Krzynowłoga Mała w gub. płockiej, w II RP sędzia pokoju w Dubnie
- Stanisław Gniewosz, (15 kwietnia 1861 - ) z gub. łomżyńskiej, herbu Kościesza, z gub. łomżyńskiej, s. Antoniego i Heleny z Jabłońskich, brat Ludwika (Arkonia, Welecja), uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1880-87, przyjęty do Arkonii 1880 (nr ew. 142), wystąpił 1883, założyciel Welecji 1883, miał praktykę w maj. Grabowo w gub. łomżyńskiej, współwłaściciel parowej fabryki mebli i wyrobów stolarskich “Karmański i Spółka”
- Jan Godlewski, (23 października 1862 - ) z gub. płockiej, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1880-86, przyjęty do Arkonii 1880 (nr ew. 141), wystąpił 1883
- Jan Gombrowicz, (28 października 1868 w maj. Kwieciszki (Kwieciszcze ?) w gub. suwalskiej - 1933 w Warszawie), s. Jana, student Wydziału Mechanicznego PR 1886-87, przyjęty do Arkonii 1886 (nr ew. 365), właściciel dóbr Małoszyce w gub. radomskiej, pracował w zakładach Bodzechowskich, członek Zarządu i Dyrektor Handlowych Zakładów Ostrowieckich, później w zarządzie Starachowic, w II RP prezes Syndykatu Złomu Polskich Hut Żelaznych i “Centralnego Zakupu Złomu Polskich Hut Żelaznych”, członek Tymczasowej Rady Portu w Gdyni, członek Stowarzyszenia Techników
Adam Górecki, lata 80-te.
- Adam Górecki (Gorecki), (3 lipca 1864 w Paryżu - 25 lutego 1890 w Rydze) herbu Dołęga, z gub. wileńskiej, s. Tadeusza i Marii z d. Rymwid-Mickiewicz, wnuk Adama Mickiewicza, uczeń Gimnazjum w Mitawie, student Wydziału Chemicznego PR 1886-90, przyjęty do Arkonii 1886 (nr ew. 356), pochowany w grobie babki na cmentarzu w Łyntupy
- Antoni Gosiewski, (25 maja 1862 - ) z gub. lubelskiej, uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student Wydziału Mechanicznego PR 1881-82, student i absolwent Wydziału Chemicznego 1883-88, przyjęty do Arkonii 1881 (nr ew. 197), wystąpił 1883, założyciel Welecji 1883, administrator Towarzystwa Przemysłowego “Przeworsk” we Lwowie
- Walery Gostomski, (9 grudnia 1854 w Borucinie k. Nieszawy - 30 stycznia 1915 w Wiedniu), z rodziny ziemiańskiej, s. Adama i Eufemii z Ossowskich, uczeń Szkoły Realnej we Włocławku i w Warszawie, student filologii w Petersburgu, a następnie student Wydziału Rolniczego PR 1879-81 i Wydziału Chemicznego 1879-80, założyciel Arkonii 1879 (nr ew. 7), studiował także w Instytucie Górniczym w Sankt Petersburgu, w latach 1882-84 gospodarował w dobrach rodzinnych Pokrzywna w gub. piotrkowskiej, nauczyciel prywatny języka polskiego w Rydze i od 1893 do 1908 w Warszawie, ostatnie lata życia spędził w Rzymie, historyk i krytyk literatury, publicysta, autor studiów o Aleksandrze Fredrze, Stanisławie Wyspiańskim i Adamie Mickiewiczu oraz prac „Liryka nasza ostatniej doby” oraz „Historia literatury powszechnej w zarysie”, od 1908 członek rzeczywisty Towarzystwa Naukowego Warszawskiego
- Kazimierz Górski, (12 grudnia 1870 - ) z rodziny urzędniczej, z gub. wileńskiej, uczeń Szkoły Realnej w Wilnie, student Wydziału Chemiczengo 1891-94 i Wydziału Handlowego 1896-99, przyjęty do Arkonii 1891 (nr ew. 508)
- Stefan Górski, (29 listopada 1895 - ) z gub. płockiej, s. Zygmunta, uczeń Szkoły Realnej w Krakowie, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1915-18, przyjęty do Arkonii 1915 (nr ew. 900)
- Witold Górski, (ok. 1915 - 16 czerwca 1990), przyjęty do Arkonii 1934 (nr ew. 1156), pochowany na Cmentarzu Junikowskim w Poznaniu
Karol Brunon Görne, 1885 r.
- Karol Brunon Görne (Goerne) (1 listopada 1861 w Kaliszu - 11 stycznia 1940 w Łodzi) s. rodziny przemysłowców, s. Hermana Traugotta i Henrietty z d. Emmel, ojciec Wiktora (Kujawja), student Wydziału Mechanicznego PR 1882-85, przyjęty do Arkonii 1882 (nr ew. 274), wystąpił 1883, założyciel Welecji 1883, inż. mech., po studiach pracował w fabryce “Otto Goldammer” w Łodzi, a następnie w fabryce tkalni “Ludwig Geyer”
Stanisław Gradowski, 1895 r.
- Stanisław Gradowski, (21 maja 1869 w Babszynie w gub. podolskiej - 5 czerwca 1945 w Lublinie), s. Leona i Oktawii z Wołoszynowskich, absolwent Gimnazjum w Kamieńcu Podolskim, student Wydziału Rolniczego PR 1890-91, przyjęty do Arkonia 1890 (nr ew. 459), właściciel dóbr Serby 1891-1900, a od 1900 dóbr Babczyn w gub. podolskiej, w czasie I wojny światowej w armii carskiej w randze pułkownika jako generalny inspektor lazaretów wojskowych w gub. podolskiej, w 1917 gubernator Kamieńca z ramienia premiera ks. Lwowa, więziony przez bolszewików, po I wojnie światowej mieszkał w Zakopanym, Lwowie i Lublinie, administrator maj. Hemlów “Zofipole”, w 1929 inspektor sejmikowy w Skałacie, członek Stowarzyszenia Rolników, pochowany w Lublinie
- Jerzy Graefe, ( - po 1945 w Australii) student i absolwent (inż. budowy dróg i mostów) PW 1918-29, przyjęty do Arkonii 1924 (nr ew. 995), akt. 1924-29, skarbnik sem. zim. 1924/25, wiceprezes wewn. ZPKA 1925 (IV kadencja), budowniczy dróg i mostów, kolei w Polsce, Persji, Libii i Australii, po wojnie na emigracji w Australii, pochowany w grobowcu rodzinnym na warszawskich Powązkach
Roman Grochowski, 1929 r.
- Roman Grochowski, ( - 1939), student WSH 1929-32, przyjęty do Arkonii 1929 (nr ew. 1091), akt. 1929-33, poległ w wojnie obronnej 1939
- Bronisław Grodzieński (Grodziński), (7 sierpnia 1856 w gub. radomskiej -po 1929), student Wydziału Chemicznego 1876-81, przyjęty d Arkonii 1879 (nr ew. 78), właściciel ziemski
- Jan Ludwik Grossé, (13 stycznia 1860 w Siedlcach – przed 1929), student i absolwent Wydziału Mechanicznego 1878-84, członek Kółka Gąssowskiego, założyciel Arkonii 1879 (nr ew. 36)
- Stefan Groszkowski, przyjęty do Arkonii 1936 (nr ew. 1174), dr nauk farmaceutycznych 1963, prof. farmacji UŁ
- Antoni Grużewski, (15 listopada 1864 w miejsc. Pilamonty w gub. kowieńskiej - ) przyjęty do Arkonii 1883 (nr ew. 293) [prawd. Antoni Grużewski, herbu Lubicz, s. Zygmunta (Konwent Polonia) i Wiktorii z d. Mikszewicz]
- Aleksander Gumiński, (1 lipca 1901 w Nagłowicach k. Jędrzejowa - 12 październik 1989 w Sosnowcu) s. Aleksandra i Heleny z Kosickich, brat Jana (Arkonia) i stryjeczny brat Jerzego (Corolla), student WSH 1924-32, przyjęty do Arkonii 1924 (nr ew. 1021), akt. 1924-33, olderman sem. zim. 1930/31
- Jan Władysław Gumiński, (23 lipca 1900 - 18 sierpnia 1977 w Warszawie), s. Aleksandra i Heleny z Kosickich, brat Aleksandra (Arkonia) i stryjeczny brat Jerzego (Corolla), student i absolwent (inż. elektryk) Wydziału Elektrycznego PW 1919-31, przyjęty do Arkonii 1921 (nr ew. 961), akt. 1921-31, olderman sem. let. 1930/31, mjr, uczestnik walk w kraju i na Zachodzie, po wojnie na emigracji w Wielkiej Brytanii prof. Polskiego Uniwersytetu w Londynie, a później wykładowca w College’u Wimbledon, wiceprezes Koła Arkonii na Obczyźnie w Londynie 1947, później wieloletni prezes Koła, wieloletni prezes Stowarzyszenia Elektryków w Anglii, zmarł tragicznie
- Stanisław Gumowski, (16 listopada 1863 w Radomiu – 11 maja 1885 w Warszawie) herbu Rola, s. Józefa i Amelii Anieli z d. Jaxa-Bąkowskiej, student i absolwent Wydziału Handlowego PR 1881-85, przyjęty do Arkonii 1881 (nr ew. 199), prezes II sem. 1883/84 (od 1 stycznia)
- Bogdan Güntzel, przyjęty do Arkonii 1938 (nr ew. 1195)
- Janusz Gutowski, (zm. po 1983), przyjęty do Arkonii 1937 (nr ew. 1187), po wojnie na emigracji
- Michał Gutowski, (1905 - ), s. Pawła (Arkonia), student i absolwent (inż. rolnik) SGGW 1924-30, przyjęty do Arkonii 1924 (nr ew. 1012), akt. 1924-30, po wojnie na emigracji w Kanadzie, członek Koła Filistrów Polskich Korporacji Akademickich w Montrealu
- Paweł Gutowski, (4 kwietnia 1874 - 1940), ojciec Michała (Arkonia), uczeń Gimnazjum w Mitawie, student Wydziału Rolniczego PR 1892-95, przyjęty do Arkonii 1892 (nr ew. 537), właściciel maj. Radowicze w gub. wołyńskiej, w II RP władał maj. Krasne k. Pawłowa Lubelskiego, wiceprezes Okręgowego Towarzystwa Rolniczego, prezes Związku Ziemiańskiego w Chełmie, wiceprezes Towarzystwa Ziem Zachodnich Hodowli Konia w Lublinie, członek Związku Ziemian Stowarzyszenia Rolników, rozstrzelany przez Niemców we własnym maj.
Wiktor Gutowski, lata 80-te.
- Wiktor Gutowski, (20 maja 1869 w maj. Radowicze w gub. wołyńskiej - po 1929), uczeń Szkoły Realnej E. Górewicza w Warszawie, student Wydziału Chemicznego PR 1888-91 i Wydziału Rolniczego 1891-93, przyjęty do Arkonii 1888 (nr ew. 417), właściciel maj. Ziemskiego Piszer k. Włodawy i maj. Suchodoły k. Włodzimierza Wołyńskiego
- Adolf Gużewski, (19 lutego 1874 - 21 marca 1920 w maj. Dyrwiany na Litwie) z maj. rodzinnego Dyrwiany w gub. kowieńskiej, brat Ludiwka (Arkonia), uczeń Szkoły Realnej w Mitawie, student Wydziału Mechanicznego PR 1892-93, przyjęty do Arkonii 1892 (nr ew. 525), od 1893 poza Arkonią, student i absolwent konserwatorskim petersburskiego (pianistyka), odbywał dalsze studia pod kierunkiem prof. Noskowskiego w Warszawie, w 1909 prowadził Filharmonię w Łodzi
- Ludwik Gużewski, (27 października 1867 w maj. rodzinnym Dyrwiany na Litwie - 1916), brat Adolfa (Arkonia), uczeń Szkoły Realnej w Mitawie, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1886-91, przyjęty do Arkonii 1886 (nr ew. 372), dyrektor Dnieprowskich Zakładów w Kamienskoje w gub. jekaterynosławskiej
- Tadeusz (Jan Tadeusz) Handtke (Hantke), (13 lipca 1863 - ) z Warszawy, student Wydziału Handlowego PR 1880-82 i Wydziału Mechanicznego 1882-83, przyjęty do Arkonii 1880 (nr ew. 146), wystąpił 1883, założyciel Welecji 1883, od 1885 inspektor i członek zarządu fabryki metalu B. Hantkego w Warszawie
Aleksander Hauke-Bosak, ok. 1905 r.
- Aleksander Teodor Jan Hauke-Bosak, (24 kwietnia (6 maja) 1880 w Piotrkowie Trybunalskim - 4 października 1949 w Krakowie), herbu Bosak, s. Zygmunta i Zofii z Kosteckich, ojciec Maurycego (Arkonia), uczeń Szkoły Realnej w Rydze, student Wydziału Mechanicznego PR 1898-99, student i absolwent Wydziału Inżynieryjnego PR 1899-1909, przyjęty do Arkonii 1898 (nr ew. 680), w II RP mjr inż. saper WP, od 1926 rzeczoznawca budowlany w Banku Gospodarstwa Krajowego, później zakonnik karmelita bosy, członek Stowarzyszenia Techników, Związku Inżynierów Kolejowych, Sodalicji Mariańskiej, odznaczony złotym krzyżem “Pro Ecclesia et Pontifice”
Karol Hauke-Bosak, ok. 1912 r.
- Karol January Stanisław Hauke-Bosak, (19 września 1888 w Warszawie - kwiecień 1940 w Charkowie), herbu Bosak, s. Zygmunta i Zofii z Kosteckich, brat Aleksandra (Arkonia), absolwent klasycznego Gimnazjum w Rydze, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1909-14, przyjęty do Arkonii 1909 (nr ew. 818), w czasie I wojny światowej w armii rosyjskiej, od 1917 w I Korpusie Polskim gen. Józefa Dowbor-Muśnickiego, w 1918 więziony przez bolszewików, od 1919 w WP, organizator III Dywizjonu 3 Pułku Artylerii Lekkiej Wielkopolskiej (późniejszy 14 Pułk Artylerii Polowej Wielkopolskiej), kpt. w wojnie polsko-rosyjskiej 1919-20, absolwent Kursu Normalnego Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie 1922-24, płk dpl. służby stałej WP, m.in. szef sztabu 3 Dywizji Piechoty Legionów w Zamościu 1926-27, oficer sztabu Inspektoratu Armii 1927-29, dowódca 4 Pułku Artylerii Polowej (Lekkiej) i komendant garnizonu w Inowrocławiu 1929-34, następnie komendant Rejonowego Inspektoratu Koni w Bydgoszczy 1934-39, w wojnie obronnej 1939 szef Sztabu Grupy “Włodzimierz”, w niewoli sowieckiej w Starobielsku, zamordowany przez NKWD, za wojnę polską-rosyjską 1920 odznaczony Krzyżem Srebrnym Virtuti Militari, czterokrotnie Krzyżem Walecznych, Złotym Krzyżem Zasługi, w 2007 pośmiertnie awansowany na gen. brygady
- Maurycy Maria Hauke-Bosak, (15 stycznia 1911 w Rydze – 4 czerwca 1970 w Sztokholmie), s. Aleksandra (Arkonia) i Marii z Markiewiczów, absolwent Gimnazjum im. S. Batorego w Warszawie, student PW 1930-32, przyjęty do Arkonii 1930 (nr ew. 1103), akt. 1930-33, w latach 30-tych pracował jako urzędnik w Banku Gospodarstwa Krajowego, por. rez., uczestnik wojny obronnej 1939, więzień oflagu w Murnau, po oswobodzeniu przebywał w Wielkiej Brytanii 1945-47, w 1947 wrócił do kraju, w 1956 wyemigrował z rodziną do Szwecji
- Ludwik Hauryłkiewicz, (14 stycznia 1858 - ) z Wilna, student Wydziału Handlowego 1880-83, przyjęty do Arkonii 1880 (nr ew. 147), wystąpił 1883, nauczyciel domowy w gub. kijowskiej
- Karol Hellman, student chemii PW 1922, przyjęty do Arkonii 1922 (nr ew. 978), akt. 1922-23, od 1923 poza Arkonią
- Adam Henneberg, student mechaniki WSH 1921-30, przyjęty do Arkonii 1923 (nr ew. 982), akt. 1923-30
- Ludwik Henneberg, (6 lipca 1868 w maj. Szpikowy w gub. podolskiej - przed 1929), uczeń Szkoły Realnej w Odessie, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1889-98, przyjęty do Arkonii 1889 (nr ew. 455)
- Marek Henneberg, przyjęty do Arkonii 1944 (nr ew. 1201)
- Wilhelm Karol Henneberg, student 1910-11 Wiedeń, 1911-14 Graz, student i absolwent Wydział Architektury PW 1915-23, przyjęty do Arkonii 1918 (nr ew. 908), akt. 1918-23, po studiach wolnopraktykujący architekt, członek Stowarzyszenia Architektów Polskich
- Witold Henneberg, przyjęty do Arkonii 1944 (nr ew. 1202)
- Jan Hertz, (17 marca 1870 - przed 1929), z gub. warszawskiej, student Wydziału Handlowego PR 1890-92 i Wydziału Rolniczego 1892-96, przyjęty do Arkonii 1890 (nr ew. 470)
- Mieczysław Hertz (Herc), (2 stycznia 1870 w Warszawie – 11 listopada 1939 w Warszawie (1943?), uczeń Gimnazjum w Warszawie, student i absolwent Wydziału Handlowego PR 1890-94, przyjęty do Arkonii 1890 (nr ew. 461), handlowiec, ekonomista, wynalazca, działacz społeczny pochodzenia żydowskiego, m.in. właściciel Domu Handlowego “Paweł Hertz” w Łodzi, a w II RP właściciel fabryki “Mieczysław Hertz” w Łodzi, wiceprezes Izby Przemysłowo-Handlowej w Łodzi, wiceprezes Polskiego Towarzystwa Teatralnego, współzałożyciel Towarzystwa Przyjaciół miasta Łodzi oraz Łódzkiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, zabity przez Niemców, odznaczony Krzyżem Oficerskim OOP
Stanisław Hertz, 1929 r.
- Stanisław Ignacy Hertz, (25 kwietnia 1910 w Warszawie - 1940 w Katyniu), z Michałowic k. Ursusa, s. Kazimierza i Wandy z Świętochowskich, student i absolwent WSH 1929-32, przyjęty do Arkonii 1929 (nr ew. 1092), akt. 1929-33, po studiach urzędnik Banku Polskiego w Warszawie, zam. w Michałowicach pod Warszawą, ppor. rez., przydzielony do 64 Pułku Piechoty, w niewoli sowieckiej, zamordowany przez NKWD
- Jerzy Zygmunt Jan Otton Hewelke, (22 lutego 1889 - ) z Orenburga, s. Stefana i Marii z Lilpopów, brat Stefana (Welecja), uczeń Szkoły Handlowej w Rydze, student Wydziału Handlowego PR 1907-08 i Wydziału Mechanicznego 1909-10, przyjęty do Arkonii 1909 (nr ew. 819), od 1910 poza Arkonią, ukończył Szkołę Sztuk Pięknych w Warszawie, podczas I wojny światowej służył w wojsku rosyjskim, a w latach 1919-21 w stopniu rotmistrza w wojsku polskim, artysta malarz, pejzażysta, wystawiał m.in. w Zachęcie, ważniejsze prace to Zamarznięta rzeka i Droga w słońcu
- Roman Higersberger, (5 sierpnia 1865 - ) z gub. warszawskiej, brat Stefana (Arkonia, Welecja), stryj Jana, Tadeusza i Zbigniewa (wszyscy trzej Jagiellonia), uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1882-88, przyjęty do Arkonii 1882 (nr ew. 262), wystąpił 1883, założyciel Welecji 1883, właściciel maj. Rataje w gub. warszawskiej
- Stefan Higersberger, (27 listopada 1862 - ) brat Romana (Arkonia, Welecja), ojciec Jana i Zbigniewa, stryj Tadeusza (wszyscy trzej Jagiellonia), uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student Wydziału Rolniczego PR 1880-83, przyjęty do Arkonii 1880 (nr ew. 154), wystąpił 1883, założyciel Welecji 1883, od 1886 gospodarował we własnych dobrach Piotrów w gub. warszawskiej
- Hubert Hłasko, (3 listopada 1878 - ) z gub. witebskiej, uczeń Gimnazjum w Rydze, student Wydziału Mechanicznego PR 1898-1900, przyjęty do Arkonii 1898 (nr ew. 684), właściciel maj. Zadubienje w gub. nowogrodzkiej
Jan Hłasko, 1938 r.
- Jan Hłasko, (11 czerwca 1914 w Warszawie - 2 sierpnia 1944 w Warszawie) s. Bronisława Dominika i Janiny z Kępińskich, absolwent Gimnazjum im. Romualda Traugutta w Częstochowie, student i absolwent prawa UW i Szkoły Nauk Politycznych w Warszawie, przyjęty do Arkonii 1932 (nr ew. 1135), uczestnik wojny obronnej 1939, w niewoli niemieckiej, z której po kilku tygodniach został zwolniony, pracował w Otwocku jako tłumacz w Urzędzie Skarbowym, a następnie w Magistracie, odbywał aplikację u mec. Strjnowskiego w Otwocku, w lipcu 1944 zdał egzamin adwokacki, zginął walcząc w Powstaniu Warszawskim
- Stanisław Hłuszanin, (8 czerwca 1861 w miejsc. Skajsta w gub. witebskiej), student Wydziału Rolniczego PR 1884-85, przyjęty do Arkonii 1884 (nr ew. 328), gospodarował w dobrach rodzinnych Zaljes w gub. witebskiej
- Wojciech Hłuszanin, (zm. 1900), przyjęty do Arkonii 1896 (nr ew. 638)
- Michał Holm, (26 września 1870 w Jachaniszkielach w gub. kowieńskiej - 1918/19), uczeń Szkoły Realnej w Mitawie, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1889-97, przyjęty do Arkonii 1889 (nr ew. 450), pomocnik zarządzającego chemicznym laboratorium w Dnieprowskiej Fabryce Metalurgicznej w gub. jekaterynosławskiej, zginął w latach 1918-19 w trakcie walk o odzyskanie niepodległości
- Stanisław Holm, (8 czerwca 1874 - zm. 1918/19), z gub. kowieńskiej, s. Adama, absolwent Szkoły Realnej w Mitawie, student Wydziału Handlowego PR 1894-1904, przyjęty do Arkonii 1894 (nr ew. 587), walki o odzyskanie niepodległości
- Henryk Homolicki, ( - przed 1982) student prawa UW 1928-32, przyjęty do Arkonii 1928 (nr ew. 1075), akt. 1928-32, sekretarz sem. let. 1930/31
- Jan Homolicki, student i absolwent (inż. budownictwa) PW 1918, przyjęty do Arkonii 1922 (nr ew. 973), akt. 1922, wystąpił z Arkonii
- Włodzimierz Horbaczewski, (30 sierpnia 1909 w Petersburgu - 29 sierpnia 1988 w Londynie), s. Wacława i Katarzyny z d. Jonini, absolwent Gimnazjum im. Adama Mickiewicza w Kownie 1926, student WSH 1926-32, przyjęty do Arkonii 1927 (nr ew. 1071), akt. 1926-33, wiceprezes wewn. sem. zim. 1930/31 i sem. zim. 1931/32, Filister Arkonii i Laudy, ostatni olderman 1944, od czasów studiów pracował w Biurze Sprzedaży i Zarządu Warszawskiego Towarzystwa Kopalń Węgla i Zakładów Hutniczych S.A. w Warszawie, ppor. rez., w wojnie obronnej 1939 w 16 Dywizji Artylerii Ciężkiej, od 1941 w konspiracji w AK, uczestnik Powstania Warszawskiego, po wojnie na emigracji w Wielkiej Brytanii, redaktor “Biuletynu Arkońskiego”, kierował drukarnią i zajmował się handlem
- Naum Hornstein, (15 stycznia 1862 w Białymstoku - przed 1929), uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student i absolwent Wydziału Architektury PR 1885-91, przyjęty do Arkonii 1887 (nr ew. 409), pracował w biurze Goebela przy budowie szpitala na Woli w Warszawie
- Adam Horodecki, (17 stycznia 1868 w Połocku - przed 1929), uczeń Gimnazjum Miejskiego w Rydze, student Wydziału Chemicznego PR 1888-1890, przyjęty do Arkonii 1888 (nr ew. 432)
- Edward Horwatt, (25 lutego 1866 w maj. Narowla w gub. mińskiej - po 1929), student Wydziału Mechanicznego PR 1883-84, student i absolwent Wydziału Rolniczego 1884-89, przyjęty do Arkonii 1883 (nr ew. 294), właściciel maj. Narowla
- Zygmunt Hrechorowicz, (24 marca 1872 - 1923), z gub. witebskiej, uczeń Szkoły Realnej w Wilnie, student Wydziału Rolniczego PR 1890-92, przyjęty do Arkonii 1890 (nr ew. 474), właściciel maj. Żary w gub. witebskiej
Lubomir Hryncewicz, lata 80-te.Lubomir Hryncewicz (?), 1938 r.
- Lubomir Hryncewicz, (21 października 1871 w miejsc. Grejcze w gub. kowieńskiej - po 1938) uczeń Szkoły Realnej w Mitawie, student i absolwent Wydziału Mechanicznego 1889-96, przyjęty do Arkonii 1889 (nr ew. 433), ekspert mechanik Komory Celnej w Rewlu, po I wojnie światowej na Litwie kowieńskiej, Filister Arkonii i Laudy
- Władysław Hryniewicz, (1895 - 16 kwietnia 1935) herbu Przyjaciel, student i absolwent (inż. leśnik) 1922 SGGW, przyjęty do Arkonii 1918 (nr ew. 929), akt. 1918-22, nadleśniczy Państwowego Nadleśnictwa w Drewnicy, członek Zarządu Oddziału Warszawskiego Związku Leśników RP, prezes honorowy Związku Strzeleckiego w Ząbkach, pochowany w grobie rodzinnym na warszawskich Powązkach
- Jan Hryszkiewicz, (18 czerwca 1863 w Lachowie w gub. kowieńskiej – 1901), uczeń Gimnazjum w Libawie, student Wydziału Rolniczego PR 1884-86, przyjęty do Arkonii 1884 (nr ew. 324), gospodarował we własnych dobrach Łochow w gub. kowieńskiej
- Witold Hryszkiewicz-Narbutt, ( - po 1929), student i absolwent (inż. elektryk) Wydziału Elektrycznego PW 1918-29, przyjęty do Arkonii 1918 (nr ew. 932), akt. 1918-29, starszy asystent PW (1929), członek Stowarzyszenia Elektryków Polskich, prof. i dziekan Wydziału Elektrycznego Polskiej Politechniki w Londynie, po wojnie na emigracji w Wielkiej Brytanii i prawd. w Stanach Zjednoczonych
- Adam Hueck, (8 lipca 1859 w maj. rodzinnym Biskupiczki w gub. wołyńskiej - po 1928), student Wydziału Architektury 1880-84, przyjęty do Arkonii 1880 (nr ew. 139), właściciel maj. Popówka w gub. kijowskiej
- Adolf Inatowicz-Łubiański, (9 stycznia 1892 - 1971), z gub. chersońskiej, s. Witolda i Jadwigi, uczeń Szkoły Realnej w Mikołajewie, student i absolwent Wydziału Architektury PR 1909-16, przyjęty do Arkonii 1909 (nr ew. 820), architekt i malarz, ochotnik WP 1920, w II RP wolno praktykujący architekt w Warszawie, członek Związku Przyjaciół Wielkiej Warszawy i Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych, projektował m.in. domy przy al. Ujazdowskiej 9, domy przy ul. Św. Teresy, al. Szucha 2-4, ul. Puławskiej oraz “Dom Arkoński” przy ul. Wilczej 60 członek Koła Architektów, prezes Związku Filistrów Arkonii 1933
- Alfons Iwaszkiewicz, (11 marca 1884 - ) z Rygi, s. Ludwika, uczeń Gimnazjum w Rydze, student Wydziału Chemicznego PR 1903-05, przyjęty do Arkonii 1903 (nr ew. 770), od 1904 poza Arkonią
- Marjan Iwaszkiewicz, (14 marca 1858 - ), z gub. wileńskiej, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1877-82, przyjęty do Arkonii 1879 (nr ew. 82), wystąpił 1883
- Kazimierz Iwiński, (13 kwietnia 1898 - po 1929), z Warszawy, s. Walentego, brat Lucjusza (Arkonia), uczeń Szkoły Handlowej w Rydze, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1915-18, przyjęty do Arkonii 1915 (nr ew. 896), po wojnie student PW 1918-20 i UW 1921-24, zastępca wydziału dyskontowego Banku “Związek Spółek Zarobkowych” w Warszawie
- Lucjusz Bronisław Iwiński, (10 lutego 1896 w Warszawie - 20 listopada 1975 w Warszawie), z Warszawy, s. Walentego, brat Kazimierza (Arkonia), uczeń Szkoły Handlowej w Warszawie, student Wydziału Mechanicznego PR 1914-16, przyjęty do Arkonii 1914 (nr ew. 883), akt. 1914-25, czasie I wojny światowej w armii rosyjskiej, żołnierz WP 1919-20, m.in. uczestnik bitwy pod Komarowem 1920, od 1919 por., po wojnie kontynuował studia na UW 1921-24, po studiach prokurent firmy “M. W. Iwiński”, członek Zgromadzenia Kupców miasta stołecznego Warszawy, w 1929 skarbnik Związku Filistrów Arkonii, por. rez. lotnictwa, zmobilizowany w wojnie obronnej 1939, w czasie wojny w niewoli niemieckiej
- Stanisław Izdebski, (1 maja 1867 - po 1929), z gub. kaliskiej, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1890-95, przyjęty do Arkonii 1890 (nr ew. 477), inż. Towarzystwa Wielkich Pieców i Zakładów Ostrowieckich w gub. radomskiej
- Andrzej Szczęsny Iżycki, (1911 w Warszawie - 18 lipca 1974 w Warszawie), s. Jana (?), uczeń Gimnazjum Wojciecha Górskiego (?), student WSH 1932, przyjęty do Arkonii 1930 (nr ew. 1104), akt. 1930-33, w wojnie obronnej 1939 w Grupie Operacyjnej “Polesie”, w niewoli niemieckiej w Oflagu IIc Woldenberg, po wojnie w latach 1950-73 w Komisji Planowania przy Radzie Ministrów
- Stanisław Jabłoński, (24 grudnia 1878 - ) z gub. warszawskiej, s. Ludwika, uczeń I Szkoły Realnej w Sankt Petersburgu, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1899-1906, przyjęty do Arkonii 1899 (nr ew. 708), w II RP dyrektor fabryki papieru w Kluczach k. Olkusza i “Ligoza” w Pniowcach k. Strzybnicy
- Stefan Jabłoński, (6 grudnia 1871 - po 1929), z gub. łomżyńskiej, student Wydziału Rolniczego PR 1890-91, przyjęty do Arkonii 1890 (nr ew. 484), właściciel maj. Piasecznica w gub. warszawskiej
- Stefan Jacewicz, ( - 1939) student PW 1930-32, przyjęty do Arkonii 1930 (nr ew. 1105), akt. 1930-33, zginął w wyniku ewakuacji w 1939 na kresach wschodnich
- Adrian Jachimowicz, (28 marca 1869 (68?) w Kobyłeckich w gub. podolskiej - ok. 1943 w Warszawie), kuzyn/brat Jerzego (Arkonia), ojciec Jana (Patria) i Ludwika (Arkonia), student Wydziału Handlowego PR 1889-93, przyjęty do Arkonii 1889 (nr ew. 445), inż. agronom, główny administrator dóbr hr. Bobryńskiego Bobryki w gub. tulskiej, w II RP pracował w Banku Ziemskim, naczelnik Działu Administracji Majątków Własnych, właściciel maj. ziemskiego
- Jerzy Jachimowicz, (25 lutego 1864 w miejsc. Kołbeckie w gub. podolskiej - po 1929), kuzyn/brat Adriana (Arkonia), stryj Jana (Patria) i Ludwika (Arkonia), uczeń Szkoły Realnej w Odessie, student Wydziału Mechanicznego PR 1883-90, przyjęty do Arkonii 1883 (nr ew. 310), w II RP warszawski dyrektor towarzystwa “Ulen & Co. - New York”
- Ludwik Jachimowicz, (20 maj 1904 w Bobrykach w gub. tulskiej - 30 września 1986 w Boca Raton na Florydzie) s. Adriana (Arkonia) i Lucyna z Czarneskich, bratanek Jerzego (Arkonia), brat Jana (Patria), uczeń Gimnazjum w Taszkiencie, student elektrotechniki PW 1921-25, student i absolwent (inż. elektryk) PL 25-29, przyjęty do Arkonii 1922 (nr ew. 979), akt. 1922-25, 1930-39 pracował w fabrykach Skody w Warszawie, dyrektor sekcji elektrycznej wojennego Komitetu Przemysłu 1939, w czasie wojny w konspiracji, 1946 uciekł z kraju, po wojnie na emigracji w Wielkiej Brytanii, gdzie wykładał na Polskim Uniwersytecie w Londynie, sekretarz Koła Arkonii na Obczyźnie w Londynie 1947, od 1948 w Stanach Zjednoczonych, gdzie pracował m.in. w General Cable Corporation, posiadał 12 patentów na wynalazki
- Stanisław Karol Jacobson, (19 marca 1901 w Warszawie - 1940 w Charkowie), s. Władysława i Eugenii z Manów, od 1920 w WP, w szwadronie przybocznym Naczelnika Państwa, a następnie w 4 Pułku Strzelców Konnych,student i absolwent (inż. rolnik) SGGW 1921-27, przyjęty do Arkonii 1924 (nr ew. 1004), akt. 1924-26, inspektor spółdzielczy, pracował w Związku Spółdzielni Mleczarskich w Warszawie, por. rez. kawalerii, przydzielony do 1 Pułku Szwoleżerów, w wojnie obronnej 1939 w 1 Pułku Szwoleżerów, w niewoli sowieckiej, zamordowany przez NKWD
- Jan (Jan Saturn/in?) Jakubowski, (8 lutego 1864 w maj. Kieciny w gub. kowieńskiej - przed 1929), student i absolwent Wydziału Rolniczego PR 1883-88, przyjęty do Arkonii 1883 (nr ew. 295), gospodarował w maj. Kieciny, członek Dyrekcji Kurszańskiego Towarzystwa Wykładowo-Pożyczkowego
- Wacław Jakubowski, student Wydziału Mechanicznego PW (?) 1918, przyjęty do Arkonii 1918 (nr ew. 903)
- Antoni Jakucewicz, (10 stycznia 1857 - ) z gub. kowieńskiej, s. Lwa, student Wydziału Mierniczego 1876-79, Wydziału Rolniczego 1877-78, przyjęty do Arkonii 1879 (nr ew. 54), później wystąpił, inż.-kpt. zarządzający robotami budowlanymi i remontu koszar dla wojska, mieszkał w Tyraspolu w gub. chersońskiej
- Mieczysław ks. Jałowiecki (Pierejasławski-Jałowiecki), (2 grudnia 1876 w maj. Syłgudyszki na Litwie - 1962 pod Londynem) z książęcego rodu Rurykowiczów, s. Bolesława i Anieli z Witkiewiczów, kuzyn Wacława (Arkonia), student Wydziału Inżynieryjnego 1895-96, Wydziału Mechanicznego 1896-97, student i absolwent Wydziału Rolniczego PR 1897-1901, przyjęty do Arkonii 1895 (nr ew. 626), w latach 1901-02 na Uniwersytecie w Halle i Bonn, w 1902 w Instytucie Mleczarskim w Hamelu i Wyzszej Szkole Handlowej w Sankt Petersburgu, w latach 1904-07 praktyka w dobrach rodowych Syłgudyszki w gub. wileńskiej, pierwszy delegat RP w Gdańsku 1919-20, później prezes Związku Ziemian Kaliskich, członek Rady Banku Ziemiańskiego, radca Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego, członek Rady Centralnej Towarzystwa Rolniczego, po wojnie na emigracji w Wielkiej Brytanii, prezes Koła Arkonii na Obczyźnie 1947 w Londynie, autor m.in. wspomnień “Na skraju Imperium” (Czytelnik, Warszawa 2000), “Gaudeamus - Szkice z lat minionych” (Biblioteka Arkonii, Warszawa 2002), “Requiem dla ziemiaństwa” (Czytelnik, Warszawa 2003)
- Wacław Jałowiecki, (16 lutego 1888 - po 1929), z gub. orłowskiej, s. Wojciecha, kuzyn Mieczysława (Arkonia), uczeń Gimnazjum w Parnawie, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1907-09, student i absolwent Wydziału Mechanicznego 1909-14, przyjęty do Arkonii 1907 (nr ew. 792), po I wojnie światowej inż. w Państwowej Wytwórni Uzbrojenia w Warszawie
- Ludwik Janicki, (13 września 1868 w Port Said w Egipcie – 1913), student Wydziału Mechanicznego PR 1887-88, przyjęty do Arkonii 1887 (nr ew. 385), następnie studiował chemię w Hanowerze i na Politechnice w Akwizgranie, pracował w Dekońskim Towarzystwie Wyrobów Alabastrowych i Ogniotrwałych w gub. jekaterynosławskiej
- Stanisław Janicki, (22 października 1872 w Warszawie – 25 września 1939 w Warszawie), s. Ludwika i Melanii z Norblinów, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1892, student i absolwent Wydziału Rolniczego PR 1892-98, przyjęty do Arkonii 1892 (nr ew. 524), kontynuował studia rolnicze na Uniwersytecie w Bonn 1899-1901, od 1903 właściciel dóbr Ułęż Górny w gub. siedleckiej, meliorant, działacz rolniczy, polityk, zwolennik uprzemysłowienia wielkiej własności ziemskiej, jako członek Stronnictwa Narodowej Demokracji od 1917 w Tymczasowej Radzie Stanu, w rządach Ignacego Jana Paderewskiego (1919) oraz Władysława Grabskiego (1924-1925) minister rolnictwa i dóbr państwowych, dyrektor Towarzystwa Akcyjnego Norblin, Bracia Buch i T. Werner, red. naczelny monografii “Stosunki rolnicze Królestwa Kongresowego” (1918), zginął podczas bombardowania Warszawy, pochowany na Cmentarzu Ewangelicko-Reformowanym
- Wacław Janicki, (19 lipca 1875 - ) z gub. warszawskiej, uczeń Szkoły Realnej w Mitawie, student i absolwent (dyplom z wyróżnieniem) Wydziału Handlowego PR 1894-98, przyjęty do Arkonii 1896 (nr ew. 649), w II RP urzędnik Izby Skarbowej, członek Stowarzyszenia Urzędników Skarbowych
- Feliks Janiszewski, (30 maja 1869 w miejsc. Sitkowce w gub. kijowskiej - ), z gub. podolskiej, uczeń Szkoły Realnej w Równem, student Wydziału Mechanicznego PR 1889-91, przyjęty do Arkonii 1889 (nr ew. 442)
- Sylwestrjusz Jankiewicz, (30 lipca 1883 - 1907), z gub. kowieńskiej, s. Józefa, uczeń Szkoły Realnej w Rydze, student Wydziału Handlowego PR 1902-07, przyjęty do Arkonii 1902 (nr ew. 752)
Adam Jankowski, lata 20-te.
- Adam Maria Jankowski, (9 listopada 1908 w maj. rodzinnym Unisławice k. Włocławka - 8 czerwca 1966 w Olsztynie) s. Adama i Pelagii z Ostrowskich, brat Henryka (Arkonia), absolwent Gimnazjum we Włocławku 1926, student i absolwent (inż. rolnik) rolnictwa SGGW 1926-31, przyjęty do Arkonii 1927 (nr ew. 1058), akt. 1927-31, sekretarz sem. zim. 1930/31, po studiach gospodarował w maj. Unisławice, w czasie wojny wysiedlony przez Niemców do Generalnej Guberni pracował przy nadzorze plantacji tytoniu w Bieńczycach k. Krakowa, po wojnie nauczyciel w Liceum Rolniczym w Krzelowie k. Jędrzejowa 1945-50, asystent PG 1950-53, wykładowca i adiunkt Katedra Maszyn Rolniczych PWr. 1953-58, gdzie uzyskuje doktorat, wykładowca PP 1958-62, gdzie uzyskuje habilitację, od 1962 docent na Wyższej Szkole Rolniczej w Olsztynie, pochowany w grobowcu rodzinnym w Kłóbce
Henryk Jankowski, 1926.
- Henryk Maria Jankowski, (19 grudnia 1901 w Świnsku pow. Brzeziny - 27 marca 1986 w Gdańsku) s. Adama i Pelagii z Ostrowskich, brat Adama (Arkonia), absolwent Gimnazjum w Gostyninie 1921, student i absolwent (inż. hydrotechnik) PW 1922-28, przyjęty do Arkonii 1924 (nr ew. 1016), akt. 1924-28, prezes 1926, po studiach przez trzy lata gospodarował rodzinnym maj. Unisławie, a następnie podjął pracę w zawodzie w Warszawie i Poznaniu, por. rez. saperów, uczestnik wojny obronnej 1939 w 7. Batalionie Saperów, w bitwie pod Bzurą dostał się do niewoli niemieckiej, więziony w oflagu Osterode XI-A i Woldenbergu II-C, po wojnie prowadził własne przedsiębiorstwo budownictwa wodnego 1945-50 oraz Towarzystwo Melioracji rzeki Obry, zmuszony do likwidacji firmy organizuje Państwowe Biuro Projektów Wodno-Melioracyjne, w którym pracował na stanowiskach kierowniczych 1950-72, po przejściu na emeryturę i przeprowadzce do Gdańska pracował do końca życia jako konsultant w Gdańskim Biurze Projektów Budownictwa Wodnego 1972-86, pochowany w grobowcu rodzinnym w Kłóbce, odznaczony Krzyżem Kawalerskim OOP i Honorową Odznaką NOT
- Ignacy Jankowski, (9 stycznia 1872 - ) z gub. witebskiej, uczeń Szkoły Realnej w Dyneburgu, student Wydziału Mechanicznego PR 1894-95, przyjęty do Arkonii 1894 (nr ew. 599), studiował w Instytucie Technologicznym w Sankt Petersburgu, pracował w Jekaterynburskim Oddziale Towarzystwa Akcyjnego “Fitzner i Gampler” w Siedlcach
- Józef Bolesta-Jankowski, (13 listopada 1857 w miejsc. Chorstek w gub. wołyńskiej - po 1929), s. Adolfa i Julii z Kołyszków, brat Karola (Arkonia), absolwent Szkoły Realnej w Rewlu, student Wydziału Chemicznego PR 1876-78 oraz Wydziału Handlowego 1878-79, założyciel Arkonii 1879 (nr ew.8), po wojnie zajmował się pracą umysłową w Paryżu, od 1909 członek korespondent “Societe de Comptabilite de France”
Karol Jankowski.
- Karol Marcin Bolesta-Jankowski, (21 listopada 1868 w Zasławiu w gub. wołyńskiej - 4 stycznia 1928 w Warszawie), s. Adolfa i Julii z Kołyszków, brat Józefa (Arkonia), absolwent Szkoły św. Pawła w Odessie, student i absolwent (dyplom z wyróżnieniem) Wydziału Architektury PR 1889-99, przyjęty do Arkonii 1889 (nr ew. 444), współwłaściciel biura budowlanego “Franciszek Lilpop i Karol Jankowski” w Warszawie, organizator PW i Wydziału Architektury PW, wykładowca, a od 1921 prof. zw. PW, dziekan Wydziału Architektury PW 1923-25, działacz zawodowy, m.in. prezes Towarzystwa Urbanistów, członek Towarzystwa Popierania Przemysłu Ludowego, współzałożyciel pisma “Architektura i Budownictwo”, autor i współautor szeregu projektów architektonicznych m.in. zakładu sióstr nazaretanek (ul. Czerniakowska), Instytutu Aerodynamicznego PW (ul. Nowowiejska, Banku Zjednoczonych Ziem Polskich (plac Warecki), Centralnej Kasy Spółek Rolniczych im. Franciszka Stefczyka (ul. Warecka), pałacyku Dowgiałły (Aleja Szucha), domów przy Alei Róż 8 i 10, Bielańskiej 18, Kredytowej 3, Moniuszki 2, sanatorium przeciwgruźliczego w Rudce oraz zabudowania towarzystwa akcyjnego “Ursus” w Czechowicach k. Warszawy, a także pałaców i dworków w Szatyjowie, Rakiszkach, Raszkowie, Falenicy, Suchowoli, Bondarówce oraz kościoła w Małkini, pochowany na warszawskich Powązkach
- Maksymilian Jankowski, przyjęty do Arkonii 1932 (nr ew. 1136)
- Michał Jankowski, (18 listopada 1878 - po 1929), z gub. kijowskiej, s. Juliana, uczeń Gimnazjum w Żytomierzu, student Wydziału Rolniczego PR 1898-1909, przyjęty do Arkonii 1898 (nr ew. 687), właściciel maj. Czachów w gub. kijowskiej, w II RP sekretarz Związku Ziemiańskiego
- Zygmunt Jankowski, (6 sierpnia 1890 - po 1929), z gub. kurlandzkiej, s Leopolda, uczeń Szkoły Realnej w Mitawie, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1908-16, po wojnie student PW 1928-30, przyjęty do Arkonii 1913 (nr ew. 881), akt. 1913-30, później w szkole wojskowej w Kijowie, w II RP architekt w biurze inżynierskim architekta Ihnatowicz-Łubiańskiego w Warszawie
- Feliks Jarmołowicz, (25 czerwca 1877 - po 1929), z gub. grodzieńskiej, s. Franciszka, brat Władysława (Arkonia), uczeń Gimnazjum w Rydze, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1897-1901 i Wydziału Handlowego 1901-1910, przyjęty do Arkonii 1898 (nr ew. 679), w II RP dyrektor oddziału Banku Ziemskiego w Kutnie
- Władysław Jarmołowicz, (11 listopada 1873 - 1918), z Grodna, s. Franciszka, brat Feliksa (Arkonia), uczeń Gimnazjum w Rydze, student i absolwent Wydziału Handlowego PR 1898-1905, przyjęty do Arkonii 1898 (nr ew. 682)
- Izydor Jarnuszkiewicz, (10 maja 1855 w Kłobii w gub. warszawskiej - 1898), s. Antoniego, brat Pawła (Arkonia), student Wydziału Rolniczego PR 1877-90, założyciel Arkonii 1879 (nr ew. 9), prezes I sem. 1885/86, właściciel ziemski
- Jan Jarnuszkiewicz, student budowy maszyn PW 1916-18, przyjęty do Arkonii 1918 (nr ew. 913), akt. 1918
- Paweł Jarnuszkiewicz, (22 marca 1857 w Kłobii w gub. warszawskiej - 4 marca 1934 w Warszawie), s. Antoniego, brat Izydora (Arkonia), student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1877-82, założyciel Arkonii 1879 (nr ew. 10), dyrektor cukrowni “Dziuńków’ w gub. kijowskiej, budowniczy i kierownik cukrowni “Pohrebyszcze”, administrator cukrowni “Borowiczki”, “Dobre” i “Gosławice”, w II RP administrator cukrowni “Świecie”, “Chocień”, wiceprzewodniczący Banku “Cukrownictwo” w Poznaniu, członek Stowarzyszenia Techników, członek Zarządu Centralnego Biura Cukrowni Lubelskich, wiceprezes Związku Zawodowego Biura Cukrowni b. Królestwa Polskiego, członek Wydziału Związku Zachodnio-Polskiego Przemysłu Cukrowniczego
- Stanisław Jarnuszkiewicz, (7 września 1860 w Warszawie – przed 1929), student Wydziału Chemicznego PR 1878-86, założyciel Arkonii 1879 (nr ew. 38)
- Tomasz Jarnuszkiewicz, (30 listopada 1879 - ) z Lublina, s. Witolda, uczeń Gimnazjum w Niemirowie, student Wydziału Chemicznego PR 1900-06, przyjęty do Arkonii 1901 (nr ew. 725), chemik w cukrowni “Buhajówka” w gub. kijowskiej 1906, następnie w cukrowniach “Sokołówka”, “Walentynów” i “Sanniki”
- August Jaroszewski, (28 sierpnia 1873 - ) z gub. podolskiej, s. Mariana, uczeń Gimnazjum w Kamieńcu Podolskim, student Wydziału Architektury PR 1895-97 i Wydziału Inżynieryjnego 1897-1909, przyjęty do Arkonii 1895 (nr ew. 614), w 1914 pracował w Zarządzie Domen Państwowych w Odessie, zaginął w Rosji w czasie rewolucji
- Czesław Jasieński, (8 sierpnia 1861 w miejsc. Grażuny w gub. kowieńskiej - przed 1929), uczeń Szkoły Realnej w Rostowie, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1883-85, przyjęty do Arkonii 1883 (nr ew. 305), kontynuował studia w Instytucie Technologicznym w Sankt Petersburgu
- Jan Jasieński-Dołęga, (4 stycznia 1859 w Rozwadówce w gub. siedleckiej - przed 1929), student Wydziału Handlowego PR 1880-84, przyjęty do Arkonii 1880 (nr ew. 134), korespondent Petersburskiej Agentury Dniepropietrowskiego Towarzystwa Metalurgicznego Południowo-Rosyjskiego
- Jan Jasieński II, (9 listopada 1872 - po 1929) z gub. kowieńskiej, student Wydziału Handlowego PR 1891-93, przyjęty do Arkonii1891 (nr ew. 494), właściciel ziemski maj. Poniemuń w gub. kowieńskiej, po I wojnie światowej na Litwie kowieńskiej, Filister Arkonii i Laudy
- Leon Jasieński, (15 października 1871 - ) z Warszawy, ojciec Stefana (Arkonia), uczeń Szkoły Realnej w Równem, student i absolwent (dyplom z wyróżnieniem) Wydziału Chemicznego PR 1892-97, przyjęty do Arkonii 1892 (nr ew. 539), chemik w cukrowni “Czarnomin” w gub. podolskiej, w II RP dyrektor w cukrowni Nakło, członek Stowarzyszenia Techników
- Stefan Ignacy Antoni Jasieński, (2 kwietnia 1914 w Wilnie - początek stycznia 1945 w Auschwitz) herbu Dołęga, s. Leona (Arkonia) i Zofii z Zboromirskich, absolwent Gimnazjum Zgromadzenia oo. Marianów na Bielanach, student architektury PW, przyjęty do Arkonii 1932 (nr ew. 1137), olderman, por. rez. kawalerii, w wojnie obronnej 1939 w Warszawskiej Brygadzie Pancerno-Motorowej, później na Węgrzech i PSZ na Zachodzie, we Francji i Wielkiej Brytanii w 10 Brygadzie Pancernej, cichociemny ps. „Urban” i „Alfa”, początkowo w działalności wywiadowczej AK na Wileńszczyźnie, od 1944 organizator siatki wywiadowczej wokół obozu koncentracyjnego w Auschwitz, aresztowany we wrześniu 1944 i zesłany do Auschwitz, narysował na drzwiach celi szereg obrazków przedstawiających koleje swego życia, w tym cyrkiel Arkonii, które zachowały się do dziś, za 1940-44 za odznaczony Krzyżem Srebrnym VM, Krzyżem Walecznych oraz Złotym Krzyżem Zasługi z Mieczami, w 2000 we wsi Malec w kaplicy, w pobliżu której został aresztowany, wmurowano poświęconą mu tablicę pamiątkową
- Witold Jasieński, (9 grudnia 1870 - przed 1929), w gub. kowieńskiej, student Wydziału Handlowego 1891-97, przyjęty do Arkonii 1891 (nr ew. 493), zarządzający w biurze technicznym “Aleksander Rosset” w Warszawie
- Michał Jasiński, (29 czerwca 1890 - 1920), z gub. siedleckiej, s. Michała, uczeń Szkoły Realnej w Rewlu, student Wydziału Mechanicznego PR 1909-15, przyjęty do Arkonii 1909 (nr ew. 822)
- Janusz Jaworski, (1909 - 6 lipca 1971) student rolnictwa SGGW 1927-32, przyjęty do Arkonii 1927 (nr ew. 1064), akt. 1927-32, sekretarz sem. zim. 1931/32
- Bolesław Jelec, (7 lipca 1855 w Wołkowysku w gub. grodzieńskiej - 1888 w Białej Cerkwi), student i absolwent Wydziału Chemicznego 1874-79, członek Kołka Idealistów, założyciel Arkonii 1879 (nr ew. 11)
- Edward Jeleński, (12 grudnia 1914 - 1 października 1977), herbu Korczak, s. Olgierda Augustyna i Felicji z d. Parvi, brat Jerzego (Arkonia), przyjęty do Arkonii 1932 (nr ew. 1138)
- Jerzy Jeleński, (15 października 1917 - 17 czerwca 1939), herbu Korczak, s. Olgierda Augustyna i Felicji z d. Parvi, brat Jerzego (Arkonia), przyjęty do Arkonii 1935 (nr ew. 1166)
Józef Jeleński, lata ryskie
- Józef Jeleński, (2 maja 1868 w maj. Opole w gub. grodzieńskiej – 12 maja 1922 w Tuczy) herbu własnego (Wręby), s. Kazimierza Ignacego i Teresy z Borzęckich, bratanek Mieczysława i Władysława (obaj Konwent Polonia), ojciec Kazimierza (Corolla), student Wydziału Handlowego PR 1885-93, przyjęty do Arkonii 1885 (nr ew. 356), właściciel maj. Glinciszki, pochowany w Janowie Poleskim
- Józef Jellinek, (5 października 1873 - ) z Cesarstwa Austriackiego, uczeń Szkoły Realnej w Równem, student Wydziału Mechanicznego PR 1892-93, przyjęty do Arkonii 1892 (nr ew. 533)
- Edward Jełowicki, (17 października 1889 - po 1929), z rodziny ziemiańskiej z gub. podolskiej, s. Edwarda, uczeń Gimnazjum w Odessie, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1901-17, przyjęty do Arkonii 1912 (nr ew. 854), w II RP wicedyrektor cukrowni “Strzyżów” i “Trawniki” w woj. lubelskim
- Stefan Jełowicki, (1 stycznia 1878 - ) z gub. wołyńskiej, uczeń Gimnazjum w Kijowie, student Wydziału Mechanicznego PR 1897-98, przyjęty do Arkonii 1897 (nr ew. 654), później studiował i ukończył prawo na Uniwersytecie Kijowskim, mieszkał we własnych dobrach Szumiłow w gub. podolskiej
- Wacław Jełowicki, (25 czerwca 1885 - po 1929), z Basztanków w gub. podolskiej, s. Edwarda, uczeń Gimnazjum w Odessie, student Wydziału Rolniczego PR 1904-06, przyjęty do Arkonii 1904 (nr ew. 777), kontynuował studia na Uniwersytecie w Krakowie, gdzie uzyskał tytuł kandydata agronomii, praktyka w firmie Buszczyński i Ko w Niemierczak, od 1910 kierownik biura firmy “Basztanków” w gub. podolskiej, w II RP pełnomocnik Stanisława Tołłoczki
- Jerzy Jędrzejewski, student ogrodnictwa SGGW 1922, przyjęty do Arkonii 1923 (nr ew. 988), akt. 1923-25
- Zygmunt Jędrzejewski, (27 marca 1876 - po 1929), z gub. warszawskiej, uczeń Szkoły Realnej w Łowiczu, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1894-1901, przyjęty do Arkonii 1894 (nr ew. 593), sekretarz dyrektora Towarzystwa Metalurgicznego “B. Handtke” w Częstochowie, w II RP wicedyrektor huty “Częstochowa” Spółka Akcyjna B. Handtkego
- Lucjan Marian Jętkiewicz, (21 grudnia 1869 w Grodziszowie w gub. lubelskiej - po 1929), z gub. wołyńskiej, s. Mikołaja i Lucyny z Taborowskich, uczeń Szkoły Realnej w Wilnie, student Wydziału Handlowego PR 1890-91, student i absolwent Wydziału Mechanicznego 1891-1903, przyjęty do Arkonii 1890 (nr ew. 475), po studiach inż. w biurze technicznym “Arkuszewski” w Łodzi, prowadził akcję oświatową wśród warstw robotniczych na Uniwersytecie Ludowym w Łodzi, uwięziony przez władze niemieckie w obozie jenieckim 1915-16, kierował różnymi prywatnymi i miejskimi przedsiębiorstwami 1917-22, członek Straży Obywatelskiej w Warszawie 1920, prof. Szkoły Nauk Politycznych w Warszawie, wykładowca, a od 1922 prywatny doc. PW, sekretarz komisji techniczno-ekonomicznej Związku Miast Polskich, członek Zarządu Polskiej Macierzy Szkolnej w Łodzi, skarbnik Towarzystwa Opieki nad Dziećmi (zob. Słownik Biograficzny Techników Polskich, t. 9, s. 56)
- Zygmunt Jurcewicz, (1 maja 1859 - ) z gub. wileńskiej, student Wydziału Chemicznego PR 1882-85, początkowo członek Korporacji Balticia, później przyjęty do Arkonii 1882 (nr ew. 257), wystąpił 1883 (82?), założyciel Welecji 1883
- Jan Juszkiewicz, (8 marca 1892 - ) z Mińska, uczeń Gimnazjum w Mińsku, s. Aleksandra, student Wydziału Handlowego PR 1910-11, przyjęty do Arkonii 1913 (nr ew. 870)
- Stanisław Kaczkowski, (24 kwietnia 1877 - ), z gub. kowieńskiej, s. Gustawa, uczeń Szkoły Realnej w Mitawie, student Wydziału Mechanicznego PR 1898-99, student i absolwent Wydziału Architektury 1899-06, przyjęty do Arkonii 1898 (nr ew. 692), od 1902 poza Arkonią, właściciel biura technicznego i architekt w mieście Szawle w gub. kowieńskiej
- Jerzy Kalinowski, (23 kwietnia 1859 w Wilnie – 11 marca 1930 w Łodzi), s. hrabiny Putkamerowej, uczeń Szkoły Borhaupta w Rydze, student i absolwent Wydziału Handlowego PR 1878-83, przyjęty do Arkonii 1879 (nr ew. 72), pracował w Banku Ziemiańskim w Wilnie, wstąpił do seminarium, student Katolickiego Seminarium Duchownego w Warszawie, ksiądz, m.in. w Anglii, później w Łodzi, w II RP kapelan “Żłóbka”, kierownik tytularny “Diecezji Łódzkiej”
- Zygmunt Kalinowski, (?) (12 października 1886 - 17 grudnia 1933 w Wilnie) z Warszawy, s. Jana, uczeń Gimnazjum w Warszawie, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1911-16 [brak w oficjalnych spisach członków Arkonii]
- Michał Kamieński, (17 maja 1892 - ) z gub. witebskiej, s. Jana, uczeń Gimnazjum w Rydze, student Wydziału Mechanicznego PR 1913-15, przyjęty do Arkonii 1913 (nr ew. 854)
- Tadeusz Kamieński, (19 listopada 1894 - po 1929), z gub. płockiej, s. Stanisława, uczeń Korpusu Kadetów w Moskwie, student Wydziału Handlowego PR 1913-1914, przyjęty do Arkonii 1913 (nr ew. 864), w II RP por. kawalerii w 6 Szwadronie Korpusu Ochrony Pogranicza
Marian Kamiński, 1936 r.
- Marjan Kamiński, (14 kwietnia 1894 - po 1938) z gub. kowieńskiej, s. Andrzeja, uczeń Szkoły Realnej w Libawie, student Wydziału Rolniczego 1911-18, a następnie Uniwersytetu Łotewskiego 1920, przyjęty do Arkonii 1912 (nr ew. 853), właściciel ziemski, po I wojnie światowej na Litwie kowieńskiej, Filister Arkonii i Laudy
- Wacław Kanclerz, (16 kwietnia 1883 - przed 1929), z Łomży, uczeń Gimnazjum w Łomży, s. Piotra, student Wydziału Architektury PR 1904-06 i Wydziału Rolniczego 1906-10, przyjęty do Arkonii 1904 (nr ew. 784), studiował także PL 1906-07, praktyka w dobrach Jałowieńce w gub. radomskiej, od 1911 gospodarował we własnych dobrach Irządze w gub. kieleckiej
- Leonard Kondracki, student PW 1930-31, przyjęty do Arkonii 1930 (nr ew. 1106), akt. 1930-33
- Zbigniew Kaniewski, przyjęty do Arkonii 1932 (nr ew. 1139)
- Ludwik Karnkowski, (12 stycznia 1919 w maj. rodzinnym w Łazach k. Kampinosu - 16 grudnia 1993 w Warszawie) przyjęty do Arkonii 1936 (nr ew. 1175) absolwent UW, mgr praw, wydawca, pochowany w grobie rodzinnym Hołyńskich i Karnkowskich na Starych Powązkach w Warszawie
- Benedykt Karp, (18 lipca 1893 - przed 1929 ?) z Liberyszek k. Kiejdan, s. Józefa, brat Teodora i Maurycego (obaj Arkonia), uczeń Gimnazjum w Rydze, student Wydziału Rolniczego 1911-17 przyjęty do Arkonii 1911 (nr ew. 846), właściciel ziemski, po I wojnie światowej na Litwie kowieńskiej, Filister Arkonii i Laudy
- Maurycy Karp, (23 stycznia 1896 - 1919), z Poniewieża, s. Józefa, brat Benedykta i Teodora (obaj Arkonia), uczeń Gimnazjum w Rydze, student Wydziału Rolniczego PR 1915-16, a następnie Bałtyckiej Technicznej Szkoły Wyższej, przyjęty do Arkonii 1915 (nr ew. 897), właściciel ziemski
- Teodor Karp, (16 lipca 1889 - 1919), z gub. kowieńskiej, s. Józefa, brat Benedykta i Maurycego (obaj Arkonia), uczeń Szkoły Handlowej w Libawie, student i absolwent Wydziału Rolniczego PR 1909-17, przyjęty do Arkonii 1909 (nr ew. 817), właściciel ziemski na Litwie
- Czesław Karpiński, (11 listopada 1863 - lipiec 1917 w Piotrogrodzie) z gub. siedleckiej, uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student Wydziału Rolniczego PR 1883-89, przyjęty do Arkonii 1883 (nr ew. 296), wystąpił 1883, założyciel Welecji 1883, później studiował w Halle, właściciel dóbr Nowy Andrzejów w gub. siedleckiej, prezes pierwszego włościańskiego towarzystwa rolniczego we Włodawie, współzałożyciel Centralnego Towarzystwa Rolniczego, od 1912 radca Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego, 1912-17 wybrany na członka Rosyjskiej Rady Państwa w Sankt Petersburgu, od 1914 członek Polskiego Komitetu Narodowego, prezes oddziału piotrogrodzkiego Towarzystwa Pomocy Ofiarom Wojny oraz Klubu Narodowego
- Witold Karpowicz, (1 stycznia 1880 - ) z gub. kowieńskiej, s. Witolda, uczeń Gimnazjum w Rydze, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1899-1906, przyjęty do Arkonii 1899 (nr ew. 720), wystąpił z Arkonii 1904
- Jan Karski, (14 maja 1873 - 1929), z gub. radomskiej, uczeń Szkoły Przemysłowej w Łodzi, student Wydziału Chemicznego PR 1893-94, student i absolwent Wydziału Handlowego 1894-1900, przyjęty do Arkonii 1893 (nr ew. 570), współwłaściciel kantoru przewozowego “Syrena” w Warszawie
- Michał Karski, (22 stycznia 1869 - 6 czerwca 1928 we Włostowie) herbu Szczerbiec, z Warszawy, s. Stanisława i Jadwigi z Czetwertyńskich, brat Włodzimierza (Arkonia), student Wydziału Handlowego PR 1886-88, a następnie Uniwersytetu w Halle, przyjęty do Arkonii 1886 (nr ew. 376), wystąpił 1888, radca Dyrekcji Głównej Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego, w 1912 współzałożyciel cukrowni “Włostów’, w latach 1915-28 założyciel szeregu towarzystw ubezpieczeniowych, w latach 1916-22 wiceprezes, a następnie prezes Zarządu Głównego Polskiej Macierzy Szkolnej w Warszawie, od 1910 tajny szambelan papieski
- Włodzimierz Karski, (4 lutego 1865 w Łosowie w gub. radomskiej - 1940?), brat Michała (Arkonia), uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student i absolwent (dyplom z wyróżnieniem) Wydziału Rolniczego PR 1883-87, przyjęty do Arkonii 1883 (nr ew. 306), od 1889 właściciel dóbr Górki w gub. radomskiej, po I wojnie światowej radca Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego, prezes Towarzystwa Rolniczego Kieleckiego, członek Stowarzyszenia Chrześcijańsko-Rolniczego
- Ludwik Karsznicki, (22 sierpnia 1862 w Chszczonowicach w gub. warszawskiej – 13 grudnia 1885), student Wydziału Chemicznego PR 1884-85, przyjęty do Arkonii 1884 (nr ew. 332), zmarł w czasie studiów
- Kazimierz hr. Dunin-Karwicki, (6 lutego 1861 w Mizoczu w gub. wołyńskiej - 5 listopada 1931 w Inowrocławiu), uczeń Gimnazjum oo. Jezuitów w Tarnopolu, student Wydziału Chemicznego 1880-84, przyjęty do Arkonii 1880 (nr ew. 137), właściciel maj. Mizocz i Stubełko w gub. wołyńskiej, administrator w maj. ojca Stubło, Świmuski, Buhtow, Hurby w gub. wołyńskiej
- Bronisław Kątkowski, (19 maja 1882 - ) z gub. estońskiej, s. Bronisława, uczeń Szkoły Realnej w Rewlu, student Wydziału Rolniczego PR 1902-03 i Wydziału Handlowego 1903-07, przyjęty do Arkonii 1902 (nr ew. 751), od 1905 poza Arkonią
- Jerzy Kern, (1 grudnia 1876 - ) z Cesarstwa Austriackiego, s. Ryszarda, brat Józefa (Arkonia), uczeń Szkoły Realnej w Równem, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1896-1901, przyjęty do Arkonii 1897 (nr ew. 675), wystąpił z Arkonii 1899
- Józef Kern, (8 maja 1880 - ) z Cesarstwa Austriackiego, s. Ryszarda, brat Józefa (Arkonia), uczeń Szkoły Realnej w Równem, student Wydziału Architektury PR 1898-99, student i absolwent Wydziału Inżynieryjnego 1899-1909, przyjęty do Arkonii 1898 (nr ew. 693), wystąpił z Arkonii 1899
- Marjan Kibort, (1 września 1878 - 26 czerwca 1941 pod Lucynem), z gub. witebskiej, s. Dominika, uczeń Gimnazjum w Wilnie, student Wydziału Mechanicznego PR 1898-1904 i Wydziału Rolniczego 1904-06, przyjęty do Arkonii 1900 (nr ew. 734), od 1901 poza Arkonią
Aleksander Kiełłczewski-Skarbek, 1914-1917 (?).
- Aleksander Kiełłczewski-Skarbek, (28 listopada 1885 - ok. 1924 w Łucku), z gub. mińskiej, herbu Awdaniec, s. Jana i Marii z d. Salmonowicz, brat Jana (Arkonia), szwagier Karola Baehra (Arkonia), uczeń Szkoły Realnej w Wilnie, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1908-14, przyjęty do Arkonii 1908 (nr ew. 806), oficer kawalerii, w 1917 adiutant generała w I Korpusie Polskim gen. Józefa Dowbor-Muśnicki, w momencie śmierci służył w oddziałach w Łucku
- Jan Kiełłczewski-Skarbek, (26 kwietnia 1887 - 1939-45), z gub. mińskiej, herbu Awdaniec, s. Jana i Marii z d. Salmonowicz, brat Aleksandra (Arkonia), szwagier Karola Baehra (Arkonia), uczeń Szkoły Handlowej w Sankt Petersburgu, student Wydziału Handlowego PR 1908-14, przyjęty do Arkonii 1909, zmarł w czasie II wojny światowej (nr ew. 814)
- Bohdan Kijakowski, (24 marca 1878 - ), z gub. wileńskiej, uczeń Gimnazjum w Rydze, student Wydziału Rolniczego PR 1898-1900, przyjęty do Arkonii 1898 (nr ew. 685), kontynuował studia w Dublanach, właściciel dóbr Klemensów w gub. wileńskiej
- Stanisław Kijewski, ( - 1944 w Auschwitz), przyjęty do Arkonii 1931 (nr ew. 1121), akt. 1931-33, aresztowany w Warszawie przez Gestapo, zesłany do obozu koncentracyjnego Auschwitz, tam zamordowany
- Edmund Kijok, (4 listopada 1872 - 28 września 1935 w Warszawie), z Warszawy, uczeń Szkoły Realnej w Mitawie, student Wydziału Handlowego PR 1893-96, przyjęty do Arkonii 1893 (nr ew. 555), studiował na Akademii Handlowej w Antwerpii, pracownik w Towarzystwie Akcyjnym browaru “Kijok i Spółka” w Warszawie
- Adolf Kipman, (20 maja 1863 - ) z gub. warszawskiej, uczeń Gimnazjum w Warszawie, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1882-83, przyjęty do Arkonii 1882 (nr ew. 261), wystąpił 1883, założyciel Welecji 1883, od 1891 współwłaściciel firmy “Kipman & Witkowski” w Warszawie
- Ludwik Kleczyński, (1 listopada 1855 w gub. mińskiej - 27 sierpnia 1885 w Zaborolu w gub. wołyńskiej), student i absolwent Wydziału Handlowego PR 1878-83, założyciel Arkonii 1879 (nr ew. 42)
- Bolesław Klimowicz, (14 maja 1860 w Bykowie w gub. witebskiej – 1922), z Rygi, uczeń Gimnazjum Miejskiego w Rydze, student Wydziału Chemicznego PR 1881, student i absolwent Wydziału Handlowego 1881-87, przyjęty do Arkonii 1881 (nr ew. 186), pracował jako nauczyciel domowy
- Zygmunt Klonowski, (8 maja 1883 - ) z gub. besarabskiej, z Leonarda, uczeń Szkoły Realnej w Rydze, student Wydziału Chemicznego PR 1902-06, przyjęty do Arkonii 1902 (nr ew. 754), wystąpił z Arkonii 1904, kontynuował i ukończył studia w Szkole Wyższej w Karlsruhe, doktorat 1910, chemik w filii “Gzichów” w Sosnowicach, Stowarzyszenia Przemysłu Chemicznego w Moguncji
- Mieczysław Kobylański, (6 marca 1860 - ) z gub. wołyńskiej, uczeń Szkoły Realnej w Charkowie, student Wydziału Chemicznego PR 1881-83, przyjęty do Arkonii 1881 (nr ew. 241), wystąpił 1883, studiował we Lwowie, później właściciel ziemski w gub. podolskiej
- Bronisław Kobyliński, (1 sierpnia 1886 - ), z gub. kieleckiej, s. Tadeusza, uczeń Szkoły Realnej w Orle, student Wydziału Architektury PR 1908-09 i Wydziału Chemicznego 1909-12, przyjęty do Arkonii 1908 (nr ew. 807), od 1911 poza Arkonią
- Jerzy Kobzakowski, (1899 - 1974 w Zabrzu) student budowy maszyn PW 1917-32, przyjęty do Arkonii 1920 (nr ew. 934), akt. 1920-32, prezes sem. zim. 1931/32, pochowany w Zabrzu
- Władysław Kochan, (18 czerwca 1865 w Pajęcznie w gub. piotrkowskiej - po 1929), student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1886-94, przyjęty do Arkonii 1886 (nr ew. 370), starszy pomocnik naczelnika okręgowego przy Inflanckim Zarządzie Akcyzy, prezes komisji przyjmowania przedmiotów żelaznych i miedzianych dla skł. mon. w Rosji, w II RP rewizor Warszawskiej Izby Skarbowej
- Apolinary Kociołkiewicz, (2 czerwca 1871 - przed 1929), z Warszawy, uczeń Szkoły Realnej w Rydze, student i absolwent Wydziału Handlowego PR 1893-1901, przyjęty do Arkonii 1893 (nr ew. 559), współwłaściciel fabryki smarów “A. Kociołkiewicz & Ko.” w Warszawie
- Eugenjusz Kociołkiewicz, (22 listopad 1873 - po 1929), z Warszawy, uczeń Szkoły Realnej w Mitawie, student Wydziału Mechanicznego PR 1893-94 i Wydziału Rolniczego 1895-97, przyjęty do Arkonii 1893 (nr ew. 560)
- Adam Koczorowski, (11 września 1890 - 1961), z gub. warszawskiej, s. Stanisława i Zofii Węcewicz, uczeń Szkoły Kadetów w Warszawie, student i absolwent Wydziału Inżynieryjnego PR 1911-17, przyjęty do Arkonii 1911 (nr ew. 841), w II RP zastępca naczelnika Oddziału Dróg Dyrekcji Warszawskiej Kolei Państwowej
- Jan Koelichen, ( - przed 1982) student prawa UW 1921, przyjęty do Arkonii 1923 (nr ew. 983), akt. 1923-25, olderman sem. zim. 1924/25
- Józef Kochichen (Koelichen), (13 października 1858 w Warszawie - 15 października 1886 w Warszawie), student Wydziału Handlowego PR 1877-82, członek Kółka Gąssowskiego, założyciel Arkonii 1879 (nr ew. 12)
- Stanisław Kołaczkowski, (2 czerwca 1861 - ) z gub. piotrkowskiej, uczeń Szkoły Przemysłowej w Łodzi, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1881-84 (w tym w latach 1882-84 Wydziału Mechanicznego ?), przyjęty do Arkonii 1881 (nr ew. 243), wystąpił 1883, przyjęty do Welecji (?)
- Antoni Komar, (31 maja 1865 w gub. mohylewskiej - 1928-29 ?), student Wydziału Rolniczego PR 1885-89, przyjęty do Arkonii 1885 (nr ew. 351b), właściciel ziemski
Albin Komar-Koraczak, 1980 r.
- Albin Komar-Koraczak, ( - po 1980) przyjęty do Arkonii 1931 (nr ew. 1122), akt. 1931-33,
- Zygmunt Komecki, (26 sierpnia 1870 - 1948), s. Józefa i Marii Józefy z Walewskich, student Wydziału Rolniczego PR 1890-93, przyjęty do Arkonii 1890 (nr ew. 471), właściciel maj. Bogusławice w gub. warszawskiej, w II RP członek Rady Głównej C.T.R., członek Rady Fabryki Cukru “Chocień”, człony Rady Banku Kujaw, członek Związku Ziemiańskiego
- Antoni hr. Komorowski, (4 czerwca 1873 - 10 kwietnia 1910) z gub. kurlandzkiej, s. Piotra, brat Witolda (Arkonia), uczeń Gimnazjum w Rydze, student Wydziału Rolniczego PR 1893-1903, przyjęty do Arkonii 1893 (nr ew. 566), właściciel maj. Radkuny w gub. kurlandzkiej
- Jarosław hr. Komorowski, (2 grudnia 1865 w maj. Skrobiszki w gub. kowieńskiej - 24 maja 1919 w Rydze), herbu Korczak, s. Antoniego Piotra (Konwent Polonia) i Elwiry z d. Syruć, brat Szymona, ojciec Wacława (obaj Arkonia), uczeń Gimnazjum w Rydze, student Wydziału Chemicznego PR 1885-86 i Wydziału Rolniczego 1886-88, przyjęty do Arkonii 1885 (nr ew. 341), właściciel maj. Skrobiszki
- Stanisław Franciszek hr. Komorowski, (19 lipca 1863 w maj. Podbirże w gub. kowieńskiej - ) herbu Korczak, s. Augustyna Piotra i Emilii Dominiki z d. Holstinghausen-Holsten, brat Wacława i Wiktora (obaj Arkonia), uczeń Gimnazjum w Libawie, student Wydziału Mechanicznego PR 1890, przyjęty do Arkonii 1890 (nr ew. 489), wystąpił 1890
- Szymon hr. Komorowski, (7 marca 1869 w maj. Skrobiszki w gub. kowieńskiej - 7 grudnia 1907 w Syrutyszkach) herbu Korczak, s. Antoniego Piotra (Konwent Polonia) i Elwiry z d. Syruć, brat Jarosława, stryj Wacława (obaj Arkonia), student Wydziału Rolniczego PR 1890-92, przyjęty do Arkonii 1890 (nr ew. 482)
- Wacław hr. Komorowski, (19 lipca 1864 w maj. Podbirże w gub. kowieńskiej - przed 1929), herbu Korczak, s. Augustyna Piotra i Emilii Dominiki z d. Holstinghausen-Holsten, brat Stanisława i Wiktora (obaj Arkonia), uczeń Gimnazjum w Libawie, student Wydziału Rolniczego PR 1883-87, przyjęty do Arkonii 1883 (nr ew. 297)
- Wacław hr. Komorowski, (7 lipca 1894 - 1915), herbu Korczak, wnuk Antoniego Piotra (Konwent Polonia), s. Jarosława Jana (Arkonia) i Izy Antoniny z d. Kotwicz, bratanek Szymona (Arkonia), uczeń Szkoły Realnej w Rydze, student Wydziału Rolniczego PR 1914-15, przyjęty do Arkonii 1914 (nr ew. 886)
- Wiktor hr. Komorowski, (16 grudnia 1870 w maj. Podbirże w gub. kowieńskiej - po 1929), herbu Korczak, s. Augustyna Piotra i Emilii Dominiki z d. Holstinghausen-Holsten, brat Wacława i Stanisława (obaj Arkonia), student i absolwent Wydziału Handlowego PR 1893-1903, przyjęty do Arkonii 1893 (nr ew. 575)
- Witold hr. Komorowski, (8 stycznia 1875 - po 1929) z gub. kowieńskiej, s. Piotra, brat Antoniego (Arkonia), uczeń Szkoły Realnej w Rydze, student Wydziału Handlowego PR 1896-1902, przyjęty do Arkonii 1896 (nr ew. 647), urzędnik w Towarzystwie “Gwóźdź” w Petersburgu, po I wojnie światowej na Litwie kowieńskiej, Filister Arkonii i Laudy
- Władysław Kontowt, (1 września 1880 - ) z gub. kowieńskiej, s. Antoniego, uczeń Gimnazjum w Mitawie, student Wydziału Mechanicznego PR 1900-04,przyjęty do Arkonii 1900 (nr ew. 724)
- Medard Kończa, (29 marca 1882 - 1929), z gub. kowieńskiej, s. Franciszka, uczeń Miejskiej Szkoły Realnej w Libawie, student Wydziału Handlowego PR 1903-06, przyjęty do Arkonii 1903 (nr ew. 765), później studiował rolnictwo na Uniwersytecie we Wrocławiu 1906-07, praktyka rolna w Poznańskiem 1907-08, od 1908 dzierżawca dóbr Kiszkieliszki w gub. kowieńskiej
- Bronisław Korejwo, (5 czerwca 1866 w Odessie - przed 1929), z gub. mińskiej, uczeń Gimnazjum w Odessie, student Wydziału Rolniczego 1887-89, przyjęty do Arkonii 1887 (nr ew. 389), gospodarował na Podolu, pracował w Towarzystwie Wzajemnego Kredytu w Odessie
- Wiktor Koreywo, (15 grudnia 1868 w Odessie - po 1929) z gub. mińskiej, student Wydziału Handlowego PR 1889-90, przyjęty do Arkonii 1889 (nr ew. 435), buchalter cukrowni “Denhofówka” w gub. kijowskiej, po I wojnie światowej prokurent w Banku Cukrowniczym S.A. w Poznaniu oddział w Warszawie
Paweł Korewa, 1929 r.
- Paweł Korewa, student UW 1929-30, student WSH 1931-32, przyjęty do Arkonii 1929 (nr ew. 1093), akt. 1929-33
Witold Korewa, 1927 r.
- Witold Korewa, ( - 20 kwietnia 1976) z Poniewieżyk, student i absolwent (inż. mechanik) PW 1923-32, przyjęty do Arkonii 1926 (nr ew. 1051), akt. 1926-33, Filister Arkonii i Laudy, po wojnie prof. zw. Politechniki Łódzkiej, współtwórca i współautor serii podręczników akademickich Wydawnictwa Naukowo-Technicznego, odznaczony Krzyżem OOP
- Roman Eustachy Kornecki, ( - 29 września 1944 Jaktorowem), przyjęty do Arkonii 1937 (nr ew. 1188), w konspiracji w AK, poległ w akcji partyzanckiej pod Jaktorowem
- Michał Korsak, (23 lutego 1858 w Arcikowiczach w gub. witebskiej - przed 1929), uczeń Gimnazjum Miejskiego w Rydze, student Wydziału Inżynieryjnego 1880-82(81), student i absolwent Wydziału Chemicznego 1882(81)-88, przyjęty do Arkonii 1880 (nr ew. 167), administrator cukrowni “Wielki Bobryk” w gub. charkowskiej
- Karol Korycki, (3 listopada 1864 w Lublinie - 18 września 1931 w Warszawie), z Kalisza, student Wydziału Rolniczego PR 1884-86, przyjęty do Arkonii 1884 (nr ew. 334), zarządzał maj. ojcowskim Marcjanów, od 1894 właściciel maj. Kobylniki
- Zygmunt Korycki, (4 września 1860 w Lublinie – 1925), z Kalisza, student Wydziału Mechanicznego PR 1879-86, przyjęty do Arkonii 1879 (nr ew. 93), współwłaściciel biura technicznego “Promień” w Warszawie
- Henryk Korzeniewski (Korzeniowski), (16 stycznia 1871 - 1917), z miejsc. Osowce w gub. mohyleńskiej, uczeń Szkoły Realnej w Nowozybkowie, student Wydziału Mechanicznego PR 1891-92, student i absolwent Wydziału Rolniczego 1892-97, przyjęty do Arkonii 1892 (nr ew. 549), gospodarował we własnych dobrach 1897-98, zarządzał maj. hrabiów Stenbok-Fermor
- Zygmunt Korzeniowski, (10 listopada 1864 - zm. po 1929), z gub. wołyńskiej, uczeń Szkoły Realnej w Saratowie, student Wydziału Handlowego PR 1885-88, przyjęty do Arkonii 1885 (nr ew. 349), dyrektor warszawskiego oddziału Towarzystwa Generalnego Ubezpieczeń na Życie, w II RP urzędnik państwowy
Witold Jan Korzon, lata 80-te.
- Witold Jan Korzon, (20 stycznia 1866 w Astrachaniu – 1893) z gub. mińskiej, uczeń Gimnazjum w Rydze, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1886-93, przyjęty do Arkonii 1886 (nr ew. 367), sekretarz I sem. (od 15 listopada) i II sem. 1888/89, wiceprezes I sem. i II sem. (do 25 marca) 1889/90, gospodarował we własnych dobrach
- Stefan Korzycki, (13 sierpnia 1879 - po 1929), z Warszawy, s. Franciszka, uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1897-1903, przyjęty do Arkonii 1897 (nr ew. 669), inż. Dnieprowskiego Towarzystwa Metalurgicznego w gub. jekaterynosławskiej, w II RP dyrektor Związku Polskich Hut Żelaznych
- Stefan Kosielski, 26 lutego 1872 - 1901), z maj. Rodzinnego Manikowce w gub. podolskiej, uczeń Gimnazjum w Kamieńcu Podolskim, student UW 1891/92, student Wydziału Handlowego PR 1892-93 i Wydziału Rolniczego 1893-94, przyjęty do Arkonii 1892 (nr ew. 530)
- Jan Kosiewicz, (1 stycznia 1871 w Warszawie - przed 1929), student Wydziału Mechanicznego PR 1889-93, przyjęty do Arkonii 1889 (nr ew. 451), inż. w kanalizacji miasta Warszawy
- Jan Kossakowski, (1 kwietnia 1861 - ) z Kowieńszczyzny, student Wydziału Chemicznego PR 1879-84, przyjęty do Arkonii 1879 (nr ew. 117), wystąpił 1879, założyciel Welecji 1883, dyrektor cukrowni “Czeczelnik” w gub. podolskiej
- Jan Kossakowski, (17 lutego 1886 - ) z Kowieńszczyzny, s. Mariana, brat Mikołaja (Arkonia), uczeń Szkoły Realnej w Mitawie, student Wydziału Chemicznego 1906-07, student i absolwent Wydziału Rolniczego PR 1907-11, przyjęty do Arkonii 1906 (nr ew. 787)
- Michał Stanisław hr. Kossakowski Korwin, (14 listopada 1883 w Warszawie - 23 stycznia 1962 w Brwinowie) z gub. kowieńskiej, s. Stanisława i Michaliny z Lubicz-Zaleskich, uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student Wydziału Rolniczego PR 1904-06, przyjęty do Arkonii 1904 (nr ew. 786), właściciel maj. Nidoki w gub. kowieńskiej, absolwent prawa na uniwersytecie we Fryburgu Szwajcarskim, od 1906 honorowy sędzia pokoju powiatu wiłkomirskiego oraz czynny w sprawach dobroczynnych, w czasie wojny światowej pracował w Centralnym Komitecie Obywatelskim i Polskim Komitecie Pomocy Sanitarnej w Kijowie i Mińsku Litewskim, członek Polskiej Rady Ziemi Mińskiej, zarządca szkoły im. E. Plater oraz Miłośników Sceny Polskiej i Dziennika Polskiego, organizator Towarzystwa Przyjaciół Żołnierza Polskiego, Towarzystwa Wiedzy Wojskowej oraz obchodu kościuszkowskiego, po wkroczeniu Niemców do Mińska organizator z ramienia Ministerstwa Spraw Wewnętrznych repatriacji uchodźców, w 1918 organizował zjazdy ziemian w Wilnie, uczestnik samoobrony Wilna w 1918, następnie na czele Komitetu Obrony Kresów Wschodnich, delegat Polskiej Rady Narodowej na Litwie i członek Zjednoczenia Delegatów Rad Narodowych Polski na Litwie i Białorusi, ochotnik wojska polskiego, delegat MSZ przy generale Lucjanie Żeligowskim, naczelnik biura spraw Litwy Środkowej w MSZ, naczelnik wydziału wschodniego, ekspert spraw wschodnich i zastępca delegacji polskiej na konferencji w Genui i Hadze, dyrektor i wiceprezes Banku Zachodniego, prezes Rady Zjednoczonego Banku Ziemian w Warszawie, od 1935 dyrektor oddziału krakowskiego, a od 1938 oddziału poznańskiego Banku Polskiego
- Mikołaj Kossakowski, (14 maja 1885 - ), z gub. kowieńskiej, s. Mariana, brat Jana (Arkonia), uczeń Szkoły Realnej w Mitawie, student Wydziału Mechanicznego PR 1904-07 i Wydziału Architektury 1907-11, przyjęty do Arkonii 1904 (nr ew. 780)
- Marjan Kossow, (25 marca 1891 - zm. po 1929) z gub. witebskiej, s. Wacława, prawd. brat Mikołaja (Arkonia), uczeń Szkoły Realnej w Wilnie, student Wydziału Handlowego PR 1909-13, przyjęty do Arkonii 1911 (nr ew. 836), w II RP pracownik MSZ, konsul polski w Helsinkach, Belgradzie i Pradze
- Mikołaj Kossow, (6 grudnia 1884 - zm. po 1929) z gub. witebskiej, s. Wacława, prawd. brat Marjana (Arkonia), uczeń Szkoły Realnej w Smoleńsku, student Wydziału Handlowego 1904-05 i Wydziału Rolnego 1905-1913, a następnie na Uniwersytecie w Brukseli, przyjęty do Arkonii 1904 (nr ew. 783), dyplom w Brukseli, po I wojnie światowej radca Najwyższej Izby Kontroli Państwowej
- Wacław (Wieńczysław?) Koszko, (24 stycznia 1878 - po 1929), z gub. mińskiej, s. Bartolomeusza, uczeń Szkoły Realnej w Wilnie, student i absolwent Wydziału Handlowego PR 1898-1904, przyjęty do Arkonii 1898 (nr ew. 698), nauczyciel domowy, w II RP dyrektor Departamentu Podatków i Opłat w Ministerstwie Skarbu, członek Stowarzyszenia Urzędników Skarbowych
- Wacław Kościałkowski, (10 czerwca 1876 - po 1929), z gub. kowieńskiej, uczeń Gimnazjum w Mitawie, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1895-1901, przyjęty do Arkonii 1895 (nr ew. 623), inż. w Towarzystwie “Norblin, Br. Buch i T. Werner” w Warszawie
- Zygmunt Kościałkowski, (26 grudnia 1865 w Mitawie – 1906), uczeń Szkoły Realnej w Mitawie, student Wydziału Chemicznego PR 1887-88 i Wydziału Rolniczego 1888-90, przyjęty do Arkonii 1887 (nr ew. 387), właściciel dóbr Poniemuń w gub. kurlandzkiej
- Jan Wierusz-Kowalski, student Liege 1913-14, student i absolwent (inż. chemik) Wydziału Chemicznego PW 1916-21, przyjęty do Arkonii 1918 (nr ew. 915), akt. 1918-21, kierownik laboratorium fabryki chemicznej “Zakłady Chemiczne. Grodzisk” S.A., członek Towarzystwa Chemicznego i Związku Inżynierów-Chemików PW
- Janusz Kowalski, (ok. 1919 - 1944 pod Rogowem) brat Zbigniewa (Arkonia), przyjęty do Arkonii 1936 (nr ew. 1176), żołnierz AK, poległ pod Rogowem
Zbigniew Kowalski, 1925/26.
- Zbigniew Kowalski, (30 marca 1907 w Warszawie - 18 maja 1955 w Konstancinie), brat Janusza (Arkonia), student WSH 1925-30, przyjęty do Arkonii 1925 (nr ew. 1032), akt. 1925-30, I wiceprezes sem. let. 1928/29, po wojnie naczelny red. “Łowca Polskiego”
- Witold Kowerski, (23 stycznia 1875 - po 1923), z gub. wileńskiej, uczeń Gimnazjum w Bąbkowicach (Cesarstwo Austriackie), student Wydziału Chemicznego PR 1896 i Wydziału Handlowego 1896-98, przyjęty do Arkonii 1896 (nr ew. 634), od 1897 poza Arkonią
- Wincenty Kozakowski, (18 stycznia 1868 w Białej Cerkwi - ), uczeń Gimnazjum w Kijowie, student Wydziału Mechanicznego PR 1887-88, przyjęty do Arkonii 1887 (nr ew. 386), studiował na Uniwersytecie w Kijowie
- Aleksander Kozierowski, (7 października 1880 - ) z Rygi, s. Kazimierza, uczeń Szkoły Realnej w Rydze, student Wydziału Mechanicznego PR 1902-03, przyjęty do Arkonii 1902 (nr ew. 749), po studiach pracował w Rydze m.in. jako inspektor 1903-16, później w fabryce “Elektrocarbon” w Moskwie 1916-18, przy konsulu generalnym RP w Rydze 1920-23, w “Knut Horvei” w Warszawie 1930-33, po 1933 znowu w Rydze
- Gustaw Kozika, (1 sierpnia 1859 - ) z gub. wołyńskiej, student i absolwent Wydziału Handlowego PR 1880-84, przyjęty do Arkonii 1880 (nr ew. 174), wystąpił 1883
- Aleksander Kozłowski, (15 października 1871 - ) z Warszawy, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1891-1990, przyjęty do Arkonii 1891 (nr ew. 507), właściciel technicznego biura “T. Pusiatycki i A. Kozłowski” w Warszawie
- Henryk Kozłowski, (10 maja 1859 w miejsc. Łownia w gub. kieleckiej - 1927), student Wydziału Chemicznego PR 1878-79, student i absolwent Wydziału Handlowego 1879-82, założyciel Arkonii 1879 (nr ew. 40), właściciel maj. Łowinia w gub. kieleckiej
- Jan Kozłowski, (24 sierpnia 1861 w maj. Podzamcze w gub. kieleckiej – 1923), uczeń Gimnazjum w Warszawie, student i absolwent Wydziału Rolniczego PR 1881-85, przyjęty do Arkonii 1881 (nr ew. 225), sekretarz I sem. 1883/84, zarządca kompleksu dóbr Zielona Dąbrowa w gub. piotrkowskiej, od 1892 dyrektor Towarzystwa “Ludwik Spiess i Syn” w Warszawie
Kazimierz Kozłowski, pierwsza poł. lat 80-tych.
- Kazimierz Kozłowski, (5 czerwca 1862 w Rembieszycach w gub. kieleckiej – 13 października 1884 w Gleichenbergu), brat Stefana (Arkonia), student Wydziału Handlowego 1881-84, przyjęty do Arkonii 1881 (nr ew. 212), zmarł jako student (dyplomant)
- Stanisław Kozłowski, (18 marca 1860 - 2 stycznia 1922 w Nałęczowie), z Warszawy, s. Franciszka, uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student Wydziału Chemicznego PR 1881-82, przyjęty do Arkonii 1881 (nr ew. 188), literat, pracował w Towarzystwie “Przezorność” w Warszawie, zginął śmiercią tragiczną (samobójstwo) (zob. Roman Taborski, Kozłowski Stanisław Gabriel, (w:) Polski Słownik Biograficzny, t. XV/1, zeszyt 65, Wrocław 1970, s. 28-29)
- Stefan Kozłowski, (22 lipca 1859 w Rembieszycach na Kielecczyźnie - 14 kwietnia 1908 w Warszawie) z rodziny ziemiańskiej, s. Romualda i Bronisławy Radziejowskiej, brat Kazimierza (Arkonia), uczeń Gimnazjum w Kielcach, student Wydziału Chemicznego PR 1878-79, student i absolwent Wydziału Rolniczego 1879-82, członek Kółka Idealistów, założyciel Arkonii 1879 (nr ew. 41), autor “Podania Kozłowskiego” - pierwszej deklaracji ideowej Arkonii, w latach 1883-95 administrował majątkami Wola Tesserowa i Rembieszyce w gub. kieleckiej, od 1895 właściciel maj. Przybysławice k. Miechowa, jeden z inicjatorów wskrzeszenia Towarzystwa Rolniczego w Królestwie Polskim w latach 1898, dyrektor działu handlowego w Towarzystwie Rolniczym Kieleckim w Kielcach, a od 1906 w Lublinie, współinicjator utworzenia chłopskiej organizacji rolniczej “Jutrzenka”, jeden z głównych organizatorów wystawy rolniczej w Miechowie w 1903, założył pierwsze w powiecie miechowskim wiejskie Kółko Rolnicze w Przybysławicach w 1905, wspólnie z żoną ufundował ochronkę i zorganizował tajną szkołę, ufundował 2-metrową marmurową tablicę pamiątkową w kościele parafialnym w Złotnikach w dwusetną rocznicę urodzenia Stanisława Konarskiego w 1900, inicjator wystawienia pierwszego w Królestwie Polskim pomnika Stanisława Staszica odsłoniętego w 1906 w parku miejskim w Kielcach, w 1905 za organizację akcji wprowadzania języka polskiego do administracji gminnej wydalony z granic Królestwa Polskiego do Petersburga, członek Stronnictwa Narodowo-Demokratycznego, wspierał czynnie ruch narodowy na Śląsku (zwłaszcza Wojciecha Korfantego), działacz Polskiej Macierzy Szkolnej, pochowany na warszawskich Powązkach, ku jego czci Towarzystwo Rolnicze Kieleckiej ufundowało tablicę pamiątkową, która znajduj się w prezbiterium kościoła parafialnego w Szreniawie (zob. Zofia Budkowa, Kozłowski Stefan Rafał, (w:) Polski Słownik Biograficzny, t. XV, Wrocław 1970, s. 30-31)
- Władysław Adolf Kozłowski, (10 stycznia 1859 w maj. Podzamcze w gub. kieleckiej – 26 lutego 1925 w Warszawie), s. Ludwika i Pauliny Schütz, uczeń Gimnazjum w Warszawie i Szkoły Technicznej w Gliwicach, student i absolwent Wydziału Architektury PR 1879-84, przyjęty do Arkonii 1879 (nr ew. 115), studiował później w Akademii Sztuk w Wiedniu, na Politechnice w Berlinie oraz we Włoszech, architekt, właściciel i budowniczy w biurze budowlanym “W. Kozłowski i A. Nieniewski” w Warszawie (zob. Andrzej K. Olszewski, Kozłowski Władysław Adolf, (w:) Polski Słownik Biograficzny, t. XV/1, zeszyt 65, Wrocław 1970, s. 38-39)
Władysław Kozłowski, 1925 r.
- Władysław Kozłowski, student i absolwent (inż. budowy dróg i mostów) PW 1916-28, przyjęty do Arkonii 1921 (nr ew. 950), akt. 1918-28
- Wiktor Koźmiński, (23 grudnia 1860 - ) w gub. podolskiej, uczeń Gimnazjum w Rydze, student Wydziału Handlowego PR 1880 oraz Wydziału Chemicznego 1880-85, przyjęty do Arkonii 1880 (nr ew. 131), wystąpił 1883, założyciel Welecji 1883, praktykant w cukrowni swego ojca we wsi Bucniewo, później jej dyrektor i zarządca przylegających dóbr
Józef Pius Kożuchowski, 1929 r.
- Józef Pius Kożuchowski, (1 grudnia 1906 roku w Turku - 1 sierpnia 1944 w Warszawie), herbu Doliwa, s. Ignacego i Marii Szmidt, student UW 1930-32, przyjęty do Arkonii 1929 (nr ew. 1094), akt. 1929-32, ostatni właściciel maj. Brudzyń, w Powstaniu Warszawskim ppor., dowódca dwóch plutonów w ataku na folwark “Agril” na Targówku na Pradze, poległ w walkach, pośmiertnie odznaczony Orderem Virtuti Militari
Franciszek Kraczkiewicz, ok. 1920 r.
- Franciszek Kraczkiewicz, (5 czerwca 1893 w Dziunkowie pow. berdyczowski - 21 marca 1971 w Londynie) z Kijowa, s. Zygmunta i Janiny Aliny z Ogonowskich, bratanek Ignacego, Juljana, Kazimierza (wszyscy trzej Arkonia), brat stryjeczny Józefa (Regia), absolwent Gimnazjum w Kijowie 1913, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1913-15, student PW 1923-26, inż. chemik PW 1930, przyjęty do Arkonii 1913 (nr ew. 878), akt. 1913-25, w I wojnie światowej w wojsku rosyjskim (artyleria), od 1918 w WP ppor., w wojnie 1920 por. artylerii w 12 Pułku Artylerii (gen. W. Sikorski), kpt. 1926, maj. 1935, po studiach pracował jako pirotechnik w wojskowych instytucjach zbrojeniowych w Warszawie (ul. Ludna), od 1936 rzeczoznawca w fabryce amunicji w Pionkach, od 1938 dyrektor fabryki masek gazowych w Radomiu, w II RP referendarz w Departamencie Uzbrojenia Ministerstwa Spraw Wojskowych, uczestnik wojny obronnej 1939, uciekł z niewoli w Złoczowie 1939, przedostał się do Brygady Strzelców Podhalańskich w Palestynie, 1940-46 w PSZ na Zachodzie, 1940-42 na Bliskim Wschodzie (inspektor uzbrojenia w Ministerstwie Spraw Wojskowych), od 1941 konsul generalny w Bejrucie, 1943-45 rzeczoznawca w brytyjskich fabrykach zbrojeniowych w Szkocji (inspektor broni w brytyjskim Ministerstwie Zaopatrzenia), ppłk 1945, po wojnie na emigracji w Wielkiej Brytanii, w Polskim Instytucie Badań Technicznych w Londynie 1945-48, pracownik firmy farmaceutycznej Bimax, odznaczony Orderem Polonia Restituta, Srebrnym Krzyżem Zasługi, medalem za kampanię 1918-21, Krzyżem Walecznych oraz brytyjskim medalem wojennym 1939-45, pochowany na warszawskich Powązkach
- Ignacy Kraczkiewicz, (20 stycznia 1871 - 1900), s. Franciszka i Felicji z Fudakowskich, brat Juljana i Kazimierza (obaj Arkonia), stryj Franciszka (Arkonia) i Józefa (Regia), absolwent Szkoły Realnej w Rydze, student i absolwent Wydziału Handlowego 1893-1900, przyjęty do Arkonii 1892 (nr ew. 553)
- Juljan Kraczkiewicz, (13 września 1864 w Skomorszkach w gub. kijowskiej - 8 maja 1940 w Warszawie) z rodziny ziemiańskiej, s. Franciszka i Felicji z Fudakowskich, brat Ignacego i Kazimierza (obaj Arkonia), stryj Franciszka (Arkonia) i Józefa (Regia), uczeń Szkoły Realnej w Rydze, student Wydziału Chemicznego PR 1886-92, przyjęty do Arkonii 1886 (nr ew. 374), administrator cukrowni “Dziuńków” w gub. kijowskiej, a po I wojnie światowej cukrowni “Gosławice” w pow. konińskim
- Kazimierz Kraczkiewicz, (27 stycznia 1866 w Skomorszkach w gub. kijowskiej - 19 stycznia 1932), s. Franciszka i Felicji z Fudakowskich, brat Ignacego i Juljana (obaj Arkonia), stryj Franciszka (Arkonia) i Józefa (Regia), student i absolwent Wydziału Rolniczego PR 1887-1894, przyjęty do Arkonii 1887 (nr ew. 388), zarządzał dobrami Frantówka i Podwyskoki, w latach 1896-1907 arendator dóbr Bystrzysk i Naskany, od 1907 dóbr Morozówka, po I wojnie światowej dyrektor rolny w ordynacji Chroben w woj. kieleckim, pochowany na Powązkach
- Konstanty Krafft, (21 lipca 1859 - ) z gub. radomskiej, student i absolwent Wydziału Handlowego PR 1880-84, przyjęty do Arkonii 1880 (nr ew. 144), wystąpił 1883, założyciel Welecji 1883, w Zarządzie Głównym Towarzystwa Akcyjnego “K. Scheibler” w Łodzi
- Stanisław (Korwin-)Krasiński, (31 sierpnia 1914 w Warszawie - 2 listopada 1997 w Cickfield w Wielkiej Brytanii) s. Michała i Marii z Czartoryskich, przyjęty do Arkonii 1936 (nr ew. 1177), po wojnie na emigracji w Wielkiej Brytanii
- Krzysztof Kraszewski, (24 grudnia 1859 w Romanowie Podlaskim - przed 1929), uczeń Gimnazjum Miejskiego w Rydze, student i absolwent Wydziału Rolniczego PR 1881-85, a ponadto student Wydziału Handlowego 1881-82, przyjęty do Arkonii 1881 (nr ew. 184), gospodarował we własnych dobrach Romanów w gub. siedleckiej
- Benjamin Krauze, (19 marca 1888 - przed 1982), z gub. łomżyńskiej, s. Wilhelma, uczeń Szkoły Realnej w Rydze, student Wydziału Chemicznego PR 1909-17, przyjęty do Arkonii 1909 (nr ew. 821)
- Jerzy Krawczelun, (28 września 1858 - ) z gub. suwalskiej, uczeń Gimnazjum w Mariampolu, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1880-81, przyjęty do Arkonii 1880 (nr ew. 176), uzyskał stopień kandydata prawa, pracował jako pomocnik adwokata w Warszawie
- Stanisław Kreczmer, student SGGW 1920, przyjęty do Arkonii 1921 (nr ew. 970), akt. 1921, wystąpił z Arkonii
- Stefan Kretkowski, (14 sierpnia 1865 w maj. Więsławice w gub. warszawskiej – 12 grudnia 1925), herbu Dołęga, s. Bronisława i Ludwiki z Komeckich, ojciec Zbigniewa (Corona), stryj Stanisława (Kujawja), student Wydziału Handlowego PR 1889-91, przyjęty do Arkonii 1889 (nr ew. 446), właściciel dóbr Więsławice i Dobrzelawice w gub. warszawskiej
- Emil Krosnowski, (24 września 1878 - ) z Warszawy, s. Mariana, uczeń Szkoły Realnej w Sankt Petersburgu, student i absolwent Wydziału Handlowego PR 1898-1904, przyjęty do Arkonii 1898 (nr ew. 683)
- Marjan Krukowski, (3 sierpnia 1879 - po 1929), z Warszawy, s. Mikołaja, uczeń Gimnazjum w Rydze, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1901-04, student i absolwent Wydziału Rolniczego (?) 1904-13, przyjęty do Arkonii 1901 (nr ew. 740), w II RP kierownik Eksperymentalnego Wydziału Hodowli Roślin Państwowego Instytutu Naukowego Gospodarstwa Wiejskiego w Bydgoszczy, członek Polskiego Towarzystwa Botanicznego, Towarzystwa Przyrodniczego im. M. Kopernika, Związku Pracowników Naukowych Państwowego Instytutu Nauk Gospodarstwa Wiejskiego w Bydgoszczy
- Eugeniusz Krzemieniewski, ( - 26 marca 1977 w Warszawie), student i absolwent (inż. dróg i mostów) PW 1915-22, przyjęty do Arkonii 1918 (nr ew. 921), akt. 1918-22, współautor kodeksu honorowego, wolno praktykujący inżynier (1929), członek Koła Inżynierów Dróg i Mostów w Warszawie
- Eugeniusz Krzemieniewski II, ( - 1944 w Warszawie), przyjęty do Arkonii 1944 (nr ew. 1203), poległ w Powstaniu Warszawskim, pochowany w grobie rodzinnym na Powązkach
- Leszek Krzemieniewski, student rolnictwa SGGW 1920, przyjęty do Arkonii 1921 (nr ew. 945), akt. 1921
- Romuald Krzemieniewski, (7 września 1884 - ) z Warszawy, s. Romualda, uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student i absolwent Politechniki w Karlsruhe (dyplom 1907), student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1907-12, przyjęty do Arkonii 1908 (nr ew. 799), 1910-11 w biurze technicznym inż. Saleńskiego w Sankt Petersburgu, przedstawiciel firmy “Blohm & Voss, Hamburg” w Sankt Petersburgu, od 1922 w biurze technicznym domu handlowego “K. Spahn & Söhne” w Sankt Petersburgu, członek Komitetu w Ministerstwie Handlu
Zdzisław Krzemiński, ok. 1931 r. (?).
- Zdzisław Krzemiński, ( - 1960 w Wielkiej Brytanii) student PL 1915-18, inżynierii lądowej PW 1920-22 i UW 1924-26, przyjęty do Arkonii 1921 (nr ew. 941), akt. 1921-26, prezes sem. let. 1925/26, wiceprezes Zrzeszenia Organizacji Filisterskich, Kawaler Dyplomu Zasługi i Złotej Odznaki ZPKA, urzędnik pocztowej Kasy Oszczędności, członek Zrzeszenia Pracowników P.K.O., po wojnie na emigracji w Wielkiej Brytanii
Kazimierz Krzyżanowski.
- Kazimierz Antoni Krzyżanowski, (10 grudnia 1886 w Mitawie - 5 lipca 1974 w Warszawie) s. Kacpra i Stefanii z Korybut-Daszkiewiczów, brat Jana (Konwent-Polonia), Bohdana i Wawrzyńca (obaj Welecja), absolwent Gimnazjum w Parnawie, student i absolwent Wydziału Architektury PR 1905-12, przyjęty do Arkonii 1911 (nr ew. 840), student i absolwent Wyższej Szkoły Technicznej w Karlsruhe, po studiach kierownik biura budowlanego w Wilnie 1913-15, po I wojnie światowej uciekając z zajętego przez bolszewików Wilna znalazł się w Gdańsku, kierownik Wydziału Technicznego w Komisariacie Rządu Polskiego WMG 1919, dyrektor firmy “Spółka Akcyjna Budowlana” w Gdańsku, właściciel przedsiębiorstwa “Inż. K. Krzyżanowski i S-ka, sp. z o.o. w Gdyni” 1927-39, zbudował w Gdyni m.in. Łuszczarnię Ryżu, Zakład Ubezpieczeń Społecznych, gmach Żeglugi Państwowej, gmach firmy “Paged”, II budynek firmy “Polskarób”, magazyny firmy “Cukroport”, Warszawskiego Towarzystwa Transportowego, firmy “Warta”, Szpital Sióstr Miłosierdzia i parowozownię, prezes Związku Fabryk i Przemysłu w Gdyni, radca Izby Przemysłowo-Handlowej w Gdyni, członek związku przedsiębiorców i Koła Architektów w Gdyni, członek honorowy Helanii, po wojnie mieszkał w Gdyni, do 1949 prowadził własną firmę budowlaną, który został zmuszony zlikwidować, do emerytury inspektor nadzoru kredytów budowlanych w Banku Inwestycyjnym w Gdyni, na emeryturze w 1964 przeniósł się do Warszawy, pochowany na warszawskich Powązkach
Stefan Kühn, 1927 r.
- Stefan Kazimierz Kühn, student inżynierii lądowej PW 1925-32, przyjęty do Arkonii 1926 (nr ew. 1038), akt. 1926-33, pochowany na warszawskich Powązkach
- Wacław Kulikowski, (18 stycznia 1868 w Warszawie - po 1929), student Wydziału Handlowego PR 1889-90, przyjęty do Arkonii 1889 (nr ew. 456)
Janusz Kułakowski, ok. 1880 r. (?).
- Janusz Kułakowski, (4 maja 1857 w Kownie - przed 1929), student i absolwent Wydziału Rolniczego PR 1879-85, przyjęty do Arkonii 1879 (nr ew. 97), w latach 1884-85 zajmował się działalnością rolniczą w gub. mińskiej
- Gustaw Kurnatowski, ( - 21 lipca 1944 w Lublinie), przyjęty do Arkonii 1936 (nr ew. 1178), aresztowany przez Gestapo na Zamku w Lublinie, tam rozstrzelany
- Jan Kwiatkowski-Jaxa, (2 czerwca 1872 - ) z Konina, uczeń Szkoły Realnej w Pskowie, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1892-96, przyjęty do Arkonii 1892 (nr ew. 551), w II RP urzędnik techniczny w Zarządzie Dróg Wodnych w Sandomierzu, członek Polskiego Towarzystwa Krajoznawczego
- Józef Kwiatkowski, (16 grudnia 1888 - po 1929), z gub. kowieńskiej, s. Józefa, uczeń Gimnazjum w Wilnie, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1907-17, przyjęty do Arkonii 1909 (nr ew. 826), w II RP starszy referent w Ministerstwie Komunikacji, członek Związku Inżynierów Kolejowych
- Wacław Kwiatkowski, (9 września 1874 - po 1929), z Włocławka, uczeń Szkoły Realnej w Łowiczu, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1893-1901, przyjęty do Arkonii 1893 (nr ew. 578), dyrektor techniczny Fabryki Superfosforatów i Przetworów Chemicznych “Strzemieszyce”, w II RP kierownik Działu Nawozów Sztucznych w Poznańskim Banku Ziemiańskim
- Ignacy Kwieciński, (7 listopada 1857 - ) z Warszawy, student Wydziału Mechanicznego 1878-79 i Wydział Chemicznego PR 1879-83, założyciel Arkonii 1879 (nr ew. 39), od 1882 poza Arkonią, ożenił się z Rosjanką i wziął ślub w cerkwi 1882
- Michał Prewysz-Kwinto, (22 lipca 1857 - zm. przed 1929) z gub. wileńskiej, uczeń Szkoły Handlowej w Petersburgu, student Wydziału Rolniczego PR 1877-79, przyjęty do Arkonii 1879 (nr ew. 67), w latach 1887-1906 właściciel dóbr Pinużanki i współwłaściciel zakładu leczniczego “Birsztany” w gub. wileńskiej, od 1906 właściciel ziemski (maj. Szłapobirże) w gub. kowieńskiej
- Witold Prewysz-Kwinto, (5 czerwca 1888 - 23 czerwca 1936 w Wilnie) z gub. kowieńskiej, s. Jana, uczeń Szkoły Realnej w Wilnie, student Wydziału Rolniczego PR 1908-18, przyjęty do Arkonii 1909 (nr ew. 828), gospodarował w rodzinnym maj. w Staciunach w pow. brasławskim, po I wojnie światowej radca wileńskiej Izby Rolniczej, prezes Okręgowego Towarzystwa Organizacji i Kółek rolniczych, członek Wydziału Powiatowego w Brasławiu oraz prezes Rady Komunalnej Kasy Oszczędności, prezes Rady Powiatowej BBWR w Brasławiu, 1930-34 poseł z ramienia BBWR
- Alfred Landau, (23 lutego 1880 - po 1929) z gub. piotrkowskiej, s. Leopolda, uczeń Szkoły Realnej w Rydze, student i absolwent Wydziału Handlowego PR 1897-1902, przyjęty do Arkonii 1897 (nr ew. 663), kierownik firmy spedycyjnej ojca “Leopold Landau”
- Jakób Landau, (27 grudnia 1859 (1860?) w Łodzi - po 1929), uczeń Szkoły Przemysłowej w Łodzi, student Wydziału Mechanicznego PR 1881-82, przyjęty do Arkonii 1882 (nr ew. 253)
- Krzysztof Landsberg, (13 stycznia 1885 w Dweten w Kurlandii - przed 1929) z gub. kurlandzkiej, s. Feliksa i Marii z Tronczyńskich, uczeń Gimnazjum w Libawie, student Wydziału Mechanicznego PR 1905-10 i Wydziału Rolniczego 1910-11, przyjęty do Arkonii 1908 (nr ew. 801) [Źródło (poza wskazanymi poniżej spisu członków): Archiwum (baza danych osobowych) Kurlandzko-Inflanckie]
Edmund Langner, 1890 r.
- Edmund Langner, (22 listopada 1867 w Warszawie - po 1929), s. Edmunda, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1885-91, przyjęty do Arkonii 1887 (nr ew. 390), dyrektor zarządu S.A. “Pustelnik” w Warszawie, współwłaściciel Domu Handlowego “E. Langner” i fabryki cegły “Miłosna” w Warszawie
- Jan Langner, (3 maja 1870 - po 1929), z Warszawy, student Wydziału Handlowego PR 1890-91, przyjęty do Arkonii 1890 (nr ew. 472), przedstawiciel Towarzystwa Ubezpieczeniowego “Salamandra” w Częstochowie, w II RP członek zarządu Spółki Akcyjnej “Pustelnik” w Warszawie
Stefan Lasocki, lata 80-te.
- Stefan Lasocki, (28 listopada 1868 (69?) - przed 1929) z Lasocina h. Dołęga, s. Juliusza i Zofii z Mikorskich, student Wydziału Mechanicznego PR 1890-94, student i absolwent Wydziału Chemicznego 1894-1900, przyjęty do Arkonii 1890 (nr ew. 473), pomocnik szefa walcowni w Zakładach “B. Handtke” w Częstochowie
- Władysław Lasocki, (2 lutego 1867 w Warszawie - ), s. Stanisława i Natalii z Woronieckich, uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student Wydziału Rolniczego PR 1886-89, przyjęty do Arkonii 1886 (nr ew. 375), właściciel maj. Kiernozie k. Łowicza
- Antoni Ferdynand Laudański, (18 lutego 1856 w Moskwie - ), z Kowieńszczyzny (?), s. Józefa, uczeń Gimnazjum realnego w Rydze, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1876-82, założyciel Arkonii 1879 (nr ew. 13), 1878-82 asystent chemii i technologii chemicznej PR, od 1896 właściciel ziemski w gub. kurskiej, pracował w fabryce Haberkorna w Koroczy w gub. kurskiej
- Artur Laudański, (10 maja 1886 - ) z gub. kurskiej, s. Antoniego, uczeń Szkoły Realnej w Koroczańsku, student Wydziału Mechanicznego PR 1907-15, przyjęty do Arkonii 1907 (nr ew. 793)
- Stanisław Laudański, (7 lutego 1861 w Libawie w gub. kuralndzkiej – 1912), student i absolwent Wydziału Rolniczego PR 1880-81, przyjęty do Arkonii 1880 (nr ew. 138)
- Eugenjusz Laudon, (12 listopada 1883 - po 1929), z Warszawy, s. Karola, uczeń Gimnazjum w Warszawie, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1906-13, przyjęty do Arkonii 1906 (nr ew. 788), w II RP prokurent w “TRI” Towarzystwie Rob. Inżynier. SA w Poznaniu
- Kazimierz Laurysiewicz, (31 marca 1866 w miejsc. Retkowizna w gub. łomżyńskiej - 1899), uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1885-93, przyjęty do Arkonii 1885 (nr ew. 345)
- Stanisław Lech, ( - 23 lipca 1978 w Warszawie), student chemii PW 1916-21, przyjęty do Arkonii 1918 (nr ew. 919), akt. 1918-21, pomocnik notariusza (1929)
- Karol Lechowski, (25 lutego 1857 w Soszycach w gub. piotrkowskiej - 1925), absolwent Szkoły Realnej w Warszawie, student Wydziału Mechanicznego PR 1878-84, przyjęty do Arkonii 1879 (nr ew. 56), współwłaściciel sklepu przedmiotów gospodarstwa kobiecego “K. Lechowskiego”
- Stefan Lechowski, ( - po 1929) student i absolwent (inż. mechanik) PW 1915-25, przyjęty do Arkonii 1918 (nr ew. 914), akt. 1918-25, pracował w Cynkowni Warszawskiej (1929), członek Stowarzyszenia Techników
- Wacław Leinert, (23 lutego 1869 w Warszawie - ), uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1887-95, przyjęty do Arkonii 1887 (nr ew. 410), pełnomocnik przedstawiciela w Moskwie Towarzystwa Akcyjnego “Fitzner i Gamper” w Siedlcach
- Edward Leo, (7 grudnia 1862 - ) z Warszawy, uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1880-85, przyjęty do Arkonii 1880 (nr ew. 153), wystąpił 1883
- Wiktor Lesiecki, (5 września 1859 w Stratiejówce w gub. podolskiej - ), z gub. wołyńskiej, uczeń Szkoły Realnej w Równem, student Wydziału Mechanicznego 1881, przyjęty do Arkonii 1881 (nr ew. 240)
- Bronisław Leski, (20 czerwca 1863 - ) z Warszawy, brat Michała (Welecja), uczeń Szkoły Realnej w Łowiczu, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1882-87, przyjęty do Arkonii 1882 (nr ew. 256), wystąpił 1883, założyciel Welecji 1883, dyrektor fabryki chemicznej “J. Jasiński” w Moskwie, współwłaściciel i kierownik techniczny fabryki “Leski & Starkmann” w Łodzi, od 1905 współwłaściciel fabryki “Leski & Kenig” w Warszawie
- Zygmunt Leszczyński, (18/30 września 1866 k. Opatowa, w Słupii Nabrzeżnej w gub. radomskiej – 11 listopada 1942 w Kaliszanach), s. Władysława i Augustyny z Podhorodyńskich, ojciec Władysława (Corona), absolwent Szkoły Realnej w Warszawie, student i absolwent Wydziału Rolniczego PR 1884-88, przyjęty do Arkonii 1884 (nr ew. 329), działacz Stronnictwa Polityki Realnej, członek petersburskiej Rady Państwa 1912-14, w 1918 członek Rady Stanu z wyboru, senator z BBWR 1930-39, wicemarszałek Senatu 1930-35, prezes Rady Warszawskiej Związku Ziemian, członek rady powiatowej w Opatowie, radca Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego, członek Rady Gminnej w Wojciechowicach, właściciel maj. Kaliszany w gub. radomskiej
Zbigniew Leśniowski, 1980 r.
- Zbigniew Leśniowski, (1909 - 6 czerwca 1995 w Warszawie) student Wydziału Matematyczno-Fizycznego UW 1927-28, student i absolwent (mgr inż.) PW 1928-32, przyjęty do Arkonii 1927 (nr ew. 1066), akt. 1927-33, I wiceprezes sem. zim. i sem. let. 1930/31, olderman sem. zim. 1932/33, pochowany na Starym Cmentarzu w Łodzi
- Józef Lewart-Lewiński, (9 kwietnia 1874 - ) z gub. wołyńskiej, s. Władysława, uczeń Szkoły Realnej w Równem, student Wydziału Mechanicznego PR 1896-1907 i Wydziału Handlowego 1907-1912, przyjęty do Arkonii 1896 (nr ew. 644), wystąpił z Arkonii 1904
- Alfons Lewenberg, (12 stycznia 1866 w Warszawie – 1925), uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1886-91, przyjęty do Arkonii 1887 (nr ew. 411), studiował także w Szkole Cukrowniczej w Brunszwiku
- Ludwik Lewestam (Lewenstamm), (29 października 1862 - 23 października/4 listopada 1888 w Rydze) z gub. warszawskiej, student Wydziału Chemicznego PR 1881-87, przyjęty do Arkonii 1881 (nr ew. 198), wystąpił 1883, założyciel Welecji 1883, zginął tragicznie (samobójstwo)
- Marjan Lewicki, (5 sierpnia 1882 - po 1929), z gub. podolskiej, s. Karola, brat Zygmunta (Arkonia), uczeń Szkoły Realnej w Kiszyniowie, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1899-1906, przyjęty do Arkonii 1899 (nr ew. 702)
- Michał Lewicki, (13 września 1873 - po 1929), z gub. kowieńskiej, uczeń Gimnazjum w Warszawie, student i absolwent Wydziału Inżynieryjnego PR 1891-98, przyjęty do Arkonii 1891 (nr ew. 516), pomocnik inżyniera na Kolei Warszawsko-Wileńskiej
- Tadeusz Lewicki, (8 września 1871 - ) z gub. płockiej, s. Michała, uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student Wydziału Mechanicznego PR 1891-95, przyjęty do Arkonii 1891 (nr ew. 499), wystąpił 1898
Zygmunt Lewicki, ok. 1930 r. (?).
- Zygmunt Lewicki, (1 stycznia 1877 w Kiszyniowie - 17 grudnia 1933 w Wilnie), z gub. podolskiej, s. Karola, brat Mariana (Arkonia), uczeń Szkoły Realnej w Kiszyniowie, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1896-1903, przyjęty do Arkonii 1897 (nr ew. 653), po studiach wstąpił do seminarium, ukończył Katolickie Seminarium Duchowne w Wilnie 1907, studiował i obronił doktorat z teologii w Innsbrucku, prof. Seminarium Nauczycielskiego im. Królowej Jadwigi w Wilnie
- Ludwik Lewiński, (26 lipca 1858 - w gub. warszawskiej - przed 1929), student Wydziału Rolniczego 1877-80, członek Kółka Gąssowskiego, przyjęty do Arkonii 1880 (nr ew. 130), zatrudniony w maj. Olszana
- Czesław Liedtke (Liedke), (2 lipca 1861 - ) z Warszawy, uczeń Szkoły Realnej w Łowiczu, student i absolwent Wydziału Chemicznego 1881-87, przyjęty do Arkonii 1881 (nr ew. 228), wystąpił 1883, założyciel Welecji 1883, chemik w cukrowni “Moja” w gub. podolskiej, wicedyrektor cukrowni “Krasiłów” w gub. wołyńskiej, w II RP pracował w Wydziale Surowców Ministerstwa Przemysłu i Handlu w Sosnowcu
- Edward Liedtke, (22 października 1858 w Warszawie – przed 1929), student Wydziału Handlowego PR 1877-80, członek Kółka Gąssowskiego, przyjęty do Arkonii 1879 (nr ew. 55), w latach 1880-86 administrator fabryki J.H. Liedke w Warszawie, zarządzający Agenturą Celną Dróg Skarbowych Nadwiślańskich, mieszkał w Mławie
- Leon Lilienstern, (31 grudnia 1862 - ) z Warszawy, student i absolwent Wydziału Handlowego 1881-85, przyjęty do Arkonii 1881 (nr ew. 235), wystąpił 1883, założyciel Welecji 1883, od 1885 pracował w domu handlowym H. Wawelberga w Sankt Petersburgu, dyrektor Towarzystwa Akcyjnego “Art. Koppel” w Sankt Petersburgu, od 1911 właściciel banku i hotelu we Francji
- Jerzy Linowski, z Linowca h. Pomian, s. Stanisława i Joanny z Karczewskich, brat Włodzimierza (Arkonia), student SGGW 1923-30, przyjęty do Arkonii 1924 (nr ew. 1000), akt. 1924-30
- Włodzimierz Linowski, (4 lutego 1904 w Boczkowicach w pow. włoszczowskim - 1940 w Katyniu) z Linowca h. Pomian, s. Stanisława i Joanny z Karczewskich, brat Jerzego (Arkonia), student i absolwent prawa UW 1923-32, przyjęty do Arkonii 1924 (nr ew. 1001), akt. 1924-33, prezes sem. let. 1927/28, aplikant sądowy w Kielcach, ppor. rez., przydzielony do 16 Pułku Piechoty, w niewoli sowieckiej, zamordowany przez NKWD
- Stanisław (Salomon) Lipiński, (26 października 1859 w Warszawie - po 1928), student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1881-89, przyjęty do Arkonii 1881 (nr ew. 207), współwłaściciel fabryki kapeluszy “Petzold i Spółka” w Warszawie
- Karol Lipkowski, (28 października 1881 - 1944), z gub. podolskiej, s. Seweryna, uczeń Szkoły Handlowej w Kijowie, student Wydziału Handlowego PR 1900-01 oraz Rolniczego 1902-03, przyjęty do Arkonii 1900 (nr ew. 736), praktykant w dobrach Pustowarnia w gub. kijowskiej, sekretarz i generalny pełnomocnik hr. K. Potockiego w dobrach Tepliko-Sitkowiec, zarządca licznych dóbr w gub. podolskiej, m.in. maj. Wołodykowce
Tadeusz Lipkowski, 1927 r.
- Tadeusz Lipkowski, ( - 1954), stryjeczny brat Władysława (Arkonia), student inżynierii lądowej PW 1924-31, przyjęty do Arkonii 1926 (nr ew. 1046), akt. 1926-31, II wiceprezes sem. let. 1928/29
Władysław Lipkowski.
- Władysław Lipkowski, (11 lutego 1901 w Horodnica w pow. humańskim na Kijowszczyźnie – 24 marca 1976 w Warszawie), herbu Brochowicz, s. Benedykta i Marii z Grocholskich, stryjeczny brat Tadeusza (Arkonia), absolwent Gimnazjum w Humaniu, w wojnie 1920 przez krótki czas ochotnik (zwolniony z powodu zachorowania na żółtaczkę), student i absolwent (inż. budowy dróg i mostów) PW 1920-28, przyjęty do Arkonii 1923 (nr ew. 989), akt. 1923-28, po studiach przez całe życie związany z pracami projektowymi na rzecz Polskich Kolei Państwowych, w 1929 technik w IV Oddziale Budowy Kolei Herby-Inowrocław-Bydgoszcz-Gdynia, później w Krakowie, a od 1935 w Warszawie i w Małaszewiczach, w czasie okupacji w AK, gdzie zajmował się m.in. zaopatrywaniem w żywność oddziałów AK w okolicach Małaszewicz, członek Koła Inżynierii Dróg i Mostów przy Stowarzyszeniu Techników, po wojnie pracował w DOKP w Warszawie, pochowany na cmentarzu przy ul. Elżbiety Rakuszanki w Gołąbkach w Warszawie [Źródła (poza wskazanymi poniżej spisu członków): relacja Ewy Sieczko]
- Ludwik Lipman (Lipmann), (10 listopada 1857 we Włocławku - 1887 w Zawierciu), absolwent Szkoły Realnej we Włocławku, student i absolwent (dyplom z wyróżnieniem) Wydziału Mechanicznego PR 1878-83, przyjęty do Arkonii 1879 (nr ew. 120)
- Stanisław Lisiecki, (8 maja 1860 - 1912) uczeń Gimnazjum w Warszawie, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1880-87 oraz Wydziału Inżynieryjnego 1887, przyjęty do Arkonii 1880 (nr ew. 149), wystąpił 1883, założyciel Welecji 1883, w latach 1887-88 II asystent na PR, przedstawiciel w Warszawie łódzkiej fabryki maszyn “John”, autor wielu artykułów fachowych, publikowanych m.in. w “Przeglądzie Technicznym”
- Jakób Litauer (Littauer), (28 lipca 1876 - ) ze Zgierza, uczeń Szkoły Przemysłowej w Łodzi, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1893-98, przyjęty do Arkonii 1894 (nr ew. 584)
- Karol Literer (Litterer, Littauer), (3 stycznia 1876 - ) z Warszawy, uczeń Gimnazjum w Rydze, student Wydziału Mechanicznego PR 1895-96, przyjęty do Arkonii 1895 (nr ew. 622), student prawa na Uniwersytecie Moskiewskim
- Artur hr. Lubieniecki, (25 lipca 1874 - 28 kwietnia 1931 w maj. Jateluny w woj. wileńskim), z gub. wileńskiej, uczeń Gimnazjum w Rydze, student Wydziału Handlowego PR 1894-96, przyjęty do Arkonii 1894 (nr ew. 579), właściciel maj. Ponary, w II RP właściciel maj. Jałoluny, członek Stowarzyszenia Rolniczego
- Władysław Lubiński, (10 września 1872 - 1912), przyjęty do Arkonii 1892 (nr ew. 540) z gub. warszawskiej, uczeń szkoły Realnej w Warszawie, student Wydziału Handlowego PR 1892-94, chemik w cukrowni “Sobolówka” w gub. podolskiej
- Konstanty Eugeniusz ks. Lubomirski, (25 lipca 1868 w maj. Kruszyna w gub. piotrkowskiej – 17 sierpnia 1934 w Landwartowie k. Wilna), s. Eugeniusza Adolfa i Róża z hr. Zamoyskich, przyjęty do Arkonii 1888 (nr ew. 412), ochotnik 3 baterii gwardii 3 Brygady Artylerii Gwardii (zwolniony w 1890 jako ogniomistrz), od 1897 urzędnik bez pensji przy warszawskim generał-gubernatorze Aleksandrze ks. Imertyńskim, właściciel maj. Kruszyna
- Wincenty Lutosławski, (6 czerwca 1863 - 28 grudnia 1954 w Krakowie) - z Drozdowa w gub. łomżyńskiej, s. Franciszka i Marii ze Szczygielskich, przyrodni brat Jana i Mariana (obaj Welecja), stryj Bohdana, Henryka, Jerzego (wszyscy trzej Sparta) i Zbigniewa (Helania), uczeń Gimnazjum w Mitawie, student Wydziału Chemicznego PR 1881-82, przyjęty do Arkonii 1881 (nr ew. 196, skreślony 1882, później student i absolwent UD 1883-88 (chemia, filozofia), c. I sem. 1883 Konwent Polonia (896), doktorat na Uniwersytecie w Helsinkach), filozof, krytyk literacki, doc. Uniwersytetu w Kazaniu, prof. USB, UJ, członek PAU, autor pamiętników
- Eugeniusz Lutyk, (26 października 1889 - ) z gub. kowieńskiej, s. Stanisława, uczeń Szkoły Realnej w Poniewieżu, student Wydziału Rolniczego PR 1911-13, przyjęty do Arkonii 1911 (nr ew. 847)
Ignacy Lutyk, 1931 r.
- Ignacy Lutyk, (10 maja 1887 - po 1938) z pow. teleszyńskiego w gub. kowieńskiej, s. Stanisława, uczeń Szkoły Realnej w Poniewieżu, student Wydziału Rolniczego PR 1908-15 i Wydziału Chemicznego 1909, przyjęty do Arkonii 1911 (nr ew. 837), po I wojnie światowej właściciel ziemski na Litwie kowieńskiej, Filister Arkonii i Laudy
- Ignacy Łabędzki, (14 listopada 1867 w Zasławiu w gub. wołyńskiej - ) z Cesarstwa Austriackiego, uczeń Szkoły Realnej w Równem, student Wydziału Chemicznego PR 1887-88, przyjęty do Arkonii 1887 (nr ew. 391)
- Henryk Łaguna, (18 stycznia 1866 (1865 ?) w Lublinie - przed 1929), student Wydziału Mechanicznego 1885-86 i Wydziału Chemicznego 1886-87, przyjęty do Arkonii 1885 (nr ew. 348), uczęszczał do Szkoły Wojskowej Kawaleryjskiej w Jelizawetgradzie, oficer dragonów
Zdzisław (?) Łańcucki, 1929 r.
- Zdzisław Łańcucki, student UW 1929-32, przyjęty do Arkonii 1929 (nr ew. 1095), akt. 1929-33
- Rajmund (Hilary Rajmund) Łapicki, (31 sierpnia 1860 - ) z gub. mińskiej, uczeń Szkoły Realnej w Sewastopolu, student Wydziału Mechanicznego PR 1883-85, przyjęty do Arkonii 1883 (nr ew. 278), od 1885 poza Arkonią
- Jan Łazowski, (24 sierpnia 1886 - po 1929), z gub. podolskiej, s. Józefa, uczeń Szkoły Realnej w Winnicy, student Wydziału Mechanicznego PR 1903-05, przyjęty do Arkonii 1903 (nr ew. 772), w II RP kierownik ruchu w fabryce “Koncern Dr Roman May” w Poznaniu, członek Stowarzyszenia Inżynierów i Architektów w Poznaniu
- Hipolit Łącki, (12 sierpnia 1868 w Starosławie w gub. radomskiej - przed 1929), uczeń Gimnazjum w Kielcach, student Wydziału Chemicznego PR 1889-90, przyjęty do Arkonii 1889 (nr ew. 440), studiował na Uniwersytecie w Petersburgu
- Kazimierz Łącki, (18 listopada 1857 w Warszawie – 1925), student Wydziału Chemicznego PR 1878-83 oraz student i absolwent Wydziału Chemicznego 1884-85, przyjęty do Arkonii 1879 (nr ew. 56)
- Jerzy Łopaciński, ( - przed 1982) student elektrotechniki PW 1920- i PL 1927-, przyjęty do Arkonii 1921 (nr ew. 958), akt. 1921-26
- Józef Łopaciński, (3 września 1891 - ) z gub. wileńskiej, s. Kazimierza, uczeń Gimnazjum w Wilnie, student Uniwersytetu w Krakowie, student Wydziału Rolniczego PR 1915-16, przyjęty do Arkonii 1915 (nr ew. 898)
- Kazimierz hr. Łubieński, (16 sierpnia 1868 w Kazimierzu w gub. kieleckiej – 1889), uczeń Krajowej Szkoły Średniej w Grazu, student Wydziału Chemicznego PR 1889, przyjęty do Arkonii 1889 (nr ew. 434)
- Gustaw Łukaszewicz, (6 sierpnia 1867 - ) z gub. suwalskiej, student Wydziału Handlowego PR 1890-95, przyjęty do Arkonii 1890 (nr ew. 476), od 1894 poza Arkonią
- Stefan Łuszczewski, (28 marca 1862 w miejsc. Kociołki w gub. piotrkowskiej - przed 1929), z Warszawy, student Wydziału Mechanicznego PR 1884-86 i Wydziału Rolniczego 1886-89, przyjęty do Arkonii 1884 (nr ew. 337)
Tadeusz Łypaczewski, 1921 r.Tadeusz Łypaczewski, ok. 1921 r.
- Tadeusz Łypaczewski, (1899 - 1945 w Bergen Belsen), s. Eugeniusza i Heleny z Targońskich, student chemii PW 1917-23, przyjęty do Arkonii 1918 (nr ew. 926), akt. 1918-23, przemysłowiec w Warszawie, m.in. dyrektor farb. i pralni chemicznej “J. Targoński” w Warszawie, członek Stowarzyszenia Rzemieślników Chrześcijan, w czasie okupacji aresztowany przez Gestapo, wywieziony do obozu koncentracyjnego w Niemczech, zginął w obozie Bergen Belsen, symboliczny pochowany na cmentarzu przy ul. Nowotarskiej w Częstochowie
- Witold Łyszczyński, (24 lutego 1874 - ) z gub. grodzieńskiej, uczeń Gimnazjum w Parnawie, student Wydziału Handlowego PR 1895, student Wydziału Inżynieryjnego 1895-97, przyjęty do Arkonii 1895 (nr ew. 608), od 1896 poza Arkonią
- Aleksander Machnicki, (9 czerwca 1858 w miejsc. Sławucie w gub. wołyńskiej - 1928), student Wydziału Handlowego PR 1880-81przyjęty do Arkonii 1880 (nr ew. 171), technik budowlany Towarzystwa Akcyjnego Zakładów Żyrardowskich “Hille i Dittrich”
- Władysław Maciejewski, (5 lutego 1864 w Warszawie - 12 listopada 1913 w Warszawie) absolwent Szkoły Realnej w Warszawie 1881, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1881-82, student i absolwent (dyplom z wyróżnieniem) Wydziału Mechanicznego 1882-87, przyjęty do Arkonii 1881 (nr ew. 206), wystąpił 1883, założyciel Welecji 1883, inżynier, a później dyrektor techniczny w firmie “Fitzner i Gamper” w Sosnowcu, prowadził własną firmę, założyciel i pracownik Fabryki Przewodów Rur(k)owych “Comensator”, autor wynalazków i patentów, m.in. kotła wodnorurkowego (Grand Prix na wystawie światowej w Paryżu 1900) oraz kotła o płomienicach falistych, autor artykułów w prasie fachowej, wykładowca w Szkole Wawelberga i Rotwanda
- Władysław Majewski, student i absolwent (inż. elektryk) PW 1919-28, przyjęty do Arkonii 1921 (nr ew. 956), akt. 1922-25, inż. w polskiej Akcyjnej Spółce Telefonicznej (1929), członek Stowarzyszenia Elektrotechników i Stowarzyszenia Teletechników
- Wacław Makay (Mackay), (21 września 1860 w Warszawie - po 1929), absolwent Wydziału Chemicznego PR 1879-80, przyjęty do Arkonii 1879 (nr ew. 94), studiował na Politechnice w Dreźnie, zarządzający oddziałem warszawskim Towarzystwa Ubezpieczeń “Salamandra”
- Adam Maleczyński, (11 czerwca 1888 - po 1929), z gub. warszawskiej, s. Adama, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1908-15, przyjęty do Arkonii 1908 (nr ew. 808), w czasie wojny studiował w Michałowskiej Wojskowej Szkole Artylerii w Sankt Petersburgu, w II RP kpt. art. WP
Maksymilian Malicki, 1927 r.
- Maksymilian Malicki, (1900 - 24 września 1978 w Warszawie), student i absolwent inżynierii lądowej PW 1924-31, przyjęty do Arkonii 1926 (nr ew. 1050), akt. 1926-31, prof. PW, wieloletni kierownik Katedry i Zakładu Ogrzewnictwa i Wentylacji PW, autor licznych publikacji fachowych, odznaczony Krzyżem Kawalerskim OOP, pochowany na warszawskich Powązkach
- Adam Malinowski, ( - maj 1926) s. Władysława, student Wydziału Filozoficzno-Matematycznego UW 1923, student inżynierii lądowej PW 1923, student rolnictwa SGGW 1924, przyjęty do Arkonii 1923 (nr ew. 993), akt. 1923-26, II wiceprezes sem. let. 1925/26, poległ w obronie praworządności, Kawaler Dyplomu Zasługi i Złotej Odznaki ZPKA
- Janusz Malinowski, ( - przed 1990) student WSH 1926-31, przyjęty do Arkonii 1927 (nr ew. 1070), akt. 1927-31, II wiceprezes sem. zim. i sem. let. 1930/31
- Władysław Malinowski, (6 lipca 1868 w Brzezinach w gub. warszawskiej – 1943 w Warszawie), ojciec Adama, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1886-91, przyjęty do Arkonii 1886 (nr ew. 362), właściciel ziemski, pełnomocny reprezentant na Królestwo Polskie i Litwę Towarzystwa Akcyjnego “Fitzner i Gamper”, w 1919 prezydent Warszawy, w 1922 prezes biura ministerstwa przemysłu i handlu, pochowany w grobowcu rodzinnym na warszawskich Powązkach
- Stanisław Maliński, (zm. po 1929), student elektrotechniki PW 1921-25, przyjęty do Arkonii 1924 (nr ew. 1007), akt. 1924-25
Stefan Maliński, lata 80-te.
- Stefan Maliński, (26 września 1863 w Poniewieżu - po 1929), z Bejnarowa w gub. kowieńskiej, uczeń Gimnazjum Miejskiego w Rydze, student i absolwent Wydziału Rolniczego PR 1883-88, przyjęty do Arkonii 1883 (nr ew. 284), gospodarował w dobrach ojcowskich Bejnarowo w gub. kowieńskiej, dzierżawca wielu dóbr w powiatach szawelskim i poniewieskim, po I wojnie światowej na Litwie kowieńskiej, Filister Arkonii i Laudy (?)
Wilhelm Maltze, lata 80-te.
- Wilhelm Maltze, (10 lutego 1866 w Płocku - 1933), student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1887-95, przyjęty do Arkonii 1887 (nr ew. 394), pomocnik szefa walcowni Zakładów Dniepropietrowskich w Kamienskoje w gub. jekaterynosławskiej, po wojnie asystent szefa walcowni w Zakładach Ostrowieckich, członek Koła Techników Ostrowieckich
- Edward Małyszczycki, (14 marca 1859 w Warszawie - po 1929), student Wydziału Chemicznego PR 1877-82, członek Kółka Gąssowskiego, założyciel Arkonii 1879 (nr ew. 14), po studiach właściciel firmy “Laboratorium analityczne E. Małyszczycki” w Warszawie
- Stanisław Małyszczycki, (6 kwietnia 1857 - po 1929), z Warszawy, student i absolwent (dyplom z wyróżnieniem) Wydziału Mechanicznego PR 1877-83, założyciel Arkonii 1879 (nr ew. 15), właściciel biura budownictwa młynarskiego “St. Małaszczycki i Spółka”, prof. Państwowej Szkoły Przemysłowej, autor wielu artykułów z zakresu młynarstwa
- Andrzej Manteuffel, ( - 1964) student UW 1930-32, przyjęty do Arkonii 1930 (nr ew. 1107), akt. 1930-33, zmobilizowany w 1939 do 1 pułku szwoleżerów, po wojnie na emigracji w Kanadzie, zamiejscowy członek Koła Filistrów Polskich Korporacji Akademickich w Montrealu
Henryk bar. Manteuffel-Schöge, lata 80-te (?) XIX wieku.
- Henryk bar. Manteuffel-Schöge, (7 listopada 1867 w Rydze - 1918), z gub. kurlandzkiej, s. Ryszarda i Jadwigi z Benisławskich, brat Mariana (Arkonia), ojciec Ryszarda (Arkonia), uczeń Gimnazjum Miejskiego w Rydze, student i absolwent Wydziału Handlowego PR 1886-1890, przyjęty do Arkonii 1886 (nr ew. 368), właściciel ziemski, urzędnik w ziemstwie gub. witebskiej
- Marjan bar. Manteuffel-Schöge, (26 października 1871 w Rydze - październik 1941 w Warszawie), z gub. kurlandzkiej, s. Ryszarda i Jadwigi z Benisławskich, brat Henryka (Arkonia), stryj Ryszarda (Arkonia), uczeń Gimnazjum w Rydze, student Wydziału Architektury 1890-92, Wydziału Handlowego 1892-93 i Wydziału Rolniczego 1893-96, przyjęty do Arkonii 1890 (nr ew. 458), autor książki “Statyści - polska powieść korporacyjna” (Warszawa 2008), gospodarował w dobrach rodowych 1896-98, urzędnik Banku Handlowego w Warszawie, oddział w Petersburgu, po I wojnie światowej dyrektor Banku Handlowego w Łodzi i Banku Ziemiańskiego
Ryszard Manteuffel-Szoege, 1980 r.
- Ryszard Manteuffel, (13 sierpnia 1903 w Mińsku Mazowieckim - 5 października 1991), s. Henryka (Arkonia), bratanek Marjana (Arkonia), stryjeczny wnuk Gustawa (Konwent Polonia), ochotnik w wojnie polsko-bolszewickiej 1920, student i absolwent (inż rolnik) 1921-26, student WSH 1925-27, aktywny działacz studencki, m.in. wiceprezes i prezes Bratniej Pomocy Studentów SGGW, wiceprezes Koła Rolników, prezes Koła Pracy Młodych Ziemian, przyjęty do Arkonii 1924 (nr ew. 1005), akt. 1924-26, zarządzający maj. Hieronimów Olgi bar. Ramm (1929), specjalista z zakresu ekonomii rolnictwa, prof. SGGW, członek zwyczajny PAN
- Wacław Mańkowski, (8 stycznia 1872 - ) z gub. wileńskiej, uczeń Szkoły Realnej w Łukach Wielkich, student Wydziału Rolniczego PR 1894-97, przyjęty do Arkonii (nr ew. 589), od 1896 poza Arkonią
- Jan Marcinkiewicz, (25 maja 1878 - ) z Gatrczyny w gub. petersburskiej, s. Bonawentury, uczeń Instytutu w Gatczynie, student i absolwent Wydziału Architektury PR 1897-1908, przyjęty do Arkonii 1897 (nr ew. 672), wystąpił z Arkonii 1904
- Jan Markiewicz, (28 stycznia 1862 w Goźmie w gub. kieleckiej - ), uczeń Szkoły Realnej w Krakowie, student Wydziału Chemicznego PR 1880-83, przyjęty do Arkonii 1880 (nr ew. 168), od 1882 gospodarował w dobrach rodzinnych, od 1886 administrator dóbr Wronin, a później Woli Libertowskiej w gub. kieleckiej
- Stanisław Markiewicz, (30 października 1864 w miejsc. Goźma w gub. kieleckiej - ), s. Pawła, uczeń Szkoły Realnej w Krakowie, student Wydziału Architektury PR 1881 i Wydziału Rolniczego 1882, przyjęty do Arkonii 1881 (nr ew. 209), studiował chemię w Instytucie Technicznym (Technicznej Szkole Wyższej) w Krakowie, p.o. dyrektora technicznego cukrowni “Łyszkowice” w gub. warszawskiej
- Stanisław Leon Markiewicz, (21 kwietnia 1874 - po 1929), z Warszawy, uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student i absolwent Wydziału Handlowego PR 1894-99, przyjęty do Arkonii 1894 (nr ew. 581), nauczyciel w Warszawie, w II RP dyrektor Szkoły Handlowej, członek Związku Towarzystw Kupieckich
- Władysław Markiewicz, (3 września 1873 - ) ze Smoleńska, uczeń Szkoły Realnej w Smoleńsku, student i absolwent Wydziału Inżynieryjnego PR 1894-1913, przyjęty do Arkonii 1894 (nr ew. 582), po I wojnie światowej pozostał w Rosji Sowieckiej
- Stefan Markowski, (28 czerwca 1880 - po 1929), z gub. grodzieńskiej, uczeń Szkoły Realnej w Isjum, student Wydziału Architektury PR 1900-01, przyjęty do Arkonii 1900 (nr ew. 729), studiował w Instytucie Saperów w Antwerpii, prokurent i wicedyrektor Rosyjsko-Chińskiego Banku w Londynie, od 1910 generalny dyrektor i reprezentant Rosyjsko-Azjatyckiego Banku w Nowym Jorku, w II RP pracował w Kancelarii Cywilnej Prezydenta
- Karol Markus, (6 lutego 1861 - ) student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1881-86, przyjęty do Arkonii 1881 (nr ew. 231), wystąpił (?), przyjęty do Welecji (?)
- Mikołaj Masłowski, (12 czerwca 1870 - ) z gub. grodzieńskiej, student Wydziału Inżynier PR 1892-1904, przyjęty do Arkonii 1892 (nr ew. 536), właściciel maj. Chorowszczyzna w gub. grodzieńskiej
- Juljan Matłaszyński, (3 maja 1877 - przed 1929), z Warszawy, s. Juliana i Sabiny, uczeń Szkoły Realnej w Rydze, student Wydziału Mechanicznego PR 1897-1904, przyjęty do Arkonii 1897 (nr ew. 666)
- Ludwik Matuszkiewicz, (29 maja 1870 - ) z gub. podolskiej, uczeń Gimnazjum w Odessie, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1891-98, przyjęty do Arkonii 1891 (nr ew. 514), od 1897 poza Arkonią
- Eljasz Matwiejew (Matwejew), (20 lipca 1872 - zm. prawd. ok. 1903), z Wilna, uczeń Szkoły Realnej w Wilnie, student Wydziału Handlowego PR 1894-96, przyjęty do Arkonii 1895 (nr ew. 628), urzędnik Banku Handlowego w Wilnie
- Tadeusz Mazaraki, (16 stycznia 1875 w Hołobówce w gub. kijowskiej - po 1929), herbu Newlin, s. Tadeusza Jerzego i Antoniny Konstancji z Abramowiczów, brat Władysława (Arkonia), uczeń Szkoły Realnej w Odessie, student Wydziału Rolniczego PR 1895-99, przyjęty do Arkonii 1895 (nr ew. 619), właściciel maj. Hołobówka w gub. kijowskiej, po I wojnie światowej właściciel ziemski, posiadał własne biuro w Gdyni
- Władysław Lucjan (Wacław Lucjan) Mazaraki, (2 stycznia 1874 w maj. Hołobówka w gub. kijowskiej - 1927), herbu Newlin, s. Tadeusza Jerzego i Antoniny Konstancji z Abramowiczów, brat Tadeusza (Arkonia), uczeń Szkoły Realnej w Odessie, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1893-1902, przyjęty do Arkonii 1893 (nr ew. 564), właściciel maj. Kocków w gub. wołyńskiej oraz maj. Rajek w gub. kijowskiej, po I wojnie światowej kierował Instytutem Rolnym w Bydgoszczy
- Józef Mazurkiewicz, (6 marca 1861 w Łętkowicach w gub. kieleckiej – 1921), absolwent Szkoły Realnej w Krakowie, student i absolwent Wydziału Chemicznego 1879-84, przyjęty do Arkonii 1879 (nr ew. 113), w latach 1884-86 chemik w “Hucie Bankowa” w Dąbrowie, 1888-89 również w kopalni i hucie w Starachowicach, 1890-1908 kierownik pieca hutniczego i pracował przy modernizacji starych pieców, 1908-12 kierownik pieców hutniczych w stalowni Ostrowickiej
Michał Mazurkiewicz, 1927 r.Michał Mazurkiewicz, 1980 r.
- Michał [właść. Władysław Wiesław Michał] Mazurkiewicz, (19 września 1904 w Brzeźnie k. Kalisza - 14 stycznia 1994 w Warszawie), s. Wiesława Teodora i Karoliny z Olszowskich, absolwent Gimnazjum Konopczyńskiego w Warszawie, student prawa UW 1922, student i absolwent (mgr inż. budownictwa i motoryzacji rolnictwa) SGGW 1923-29, przyjęty do Arkonii 1923 (nr ew. 984), akt. 1923-29, po studiach administrował własnym maj. Mikołajewice nad Wartą, w wojnie obronnej 1939 w 7 Pułku Strzelców Konnych Wielkopolskich Wielkopolskiej Brygady Kawalerii w ramach Armii “Poznań”, w niewoli niemieckiej, po ucieczce pracował jako monter w zakładach samochodowych ELIS w Warszawie, w konspiracji ppor. AK, żołnierz powstania warszawskiego, ponownie w niewoli niemieckiej, po zakończeniu wojny pracownik bazy transportowej “Społem” w Łodzi, a następnie ZRI2-Hydrobudowa 6 w Warszawie, pochowany w grobie rodziny Hussów na warszawskich Powązkach, odznaczony m.in. Krzyżem Srebrnym Virtuti Militari (za 1939), dwukrotnie Krzyżem Walecznych (za 1939 i Powstanie Warszawskie) oraz Krzyżem Armii Krajowej, autor wspomnień “Karabiny maszynowe naprzód” (Warszawa 1959), pochowany na warszawskich Powązkach w grobie rodziny Hussów
- Tadeusz Mecherzyński, (6 września 1869 - ) z Cesarstwa Austriackiego, student Wydziału Chemicznego PR 1892-93, student i absolwent Wydziału Inżynieryjnego 1893-1902, przyjęty do Arkonii 1892 (nr ew. 547), wystąpił z Arkonii 1896
- Jan Medeksza, (3 maja 1868 w Paryżu - ), uczeń Gimnazjum Miejskiego w Rydze, student Wydziału Mechanicznego PR 1888-90, przyjęty do Arkonii 1888 (nr ew. 413)
- Stefan Medeksza, (31 lipca 1882 - 1962 w Wielkiej Brytanii) - s. Henryka i Marii z Kossakowskich, uczeń Szkoły Realnej w Rydze, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1902-03, przyjęty do Arkonii 1902 (nr ew. 750), wystąpił z Arkonii 1903, później student Uniwersytetu w Dorpacie, c. I sem. 1909 Konwent Polonia, prawnik, ziemianin na Litwie, po wojnie na emigracji w Wielkiej Brytanii
- Edward Merson, (15 sierpnia 1866 w Kaliszu - po 1929), uczeń Gimnazjum w Kaliszu, student Wydziału Chemicznego PR 1887-88, przyjęty do Arkonii 1887 (nr ew. 393), od 1889 studiował na Politechnice we Lwowie, po I wojnie światowej właściciel biura parcelacyjnego “Inż. Merson i K. Choynowski”, członek Stowarzyszenia Technicznego Związku Ziemian Płockich
- Juljan Messing, (5 maja 1856 w Stawiszynie z gub. kaliskiej - 7 maja 1938 w Kielcach), s. Józefa, uczeń Gimnazjum w Warszawie, student Wydziału Mechanicznego 1876-77, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1877-81, członek Kółka Gąssowskiego, założyciel Arkonii 1879 (nr ew. 16), pomocnik nadzorcy 7 okręgu w Zarządzie Akcyzy w Kielcach, po I wojnie światowej naczelnik wydziału podatku pośredniego i monopoli państwowej Izby Skarbowej w Kielcach
- Oskar Marian Meysztowicz, (4 lutego 1874 w Meysztach - 21 września 1939), ojciec Jana Stefana (Corolla), z gub. kowieńskiej, s. Szymona i Marii z Korwin-Milewskich, brat Szymona (Arkonia), uczeń Gimnazjum w Wilnie, student Wydziału Chemicznego PR 1892-93, student i absolwent Wydziału Mechanicznego 1893-98, przyjęty do Arkonii 1892 (nr ew. 550), dyrektor Syndykatu Rolniczego w Kownie, w 1906 kupił dobra Rohoźnica w gub. grodzieńskiej, po I wojnie światowej należał do Kresowego Związku Ziemiańskiego
- Szymon Meysztowicz, (4 września 1876 - 3 stycznia 1940), s. Szymona i Marii z Korwin-Milewskich, brat Oskara (Arkonia), uczeń Szkoły Prawa w Sankt Petersburgu, student i absolwent Wydziału Chemicznego 1895-1901, przyjęty do Arkonii 1895 (nr ew. 627), w latach 1902-03 pracował w hucie “Częstochowa” B. Handtkego w Warszawie, w latach 1904-06 inż. w walcowni południowo-rosyjskiego przemysłu metalowego w gub. jekaterynosławskiej, od 1906 gospodarował w dobrach Cicin w gub. wileńskiej, po I wojnie światowej posiadał maj. Gieranony w pow. Lidzkim, członek Związku Ziemiańskiego i Towarzystwa Rolniczego Wileńskiego i Nowogrodzkiego
- Władysław Meysztowicz, (5 listopada 1860 w miejsc. Pojesze (Pojoście ?) w gub. kowieńskiej - 1922), s. Edwarda i Marii z Szyrynów, uczeń Szkoły Realnej w Wilnie, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1881-82, student i absolwent Wydziału Chemicznego 1882-87, przyjęty do Arkonii 1881 (nr ew. 215), sekretarz II sem. 1883/84 (od 1 stycznia), właściciel maj. Sujety w gub. kowieńskiej
- Stanisław Michałowski, (27 lipca 1894 - po 1929) z Wileńszczyzny, s. Stanisława, uczeń Gimnazjum w Wilnie, student Wydziału Chemicznego PR 1913-1916, a następnie Bałtyckiej Wyższej Szkoły przyjęty do Arkonii 1913 (nr ew. 871), później student i absolwent rolnictwa SGGW 1921-22, radca Wojewódzkiego Wydziału Rolnego i Weterynaryjnego w Białymstoku
- Tadeusz Miciukiewicz, student budowy maszyn PW 1920, przyjęty do Arkonii 1921 (nr ew. 962), akt. 1921, po wojnie na emigracji w Brazylii, prowadził agencję prasową
- Stanisław Mierzyński, (1 kwietnia 1858 w miejsc. Wąsosze w gub. kaliskiej – przed 1929), uczeń Gimnazjum w Dorpacie, student i absolwent (dyplom z wyróżnieniem) Wydziału Rolniczego PR 1879-83, przyjęty do Arkonii 1879 (nr ew. 99), właściciel dóbr Ustaszewo w Poznańskim, dzierżawca maj. Wojczyzna w gub. grodzieńskiej
Erazm Mieszczański, 1926.
- Erazm Mieszczański, (10 listopada 1905 - 18 marca 1970 w Polsce), student i absolwent (inż. mechanik) PW 1924-32, przyjęty do Arkonii 1924 (nr ew. 1015), akt. 1924-33, więziony w czasach stalinowskich
- Władysław Miklaszewski, (17 października 1860 w Warszawie - 5 maja 1933 w Warszawie), student Wydziału Handlowego 1879-84, przyjęty do Arkonii 1879 (nr ew. 90)
- Józef Karol Mikułowski-Pomorski, (1 lipca 1868 w Malicach Kościelnych w gub. radomskiej - 4 maja 1935 w Warszawie) s. Władysława i Julii z Horochów, brat Stanisława (Arkonia), uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student i absolwent (dyplom z wyróżnieniem) Wydziału Rolniczego PR 1885-89, przyjęty do Arkonii 1885 (nr ew. 339), wiceprezes II sem. 1886/87 i I sem. 1887/88, chemik rolny, gospodarował na dobrach Malice i Leszczków w gub. radomskiej, działacz społeczno-oświatowy, adiunkt, później prof. i dyrektor 1906-11 Akademii Rolniczej w Dublanach, wicemarszałek w Tymczasowej Radzie Stanu (1916-1917), członek Komisji Przejściowej Tymczasowej Rady Stanu, w rządzie Jana Kucharzewskiego (1917-1918) pełnił funkcję wicepremiera i ministra rolnictwa, wicemarszałek Rady Stanu 1918, w latach 1918-1920 oraz 1928-1929 rektor SGGW, dr honoris causa Uniwersytet Poznańskiego (1929), pochowany na warszawskich Powązkach
- Stanisław Mikułowski-Pomorski, (1 września 1870 w Malicach w gub. radomskiej - 1924 w Warszawie) s. Władysława i Julii z Horochów, brat Józefa (Arkonia), student Wydziału Mechanicznego PR 1888-91, przyjęty do Arkonii 1888 (nr ew. 421), gospodarował we własnych dobrach 1892-1904, właściciel dóbr Malice w gub. radomskiej, założył fabrykę konserw 1904, od 1907 gospodarował we własnych dobrach Leszczków w gub. radomskiej
- Franciszek Milewski, (10 września 1858 w Kaliszu – 1891), s. Edwarda, student Wydziału Chemicznego PR 1880-86, przyjęty do Arkonii 1880 (nr ew. 143)
Jerzy Mincer, ok. 1926 r.
- Jerzy Mincer, (1906 w Warszawie - 1928), s. Adama i Marii z d Stolzmann, student prawa UW 1925-28, przyjęty do Arkonii 1926 (nr ew. 1040), akt. 1926-28, pochowany w grobie rodzinnym (?) na warszawskich Powązkach
- Aleksander Lech Mineyko, (1902 - 25 stycznia 1973), syn Władysława, brat Tomasza (Arkonia), student i absolwent (inż. rolnik) SGGW 1922-27, przyjęty do Arkonii 1922 (nr ew. 980), akt. 1922-26, po wojnie na emigracji w Wielkiej Brytanii
- Józef Mineyko, (22 marca 1879 w Dubnikach - 3 września 1970), z gub. wileńskiej, s. Bronisława i Anny Morykonich, brat Ludwika (Arkonia), uczeń Gimnazjum w Poniewieżu, szkoły Wojciecha Górskiego w Warszawie, absolwent Szkoły Realnej w Wilnie, student Wydziału Handlowego PR 1898-1904, przyjęty do Arkonii 1898 (nr ew. 686), studiował także na Uniwersytecie w Genewie, gospodarował w dobrach własnych w gub. wileńskiej, po 1905 współzałożyciel i dyrektor Banku Towarzystwa Wzajemnego Kredytu w Wilnie, współpracował z biskupem Edwardem Roppe przy zakładaniu Partii Konstytucyjnych Katolików, od 1910 przedstawiciel pierwszego Rosyjskiego Towarzystwa Ubezpieczeń, w II RP dyrektor Banku Wschodniego w Warszawie 1920-22, a następnie Banku Ziemiańskiego w Warszawie (1922), dyrektorem warszawskiego oddziału Wileńskiego Przemysłowo-Rolniczego Banku, a później dyrektorem pożyczek Ordynacji Zamoyskiej (1932), delegat Ministerstwa Rolnictwa i Reform Rolnych, po wojnie pracował w Banku Handlowym 1949-57, autor pamiętników pt. “Wspomnienia z lat dawnych” (Biblioteka Narodowa, Warszawa 1997)
- Ludwik Mine-Mineyko, (1 sierpnia 1883 - 1920) z gub. wileńskiej, s. Bronisława i Anny z Morykonich, brat Józefa (Arkonia), uczeń Szkoły Realnej w Wilnie, student Wydziału Rolniczego PR 1903-07, przyjęty do Arkonii 1902 (nr ew. 762), kontynuował studia w Nowej Aleksandrii (Puławach), od 1910 gospodarował we własnych dobrach Dubinki w gub. wileńskiej, rozstrzelany przez bolszewików
- Tomasz Mineyko, (1901 na Litwie - 1972 w Wielkiej Brytanii) s. Władysława, bratanek Ludwika i Józefa (obaj Arkonia), brat Aleksandra (Arkonia), student i absolwent (inż. budownictwa lądowego) PW 1921-22, przyjęty do Arkonii 1921 (nr ew. 965), akt. 1921-22, oficer 1 Krechowieckiego Pułku Ułanów z Augustowa, absolwent Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, uczestnik wojny obronnej 1939, więzień obozu w Murnau w Niemczech, po wojnie awansowany na pułkownika i odznaczony za udział w wojnie 1939 VM, po wojnie na emigracji w Wielkiej Brytanii, pochowany Newton Abbott w Devon w Anglii
- Wiktor Miński, (17 stycznia 1866 w Romaniszkach w gub. kowieńskiej - ), student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1887-1900, przyjęty do Arkonii 1887 (nr ew. 392), gospodarował we własnych dobrach Kuźmiszki w gub. kowieńskiej 1900-11, a od 1911 w dobrach Okraspol w gub. wileńskiej, po I wojnie światowej na Litwie kowieńskiej, Filister Arkonii i Laudy (?)
- Wiktor ks. Mirski-Świętopełk, (22 kwietnia 1865 w Międzyrzeczu w gub. witebskiej - 1929), z gub. wileńskiej, uczeń Szkoły Realnej w Mitawie, student Wydziału Chemicznego PR 1886-87 i Wydziału Handlowego 1887-89, przyjęty do Arkonii 1886 (nr ew. 358), właściciel maj. Kuźmiszki w gub. wileńskiej
- Tomasz Misiewicz, (19 września 1864 (1865 ?) w Wilnie - ), z gub. kowieńskiej, uczeń Szkoły Realnej w Wilnie, student Wydziału Mechanicznego 1884-85 i Wydziału Chemicznego 1885, przyjęty do Arkonii 1884 (nr ew. 330)
- Stanisław Młoszewski, (30 października 1860 - ) z Kalisza, student Wydziału Handlowego PR 1880-85, przyjęty do Arkonii 1880 (nr ew. 151), wystąpił 1883
- Tadeusz Młoszewski, (20 stycznia 1864 - ) z Kalisza, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1882-91, przyjęty do Arkonii 1882 (nr ew. 270), wystąpił 1883, założyciel Welecji 1883, właściciel Dniepropietrowskiej Fabryki Maszyn i Biura Technicznego w Kijowie, w II RP inż. mechanik, dyrektor techniczny fabryki celulozy we Włocławku
- Kazimierz Mochliński, (5 lutego 1871 - lipiec 1930 w Poznaniu) z maj. Strzylc na Wołyniu (?), uczeń Gimnazjum w Białej Cerkwi, student i absolwent (dyplom z wyróżnieniem) Wydziału Chemicznego PR 1892-97, przyjęty do Arkonii 1892 (nr ew. 552), wicedyrektor cukrowni “Monastyryszcze” w gub. podolskiej, w II RP właściciel maj. Strzylce, członek wydziału powiatowego miasta Horochów, prezes Związku Ziemian, do 1929 dyrektor cukierni “Zbiersk”
- Ludwik Mochliński, (13 sierpnia 1869 - 29 stycznia 1934 w maj. Strzylczach), uczeń Gimnazjum w Białej Cerkwi, student Wydziału Rolniczego 1892-94, przyjęty do Arkonii 1892 (nr ew. 538), właściciel dóbr Strzylce w Małopolsce
- Stanisław Mochliński, (10 stycznia 1890 - po 1929), z gub. podolskiej, s. Aleksandra, uczeń Szkoły Realnej w Kijowie, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1908-11 i Wydziału Chemicznego 1912-18, przyjęty do Arkonii 1911 (nr ew. 839), w II RP wicedyrektor cukrowni “Pakość” i “Janikowo” w woj. poznańskim
Zbigniew Mockus (Mackiewicz ?), 1929 r.
- Zbigniew Mockus, ( - 1939), w kowieńskiej Laudzie, z której wystąpił, student i absolwent (inż. rolnik) SGGW 1929-32, przyjęty do Arkonii 1929 (nr ew. 1096), akt. 1929-32, mieszkał na ziemi nowogrodzkiej, ppor. rez., zmobilizowany poległ w wojnie obronnej 1939
- Aleksander Mohl, (19 listopad 1899 w maj. Wyszki w gub. witebskiej - 26 czerwca 1954 w Madrycie) herbu Krety, s. Hieronima (Arkonia) i Very Letycji z d. Bornholdt, bratanek Aleksandra i Stanisława (Konwent Polonia) oraz Jana (Arkonia), przyjęty do Arkonii 1918 (nr ew. 907)
- Hieronim hr. Mohl, (22 lutego 1871 -1939 w Rydze, z gub. witebskiej, herbu Krety, s. Stanisława Ignacego i Felicji z d. Komar, brat Aleksandra i Stanisława (Konwent Polonia) oraz Jana (Arkonia), stryjeczny brat Wacława (Arkonia), uczeń Gimnazjum w Krakowie, student i absolwent Wydziału Rolniczego PR 1891-97, przyjęty do Arkonii 1891 (nr ew. 511), gospodarował we własnych dobrach Wyszki w gub. witebskiej, po I wojnie światowej mieszkał w Wilnie
- Jan hr. Mohl, (23 stycznia 1873 w maj. Wyszki w gub. witebskiej - 5 marca 1940 w Milanówku), herbu Krety, s. Stanisława Ignacego i Felicji z d. Komar, brat Aleksandra i Stanisława (Konwent Polonia) oraz Hieronima (Arkonia), stryjeczny brat Wacława (Arkonia), stryj Aleksandra (Arkonia), absolwent Gimanazjum w Krakowie, student Wydziału Rolniczego PR 1891-93, przyjęty do Arkonii 1891 (nr ew. 513), kontynuował studia na Politechnice w Stuttgarcie, gospodarował we własnych dobrach w Joce w gub. kowieńskiej, po I wojnie światowej w Warszawie
- Wacław hr. Mohl, (7 października 1870 (71?) - 12 sierpnia 1955), herbu Krety, s. Aleksnadra i Zofii z d. Popow (Popoff), brat stryjeczny Aleksandra i Stanisława (Konwent Polonia), Hieronima i Jana (obaj Arkonia), z gub. kowieńskiej, absolwent Szkoły Realnej w Rydze, student Wydziału Chemicznego 1891-94 i Wydziału Handlowego PR 1894-97, przyjęty do Arkonii 1891 (nr ew. 512), absolwent PR 1897, właściciel maj. Józefinów w gub. witebskiej, po I wojnie światowej członek Komisji Szacunkowej Wileńskiego Banku Ziemiańskiego [Źródło (poza wskazanymi poniżej spisu członków): Archiwum (baza danych osobowych) Kurlandzko-Inflanckie]
- Wacław Mohl II, (19 stycznia 1903 - 17 kwietnia 1996 w Cheltenham w Anglii) s. Wacława (Arkonia) i Marii z Kontowskich, student i absolwent (mgr praw) UW 1921-26, student Szkoły Nauk Politycznych w Paryżu 1926, przyjęty do Arkonii 1921 (nr ew. 966), akt. 1921-22, radca ambasady polskiej w Paryżu, po wojnie na emigracji w Wielkiej Brytanii [Źródło (poza wskazanymi poniżej spisu członków): Archiwum (baza danych osobowych) Kurlandzko-Inflanckie]
Stanisław Montwiłł, 1931 r.
- Stanisław Montwiłł, (9 czerwca 1883 - po 1938) z gub. kowieńskiej, s. Aleksandra, brat Władysława (Konwent Polonia), uczeń Gimnazjum Miejskiego w Rydze, student i absolwent Wydziału Rolniczego PR 1901-08, przyjęty do Arkonii 1901 (nr ew. 739), właściciel dóbr Antokol w gub. kowieńskiej, po I wojnie światowej na Litwie kowieńskiej, Filister Arkonii i Laudy
- Eustachy Morawski, (18 września 1891 - po 1929), z gub. kaliskiej, s. Bolesława, uczeń Szkoły Realnej w Libawie, student i absolwent Wydziału Architektury PR 1911-17, przyjęty do Arkonii 1911 (nr ew. 842), w II RP prowadził własną pracownię architektoniczną w Warszawie i w Gdyni
- Józef Morawski-Dzierżykraj, (9 września 1885 - po 1929), z Prus, s. Wojciecha, uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student Wydziału Handlowego PR 1904-05, Wydziału Mechanicznego 1905-09 oraz Wydziału Rolniczego 1910-11, przyjęty do Arkonii 1904 (nr ew. 778), w II RP administrator maj. Husynne k. Drolińska, członek Związku Ziemiańskiego w Chełmnie
- Ignacy Morgulec, (29 lipca 1857 w miejc. Biełarzki w gub. kijowskiej - 1909 w Rydze), z Warszawy, absolwent Gimnazjum w Rydze, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1878-79, student i absolwent Wydziału Architektury 1880-86, członek Kółka Idealistów, założyciel Arkonii 1879 (nr ew. 43), po studiach pracował w Odessie, Petersburgu i Kijowie, zarządzający w biurze technicznym inż. F. Wyganowskiego w Rydze, pochowany w Sierniewicach
- Władysław Morysiński vel Marysiński, (27 października 1857 w miejsc. Siedliska w gub. siedleckiej - 1926), student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1879-84, przyjęty do Arkonii 1879 (nr ew. 112), właściciel dóbr Konary w gub. kieleckiej
Lech Antoni Morzycki
- Lech Antoni Morzycki, (1 lipca 1869 w maj. Ruszkowo w gub. warszawskiej - 1913) herbu Mora, s. Bruno i Kornelii z Morzyckich, uczeń Gimnazjum w Warszawie, student Wydziału Chemicznego PR 1888-89, przyjęty do Arkonii 1888 (nr ew. 423), studiował na Uniwersytecie w Warszawie, gospodarował w dobrach własnych Ruszkowo
- Szczęsny Morzycki, (28 maja 1868 w miejsc. Czartki w gub. kaliskiej - po 1929), uczeń Gimnazjum w Warszawie, student Wydziału Mechanicznego PR 1888-1891, przyjęty do Arkonii 1888 (nr ew. 424), urzędnik oddziału petersburskiego Towarzystwa Akcyjnego “Fitzner i Gamper” w Sielcach, w II RP urzędnik Zarządu Dóbr i Lasów Towarzystwa Kopalń i Zakładów Hutniczych Sosnowieckiej Spółki Akcyjnej
- Witold Morzycki, (29 września 1860 w Woli Łobuskiej w gub. kaliskiej - po 1929), uczeń Gimnazjum w Dorpacie, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1879-85, przyjęty do Arkonii 1879 (nr ew. 114), członek Zarządu i przedstawiciel Towarzystwa Akcyjnego “Fitzner i Gamper” oraz Kramatorskiego i Metalurgicznego Towarzystwa Akcyjnego w Sankt Petersburgu, w II RP przedstawiciel firmy “W. Fitzner i K. Gamper” w Warszawie
- Ziemowit Morzycki, (6 października 1861 w Woli Łobuskiej w gub. kaliskiej – 1905), student Wydziału Rolniczego PR 1883-87, przyjęty do Arkonii 1883 (nr ew. 298), współwłaściciel kantoru wymiany i domu komisowego pod firmą “A. Modliński i Spółka” w Zakopanym
- Walenty Moszyński, przyjęty do Arkonii 1933 (nr ew. 1144)
- Wiktor Moszczyński, (6 marca 1872 - ) z gub. mińskiej, s. Stanisława, uczeń Szkoły Realnej w Pińsku, student i absolwent Wydziału Inżynieryjnego PR 1898-1904, przyjęty do Arkonii 1899 (nr ew. 723), wystąpił z Arkonii 1904
- Władysław Mościcki, (18 czerwca 1863 - ) z gub. płockiej, s. Faustyna i Stefanii z Bojanowskich, brat Ignacego (Welecja), uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1884-87, przyjęty do Arkonii 1884 (nr ew. 333), wystąpił 1887
- Wincenty Mrowiński, (23 kwietnia 1873 - przed 1929), z gub. kaliskiej, uczeń Gimnazjum w Białej Cerkwi, student Wydziału Rolniczego PR 1894-97, przyjęty do Arkonii 1894 (nr ew. 583), ukończył prawo na UW, adwokat przysięgły w Warszawie
- Michał Muliewicz, (23 września 1870 - ) z gub. piotrkowskiej, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1891-93 i Wydziału Mechanicznego 1892-93, przyjęty do Arkonii 1891 (nr ew. 519)
- Leszek Muszyński, ( - 3 lipca 1970 w Buenos Aires) student i absolwent (inż. budowy dróg i mostów) PW 1915-22, przyjęty do Arkonii 1918 (nr ew. 922), akt. 1918-22, prowadził Przedsiębiorstwo Robót Inżynieryjnych Inż. Leszek Muszyński w Warszawie (1929), członek Stowarzyszenia Techników, ppor. rez. I Pułku Ułanów Krechowieckich, żołnierz Brygady Strzelców Karpackich, po wojnie na emigracji w Argentynie, pochowany w grobie rodzinnym na warszawskich Powązkach
- Jan Najman, student architektury PW 1918, przyjęty do Arkonii 1918 (nr ew. 923), akt. 1918-26
- Juljan Narbutt, (22 września 1865 w Wilnie - ), student Wydziału Handlowego PR 1888-92, przyjęty do Arkonii 1889 (nr ew. 454)
- Michał Narewski, (27 października/8 listopada 1868 w maj. Kłudno w pow. błońskim - 2 kwietnia 1951 w Krakowie), herbu Wieniawa, s. Ignacego i Rozalii Michaliny z Rostafińskich, uczeń IV Gimnazjum Klasycznego w Warszawie, student Wydziału Mechanicznego PR 1888-93, przyjęty do Arkonii 1888 (nr ew. 425), naczelnik warsztatów, a następnie szef biura fabryki wyrobów żelaznych “Towarzystwa Akcyjnego W. Gostyński i Spółka” w Warszawie 1897-1906, inż. ruchu w angielskiej przędzalni Br. Briggs w Markach w Warszawie 1906-10, główny przedstawiciel na Cesarstwo Rosyjskie i Królestwo Polskie “Towarzystwa Akcyjnego W. Gostyński i Spółka” 1910-1916, wicedyrektor Syndykatu Rolniczego Warszawskiego S.A. 1917-30, pracownik firmy Zieleziński 1930-32, przedstawiciel niemieckiej fabryki maszyn i narzędzi rolniczych August Wolf w Betzdorfie 1932-39, członek Stowarzyszenia Techników, pochowany na warszawskich Powązkach
[Źródła (poza wskazanymi poniżej spisu członków): relacja Bożeny Kearns]
- Franciszek Jodko-Narkiewicz, (13 października 1884 - ) z maj. Rodzinnego Bębnówka w gub. podolskiej, s. Iwana, uczeń Szkoły Realnej w Rydze, student Wydziału Handlowego PR 1904-06, przyjęty do Arkonii 1904 (nr ew. 782)
- Piotr Jodko-Narkiewicz, (16 marca 1875 - ) z Rygi, uczeń Gimnazjum Miejskiego w Rydze, student Wydziału Mechanicznego PR 1894-1900, przyjęty do Arkonii 1894 (nr ew. 603), po I wojnie światowej na Litwie kowieńskiej, Filister Arkonii i Laudy
- Bolesław Narolski, (28 października 1863 w Sankt Petersburgu - 29 kwietnia 1934 w Grodzisku Mazowieckim), z gub. chersońskiej, uczeń Szkoły św. Anny w Sankt Petersburgu, student i absolwent Wydziału Inżynieryjnego PR 1883-91, przyjęty do Arkonii 1883 (nr ew. 307), inż. irygacyjny w stepach samarskich, inż. służby ruchu na Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej, w II RP pracował w Dyrekcji Warszawskiej PKP, a następnie w Ministerstwie Komunikacji, współred. “Księgi Pamiątkowej „Arkonji” 1879 – 9/V – 1929″ (Warszawa 1929)
- Władysław Narolski, student i absolwent (inż. budowy dróg i mostów) PW 1921-27, przyjęty do Arkonii 1922 (nr ew. 978a), akt. 1922-27, w służbie wojskowej pchor. szkoły saperów (1929)
- Aleksander Nelken, (11 sierpnia 1866 w Warszawie – 1904), student i absolwent Wydziału Handlowego PR 1885-89, przyjęty do Arkonii 1885 (nr ew. 355), współwłaściciel i kierownik Domu Bankowego “Maurycy Nelken i Spółka” w Warszawie
- Kazimierz Edmund Neugebauer, (19 grudnia 1903 w Warszawa - 1940 w Charkowie), s. Edmunda i Zofii Emmy z Braunów, absolwent Gimnazjum im. M. Reja w Warszawie, student 1923-28 i absolwent medycyny UW, przyjęty do Arkonii 1924 (nr ew. 997), akt. 1924-28, dr medycyny, adiunkt Zakładu Anatomii Prawidłowej UW, por. rez., w wojnie obronnej 1939 w 1 Szpitalu Okręgowym, w niewoli sowieckiej w Starobielsku, zamordowany przez NKWD
- Władysław Neugebauer, (1898 - 1961?) student budowy maszyn PW 1920-30, przyjęty do Arkonii 1921 (nr ew. 963), akt. 1921-30
- Tomasz Neuhoff-Ley, (10 grudnia 1863 w Marcelinie w gub. warszawskiej – 1927) s. Romualda i Antoniny z hr. Krasickich, z gub. grodzieńskiej, uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student Wydziału Chemicznego 1884-88 i Wydziału Rolniczego 1889-92, przyjęty do Arkonii 1884 (nr ew. 326), właściciel ziemski [Źródło (poza wskazanymi poniżej spisu członków): Archiwum (baza danych osobowych) Kurlandzko-Inflanckie]
- Jerzy Neuman, student WSH 1927-32, przyjęty do Arkonii 1927 (nr ew. 1068), akt. 1927-33
- Leonard Neumann, (27 września 1873 - 1926), uczeń Szkoły Przemysłowej w Łodzi, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1893-1901, przyjęty do Arkonii 1893 (nr ew. 568), nauczyciel chemii i technologii w prywatnych szkołach w Warszawie, dyrektor fabryki stearyny “Apollo” Marmaszyński & Neumann 1904-08
- Herman Neumark, (7 marca 1865 w Płocku - po 1929), uczeń Gimnazjum w Łucku, student Wydziału Chemicznego PR 1886-89, przyjęty do Arkonii 1886 (nr ew. 366), w II RP właściciel firmy handlowej “H. Neymark”, członek Stowarzyszenia Techników i Stowarzyszenia Kupców w Łodzi
- Izydor Neumark, (16 sierpnia 1861 - ) z Warszawy, uczeń Szkoły Realnej w Kiszyniowie, student Wydziału Inżynieryjnego 1880-82, student i absolwent Wydziału Mechanicznego 1882-86, przyjęty do Arkonii 1880 (nr ew. 178), wystąpił 1882
- Michał Neyman, (5 stycznia 1862 - ) uczeń Szkoły Realnej w Białej Cerkwi, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1882-84, przyjęty do Arkonii 1882 (nr ew. 272), wystąpił 1883, założyciel Welecji 1883
- Jan Nielubowicz, (28 października 1915 w Warszawie - 2 lutego 2000 w Warszawie), s. Kazimierza (doktora) i Wandy z Troczewskich, student med. USB 1933-36 i UW 1936-39 (dyplom 1939), przyjęty do Arkonii 1937 (nr ew. 1189), w czasie wojny lekarz w Wilnie, Kownie, w Wiszniewie, Birżach, Waszkach i Ucianach, od 1943 chirurg i ordynator małego szpitala w Wołożynie, po wojnie w Klinice Chirurgicznej w Szpitalu Dzieciątka Jezus przy ul. Nowogrodzkiej, dr med. 1947, dr hab. 1952, kierownik Kliniki 1959, prof. zw. 1970, współtwórca transplantologii i wielu dziedzin chirurgii w Polsce, prof. i rektor (1981-86) AM w Warszawie, dr honoris causa sześciu polskich wyższych uczelni medycznych, od 1969 członek-korespondent, a od 1983 członek rzeczywisty PAN, w latach 80-tych członek Rady Społecznej przy Prymasie Polski, odznaczony Orderem Komandorii z Gwiazdą Św. Sylwestra Papieża oraz Krzyżem Wielkim OOP, pochowany na warszawskich Powązkach [Źródło (poza wskazanymi poniżej spisu członków): relacja Zbigniewa Tyszki]
- Ludwik (Karol Ludwik) Nieławicki, (2 sierpnia 1869 - 1918), z gub. kowieńskiej, uczeń Gimnazjum w Krakowie, student Wydziału Chemicznego PR 1891-94, student i absolwent Wydziału Handlowego 1894-97, przyjęty do Arkonii 1891 (nr ew. 504), korespondent zarządu Zakładów Ostrowieckich w Warszawie
- Juljan Ursyn-Niemcewicz, (13 września 1861 w Skokach w gub. grodzieńskiej - przed 1929), uczeń Gimnazjum w Rydze, student Wydziału Handlowego PR 1882-83, Wydziału Rolniczego 1883-86, przyjęty do Arkonii 1882 (nr ew. 260), właściciel maj. Boryzowszczyzna i Łunna w gub. grodzieńskiej
- Apolonjusz Nieniewski, (7 lipca 1856 w Łędźicach w gub. kaliskiej - przed 1929), absolwent Szkoły Realnej w Krakowie, student i absolwent Wydziału Architektury PR 1876-1881, członek Kółka Idealistów, przyjęty do Arkonii 1879 (nr ew. 119), współwłaściciel biura budowlanego “W. Kozłowski i A. Nieniewski” w Warszawie
Bolesław Nowicki, 1925/26.
- Bolesław Nowicki, student WSH 1924-28, przyjęty do Arkonii 1925 (nr ew. 1025), akt. 1925-28
Jan Nowicki, 1930-35.
- Jan Nowicki, (4 listopad 1904 w Rostowie n. Donem - 19 lipca 1989 w Warszawie) s. Aleksandra i Marii z Urbanowiczów, brat Romana i Stefana (obaj Arkonia), student i absolwent PW 1924-35, przyjęty do Arkonii 1930 (nr ew. 1108), akt. 1930-33
- Jerzy Stanisław Nowicki, student budowy maszyn PW 1920-22, przyjęty do Arkonii 1921 (nr ew. 949), akt. 1921-22, wystąpił z Arkonii 1928
- Karol Nowicki, (6 grudnia 1876 - 7 maja 1930 w Poznaniu), s. Michała, uczeń Szkoły Realnej w Mitawie, student i absolwent (dyplom z wyróżnieniem) Wydziału Mechanicznego PR 1898-1903, przyjęty do Arkonii 1898 (nr ew. 690), inż. ruchu w “Rigaer Walzwerk” 1903-05, w zakładach firmy “Thoas Firth et Sons” w Rydze 1905-09, prokurent w oddziale moskiewskim firmy “Bracia Körting” 1909-10, od 1911 naczelny inż. w Stowarzyszeniu Dozoru nad Kotłami Parowymi, w II RP dyrektor firmy Dozór Kotłów Parowych w Poznaniu, członek Stowarzyszenia Techników
- Michał Nowicki, ( - 1941 w Auschwitz), przyjęty do Arkonii 1935 (nr ew. 1167), aresztowany przez Gestapo, zesłany do Auschwitz, tam zamordowany
- Roman Nowicki, (18 marca 1908 w Rydze - 3 maja 1959 w Warszawa) s. Aleksandra i Marii z Urbanowiczów, brat Jana i Stefana (obaj Arkonia), absolwent Gimnazjum Władysława IV w Warszawie, student i absolwent Wydziału Elektrycznego (inż. elektryk) PW 1932, przyjęty do Arkonii 1930 (nr ew. 1109), akt. 1930-33, w czasie wojny pracował w biurze technicznym Siemensa w Warszawie 1940-44, po wojnie w Biurze Instalacyjno-Elektrycznym w Gdańsku, a następnie w Warszawskim Biurze Projektów Budownictwa Przemysłowego 1952-59
Stefan Nowicki, lata 30-te (?).
- Stefan Nowicki, (1909 w Rydze - 11 stycznia 1973 w Montrealu), s. Aleksandra i Marii z Urbanowiczów, brat Jana i Romana (obaj Arkonia), student i absolwent Wydziału Elektrycznego (inż. elektryk) PW 1928-33, przyjęty do Arkonii 1930 (nr ew. 1110), akt. 1930-33, po wojnie na emigracji w Kanadzie, długoletni pracownik Zakładów Philips i RCA, wieloletni prezes Stowarzyszenia Techników Polskich w Kanadzie, członek Koła Filistrów Polskich Korporacji Akademickich w Montrealu
- Tadeusz Nowiński, (20 września 1871 - po 1929), z gub. siedleckiej, uczeń Szkoła Realna w Sankt Petersburgu, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1895-1901, przyjęty do Arkonii 1895 (nr ew. 610), w 1935 dyrektor fabryki “John” w Łodzi, dyrektor fabryki dachówek w Zawierciu
- Adam Nowomiejski-Grot, (zm. 1944 w Warszawie), student i absolwent WSH 1931-32, przyjęty do Arkonii 1931 (nr ew. 1123), akt. 1931-33, poległ w Powstaniu Warszawskim
- Michał Nowosielski, (4 listopada 1854 w Mińsku - ), student Wydziału Mechanicznego PR 1877-78, student i absolwent Wydziału Mierniczego 1878-82, członek Kółka Gąssowskiego, założyciel Arkonii 1879 (nr ew. 17), inż. mechanik Kolei Woroneżsko-Kurskiej
- Maksymilian Nusbaum (Nussbaum), (19 października 1856 w Warszawie - po 1929), student i absolwent Wydziału Handlowego PR 1878-82, przyjęty do Arkonii 1879 (nr ew. 58), prokurent w Banku “L. Starkman” w Warszawie, w II RP buchalter w Towarzystwie Ubezpieczeniowym “Port” w Warszawie
- Maurycy hr. O’Brien de Lacy, (15 kwietnia 1891 w Augustówku k. Grodna - 23 lipca 1978), z rodziny ziemiańskiej normańsko-irlandzkiego pochodzenia, s. Aleksandra, uczeń Gimnazjum w Grodnie, student i absolwent Wydziału Rolniczego PR 1911-17, przyjęty do Arkonii 1911 (nr ew. 843), w czasie I wojny światowej pracował dla Czerwonego Krzyża, walczył w wojnie polsko-rosyjskiej 1919-20, w II Rzeczypospolitej władał majątkiem Augustówek Nowy k. Grodna, prezes Grodzieńskiego Oddziału Związku Ziemian, prezes Grodzieńskiego Towarzystwa Rolniczego, przewodniczący Rady Szkolnej, powiatowy sędzia honorowy Sądu Okręgowego w Grodnie, prezydent Grodna 1930-33, w czasie wojny zarządzał i pracował w majątkach na Mazowszu, w 1940 więziony przez Niemców
- Emanuel Obrąpalski, (3 września 1859 - ) z gub. mińskiej, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1878-85, ponadto student Wydziału Inżynieryjnego 1879-80, Wydziału Chemicznego 1881-82, przyjęty do Arkonii 1880 (nr ew. 133), wystąpił 1883,
- Władysław Obrompalski, (23 października 1855 - ) z Kazania, student Wydziału Handlowego 1877-81, przyjęty do Arkonii 1879 (nr ew. 59), wystąpił 1979
- Witold Obuchowicz, ( - 2 maj 1991) przyjęty do Arkonii 1933 (nr ew. 1145), po wojnie na emigracji w Stanach Zjednoczonych, członek Koła Filistrów Polskich Korporacji Akademickich w Chicago
- Jan Okulicz, (12 października 1868 w Płocku - 8/20 marca 1895 w Otwocku), student Wydziału Inżynieryjnego PR 1890-91, przyjęty do Arkonii 1890 (nr ew. 460)
- Kazimierz Okulicz, (20 lutego 1890 w Karolowie k. Poniewieża - 2 lipca 1981 w Londynie), z gub. kowieńskiej, s. Kazimierza i Tekli z Kuszelewskich, uczeń Gimnazjum w Libawie, student Wydziału Mechanicznego 1907-11, przyjęty do Arkonii 1907 (nr ew. 798), później student prawa na Uniwersytecie w Petersburgu 1911-15 i na Uniwersytecie Wileńskim 1923-25, członek “Klubu Włóczęgów” w Wilnie, po I wojnie światowej m.in. uczestniczył w organizacji władz administracyjnych w Wilnie, po zajęciu Wilna przez gen. L. Żeligowskiego szef biura prasowego w departamencie spraw zagranicznych Litwy Środkowej, adwokat, redaktor “Gazety Krajowej” 1922-28 i “Kuriera Wileńskiego” 1926, 1928-39, od 1928 poseł na Sejm RP z list BBWR, współzałożyciel i członek zarządu Instytutu Naukowo-Badawczego Europy-Wschodniej, członek Zarządu Instytutu Badań Spraw Narodowościowych w Warszawie, po wojnie na emigracji w Wielkiej Brytanii, od 18 stycznia do 13 maja 1954 minister sprawiedliwości w emigracyjnym rządzie J. M. Hryniewskiego (M. Dolanowskiego)
- Stefan Olędzki (Olencki), (16 lipca 1877 - ) z gub. kowieńskiej, s. Romualda, uczeń Gimnazjum w Rydze, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1898-1915, przyjęty do Arkonii 1898 (nr ew. 689), po I wojnie światowej na Litwie kowieńskiej, Filister Arkonii i Laudy
- Władysław Olędzki, (1906 - 18 lipca 1972), brat Stanisława (Kujawja), student i absolwent elektrotechniki (inż.) 1922-31, przyjęty do Arkonii 1924 (nr ew. 1020), akt. 1924-31, po wojnie pracował w FSO, pochowany na cmentarzu w Ołtarzewie
Alojzy Oliński, 1926 r.
- Alojzy Oliński, ( - 31 lipca 1972), absolwent Szkoły Chrzanowskiego, student i absolwent (inż. mechanik) PW 1917-27, przyjęty do Arkonii 1923 (nr ew. 985), akt. 1923-27, wiceprzewodniczący Warszawskiego Koła Międzykorporacyjnego sem. zim. 1924/25, wiceprezes zewn. Arkonii sem. zim. i sem. let. 1924/25, po studiach w pierwszym Berneńskim Towarzystwie Fabryki Maszyn (1929), Filister honorowy Samogitii (przyjęty w Brnie), starszy projektant Badań Projektowych Budownictwa Przemysłowego “Bistyp”, członek Zespołu Sprawdzającego Biura Proj.-Konstrukcyjnego Centralnego Związku Spółdzielni Mleczarskich oraz Głównego Biura Studiów i Projektów Zaplecza Technicznego Motoryzacji, więziony w czasach stalinowskich, zmarł śmiercią tragiczną (wypadek samochodowy), pochowany w grobie rodzinnym na warszawskich Powązkach
- Edmund Oliński, ( - 16 stycznia 1983 w Warszawie), student PL 1912-14, student i absolwent (inż. mechanik) PW 1915-22, przyjęty do Arkonii 1918 (nr ew. 920), akt. 1918-22, kierownik młyna p. f. A. Oliński i Spółka w Kutnie
Władysław Olizar, 1929 r.Władysław Olizar, 1980 r.
- Władysław Olizar, (1908 w Czarnolesie na Kijowszczyźnie - 23 grudnia 1982), s. Włodzimierza (Arkonia), student i absolwent rolnictwa (inż. rolnik) SGGW 1929-32, przyjęty do Arkonii 1929 (nr ew. 1097), akt. 1929-33, uczestnik wojny obronnej 1939 i Powstania Warszawskiego, po wojnie administrator majątków Państwowych Nieruchomości Ziemskich na Ziemiach Zachodnich, długoletni pracownik Centralnego Biura Studiów i Projektów Wodno-Melioracyjnych, odznaczony Krzyżem Kawalerskim OOP, pochowany na Cmentarzu w Laskach
- Włodzimierz hr. Olizar, (18 sierpnia 1869 - przed 1929), z gub. wołyńskiej, ojciec Władysława (Arkonia), uczeń Szkoły Realnej w Białej Cerkwi i Szkoły Realnej w Nowozybkowie, student i absolwent Wydziału Inżynieryjnego PR 1892-1900, przyjęty do Arkonii 1893 (nr ew. 556), od 1904 gospodarował we własnych dobrach Czarnolas w gub. kijowskiej
- Adam Olszewski, (7 października 1875 - po 1929), z gub. warszawskiej, uczeń Gimnazjum w Warszawie, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1897-1902, przyjęty do Arkonii 1897 (nr ew. 658), właściciel ziemski w gub. warszawskiej, w II RP właściciel cegielni we Włocławku, członek Stowarzyszenia Przemysłowego we Włocławku
- Roman Olszewski, ( - 1939), przyjęty do Arkonii 1936 (nr ew. 1179), pchor. rez., zmobilizowany, poległ w wojnie obronnej 1939
- Stefan Olszowski, (4 września 1863 - ) z Warszawy, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1882-91, przyjęty do Arkonii 1882 (nr ew. 249), wystąpił 1883, założyciel Welecji 1883, dyrektor licznych cukrowni m.in. “Lublin”, “Denhofówka”
- Wacław Oppenheim, (23 sierpnia/4 września 1869 w miejsc. Wiskitki w gub. warszawskiej - przed 1929), s. Romana i Pauliny z d. Limprecht, student Wydziału Handlowego PR 1889-91, przyjęty do Arkonii 1889 (nr ew. 441), współwłaściciel firmy “S. Fuks” w Warszawie
- Paweł Orda, (15 marca 1869 - 1892), z gub. mińskiej, uczeń Szkoły Realnej w Pińsku, student Wydziału Chemicznego PR 1890-91 i Wydziału Rolniczego 1891-92, przyjęty do Arkonii 1890 (nr ew. 481)
- Michał Ordęga, (4 sierpnia 1861 w miejsc. Goniwilki gub. siedlecka - 1927) - s. Jana i Michaliny z Bieńkowskich, uczeń Gimnazjum w Warszawie, student Wydziału Chemicznego PR 1881-82, przyjęty do Arkonii 1881 (nr ew. 208), przeniósł się na UD, c. II sem. 1882 Konwent Polonia (890), dr praw UD, ziemianin, gospodarował w maj. własnym, prezes Zarządu tow. przemysłowych, miłośnik koni i konnego sportu
- Józef Orłowski, (27 września 1859 w Warszawie – przed 1929), uczeń Gimnazjum realnego w Karlsruhe, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1877-83, założyciel Arkonii 1879 (nr ew. 18), pracował w zakładzie hodowli nasion “K. Buszczyński i M. Łążyński”
- Edward O’Rourke, (13 października 1876 - 27 czerwca 1943 w Rzymie), z Basin w gub. mińskiej, s. Michała i Anieli z Bochowiców, stryjeczny brat Karola (Konwent Polonia), uczeń I Gimnazjum w Wilnie i Gimnazjum w Rydze, student i absolwent Wydziału Handlowego PR 1898-1904, student Wydziału mechanicznego 1899-1900, przyjęty do Arkonii 1898 (nr ew. 681), później studiował także prawo we Fryburgu 1903/04 i teologię w Insbruku 1904-08, dr teologii Insbruk 1908, w seminarium duchownym w Sankt Petersburgu, od 1908 proboszcz parafii Kołpino pod Petersburgiem, następnie kapelan biskupa Kluczyńskiego, od 1911 proboszcz parafii św. Stanisława w Sankt Petersburgu, od 1912 kanonik honorowy Kapituły Metropolii Mohylewskiej, od 1917 kolejno komisarz duchowy diecezji mińskiej, wikariusz generalny i administrator tej diecezji, od listopada 1917 komisarz Komisji Likwidacyjnej do Spraw Królestwa Polskiego na Ziemię Mińską oraz członek Rady Polskiej Ziemi Mińskiej, od 1918 biskup ryski, od 1922 administrator apostolski Wolnego Miasta Gdańsk, a od 1926 biskup gdański, wyrzucony ze swój siedziby przez hitlerowców, od 1938 biskup tytularny sofeński, kanonik gremialny Kapituły Metropolitalnej w Poznaniu, w czasie wojny wstąpił do zakonu oo. mariawitów w Rzymie, zmarł załamany fizycznie i nerwowo
- Józef Orsetti, (25 maja 1860 w miejsc. Turno w gub. siedleckiej – 1926), z gub. radomskiej, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1881-84, przyjęty do Arkonii 1881 (nr ew. 195), właściciel maj. Ujazd w gub. radomskiej
Justyn Orzechowski, 1921 r.
- Justyn Orzechowski, (21 marca 1892 - po 1929) z rodziny ziemiańskiej w gub. podolskiej, s. Tadeusza, uczeń Gimnazjum w Kamieńcu Podolskim, student Wydziału Rolniczego PR 1912-16, przyjęty do Arkonii 1912 (nr ew. 856), w II RP taksator majątków w Państwowym Banku Rolnym
- Jan Oskierka (Oskierko), (30 maja 1881 - po 1929), z Demen w gub. wileńskiej, s. Franciszka, uczeń Szkoły Realnej w Wyborgu, student Wydziału Handlowego PR 1900-03, przyjęty do Arkonii 1900 (nr ew. 728), w II RP właściciel ziemski, później lektor na UJ
- Roman Osiecimski, ( - 20 listopada 1979 w Gdańsku), przyjęty do Arkonii 1931 (nr ew. 1124), akt. 1931-33
- Honorat Ossowski, (22 grudnia 1859 w gub. kijowskiej -), uczeń Szkoły Realnej w Sewastopolu, student Wydziału Mechanicznego PR 1880-81, przyjęty do Arkonii 1880 (nr ew. 180), od 1881 student Politechniki w Aachen, pracował w fabryce “Johna” w Łodzi
Edmund Ostaszewski, 1907 r.
- Edmund Cecyliusz Ostaszewski (Ostoja-Ostaszewski), (21 listopada 1861 w Warszawie - 12 lipca 1936 w Warszawie) z gub. podolskiej, s. Feliksa (ziemianina, właściciela maj. Kołacze k. Włodawy) i Walerii z d. Francke, uczęszczał do szkoły średniej w Warszawie, a następnie w Mitawie (obecnie Jegłowa), przyjęty do Arkonii 1881 (nr ew. 248), wystąpił 1883, założyciel Welecji 1883, student Wydziału Rolniczego 1881-84, Wydziału Chemicznego 1884-85, Wydziału Rolniczego 1886, w latach 1888-89, gospodarował w dobrach ojcowskich Nowosiólki w gub. kijowskiej, później w firmie Konstantego Buszczyńskiego w Niemierczu przy hodowli elit buraka cukrowego i zbóż, następnie ponownie w maj. rodzinnym Nowosiółki, gdzie prowadził hodowlę elit nasion, 1918-19 wziął w dzierżawę państwowy maj. Garbatówka w pow. Chełm Lubelski, gdzie odtworzył hodowlę elit nasiennych, pochowany na Starych Powązkach w Warszawie (kw. 200)
- Jan Ostaszewski, (27 stycznia 1872 - przed 1929), z gub. warszawskiej, uczeń Szkoły Realnej w Smoleńsku, student Wydziału Chemicznego PR 1893-94, student i absolwent Wydziału Mechanicznego 1894-1900, przyjęty do Arkonii 1893 (nr ew. 576), pomocnik głównego inż. w Towarzystwie Akcyjnym “K. Scheibler” w Łodzi
- Jan Ostaszewski, (zm. 1 listopada 1980), przyjęty do Arkonii 1933 (nr ew. 1146)
Mirosław Ostromęcki, 1940 r.
- Mirosław Ostromęcki, (17 grudnia 1914 w Warszawie – 30 marca 2000 w Warszawie) s. Michała i Anny z d. Sumińskiej, absolwent Gimnazjum im. S. Batorego w Warszawie, student Wydziału Elektrycznego i Wydziału Mechanicznego PW, przyjęty do Arkonii 1933 (nr ew. 1147), związany z ruchem narodowym, w latach 1936-38 pierwszy wiceprezes, prezes Bratniej Pomocy PW oraz przewodniczący Porozumienia Bratnich Pomocy Uczelni Warszawskich, mgr inż. mechanik PW, po kampanii wrześniowej w konspiracji, członek Związku Jaszczurczego, a w nim organizator pionu propagandy, twórca Polskiej Informacji Prasowej - agencji informacyjnej powołanej przez grupę “Szańca”, po powstaniu NSZ szef Biura Informacji w Komendzie Głównej NSZ, od 1942 w jego domu ukrywała się rodzina żydowska, powstaniec warszawski w oddziale por. Michała Słomińskiego, po powstaniu uciekł z transportu, w styczniu 1945 awansowany na por., inspektor NSZ na Obszar Centrum Wschód, a od lipca 1945 w Radzie Inspektorów NSZ przy Komendancie Głównym, aresztowany 1 października 1945 w Warszawie, skazany na karę śmierci, zamienioną w 1946 na karę dożywocia, a po amnestii w 1947 na karę 15 lat więzienia, więziony we Wronkach, zwolniony w 1955, pracował w przemyśle elektromaszynowym, w latach 1958-84 dyrektor Zakładów Aparatury Elektronicznej we Wrocławiu, członek PAX, od 1999 ppłk WP, współtwórca Związku Żołnierzy NSZ, od 1992 przewodniczący Rady Naczelnej Związku, pochowany na warszawskich Powązkach
- Arkadiusz Ostrowski, (20 stycznia 1882 - 14 lutego 1933 w Warszawie) z gub. wileńskiej, s. Feliksa, uczeń Gimnazjum w Wilnie, student Wydziału Chemicznego PR 1900-02, przyjęty do Arkonii 1900 (nr ew. 730), w II RP pracował w Państwowym Banku Rolnym, członek Zrzeszenia Pracowników Państwowego Banku Rolnego
Jan Ostrowski, 1980 r.
- Jan Antoni Ostrowski, (1913 - 12 stycznia 1999 w Warszawie), przyjęty do Arkonii 1934 (nr ew. 1157), absolwent PW, mgr inż., pochowany na Cmentarzu na Powązkach w Warszawie
- Janusz Ostrowski, ( - po 1929), student architektury PW 1928-29, przyjęty do Arkonii 1928 (nr ew. 1076), akt. 1928-29
- Arkadiusz Gustaw Osuchowski, (12 stycznia 1878 w Domaniewie k. Przytyka w gub. radomskiej - 26 sierpnia 1956 w Kalinie Małej w pow. miechowskim), herbu Gozdawa, z gub. kieleckiej, s. Feliksa i Anastazji Zborskiej, absolwent rosyjskiego Gimnazjum w Radomiu 1898, student Wydziału Przyrodniczego UW, relegowany z uczelni za działalność patriotyczną, student i absolwent Wydziału Rolniczego PR 1899-1903, przyjęty do Arkonii 1899 (nr ew. 710), po studiach praktykował w dobrach hr. Władysława Branickiego, a następnie administrował w różnych dobrach m.in. hr. Gabrieli Komar, hr. Augusta Zamoyskiego, ks. Marii Czetwertyńskiej, hr. Andrzeja Żółtowskiego, w II RP właściciel maj. Pierocin w woj. kieleckim, aktywny działacz społeczny, członek Centralnego Towarzystwa Rolniczego w Warszawie, prezes Okręgowego Towarzystwa Rolniczego w pow. pińczowskim, organizował kursy rolnicze dla nauczycieli szkół podstawowych w Miechowie, zorganizował tam także Uniwersytet Powszechny w celu propagowania kultury rolnej, założył Ochotniczą Straż Pożarną w Pierocicach, w czasie wojny działał w Radzie Głównej Opiekuńczej w Krakowie, organizował pomoc dla więźniów obozów jenieckich, po 1945 rzecznik rozdziału darów z UNRA na pow. miechowski, pracował jako nauczyciel w Kalinie Małej, pochowany w grobowcu rodzinnym w Działoszycach
- Tadeusz (Mieczysław Tadeusz) Otto, (12 listopada 1864 - ) z gub. kaliskiej, uczeń Szkoły Realnej w Łowiczu, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1883-89, przyjęty do Arkonii 1883 (nr ew. 286), wystąpił 1883, założyciel Welecji 1883, pracował w biurze technicznym “T. Młoszewski” w Kijowie, dyrektor cukrowni “Rogoźna” w gub. charkowskiej, w II RP inż. chemik
- Tadeusz Pabiszewicz (Pabisiewicz), student i absolwent (inż. budownictwa lądowego) PW 1918, przyjęty do Arkonii 1918 (nr ew. 928), akt. 1918-25, od 1926 poza Arkonią
- Zelman (Salman, Zygmunt) Pakszwer, (1 grudnia 1861 - ) z Warszawy, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1881-87, przyjęty do Arkonii 1881 (nr ew. 230), wystąpił 1882, przyjęty do Welecji, pracował w Warszawie, a od 1896 w Moskwie
- Andrzej Parczewski, (8 listopada 1894 - 17 lipca 1978), z gub. wileńskiej, s. Ignacego, brat Tomasza (Arkonia), absolwent Gimnazjum w Wilnie, student Wydziału Handlowego PR 1913-1917 i SGGW 1922-1924, przyjęty do Arkonii 1913 (nr ew. 875), właściciel ziemski maj. Parczew w woj. wileńskim
- Tomasz Parczewski, (26 grudnia 1882 - ) z gub. wileńskiej, s. Ignacego, brat Andrzeja (Arkonia), uczeń Szkoły Realnej w Wilnie, student i absolwent Wydziału Rolniczego PR 1903-08, przyjęty do Arkonii 1903 (nr ew. 769), wystąpił z Arkonii 1904, od 1908 gospodarował w dobrach ojcowskich Czerwony Dwór w gub. wileńskiej
- Adolf Parfjanowicz (Parfianowicz), (29 lipca 1875 - ) z gub. wileńskiej, uczeń Korpusu Kadetów w Orenburgu, student Wydziału Handlowego PR 1895-1901, przyjęty do Arkonii 1896 (nr ew. 635)
- Daniel Paszkiewicz-Tołłokoński, (26 lutego 1876 - przed 1929), z gub. wileńskiej, uczeń Gimnazjum w Rydze, student Wydziału Chemicznego PR 1894-96, przyjęty do Arkonii 1894 (nr ew. 598)
- Gustaw Paszkiewicz-Woyzbun (Paszkiewicz-Wazybun), (14 września 1872 - po 1929), z gub. radomskiej, uczeń Gimnazjum w Białej Cerkwi, student Wydziału Mechanicznego PR 1893-99, przyjęty do Arkonii 1893 (nr ew. 554), pomocnik taksatora w Rządowym Towarzystwie Ubezpieczeń od Ognia w Królestwie Polskim w Łodzi, w II RP wicedyrektor Oddziału Kieleckiego Województwa Polskiej Dyrekcji Ubezpieczeń Wzajemnych
- Zbigniew Patocki, (zm. 1941 w Auschwitz), student i absolwent rolnictwa SGGW 1928-32, przyjęty do Arkonii 1928 (nr ew. 1077), akt. 1928-33, aresztowany przez Gestapo, zesłany do Auschwitz, tam zamordowany
- Czesław Pawlikowski, ( - po 1929), student i absolwent inżynierii lądowej PW 1915-21, przyjęty do Arkonii 1918 (nr ew. 916), akt. 1918-21
- Bronisław Pawłowicz, (5 lipca 1863 w Warszawie - 1934), s. Mścisława i Józefy z Bąkowskich, uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1882-88, przyjęty do Arkonii 1882 (nr ew. 254), zarządzający oddziału łódzkiego fabryki “Orthwein, Karasiński i Spółka” w Warszawie, od 1922 płk Korpusu Kadetów, przeniesiony w stan spoczynku ze stopniem tytularnego gen. brygady WP 1923
- Jan Pawłowicz, (11 października 1879 - 7 września 1935 w Hrubieszowie), z gub. łomżyńskiej, s. Mścisława, uczeń Korpusu Kadetów w Sankt Petersburgu, student Wydziału Handlowego PR 1900-05, przyjęty do Arkonii 1900 (nr ew. 733), w II RP zastępca dyrektora, prokurent oddziału Banku Ziemiańskiego w Hrubieszowie, wicedyrektor Okręgu Lubelskiego Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego Sokół i prezesem gniazda “Hrubieszów”
- Józef Korwin-Pawłowski, ( - 1943), student mechaniki PW 1918-28, przyjęty do Arkonii 1922 (nr ew. 981), akt. 1922-29, ziemianin, zamordowany w maj. Dzikuszki na Wileńszczyźnie podczas napadu bandy rabunkowej
- Ludwik Pawłowski, (16 stycznia 1872 - ) z gub. wołyńskiej, uczeń Szkoły Realnej w Równem, student Wydziału Mechanicznego Pr 1892-1903, przyjęty do Arkonii 1892 (nr ew. 531), od 1902 poza Arkonią
- Stanisław Pawłowski, (7 września 1882 - ) z gub. suwalskiej, s. Józefa, uczeń Gimnazjum w Rydze, student Wydziału Rolniczego PR 1904-05, przyjęty do Arkonii 1904 (nr ew. 775)
- Zdzisław Pawłowski, student PW 1930-32, przyjęty do Arkonii 1930 (nr ew. 1111), akt. 1930-33, II wiceprezes sem. zim. 1932/33, po wojnie na emigracji w Wielkiej Brytanii
- Aleksander Pauly, (5 grudnia 1880 - ) uczeń Szkoły Realnej w Charkowie, s. Aleksandra, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1908-11, przyjęty do Arkonii 1907 (nr ew. 796)
- Jan Pągowski, (15 stycznia 1871 - 1937), z gub. kaliskiej, ojciec Jana Łukasza (Arkonia), uczeń Gimnazjum w Kaliszu, student i absolwent (dyplom z wyróżnieniem) Wydziału Chemii PR 1890-97, przyjęty do Arkonii 1890 (nr ew. 478), dyrektor fabryki igieł “Liksna” w gub. witebskiej, w II RP kierownik działu technicznego i prokurent w “Spółce Producentów Krochmalu” w Warszawie
Jan Łukasz Pągowski, 1925/26.
- Jan Łukasz Pągowski, (1906/7 - 1 października 1977), s. Jana (Arkonia), student chemii PW 1925-30 i student SGGW 1930-32, przyjęty do Arkonii 1925 (nr ew. 1030), akt. 1925-33, współred. “Księgi Pamiątkowej „Arkonji” 1879 – 9/V – 1929″ (Warszawa 1929), żołnierz II wojny światowej, po wojnie na emigracji w Kanadzie, członek Koła Filistrów Polskich Korporacji Akademickich w Montrealu, pochowany na warszawskich Powązkach
- Konstanty Peliski, (25 maja 1868 (1867?) w miejsc. Sołomiecie w gub. kowieńskiej - przed 1929), student Wydziału Handlowego PR 1885-90, przyjęty do Arkonii 1885 (nr ew. 345), członek komory celnej w Noworosyjsku
- Władysław Perzyński, (27 czerwca 1864 (63?) w Mszczonowie w gub. warszawskiej - przed 1929), student Wydziału Handlowego PR 1888-91, przyjęty do Arkonii 1888 (nr ew. 422)
- Konstanty Pęcherzewski, (29 września 1867 - ) z gub. kijowskiej, student Wydziału Chemicznego PR 1887-88, przyjęty do Arkonii 1888 (nr ew. 414), od 1888 poza Arkonią
- Aleksander Pfeiffer, (20 sierpnia 1860 - 1895), z Warszawy, brat Mieczysława (Welecja), student i absolwent Wydziału Handlowego PR 1879-84, przyjęty do Arkonii 1879 (nr ew. 106), wystąpił 1883, założyciel Welecji 1883, udziałowiec i dyrektor fabryki skóry “Bracia Pfeiffer” w Warszawie
- Mieczysław Pfeiffer, (31 grudnia 1861-1918), z Warszawy, brat Aleksandra (Welecja), student i absolwent (dyplom z wyróżnieniem) Wydziału Handlowego PR 1879-84, przyjęty do Arkonii 1879 (nr ew. 116), wystąpił 1883, założyciel Welecji 1883, udziałowiec i dyrektor fabryki skóry “Bracia Pfeiffer” w Warszawie, prezes Rady Nadzorczej Banku Towarzystw Spółdzielczych, współwłaściciel fabryki motorów “Perkun”, Pfeiffer, Potworowski i Łubieński w Warszawie
- Stanisław Piątkowski, (10 sierpnia 1866 w miejsc. Sabki w gub. wołyńskiej - przed 1929), uczeń Szkoły Realnej w Białej Cerkwi, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1883-85, student i absolwent Wydziału Mechanicznego 1885-90, przyjęty do Arkonii 1884 (nr ew. 318), właściciel biura technicznego w Kijowie, pracował w cukrowni “Stepanów” w gub. podolskiej
- Bolesław Piekarski, (17 marca 1887 - ) z Sankt Petersburga, s. Michała, uczeń Korpusu Kadetów w Sankt Petersburgu, student Wydziału Rolniczego PR 1911-17, przyjęty do Arkonii 1916 (nr ew. 901)
- Marjan Pieślak, (13 listopada 1873 - po 1929), z gub. wileńskiej, s. Władysława, uczeń Szkoły Realnej w Dyneburgu, student i absolwent Wydziału Inżynieryjnego PR 1894-1908, przyjęty do Arkonii 1894 (nr ew. 592), po I wojnie światowej inż. w Komitecie Giełdowym w Rydze
- Adolf Pietkiewicz, (11 kwietnia 1862 w Olszanach w gub. kijowskiej - przed 1929), z gub. wileńskiej, uczeń Gimnazjum w Rydze, student Wydziału Handlowego 1882-85, przyjęty do Arkonii 1882 (nr ew. 276)
- Władysław Pietraszewski, (29 kwietnia 1873 - ) z gub. mińskiej, uczeń Szkoły Realnej w Smoleńsku, student Wydziału Architektury PR 1897-98, przyjęty do Arkonii 1897 (nr ew. 671), wystąpił z Arkonii 1898
- Władysław Piętka, (1893-1926), student budowy maszyn PW 1920, przyjęty do Arkonii 1921 (nr ew. 947), akt. 1921-26, prezes sem. zim. 1924/25
- Stanisław Pilarski, (6 listopada 1877 - po 1929), z gub. warszawskiej, s. Walentego, uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1895-1903, przyjęty do Arkonii 1895 (nr ew. 621), chemik w Zakładach Metalurgicznych “Nikopol-Marjupol” w gub. jekaterynosławskiej, w II RP kierownik zakładu badawczo-doświadczalnego Starachowickich Zakładów Górniczych, inż. Warszawskiego Instytutu Metalurgicznego-Politechnicznego, członek Koła Techników w Starachowicach
- Józef Korwin-Piotrowski, (30 grudnia 1876 - po 1929), z gub. płockiej, uczeń Szkoły Realnej w Rydze, student Wydziału Handlowego PR 1894-1900, przyjęty do Arkonii 1894 (nr ew. 590), studiował także w Instytucie Dóbr i Komunikacji w Sankt Petersburgu, urzędnik w Banku Handlowym w Warszawie, w II RP dyrektor banku, a także dyrektor w fabryce maszyn “Głogowski i Syn”
- Stanisław Corvin-Piotrowski, (1915 - 14 listopada 1994 w Warszawie) przyjęty do Arkonii 1934 (nr ew. 1158), absolwent UW, mgr praw, właściciel firmy transportowej
- Stanisław “Piszczałowski
(Piszczatowski)”, (2 listopada 1863 - ) z Kamieńca Podolskiego, student Wydziału Handlowego PR 1883-85, przyjęty do Arkonii 1883 (nr ew. 299), od 1885 poza Arkonią, od 1885 praktyka na plantacji buraków cukrowych w gub. podolskiej
- Bernard hr Plater, (18 sierpnia 1861 w Prochach w Wielkim Księstwie Poznańskim - 18 lipca 1898 w Chruśniewie), uczeń Gimnazjum w Brukseli, student Wydziału Inżynieryjnego 1881-82 oraz Wydziału Rolniczego 1882-84, przyjęty do Arkonii 1881 (nr ew. 189), ziemianin, dziedzic maj. w Hruszniewie w gub. siedleckiej, pochowany w kaplicy grobowej w Górkach
- Ignacy hr. Plater-Zyberk, (21 lipca 1893 w Kochanowiczach w gub. witebskiej - 20 grudnia 1973 w Krakowie), z gub. kurlandzkiej, s. Teofila i Jadwigi z Chrapowickich, uczeń Gimnazjum w Wilnie, student Wydziału Handlowego PR 1913-15, przyjęty do Arkonii 1913 (nr ew. 873), oficer 1 Pułku Ułanów Krechowieckich, czterokrotnie odznaczony Krzyżem Walecznych, w II RP właściciel maj. Mordy w Siedleckim, pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie
- Jan hr. Plater-Zyberk, (28 lutego 1892 w miejsc. Kościelec - 21 marca 1955 w Szczawnie Zdroju), z gub. kurlandzkiej, s. Jana, uczeń Gimnazjum w Sankt Petersburgu, student Wydziału Rolniczego PR 1910-18, przyjęty do Arkonii 1911 (nr ew. 848), właściciel ziemski, po wojnie na emigracji w Kanadzie
Konstanty hr. Plater-Zyberk, 1929 r.
- Konstanty hr. Plater-Zyberk, (19 kwietnia 1886 w Podzamczu pow. Garwolin - 10 marca 1956 w Gliwicach) z Kurtowian, s. Ludwika (Konwent Polonia) i Teresy z hr. Zamoyskich, brat Stefana (Arkonia), uczeń Gimnazjum w Petersburgu, student Wydziału Rolniczego PR 1910-14, przyjęty do Arkonii 1911 (nr ew. 851), wiceprezes, po I wojnie światowej na Litwie kowieńskiej w miejsc. Biała w pow. Szawle, współzałożyciel i działacz Towarzystwa Oświatowego “Pochodnia”, główny inicjator powstania i opiekun Laudy, Filister Arkonii i Laudy, po wojnie prowadził państwowe gospodarstwo zielarskie na Pomorzu
- Stefan hr. Plater-Zyberk, (31 lipca 1891 w Kurtowianach w gub. kowieńskiej - 9 lutego 1943 w Auschwitz), z gub. kurlandzkiej, s. Ludwika (Konwent Polonia) i Teresy z hr. Zamoyskich, brat Konstantego (Arkonia), absolwent Gimnazjum w Wilnie, student Wydziału Architektury PR 1912-16, przyjęty do Arkonii 1912 (nr ew. 861), studiował także w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie, członek POW w Kownie 1919/20, więziony przez władze litewskie, ochotnik w wojnie polsko-rosyjskiej 1920, później student malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, właściciel i kierownik agencji i archiwum fotograficznego “Photo-Plat” w Warszawie, jako artysta fotografik zasłynął fotografiami krajobrazowymi oraz fotografiami nowoczesnej architektury, zginął w komorze gazowej w Auschwitz, odznaczony Orderem Virtuti Militari V kl. oraz Krzyżem Niepodległości (zob. Andrzej Biernacki, Plater-Zyberk Stefan, (w:) Polski Słownik Biograficzny, t. 26, s. 697)
- Michał Plebański, (21 sierpnia 1861 w Krzycu w Wielkim Księstwie Poznańskim – 1892), uczeń Gimnazjum w Warszawie, student i absolwent Wydziału Architektury 1882-88, przyjęty do Arkonii 1882 (nr ew. 269), pomocnik architekta przy Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej
- Bronisław Plebiński, (6 sierpnia 1876 - po 1929), z Warszawy, uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student Wydziału Architektury PR 1894-95, przyjęty do Arkonii 1894 (nr ew. 604), studiował w Instytucie Inżynierów Komunikacji w Petersburgu, w II RP inż. naczelny budowy mostów przy magistracie m. Warszawy, doc. prywatny PW
- Stefan Plewiński, (6 listopada 1870 - po 1929), z Warszawy, student i absolwent Wydziału Handlowego PR 1891-96, przyjęty do Arkonii 1891 (nr ew. 497), szef biura Powszechnego Towarzystwa Elektrycznego A. E. G. w oddziale warszawskim, w II RP członek Zarządu Polskich Zakładów Skody, członek Stowarzyszenia Techników
- Janusz Konstanty Plocer, (11 lutego 1907 w Warszawie - 1940 w Katyniu), s. Stanisława i Janiny z Poraj-Koźmińskich, student i absolwent prawa UW 1926-32, przyjęty do Arkonii 1928 (nr ew. 1078), akt. 1928-32, oficer służby stałej, pracownik Departamentu Sprawiedliwości Ministerstwa Spraw Wojskowych, kpt 1938, w niewoli sowieckiej, zamordowany przez NKWD
- Stanisław Płachecki, (2 października 1871 - ) z gub. smoleńskiej, uczeń Szkoły Realnej w Smoleńsku, student Wydziału Handlowego PR 1890-91, przyjęty do Arkonii 1890 (nr ew. 485), pracował w Towarzystwie Wzajemnego Kredytu w Smoleńsku, właściciel szkoły w Smoleńsku
- Jan Płonczyński, (20 sierpnia 1867 w Grajewie w gub. łomżyńskiej – lipiec 1893), uczeń Gimnazjum w Rydze, student Wydziału Chemicznego PR 1888-91, przyjęty do Arkonii 1888 (nr ew. 419)
- Stanisław Pławski, (24 sierpnia (6 września) 1883 - 7 marca 1950 w Brwinowie), z gub. kowieńskiej, s. Mateusza, uczeń Szkoły Realnej w Rydze, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1901-09, przyjęty do Arkonii 1902 (nr ew. 747), wystąpił z Arkonii 1904, od 1910 młodszy kontroler w Warszawskim Zarządzie Akcyzy, od 1917 w PPS w Sankt Petersburgu oraz Radach Delegatów Robotniczych i Żołnierskich na terenie Rosji, w 1921 wrócił do Polski, działacz PPS, radny miasta Wilna, od 1922 poseł na Sejm, po 1945 w PPS i PZPR
- Józef Podczaski, (6 sierpnia 1862 w Kruszynie w gub. piotrkowskiej – 1891), student Wydziału Rolniczego PR 1882-83, przyjęty do Arkonii 1883 (nr ew. 280), początkowo praktyka w dobrach w gub. piotrkowskiej, od 1886 w dobrach Kłucko w gub. radomskiej
- Stanisław Podczaski, (18 sierpnia 1856 - 1891), z gub. piotrkowskiej, absolwent Szkoły Realnej we Wrocławiu, student Wydziału Rolniczego PR 1877, student i absolwent (dyplom z wyróżnieniem) Wydziału Chemicznego PR 1877-83, założyciel Arkonii 1879 (nr ew. 19)
- Antoni Podhorski, (22 października 1857 - przed 1929), z gub. kijowskiej, student Wydziału Chemicznego PR 1875-79, członek Związku Polaków, Kółka Idealistów, założyciel Arkonii 1879 (nr ew. 20), właściciel ziemski, nazwa maj. rodzinnego Korżowa w gub. kijowskiej
- Konstanty Podhorski, (22 września 1859 w Mikołajówce w gub. kijowskiej – 1907), student Wydziału Rolniczego PR 1878-79, członek Kółka Idealistów, przyjęty do Arkonii 1879 (nr ew. 83), od 1883 gospodarował we własnych dobrach Mikołajówka w gub. kijowskiej
- Kazimierz Podlecki, (4 kwietnia 1886 - 1917/18), z Warszawy, s. Waleriana, uczeń Szkoły Handlowej w Rydze, student Wydziału Rolniczego PR 1909-15, przyjęty do Arkonii 1909 (nr ew. 830)
- Jan Podoski, (2 stycznia 1904 w Kijowie - 22 (24?) listopada 1998 w Warszawie) s. Romana, brat stryjeczny Józefa (Arkonia), student i absolwent Wydziału Elektrycznego PW 1922-28, przyjęty do Arkonii 1924 (nr ew. 1022), akt. 1924-28, wiceprezes zewn. ZPKA 1927-28 (VI kadencja), członek prezydium Bratniej Pomocy PW 1925-27, w czasie studiów pracował w Elektrowni Warszawskiej, a później jako asystent w Katedrze Miernictwa Elektrycznego PW, pracował w Biurze Projektów i Studiów PKP 1928-34, a następnie przy elektryfikacji pierwszego odcinka kolei w warszawskim węźle kolejowym, dyrektor Fabryki Sygnałów Kolejowych w Bydgoszczy 1938-39, uczestnik wojny obronnej 1939 oraz kampanii francuskiej 1940, adiutant Naczelnego Wodza w Londynie, później m.in. w sztabie 1 Dywizji Pancernej, uczestnik walk w Holandii i Niemczech, wojnę zakończył w stopniu mjra, po wojnie wrócił do kraju, wykładowca, kierownik Pracowni Trakcyjnej PW, w latach 1947-52 więziony przez władze komunistyczne pod zarzutem szpiegostwa (skazany na osiem lat pozbawienia wolności), zrehabilitowany, prof. i dziekan Wydziału Elektrycznego 1958-62, prof. zw. 1962, doctor honoris causa PW 1986, honorowy obywatel Warszawy 1993, wieloletni orędownik budowy metra w Warszawie, ekspert ONZ, autor licznych publikacji naukowych, autor wspomnień “Zbyt ciekawe czasy” (Wydawnictwo Komunikacji Łączności, Warszawa 1991), “Wspomnienie o pięciu generałach” (wyd. Adam Marszałek, Toruń 1998), odznaczony Krzyżem Walecznych, Krzyżem Armii Krajowej, Order of the British Empire, Order Oranje-Nassau, Croix du combattant volontaire, upamiętniony tablicą na stacji metra “Politechnika”, jednej z ulic Warszawy nadano imię Romana i Jana Podoskich
- Józef J. Junosza-Podoski, (1900 na Kresach - 22 czerwca 1984 w Waszyngtonie), brat stryjeczny Jana (Arkonia), ochotnik 1 Pułku Ułanów Krechowieckich, student i absolwent (inż. elektryk) PW 1919-29, przyjęty do Arkonii 1921 (nr ew. 943), akt. 1921-29, po wojnie na emigracji w Stanach Zjednoczonych, wykładowca wyższych uczelni amerykańskich, przez 16 lat pracownik naukowy Biblioteki Kongresu w Waszyngtonie, członek Koła Filistrów Polskich Korporacji Akademickich w Chicago
- Kazimierz Jan Podolski, (1910/1 - 8 września 1980) student i absolwent (mgr inż. leśnik) SGGW, przyjęty do Arkonii 1931 (nr ew. 1125), akt. 1931-33, wieloletni pracownik Komisji Planowania przy Radzie Ministrów, zginął tragicznie w kraju, odznaczony Krzyżem Kawalerskim OOP, Srebrnym Krzyżem Zasługi, pochowany w grobie rodzinnym na warszawskich Powązkach
- Bolesław Podsędkowski, (7 maja 1911 w Dorpacie w Estonii - 1940 w Katyniu) s. Michała (Lutyko-Venedya) i Margeryty [Małgorzaty] z d. Willamson, absolwent Gimnazjum w Grodnie 1930, przyjęty do Arkonii 1931 (nr ew. 1126), akt. 1931-33, urzędnik, absolwent Szkoły Podchorążych Rezerwy Artylerii we Włodzimierzu Wołyńskim 1931, pchor. rez., przydzielony do 23 Dywizjonu Artylerii Lekkiej, w sowieckiej niewoli w Kozielsku, zamordowany przez NKWD
- Jan Pogorzelski, (29 grudnia 1889 - po 1929), z gub. lubelskiej, s. Czesława, uczeń Gimnazjum w Arsenburgu, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1908-11, przyjęty do Arkonii 1908 (nr ew. 805), później student Uniwersytet w Sankt Petersburgu 1911-15 i UW 1916-17, uczestniczył w pracach Centralnej Komisji Likwidacyjnej, w II RP członek Związku Zach. Przemysłu Cukrowego, oddział w Warszawie
- Lucjan Emil Pohl, (30 lipca 1855 w Radomiu - 1900), student Wydziału Architektury 1876-77, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1877-1882, członek Związku Polaków i Kółka Idealistów, przyjęty do Arkonii 1879 (nr ew. 74)
- Stefan Pohoski, (24 lutego 1876 - ), z Warszawy, s. Feliksa, uczeń Szkoły Handlowej w Odessie, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1897-1908, przyjęty do Arkonii 1897 (nr ew. 670)
- Jan Poklewski-Koziełł, (14 kwietnia 1871 - 8 sierpnia 1935 w Wilnie), z gub. wileńskiej, uczeń Szkoły Realnej w Mitawie, student Wydziału Chemicznego PR 1891-93, przyjęty do Arkonii 1891 (nr ew. 491), pracował w biurze technicznym “W. Dowgiałło i Spółka” w Warszawie, w II RP członek Komisji Szacunkowej Banku Ziemskiego w Wilnie
- Jerzy Poklewski-Koziełł, student budowy maszyn PW 1918-, przyjęty do Arkonii 1920 (nr ew. 939), akt. 1920
- Karol Poklewski-Koziełł, (19 lipca 1870 - po 1929) z gub. kowieńskiej, uczeń Szkoły Realnej w Sankt Petersburgu, student Wydziału Rolniczego PR 1891-94, przyjęty do Arkonii 1891 (nr ew. 520), właściciel maj. Kamieniec k. Jedłowka, a od 1909 także Wadwy w gub. kowieńskiej, po I wojnie światowej na Litwie kowieńskiej, Filister Arkonii i Laudy
- Władysław Poklewski-Koziełł, (4 czerwca 1863 w Mikołajewie w gub. wileńskiej - 1935), uczeń Gimnazjum w Mitawie, student Wydziału Chemicznego PR 1886-87, student Wydziału Handlowego 1887-90, przyjęty do Arkonii 1886 (nr ew. 378), członek Zarządu i Dyrektor Syndykatu Rolniczego w Wilnie, w II RP właściciel masy drzewnej w Międzyrzeczu
- Zenon Jan Poklewski-Koziełł, (13 października 1874 - po 1929), z Warszawy, uczeń Gimnazjum w Warszawie, student Wydziału Chemicznego PR 1894-95, przyjęty do Arkonii 1894 (nr ew. 601), studiował także na UW, prawnik na Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej
Józef Poleski, 1927 r.
- Józef Poleski, ( - po 1929), student chemii UW 1926-32, przyjęty do Arkonii 1926 (nr ew. 1053), akt. 1926-33
- Aleksander Polzenius, (7 września 1856 w Warszawie - 1912), student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1876-80, członek Kółka Gąssowskiego, założyciel Arkonii 1879 (nr ew. 21), nadzorca akcyzy cukrowej w gub. kaliskiej i Piotrkowskiej
- Włodzimierz Połoński (Poloński), (20 października 1878 - ) z gub. mohylewskiej, uczeń Instytutu w Gatczynie, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1897-99, przyjęty do Arkonii 1897 (nr ew. 662), właściciel maj. Samuelów w gub. mohylewskiej
- Jan Pomorski, przyjęty do Arkonii 1938 (nr ew. 1196)
- Stanisław Popiel, (10 czerwca 1857 w Bremisłówce w gub. wołyńskiej – 1913), z maj. rodzinnego Moszków w gub. witebskiej, student Wydziału Mechanicznego PR 1878-84, przyjęty do Arkonii 1879 (nr ew. 60)
- Marjan Popławski, (8 września 1883 - po 1929), z Odessy, s. Romana, uczeń Szkoły Realnej w Odessie, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1906-12, przyjęty do Arkonii 1906 (nr ew. 791), w II RP inż. drogowy stacji Siedlce zastępca naczelnika wydziału, członek Stowarzyszenia Techników i Związku Polskich Inżynierów Kolejarzy
- Edward Potempski, (27 marca 1876 - 21 września 1936), z gub. kijowskiej,s. Hieronima, brat Wacława (Arkonia), uczeń Gimnazjum w Kijowie, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1894-1902, przyjęty do Arkonii 1894 (nr ew. 605), dyrektor techniczny pierwszej polskiej fabryki żarówek “Cyrkon” w Warszawie 1911-16 oraz 1920-24, inż. w Towarzystawie “Cedergreen” w Warszawie, w II RP dyrektor techniczny Polskich Zakładów Elektrycznych “Brown-Boweri” w Warszawie 1924-30, pracował w biurze elektrotechnicznym “Inż. Woyzbund & Ko.” w Warszawie, doc. prywatny PW, prezes Stowarzyszenia Organizacji i Gospodarki Świetlnej, członek zarządu Stowarzyszenia Techników Polskich, współzałożyciel i członek SEP, prowadził ożywioną działalność redaktorską i publicystyczną, m.in. w Przeglądzie Technicznym i Przeglądzie Elektrotechnicznym, czasopiśmie Światło i Siła
- Wacław Potempski, (23 sierpnia 1871 - 1929), z gub. kijowskiej, s. Hieronima, brat Edwarda (Arkonia), student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1894-1902, przyjęty do Arkonii 1894 (nr ew. 606), kierownik biura w Polskim Związku Przedsiębiorstw Elektrycznych, inż. w magistracie m. Warszawy
Adam hr. Potocki, ok. 1910 r.
- Adam hr. Potocki, (3 stycznia 1883 - po 1929), z gub. podolskiej, s. Włodzimierza, uczeń Szkoły Realnej w Winnicy, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1904-05 i Wydziału Rolniczego 1905-10, przyjęty do Arkonii 1904 (nr ew. 785), gospodarował we własnych dobrach Smotrycze w gub. podolskiej, w II RP administrował dobrami Pawlikowskich w Medyce
- Władysław Potocki, (3 stycznia 1863 w miejsc. Moskorzewo w gub. kieleckiej - 1924), uczeń Gimnazjum w Krakowie, student UJ, a następnie student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1883-88, przyjęty do Arkonii 1883 (nr ew. 313), sekretarz I sem. 1885/86, wiceprezes i prezes (od 15 lutego) II sem. 1885/86, prezes I sem. 1886/87, właściciel maj. Parzymiechy w gub. piotrkowskiej
Bolesław Żabko-Potopowicz, 1929 r.
- Bolesław Żabko-Potopowicz, student WSH 1929-32, przyjęty do Arkonii 1929 (nr ew. 1098), akt. 1929-33
- Karol Żabko-Potopowicz, (13 maja 1867 w maj. rodzinnym Oczesa-Rudnia w gub. czernihowskiej - po 1929), uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1886-92, przyjęty do Arkonii 1886 (nr ew. 359), właściciel maj. Oczesa-Rudnia
- Ludomir Powstański, (2 sierpnia 1866 (63?) w miejsc. Pojutrze w gub. kowieńskiej - przed 1929), student Wydziału Inżynieryjnego PR 1887-88, przyjęty do Arkonii 1888 (nr ew. 415), kontynuował studia na Akademii Handlowej w Wiedniu, Politechnice we Lwowie oraz Akademii Górniczej w Loeben, właściciel ziemski
- Edward Poziomski, (19 maja 1869 w Pohoniu w gub. podolskiej - po 1929), uczeń Szkoły Realnej w Mitawie, student Wydziału Rolniczego PR 1889-94, przyjęty do Arkonii 1889 (nr ew. 436), od 1900 gospodarował we własnych dobrach Pohoń
- Jan Poziomski, student prawa UW 1927-30, przyjęty do Arkonii 1927 (nr ew. 1055), akt. 1927-30
- Hipolit Praga, (1 maja 1861 w Suwałkach), z gub. kaliskiej, uczeń Szkoły Realnej w Białymstoku, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1881, przyjęty do Arkonii 1881 (nr ew. 239), kontynuował naukę w Instytucie Inżynierów w Sankt Petersburgu
- Stanisław Prauss, (10 grudnia 1858 w Dyneburgu - 1917), student Wydziału Chemicznego PR 1877-84, członek Związku Polaków i Kółka Gąssowskiego, założyciel Arkonii 1879 (nr ew. 22), prezes I i II sem. 1881/82, w latach 1882-84 asystent chemii i technologii chemicznej na PR, od 1884 drugi chemik, a następnie główny chemik w stalowni na Pradze w Warszawie, założył własną pracownię chemiczno-analityczną, ok. 1905 szef laboratorium chemicznego Zakładów Metalurgicznych “Nikopol-Marupolsie Towarzystwo Huty Żelazne” w gub. jekaterynosławskiej
- Maksymilian Prószyński (Pruszyński), (12 października 1860 - ) z gub. mińskiej, uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student i absolwent Wydziału Handlowego PR 1881-87, przyjęty do Arkonii 1881 (nr ew. 185), wystąpił 1883, założyciel Welecji 1883, 1887-91 księgarz w Warszawie, nauczyciel w szkole publicznej w Sankt Petersburgu
- Edmund Przeciszewski, (28 czerwca 1861w Płuszczach w gub. kowieńskiej – 1917), uczeń Gimnazjum w Rydze, student Wydziału Rolniczego 1882-85, przyjęty do Arkonii 1881 (nr ew. 250), właściciel dóbr Pluszcze w gub. kowieńskiej
- Andrzej Przedpełski, (30 stycznia 1925 w Warszawie - 11 września 1944 w Warszawie), s. Zbigniewa (Arkonia) i Stanisławy z d. Wędrowska, absolwent Gimnazjum im. Wojciecha Górskiego, student SGGW, przyjęty do Arkonii 1944 (nr ew. 1204), w konspiracji pchor. AK ps. “Wrona”, w Powstaniu Warszawskim w 5 Pułku Strzelców Konnych w zgrupowaniu Ruczaj, poległ na barykadzie u wylotu ulicy Pięknej na aleje Ujazdowskie, pochowany w grobie rodzinnym na warszawskich Powązkach
- Zbigniew Przedpełski, (8 grudnia 1898 w Warszawie - 25 marca 1962 w Warszawie), s. Ludwika i Zofii z d. Daneyko, ojciec Andrzeja (Arkonia), absolwent Gimnazjum Wojciecha Górskiego, student PW 1917-25, przyjęty do Arkonii 1918 (nr ew. 927), akt. 1918-25, uczestnik wojny polsko-rosyjskiej 1920 w 8 Pułku Armat Polowych, po studiach pracował w urzędzie budowlanym Magistratu m.st. Warszawy, a następnie razem z Eugeniuszem Wellmanem (Arkonia) założył w latach 20-tych działające do wybuchu wojny przedsiębiorstwo budowlane pod firmą “E. Wellman i D. Przedpełski”, członek Koła Inżynierów Dróg i Mostów, pod koniec wojny przejął firmę budowlano-kamieniarską “Wyganowski i Weber”, po nacjonalizacji firmy w zespole architektonicznym Bohdana Pniewskiego, pochowany na warszawskich Powązkach
- Kiejstut Przewłocki, ( - 1944 na Wschodzie), student i absolwent (inż. dróg i mostów) PW 1920-28, przyjęty do Arkonii 1921 (nr ew. 957), akt. 1921-28, inż. Wydziału Drogowego w Dyrekcji Kolei Państwowej w Wilnie, członek Koła Inżynierów Dróg i Mostów, aresztowany przez NKWD w 1939, wywieziony w głąb ZSRR, zaginął bez wieści
- Konstanty Przewłocki, (18 września 1857 w maj. rodzinnym w Wola Gałęzowska w gub. lubelskiej - 9 sierpnia 1930 w Grafenbergu na Śląsku Czeskim), s. Józefa i Zofii z d. Koźmian, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1875-1881, członek Kółka Idealistów, przyjęty do Arkonii 1879 (nr ew. 71), w 1981 objął dobra rodowe Wola Gałęzowska, w 1889 zakupił dobra Werchy, w 1897 Józefów, w 1898 Modliborzyce, w 1908 Gałęzów, od 1904 prezes lubelskiego oddziału Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego Polskiego, wybrany do petersburskiej Rady Państwa 1906-09, w II RP prezes Towarzystwa Dobroczynności w Lublinie, pochowany w grobie rodzinnym w Bychawie
- Franciszek Przeździecki, ( - 1982) student budowy maszyn PW 1918-28, przyjęty do Arkonii 1920 (nr ew. 933), akt. 1920-28, kurator Sparty
- Jeremi Przybora, (12 grudnia 1915 w Warszawie - 4 marca 2004 w Warszawie) – przyjęty do Arkonii 1934 (nr ew. 1159), poeta, autor, pisarz, aktor, współtwórca (wraz z Jerzym Wasowskim) telewizyjnego “Kabaretu Starszych Panów”.
- Juljan Przybytko, (8 października 1880 - po 1929), z gub. wileńskiej, s. Aleksandra, uczeń Szkoły Realnej w Wilnie, student i absolwent Wydziału Handlowego PR 1900-05, przyjęty do Arkonii 1900 (nr ew. 737), naczelnik ziemski, gospodarował w dobrach Kożemiaki w gub. wileńskiej, w II RP sędzia grodzki i przedstawiciel Ministerstwa Sprawiedliwości w Komitecie Nadawczym w Lidzie, członek Lidzkiego Okręgowego Towarzystwa Rolnego
- Władysław Przystojecki, (8 czerwca 1867 w Żurawicy w gub. radomskiej - przed 1929), student Wydziału Chemicznego 1885-88, przyjęty do Arkonii 1885 (nr ew. 352b)
- Felicjan Przyszychowski, (21 czerwca 1855 - ) z gub. kijowskiej, s. Wiesława, student Wydziału Architektury 1875-77, Wydziału Mierniczego 1877-78, student i absolwent Wydziału Chemicznego 1878-1884, założyciel Borysthenii 1877, przyjęty do Arkonii 1881 (nr ew. 190), wystąpił 1883, założyciel Welecji 1883, później zarządzający w fabryce skór “Bracia Pfeifer, Szlenker, Fröhlich i Tembler” w Warszawie
- Aleksander Puciata, (14 stycznia 1869 - ) z gub. mińskiej, przyjęty do Arkonii 1891 (nr ew. 509), student Wydziału Rolniczego PR 1891-92, właściciel ziemski
- Ludomił Pułaski, (3 stycznia 1871 w Warszawie - 24 maja 1953 we Wrocławiu), herbu Ślepowron, z rodziny ziemiańskiej, s. Ludomiła Henryka i Zofii z Lesznowskich, uczeń IV Gimnazjum w Warszawie i Gimnazjum w Kaliszu, student i absolwent Wydziału Rolniczego PR 1889-95, przyjęty do Arkonii 1889 (nr ew. 448), od 1900 właściciel dóbr Grzymiszew w gub. kaliskiej, jeden z założycieli szkoły handlowej w Koninie, od 1909 prezes kaliskiego Gubernialnego Towarzystwa Rolniczego, współorganizator Związku Ziemian w Warszawie, w II RP prezes Rady Towarzystwa Okręgowego Rolniczego w woj. łódzkim, prezes Rady Nadzorczej Zrzeszenia Właścicieli Lasów Prywatnych w Warszawie, senator I kadencji z woj. łódzkiego z ramienia Związku Ludowo-Narodowego, po 1931 związany z Akcją Katolicką, w 1945 aresztowany w Piotrkowie Trybunalskim i więziony przez władze bezpieczeństwa, szambelan papieski, pochowany w Osobowicach, później zwłoki przeniesiono do kaplicy rodzinnej w Grzymiszewie (zob. Polski Słownik Biograficzny, t. 29, ss. 363-366)
- Kazimierz Puławski, (6 grudnia 1861 w Siąszycach w gub. kaliskiej - po 1929), uczeń Szkoły Realnej w Krakowie, student i absolwent Wydziału Architektury PR 1881-87, przyjęty do Arkonii 1881 (nr ew. 202), studiował w Akademii Sztuk w Monachium, artysta-malarz
- Kazimierz Ferdynand Puzdrakiewicz, (2 marca 1898 w Łowiczu - 1940 w Katyniu), s. Stanisława i Władysławy z Górskich, uczestnik wojny polsko-rosyjskiej 1920, student i absolwent (inż. budownictwa lądowego) PW 1920-28, przyjęty do Arkonii 1923 (nr ew. 990), akt. 1923-28, pracownik Zarządu Miejskiego w Warszawie, ppor. rez., przydzielony do 6 Pułku Piechoty Legionów, w wojnie obronnej 1939 dostał się do niewoli sowieckiej pod Trębowlą, zamordowany przez NKWD
- Włodzimierz ks. Puzyna (Puzyna-Kozielski), (24 kwietnia 1874 w Ostromeczewie w gub. grodzieńskiej - 26 grudnia 1930 w maj. Żelechlin w woj. poznańskim) z gub. kowieńskiej, s. Aleksandra i Janiny von Wurth, brat stryjeczny Włodzimierza II (Arkonia), absolwent Szkoły Realnej w Mitawie, student Wydziału Handlowego PR 1892-95, przyjęty do Arkonii 1892 (nr ew. 541), kontynuował studia na Uniwersytecie Krakowskim, właściciel maj. Ostromeczów
- Włodzimierz ks. Puzyna II, (16 maja 1894 w Stryhowie pow. Kobryń - 15 listopada 1961 w Londynie), z Kozielska w gub. grodzieńskiej, s. Stanisława i Kazimiery Zielińskiej z Gościszek, brat stryjeczny Włodzimierza I (Arkonia), uczeń Gimnazjum w Rydze, student Wydziału Chemicznego PR 1913-15, przyjęty do Arkonii 1913 (nr ew. 868), w II RP oficer lotnictwa, gospodarował w maj. własnym Gronowo i maj. matki Zembowo, po wojnie na emigracji w Wielkiej Brytanii, pierwszy prezes Koła Arkonii na Obczyźnie
- Adam Raczyński, ( - 24 września 1939), student SGGW 1932, przyjęty do Arkonii 1931 (nr ew. 1127), akt. 1931-33, ranny w wojnie obronnej 1939, zmarł w szpitalu polowym
- Stanisław Radecki, (20 listopada 1872 - ) z gub. mińskiej, uczeń Szkoły Realnej w Sankt Petersburgu, student Wydziału Mechanicznego PR 1894-96, przyjęty do Arkonii 1894 (nr ew. 600), studiował także na Politechnice w Gracu
Kazimierz Radliński, lata 80-te.
- Kazimierz Radliński, (21 listopada 1868 - 1927), z gub. podolskiej, uczeń Gimnazjum w Kamieńcu Podolskim, student UW 1887-91, student i absolwent Wydziału Rolniczego PR 1891-96, przyjęty do Arkonii 1891 (nr ew. 503)
Konstanty ks. Radziwiłł, 1931 r.
- Konstanty ks. Radziwiłł, (15 października 1873 w Towianach - 1944/45 w ZSRR) herbu Trąby, z Towian, s. Karola Wilhelma i Stefanii z Broel-Platerów, uczeń Szkoły Realnej w Rydze, student Wydziału Handlowego PR 1894-96, przyjęty do Arkonii 1894 (nr ew. 597), ziemianin, polityk konserwatywny, działacz polski na Litwie kowieńskiej, doradca Józefa Piłsudskiego, w 1918 Związku Ziemian na Litwie, w 1928 współzałożyciel Związku Bojarów Litewskich, współzałożyciel Korporacji Lauda, Filister Arkonii i Laudy, oskarżany przez polską prasę za uległość wobec Litwinów, w wyniku reformy rolnej na Litwie kowieńskiej utracił 90% swoich ziem rodowych, odmówił przyjęcia paszportu ze zlituanizowanym nazwiskiem, aresztowany i wywieziony przez bolszewików zmarł w nieznanych okolicznościach na Wschodzie (prawd. w Taszkiencie bądź na Syberii)
- Jerzy Ramm, (3 stycznia 1909 w Dreźnie - 6 maja 1976 w Częstochowie) s. Aleksandra i Olgi Hagemeister, absolwent Gimnazjum oo. Jezuitów w Chyrowie, student Wydziału Leśnictwa SGGW, przyjęty do Arkonii 1932 (nr ew. 1140), po studiach nadleśniczy w lasach hr. Potockiego w Koniecpolu k. Częstochowy, w czasie wojny w AK w pow. włoszczowskim ps. “Powój”, po wojnie wykładowca w Technikum Leśnym w Margoninie pow. Gołańcz i kierownik ratraku 1946-50, dyrektor fabryki kalafonii i terpentyny w Spychowie 1950 (?)-62
- Tadeusz Rapacki, (11 marca 1863 w Warszawie - 22 kwietnia 1933 w Warszawie), uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1880-85, przyjęty do Arkonii 1880 (nr ew. 166), studiował w szkole Przędzalnianej i Tkackiej w Mulhouse, dyrektor przędzalni w Roubaix, od 1898 współwłaściciel i dyrektor przędzalni bawełny w Warszawie, w 1905 założył wraz z Zygmuntem Święcickim fabrykę blachy cynkowej “Cynkownia Warszawska”, w II Rzeczypospolitej współwłaściciel i dyrektor “Warszawskiej Cukrowni”
- Leon Rappaport, (28 listopada 1858 w Warszawie – przed 1929), absolwent Szkoły Realnej w Łowiczu, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1878-83, przyjęty do Arkonii 1879 (nr ew. 61), współwłaściciel fabryki “Rappaport, Leśkiewicz i Spółka” w Zawierciu w gub. piotrkowskiej
- Bolesław Ratajewicz, (4 lipca 1864 w miejsc. Tohary w gub. grodzieńskiej), z gub. siedleckiej, uczeń Gimnazjum w Białej, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1883-85, przyjęty do Arkonii 1883 (nr ew. 285), w latach 1885-89, studiował w Instytucie Rolniczo-Leśnym w Puławach (Nowej Aleksandrii), właściciel maj. Dołholiska w gub. siedleckiej
- Władysław P. Rathe, ( - 29 września 1996 w Londynie) przyjęty do Arkonii 1938 (nr ew. 1197)
- Leopold Rażniewski, (14 listopada 1865 w Warszawie - ), uczeń Szkoły Prywatnej Górskiego w Warszawie, student Wydziału Architektury PR 1886-91, przyjęty do Arkonii 1886 (nr ew. 364), dyrektor Wodociągów i Kanałów m.st. Warszawy
- Mieczysław Rąbalski, (13 sierpnia 1889 - po 1929), z gub. warszawskiej, s. Bolesława, uczeń Gimnazjum w Rydze, student Wydziału Rolniczego PR 1908-10 i Wydziału Handlowego 1910-11, przyjęty do Arkonii 1908 (nr ew. 811), w II RP właściciel maj. ziemskiego
- Maksymilijan Reicher, (18 kwietnia 1862 - ) z gub. piotrkowskiej, student Wydziału Chemicznego PR 1881-84, przyjęty do Arkonii (nr ew. 210), wystąpił 1883, założyciel Welecji 1883, kontynuował naukę na Uniwersytecie w Brnie i Zurychu, współwłaściciel firmy “H. Reicher & Co.” w Sosnowcu
- Kazimierz Regulski, (3 kwietnia 1883 - przed 1929), z gub. warszawskiej, s. Artura, brat bliźniak Stanisława (Arkonia), uczeń Gimnazjum w Radomiu, student Wydziału Mechanicznego PR 1901-06, przyjęty do Arkonii 1901 (nr ew. 745)
- Stanisław Regulski, (3 kwietnia 1883 - po 1929), z gub. warszawskiej, s. Artura, brat bliźniak Stanisława (Arkonia), uczeń Gimnazjum w Radomiu, student Wydziału Mechanicznego PR 1901-06, przyjęty do Arkonii 1901 (nr ew. 746)
- Mikołaj Reichardt, (7 czerwca 1880 - 1901), z gub. inflanckiej, uczeń Szkoły Realnej w Rydze, student Wydziału Chemicznego PR 1899-1901, przyjęty do Arkonii 1900 (nr ew. 738)
- Albert Jerzy Reinstein, (1 marca 1859 w Opatówku k. Kalisza - 19 marca 1921 w Warszawie), student i absolwent Wydziału Handlowego PR 1878-82, przyjęty do Arkonii 1879 (nr ew. 62), dyrektor fabryki cementu “Łazy”
- Jan Reklewski, (zm. 1902), przyjęty do Arkonii 1897 (nr ew. 659)
- Bolesław Rembiszewski, (3 kwietnia 1875 - po 1929), z Warszawy, uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student i absolwent Wydziału Handlowego PR 1895-1900, przyjęty do Arkonii 1895 (nr ew. 624), urzędnik w firmie “Alfred Grodzki” w Warszawie, w II RP referent Wydziału Finansowego Magistratu Miasta Stołecznego Warszawy
- Witold Robowski, (5 września 1862 (1858 ?) w Słotkowie (Złotkowie ?) w gub. kaliskiej - po 1929), student Wydziału Mierniczego PR 1881-86, przyjęty do Arkonii 1881 (nr ew. 218), właściciel dóbr Wygorek, Wturek w gub. kaliskiej
- Aureljan (Marek Aureljan) Rodziewicz, (18 czerwca 1859 w Starym Rakowie w gub. mińskiej - przed 1929), student i absolwent (dyplom z wyróżnieniem) Wydziału Handlowego PR 1879-83, przyjęty do Arkonii 1879 (nr ew. 107), właściciel biura techniczno-handlowego “A. Rodziewicz” w Sankt Petersburgu
- Bronisław Rogalski, (15 października 1884 - ) z Rygi, s. Włodzimierza, uczeń Gimnazjum Miejskiego w Rydze, student i absolwent Wydziałów Chemicznego PR 1904-09 oraz Rolniczego 1909-11, przyjęty do Arkonii 1910 (nr ew. 831), od 1910 praktyka w hodowli nasion Konstantego Buszyńskiego w Niemierczak, później w oddziale chemicznym i w laboratorium selekcyjny tego zakładu
Andrzej Rogoziński, 1925/26.
- Andrzej Rogoziński, student i absolwent (inż. rolnik) SGGW 1924-28, przyjęty do Arkonii 1925 (nr ew. 1036), akt. 1925-28, członek Stowarzyszenia Wychowanków Rolnictwa SGGW
- Kazimierz Rojewski, (6 września 1865 w Bystrzycy w gub. lubelskiej – 1920), herbu Cholewa, z rodziny ziemiańskiej, s. Henryka i Antoniny z Jabłonowskich, brat Tadeusza (Arkonia), student Wydziału Rolniczego PR 1887-88, przyjęty do Arkonii 1887 (nr ew. 396), właściciel wsi Sobjanowice w gub. lubelskiej
- Tadeusz Rojowski, (22 września 1856 w Bystrzycy k. Lublina - 25 czerwca 1938 w Bystrzycy), herbu Cholewa, z rodziny ziemiańskiej, s. Henryka i Antoniny z Jabłonowskich, brat Kazimierza (Arkonia), absolwent Szkoły Realnej w Poznaniu, student i absolwent Wydziału Rolniczego PR 1876-81, członek Związku Polaków i Kółka Idealistów, założyciel Arkonii 1879 (nr ew. 23), od 1881 gospodarował we własnych dobrach Bystrzyca w gub. lubelskiej, działacz społeczny, m.in. delegat Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego, w 1889 współzałożyciel Kółka Porady Sąsiedzkiej, prezes Towarzystwa Wzajemnego Kredytu w Lublinie 1898-1922, w 1901 współorganizator Wystawy Lubelskiej oraz w 1905 Towarzystwa Rolniczego w Lublinie, wiceprezes Lubelskiego Towarzystwa Dobroczynności, po I wojnie światowej prezes zarządu i rady Twarzystwa Akcyjnego “Lubelski Syndykat Rolny”, wspierał finansowo tworzący się Uniwersytet Lubelski (późniejszy Katolicki Uniwersytet Lubelski), zakładał Sodalicję Mariańską Panów w Lublinie, działał w Akcji Katolickiej, współtwórca Związku Ziemian w Warszawie, przewodniczył akademii z okazji 50-lecia Arkonii, odznaczony Krzyżem Orderu Polonia Restituta (zob. Wojciech Roszkowski, Rojowski Tadeusz, (w:) Polski Słownik Biograficzny, t. 31)
- Jakub Rokicki, (24 czerwca 1876 - po 1929), z gub. podolskiej, s Augusta, uczeń Szkoły Realnej w Kijowie, student Wydziału Rolniczego PR 1897-1903, przyjęty do Arkonii 1899 (nr ew. 718), gospodarował we własnych dobrach Aleksiejówka w gub. podolskiej, w II RP pracownik państwowy Banku Rolnego, później inspektor w Towarzystwie Akcyjnym “Żeliwo” w Warszawie
- Wiktor Romanowski, (15 marca 1868 - 14 października 1890 w Rydze), z gub. kowieńskiej, student Wydziału Architektury PR 1889-90, przyjęty do Arkonii 1889 (nr ew. 453), zginął tragicznie (samobójstwo wystrzałem z pistoletu)
Bronisław Römer
- Bronisław Antoni Römer, (16/28 grudnia 1856 w Wilnie - 26 stycznia 1899 w San Remo) herbu Laski, s. Edwarda i Zofii Monwid-Białłozor, stryj Eugeniusza (Lauda), uczeń niemieckiego gimnazjum rządowego w Rydze i Instytutu Rolnego w Puławach, student i absolwent (dyplom z wyróżnieniem) Wydziału Rolniczego PR 1878-82, członek Kółka Idealistów, założyciel Arkonii 1879 (nr ew. 24), od 1882 gospodarował we własnych dobrach Antonosze w gub. kowieńskiej, członek Kasy im. Mianowskiego, działał aktywnie w Komitecie Opiekuńczym Trzeźwości w powiecie jezioroskim (nowoaleksandrowskim), pochowany w San Remo
- Leon Römer, (10 września 1863 w Rydze - 22 lipca 1944 w Wilnie), s. Felicjana i Michaliny z d. Kułakowska, brat Michała (Arkonia), absolwent Szkoły Realnej w Mitawie, student Wydziału Chemicznego PR 1885-87, student i absolwent Wydziału Handlowego 1887-93, przyjęty do Arkonii 1885 (nr ew. 346), po studiach inspektor Drugiego Rosyjskiego Towarzystwie Ubezpieczeń od Ognia w Wilnie, w II RP sekretarz Rady Wojewódzkiej w Wileńskim Związku Ziemian Ziemi Wileńskiej [Źródło (poza wskazanymi poniżej spisu członków): Archiwum (baza danych osobowych) Kurlandzko-Inflanckie]
- Michał Römer, (30 lipca/4 sierpnia 1865 w maj. Ciskady w gub. witebskiej - 5 sierpnia 1937 w Ozieranach), s. Felicjana i Michaliny z d. Kułakowska, brat Leona (Arkonia), absolwent Szkoły Realnej w Mitawie, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1888 i Wydziału Mechanicznego PR 1889, przyjęty do Arkonii 1888 (nr ew. 418), od 1893 gospodarował we własnych dobrach Ciskady w gub. witebskiej i Ozierany w gub. mińskiej, w II RP prezes Nowogródzkiego Oddziału Kresowego Związku Ziemian, wiceprezes Rady Wojewódzkiej Kresowej Związku Ziemian Ziemi Nowogródzkiej [Źródło (poza wskazanymi poniżej spisu członków): Archiwum (baza danych osobowych) Kurlandzko-Inflanckie]
- Tadeusz Romocki, (16 lutego 1860 - ) dobra rodzinne maj. Lutomirsk w gub. piotrkowskiej, student Wydziału Handlowego PR 1880-84, przyjęty do Arkonii 1880 (nr ew. 164), wystąpił 1883
Adam hr. Ronikier, ok. 1900 r.
- Adam Feliks hr. Ronikier, (1 listopada 1881 w Warszawie - 4 września 1952 w Orchard Lake w Stanach Zjednoczonych), s. Kazimierza i Wandy z d. Węcławowicz, absolwent (dyplom z wyróżnieniem) Szkoły Realnej Wojciecha Górskiego, w Warszawie, student Wydziału Architektury PR 1900-06, przyjęty do Arkonii 1900 (nr ew. 726), studiował takż w l’Ecole des Sciences Politiques w Paryżu, właściciel fabryki pod Warszawą, polityk związany z Narodową Demokracją, redaktor “Głosu Warszawskiego”, w czasie I wojny światowej jeden z organizatorów, a w latach 1916-18 prezes Rady Głównej Opiekuńczej, w 1918 minister pełnomocny Rady Regencyjnej w Berlinie, w dwudziestoleciu międzywojennym gospodarował w maj. rodzinnym Ząbki, w czasie II wojnie światowej odtworzył Radę Główną Opiekuńczą i był jej pierwszym prezesem 1940-43, w początkach 1944 więziony przez Gestapo, zagrożony aresztowaniem i karą śmierci w styczniu 1945 opuścił kraj i udał się na emigrację, podejmował starania dla wznowienia działalności Rady Głównej Opiekuńczej na obczyźnie, od 1947 w Stanach Zjednoczonych, jego prochy sprowadzono w 2009 do Polski i pochowano w rodzinnym grobie na warszawskich Powązkach, autor “Pamiętników 1939-45″ (Wyd. Literackie, Kraków 2001) (szerzej Andrzej Pankowicz, Ronikier Adam Feliks (w:) Polski Słownik Biograficzny, t. XXXII, ss. 18-21)
- Stanisław Rosiński, (14 marca 1883 - ) z Radomia, s. Marcelego, uczeń Gimnazjum Mikołajewskiego w Rydze, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1902-09, przyjęty do Arkonii 1902 (nr ew. 748), wystąpił z Arkonii 1904, od 1909 główny inż. w fabryce Konserw i Czekolady L. Goegginger w Rydze
Stanisław Rosen, prawd. lata 80-te
- Stanisław baron Rosen, (1 grudnia 1859 w Gaczanach w gub. kowieńskiej - 1919 w Rosji), s. Justyna i Anieli z d. Pisani, stryj Stanisława (Kujawja), uczeń Szkoły Realnej w Dyneburgu, student Wydziału Rolniczego PR 1881-82, przyjęty do Arkonii 1881 (nr ew. 246), studiował w Instytucie Agronomicznym w Nowej Aleksandrii (Puławach), gospodarował we własnych dobrach Gaczany, w 1905 właściciel maj. Osaniszki w gub. kowieńskiej, zamordowany przez bolszewików, miejsce śmierci i pochówku nieznane
- Aleksander de Rosset-Fleury, (5 października 1864 w Warszawie - 7 sierpnia 1933 w Rabce), s. Ottona i Luizy Weychertów, uczeń Szkoły Realnej w Nowozybkowie, student i absolwent Wydziału Mechanicznego 1883-94, przyjęty do Arkonii 1883 (nr ew. 308), wiceprezes (od 15 lutego) II sem. 1885/86 oraz I sem. 1886/87, prezes II sem. 1886/87 oraz II sem. 1887/88, prezes I sem. (do 15 listopada) i II sem. 1888/89, red. naczelny książki “Wspomnienie o 10-cio letniej działalności korporacyi “Arkonia” 1879-1889″ (Ryga 1889), prezes senatu studenckiego PR, od 1890 kierował budową browarów, dyrektor Towarzystwa Akcyjnego Fabryki maszyn “Syrena”, współzałożyciel Stowarzyszenia Techników, prowadził własne biuro techniczno-budowlane, współzałożyciel, a później prezes Polskiej Partii Postępowej, w 1916 członek pierwszej Rady Miejskiej Warszawy, w 1918 wybrany do Rady Stanu Królestwa Polskiego, z ramienia Związku Ludowo-Narodowego poseł na Sejm Ustawodawczy, w 1920 członek Rady Obrony Państwa, w II RP przedstawiciel grupy “Huta Bankowa”, członek Rady Polsko-Francuskiej Izby Handlowej
- Jan Rossman (Rossmann), (12 czerwca 1859 w Warszawie – po 1925), uczeń Gimnazjum w Warszawie, student i absolwent Wydziału Handlowego PR 1879-84, przyjęty do Arkonii 1879 (nr ew. 109), właściciel i kierownik Domu Handlowego “Jan Rossman” w Warszawie
- Karol Paweł hr. Rostworowski, (3 kwietnia 1874 w maj. Kowalewszczyzna w gub. warszawskiej - 8 lutego 1927 w Warszawie), herbu Nałęcz, s. Romana i Marii z Glogerów, ojciec Tomasza (Concordia), brat Michała (Corolla), absolwent Gimnazjum w Warszawie, student Wydziału Handlowego PR 1895-97 i Wydziału Mechanicznego 1897-1901, przyjęty do Arkonii 1895 (nr ew. 616), studiował także na Uniwersytecie we Fryburgu, po studiach pracował w spółkach “Siemens & Halske” i A.E.G. 1902-05, studiował muzykę w konserwatorium w Lipsku, kompozytor i autor licznych pieśni, w czasie wojny zmobilizowany, w niewoli bolszewickiej 1920-22, wrócił do kraju i zamieszkał w Żyrzynie
Zdzisław Rościszewski, ok. 1930 r.
- Zdzisław Rościszewski, (31 grudnia 1910 w maj. rodzinnym Chrcynno k. Nasielska - 30 stycznia 1991 w Londynie) s. Feliksa i Zofii z d. Bolechowska, student i absolwent WSH 1929-32, przyjęty do Arkonii 1929 (nr ew. 1099), akt. 1929-33, w 1933 oddziedziczył po ojcu dobra w Chrcynnie i Podlecku, w 1937 ukończył Szkołę Podchorążych Rezerwy Kawalerii w Grudziądzu, oficer rez., przydzielony do 4 Pułku Strzelców Konnych (Ziemi Łączyckiej), w wojnie obronnej 1939 jako ppor. rez. dowódca 3 plutonu Kawalerii Dywizyjnej 8 Dywizji Piechoty, dostał się do niewoli niemieckiej, więzień oflagu w Murnau, po wyzwoleniu przez Amerykanów w II Korpusie PSZ we Włoszech, po jego rozwiązaniu pozostał na emigracji i osiadł w Londynie, gdzie pracował jako jubiler i zegarmistrz, pochowany w grobie rodzinnym na warszawskich Powązkach, za wojnę obronną 1939 odznaczony Krzyżem Walecznych
- Aleksander Rouck (Rouc), (26 grudnia 1890 - ) z gub. wileńskiej, s. Oskara, uczeń Gimnazjum w Wilnie, student Wydziału Architektury PR 1913-1914, przyjęty do Arkonii 1914 (nr ew. 882)
- Ignacy Rudnicki, (21 listopada 1865 w maj. rodzinnym Romaszki w gub. kijowskiej - ), s. Henryka, uczeń Szkoły Realnej w Kijowie, student Wydziału Chemicznego 1883-84, przyjęty do Arkonii 1883 (nr ew. 309)
- Wiktor Rudnicki, (7 marca 1909 w Kielcach - 4 grudnia 1973 w Olsztynie) herbu Rudnica, s. Jana (przedsiębiorcy) i Celiny z d. Taylor, student inżynierii wodnej PW 1927-32, przyjęty do Arkonii 1927 (nr ew. 1063), akt. 1927-33, sekretarz sem. let. 1929/30, I wiceprezes sem. zim. 1932/33, po wojnie pracownik przedsiębiorstwa budowlanego “Turoszów” w Olsztynie, pochowany na Cmentarzu Komunalnym przy ul. Poprzecznej w Olsztynie
- Wacław Rudomina-Dusiacki, (27 czerwca 1892 - po 1929), uczeń Szkoły Handlowej w Dyneburgu, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1914-16, przyjęty do Arkonii 1914 (nr ew. 887), właściciel maj. Soroki w woj. wileńskim
- Juljan Rudolf, (17 października 1861 - zm. przed 1929), z Warszawy, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1882-91, przyjęty do Arkonii 1882 (nr ew. 277), wystąpił (?), przyjęty do Welecji (?), w latach 1893-94 asystent prywatny na Politechnice w Monachium, w latach 1899-1903 współwłaściciel fabryki “Bracia Rudolf” w Warszawie
- Otton Rudziański, (7 listopada 1871 - po 1929), uczeń Gimnazjum w Mitawie, student i absolwent Wydziału Handlowego PR 1896-1900, przyjęty do Arkonii 1896 (nr ew. 632), urzędnik w Komorze Celnej w Baku, w II RP wizytator Szkół Departamentu Szkolnictwa Zawodowego Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego
Jacek Rudziński, 1925/26.
- Jacek Rudziński, ( - maj 1982 w Szwajcarii (?) student prawa UW 1924-29, przyjęty do Arkonii 1925 (nr ew. 1031), akt. 1925-29, po wojnie na emigracji w Szwajcarii
- Józef Rudzki, (5 grudnia 1877 - ) z Cesarstwa Austriackiego, uczeń Gimnazjum w Odessie, student Wydziału Rolniczego PR 1897-1901, przyjęty do Arkonii 1897 (nr ew. 674), wystąpił z Arkonii 1899
- Tadeusz Rudzki-Wężyk, (30 listopada 1871 w Krakowie – 1923), uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student Wydziału Rolniczego PR 1888-89, student i absolwent Wydziału Mechanicznego 1889-94, przyjęty do Arkonii 1888 (nr ew. 430), studiował na Uniwersytecie w Lipsku i w Berlinie, dr filozofii Lipsk, doc. matematyki wyższej PR 1896-1900
- Witold Rusteyko, (6 sierpnia 1880 - ) z gub. kowieńskiej, s. Witolda, uczeń Szkoły Realnej w Rydze, student i absolwent Wydziału Handlowego PR 1899-1909, przyjęty do Arkonii 1899 (nr ew. 703), od 1904 poza Arkonią, wiceburmistrz Kowna 1938
Edward Ruszczyc, 1978 r.
- Edward Ruszczyc, (27 grudnia 1915 w Wilnie - 8 listopada 2003), s. Ferdynanda i Reginy z Roucków, brat Oskara (Arkonia), student Wydziału Matematyczno-Przyrodniczego USB, później student Wydziału Elektrycznego PW, przyjęty do Arkonii 1936 (nr ew. 1190), żołnierz AK, uczestnik Powstania Warszawskiego w I kompanii Zgrupowania “Gurt”, więzień stalagu XVIII C w Markt Pongau k. Salzburga, w 1946 wrócił do Polski, mgr inż. elektryk PW 1949, pracownik Instytutu Elektrotechniki w Międzylesiu 1949-80, w 1956 aresztowany, spędził 3 miesiące w więzieniu na Rakowieckiej, zredagował i wydał dwutomowe wspomnienia swego ojca „Dzienniki Ferdynanda Ruszczyca”, odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi
- Oskar Ruszczyc (Oscar V. Rouck), (1917 - 24 września 1996 w Lake Havasu City w Stanach Zjednoczonych) brat Edwarda (Arkonia), przyjęty do Arkonii 1936 (nr ew. 1180), student WSH, po wojnie na emigracji w Stanach Zjednoczonych, dr psychologii, pracował na Columbia University oraz University of Dacca
Bolesław Ruśkiewicz, lata 20-te (?).
- Bolesław Ruśkiewicz, (2 marca 1896 w Rydze - 22 lipca 1938 w Leśnej Podkowie) s. Tomasza (inż. elektryk, pionier polskiego przemysłu elektrotechnicznego) herbu Wielorad i Heleny z d. Hirszfeld, absolwent Gimnazjum Emiliana Konopczyńskiego w Warszawie 1912, student Szkoły Politechnicznej Szkoła we Lwowie 1912-14, student PW 1915-24 (absolutorium na Wydziale Maszyn 1924), absolwent ESA - Ecole Superieure d’Aerodynamique et de Construction Mechanique w Paryżu 1924-26 (inż. mechanika konstruktora lotnictwa), przyjęty do Arkonii 1918 (nr ew. 916a), akt. 1918-21, wystąpił z Arkonii 1921, założyciel i pierwszy prezes Towarzystwa Bratniej Pomocy Studentów PW 1915-18, jako student działacz POW, żołnierz w walkach 1918-20, uczestnik III powstania śląskiego, na kierowniczych stanowiskach w placówkach Polskich Linii Lotniczych LOT, pracał w Zakładach Mechanicznych “Plage i Laśkiewicz”, szef portu lotniczego LOT-u na obszarze W.M.Gdańska, członek Stowarzyszenia Inżynierów i Mechaników Polskich, w tym sekretarz generalny 1926-37, popularyzator wiedzy technicznej, autor wielu artykułów, odnaczony m.in. Medalem POLSKA SWEMU OBROŃCY 1918-1921, dwukrotnie Krzyżem Walecznych, Śląskim Krzyżem Powstańczym, odznaką OBROŃCOM KRESÓW WSCHODNICH, odznaką Pamiątkowa “Obrońcom Kresów Wschodnich”, odznaką CHROBREJ ZAŁODZE BEŁZ, Krzyż POW, odznaką Pamiątkowa Instruktorska Warszawskiej Szkoły Podchorążych, odznaką 21.Pułku Piechoty “Dzieci Warszawy”, warszawską Syrenką, Odznaką Dowództwa Okregu Wojskowego) W.P. Wsch. 1918-1919, pochowany w grobie rodzinnym (211-III-4) [Źródła (poza wskazanymi poniżej spisu członków): relacja wnuczki Joanny Mika-Cortes]
- Adam Rutkowski, (3 kwietnia 1881 - po 1929), z gub. radomskiej, s. Włodzimierza, uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student i absolwent Wydziału Handlowego PR 1898-1904, przyjęty do Arkonii 1898 (nr ew. 696), zarządca dóbr ojcowskich w gub. radomskiej, w II RP właściciel ziemski i wójt gminy Kroczew w woj. kieleckim, członek Związku Ziemiańskiego
- Zygmunt Rutkowski, (20 czerwca 1877 - po 1929) z Koźliszk w gub. kowieńskiej, absolwent Korpusu Kadetów w Sankt Petersburgu, student Wydziału Inżynieryjnego 1896-97 i Rolniczego 1897-1900, przyjęty do Arkonii 1896 (nr ew. 637), właściciel dóbr Koźliszki w gub. kowieńskiej, po I wojnie światowej na Litwie kowieńskiej, Filister Arkonii i Laudy
- Jan Rybicki, (27 czerwca 1886 - 17 stycznia 1934 w Warszawie), z gub. warszawskiej, s. Stanisława, uczeń Szkoły Realnej w Łowiczu, student Instytutu Politechnicznego w Warszawie, student i absolwent Politechniki w Karlsruhe, student i absolwent Wydziału Architektury PR 1912-14, przyjęty do Arkonii 1912 (nr ew. 859)
- Józef Kazimierz Rychlewicz, (1 stycznia 1864 w Wilnie - 17 grudnia 1933 w Wilnie) s. Jana i Karoliny z Puttkamerów, ojciec Wojciecha (Arkonia), uczeń Gimnazjum w Rydze, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1884-91, przyjęty do Arkonii 1884 (nr ew. 327), właściciel dóbr (dzierżawca?) Mielnikowce w gub. podolskiej, w II RP prezes Komisji Szacunkowej Wileńskiego Banku Ziemskiego, pochowany na Cmentarzu Bernardyńskim w Wilnie
Wojciech Rychlewicz, lata 30-te (?).
- Wojciech Rychlewicz, (3 kwietnia 1903 w Mielnikowicach k. Bracławia - 8 grudnia 1964 w Londynie), s. Józefa (Arkonia) i Heleny z d. Reutt, absolwent Gimnazjum w Wilnie, student miernictwa PW 1924- i student 1927-31 i absolwent WSH, przyjęty do Arkonii 1924 (nr ew. 1009), akt. 1924-31, prezes sem. let. 1928/29 (Prezydium 50-lecia) i sem. let. 1929/30, po studiach radca handlowy, konsul Ministerstwa Spraw Zagranicznych w Konstantynopolu, żołnierz 2 Korpusu we Włoszech, po wojnie na emigracji w Wielkiej Brytanii, pracował w hotelarstwie w Londynie, pochowany na Cmentarzu Sheen w Londynie
- Aleksander Rychłowski, (3 maja 1859 - przed 1933), z gub. kaliskiej, s. Antoniego i Izabelli z Maciszewskich, uczeń Technicznej Szkoły Kolejowej w Warszawie, student i absolwent Wydziału Inżynieryjnego PR 1880-88, przyjęty do Arkonii 1880 (nr ew. 156), wystąpił 1883, założyciel Welecji 1883, współwłaściciel biura technicznego “Rychłowski, Wehr i Spółka” w Warszawie, przed 1912 nauczyciel zagadnień hydrologicznych w Technicznej Szkole Kolejowej w Warszawie
- Zygmunt Rymgayłło (Rymgajłło, Rymgaiłło), (22 lutego 1878 - po 1929) z gub. kowieńskiej, s. Oswalda, uczeń Szkoły Realna w Rydze, student i absolwent Wydziału Handlowego PR 1898-1903, przyjęty do Arkonii 1898 (nr ew. 688), studiował także na Uniwersytecie w Paryżu, właściciel dóbr Nowe Gliwcze w gub. kowieńskiej, po I wojnie światowej na Litwie kowieńskiej, Filister Arkonii i Laudy
- Józef Rymszewicz, (21 marca 1860 - ) z gub. wileńskiej, student Wydziału Handlowego PR 1881-84, przyjęty do Arkonii 1881 (nr ew. 243), wystąpił 1883, założyciel Welecji 1883, gospodarował w maj. Bujwidańce w gub. wileńskiej
- Władysław Rzuchowski, (20 września 1862 - ) z maj. Płonka w gub. lubelskiej, uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student Wydziału Chemicznego 1882-87, przyjęty do Arkonii 1882 (nr ew. 266), wystąpił 1883, założyciel Welecji 1883, właściciel maj. Płonka
- Aleksander Sadowski, (2 lipca 1866 w Ormianach w gub. podolskiej - po 1929), uczeń Gimnazjum w Kamieńcu Podolskim, student Wydziału Rolniczego PR 1887-89, przyjęty do Arkonii 1887 (nr ew. 381), kontynuował naukę w Szkole Agronomicznej w Halle, właściciel maj. Orynin w gub. podolskiej, prowadził działalność publicystyczną, członek Związku Ziemian Wschodniej Małopolski
- Władysław Sadowski, przyjęty do Arkonii 1938 (nr ew. 1198), po wojnie na emigracji w Kanadzie
- Zygmunt Sadowski, (15 sierpnia 1888 - przed 1929), z gub. wileńskiej, s. Czesława, uczeń Szkoły Handlowej w Sankt Petersburgu, student Wydziału Rolniczego PR 1911-14, przyjęty do Arkonii 1911 (nr ew. 852)
- Izydor Sachs, (11 października 1870 w Kaliszu - przed 1929) uczeń Gimnazjum w Kaliszu, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1889-93 i Wydziału Mechanicznego 1893-94, przyjęty do Arkonii 1889 (nr ew. 447)
- Abraham Safian, (3 lipca 1859 - ) z gub. warszawskiej, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1880-86, przyjęty do Arkonii 1880 (nr ew. 172), wystąpił 1883, przyjęty do Welecji;
- Karol Salmonowicz, (15 września 1864 w maj. rodzinnym Podziśnie w gub. kowieńskiej - 6 lipca 1916 w maj. własnym Janinie w gub. mińskiej), uczeń Szkoły Realnej w Wilnie, student i absolwent Wydziału Rolniczego PR 1883-88, przyjęty do Arkonii 1883 (nr ew. 300), gospodarował w dobrach własnych Podziśnie i Janinie, prezes Wileńskiego Banku Handlowego
- Ludwik Witalis (Ludwik Wincenty) Salmonowicz, (22 kwietnia 1872 w Komajsku - 20 kwietnia 1934 w Warszawie), z gub. kowieńskiej, s. Ludwika, absolwent Szkoły Realnej w Dyneburgu, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1893-1900, przyjęty do Arkonii 1893 (nr ew. 571), pomocnik zarządzającego kopalnią rudy manganowej w Południowo-Rosyjskim Dnieprowskim Towarzystwie Metalurgicznym w gub. jekaterynosławskiej, w II RP dyrektor przedsiębiorstwa górniczego w Starachowicach oraz dyrektor Kopalń i Lasów S.A. W.P.I. Zakładów Ostroweickch w Niekłaniu, pochowany na warszawskich Powązkach
- Mieczysław Salmonowicz, (19 października 1863 w Wilnie - przed 1929), student Wydziału Chemicznego 1884-85, przyjęty do Arkonii 1884 (nr ew. 336), zajmował się później działalnością rolniczą
- Andrzej Sąchocki, ( - 1940 w Katyniu ?), przyjęty do Arkonii 1938 (nr ew. 1199), pchor. rez. piechoty, uczestnik wojny obronnej 1939 ?, w niewoli sowieckiej ?, zamordowany przez NKWD ?
- Jan Schiele, ( - 22 września 2000 w Londynie) przyjęty do Arkonii 1937 (nr ew. 1191), po wojnie na emigracji w Wielkiej Brytanii, współautor “Księga Pamiątkowa Stulecia Arkonii 1879 – 1979″ (Londyn 1981)
- Jan August Schmidt, (8 lutego 1865 w Warszawie - po 1929), student Wydziału Inżynieryjnego PR 1885-86, przyjęty do Arkonii 1886 (nr ew. 361), kierownik biura technicznego filii petersburskiej Towarzystwa Akcyjnego “Simens & Halske”, w II RP inż. w biurze technicznym “Inż. J. Witkowski”, przedstawiciel Towarzystwa Akcyjnego “Escher Wyss C-ie Zürich”
- Maurycy (Mojżesz Marceli) Schönman, (22 sierpnia 1872 - ) z Warszawy, uczeń Szkoły Realnej w Mitawie, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1891-99, przyjęty do Arkonii 1891 (nr ew. 506), od 1905 przedstawiciel firmy AEG dla obszaru Królestwa Polskiego i Litwy
- Adolf Wiktor Schuch I (Szuch), (10 maja 1859 w Krzelowie w gub. kieleckiej [wg danych rodziny 9 maja 1859 w Warszawie – 28 października 1908) s. Floriana Adolfa i Feliksy z Zienkowskich, brat Florjana (Arkonia), ojciec Adolfa II (Arkonia), student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1878-85, członek Kółka Gąssowskiego, przyjęty do Arkonii 1879 (nr ew. 92), ożenił się z Heleną Malcz, miał córkę Zofię i synów Ładysława, Stanisława, Adolfa, główny inż. w Kanalizacji i Wodociągach m. Warszawy, w 1905 został zastępcą Naczelnego Inżyniera m. Warszawy oraz zarządzającym Stacją Filtrów w Warszawie, pochowany na Cmentarzu Ewangelicko-Augsburskim w Warszawie [Źródła (poza wskazanymi poniżej spisu członków): relację rodziny przekazała Ewa Werner-Gzyra]
Adolf Dominik Schuch
- Adolf Dominik Schuch II, (6 lipca 1894 w Warszawie - 1972 pod Warszawą) syn Adolfa Wiktora (Arkonia) i Heleny z d. Malcz, matura Szkoła Komercyjna Rontlera 1913, student WSH 1914-15, student i absolwent inżynierii lądowej PW 1915-22, przyjęty do Arkonii 1918 (nr ew. 912), akt. 1918-22, pracował w warszawskim Towarzystwie Zachęty dla Hodowli Koni w Polsce, redaktor programów wyścigów konnych oraz „Wiadomości Wyścigowych”, sędzią torowym wyścigów konnych we Lwowie, Lublinie, Sopocie, Wrocławiu, Warszawie, za pracę w Towarzystwie odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi, w 1944 ożenił się z Marią Barcikowską, bezdzietny, pochowany na Cmentarzu Ewangelicko-Augsburskim w Warszawie (kw. 7-15) [Źródła (poza wskazanymi poniżej spisu członków): relację rodziny przekazała Ewa Werner-Gzyra]
Florjan Ludwik Schuch
- Florjan Ludwik Schuch (Szuch), (28 marca/9 kwietnia 1861 w Warszawie - 22 sierpnia 1910 w Warszawie) s. Floriana Adolfa i Feliksy z Zienkowskich, brat Adolfa Wiktora (Arkonia), dziadek Tadeusza (Regia), student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1879-84, członek Kółka Gąssowskiego, przyjęty do Arkonii 1879 (nr ew. 100), założyciel i właściciel biura technicznego “F. Schuch” w Warszawie, ożenił się z córką ziemian z Białorusi Anielą Michałowską, miał syna Jana, pochowany w grobowcu Schuchów na Cmentarzu Ewangelicko-Augsburskim przy ul. Młynarskiej w Warszawie [Źródła (poza wskazanymi poniżej spisu członków): relację rodziny przekazała Ewa Werner-Gzyra]
- Gabryel Severin, (24 marca 1870 - przed 1929), z gub. mińskiej, uczeń Gimnazjum w Mitawie, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1891, przyjęty do Arkonii 1891 (nr ew. 502)
- Zygmunt Woynicz-Sianożęcki (Wojnicz-Sianorzęcki), (1 czerwca 1874 - po 1929), z gub. mohylewskiej, uczeń Szkoły Realnej w Wilnie, student i absolwent Wydziału Rolniczej PR 1892-97, przyjęty do Arkonii 1892 (nr ew. 543), właściciel maj. Stara Rudnia w gub. mohylewskiej, w II RP właściciel maj. Mała Brzostowica w woj. białostockim
- Wacław Sieczkowski, (12 września 1871 - po 1929), z Warszawy, student Wydziału Mechanicznego PR 1890-94, przyjęty do Arkonii 1890 (nr ew. 480), w II RP pracował w Magistracie Miasta Warszawy, członek władz Stowarzyszenia Techników w Warszawie
- Przemysław Sieheń, (25 lutego 1883 - ) z gub. grodzieńskiej, s. Stanisława, uczeń Szkoły Realnej w Sankt Petersburgu, student Wydziału Handlowego PR 1904-10, przyjęty do Arkonii 1904 (nr ew. 781), od 1908 poza Arkonią, w II RP właściciel ziemski w Białostockim
- Kazimierz Siellawo, (4 marca 1856 w Paule w gub. witebskiej - po 1927), ojciec Antoniego (Welecja), student Wydziału Inżynieryjnego 1872-73, Wydziału Mechanicznego 1873-74 i Wydziału Chemicznego 1875-79, przyjęty do Arkonii 1879 (nr ew. 86), po studiach gospodarował w swoich dobrach rodowych Paule i Hubin w gub. witebskiej
- Michał Siemaszko, (19 listopada 1869 w Mitawie - po 1929) uczeń Szkoły Realnej w Mitawie, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1889-95, przyjęty do Arkonii 1889 (nr ew. 449), naczelnik wielkich pieców w Dnieprowskim Towarzystwie Metalurgicznym w gub. jekaterynosławskiej, po I wojnie światowej na Litwie kowieńskiej, Filister Arkonii i Laudy
- Antoni Sienicki, (2 maja 1862 (1860 ?) w miejsc. Żory w gub. kowieńskiej - ), student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1882-89, przyjęty do Arkonii 1882 (nr ew. 271), dyrektor cukrowni hr. Feliksa Sobańskiego “Kiernasówka” w gub. podolskiej
- Leon Siemieński, brat Stefana (Sarmatia), przyjęty do Arkonii 1933 (nr ew. 1148)
- Czesław Sieradzki, (7 października 1881 - ) z Wilna, s. Józefa, uczeń Szkoły Realnej w Wilnie, student i absolwent Wydziału Rolniczego PR 1903-08, przyjęty do Arkonii 1903 (nr ew. 766), zarządca maj. Rakliszki w gub. wileńskiej, od 1911 odbył podróż naukową po Królestwie Polskim, Poznańskim i Galicji, kontroler ziemski w Związku Ziemmian w gub. wileńskiej, kierownik firmy doświadczalnej
- Marceli Sieradzki, (3 sierpnia 1872 - po 1929), z gub. mińskiej, uczeń Szkoły Realnej w Wilnie, student Wydziału Handlowego PR 1892-1902, przyjęty do Arkonii 1893 (nr ew. 544)
- Mieczysław Sieradzki, (14 lutego 1873 - 5/17 stycznia 1896 w Warszawie), z gub. mińskiej, uczeń Szkoły Realnej w Rydze, student Wydziału Handlowego PR 1893-95, przyjęty do Arkonii 1892 (nr ew. 563)
- Stanisław Sieradzki, ( - listopad 1975), student i absolwent (inż. budownictwa lądowego) PW 1921-32, przyjęty do Arkonii 1921 (nr ew. 968), akt. 1921-32, po wojnie na emigracji w Brazylii
- Bohdan Sierzpowski, ( - 22 listopada 1964) student PW 1918-26, przyjęty do Arkonii 1921 (nr ew. 955), akt. 1921-26, inż. I Oddziału Budowlanego Kolei Państwowej Bydgoszcz-Gdynia i Herby-Inowrocław, członek Koła Wychowańcow Inżynierii Lądowej PW
- Czesław Siestrzeńcewicz, ( - 10 września 1939 pod Piotrkowem), przyjęty do Arkonii 1934 (nr ew. 1160), pchor. rez., zmobilizowany, poległ w wojnie obronnej 1939 pod Piotrkowem
- Teofil Siewruk, (5 sierpnia 1888 - ) z Warszawy, s. Władysława, uczeń Gimnazjum w Kijowie, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1906-12, przyjęty do Arkonii 1906 (nr ew. 789), od 1911 poza Arkonią
- Władysław Siewruk, (7 maja 1858 w Smoleńsku – 1902), absolwent Szkoły Realnej w Warszawie, student Wydziału Chemicznego PR 1878-82, przyjęty do Arkonii 1879 (nr ew. 79), po studiach gospodarował we własnych dobrach
- Włodzimierz Sikorski, (25 lutego 1890 - ) z gub. siedleckiej, s. Stanisława, uczeń Gimnazjum w Rewlu, student Wydziału Architektury PR 1910-16, przyjęty do Arkonii 1910 (nr ew. 834)
- Ludwik Silberberg, (10 grudnia 1859 - ) z Warszawy, absolwent Szkoły Realnej w Warszawie, student Wydziału Chemicznego PR 1878-84, przyjęty do Arkonii 1881 (nr ew. 191), wystąpił 1883, wstąpił do Welecji
Tadeusz Sitkowski, prawd. ok. 1945 r.
- Tadeusz Sitkowski, (4 stycznia 1915 w Warszawie - 9 maja 1984 w Warszawie) s. Stanisława i Janiny z Kamińskich, absolwent Gimnazjum im. Edwarda Rontalera w Warszawie, student Wydziału Inżynierii Społecznej PW, przyjęty do Arkonii 1938 (nr ew. 1200), uczestnik wojny obronnej 1939, w konspiracji oficer AK, w Powstaniu Warszawskim w Zgrupowaniu “Żywiciel” ps. Zbigniew, po upadku Powstania w niewoli niemieckiej, po wojnie studiował na politechnice w Louvain, w 1946 wrócił do kraju, osiadł we Wrocławiu, pracował jako kierownik działu remontowego elektrowni, organizator i dyrektor Zakładów Prefabrykatów, od 1949 w Warszawie, pracował w przemyśle budowlanym, m.in. jako kierownik Zespołu Inspektorów Nadzoru Spółdzielni Budowlano-Mieszkaniowej “Politechnika”, kierownik robót budowlanych w Barce-el-Mari w Libii 1968-70, od 1971 członek Zarządu Spółdzielni “Politechnika” i szef pionu inwestycyjnego, ukończył studia inżynierskie na Wydziale Budownictwa Wieczorowej Szkoły Inżynierii 1964 oraz studia magisterskie budownictwa lądowego na Wydziale Inżynierii Budowlanej PW, pochowany na Cmentarzu Wilanowskim, odznaczony m.in. Srebrnym Krzyżem Zasługi z Mieczami (za Powstanie Warszawskie), Krzyżem Armii Krajowej, Krzyżem Partyzanckim, Krzyżem Powstania Warszawskiego, Krzyżem Kawalerskim OOP
- Antoni Skarzyński, (23 czerwca 1865 w maj. Pobórz w gub. warszawskiej - 4 sierpnia 1943), herbu Bończa, s. Feliksa i Józefy z Niemojewskich, uczeń Szkoły Realnej w Łowiczu, student Wydziału Mechanicznego PR 1883-84, student i absolwent Wydziału Chemicznego 1884-91, przyjęty do Arkonii 1883 (nr ew. 301), właściciel maj. Pobórz w gub. warszawskiej, w II RP prezes kilku stowarzyszeń ziemskich i rolniczych
- Tadeusz Skarzyński, (1 marca 1915 w Warszawie - 9 czerwca 1997 w Warszawie) herbu Bończa, s. Stefana i Janiny z Szańkowskich, absolwent Gimnazjum im. Sułkowskich w Rydzynie, student Wydziału Elektrrycznego PW, przyjęty do Arkonii 1934 (nr ew. 1161), aw czasie okupacji oficer NSZ ps. “Bończa”, ukończył Szkołę Podchorążych Narodowych Sił Zbrojnych w Warszawie, w końcu wojny por. NSZ, adiutant gen. Broniewskiego - ostatniego dowódcy NSZ, w 1945 aresztowany przez NKWD, w latach 1945-47 więzień obozów w Krasnojarsku i Aktiubińsku, po powrocie ukończył studia na Wydziale Elektrycznym PG, później pracował w stoczni w Elblągu, a następnie jako kierownik, adiunkt, docent Zakładu Energetyki Instytutu Techniki Budowlanej, dyrektor Biura Badawczego d/s jakości SEP, członek Rady Głównej NOT, zastępca sekretarza generalnego NOT 1982-86, od 1985 red. nacz. “Słownika Biograficznego Techników Polskich”, pochowany w grobowcu rodzinnym na warszawskich Starych Powązkach
- Klemens Skawiński, (3 listopada 1861 (1862?) w miejsc. Białka w gub. lubelskiej – 1927), student Wydziału Rolniczego 1882-83, przyjęty do Arkonii 1882 (nr ew. 265)
- Zenon Skirmunt (Skirmut), (22 grudnia 1874 - 1910), z gub. mińskiej, uczeń Szkoły Realnej w Rydze, student Wydziału Handlowego PR 1893-96, przyjęty do Arkonii 1893 (nr ew. 565), właściciel maj. Teklinopol w gub. wileńskiej
- Józef Skoryna, student Wydziału Mechanicznego PW 1918, przyjęty do Arkonii 1918 (nr ew. 905)
Bogusław Skotnicki, 1926.
- Bogusław Skotnicki, syn Czesława (Arkonia), student WSH 1924-28, przyjęty do Arkonii 1925 (nr ew. 1026), akt. 1925-28, I wiceprezes sem. let. 1927/28
- Czesław Skotnicki, (8 kwietnia 1871 we wsi Moszczanka k. Puław – 1 września 1945 w Łodźi), s. Jana i Cecylii z domu Sestié, ojciec Bogusława (Arkonia), uczeń Gimnazjum W. Górskiego w Warszawie, student i absolwent (dyplom z wyróżnieniem) Wydziału Mechanicznego PR 1891-97, przyjęty do Arkonii 1891 (nr ew. 492), hydrotechnik, właściciel biura melioracyjno-rolnego “W. Meilert i Cz. Skotnicki” w Warszawie, członek kolegium redakcyjnego “Przeglądu Technicznego”, dyrektor Warszawskiego Towarzystwa Melioracyjnego 1907-20, od 1915 docent prywatny, później prof. oraz rektor 1924-26 Politechniki Warszawskiej, współzałożyciel Towarzystwa Naukowo-Doświadczalnego Instytutu Melioracyjnego przy SGGW, red. naczelny “Przeglądu Melioracyjnego”, autor ok. 80 prac naukowych, pochowany w Warszawie
- Tadeusz Skrzywan, student elektrotechniki PW 1919, przyjęty do Arkonii 1922 (nr ew. 974), akt. 1922, wystąpił z Arkonii
- Antoni Sławiński, (4 kwietnia 1878 - ) z gub. mohylewskiej, uczeń Szkoły Realnej w Petersburgu, student Wydziału Handlowego PR 1897-1900, przyjęty do Arkonii 1897 (nr ew. 656), wystąpił z Arkonii 1899
- Michał Sławiński, (25 lutego 1877 - ) z gub. mohylewskiej, s. Bronisława, uczeń Szkoły Realnej w Smoleńsku, student Wydziału Mechanicznego PR 1897-1900 i Wydziału Rolniczego 1900-03, przyjęty do Arkonii 1897 (nr ew. 667), wystąpił z Arkonii 1900
- Roman Sławiński, (14 czerwca 1875 - po 1929), ze Smoleńska, uczeń Szkoły Realnej w Smoleńsku, student Wydziału Mechanicznego PR 1893-94, student i absolwent Wydziału Rolniczego 1894-98, przyjęty do Arkonii 1893 (nr ew. 567), od 1898 rolnik i dyrektor fabryki drożdży i gorzelni “Tołoczyn” w gub. mohylewskiej
- Tomasz Sławiński, (23 kwietnia 1871 - po 1929), z gub. mohylewskiej, uczeń Szkoły Realnej w Smoleńsku, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1890-96, przyjęty do Arkonii 1891 (nr ew. 496), od 1904 zarządzał dobrami W. W. Sławińskiego Tołoczyn w gub. mohylewskiej
- Wacław Sławiński, (19 września 1864 w Warszawie - po 1929), student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1883-94, przyjęty do Arkonii 1883 (nr ew. 302), dyrektor zakładów przemysłowych hrabiego F.Broel-Platera w Platerowie, naczelnik Wydziału Przemysłowego Urzędu Wojewódzkiego Wileńskiego
- Zygmunt Sławiński, student budowy maszyn PW 1921, przyjęty do Arkonii 1922 (nr ew. 977), akt. 1922, w 1929 poza Arkonią
- Jan Smoleński, przyjęty do Arkonii 1935 (nr ew. 1168)
- Sobisław Sobański, (5 sierpnia 1876 - 1932), z gub. podolskiej, s. Aleksandra, uczeń Szkoły Realnej w Libawie, student Wydziału Mechanicznego PR 1898-99 i Wydziału Rolniczego 1899-1903, przyjęty do Arkonii 1898 (nr ew. 678), po studiach właściciel maj. Świdowa w gub. podolskiej
- Stanisław Sobieszczański, (18 grudnia 1868 - ) z gub. wołyńskiej, uczeń Szkoły Realnej w Równem, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1891-92 i Wydziału Mechanicznego 1892-95, przyjęty do Arkonii 1891 (nr ew. 500)
- Roman Sobolewski, student i absolwent (inż. budownictwa) WSH 1927-29, przyjęty 1921 (nr ew. 951), akt. 1921-29, I wiceprezes sem. let. 1925/26, szef działu w Państwowych Zakładach Inżynierii, podczas ewakuacji na wschód zaginął bez wieści
- Włodzimierz Sobolewski, (7 lipca 1889 - ) z gub. wileńskiej, s. Bronisława, uczeń Szkoły Mechaniczno-Technicznej w Irkucku, student Wydziału Architektury PR 1909-15, przyjęty do Arkonii 1909 (nr ew. 827)
- Aleksander Sokołowski, (22 kwietnia 1860 - ) z Wilna, absolwent Wydziału Handlowego PR 1880-83, przyjęty do Arkonii 1880 (nr ew. 161), wystąpił 1883, urzędnik banku w Wilnie
- Eugeniusz Sokołowski, (19 sierpnia 1858 - ) z Moskwy, s. Mikołaja, student Wydziału Mechanicznego 1877-1879, student i absolwent Wydziału Chemicznego 1879-1884, założyciel Arkonii 1879 (nr ew. 25), wystąpił 1883, założyciel Welecji 1883
Jan Sokołowski, 1927 r.Jan (?) Sokołowski, 1974 r.
- Jan Sokołowski, (18 września 1906 - 27 listopada 1996 w Elblągu) student prawa UW 1924-29, przyjęty do Arkonii 1926 (nr ew. 1047), akt. 1926-29, Filister Arkonii i Laudy
- Kazimierz Sokołowski, (1854 w miejsc. Ostrowit w gub. płockiej - przed 1929), założyciel Arkonii 1879 (nr ew. 26)
- Ludwik Sokołowski, ( - 1945), student i absolwent (inż. chemik) PW 1919-28, przyjęty do Arkonii 1920 (nr ew. 938), akt. 1920-28, majster-pirotechnik w warsztatach amunicji specjalnej w forcie Legionów, członek Związku Inżynierów Chemii, oficer WP, działał za granicą w wywiadzie i sabotażu, m.in. we Francji, aresztowany w Paryżu 8 marca 1944, zesłany do obozu koncentracyjnego Neugamme k. Hamburga, w czasie przewozu barką zatopiony k. Lubeki
- Mieczysław Sokołowski, (6 lipca 1863 w miejsc. Sadlno w gub. warszawskiej - po 1929), s. Eustachego i Bronisławy z Morzyckich, student Wydziału Mechanicznego PR 1883-93, przyjęty do 1883 (nr ew. 303), prowadził budowlę domów i kolei, w II RP inż. w fabryce “Poręba” k/Zawiercia
- Tadeusz Sokołowski, (zm. 16 lipca 1980 w Londynie), herbu Gozdawa, student PW 1932, przyjęty do Arkonii 1931 (nr ew. 1128), akt. 1931-33, po wojnie na emigracji w Wielkiej Brytanii
- Bohdan Wiktor hr. Sołtan, (19 marca 1861 w Brzostowicy Murowanej w gub. grodzieńskiej – 10 kwietnia 1912), s. Stanisława i Albertyny z Jundziłów, uczeń Gimnazjum w Rydze, student i absolwent (dyplom z wyróżnieniem) Wydziału Rolniczego PR 1879-83, przyjęty do Arkonii 1879 (nr ew. 105), radca w Towarzystwie Kredytowym Ziemskim Królestwa Polskiego, od 1898 właściciel dóbr Polanówka w gub. lubelskiej, od 1909 właściciel dóbr Brzostowica Murowana
Michał Pereświet-Sołtan, prawd. 1906 r.
- Michał Ildefons Pereświet-Sołtan, (25 stycznia 1875 w Orenburgu - 18/20 marca 1924 w Warszawie) z gub. mińskiej, s. Narcyza i i Teofili z Żakowiczów, uczeń Korpusu Kadetów w Moskwie i Szkoły Artyleryjskiej w Sankt Petersburgu, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1899-1904, przyjęty do Arkonii 1899 (nr ew. 712), wystąpił z Arkonii 1904, asystent PW 1904-06, później przedsiębiorca w Warszawie, po 1918 pracownał w Państwowym Monopolu Spirytusowym, pochowany na warszawskich Powązkach (grób Y-7-4)
[Źródła (poza wskazanymi poniżej spisu członków): relacja Andrzeja Wiesława Millera]
- Stanisław Sołtan, (8 kwietnia 1862 w miejsc. Prezma, w gub. witebskiej - po 1929), s. Władysława, uczeń Szkoły w Rydze, student i absolwent Wydziału Rolniczego PR 1884-89, przyjęty do Arkonii 1884 (nr ew. 315), właściciel maj. Prezma w gub. witebskiej, w II RP nauczyciel hodowli w Szkole Rolniczej w Gołądkowie
- Władysław Sołtan, (18 grudnia 1911 w Dźwińsku - 1940 w Katyniu), s. Stanisława i Stefanii z d. Giedroyć-Juraha, absolwent Gimnazjum oo. Marianów na Bielanach w Warszawie, student i absolwent 1936 prawa UW, przyjęty do Arkonii 1933 (nr ew. 1149), urzędnik Urzędu Wojewódzkiego w Łucku, absolwent Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty w Zambrowie 1932, ppor. rez., przydzielony do 23, a następnie 24 Pułku Piechoty, w niewoli sowieckiej w Kozielsku, zamordowany przez NKWD
- Stanisław Sosiński, student UW 1930-32, przyjęty do Arkonii 1930 (nr ew. 1112), akt. 1930-33
- Jan Sosnkowski, (zm. 17 marca 1975), przyjęty do Arkonii 1932 (nr ew. 1141)
- Andrzej Nowina-Sroczyński, ( - 31 maja 1980 w Łodzi), z Serok, absolwent Gimnazjum w Zakopanym, przyjęty do Arkonii 1934 (nr ew. 1162), mgr praw, adwokat, oficer 7 Pułku Ułanów, uczestnik wojny obronnej 1939, żołnierz AK “Jeleń”, żołnierz Powstania Warszawskiego, odznaczony Krzyżem Kawalerskim OOP, Krzyżem Walecznych, Srebrnym Medalem “Zasłużonym na Polu Chwały”, Medalem za warszawę 1939-45″, pochowany w Łodzi
Roman Sroczyński, 1980 r.
- Roman Tadeusz Sroczyński, (7 września 1911 w Wolance-Borysławiu - 10 kwietnia 2006 w Warszawie) s. Michała i Ireny z d. Fedorowicz, absolwent Gimnazjum im. Jana Zamoyskiego w Warszawie, student i absolwent ekonomii WSH 1930-32, przyjęty do Arkonii 1930 (nr ew. 1113), akt. 1930-33, w wojnie obronnej 1939 walczył w obronie Helu, więzień oflagu w Woldenbergu, po wojnie do 1951 makler okrętowy w firmie Rummel and Burta w Gdyni, zmuszony do opuszczenia Wybrzeża pracował w firmie eksportowo-importowej INCO w Warszawie, od 1979 prezes utajnionego prezydium Arkonii w kraju
- Robert Stahl, (18 maja 1878 - po 1929), z Rygi, s. Aleksandra, uczeń Szkoły Realnej w Rydze, student i absolwent Wydział Handlowego PR 1899-1908, przyjęty do Arkonii 1899 (nr ew. 711), buchalter w głównym zarządzie dóbr hr. Adama Krasińskiego w maj. Tarnowatko w gub. lubelskiej, w II RP urzędnik w Warszawskiej Centrali Elektrycznej
- Michał Starczewski, (14 października 1895 w Łucku na Wołyniu - 1940 w Katyniu), z rodziny ziemiańskiej w gub. wołyńskiej, s. Eugeniusza, absolwent (dyplom ze srebrnym medalem) Gimnazjum w Kijowie, student Wydziału Rolniczego PR 1914-15, przyjęty do Arkonii 1915 (nr ew. 892), studiował także prawo UJ, student i absolwent SGGW, za udział w wojnie 1920 Krzyż Walecznych, ziemianin, 1929-33 student prawa na USB, prezes SN w Łucku, ppor. rez., w wojnie obronnej 1939 w 21 Pułku, w niewoli sowieckiej w Kozielsku, zamordowany przez NKWD
Stanisław Starczewski, lata 80-te.
- Stanisław Starczewski, (9 maja 1861 w maj. rodzinnym Czornce (Czorcze) w gub. wołyńskiej – 1924), absolwent Szkoły Realnej w Warszawie, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1879-88, przyjęty do Arkonii 1879 (nr ew. 123), sekretarz I i II sem. 1881/82, prezes I sem. 1887/88, od 1888 gospodarował we własnych dobrach Czorneże w gub. wołyńskiej
- Konstanty Stebłowski, (10 czerwca 1860 w Cesarstwie Austriackim - przed 1929), uczeń Szkoły Realnej w Charkowie, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1883-84, student i absolwent Wydziału Chemicznego 1884-92, przyjęty do Arkonii 1883 (nr ew. 311), pracował w Zarządzie Akcyzy w Piatigorsku
- Jan Stefanowicz, (4 lipca 1892 - po 1929), z gub. kowieńskiej, s. Alberta, uczeń Gimnazjum w Libawie, student Uniwersytetu w Sankt Petersburgu, student i absolwent Wydziału Architektury PR 1913-1917, przyjęty do Arkonii 1913 (nr ew. 877), w II RP wolno praktykujący asystent na PW, później architekt miejski w Gdyni
- Józef Stephan, (2 lutego 1961 w Prusach - ), uczeń Szkoły Przemysłowej w Łodzi, student Wydziału Chemicznego PR 1880-81, przyjęty do Arkonii 1880 (nr ew. 170), pracował w fabryce “Połuszina” w gub. włodzimierskiej
- Tomasz Stożkowski, (26 grudnia 1868 w Tumusinie pow. Łęczyca - 31 sierpnia 1933 w Łodzi), s. Tomasza i Teodory z d. Stokowska, uczeń Gimnazjum w Piotrkowie, student Wydziału Mechanicznego PR 1877-88, następnie student prawa Cesarskiego Uniwersytetu w Warszawie, przyjęty do Arkonii 1887 (nr ew. 403), po studiach prokurator w Brzezinach k. Łodzi, później gospodarował na maj. w Ligocie pow. Łask, od 1918 adwokat w Łodzi, od 1925 wiceprezes, a od 1929 do śmierci prezes Kolei Elektrycznych Łódzkich, działacz społeczny, wiceprezes Towarzystwa Śpiewaczego “Lutnia” w Łodzi 1905, członek Towarzystwa Wzajemnego Kredytu Przemysłowców Łódzkich i Towarzystwa Teatralnego w Łodzi, pochowany na cmentarzu Bałuckim w Łodzi (szerzej vide www.stozkowski.pl)
- Edward Strauss, (15 czerwca 1880 - ) z gub. wileńskiej, s. Roberta, uczeń Szkoły Realnej w Wilnie, student Wydziału Architektury PR 1902-06, przyjęty do Arkonii 1902 (nr ew. 755), wystąpił z Arkonii 1904
- Józef Strasburger, (9 sierpnia 1859 w Warszawie - 1924), uczeń Gimnazjum w Warszawie, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1877-81, założyciel Arkonii 1879 (nr ew. 29), studiował na uniwersytecie w Würzburgu, pracował jako przedstawiciel na Rosję “Towarzystwa Akcyjnego Farb Anilinowych”
- Kazimierz Strawiński, (1 kwietnia 1890 - po 1929), z gub. wileńskiej, s. Stanisława, uczeń Szkoły Realnej w Wilnie, student Wydziału Rolniczego PR 1908-16, przyjęty do Arkonii 1908 (nr ew. 810), w II RP rotmistrz, dowódca szwadronu w 7 pułku ułanów w Mińsku Mazowieckim
Stanisław Stronczyński, 1927 r.
- Stanisław Stronczyński, student WSH 1925-29, przyjęty do Arkonii 1926 (nr ew. 1044), akt. 1926-29
- Andrzej Stroński, student WSH 1928-31, student UW 1931-32, przyjęty do Arkonii 1928 (nr ew. 1079), akt. 1928-33, wiceprezes zewn. sem. zim. 1931/32, prezes sem. zim. 1932/33, po wojnie na emigracji w Wielkiej Brytanii
- Eugeniusz Strug, student PW 1915, przyjęty do Arkonii 1918 (nr ew. 917), akt. 1918
- Henryk Pobóg-Strzeszewski, (1895/6 - 9 stycznia 1981 w Warszawie), student i absolwent (inż. mechanik) PW 1915-32, przyjęty do Arkonii 1922 (nr ew. 976), akt. 1922-33, kpt. broni pancernej WP, zamiłowany jeździec, triumfator konkursów hippicznych, uhonorowany Wielką Złotą Odznaką Jeździecką, żołnierz II wojny światowej w kraju i na Zachodzie, po wojnie na emigracji w Wielkiej Brytanii, organizator polskiego życia artystycznego za granicą, laureat konkursów śpiewaczych, współzałożyciel i członek Chóru Wojska Polskiego (później Chór im. F. Chopina), założyciel i wieloletni prezes Towarzystwa Operowego im. S. Moniuszki w Londynie, członek Stowarzyszenia Polskich Kombatantów, odznaczony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi, pochowany na Cmentarzu w Dziektarzewie k. Płońska
- Zygmunt Suchodolski, (22 marca 1888 - ) z gub. lubelskiej, s. Eustachego, uczeń Szkoły Realnej w Rydze, student Wydziału Architektury PR 1907-10, przyjęty do Arkonii 1907 (nr ew. 794), w 1910 studiował rolnictwo na Uniwersytecie w Krakowie, w II RP administrator dóbr hr. Potockich Jabłonna
- Karol Sulikowski, (zm. 1939), przyjęty do Arkonii 1933 (nr ew. 1150), student UW, pchor. rez., poległ w wojnie obronnej 1939
- Ludwik Sułowski, (25 lipca 1871 - po 1929), z gub. kijowskiej, uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student i absolwent Wydziału Handlowego PR 1892-1900, przyjęty do Arkonii 1892 (nr ew. 548), urzędnik na Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej, w II RP urzędnik Akcyjnego Towarzystwa Ubezpieczeniowego “Polonia” w Warszawie
- Aleksander Sumowski, (2 grudnia 1889 - 1941 (1943?), z gub. wołyńskiej, uczeń Gimnazjum w Kijowie, student i absolwent Wydziału Rolniczego PR 1909-17, przyjęty do Arkonii 1909 (nr ew. 816), właściciel maj. Zamlicze poczta Łakacze na Wołyniu oraz fabryki “Hodowla i reprodukcja zbóż” tamże, ujęty w Warszawie przez Gestapo podczas ulicznej łapanki, zamordowany
- Józef Sumowski, (2 grudnia 1856 - 1922) z maj. rodzinnego Radowicze w gub. wołyńskiej, s. Adama (Konwent Polonia), student Wydziału Mechanicznego 1874-76, student i absolwent Wydziału Chemicznego 1876-83, przyjęty do Arkonii 1882 (nr ew. 251)
- Roman Sumowski, (23 czerwca 1865 - ) z. maj. rodzinnego Zamlicze w gub. wołyńskiej, uczeń Szkoły Realnej w Równem, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1882-87, przyjęty do Arkonii 1882 (nr ew. 259), wystąpił 1883, założyciel Welecji 1883
- Henryk Sycianko, (29 listopada 1877 - ) z gub. witebskiej, s. Andrzeja, uczeń Gimnazjum w Rydze, student Wydziału Architektury PR 1898-99 i Wydziału Handlowego 1899-1906, przyjęty do Arkonii 1898 (nr ew. 698), od 1902 poza Arkonią
- Kazimierz Sylwestrowicz, (3 lipca 1855 w Przełomie w gub. grodzieńskiej - przed 1929), student Wydziału Inżynieryjnego PR 1875-80, student i absolwent Wydziału Mierniczego 1880-84 (dyplom 1887), przyjęty do Arkonii 1879 (nr ew. 121)
- Ludwik Dowojna-Sylwestrowicz, student Wydziału Rolniczego SGGW (?) 1918, przyjęty do Arkonii 1918 (nr ew. 904)
- Jan Symonolewicz, (27 kwietnia 1858 w Myżynówce w gub. kijowskiej – przed 1929), student Wydziału Handlowego PR 1878-79, przyjęty do Arkonii 1879 (nr ew. 66), gospodarował we własnych dobrach Myżynówka
Edward Szabuniewicz, lata 80-te.
- Edward Szabuniewicz, (30 sierpnia 1868 w maj. Antonowo w gub. suwalskiej - przed 1929), student i absolwent Wydziału Rolniczego 1888-91, przyjęty do Arkonii 1888 (nr ew. 428)
- Kazimierz baron Szafnagel (Szfnagl), (3 marca 1858 w Berdyczowie - przed 1929), absolwent Gimnazjum w Warszawie, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1875-80, członek Związku Polaków i Kółka Idealistów, założyciel Arkonii 1879 (nr ew. 28), właściciel maj. Kuszlany w gub. wileńskiej
Karol Szalewicz, przed 1945 r.
- Karol Szalewicz, (8 lutego 1912 w maj. rodzinnym Nowosadach k. Kojdanowa w pow. mińskim - 20 marca 1992 we Wrocławiu) s. Władysława i Józefy z d. Łuszczek, brat Jana (Argonauta), absolwent Gimnazjum w Nieświeżu 1931, student i absolwent 1939 PW (po wojnie otrzymał dyplom nr 1 PWr z tytułem mgr inż. budownictwa wodnego), przyjęty do Arkonii 1933 (nr ew. 1151), w czasie okupacji wraz z matką ukrywał się okolicach Nieświeża, aresztowany i osadzony w obozie Kołdyczewie, z którego uciekł, po wojnie pracował w Centralnym Zarządzie Dróg Wodnych oraz w przesiębiorstwach budownictwa wodnego, w tym na wielu stanowiskach kierowniczych, kierownika budowy, inspektora, naczelnego inżyniera oraz dyrektora, pracował m.in. przy budowie stopnia wodnego w Brzegu Dolnym, kanału i portu w Kędzierzynie-Blachowni, zbiornika wodnego na Nysie Kłodzkiej, odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim OOP, Złoym Medalem za Zasługi dla Ochrony Przyrody, Medalem Zaslużonego dla Śląska Opolskiego i Opolszczyzny, pochowany na Cmentarzu Osobowickim we Wrocławiu
[Źródła (poza wskazanymi poniżej spisu członków): relacja Grażyny Szalewicz-Bronickiej]
- Zenobjusz Szałowicz, (15 października 1863 w Kielcach - po 1929), z gub. piotrkowskiego, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1885-91, przyjęty do Arkonii 1885 (nr ew. 353), po I wojnie światowej kierownik Działu Dyr. Radomskiej PKP
- Piotr Szaniawski, (29 czerwca 1861 w Masłowie w gub. kijowskiej - ), s. Józefa, uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student Wydziału Chemicznego PR 1880-81 oraz Wydziału Rolniczego 1881-82, przyjęty do Arkonii 1881 (nr ew. 192)
- Tadeusz Szanior, (14 lutego 1877 - po 1929), z Warszawy, uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student i absolwent Wydziału Architektury PR1895-2002, przyjęty do Arkonii 1896 (nr ew. 633), po studiach architekt w Warszawie, w II RP dyrektor Dyrekcji Warszawskich Robót Publicznych Ministerstwa Robót Publicznych
- Stefan Szarzyński, (14 maja 1874 - ) z gub. kaliskiej, s. Przemysława, uczeń Szkoły Przemysłowej w Łodzi, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1893-1906, przyjęty do Arkonii 1893 (nr ew. 558)
- Mieczysław Szawernowski, (1 listopada 1890 - 1945 w Warszawie), z gub. witebskiej, s. Piotra, stryj Piotra (Arkonia), uczeń Szkoły Realnej w Kronsztadzie, student i absolwent Wydziału Rolniczego PR 1908-15, przyjęty do Arkonii 1908 (nr ew. 804), w II RP urzędnik w Ministerstwie Robót Publicznych, pochowany na warszawskich Powązkach
- Piotr Szawernowski, (20 grudnia 1901 w Konsztadzie -18 grudnia 1975 w Gdańsku) s. Włodzimierza Kajetana i Marii Aleksandry z d. Geelen, bratanek Mieczysława (Arkonia), absolwent Gimnazjum Ministerstwa Wojny (b. Korpus Paziów) w Piotrogrodzie 1918, uczestniczył w rozbrajaniu Niemców w Warszawie w listopadzie 1918, żołnierz WP, absolwent Szkoły Podchorążych Artylerii w Poznaniu 1919-20, ppor. 16 Pułu Piechoty, student i absolwent inżynierii wodnej PW 1921-30, przyjęty do Arkonii 1924 (nr ew. 1008), akt. 1924-30, od 1931 kierownik biura studiów, a 1934-36 kierownik robót pogłębiarskich przy rozbudowie portów zachodniej części Morza Śródziemnego, od 1938 przedstawiciel “Ackermans et van Haaren Sp. z.o.o Konin” kierował budową kanału Warta-Gopło, w czasie okupacji przebywał w Warszawie, a następnie w Milanówku, pracował w przedsiębiorstwach budowlanych, w konspiracji szef Służby Artylerii i Uzbrojenia Wydziału Marynarki Wojennej Komendy Głównej AK ps. “Ignacy”, dowódca plutonu “Szczupak” w Powstaniu Warszawskim, w niewoli niemieckiej w Pruszkowie, zbiegł, po wojnie na Wybrzeżu, m.in. naczelny dyrektor Państwowego Przedsiębiorstwa Robót Czerpalnych i Podwodnych, wykładowca w Szkole Inżynierskiej w Szczecinie, na Wydziale Budowy Okręgów PG i Wieczorowej Szkole Inżynierskiej w Gdańsku, od 1950 pracownik Instytutu Morskiego, od 1954 docent, od 1962 kierownik Zakładu Eksploatacji Technicznej Portów i Ochrony Brzegów Morskich, a następnie zakładu Hydrotechniki Morskiej 1966-70, prof. nadzw. 1964, ekspert techniczny ONZ w Indiach i Kongu, specjalista z zakresu pogłębiarstwa, autor licznych prac naukowych, członek wielu towarzystw naukowych, pochowany na cmentarzu Centralnym na Srebrzysku, odznacozny m.in. Orderem Sztandaru Pracy II kl., Krzyżem Kawalerskim OOP, dwukrotnie Złotym Krzyżem Zasługi [szerzej Ryszard Mielczarek, Szawernowski Piotr, (w:) PSB, t. 47/2, Warszawa-Kraków 2010, s. 165 i n.]
- Józef Szczepkowski, (6 października 1872 - ) z gub. wołyńskiej, uczeń Szkoły Realnej w Równem, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1894-95, przyjęty do Arkonii 1894 (nr ew. 595)
- Antoni Szczęsnowicz, (12 czerwca 1882 - ) z gub. witebskiej, s. Jana, uczeń Szkoły Handlowej w Rydze, student Wydziału Chemicznego PR 1903-08 i Wydziału Rolniczego 1908-10, przyjęty do Arkonii 1903 (nr ew. 768)
- Wincenty Szczęsnowicz, (4 kwietnia 1863 w Krakowie - po 1929) z gub. kieleckiej, uczeń Szkoły Realnej w Krakowie, student i absolwent Wydziału Inżynieryjnego PR 1881-90, przyjęty do Arkonii 1881 (nr ew. 217), inż. miejski w Warszawie, od 1910 władał dobrami Górki Miechowskie w gub. kieleckiej
- Edmund Szczuka, (14 maja 1870 - ) z gub. grodzieńskiej, uczeń Szkoły Realnej w Mitawie, student Wydziału Handlowego PR 1892-93, przyjęty do Arkonii 1892 (nr ew. 526), właściciel maj. Antonin w gub. grodzieńskiej
- Mieczysław Szemioth, (19 czerwca 1863 w miejsc. Gawra w gub. kowieńskiej - 1927), uczeń Szkoły Realnej w Mitawie, student Wydziału Chemicznego PR 1885-87 i Wydziału Rolniczego 1887-92, przyjęty do Arkonii 1885 (nr ew. 347), właściciel maj. Giełgudyszki Górne w gub. suwalskiej
- Tadeusz Szemioth, (17 maja 1893 - po 1929) z gub. wileńskiej, s. Mieczysława, uczeń Gimnazjum w Wilnie, student Wydziału Rolniczego PR 1914-16, przyjęty do Arkonii 1914 (nr ew. 891), po I wojnie światowej na Litwie kowieńskiej, Filister Arkonii i Laudy
- Stefan Szempliński, (13 lutego 1872 - ) z Warszawy, uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student Wydziału Mechanicznego PR 1893-96, student i absolwent Wydziału Inżynieryjnego 1896-1901, przyjęty do Arkonii 1893 (nr ew. 574), wystąpił z Arkonii 1895, kierował pracami kanalizacyjnymi w Krakowie
- Edward Szenfeld (Schönfeld, Schönfeldt), (21 listopada 1863 - ) z Warszawy, uczeń Szkoły Realnej w Łowiczu, student Wydziału Chemicznego PR 1882-83, student i absolwent Wydziału Inżynieryjnego 1883-88, przyjęty do Arkonii 1882 (nr ew. 258), wystąpił 1883, założyciel Welecji 1883, w latach 1896-1907 właściciel firmy “E. Szenfeld & J. Bronikowski” w Warszawie, główny inż. Kanalizacji i Wodociągów Wilna, w II RP dyrektor Wodociągów i Kanalizacji w Warszawie
- Władysław Sznuk, (13 czerwca 1890 - ) z Warszawy, s. Zdzisława, uczeń Szkoły Handlowej w Warszawie, student Wydziału Handlowego PR 1911-13, przyjęty do Arkonii 1911 (nr ew. 845)
- Zdzisław Sznuk, (23 stycznia 1859 w miejc. Ciotusz w gub. lubelskiej - po 1929), absolwent Szkoły Realnej we Lwowie, student i absolwent Wydziału Inżynieryjnego PR 1879-85, przyjęty do Arkonii 1879 (nr ew. 108), przedsiębiorca w Warszawie
- Józef Szpakowski, (10 marca 1862 - ) z Warszawy, student Wydziału Handlowego PR 1882-84, przyjęty do Arkonii 1882 (nr ew. 275)
- Mieczysław Szpakowski, (9 listopada 1882 - ) z Warszawy, s. Sylwestra, brat Wacława (Arkonia), uczeń Szkoły Realnej w Rydze, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1900-190?, przyjęty do Arkonii 1900 (nr ew. 727), wystąpił z Arkonii 1904, pracował w różnych miastach w Rosji, m.in. w Sankt Petersburgu, Wiatce, Permie, w II RP w Ministerstwie Komunikacji w Warszawie
- Wacław Szpakowski, (27 września 1883 - ) z gub. mińskiej, s. Sylwestra, brat Mieczysława (Arkonia), uczeń Szkoły Realnej w Rydze, student i absolwent Wydziału Architektury PR 1902-11, przyjęty do Arkonii 1902 (nr ew. 758), wystąpił z Arkonii 1904, pracował w biurze budowlanym Akademika Szyllera w Warszawie 1911-12, od 1912 architekt Warszawskiego Towarzystwa Budowlanego i Architektonicznego J. Pianko w Warszawie
- Ignacy Szuch, (15 października 1880 - po 1929), z Warszawy, s. Stanisława, brat Stanisława (Arkonia), uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student Wydziału Architektury PR 1898-99, student i absolwent Wydziału Mechanicznego 1899-1906, przyjęty do Arkonii 1898 (nr ew. 676), w II RP zastępca dyrektora Zjednoczenia Polskich Fabryk Śrub w Warszawie
- Stanisław Szuch, (22 kwietnia 1879 - po 1929), z Warszawy, s. Stanisława, brat Ignacego (Arkonia), student Wydziału Mechanicznego PR 1899-1902 i Wydziału Handlowego 1902-05, przyjęty do Arkonii 1899 (nr ew. 705), w II RP członek zarządu “Towarzystwa Sprzedaży Surówki Żelaznej”, Friedenshütte Spółka Akcyjna i Zjednoczenie Hut Królewska i Laura Spółka Akcyjna
- Konstanty Szukiewicz, (1 lutego 1860 - ) z Rygi, student Wydziału Handlowego 1880-85, przyjęty do Arkonii 1880 (nr ew. 150), wystąpił 1883, po odbyciu służby wojskowej i blisko rocznej chorobie mieszkał w Rydze bez stałego zajęcia
Kazimierz Szukszta, 1927 r.
- Kazimierz Szukszta, student weterynarii UW 1926-29, przyjęty do Arkonii 1926 (nr ew. 1048), akt. 1926-29
- Rufin Szulc, (28 listopada 1860 w Kamieńcu Podolskim - ), student Wydziału Architektury PR 1881-87, przyjęty do Arkonii 1881 (nr ew. 224), pracował w Zarządzie Ziemstwa w Czernichowie
Ludwik Szyfer, 1908 r.
- Ludwik Szyfer, (28 lutego 1856 w Warszawie - 25 stycznia 1933 w Cukrowni „Młynów”) ze spolonizowanej rodziny żydowskiej, s. Józefa i Tekli/Tuuby Szamezon/Schamesohn, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1876-83, przyjęty do Arkonii 1879 (nr ew. 124), dyrektor cukrowni “Zakrzówek” w gub. lubelskiej, po I wojnie światowej dyrektor cukrowni „Młynów”, autor m.in.„Podręcznik do rozbiorów chemicznych dla użytku cukrowników” (1891), współautor rozdziału „Chemia buraka” w I tomie „Cukrownictwa” (1894), od 1921 członek redakcji „Gazety Cukrowniczej”, prezes Związku Zawodowego Pracowników Cukrowni Królestwa Polskiego 1908-10, współpracownik Centralnego Laboratorium Cukrowniczego, członek Koła Techników Cukrowników, ożeniony z pochodzącą z arystokracji kurlandzkiej Anną Perelman, z którą miał czwórkę dzieci: Eugenię, Józefa Ignacego, Aleksandra oraz Stefana Leona, pochowany na cmentarzu w PIątku [Źródła (poza wskazanymi poniżej spisu członków): relacja praprawnuczki Zofii Kobierskiej]
- Edward Szymański, (17 marca 1862 - ) z Warszawy, student i absolwent Wydziału Inżynieryjnego PR 1881-88, przyjęty do Arkonii 1881 (nr ew. 213), wystąpił z Arkonii 1882
- Wiktor Szymański, (24 września 1881 - ) z Piotrkowa, s. Władysława, uczeń Gimnazjum w Sankt Petersburgu, student Wydziału Mechanicznego PR 1899-1900 i Wydziału Handlowego 1901-03, przyjęty do Arkonii 1899 (nr ew. 709), wystąpił 1901
- Franciszek Szystowski, student Wydziału Inżynieryjnego PW (?) 1918, przyjęty do Arkonii 1918 (nr ew. 902)
- Piotr Szyszko, (8 października 1869 - ) z gub. wileńskiej, uczeń Szkoły Realnej w Wilnie, student i absolwent Wydziału Handlowego PR 1892-1901, przyjęty do Arkonii 1894 (nr ew. 607a)
- Zdzisław Śliwiński-Junosza, (1901 - 26 czerwca 1997 w Warszawie) student i absolwent ekonomii WSH 1931-32, przyjęty do Arkonii 1931 (nr ew. 1129), akt. 1931-33, uczestnik wojny obronnej 1939, więzień oflagu w Woldenbergu, działacz kulturalny, wieloletni dyrektor Filharmonii Poznańskiej 1948-58 i Narodowej 1958-69 oraz Teatru Wielkiego w Warszawie 1965-66 oraz 1970-79, pierwszy prezes Arkonii po wznowieniu oficjalnej działalności korporacji w 1990, pochowany na warszawskich Powązkach
- Mieczysław Śliwowski, (18 lipca 1887 - ), uczeń Szkoły Realnej w Rydze, student Wydziału Handlowego PR 1907-1910, przyjęty do Arkonii 1907 (nr ew. 795)
- Alfred Śmitkowski (Smitkowski), (19 października 1859 w Olkuszu w gub. kieleckiej – 1923), student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1878-84, przyjęty do Arkonii 1879 (nr ew. 63), dyrektor techniczny Towarzystwa Wielkich Pieców i Zakładów Ostrowieckich w gub. radomskiej
Kazimierz Świątecki, 1888 r.
- Kazimierz Świątecki, (6 lipca 1867 w maj. Poniemunie w gub. kowieńskiej - 1942), brat Kazimierza (Arkonia), student Wydziału Mechanicznego PR 1887-91 i Wydziału Rolniczego 1891-92, przyjęty do Arkonii 1887 (nr ew. 395), od 1893 właściciel dóbr Poniemuń, w II RP członek zarządu Wileńskiego Banku Ziemskiego
- Stanisław Świątecki, (10 września 1855 w Kierszkówce w gub. lubelskiej - po 1929), brat Stanisława (Arkonia), student Politechniki w Krakowie, student i absolwent Wydziału Mechanicznego 1874-79, członek Związku Polaków, Kóa Idealistów, Kółko Gąssowskiego, założyciel Arkonii 1879 (nr ew. 27), w 1910 inż. w Odessie, w 1936 przedstawiciel firm “L. Zieleniewski, E. Fitzner and Gamper” i “Babcock and Zieleniewski” w Sosnowcach
- Konstanty Świda, (8 stycznia 1863 - ) z gub. suwalskiej, student Wydziału Rolniczego PR 1881-86, przyjęty do Arkonii 1881 (nr ew. 229), wystąpił 1883, założyciel Welecji 1883, właściciel wsi Kolnica w gub. suwalskiej
- Tadeusz Świerczyński, student inż. wodnej PW (?) 1925-27 i SGGW 1928-29, przyjęty do Arkonii 1928 (nr ew. 1080), akt. 1928-29
- Edward Świetlik, ( - 1982) student budowy maszyn PW 1919, przyjęty do Arkonii 1921 (nr ew. 960), akt. 1921-25
- Bogusław Świeżyński, ( - po 1980) przyjęty do Arkonii 1933 (nr ew. 1152), wystąpił ok. 1934
- Franciszek Świeżyński, (3 października 1863 - ) z gub. radomskiej, uczeń Gimnazjum w Radomiu, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1882-87, przyjęty do Arkonii 1882 (nr ew. 278), wystąpił 1883, założyciel Welecji 1883, współwłaściciel maj. Wilczyce k. Sandomierza, właściciel maj. Żurawica w gub. radomskiej
Karol Świętorzecki, 1927 r.Karol Świętorzecki, 1980 r.
- Karol Świętorzecki, (2 września 1908 w Wysokowszczyźnie - 23 maja 1991 w Zalesiu Górnym) herbu Trąby, s. Wacława i Zofii z Boguszewskich, bratanek Bolesława (Welecja), brat stryjeczny Zygmunta (Arkonia), absolwent Gimnazjum Joachmia Lelewela w Wilnie 1925, student rolnictwa SGGW 1926-32, przyjęty do Arkonii 1926 (nr ew. 1037), c. 1926, akt. 1926-32, absolwent Szkoły Podchorążych Kawelerii Rezerwy w Grudziądzu, po śmierci ojca właściciel maj. Jachimowszczyzna na Wileńszczyźnie, rotmistrz kawalerii, uczestnik wojny obronnej 1939, internowany na Litwie 1940, uciekł z więzienia, więzień obozu koncentracyjnego w Auschwitz, zwolniony w obozu, później zarządzał majątkami w Grójeckim, m.in. maj. w Piekartach, żołnierz ZWZ-AK (Wachlarz) ps. Karolek, Żubr, członek WiN, w 1946 po wojnie skazany w Bydgoszczy na 10 lat więzienia, karę złagodzono do 5 lat więzienia, po zwolnieniu pracownik INCO w Warszawie, za zabezpieczenie odwrotu akcji w więzieniu w Grójcu odznaczony Krzyżem Srebrnym Virtuti Militari, pochowany na warszawskich Powązkach
- Zenon (Józef) Świętorzecki, (9 grudnia 1861 - ) student i absolwent Wydziału Handlowego PR 1879-84, przyjęty do Arkonii 1879 (nr ew. 118), wystąpił 1883, założyciel Welecji 1883, w 1884 pracował w swoich dobrach ziemskich w gub. wileńskiej, pracował także w Zarządzie Towarzystwa “Gwóźdź” w Sankt Petersburgu
- Zygmunt Świętorzecki, (21 kwietnia 1911 - 30 stycznia 1964) herbu Trąby, s. Bolesława (Welecja) i Janiny z Jakowskich, brat stryjeczny Karola (Arkonia), student SGGW 1931-32, przyjęty do Arkonii 1930 (nr ew. 1114), akt. 1930-33
- Tadeusz Tabor, (1917 - 12 kwietnia 2000 w Warszawie), absolwent Gimnazjum im. Jana Zamojskiego w Warszawie, przyjęty do Arkonii 1937 (nr ew. 1192), w czasie wojny w AK, żołnierz Powstania Warszawskiego, po wojnie w Dyrekcji Przemysłu Motoryzacyjnego na Wybrzeżu, inż. mechanik PW 1952, pracował w motoryzacji, m.in. od 1964 do emerytury w Instytucie Badawczym Dróg i Mostów, pochowany na Powązkach
- Zygmunt Tarasin, (18 kwietnia 1894 - 1943 pod Lubeką), z gub. kieleckiej, s. Wawrzyńca, uczeń Korpusu Kadetów w Sankt Petersburgu, student Wydziału Architektury PR 1912-14, przyjęty do Arkonii 1912 (nr ew. 862), w II RP prowadził biuro architektoniczne w Warszawie, uczestnik wojny obronnej 1939, zmarł w niewoli niemieckiej w oflagu pod Lubeką, tam pochowany
- Władysław Tarnowski, (30 lipca 1876 - ) z Rygi, uczeń Gimnazjum Miejskiego w Rydze, student Wydziału Chemicznego PR 1896-98, student i absolwent Wydziału Handlowego 1898-1903, przyjęty do Arkonii 1896 (nr ew. 646)
Jan Tarwacki, lata 20-te.
- Jan Tarwacki, (13 czerwca 1905 w Warszawie -1987) student i absolwent Wydziału Mechanicznego PW 1923-29, przyjęty do Arkonii 1926 (nr ew. 1041), akt. 1926-29, pracował w Polskich Zakładach Skody i w Hucie Baldon, po wojnie dyrektor Huty Andrzej w Zawadzkiem pow. Strzelce na Śląsku Opolskim
- Aleksander Taube, (22 marca 1857 w Humaniu - 23 października 1903 w Górnej k. Horodni w gub. witebskiej) gub. kijowskiej, s. Gustawa i Natalii Zalutegońskiej, brat stryjeczny Adama (Arkonia), student Wydziału Handlowego PR 1876-80, przyjęty do Arkonii 1879 (nr ew. 75), wystąpił 1879
- Jan Tejchman, (7 września 1864 w Równem – po 1929), z Rygi, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1884-93, przyjęty do Arkonii 1884 (nr ew. 335), inż. w Bałtyckiej Fabryki Wagonów w Rydze, w 1936 pracował w Warszawskim Biurze Celnym, kierownik laboratorium i instruktor w Instytucie Badawczym Ministerstwa Wojny
- Romuald Tejszerski, (5 lutego 1888 - ) z gub. wileńskiej, s. Martyna, uczeń Szkoły Realnej w Wilnie, student Wydziału Architektury PR 1908-09, student i absolwent Wydziału Rolniczego PR 1909-14, przyjęty do Arkonii 1908 (nr ew. 812), w II RP naczelnik wydziału Samorządu Pracy i Opieki Społecznej w Poleskim Urzędzie Wojewódzkim w Brześciu n. Bugiem, później w Urzędzie Wojewódzkim w Lwowie, członek Związku Oficerów Rezerwy
- Stanisław Teleżyński, (30 września 1878 - ) z gub. wołyńskiej, uczeń Szkoły Realnej w Kijowie, student Wydziału Mechaniczengo PR 1898-99, przyjęty do Arkonii 1898 (nr ew. 677)
- Karol Temler, ( - 1941 na Wschodzie), student chemii PW 1916-23, student i absolwent (inż. leśnik) Wydziału Rolno-Leśnego UP 1923-27, przyjęty do Arkonii 1918 (nr ew. 911), akt. 1918-23, pracował w biurze porad rolnych w Fabryce Nawozów Sztucznych (1929), członek Wielkopolskiego Towarzystwa Kółek Rolniczych, sekretarz Zarządu Zrzeszenia Rolników b. Wychowanków Wydziału Rolno-Leśnego UP, aresztowany przez NKWD, deportowany w głąb ZSRR, zaginął bez śladu na Wschodzie
- Zygmunt Tillinger, (7 maja 1873 - 11 marca 1938 w Nowym Bytomiu) z gub. warszawskiej, uczeń Gimnazjum w Warszawie, student Wydziału Mechanicznego PR 1894-96, student i absolwent Wydziału Architektury 1896-1901, przyjęty do Arkonii 1894 (nr ew. 602), w II RP architekt wolnopraktykujący, członek Koła Architektów i Stowarzyszenia Techników (?), odznaczony Krzyżem OOP pochowany na warszawskich Powązkach
- Ignacy Włodzimierz (Włodzimierz) (de) Thun, (22 kwietnia 1909 w maj. Koziebrody pow. Siepec - 2 stycznia 1993 w Warszawie) z rodziny ziemiańskiej, s. Ignacego i Emmy Aleksandry z Ostrorogów, student i absolwent (mgr ekonomii) WSH 1930-32, przyjęty do Arkonii 1930 (nr ew. 1115), akt. 1930-33, sekretarz sem. zim. 1932/33, odznaczony Krzyżem Walecznych (kampania wrześniowa) oraz Krzyżem AK, pochowany na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie, pośmiertnie opublikowano jego „Wspomnienia. Historia mojego życia” (Wydawnictwo DiG, Warszawa 2020)
- Adam Tokarski, (1913 – 19 września 2004), student SGH, Ecole Nationale des Arts et Industries Textiles de Roubaix, przyjęty do Arkonii 1933 (nr ew. 1153), inż. sanitarny, po wojnie na emigracji we Francji
- Julian Czesław Tomaszewski, (19 października 1902 w Warszawie - 21 stycznia 1988 w Poznaniu) s. Kazimierza i Marii z Klickich, ochotnik w wojnie polsko-rosyjskiej 1920, m.in. uczestnik Bitwy Warszawskiej, student i absolwent 1930 med. UW (dr med.), przyjęty do Arkonii 1924 (nr ew. 1014), akt. 1924-28, sekretarz sem. let. 1925/26, po studiach asystent, a następnie adiunkt Oddziału Chirurgicznego Kliniki Uniwersyteckiej im. Dzieciątka Jezus w Warszawie, w czasie okupacji w AK, po dekonspiracji opuścił Warszawę, lekarz w szpitalu w Opolu Lubelskim 1942-44, po wojnie dyrektor szpitala w Kaliszu 1946-49, od 1949 ordynator oddziału chirurgicznego Szpitala Miejskiego im. Józefa Strusia w Poznaniu, pochowany na warszawskich Powązkach (kwatera 162, rząd 3, nr 17)
- Leoncjusz (Leo) Tomaszewski, (14 sierpnia 1864 - ) z gub. kijowskiej, uczeń Szkoły Realnej w Mitawie, student Wydziału Chemicznego PR 1886-89, przyjęty do Arkonii 1886 (nr ew. 377), od 1887 poza Arkonią
- Tadeusz Tomkowicz-Sielecki, przyjęty do Arkonii 1935 (nr ew. 1169)
- Andrzej Trautsolt, (14 listopada 1893 - po 1929), z Libawy, s. Emanuela, uczeń Szkoły Handlowej w Libawie, student i absolwent Wydziału Rolniczego PR 1911-18, przyjęty do Arkonii 1912 (nr ew. 863), później studiował na Uniwersytecie Łotewskim 1920, w II RP zarządca maj. Zdziary w pow. włodzimierskim
- Stanisław Trepkowski, (21 kwietnia 1872 - po 1929), z Warszawy, uczeń Szkoły Realnej w Warszawie i Wyższej Szkoły Technicznej w Dreźnie 1892-96, student i absolwent Wydziału Inżynieryjnego PR 1896-1901, przyjęty do Arkonii 1896 (nr ew. 648), inż. w służbie drogowej Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej, w II RP pracował w głównej inspekcji w Ministerstwie Komunikacji, członek Związku Inżynierów Kolejowych
- Antoni Trębicki, (19 lutego 1869 w miejsc. Żabince w gub. grodzieńskiej - ), uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student Wydziału Rolniczego PR 1888-91 i Wydziału Mechanicznego 1889-91, przyjęty do Arkonii 1888 (nr ew. 429), właściciel maj. Płoszcza
Kazimierz Trzeciak, 1927 r.
- Kazimierz Trzeciak, ( - 13 listopada 1994 w Londynie) student WSH 1925-32, przyjęty do Arkonii 1926 (nr ew. 1039), akt. 1926-32, II wiceprezes sem. let. 1929/30, po wojnie na emigracji W Stanach Zjednoczonych, prezes Koła Filistrów Arkonii na Obczyźnie (1970)
- Władysław Trzeciak, (16 lutego 1878 - ) z Warszawy, s. Aleksandra, uczeń Gimnazjum w Astrachaniu, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1900-12, przyjęty do Arkonii 1902 (nr ew. 756a), hydrotechnik Ministerstwa Rolnictwa i Domen Carskich w gub. nadbałtyckich, w zarządzie Domen Suwalsko-Łomżyńskich 1911-12, w II RP kierownik Związku Zarządu Dróg
- Zygmunt Trzeciak, (11 kwietnia 1876 - 1968), z gub. lubelskiej, s. Aleksandra, uczeń Gimnazjum w Astrachaniu, student i absolwent Wydziału Inżynieryjnego PR 1897-1908, przyjęty do Arkonii 1897 (nr ew. 668), w II RP pedagog w Państwowej Szkole Mierniczej w mieście Kowel
Stanisław Tukałło, 1927 r.
- Stanisław Tukałło, student rolnictwa SGGW 1924-30, przyjęty do Arkonii 1926 (nr ew. 1045), akt. 1926-30
- Stanisław Turczynowicz, (21 kwietnia 1875 w Lublinie – 2 kwietnia 1957 w Warszawie), s. Piotra, uczeń Gimnazjum w Lublinie, uczeń i absolwent Gimnazjum w Dorpacie, student Wydziału Chemicznego PR 1895-96, student i absolwent Wydziału Inżynieryjnego 1896-1904, początkowo w Korporacji Welecja, wystąpił (?), przyjęty do Arkonii 1899 (nr ew. 722), później studiował na studiach w Monachium 1904-05, od 1905 na Uniwersytecie w Krakowie, inż. hydrotechnik w rosyjskim Zarządzie Dóbr Państwowych w guberniach łomżyńskiej i suwalskiej 1911-14, w czasie I wojny światowej w armii rosyjskiej, po rewolucji w 1917 organizator i wiceprezes Związku Wojskowych Polaków, red. tygodnika “Wyzwolenie”, w II RP naczelnik wydziału melioracji w Ministerstwie Rolnictwa, jednocześnie od 1918 wykładał na SGGW, później także na PW, od 1931 prof. nadzw., po 1945 prof. zw., od 1939 dziekan Wydziału Rolniczego SGGW, po wojnie dziekan Wydziału Rolniczego, a następnie Wydziału Melioracji Wodnych SGGW, red. gazety “Inżynieria Rolna” 1926-35, członek Stowarzyszenia Techników i prezes jego Rady Naukowo-Technicznej, w 1947 inicjator i członek Zarządu Towarzystwa Geofizyków, autor 10 podręczników oraz 200 artykułów fachowych, głównie z zakresu torfoznawstwa i melioracji
- Feliks Turski, (23 lutego 1866 - ) z gub. piotrkowskiej, uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student Wydziału Chemicznego PR 1884-85, przyjęty do Arkonii 1884 (nr ew. 321), od 1885 poza Arkonią
- Edmund (Tomasz Edmund) Tyborowski, (29 grudnia 1860 - ) uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student Wydziału Mechanicznego PR 1880-82, student i absolwent Wydziału Chemicznego 1882-87, przyjęty do Arkonii 1880 (nr ew. 155), wystąpił 1883, założyciel Welecji 1883, asystent chemii na PR, pracował w Zarządzie Papierni “Soczewka” w Warszawie, w II RP współwłaściciel biura technicznego leśnego w Warszawie
- Stanisław Tyrchowski, (29 kwietnia 1858 w Płocku – po 1925), student i absolwent (dyplom z wyróżnieniem) Wydziału Handlowego PR 1878-83, przyjęty do Arkonii 1879 (nr ew. 109), wystąpił 1925, buchalter i korespondent banku H. Wawelberga w Warszawie, później u E. Buchholtza, a w końcu pierwszy buchalter w Banku “Landau & Ko.” w Łodzi, pracował także jako dysponent i prokurent banku A. Piędzickiego w Warszawie, od 1903 rentier
- Witold Tyrakowski, ( - 23 grudnia 1982), przyjęty do Arkonii 1935 (nr ew. 1170)
- Stefan Bolesław Tyszka, (14/26 maja 1864 w Płocku – 29 kwietnia 1892 w Rydze), s. Ferdynanda i Seweryny z Łempickich, stryj Tadeusza (Arkonia) i Zygmunta Karola (Arkonia), Zdzisława Janusza (Arkonia) i Leszka (Helania), ukończył szkołę średnią w Płocku, a następnie szkołę przy PR przygotowującą do studiów technicznych 1885-87, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1887-92, przyjęty do Arkonii 1887 (nr ew. 382), zmarł na zapalenie opon mózgowych, pochowany na warszawskich Powązkach Źródło (poza wskazanymi poniżej spisu członków): relacja Zbigniewa Tyszki]
- Tadeusz Tyszka,(16 października 1897 w Puławach - 1917 w Moskwie) s. Ludwika Czesława i Ludwiki z Michalewskich, absolwent szkoły im. St. Staszica w Warszawie 1915, student Wydziału Architektury PR w Moskwie 1915-17, przyjęty do Arkonii 1915 (nr ew. 899), zmarł w Moskwie, gdzie został pochowany [Źródło (poza wskazanymi poniżej spisu członków): relacja Zbigniewa Tyszki]
- Zdzisław Janusz Tyszka, (2 października 1907 w Warszawie - 5 czerwca 1974 w Warszawie) s. Zygumnta Piotra i Wandy z Miszewskich, bratanek Stefana (Arkonia), brat Zygmunta (Arkonia), brat stryjeczny Tadeusza (Arkonia) oraz Leszka (Helania), ochotnik w wojnie polsko-bolszewickiej 1920, służył w oddziałach wartownizych, absolwent gimnazjum Kazimierza Kulwiecia w Warszawie 1926, student i absolwent Wydzialu Rolniczego SGGW 1926-30 (inż. rolnik), przyjęty do Arkonii 1927 (nr ew. 1057), akt. 1927-30, podporucznik w wojnie obronnej 1939, po studiach pracował w administracji rolnej w Warszawskiem i Pomorskiem, następnie administrował majątkami rolnymi w Lubelskiem, Warszawskiem i Pomorskiem, krótko pracował w Ministerstwie Rolnictwa, a najdłużej w Instytucie Sadownictwa w Skierniewicach, pochowany na warszawskich Powązkach [Źródło (poza wskazanymi poniżej spisu członków): relacja Zbigniewa Tyszki]
- Zygmunt Karol Tyszka, (12 kwietnia 1902 w Warszawie - 13 maja 1970 w Warszawie) s. Zygmunta Piotra i Wandy z Miszewskich, bratanek Stefana (Arkonia), brat Zdzisława (Arkonia), brat stryjeczny Tadeusza (Arkonia) oraz Leszka (Helania), ochotnik w wojnie polsko-bolszewickiej 1920, walczył w 214 pułku ułanów pod Stepaniem nad Horyniem i na Litwie Środkowej pod Oranami i Olkienikami, absolwent gimnazjum im. St. Staszica w Warszawie 1921, student i absolwent (inż. hydrotechnik) Wydziału Inżynierii Wodnej PW 1921-27, przyjęty do Arkonii 1924 (nr ew. 1003), akt. 1924-27, wiceprezes, od 1928 w Krajowym Towarzystwie Melioracyjnym SA w Warszawie, prowadził prace melioracyjne na Polesiu, w rejonie Łomży/Ostrołęki i Torunia, Warszawy, po wojnie kierował Okręgową Dyrekcję Dróg Wodnych w Warszawie, nadzorował regulacje Wisły, Bugu i Narwi, a także odbudową Kanału Augustowskiego, generalny projektant przy opracowaniu Planu Perspektywicznego Gospodarki Wodnej w PAN 1955-59, od 1959 do śmierci twórca i generalny dyrektor Głównego Komitetu Przeciwpowodziowego, pochowany na warszawskich Powązkach [Źródło (poza wskazanymi poniżej spisu członków): relacja Zbigniewa Tyszki]
- Józef hr. Tyszkiewicz, (24 kwietnia 1869 w Rzymii w gub. mińskiej - przed 1929), s. Oskara Stanisława i Honoraty Nowomiejskiej, student Wydziału Handlowego PR 1890-93, przyjęty do Arkonii 1890 (nr ew. 463), studiował także na Politechnice w Monachium
- Andrzej Twardowski, (16 grudnia 1856 - ) z gub. grodzieńskiej, student Wydziału Handlowego 1878-81, przyjęty do Arkonii 1879 (nr ew. 88), wystąpił 1880, od 1884 dzierżawca dóbr koronnych Brodów w gub. wołyńskiej
Stanisław Radogost-Uniechowski, 1925/26.
- Stanisław Radogost-Uniechowski , (1903 w maj. rodzinnym Maripol na Ziemi Mińskiej na Białorusi - 15 kwietnia 1979), uczeń gimnazjów w Mińsku Mazowieckim i Wilnie, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PW 1921-30, przyjęty do Arkonii 1925 (nr ew. 1033), akt. 1925-31, po studiach w Polskiej Marynarce Wojennej, w 1935 jako por. uzyskał dyplom inż. budowy okrętów Écôle d’Application du Génie Maritime w Paryżu, później służył w Polskiej Misji Marynarki na Isle of Wight w Anglii by nadzorować budowę niszczycieli dla Polski, w czasie wojny i w okresie powojennym służył w polskiej Marynarce Wojennej pod dowództwem brytyjskim 1940-47, od 1945 w stopniu komandora, wykładowca i prof. Uniwersytetu w Detroit 1948-71, członek American Society for Engineering Education, American Society of Naval Engineers, Royal Institution of Naval Architects w Londynie, Polish Academy of Arts and Sciences in the US, Polish American Technical Society of Detroit
- Wacław Urbanowicz, (19 stycznia 1870 w Węgrowie w gub. siedleckiej - ), student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1887-92, przyjęty do Arkonii 1887 (nr ew. 404), wystąpił 1903
- Stanisław Uszyński, (19 sierpnia 1868 w miejsc. Promiń w gub. suwalskiej - po 1929), student Wydziału Chemicznego PR 1888-89, przyjęty do Arkonii 1888 (nr ew. 427), gospodarował w dobrach własnych
- Edward Uziębło, (10 lutego 1873 - ) z Wilna, uczeń Szkoły Realnej w Wilnie, student Wydziału Handlowego PR 1893-95, przyjęty do Arkonii 1893 (nr ew. 572), pracował w Banku Handlowym w Wilnie
- Adam Virion, (15 grudnia 1870 w Krynkach w gub. grodzieńskiej - 1945 w maj. Nowiny w pow. krasnostawskim), s. Włodzimierza Władysława (Konwent Polonia) i Stefanii Ludwiki z Sołtanów, brat Włodzimierza (Arkonia), ojciec Jerzego (Regia), stryj Józefa (Regia), absolwent Gimnazjum w Rydze, student i absolwent Wydziału Inżynieryjnego PR 1888-94, przyjęty do Arkonii 1889 (nr ew. 437), po studiach inżynier przy budowie portu w Windawie, projektach regulacji rzeki Wendy oraz linii kolejowej Petersburg-Witebsk, gospodarował w maj. Liszki i Glinka, po I wojnie światowej w Dyrekcji Budowy Państwowych Kolei Żelaznych, przedstawiciel Ministerstwa Komunikacji w Komisji Międzynarodowej Delimitacyjnej na Górnym Śląsku, pochowany na cmentarzu parafialnym w Łopienniku Górnym, odznaczony m.in. Krzyżem Oficerskim Orderu Polonia Restituta
- Włodzimierz Jan Kazimierz Virion, (8 października 1872 w Krynkach -1907), s. Włodzimierza Władysława (Konwent Polonia) i Stefanii Ludwiki z Sołtanów, brat Adama (Arkonia), ojciec Józefa i stryj Jerzego (obaj Regia), uczeń Gimnazjum w Rydze, student i absolwent (?) Wydziału Architektury PR 1891-97, przyjęty do Arkonii 1891 (nr ew. 515), po studiach gospodarował w majątkach własnych Krynki i Rzeczyca
- Jan Voellnagel, (28 września 1908 w Warszawa – 18 marca 1985 w Warszawie) student Wydziału Mechanicznego PW 1927 i Wydziału Matematyczno-Przyrodniczego UW 1928-30, przyjęty do Arkonii 1928 (nr ew. 1081), akt. 1928-30
- Edward Wagner, (24 października 1857 w Kaliszu - 1931), student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1878-85, założyciel Arkonii 1879 (nr ew. 44), główny inżynier w Towarzystwie Akcyjnym Wyrobów Bawełnianych Karola Scheiblera w Łodzi, w II RP dyrektor Zjednoczonych Zakładów Przemysłowych “K. Scheibler i L. Grohman”, prezes Stowarzyszenia Techników w Łodzi
- Karol Wagner, (28 maja 1880 - po 1929), z gub. wileńskiej, s. Witolda, uczeń Szkoły Realnej w Libawie, student Wydziału Mechanicznego PR 1899-1903, przyjęty do Arkonii 1899 (nr ew. 719), gospodarował w dobrach Wielkie Soleczniki w gub. wileńskiej, w II RP prezes Wileńskiego Towarzystwa Rolniczego
- Wieńczysław Józef Wagner von Igelgrund, (12 grudnia 1917 w Moskwie - 11 lutego 2013 w Sarasocie) s. Józefa i Małgorzaty z de Ferreinów, absolwent Gimnazjum im. Joachima Lelewela w Warszawie, student prawa UW 1935-39, przyjęty do Arkonii 1937 (nr ew. 1193), wiceprezes Polskiego Akademickiego Związku Zbliżenia Międzynarodowego “Liga” i Koła Prawników UW, w czasie okupacji odbył w Warszawie aplikację sądową i adwokacką, przeszedł przeszkolenie wojskowe w Narodowej Organizacji Wojskowej, kierownik Wydziału Informacji w Zarządzie Okręgu SN na m.st. Warszawę i członek zarządu tego Okręgu, członek Delegatury Rządu na Kraj, w czasie Powstania Warszawskiego oficer ds. specjalnych zgrupowania NOW-AK “Harnaś” oraz redaktor naczelny “Warszawskiego Dziennika Narodowego”, po upadku powstania w obozach jenieckich w Fallingbostel i Bergen-Bergen, po wyzwoleniu zastępca szefa Wydziału VI Sztabu Polskiego Ośrodka Wojennego w Lubece, następnie w dziale informacji i prasy II Korpusu PSZ we Włoszech oraz na placówce w Paryżu, dr prawa międzynarodowego Uniwersytet w Paryżu 1947, wiceprezes Polskiego Stowarzyszenia Studentów Katolickich Veritas, pierwszy prezes Oddziału Koła Armii Krajowej we Francji, członek Rady Naczelnej Koła AK w Londynie, przewodniczący I Zjazdu Uchodźstwa Wojennego we Francji, w 1948 wyjechał do Stanów Zjednoczonych, studiował prawo na Northwestern University w Chicago 1949-53 (magisterium i doktorat), doctor of Juridical Science 1957, prof. prawa Uniwersytetu Notre Dame w stanie Indiana 1953-62, Indiana University 1962-71, University of Detroit 1971-1989, visiting professor w Seton Hall University w Newark w stanie Nowy Jork, autor ok. 200 prac naukowych z zakresu prawa konstytucyjnego, międzynarodowego, cywilnego i porównawczego, a także rozwoju polskiej tolerancji i myśli demokratycznej w okresie przedrozbiorowym, dr honoris causa Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, członek Koła Filistrów Polskich Korporacji Akademickich w Chicago, zastępca członka Zarządu Stowarzyszenia Filistrów Korporacji Akademickich 1995-97, autor wspomnień “Od olimpiady do eskapady” (wyd. Adam Marszałek, Toruń 1997), wraz z Tadeuszem Macińskim współautor “Od konspiracji do emigracji” (Warszawa 1994), odznaczony Krzyżem Oficerskim i Komandorskim OOP, prochy zostały złożone na warszawskich Powązkach Wojskowych
- Stanisław Waniorski, (21 grudnia 1957 - ) z Warszawy, uczeń Szkoły Realnej w Sankt Petersburgu, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1881-82, przyjęty do Arkonii 1881 (nr ew. 233), wystąpił 1882, student Instytutu Inżynierów Komunikacji w Sankt Petersburgu
- Andrzej Wańkowicz, (29 grudnia 1863 w Śmiłowiczach w gub. mińskiej – 27 kwietnia 1885 w Śmiłowiczach), uczeń Gimnazjum w Rydze, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1882-85, przyjęty do Arkonii 1883 (nr ew. 289), zmarł tuż po przerwaniu studiów
- Henryk Wańkowicz, (28 grudnia 1887 - po 1929), z gub. mińskiej, s. Zygmunta, uczeń Szkoły Realnej w Smoleńsku, student Wydziału Rolniczego PR 1908-13, przyjęty do Arkonii 1908 (nr ew. 802), w II RP pracował w maj. Ojca Petera w pow. Wileńskim, członek Związku Ziemian i Towarzystwa Rolniczego
- Piotr Wańkowicz, (29 lipca 1868 (66?) w Kniaziowie w gub. mińskiej - ), uczeń Szkoły Realnej w Mitawie, student Wydziału Rolniczego PR 1886-88, przyjęty do Arkonii 1886 (nr ew. 379), właściciel dóbr w gub. mińskiej
- Stanisław Wańkowicz, (4 listopada 1885 – 1943 w maj. Zbydniów), z gub. smoleńskiej, s. Stanisława, ojciec Andrzeja i Karola (obaj Corona), uczeń Szkoły Realnej w Smoleńsku, student Wydziału Chemicznego PR 1903-05 i Wydziału Mechanicznego 1905-06, przyjęty do Arkonii 1903 (nr ew. 771), później studiował na Wydziale Mechanicznym na Politechnice w Karlsruhe, ziemianin, w wyniku rewolucji utracił wielkie majątki, w II RP gospodarował w Gorzyczkach k. Kościana Wlkp., działacz społeczny, senator II i III kadencji w II RP w latach 1928–1935, zginął wraz z wieloma członkami rodziny w czasie ślub córki w wyniku ataku oddziału SS w maj. Zbydniów
- Antoni Wasiutyński-Lechno, (1861 w Serbinówkce w gub. podolskiej - 1920), uczeń Gimnazjum Męskiego w Rydze, student Wydziału Rolniczego PR 1882-84, przyjęty do Arkonii 1882 (nr ew. 252), studiował ekonomię i filozofię na Uniwersytecie w Halle, od 1887 gospodarował w dobrach własnych Serbinówka, Niemirińce i Świtińce w gub. podolskiej, Kaziatyń w gub. kijowskiej, Radny Kijowskiego Towarzystwa Rolniczego
- Stanisław Watraszewski, (18 listopada 1855 w Lubiankowie w gub. piotrkowskiej - po 1929), uczeń Gimnazjum Realnego w Warszawie i Technikum we Frankenbergu, student Wydziału Mechanicznego 1875, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1875-79, członek Związku Polaków, Kółka Idealistów, przyjęty do Arkonii 1879 (nr ew. 81), dyrektor cukrowni “Brześć Kujawski” w gub. warszawskiej, po I wojnie światowej prezes Zarządu Cukrowni “Brześć Kujawski” i “Trawniki”
- Stanisław Wąsowicz, (25 marca 1864 - ) z Warszawy, student i absolwent Wydziału Architektury PR 1882-88, przyjęty do Arkonii 1882 (nr ew. 273), wystąpił 1883, założyciel Welecji 1883
- Władysław Wąsowicz, (13 lutego 1877 - ) z Warszawy, uczeń Szkoły Realnej w Baku, student i absolwent Wydziału Architektury PR 1898-1908, przyjęty do Arkonii 1898 (nr ew. 671), od 1902 poza Arkonią
- Teofil Wdziękoński, (8 grudnia 1870 - po 1929), z gub. kaliskiej, uczeń Gimnazjum w Kaliszu, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1890-99, przyjęty do Arkonii 1890 (nr ew. 479), dyrektor Zarządu Towarzystwa i jednocześnie dyrektor fabryki Dekońskie Towarzystwo Akcyjne Wyrobów Alabastrowych i Ogniotrwałych w gub. jekaterynosławskiej, w II RP naczelny dyrektor Towarzystwa Akcyjnego “Kabel Polski”, członek Stowarzyszenia Techników
Karol Weil, lata 80-te.
- Karol Fryderyk Weil, (16 sierpnia 1867 w Ozorkowie w gub. kaliskiej - 3 stycznia 1942 w Łodzi), s. Roberta i Doroty, brat Stanisława (Wisła), stryj Jana (Respublica), student i absolwent Wydziału Handlowego PR 1886-90, przyjęty do Arkonii 1886 (nr ew. 363), po studiach praktykował w Anglii w dużym przedsiębiorstwie handlowym, po powrocie do kraju zarządzający Towarzystwa “Nadieżda” oddział w Łodzi, pracownik firmy K. Scheibler w Łodzi, dyrektor Schloesserowskiej fabryki w Ozorkowie, w okresie po I wojnie światowej zajmował szereg stanowisk administracyjnych i społecznych, m.in. zastępca komisarza Rządu na powiat łódzki 1918, ławnik Sądu Okręgowego w Łodzi 1918-19, wicedyrektor łódzkiego oddziału Polskiej Krajowej Kasy Pożyczkowej 1918-20, komisarz rządowy dla nadzoru nad wszystkimi oddziałami Piotrogrodzko-Ryskiego Banku Handlowego (od 1919), sędzia handlowy w Sądzie Okręgowym w Łodzi (od 1922), następnie prezes Zarządu Towarzystwa Schloesserowskiej Przędzalni Bawełny i Tkanin w Ozorkowie Sp. Akcyjna, członek Stowarzyszenia Techników w Łodzi, pochowany na cmentarzu w Ozorkowie
- Józef Weinstock (Weinsztok), (6 maja 1861 - ) z Warszawy, student Wydziału Chemicznego PR 1881-84, przyjęty do Arkonii 1881 (nr ew. 210), wystąpił 1883, przyjęty do Welecji
- Eugeniusz Wellman, (1898 - 30 marca 1949 w Gdańsku) brat Romana (Jagiellonia), student PW 1918-27, przyjęty do Arkonii 1922 (nr ew. 975), akt. 1922-27, razem ze Zbigniewem Przedpełskim (Arkonia) założył w latach 20-tych działające do wybuchu wojny przedsiębiorstwo budowlane pod firmą “E. Wellman i D. Przedpełski”
- Aleksander Welke, student miernictwa PW 1924-28, przyjęty do Arkonii 1924 (nr ew. 1011), akt. 1924-28
- Oskar Wendorff, (8 lipca 1875 - po 1929), z gub. mińskiej, uczeń Korpusu Kadetów w Mikołajewie, student Wydziału Mechanicznego PR 1896-97, Wydziału Rolniczego 1897-98, student i absolwent Wydziału Chemicznego 1898-1904, przyjęty do Arkonii 1896 (nr ew. 643)
- Michał Wereszczaka, (15 lutego 1876 - po 1929), s. Stefana, z gub. mińskiej, uczeń Szkoły Realnej w Wilnie, student i absolwent Wydziału Rolniczego PR 1895-1902, przyjęty do Arkonii 1895 (nr ew. 620), gospodarował w dobrach rodowych Jasieniec i Gutowszczyzna w gub. mińskiej, w II RP właściciel maj. Wielki Możejków k. Skrzybowiec, członek Kresowego Związku Ziemian
- Antoni Wereszczyński, (20 lutego 1869 w Kursku - po 1929), z gub. kowieńskiej, uczeń Gimnazjum Miejskiego w Rydze, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1888-89 i Wydziału Mechanicznego 1889-90, przyjęty do Arkonii 1888 (nr ew. 420), naczelny inż. budowy portu w Wołdze w Sarepcie, w II RP członek zarządu Sosnowieckiego Towarzystwa Fabryki Rur i Żelaza, członek Rady i Komisji Wykonawczej Polskiego Zakładu Elektrycznego Brown Boweri
- Jan Stanisław (Johann) Werner, 10 czerwca/22 czerwca 1873 - 8 lipca 1907 w Rovereto w Tyrolu) z Warszawy, herbu Miron, s. Augusta i Albertyny z d. Norblin de La Gourdaine, brat Teodora (Arkonia), kuzyn Kazimierza (Arkonia), uczeń Szkoły Realnej w Rydze, student i absolwent Wydziału Handlowego PR 1892-94, przyjęty do Arkonii 1892 (nr ew. 542), współwłaściciel firmy “Werner i Zagrzejewski” w Warszawie, ożenił się w 1899 z Ireną z domu Mahrburg, I-voto Meisner, (żona Stanisława- rozwód) II-voto Werner, z którą się rozwiódł, jesienią 1906 zapadł na suchoty, wyjechał na kurację do Arco, umarł w Rovereto w północnych Włoszech, ciało sprowadzono do Warszawy i pochowano w rodzinnym grobowcu na cmentarzu Ewangelicko-Reformowanym, zmarł bezpotomnie Źródła (poza wskazanymi poniżej spisu członków): relację rodziny przekazała Ewa Werner-Gzyra]
- Kazimierz Teodor Werner, (7 października 1859 w Warszawie – 10 października 1911 w Kijowie) herbu Miron, s. Jana Wilhelma i Brygidy z d. Zawadzka, kuzyn Jana Stanisława i Teodora (obaj Arkonia), absolwent Szkoły Realnej w Warszawie, student i absolwent Wydziału Mechanicznego 1877-84, założyciel Arkonii 1879 (nr ew. 30), zarządzający w Towarzystwie Akcyjnym “Repphan”, kantor w Kijowie, przedstawiciel firmy Fitzner Gamper
Teodor Werner
- Teodor Sylwester Werner, (31 grudnia 1867 w Warszawie - 29 marca 1919) herbu Miron, s. Augusta i Albertyny z d. Norblin de La Gourdaine, brat Jana Stanisława (Arkonia), kuzyn Kazimierza (Arkonia), student Wydziału Handlowego PR 1888-91, przyjęty do Arkonii 1888 (nr ew. 426), od 1892 pracownik, od 1900 dyrektor w fabryce “Towarzystwa Akcyjnego Norblin, bracia Buch & T. Werner” w Warszawie, w czasie I wojny światowej na rozkaz władz rosyjskich organizował ewakuację majątku fabryki w głąb Rosji, mieszkał w Moskwie, a później ze względu na stan zdrowia w Jałcie, po zakończeniu wojny wrócił z urządzeniami fabryki do Warszawy, po trudach podróży nabawił się gruźlicy, na którą umarł w swym domu przy ulicy Służewskiej w Warszawie, żonaty z Anną Marią Schlenker, mieli jednego syna Bohdana [Źródła (poza wskazanymi poniżej spisu członków): relację rodziny przekazała prawnuczka Ewa Werner-Gzyra]
- Franciszek Weyssenhoff, (9 grudnia 1906 w Wilnie - 8 lipca 1973) s. Waldemara (Arkonia) i Marii z Ledóchowskich,, bratanek Jozefa i brat Karola (obaj Konwent Polonia), student i absolwent (inż.) PW 1932, prezes Sądu Koleżeńskiego PW, przyjęty do Arkonii 1930 (nr ew. 1116), akt. 1930-33, oficer rez. 3 Batalionu Saperów Wileńskich, uczestnik wojny obronnej 1939, jeniec oflagów IIC, II D, XA, po wojnie wieloletni pracownik Ministerstwa Rolnictwa, pochowany w grobie rodzinnym na warszawskich Powązkach
- Waldemar vel Włodzimierz Weyssenhoff, (2 czerwca 1864 w Wilnie - 1953), z gub. witebskiej, ojciec Franciszka (Arkonia), brat Józefa i stryj Karola (obaj Konwent Polonia), student i absolwent Wydziału Rolniczego PR 1885-90, przyjęty do Arkonii 1885 (nr ew. 338), gospodarował we własnych dobrach Tarnów w gub. kowieńskiej
Antoni Weytko, ok. 1931 r. (?).
- Antoni Weytko (Wejtko), (wrzesień 1895 - 25 czerwca 1962 w Pretorii), s. Władysława, uczeń Gimnazjum w Wilnie, student i absolwent Wydziału Inżynieryjnego PR 1914-1916, po wojnie student i absolwent (inż.) PW 1928, przyjęty do Arkonii 1914 (nr ew. 884), akt. 1914-26, prezes sem. let. 1924/25, prezes ZPKA 1923-24 (II kadencja), Kawaler Dyplomu Zasługi i Złotej Odznaki ZPKA, współred. “Księgi Pamiątkowej „Arkonji” 1879 – 9/V – 1929″ (Warszawa 1929), por. I Korpusu Wschodniego 1917-18, ppłk, kierował pracami przy budowie mostu w Garwolinie, po wojnie na emigracji w Wielkiej Brytanii, a następnie w Republice Południowej Afryki, pochowany w Pretorii, za I Korpus Wschodni 1917-18 odznaczony Krzyżem Srebrnym VM
Józef Weytko, ok. 1931 r. (?).
- Józef Weytko (Wejtko), ( - 13 maja 1979 w Sztokholmie), student i absolwent WSH 1921-28, przyjęty do Arkonii 1923 (nr ew. 986), akt. 1923-28, wiceprezes sem. zim. 1924/25, wiceprezes wewn. ZPKA 1924-25 (III kadencja), prezes ZPKA 1925-27 (V kadencja), Kawaler Dyplomu Zasługi i Złotej Odznaki ZPKA, pracownik MSZ (1929), członek Klubu Naukowo-Dyskusyjnego MSZ, w czasie wojny sekretarz ambasady RP w Londynie, po wojnie na emigracji w Wielkiej Brytanii i Szwecji
- Eryk Węcławowicz, (5 maja 1876 - 5 stycznia 1930 w Dyneburgu), z gub. inflanckiej, s. Kazimierza, brat Ryszarda (Arkonia), uczeń Gimnazjum w Parnawie, student i absolwent Wydziału Rolniczego PR 1900-07, przyjęty do Arkonii 1901 (nr ew. 743), od 1908 dzierżawca dóbr Sermus w gub. inflanckiej, po wojnie mieszkał na Łotwie
- Ryszard Węcławowicz, (12 maja 1884 - przed 1929), z Rygi, s. Kazimierza, brat Eryka (Arkonia), uczeń Szkoły Realnej w Rydze, student Wydziału Chemicznego PR 1906-07, przyjęty do Arkonii 1906 (nr ew. 790), od 1907 studiował na Wydziale Medycznym UD
- Wacław Węcławowicz, (?) (5 marca 1856 - ) z gub. wileńskiej, student i absolwent Wydziału Mechanicznego 1881-89, [brak w oficjalnych spisach członków Arkonii]
- Zygmunt Węcławowicz, (22 kwietnia 1861 w Hanuszyszkach w gub. kowieńskiej - ), student Wydziału Rolniczego 1882(81)-84, przyjęty do Arkonii 1882 (nr ew. 279), właściciel dóbr Burbiszki i Naruny w gub. kowieńskiej, w latach 1906-08, członek, a w latach 1908-11 przewodniczący Rady Kowieńskiego Towarzystwa Rolniczego
Tadeusz Wędrowski.
- Tadeusz Wędrowski, (22 kwietnia 1898 w Warszawie - 1940 w Katyniu), s. Wacława i Marii z Nowakowskich, absolwent Gimnazjum im. Jana Zamoyskiego w Warszawie, członek POW, ochotnik WP 1918-20, w wojnie polsko-rosyjskiej 1920 w 5 Pułku Ułanów, student i absolwent (inż. dróg i mostów) PW 1917-27, przyjęty do Arkonii 1921 (nr ew. 953), akt. 1921-27, m.in. prezes 1927 oraz olderman, Kawaler Dyplomu Zasługi i Złotej Odznaki ZPKA, zastępca szefa firmy budowlanej “Wacław Wędrowski” 1929, w latach 30-tych budowniczy kompleksu Torów Wyścigów Konnych na Służewcu, członek Koła Inżynierów Lądowych oraz Związku Oficerów Rezerwy, por. rez. broni pancernej, ochotnik w wojnie obronnej 1939, w niewoli sowieckiej w Kozielsku, zamordowany przez NKWD, odznaczony Krzyżem Walecznych
- Karol Węgierski, (1901/2 - 9 września 1976 w Warszawie), student elektrotechniki PW 1921-25, przyjęty do Arkonii 1923 (nr ew. 991), akt. 1923-25, sekretarz Koncernu Modrzejowskich Zakładów Górniczo-Hutniczych SA (1929), pochowany w grobie rodzinnym na warszawskich Powązkach,
- Stanisław Wieczffiński, (26 sierpnia 1889 - ) z gub. podolskiej, s. Wincentego, uczeń Gimnazjum w Kijowo-Peczersku, student Wydziału Chemicznego PR 1911-16, przyjęty do Arkonii 1912 (nr ew. 854)
- Stanisław Wielichowski, (5 maja 1858 w Warszawie - po 1929), student i absolwent (dyplom z wyróżnieniem) Wydziału Chemicznego 1877-83, przyjęty do Arkonii 1879 (nr ew. 64), plenipotent i przedstawiciel w Rydze Towarzystwa Akcyjnego Zakładów Kotlarskich i mechanicznych “W. Fitzner i K. Gampler”, w II Rzeczypospolitej prowadził doświadczenia z nawozami sztucznymi, porady w budownictwie i rolnictwie, członek Stowarzyszenia Techników w Warszawie
- Aleksander hr. Wielopolski, (24 grudnia 1861 w Warszawie - przed 1929), z gub. kieleckiej, uczeń Szkoły Realnej w Dreźnie, student i absolwent Wydziału Handlowego PR 1881-85, przyjęty do Arkonii 1881 (nr ew. 247), od 1886 urzędnik w Towarzystwie Kredytowym Ziemskim Królestwa Polskiego, praktyka rolnicza w maj. Turna w Poznańskim, właściciel maj. Częstocice w gub. radomskiej
- Jan Wielowieyski, (29 października 1878 - 1905), z Kielc, s. Adama, uczeń Szkoły Realnej w Mitawie, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1898-1903, przyjęty do Arkonii 1898 (nr ew. 691)
- Kazimierz Wierniewicz, (21 stycznia 1861 w Warszawie – 1925), s. Stefana, uczeń Gimnazjum Miejskiego w Rydze, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1879-85, przyjęty do Arkonii 1879 (nr ew. 95)
- Stanisław Wiernikowski, (11 kwietnia 1880 - wrzesień 1930 we Włocławku), z gub. płockiej, s. Kazimierza, uczeń Gimnazjum w Rydze, student Wydziału Architektury PR 1898-99 i Wydziału Mechanicznego 1899-1904, przyjęty do Arkonii 1898 (nr ew. 699), studiował także na UD
- Stanisław Wierzbicki, (15 lipca 1861 - 1917), z Niemec w gub. lubelskiej, student Wydziału Rolniczego 1880-82, przyjęty do Arkonii 1880 (nr ew. 140), od 1883 gospodarował we własnych dobrach Iłowiec w gub. lubelskiej
- Wincenty Maciej Wierzbięta, ( - 20 września 1980), przyjęty do Arkonii 1935 (nr ew. 1171)
- Alojzy Wierzchlejski, (25 października 1860 - 1938) z gub. suwalskiej, s. Romana i Sylwii Kowalskiej, uczeń Gimnazjum w Warszawie, student Wydziału Mechanicznego PR 1880-83, przyjęty do Arkonii 1880 (nr ew. 159), wystąpił 1883, przeniósł się na UD, c. II sem. 1883 Konwent Polonia (919), dyplom ekonomii politycznej UD 1886, w 1887 r. Sekretarz Towarzystwa Handlu i Rektyfikacji Spirytusu w Warszawie
- Stefan Wilkoński-Odrowąż, (10 sierpnia/22 sierpnia 1871 w Górznie w gub. siedleckiej - 1 sierpnia 1941 w Górznie) herbu Odrowąż, s. Piotra Szymana i Elżbiety z Gąssowskich, ojciec Iwa (Hetmania), uczeń Gimnazjum Miejskiego w Rydze, student Wydziału Mechanicznego PR 1890-92 i Wydziału Rolniczego 1892-96, przyjęty do Arkonii 1890 (nr ew. 467), właściciel maj. rodzinnego Górzno
Ignacy Wilski, ok. 1930 r. (?).
- Ignacy Wilski, (10 listopada 1904 w Rogowie pow. Brzeziny - 9 października 1969 w Gdańsku), s. Ignacego Przemysława i Zofii z Sulikowskich, bratanek Tytusa Leonarada (Arkonia), brat Stefana i Tytusa Jerzego (obaj Arkonia), absolwent Gimnazjum im. Mikołaja Reja w Warszawie, ochotnik w 201 Pułku Piechoty w wojnie polsko-rosyjskiej 1920, ranny w bitwie pod Surażem w tyralierze pod Różanym, student 1922-32 i absolwent (mgr hydrotechnik) inżynierii wodnej PW, przyjęty do Arkonii 1924 (nr ew. 996), akt. 1924-32, sekretarz Zarządu Związku Filistrów Arkonii, ziemianin, właściciel maj. Bronowice pow. Brzeziny k. Łodzi, po studiach pracował przy regulacji Wisły, budowie śluz na Kanale Ogińskiego, tunelu kolejowego w Umkce w Jugosławii, sondażu rzeki Menderez Wielki w Anatolii, w końcu lat 30-tych prowadził własne biuro remontowe i administracji nieruchomości w Warszawie, w 1939 objął przedstawicielstwo na Polskę firmy Dunkan C-ltd w Londynie, po wojnie pracował w Biurze Odbudowy Portów w Gdańsku, a następnie na stanowisku dyrektora Oddziału Gdańskiego Centrali Spółdzielni Pracy, a w latach 1949-69 w Biurze Projektów Budownictwa Morskiego, wiceprzewodniczący Rady Zakładowej i przewodniczący Kasy Zapomogowo-Pożyczkowej, pochowany na cmentarzu “Srebrzysto” w Gdańsku-Wrzeszczu
Stefan Wilski, 1926 r.
- Stefan Wilski, (18 kwietnia 1907 w Rogowie pow. Brzeziny - 23 lutego 1993 w Warszawie) s. Ignacego Przemysława i Zofii z Sulikowskich, bratanek Tytusa Leonarda (Arkonia), brat Stefana i Tytusa Jerzego (obaj Arkonia), absolwent Gimnazjum im. Mikołaja Reja w Warszawie, student i absolwent WSH 1924-28, przyjęty do Arkonii 1925 (nr ew. 1027), akt. 1925-28, ziemianin, współwłaściel maj. Rogów k. Koluszek, po studiach pracownik banku w Drohobyczu, filii belgijskiego banku w Warzawie, por. rez., piechoty, dowódca plutonu karabinów maszynowych w wojnie obronnej 1939, walczył m.in. pod Mławą i w Warszawie, ciężko ranny w walkach, w czasie wojny w konspiracji AK, w stopniu kapitana ps. “Dog” uczestnik Powstania Warszawskiego w Batalionie “Kiliński”, po wojnie więziony przez władze komunistyczne, pracował w Banku Handlowym w Warszawie, a następnie jako dyrektor firmy Libella, za wojnę obronną 1939 odznaczony Krzyżem Srebrnym Virtuti Militari oraz za Powstanie Warszawskie Krzyżem Walecznych, pochowany na warszawskich Powązkach
Tytus Leonard Wilski, lata 80-te.Tytus Leonard Wilski, lata międzywojenne.
- Tytus Leonard Wilski, (23 grudnia 1868 - ok. 1950 w Łagowie), s. Ignacego i Albiny z Sokolnickich, stryj Ignacego, Stefana i Tytusa Jerzego (wszyscy trzej Arkonia), uczeń Szkoły Realnej w Rydze, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1887-94, przyjęty do Arkonii 1887 (nr ew. 397), właściciel laboratorium w Warszawie, od 1898 gospodarował we własnych dobrach Wilkowice w pow. Rawa Mazowiecka, w II RP członek Związku Rolników, pochowany na cmentarzu w Łagowie
Tytus Jerzy Wilski, ok. 1930 r. (?).
- Tytus Jerzy Wilski, (1908 - 5 października 1939 w Woli Gułowskiej pod Kockiem) s. Ignacego Przemysława i Zofii z Sulikowskich, bratanek Tytusa Leonarda (Arkonia), brat Ignacego i Stefana (obaj Arkonia), absolwent Gimnazjum im. Mikołaja Reja w Warszawie, student i absolwent prawa UW 1926-30, przyjęty do Arkonii 1927 (nr ew. 1069), akt. 1927-30, ziemianin, współwłaściel maj. Wielka Wola k. Spały, adwokat, właściciel kancelarii adwokackiej przy Aleji Szucha w Warszawie, działacz narodowy, por. piechoty rez., poległ w wojnie obronnej 1939 w Woli Gułowskiej w bitwie pod Kockiem walcząc w grupie gen. Franciszka Kleeberga, za wojnę obronną 1939 pośmiertnie odznaczony Krzyżem Srebrnym Virtuti Militari, pochowany na cmentarzu w Wysokiennicach k. Rawy Mazowieckiej
Ignacy Winer, 1888 r.
- Ignacy Piotr Winer (Winner), (20 lipca 1867 w Łowiczu - 2 grudnia 1937 w Warszawie), z Łowicza, uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1886-92, przyjęty do Arkonii 1886 (nr ew. 360), sekretarz II sem. 1889/90, elektrotechnik wydziału mechanicznego i współwłaściciel biura “W. Dowgiałło i Spółka” w Warszawie, po pierwszej wojnie wicedyrektor Wydziału Eletrotechnicznego P.K.P. w Warszawie, wynalazca “Urządzenia z rozpylaczami do odgazowywania, zmiękczania i ogrzewania wody zasilającej kocioł do temperatury pary kotłowej” [Źródła (poza wskazanymi poniżej listy członków): nekrolog w Kurierze Warszawskim z 5 XII 1937]
- Janusz Wińcza, student PW 1930-32, przyjęty do Arkonii 1930 (nr ew. 1117), akt. 1930-32
- Stanisław Wiorogórski, student i absolwent (inż. budownictwa wodnego) PW 1918-21 i rolnictwa (mgr rolnik) UP 1921-24, przyjęty do Arkonii 1920 (nr ew. 937), akt. 1920-24, wicedyrektor Station de Selection de Montfort l’Amanry S et O, członek Societe des Agriculteurs de France, po wojnie na emigracji we Francji
- Władysław Wiorogórski, student elektrotechniki PW 1918-31, przyjęty do Arkonii 1920 (nr ew. 936), akt. 1920-31
- Zdzisław Wiorogórski, (16 listopada 1857 - przed 1929) z Warszawy, absolwent Szkoły Realnej w Warszawie, student i absolwent Wydziału Inżynieryjnego PR 1878-85, założyciel Arkonii 1879 (nr ew. 45), naczelnik dystansu Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej
- Zygmunt Wiranowski, student rolnictwa SGGW 1925-28 i UP 1928, przyjęty do Arkonii 1927 (nr ew. 1059), akt. 1927-28, Filister Arkonii i Laudy
- Klemens Wisłocki, (9 września 1867 - ) z gub. grodzieńskiej, student Wydziału Handlowego PR 1890-91 i Wydziału Rolniczego 1891-92, przyjęty do Arkonii 1890 (nr ew. 466), kontynuował studia na uniwersytetach w Halle i Lipsku 1891-93, praktyka w dobrach Piotrkowice w Poznańskim oraz Salzmünde i Benkendorf w Saksonii 1894-95, od 1895 gospodarował we własnych dobrach Świtycze w gub. grodzieńskiej
- Witold Wiszniewski, (21 września 1889 - po 1935) s. Witolda, z gub. kowieńskiej, uczeń Gimnazjum w Rydze, student Wydziału Mechanicznego 1907-14, przyjęty do Arkonii 1907 (nr ew. 797), inż. mechanik
- Aleksander Witkowski, (17 marca 1872 - ) z gub. siedleckiej, uczeń Szkoły Realnej w Łukach Wielkich, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1891-92, przyjęty do Arkonii 1891 (nr ew. 521)
- Karol Witkowski, (7 września 1872 - ) z gub. warszawskiej, uczeń Gimnazjum w Białej Cerkwi, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1893-1903, przyjęty do Arkonii 1893 (nr ew. 569), chemik w cukrowni “Szamrajówka” w gub. kijowskiej
- Kazimierz Witkowski, (21 czerwca 1861 - 1928), z Warszawy, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1879-85, przyjęty do Arkonii 1879 (nr ew. 102), pracował w cukrowni “Orłowiec” w gub. kijowskiej
- Tadeusz Witkowski, (12 czerwca 1859 - zm. przed 1929), z Warszawy, student i absolwent Wydziału Inżynieryjnego PR 1878-1883, przyjęty do Arkonii 1879 (nr ew. 84), dyrektor oddziału warszawskiego Powszechnego Towarzystwa Elektrycznego
- Lucjan Witowski (Witkowski), (12 października 1863 - ) z Warszawy, uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student Wydziału Chemicznego PR 1883-85, przyjęty do Arkonii 1883 (nr ew. 312)
- Eustachy Włodarkiewicz, (20 września 1859 - przed 1929), z gub. łomżyńskiej, uczeń Instytutu Technologicznego w Krakowie, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1877-81, członek Kółka Idealistów, założyciel Arkonii 1879 (nr ew. 31), współwłaściciel biura technicznego “Włodarkiewicz i Sieklucki” w Warszawie
prof. Wodziński [prawd. Benedykt Wodziński], 1913 r.
- Benedykt Jan Wodziński, (22 października 1859 w Grójcu - 24 stycznia 1926 w maj. rodzinnym w Grójcu), absolwent Szkoły Realnej w Poznaniu 1880, student i absolwent (dyplom z wyróżnieniem) Wydziału Inżynieryjnego PR 1880-85, przyjęty do Arkonii 1880 (nr ew. 165), wiceprezes I i II sem. 1881/82, prezes I sem. 1883/84, po studiach w 1885 pracował przy budowie kolei transkaukaskiej i trasowaniu linii kolejowej w rejonie Tbilisi (ówczesny Tyfilis), od 1891 pracował na PR, prof. zw. budowy postów i statystyki ogólnej, dziekan Wydziału Inżynieryjnego, wybrany, ale nie zatwierdzony, na rektora PR, od 1918 przebywał w dobrach rodzinnych Grójec k. Boniewa niedaleko Włocławka, pochowany w Boniewie
Gabriel Wodziński, ok. 1896 r.
- Gabriel Wodziński, (16 stycznia 1877 w Zaborówku k. Warszawy - 10 grudnia 1941 w Zaborówku), z gub. warszawskiej, s. Jana i Marii z Karnkowskich, kuzyn Michała (Arkonia), ojciec Józefa (Helania), uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student i absolwent Wydziału Chemicznego 1896-1903, przyjęty do Arkonii 1896 (nr ew. 640), po ukończeniu studiów gospodarował w folwarku ojca Wąsy, a potem we własnych dobrach Błonie i Zaborówek w gub. warszawskiej, w II RP członek Związku Ziemian
- Michał Wodziński, (17 kwietnia 1879 - po 1929), z gub. kaliskiej, s. Stanisława, kuzyn Gabriela (Arkonia), uczeń Szkoły Realnej w Rydze, student Wydziału Handlowego PR 1899-1902, przyjęty do Arkonii 1899 (nr ew. 706), właściciel dóbr Żale w gub. kaliskiej oraz Nowa Wieś w gub. warszawskiej, w II RP członek Wydziału Powiatowej Rady Gminnej Sejmikowej i Rady Wojewódzkiej, właściciel maj. Sierakowek k. Gostynina
- Henryk Wojciechowski, (9 października 1914 w Wilnie - 1 kwietnia 1989 w Warszawie) z rodziny ziemiańskiej, s. Kazimierza (Welecja), i Marii z d. Wolskiej, brat Tadeusza (Arkonia), uczeń i absolwent Państwowego Męskiego Gimnazjum im. ks. J. Poniatowskiego w Łowiczu, student i absolwent Wydziału Inżynierii Lądowej PW 1932-39, przyjęty do Arkonii 1934 (nr ew. 1163), w czasie wojny nadzorca drogowy w w Powiatowym Zarządzie Drogowym w Łowiczu 1940-45, w konspiracji w ZWZ-AK ps. “Glinka”, organizator komórek prowadzących wywiad wojskowy i komunikacyjny, dowódca jednostek zbrojnych w Głownie, po 1945 kierownik Powiatowego Zarządu Drogowego w Pabianicach, od 1953 w Centralnym Zarządzie Dróg Publicznych, jako starszy inspektor techniczny 1953-56, naczelnik wydziału 1956-60, zastępca dyrektora ds. technicznych 1960-72, a następnie organizator i dyrektor Zarządu Autostrad 1972-81, reprezentował Polskę w Stałym Międzynarodowym Stowarzyszeniu Kongresów Drogowych (AIPCR) z siedzibą w Paryżu 1972-85, autor licznych publikacji fachowych m.in. w “Problemach Projektowania Dróg i Mostów”, aktywny członek NOT i innych stowarzyszeń technicznych, odznaczony Krzyżem Kawalerskim OOP, Złotym i Srebrnym Krzyżem Zasługi oraz złotymi i srebrnymi odznakami NOT i SITK, pochowany na warszawskich Powązkach
Janusz Wojciechowski, 1921 r.
- Janusz Wojciechowski, ojciec Jerzego (Arkonia), student i absolwent (inż. hydrotechnik) PW 1915-25, przyjęty do Arkonii 1918 (nr ew. 910), akt. 1918-25, kierownik Oddziału Włocławskiego Krajowego Towarzystwa Melioracyjnego w Warszawie, dzierżawca maj. Ostrówek pod Błoniem na Kujawach 1944, członek Stowarzyszenia Techników i Centralnego Towarzystwa Rolniczego
- Jerzy Wojciechowski, (zm. 1944 w Warszawie), s. Janusza (Arkonia), przyjęty do Arkonii 1944 (nr ew. 1205), poległ w Powstaniu Warszawskim podczas ataku na gmach Gestapo w Alei Szucha
- Justyn (Justynian) Wojciechowski, (5 września 1868 w Warszawie - ) uczeń Szkoły Realnej w Rydze, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1887-93, przyjęty do Arkonii 1887 (nr ew. 398)
- Kazimierz Wojciechowski, (1 kwietnia 1872 - po 1929) z Warszawy, uczeń Miejskiej Szkoły Realnej w Rydze, student i absolwent Wydziału Rolniczego PR 1891-99, przyjęty do Arkonii 1891 (nr ew. 517), gospodarował w dobrach ojcowskich Żabia Wola w gub. warszawskiej 1899-1902, od 1906 właściciel tych dóbr, w II RP należał do Związku Ziemian i innych stowarzyszeń rolniczych
- Piotr Wojciechowski, (14 września 1862 - ) z gub. kaliskiej, uczeń Szkoły Przemysłowej w Łodzi, student Wydziału Mechanicznego PR 1881-82, student i absolwent Wydziału Chemicznego 1882-87, przyjęty do Arkonii 1881 (nr ew. 232), wystąpił 1882, przyjęty do Welecji, nauczyciel domowy
- Stanisław Wojciechowski, (18 listopada 1860 - ) z gub. kaliskiej, absolwent Szkoły Przemysłowej w Łodzi, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1880, student i absolwent Wydziału Mechanicznego 1880-85, przyjęty do Arkonii 1880 (nr ew. 128), od 1883 poza Arkonią, pracował w biurze gazety “Inżynieria i Budownictwo”
Tadeusz Wojciechowski, lata 70-te (?).
- Tadeusz Wojciechowski, (24 lipca 1916 - 23 listopada 1987 w Warszawie), s. Kazimierza (Welecja), brat Henryka (Arkonia), absolwent gimnazjum Łowickiego, student i absolwent SGH, przyjęty do Arkonii 1935 (nr ew. 1172), wiceprezes 1937, w czasie okupacji w konspiracji w pow. łowickim, wykładowca tajnych kompletów, po wojnie pracował w administracji publicznej, m.in. wieloletni naczelnik w Komisji Planowania Ministerstwa Handlu Zagranicznego, długoletni dyrektor w PHZ “Uniwersal” i “Paged”, od lat 70-tych aktywnie działał na rzecz reaktywacji Arkonii
- Zbigniew Wolf, (12 listopada 1875 - ) z Warszawy, s. Edwarda, uczeń Gimnazjum w Warszawie, student Wydziału Mechanicznego 1896-1900, student i absolwent Wydziału Handlowego 1900-1904, przyjęty do Arkonii 1896 (nr ew. 642), od 1903 poza Arkonią
- Feliks Wołłodko, (22 sierpnia 1861 - ) z gub. wileńskiej, uczeń Szkoły Realnej w Dyneburgu, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1881-82, przyjęty do Arkonii 1881 (nr ew. 238)
- Józef Wołodkiewicz (Wołłodkiewicz), (26 kwietnia 1875 - ) w gub. wileńskiej, s. Wincentego, uczeń Mikołajewski Korpus Kadetów w Sankt Petersburgu, student Wydziału Rolniczego PR 1895-98 i Wydziału Mechanicznego 1896-97, przyjęty do Arkonii 1895 (nr ew. 630), od 1898 poza Arkonią, od 1900 zarządca dóbr Smolańce w gub. witebskiej
- Leon Wołodkowicz, (16 czerwca 1889 - po 1929), z gub. kowieńskiej, s. Józefa, uczeń Szkoły Realnej w Wilnie, student i absolwent Wydziału Rolniczego PR 1907-14, przyjęty do Arkonii 1909 (nr ew. 813)
- Ludwik Woronicz, (15 grudnia 1874 - po 1929), z gub. podolskiej, uczeń Szkoły Realnej w Rydze, student Wydziału Rolniczego PR 1893-94, student i absolwent Wydziału Chemicznego 1894-1902, przyjęty do Arkonii 1893 (nr ew. 562), inż. w Zakładach Metalurgicznych w Kamienskoje w gub. jekaterynosławskiej
- Michał ks. Woroniecki, (24 listopada 1860 - 1928), z Bielic w gub. warszawskiej, student Wydziału Handlowego PR 1881-86, przyjęty do Arkonii 1881 (nr ew. 193), od 1900 dyrektor Kolei Warszawskiej i członek Zarządu Warszawskiej Kolei Elektrycznej, prezes Towarzystwa Akcyjnego “Majewski i Spółka”, wiceprezes Kolei Konnych w Warszawie
- Władysław Wóycicki (Wójcicki), (23 sierpnia 1877 - ) z Warszawy, s. Pawła, brat Zygmunta (Arkonia), uczeń Gimnazjum w Warszawie, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1897-1906, przyjęty do Arkonii 1897 (nr ew. 661), wystąpił z Arkonii 1904, od 1906 dyrektor Szkoły Realnej w Skierniewicach
- Zygmunt Wóycicki, (28 lipca 1880 - ) z Warszawy, s. Pawła, brat Władysława (Arkonia), uczeń I Gimnazjum w Warszawie, student i absolwent Wydziału Architektury PR 1902-09, przyjęty do Arkonii 1902 (nr ew. 756), wystąpił z Arkonii 1904, kontynuował studia na Politechnice w Karlsruhe, po studiach w biurze architekta B. Rogulskiego w Warszawie 1909-10, pełnomocnik biura technicznego “Kuksch & Liedtke” przy budowie hotelu “Polonia” w Warszawie, później prowadził prywatną praktykę
- Witold Woyde, (27 marca 1871 - ) z Warszawy, przyjęty do Arkonii 1890 (nr ew. 483), student Wydziału Chemicznego PR 1890-91 i Wydziału Rolniczego 1892-93, buchalter Kasy Przemysłowców w Warszawie
- Jan Woźnicki (Szreiber-Woźnicki), (23 sierpnia 1863 - po 1924) z Nasarjewa w gub. rjazańskiej, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1881-84, student i absolwent Wydziału Chemicznego 1885-92, przyjęty do Arkonii 1881 (nr ew. 216), wystąpił 1883, założyciel Welecji 1883, technik gubernialny w Zarządzie Akcyzy w Jekaterynosławiu, w II RP inżynier w Płocku
- Czesław Wróblewski, ( - 1941 w Auschwitz), student i absolwent prawa UW 1923-30, przyjęty do Arkonii 1926 (nr ew. 1054), akt. 1926-30, I wiceprezes sem. let. 1929/30, adwokat w Warszawie, aresztowany przez Gestapo, zesłany do obozu koncentracyjnego w Auschwitz, tam zmarł
- Bolesław Wyganowski, (11 września 1863 - ) z gub. kaliskiej, student Wydziału Chemicznego PR 1884-85, przyjęty do Arkonii 1884 (nr ew. 316), wystąpił 1885, od 1885 dyrektor ojcowskiej fabryki krochmalu w Zbyleżycach w gub. kaliskiej
- Edward Wyganowski, student architektury PW 1918-28 i PL 1929, przyjęty do Arkonii 1920 (nr ew. 934), akt. 1920-28
- Florjan Wyganowski, (4 czerwca 1854 - przed 1929), z gub. grodzieńskiej, student i absolwent Wydziałów Inżynieryjnego 1873-77 i Mierniczego 1877-79, założyciel Arkonii 1879 (nr ew. 32), od 1902 gospodarował na swoich dobrach Kotra w gub. grodzieńskiej, właściciel Biura Technicznego, radny miasta w Rydze
- Witold Wyganowski, (12 sierpnia 1889 - 5 lipca 1943 w Warszawie), z gub. grodzieńskiej, s. Wacława, brat Zygmunta (Arkonia), uczeń Gimnazjum w Grodnie, student i absolwent Wydziału Architektury PR 1909-16, przyjęty do Arkonii 1909 (nr ew. 824), w II RP członek Zarządu Polskiej Budowlanej Spółki Akcyjnej i dyrektor techniczny firmy budowlanej “Inż. Jan Weber”, członek Związku Przemysłu Budowlanego, pochowany na warszawskich Powązkach
- Wojciech Łodzia-Wyganowski I, (28 stycznia 1860 - zm. po 1929), z gub. kaliskiej, uczeń Gimnazjum w Kaliszu, student i absolwent Wydziału Rolniczego PR 1880-84, przyjęty do Arkonii 1880 (nr ew. 135), kontynuował studia na Sorbonie, gospodarował we własnych dobrach Warszówka, Piotrów i Pietrzyków w gub. kaliskiej, w II RP mieszkał w maj. Złotniki pow. Stawiszyn, w 1936 prezes rady spółki “Zbiersk”
- Wojciech Wyganowski II, (1927 - 1944 w Warszawie), s. Zygmunta (Arkonia), przyjęty do Arkonii 1944 (nr ew. 1206), poległ w Powstaniu Warszawskim
- Zygmunt Wyganowski, (23 stycznia 1893 - po 1929), z gub. grodzieńskiej, s. Wacława, brat Witolda (Arkonia), ojciec Wojciecha (Arkonia), uczeń Gimnazjum w Grodnie, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1912-16, przyjęty do Arkonii 1912 (nr ew. 857), później student i absolwent PW 1922, w II RP współwłaściciel przedsiębiorstwa budowlanego pod firmą “Inż. Jan Weber” w Warszawie
Alfred Wyrzykowski, 1985 r.
- Alfred Wyrzykowski, (26 lipca 1897 w Kamieńcu Podolskim - 3 stycznia 1988 w Warszawie) z rodziny szlacheckiej, s. Romana i Jadwigi z d. Turkiewicz, żołnierz armii gen. Józefa Hallera, ranny w wojnie polsko-bolszewickiej 1920, student i absolwent leśnictwa SGGW 1920-24, przyjęty do Arkonii 1921 (nr ew. 946), akt. 1921-24, po studiach leśniczy w Woli Soleckiej w pow. lipskim w Radomskim, a następnie nadleśniczy w Siekiernie w Górach Świętokrzyskich oraz w Młodiatynie w woj. stanisławowskim, członek Związku Leśników RP i Związku Inżynierów Leśników Wychowanków SGGW, uczestnik wojny obronnej 1939, internowany na Węgrzech, okres wojny spędził na Węgrzech, po wojnie pracował w Ministerstwie Leśnictwa, a później do emerytury w prywatnym biurze mierniczym “Technoplan”, na emeryturze pilot wycieczek zagranicznych, pochowany na warszawskich Powązkach, autor wspomnień (niepublikowane)
- Michał Gorstkin-Wywiórski, (14 marca 1861 w Warszawie - 30 maja 1926 w Berlinie), z Warszawy, s. Pawła i Józefiny Wywiórskiej, student Wydziału Chemicznego PR 1881-82, przyjęty do Arkonii 1881 (nr ew. 214), później studiował na Akademii Sztuki w Halle oraz Akademii Monachijskiej 1883-87, malarz, naturalista, marynista, wiele podróżował, później mieszkał w Wielkopolsce i w Warszawie, członek Stowarzyszenia Artystów w Poznaniu oraz członkiem zarządu Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Poznaniu, współautor wraz z Wojciechem Kossakiem obrazów „Somosierra” oraz „Bitwa pod piramidami”
Henryk Zabiełło, 1927 r.
- Henryk Zabiełło, student WSH 1924, przyjęty do Arkonii 1926 (nr ew. 1043), akt. 1926
- Karol Henryk hr. Zabiełło, (15 czerwca 1868 w Łabunowie - 15 września 1929 w Wilnie), z Cesarstwa Austriackiego, s. Henryka i Jadwigi z d. Komar, uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student Wydziału Handlowego PR 1889-91, przyjęty do Arkonii 1889 (nr ew. 457), zarządzał dobrami matki w pow. rosieńskim w gub. kowieńskiej, potem własnymi dobrami Opitołoki w gub. kowieńskiej, w II RP członek Komisji Szacunkowej Wileńskiego Banku Ziemskiego
- Władysław Ignacy Zabiełło, (17 lutego 1870 - po 1929), s. Stanisława i Józefy z d. Korsak, z gub. mińskiej, student Wydziału Handlowego PR 1890-92, przyjęty do Arkonii 1890 (nr ew. 464), właściciel maj. Orzechowno w gub. witebskiej
- Bolesław Zaborowski, (11 stycznia 1862 - ) z Korżenicy z gub. kaliskiej, uczeń Szkoły Realnej w Łowiczu, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1882-83, przyjęty do Arkonii 1882 (nr ew. 255), gospodarował we własnych dobrach Korżenica
- Wacław Zaborowski, (18 lipca 1866 - ) z gub. warszawskiej, uczeń Gimnazjum w Rydze, student Wydziału Rolniczego PR 1887-88, przyjęty do Arkonii 1887 (nr ew. 399), wystąpił 1889
- Stanisław Zadarnowski, (31 października 1893 - ) z gub. grodzieńskiej, s. Michała, uczeń Gimnazjum w Płocku, student Wydziału Mechanicznego PR 1913-15, przyjęty do Arkonii 1913 (nr ew. 869), od 1921 poza Arkonią
- Bronisław Zagrajski, (26 września 1876 - ) z gub. podolskiej, uczeń Gimnazjum w Kamieńcu Podolskim, student Wydziału Chemicznego PR 1895-96, przyjęty do Arkonii 1895 (nr ew. 612)
- Maksymilian Zajdenbajtel, (9 października 1864 - 1943 w Warszawie) z Warszawy, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1885-89, przyjęty do Arkonii 1887 (nr ew. 383), w latach 1903-05 dyrektor spółki “Jan Szczepanik”, w latach 1905-1924 właściciel biura technicznego, w latach 1924-31 prokurent w biurze A. de Rosseta, przedstawiciel grupy Huty Bankowej, zamordowany przez Gestapo w warszawskim getcie
- Bronisław Zaleski, (4 sierpnia 1860 - zm. przed 1929), z Kamieńca Podolskiego, s. Seweryna, brat Tadeusza (Arkonia), uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student Wydziału Mechanicznego PR 1977-83, przyjęty do Arkonii 1879 (nr ew. 76), od 1885 zarządzał maj. ojca, właściciel maj. Janki w gub. piotrkowskiej
- Eugeniusz Zaleski, (26 grudnia 1864 - ) z gub. kijowskiej, uczeń Szkoły Realnej w Białej Cerkwi, student Wydziału Mechanicznego PR 1882-84, przyjęty do Arkonii 1882 (nr ew. 267), wystąpił 1883, założyciel Welecji 1883, od 1887 w szkole Junkrów w Kijowie, sztabs-kpt. “34 piechotno siewskiego pułku”
- Józef Zaleski, (1 lutego 1863 - ) z Warszawy, uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student Wydziału Mechanicznego PR 1881-86, przyjęty do Arkonii 1881 (nr ew. 205), wystąpił 1883, założyciel Welecji 1883, kasjer główny, później Naczelnik Wydziału Organizacji w Towarzystwie Asekuracyjnym “Przezorność” w Warszawie, po I wojnie światowej wicedyrektor Towarzystwa Ubezpieczeniowego “Przezorność” w Warszawie
- Tadeusz Zaleski, (16 września 1859 - zm. po 1929), z Kamieńca Podolskiego, s. Seweryna, brat Bronisława (Arkonia), uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student Wydziału Chemicznego 1877-82, przyjęty do Arkonii 1879 (nr ew. 77), do 1889 gospodarował w maj. ziemskim ojca
- Antoni Sariusz-Zaleski (Saryusz albo Sarjusz), (5 stycznia 1863 - ) z maj. rodzinnego Pustowarnia w gub. kijowskiej, brat Ksawerego, Seweryna, Tadeusza (wszyscy Arkonia), uczeń Gimnazjum Miejskiego w Rydze, student Wydziału Rolnego PR 1884, przyjęty do Arkonii 1884 (nr ew. 317), student i absolwent Akademii Rolniczej w Hohenheim, student Uniwersytetu w Halle, od 1890 gospodarował we własnym maj. Pustowarnia
- Ksawery Sariusz-Zaleski (Saryusz albo Sarjusz), (31 maja 1857 - zm. 1929-38) z Pustowarni w gub. kijowskiej brat Antoniego, Seweryna i Tadeusza (Arkonia), student Wydziału Chemicznego PR 1878-1883, początkowo należał do Korporacji Borysthenia, a następnie przyjęty do Arkonii 1880 (nr ew. 181), inż., gospodarował we własnych dobrch Derżów w Galicji, po I wojnie światowej mieszkał w Krakowie, członek honorowy Korporacji Praetoria
- Seweryn Tymoteusz Sariusz-Zaleski (Saryusz albo Sarjusz), (24 stycznia 1865 w Pustowarni w gub. kijowskiej - zm. po 1929) brat Antoniego, Ksawerego i Tadeusza (Arkonia), uczeń Gimnazjum w Rydze, student Wydziału Rolniczego 1886-91 i UJ, przyjęty do Arkonii 1886 (nr ew. 373), zarządzał dobrami rodzinnymi Szesteryńce i Postowarnia, od 1905 red. “Promiernia Polskiego”, w latach 1906-07 “Dziennika Powszechnego”, wydawca “W naszych sprawach”
- Stanisław Sariusz-Zaleski (Zaleski-Sarjusz), (10 lutego 1863 - ) z gub. kijowskiej (nazwa maj. rodzinnego Szapijówka), uczeń Szkoły Realnej w Białej Cerkwi, student Wydziału Chemicznego PR 1881-84, przyjęty do Arkonii 1881 (nr ew. 219), wystąpił w 1883, później w Welecji;
- Tadeusz Sariusz-Zaleski (Saryusz albo Sarjusz), (4 czerwca 1870 - zm. po 1929) z gub. kijowskiej (maj. Szesterzyńce), brat Antoniego, Ksawerego i Seweryna (Arkonia), ojciec Tadeusza (Kujawja), uczeń Gimnazjum Miejskiego w Rydze, student i absolwent (dyplom z wyróżnieniem) Wydziału Rolniczego PR 1891-98, przyjęty do Arkonii 1891 (nr ew. 498), od 1903 gospodarował we własnym maj. w gub. kijowskiej, po II RP starszy taksator w Państwowym Banku Rolnym, mieszkał w Warszawie
- Edmund Załęski, (18 sierpnia 1863 we Lwowie - 20 grudnia 1932 w Krakowie), z gub. radomskiej, absolwent Gimnazjum w Radomiu 1881, student matematyki Uniwersytetu w Warszawie, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1882-88, przyjęty do Arkonii 1882 (nr ew. 263), wystąpił 1883, założyciel Welecji 1883, od 1904 dyrektor hodowli nasion “K. Buszczyński i M. Łążyński” w Niemierczy w gub. podolskiej, w latach 1918-19 prof. w Akademii Rolniczej w Dublanach, od 1919 prof. Wydziału Rolnego UJ, dziekan i 1931/32 rektor UJ, członek PAN, Akademii Masaryka w Pradze, członek-korespondent Francuskiej Akademii Rolniczej
- Jan Stanisław Załęski, ( - 1 sierpnia 1944 w Warszawie), student architektury PW 1925-32, przyjęty do Arkonii 1926 (nr ew. 1042), akt. 1926-32, inż. architekt w Warszawie, w konspiracji w AK, poległ w Powstaniu Warszawskim
- Stanisław Załęski, (1 listopada 1883 - ) z gub. warszawskiej, s. Witolda, uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student Wydziału Handlowego PR 1904-10, przyjęty do Arkonii 1904 (nr ew. 779)
Tadeusz Załęski, 1927 r.
- Tadeusz Józef Załęski, (19 marca 1901 w Warszawie - 1940 w Katyniu), s. Feliksa, student i absolwent (inż. mechanik) PW 1921-28, przyjęty do Arkonii 1924 (nr ew. 1010), akt. 1924-28, ppor. rez., w wojnie obronnej 1939 w 10 Oddziale Służby Uzbrojenia, w niewoli sowieckiej, zamordowany przez NKWD
Leon Władysław Zamoyski.
- Leon Władysław hr. Zamoyski, (11 sierpnia 1868 we Francji - 1 maja 1940 w Złotym Potoku) uczeń gimnazjum w Birmingham w Wielkiej Brytanii ok. 1880-81, student Wydziału Rolniczego PR 1890-91, później studiował w Halle 1893, przyjęty do Arkonii 1890 (nr ew. 486), właściciel dóbr maj. Ruda Pilczycka w gub. radomskiej, od 1905 członek rady Towarzystwa Rolniczego i Hodowlanego w gub. radomskiej
Tadeusz Zamoyski, 1921 r.
- Tadeusz Zamoyski, (1899/1900 - 19 października 1980 w Warszawie), student i absolwent (inż. chemii) PW 1916-24, przyjęty do Arkonii 1918 (nr ew. 924), akt. 1918-24, autor kodeksu honorowego, wieloletni działacz przemysłu chemicznego, m.in. wicedyrektor Związku Przemysłu Chemicznego RP (1929), współorganizator i pierwszy dyrektor Ośrodka Francuskiej Dokumentacji Naukowo-Technicznej w Warszawie, docent, członek Polskiego Towarzystwa Chemicznego, pochowany w grobie rodzinnym na warszawskich Powązkach, odznaczony Krzyżem Oficerskim i Kawalerskim OOP, Złotym Krzyżem Zasługi, Francuską Legią Honorową i Komandorią Orderu Zasługi
- Janusz Zaporski, ( - październik 1969), brat Bohdan (Helania), student i absolwent (wydział ogólno-handlowy) WSH 1927-32, przyjęty do Arkonii 1928 (nr ew. 1082), akt. 1928-33, był dyrektorem polskiej gałęzi firmy IBM 1936-39, w wojnie obronnej 1939 w kawalerii, w czasie wojny emigrował do Brazylii, był dyrektorem brazylijskiej gałęzi IBM w Rio de Janeiro
- Jan Zarański, (1918 - 8 (?) września 1985 w Warszawie), przyjęty do Arkonii 1936 (nr ew. 1181), żołnierz AK i Powstania Warszawskiego, członek PSL, redaktor “Gazety Ludowej”, po wojnie więziony przez władze komunistyczne 1946-50, dziennikarz, tłumacz, działacz warszawskiego KIK
- Jan Zasztowt, (1 stycznia 1889 - po 1929), z gub. kowieńskiej, s. Fortunata, uczeń Gimnazjum w Rydze, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1908-15, przyjęty do Arkonii 1909 (nr ew. 825), w II RP kierownik Zarządu Drogowego w pow. Bielskim, członek Związku Inżynierów Drogowych i Międzynarodowego Związku Inżynierów w Paryżu
- Marjan Zasztowt, (1 kwietnia 1898 - 1939 pod Oksywiem) z gub. wileńskiej, s. Walentego, uczeń Gimnazjum w Orle, student Wydziału Architektury PR 1916-17, student i absolwent (inż. budowy dróg i mostów) PW 1915-16 oraz 1920-28, przyjęty do Arkonii 1920 (nr ew. 940), akt. 1920-25, kurator Sparty, po studiach pracował w firmie budowlanej “Wacław Wędrychowski” (1929), członek Stowarzyszenia Techników, oficer rez., zmobilizowany 1939, poległ w obronie Oksywia
- Józef Zawadzki, (8 września 1869 - 1892 w Warszawie), z gub. wileńskiej, przyjęty do Arkonii 1890 (nr ew. 468), uczeń Gimnazjum w Rydze, student Wydziału Handlowego PR 1890-92
Jan Zawidzki, lata 80-te.
- Jan Wiktor Tomasz Zawidzki, (20 grudnia 1866 we Włókach k. Płocka - 14 września 1928 w Warszawie) - uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student Wydziału Mechanicznego PR 1886 i Wydziału Chemicznego 1886-96, przyjęty do Arkonii 1887 (nr ew. 400), fizykochemik i historyk chemii, m.in. asystent na PR 1906-07, prof. Akademii Rolniczej w Dublanach 1907-1917, od 1917 prof. UJ, od 1918 prof. PW, rektor PW, autor podręczników, od 1918 członek Rady Stanu Królestwa Polskiego, minister Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego (11 XII 1924 do 25 III 1925) w gabinecie Władysława Grabskiego, członek PAN, członek Komitetu Kasy im. J. Mianowskiego, od 1979 Polskie Towarzystwo Chemiczne przyznaje medal jego imienia za wybitne osiągnięcia z zakresu chemii fizycznej i nieorganicznej
- Antoni Lucjan Zawistowski, (20 listopada 1861 - przed 1929), z Olekszycy w gub. grodzieńskiej, uczeń Szkoły Realnej w Krakowie, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1880-86, przyjęty do Arkonii 1880 (nr ew. 173), wystąpił (?), przyjęty do Welecji, współwłaściciel hotelu St. Georges w Wilnie
- Stanisław Zawistowski, (3 września 1861 - po 1924) z gub. grodzieńskiej, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1881-91, przyjęty do Arkonii 1881 (nr ew. 237), wystąpił 1883, założyciel Welecji 1883, wicedyrektor cukrowni “Horodyszcze Pustowarskie” w gub. kijowskiej, dyrektor cukrowni “Krasiłów” w gub. kijowskiej, po wojnie inżynier w Kijowie
- Jerzy Aleksander Zawisza, (18 czerwca 1895 w Wilnie - 23 lutego 1995 w Martin Coronado w Argentynie) s. Kazimierza i Marii Antoniny Falewicz, uczeń Szkoły Handlowej w Rydze, student Wydziału Rolniczego PR 1914-15, przyjęty do Arkonii 1914 (nr ew. 890), student Michajłowskiej Szkoły Artylerii w Petersburgu 1915, w armii rosyjskiej 1916-17, w I Korpusie Polskim gen. Józefa Dowbor-Muśnickiego 1917-18, w WP 1918-20, żołnierz zawodowy, po wojnie kontynuował studia w Wyższej Szkole Wojennej w Warszawie 1921-23 i Szkole Nauk Politycznych w Warszawie 1923-25, w wojnie obronnej 1939 szef sztabu Armii „Lublin”, w czasie wojny w obozie jenieckim w Murnau, emigracyjny działacz społeczny, m.in. wielokrotny prezes Związku Polaków w Argentynie, za wojnę polską-rosyjską 1920 odznaczony Krzyżem Srebrnym VM, ponadto odznaczony m.in. Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Zasługi Rzeczypospolitej, Krzyżem Walecznych, Złotym Krzyżem Zasługi, od 1964 generał brygady, ostatni ryski Arkon
- Włodzimierz Zboiński, (15 stycznia 1857 w Ogorzelicach k. Płocka - 28 grudnia 1914 w Żbikowie k. Pruszkowa), s. Marcelego i Franciszki z Klimkiewiczów, studiował w Frankenbergu k. Chemnitz, na Wydziale Mechanicznym PR 1877-80 i Moskwie, członek Kółka Idealistów, przyjęty do Arkonii 1879 (nr ew. 87), pochowany na Cmentarzu w Żbikowie
Józef Zdziechowski, lata 90-te.
- Józef Zdziechowski, (10 marca 1872 - po 1929), z gub. mińskiej, s. Edmunda i Heleny z d. Puljanowska, brat Mariana (Konwent Polonia), student i absolwent Wydziału Handlowego PR 1891-97, przyjęty do Arkonii 1891 (nr ew. 495), gospodarował we własnych dobrach Nowosiółki w gub. mińskiej
- Jan Zieliński, (20 października 1863 - ) z gub. płockiej, student Wydziału Mechanicznego PR 1881-82 i Wydziału Chemicznego 1882-84, przyjęty do Arkonii 1881 (nr ew. 183), wystąpił 1883, założyciel Welecji 1883
- Jan Zubowicz, (7 stycznia 1894 - 1918), z gub. mohylewskiej, s. Ksawerego, uczeń Gimnazjum w Rydze, student Uniwersytetu w Sta. Petersburgu, student Wydziału Architektury PR 1913-16, przyjęty do Arkonii 1913 (nr ew. 867)
- Zygmunt Zubrzycki, (14 kwietnia 1862 - ) z gub. kieleckiej, uczeń Szkoły Realnej w Krakowie, student Wydziału Chemicznego PR 1880-81, student i absolwent Wydziału Rolniczego 1881-86, przyjęty do Arkonii 1880 (nr ew. 158), wystąpił 1883, założyciel Welecji 1883, od 1886 praktyka rolna w dobrach Goszcza w gub. kieleckiej
- Marjan Żaba, (14 kwietnia 1878 - po 1929), z gub. witebskiej, s. Borysa, uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student Wydziału Handlowego PR 1898-1899, student i absolwent Wydziału Rolniczego 1901-06, przyjęty do Arkonii 1898 (nr ew. 700), od 1909 gospodarował we własnych dobrach Kastryr w gub. witebskiej
Jerzy Żaboklicki, 1927 r.
- Jerzy Żaboklicki, (12 listopada 1906 w Żurnie w pow. rowieńskim - 1940 w Charkowie), s. Stanisława i Heleny z Buttowt-Andrzejczaków, brat Zbigniewa (Arkonia), kuzyn Andrzeja (Wisła), absolwent Gimnazjum Męskiego im. Mikołaja Reja w Warszawie 1925, student i absolwent WSH 1925-31, przyjęty do Arkonii 1926 (nr ew. 1052), akt. 1927-31, urzędnik Banku Rolnego w Gdyni, absolwent Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty w Zambrowie 1931, ppor. rez., w 1939 przydzielony do 8 Pułku Piechoty Legionów, w niewoli sowieckiej w Starobielsku, zamordowany przez NKWD
Zbigniew Żaboklicki.
- Zbigniew Antoni Żaboklicki, (29 maja 1904 w Warszawie - 2 listopada 1966 w Wilanowie) s. Stanisława i Heleny z Buttowt-Andrzejczaków, brat Jerzego (Arkonia), kuzyn Andrzeja (Wisła), student i absolwent (inż. rolnik) SGGW 1922-27, przyjęty do Arkonii 1924 (nr ew. 1017), akt. 1924-26, por. rez. 26 Pułku Ułanów, uczestnik wojny obronnej 1939, członek AK, żołnierz Powstania Warszawskiego, wieloletni pracownik Ministerstwa Rolnictwa, starszy inspektor w Wydziale Hodowli Koni Zjednoczenia Hodowli Zwierząt Zarodowych, odznaczony medalem za ratowanie ginących 1929, pochowany w grobie rodzinnym na Cmentarzu w Wilanowie
- Bohdan Żagiell, (15 lipca 1879 - 1925), z gub. wileńskiej, s. Ignacego, uczeń Szkoły Realnej w Libawie, student Wydziału Inżynieryjnego PR 1899-1901, student i absolwent Wydziału Mechanicznego 1901-08, przyjęty do Arkonii 1899 (nr ew. 704)
- Albin Żbikowski, (1 marca 1859 - 1927), z Warszawy, absolwent Szkoły Realnej w Warszawie, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1878-85, przyjęty do Arkonii 1879 (nr ew. 85), dyrektor Zarządzający Towarzystwa Schleoesserowskiej Przędzalni Bawełny i Tkalni w Ozorkowie w gub. kaliskiej
- Wojciech Żbikowski, student prawa UW 1924-29, przyjęty do Arkonii 1924 (nr ew. 1002), akt. 1924-29
- Jan Żebrowski, (30 czerwca 1889 - po 1929), z Warszawy, s. Stanisława, uczeń Szkoły Realnej w Baku, student Wydziału Chemicznego PR 1908-13, przyjęty do Arkonii 1908 (nr ew. 809), później w szkole wojskowej w Kijowie, w II RP rotmistrz, właściciel maj. Romanówka k. Siedlec
- Konstanty Żebrowski, (17 lutego 1875 w Rudzie na Podolu - 24 września 1953 w Krakowie), herbu Jasieńczyk, s. Bogdana i Celiny z Grajewskich, absolwent klasycznego gimnazjum w Kamieńcu Podolskim 1895, student i absolwent Wydziału Rolniczego PR 1895-1904, przyjęty do Arkonii 1895 (nr ew. 613), prezes i olderman, gospodarował w rodzinnym maj. Ruda w gub. kamienieckiej 1908-17, podczas I wojny światowej działał w Towarzystwie Dobroczynności i Pomocy Ofiarom Wojny w Kamieńcu Podolskim, więziony przez Ukraińców i Bolszewików w latach 1918-19, po 1920 osiadł we Lwowie, adiunkt w Instytucie Naukowo-Rolniczym w Bydgoszczy 1922-24, w latach 1924-39 w Małopolskim Towarzystwie Rolniczym (kierownik sekcji nasiennej na województwa lwowskie, tarnopolskie i stanisławowskie), wykładał na Wydziale Rolniczo-Lasowym PL oraz na wyższych Kursach Ziemiańskich, autor szeregu prac naukowych i publicystycznych z zakresu rolnictwa, po wojnie pracował m.in. w Wojewódzkim Urzędzie Ziemskim w Krakowie 1946-51
- Bohdan Żerański, ( - 1944 w Warszawie), student i absolwent (inż. budownictwa lądowego) PW 1918-30, przyjęty do Arkonii 1921 (nr ew. 944), akt. 1921-30, zatrudniony w twierdzy Brześć nad Bugiem, rozstrzelany podczas Powstania Warszawskiego
Zygmunt Żeromski, 1925/26.
- Zygmunt Żeromski, (24 sierpnia 1904 w Warszawie - 5 października 1984 w Warszawie) s. Wojciecha i Maria z d. Patzer, absolwent Gimnazjum im. Adama Mickiewicza, student rolnictwa SGGW 1923-30, przyjęty do Arkonii 1925 (nr ew. 1034), akt. 1925-30, po studiach kierownik Techniczny w Spółdzielni Mleczarskiej w Dzikuszkach (na Wileńszczyźnie), organizator i kierownik Doświadczalnego Ośrodka Serowarskiego, od 1943 rzeczoznawca mleczarski w Instytucie Naukowym Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, a od 1946 roku pracownik Centrali Spółdzielni Mleczarsko-Jajczarskiej, a następnie Centralnego Zarządu Przemysłu Mleczarskiego, od 1959 w Instytucie Przemysłu Mleczarskiego (kierownik pracowni serowarskiej w Zakładzie Technologii), prowadził badania nad poprawą jakości serów i produktów białkowych z mleka, autor podręczników z dziedziny mleczarstwa dla uczniów szkół mleczarskich oraz encyklopedii serowarskiej pt. „Sery” (1979), nagrodzony wieloma odznaczeniami państwowymi i branżowymi, zaangażowany w reaktywację Arkonii w początkach lat 80-tych, pochowany na Cmentarzu komunalnym Północnym w Warszawie
- Bohdan Żmijewski, (16 maja 1902 w Ilinku - 7 sierpnia 1961 w Warszawie) s. Stanisława (Arkonia) i Heleny Porazińskiej, brat Janusza (Arkonia), absolwent Gimnazjum w Warszawie 1921, student Wydziału Mechanicznego PW 1921-24, student i absolwent Wydziału Rolniczego SGGW 1924-26, przyjęty do Arkonii 1921 (nr ew. 969), akt. 1921-26, po studiach m.in. inspektor Śląskiej Izby Rolniczej w Katowicach 1934-37 oraz inspektor w Ministerstwie Rolnictwa i Reform Rolnych 1937-39, w czasie wojny pracował m.in. jako agronom powiatowy w Starachowicach, po wojnie m.in. prowadził Dom Rolniczo-Handlowy w Bytomiu, a następnie pracował w Centralnym Instytucie Ochrony Pracy w Krakowie i Warszawie oraz kierował Zakładem Rolniczo-Żywnościowym Polskiego Komitetu Normalizacyjnego
- Janusz Żmijewski, s. Stanisława (Arkonia) i Heleny Porazińskiej, brat Bohdana (obaj Arkonia), student Wydziału Matematyczno-Przyrodniczego UW 1929, student PW 1929-31, przyjęty do Arkonii 1929 (nr ew. 1083), akt. 1929-31
- Michał Żmijewski, (26 marca 1871 - po 1929), uczeń Szkoły Realnej w Kijowie, student Wydziału Mechanicznego PR 1892-96 i Wydziału Rolniczego 1897-1902, przyjęty do Arkonii 1891 (nr ew. 522), zarządzał własną kamienicą w Kijowie
- Stanisław Żmijewski, (16 września 1877 - lata 50-te), z gub. warszawskiej, ojciec Janusza i Bohdana (obaj Arkonia), uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student i absolwent Wydziału Handlowego PR 1895-1901, przyjęty do Arkonii 1895 (nr ew. 615)
- Mścisław Żochowski, (9 stycznia 1868 w Warszawie - ) uczeń Szkoły Realnej w Warszawie, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR 1887-93, przyjęty do Arkonii 1888 (nr ew. 416), wystąpił 1891
- Henryk Żółkiewski, (29 października 1874 - ) z gub. podolskiej, uczeń Szkoły Realnej w Mikołowie, student Wydziału Rolniczego PR 1895-1906, przyjęty do Arkonii 1895 (nr ew. 618), od 1898 poza Arkonią
- Aleksander Żukowski, (21 stycznia 1869 - przed 1929), z gub. płockiej, student Wydziału Chemicznego PR 1890-91, student i absolwent Wydziału Rolniczego 1891-95, przyjęty do Arkonii 1890 (nr ew. 490)
Michał Żukotyński, ok. 1890 r.
- Michał Żukotyński, (26 stycznia 1867 - 2 lutego 1921), z maj. rodzinnego Przewrocie w gub. podolskiej, s. Feliksa i Emmy z Sadowskich, uczeń Gimnazjum w Kamieńcu Podolskim, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1885-95, przyjęty do Arkonii 1885 (nr ew. 351b), sekretarz II sem. 1887/88, sekretarz (do 15 listopada) i wiceprezes (od 15 listopada) I sem. 1888/89, wiceprezes II sem. 1888/89, prezes II sem. (od 25 do 29 marca) 1889/90, dyrektor cukrowni “Wiśniowczyk” k/Gródka Podlaskiego, od 1907 właściciel dóbr Strzyżew w gub. warszawskiej, pochowany na cmentarzu w Zawadach (parafia Strzyżewa) k. Żelazowej Woli
[Źródła (poza wskazanymi poniżej spisu członków): relacja Anny Niewiadomskiej]
- Kazimierz Żórawski, (15 listopada 1876 w Charkowie - 12 (?) luty 1952 w Katowicach), herbu Trzaska, s. Marcjana i Józefy z Próchnickich, brat Wacława (Arkonia), uczeń V Gimnazjum w Warszawie, student i absolwent Wydziału Chemicznego PR 1896-1903, przyjęty do Arkonii 1896 (nr ew. 652), po studiach na praktykach w fabrykach porcelany w Niemczech, po powrocie do kraju kierował cegielnią w Opocznie, prowadził laboratoria i wykłady technologii chemicznej w Szkole Technicznej W. Piotrowskiego w Warszawie, uczestnik wojny polsko-bolszewickiej 1920, w latach 20-tych pracował w zakładach przemysłowych ks. Druckiego-Lubeckiego w Grodnie oraz jako dyrektor w fabryce porcelany w Ćmielowie, w latach 30-tych pracował w fabryce Szpotańskiego (m.in. budował filię fabryki pod Warszawą) oraz wykładał na PW, w czasie II wojny światowej w konspiracyjnym nauczaniu, po wojnie dyrektor w fabryce porcelany “Krister” we Wrocławiu, a następnie kierownik wydziału ceramicznego (?) Zjednoczenia Przemysłu Węglowego w Katowicach, pochowany na Cmentarzu przy ul. Francuskiej w Katowicach
- Wacław Żórawski, (14 września 1875 - po 1929), z Warszawy, s. Marcjana i Józefy z Próchnickich, brat Kazimierza (Arkonia), uczeń Gimnazjum Filologicznego w Warszawie, student UW 1895-97, student i absolwent Wydziału Mechanicznego PR, przyjęty do Arkonii 1897 (nr ew. 657), kierownik biura technicznego instalacyjnego Fabryki Jana Witwickiego w Kamiennej, w II RP prof. w Szkole Rzemieślniczo-Przemysłowej w Częstochowie, pochowany w Dąbrówce
Zygmunt Woyszyn-Żyliński (?), 1931 r.
- Zygmunt Woyszyn-Żyliński, ( - 6 czerwca 1978), student WSH 1927-30, przyjęty do Arkonii 1927 (nr ew. 1056), akt. 1927-33, Filister Arkonii i Laudy
Księgi pamiątkowe Arkoni z 1929 r. oraz 1981 r. podają w wielu przypadkach odmienne daty przyjęcia do korporacji w latach 1918-1929. Różnica wynosi jeden rok. W powyższym spisie bazowano na danych z Księgi 50-lecia Arkonii.
Opracowanie: Bartłomiej P. Wróblewski
Opublikowano: 14 II 2009 r.
Ostatnia zmiana: 15 VIII 2024 r.
Propozycja cytowania: Bartłomiej P. Wróblewski, Korporacja Akademicka Arkonia (Ryga, Moskwa, Warszawa, Londyn), (na:) www.archiwumkorporacyjne.pl, stan 15 VIII 2024 r.